กรณีเื่รื่องลอกงานนี่ถ้าบอกว่าเขียนสนุกว่าแล้วยินดีจะอุดหนุนนี่เป็นความคิดที่
...เอ่อ...นิยามไม่ถูกเลย เพราะโดยส่วนตัวเราไม่เห็นด้วยต่อให้งานสนุก
หรือดีกว่าต้นฉบับแค่ไหนก็ตาม เพราะเรารู้ึสึกว่าเอาเปรียบนักเขียนต้นฉบับเอามากๆ
แถมยังเอาเปรียบคนอ่านงานด้วย ถ้าเก่งที่จะเอาลอกงานคนอื่นมาเป็นงาน
ของตัวเอง
เราว่าไปทำงานอย่างอื่นเถอะ ไม่เหมาะกับคำที่เรียกว่านักเขียนหรอก
การลอกงานนับเป็นอาชญากรรมทางตัวหนังสือ ถึงจะไม่ได้ฆ่าใครตาย
แต่มันก็บ่อนทำลายความสร้างสรรค์ทางวรรณกรรม อย่างร้ายกาจ
อาจจะว่าเราคิดเว่อร์ไปก็ได้นะเรายอมรับ...
แต่เราแค่ไม่อยากให้สนุบสนุนการลอกงาน และมองว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา
เพราะงานเขียนทุกเรื่องที่ออกมาจากนักเขียนทุกคนย่อมแสดงความเป็นตัวตนของเขา
บางเรื่องต้องใช้ทั้งเวลา และความทุ่มเทมากมายเพื่อให้ได้งานออกมาดีที่สุด
แต่กลับมีอีกคนหนึ่งที่แทบไม่ได้ทำอะไรเลย...มาดัดแปลงชิ้นงานไปเพื่อให้ได้ง่านที่ดีกว่า
แบบนี้มันยุติธรรมเหรอ?
เราเห็นด้วยนะว่าต้องมีบทลงโทษที่ชัดเจนและเข้มงวดกว่านี้
มิเช่นนั้นกรณีแบบนี้ก็จะเกิดขึ้นอีกเรื่อยๆ ไม่ใช่เเค่ สนพ.จะเสียหายเพียงฝายเดียว
นักอ่าน นักเขียน ทุกฝ่ายก็ล้วนมีผลกระทบด้วยเช่นกัน
ปล.ขออภัยที่ตอบยาวไปหน่อย แต่เห็นบางความคิดเห็นแล้วอดไม่ได้จริงๆ