ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ต้องตีความ  ไม่ต้องวิเคราะห์ภาษา เราแต่ละคนรู้อยู่ในใจแล้วว่า  เมื่อวันพิพากษามาถึง  มติชนจะต้องได้รับการตอบแทนที่สาสมแน่นอน จากคุณ : นักรบสายรุ้ง เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 23:14:32

ความคิดเห็นที่ 2 ความคิดเห็นที่ 2   เสียดายที่ไม่มีนามผู้ประพันธ์ครับ เพราะผมเองก็อยากได้ความรู้ด้านวรรณกรรมหรือหลักภาษาเช่นกัน หากเป็นกลอนธรรมดา มีคำชิงสัมผัสกันเองมากเหมือนกัน กลอน ๗ นี้ เข้าใจว่าผู้แต่ง ใช้ อุปมาโวหาร ต้องตีความกันหลายตลบจึงเข้าใต แต่ผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนักครับ แต่โดยส่วนมาก นัก นสพ หรือ ผู้ประกอบวิชาชีพเกี่ยวกับสื่อและสิ่งตีพิมพ์ เอกสาร หนังสือ น่าจะจบจาก นิเทศ อักษร วารสาร เป็นต้น การใช้ภาษาไม่ว่า การเขียน อ่าน ประพันธ์ และอื่น ๆ ส่วนมากแม่นยำ แต่ผมอ่านตามข้างบนแล้ว ยังนั่งแปลแล้วแปลอีก งงเหมือนกันครับ เอ้า ส่งต่อให้ผู้รู้เลยครับ ปล เปล่าหลอก แก้ไขคำผิดครับ แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 55 23:43:36 จากคุณ : นกมีหูหนูมีีปีก (ฮกกงจื้อ)   เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 23:42:30 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (ฮกกงจื้อ) เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 23:44:34

ความคิดเห็นที่ 3 มองในแง่ดี    คือเขาด่ากระทบพวกล้ม...ครับ ทำนองว่ามีสิ่งดีๆอยู่พวกล้ม...ไม่พอใจ   หาทางทำลาย     แต่เกิดพอสิ่งๆนั้นหายไปจริงๆแล้ว      พวกล้ม...จะต้องมานั่งสำนึกถึงความบ้าและโฉดเขลาของตนเอง จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 00:09:50

ความคิดเห็นที่ 4 ขออนุญาต นสพ มติชน และ ผู้ประพันธ์นะครับ เพื่อ แปลบท อาเศียรวาท นี้ ผมเอง ไม่ได้เชี่ยวชาญด้านภาษาหรือรอบรู้อะไรแม้แต่น้อย ทั้งยังไม่ได้เกี่ยวข้องกับ นสพ มติชน หรือ นสพ ใดด้วย เริ่มเลยครับ บท อาเศียรวาท นี้ เป็นแนว อุปมาโวหาร ครับ ต้องตีความกันจึงจะพอเข้าใจ ( บ้าง ) ผู้ประพันธ์กับผู้อ่าน บางทีตีความต่างกัน คนเขียนสื่ออย่างนี้ คนอ่านเข้าใจอย่างนั้น ยุ่งเหมือนกัน เหมือนผมตอนนี้เลย ดังนั้น การตีความที่ผมจะสื่อนี้ อาจจะใช่และอาจไม่ใช่ความตั้งใจของผู้ประพันธ์ และ อาจตรงและไม่่ตรงความเข้าใจของผู้อ่านคนอื่นด้วย บทอาเศียรวาท นี้ คือ กลอน 7 นะครับ มี 2 บท บทละ 4 บาท เป็นแนว อุปมาโวหาร คือการเขียนโดยยกเทียบเปรียบเปรย เพื่อให้สื่อความถึงสิ่งทึ่ผู้ประพันธ์ตั้งใจ ในที่นี้ สื่อถึง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ครับ เพราะผู้ประพันธ์และมติชน ได้อัญเชิญพระบรมฉายาลักษณ์ มาไว้เหนือบทอาเศียรวาทนี้ ความหมายของบทประพันธ์ นี้ แบ่งเป็น 2 นัย 2 สถานการณ์นะครับ สถานการณ์ที่ 1 คือ บทแรก นั้น โดยรวมหมายถึงสถานการณ์ทึ่เป็นปกติสุข ( อาจเป็นของผู้ประพันธ์ ของประชาชน ของบ้านเมือง และอื่น ๆ ) สถานการณ์ที่ 2 คือ บทหลัง นั้น โดยรวมหมายถึงสถานการณ์ที่ไม่ปกติสุข( อาจเป็นของผู้ประพันธ์ ของประชาชน ของบ้านเมือง และอื่น ๆ ) โดยบทแรก ผมเข้าใจว่า บาทที่ 1 เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรงสมบูรณ์ดีและทรงสุขเกษมสำราญ โดยได้ปรากฏพระวรกายต่อปวงชนชาวไทย ในมงคลวโรกาสนี้ นั้น บาทที่ 2 สิ่งต่าง ๆ ใด ที่เป็นทุกข์โทมนัสหรือความกังวลใดใดในใจของไพร่ฟ้าประชาราษฎรทั้งปวง ก็พลันหายไป บาทที่ 3 เมื่อไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ข้าราชการทุกหมู่เหล่าได้รับรู้รับทราบข่าวสาร หรือได้ชื่นชมพระบารมีของพระองค์ นั้นแล้ว บาทที่ 4 ความสุขกายสบายใจ อยู่เย็นเป็นสุขก็พลันบังเกิดขึ้นในใจของปวงชนชาวไทยทั้งปวง เนื่องจากพระบารมี เนื่องจากพระมหากรุณาธิคุณ ที่ได้รับจากพระองค์ท่าน บทที่ 2 แต่ในยามที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงมีอาการพระประชวรต่าง ๆ โดยในยามที่ พระสุขภาพพลานัยไม่แข็งแรงบริบูรณ์นั้น บาทที่ 1 ในยามที่บรรยากาศของประเทศชาติบ้านเมืองไม่เป็นปกติสุขนัก หรือในยามที่ทุกข์โทมนัสในใจของปวงชนชาวไทยเกิดขึ้น อันเนืีองจาก พระอาการประชวรของพระองค์ท่าน หรือเรื่องการดำรงชีวิตโดยปกติของประชาชน บาทที่ 2 ประเทศชาติบ้านเมืองก็ดูเหมือนไม่เป็นปกติสุขนัก หรือ ความทุกข์โทมนัสในใจของวงราษฎร์ก็บงเกิดขึ้น แม้เรื่องน้อยนิด ก็มีกำลังมากส่งผลกระทบมาก บางคราร้อนจนเกือบเกรียมไหม้ บางคราหนาวไปจนเกือบสั่นสะท้าน เพราะต่างกังวลใจในอาการพระประชวร รือการไม่มีที่พึ่งทางใจ ไม่มีศูนย์รวมจิตใจ บาทที่ 3 ไม่ว่า ปวงไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ทั้งน้อยใหญ่ต่างก็บังเกิดความกังวลใจ อยู่ร้อนนอนทุกข์กันทั้งนั้น อันสืบเนื่องจากความกังวลใจเรื่องพระสุขภาพพลานามัยของพระองค์ท่าน บาทที่ 4 ทั้งนี้ ทำให้ ปวงไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ทั้งน้อยใหญ่ในประเทศชาติบ้านเมือง ต่างก็ประจักษ์ใจ รับรู้และเข้าใจกันเป็นอย่างดีแล้วว่า เมื่อ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรงสมบูรณ์ดีแล้ว เช่นปัจจุบันนี้ พวกเราปวงชนชาวไทยทุกหมู่เหล่าในประเทศนี้ในบ้านเมืองนี้ และรวมไปถึงที่อาศัยทุกภูมิภาคของโลก ต่างบังเกิดความปีติสุขอย่างน่าอัศจรรย์ใจ ทรงพระเจริญ ปล เปล่าหลอก การตีความนี้ ตั้งอยู่บนพื้นฐานแห่งภูมิปัญญาอันน้อยนิด ของกระผมครับ หากคลาดเคลื่อนไปบ้าง ขอท่านผู้รู้ได้โปรดเมตตาแนะนำพร่ำสอนด้วย จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (ฮกกงจื้อ) เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 01:06:31

ความคิดเห็นที่ 5 ผมมึนกับมัน จากคุณ : GO9 เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 01:34:16

ความคิดเห็นที่ 6 ผมต้องใช้พลังในการอ่านสูง เพลงก็ต้องปิด ต้องเงียบจริงๆ แต่ก็ไม่สามารถเข้าใจได้จริงๆ ไม่ได้จับผิดนะครับ แต่ปกติที่เค้าจะยกนัยยะแฝงกันในบทอาเศียรวาทมันไม่น่าจะต้องเข้าใจยากขนาดนี้นะครับ และที่สำคัญบทนี้มันสามารถตีความหมายได้หลายแง่ ถ้าตั้งใจจะทำบทอาเศียรวาทเพื่อในหลวงแล้วล่ะก็ ความหมายไม่ควรจะตีไปในทางลบได้นะครับผมว่า อยู่ที่เจตนาของผู้แต่งมากกว่าครับ จากคุณ : RuTzz_Cai เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 01:51:06

ความคิดเห็นที่ 7 ผมแปลได้ประมาณนี้นะครับ  ถูกผิดรึป่าวไม่รู้  คือสำหรับสื่อค่านี้ แปลในทางบวกน่าจะไม่ถูก บาท2-4 น่าจะหมายถึงความกระหาย (ดูร้ายแรงไปมั๊ยเนี่ย)ในอำนาจตามตำแหน่ง เมื่อมีคนรู้ถึงจุดนี้จึงนำมามอบให้ (จอมพลท่านหนึ่ง) จึงเปรียบอำนาจประดุจน้ำฝน พอมีอำนาจและบารมี=กลุ่มก้อยเมฆ ก็ใช้ด้วยอารมณ์ เปรียบกับความแปรปรวนของลม หากใช้ดีก็นำสุข หากใช้ร้ายก็นำทุก (นัยยะของบาทรองสุดท้าย) ส่วนบาทแรกหมายถึง เมื่อรู้ว่าใครหรือตนได้เป็นกษัตริย์ ก็ปรารถนาตาม บาท 2-4 และจบด้วยคำถามที่ว่า คิดว่ามีกษัตริย์ดีแล้วหรอ?นัยยะสะท้อนว่าอำนาจอยู่ที่คนๆเดียว ---------------------------------------------------------------------------------- แต่ผมมองตรงข้ามเพราะ อำนาจยังควรอยู่กับคนที่มีสิทธิ์ใช้โดยลำพัง เนื่องจากประเทศยังไม่พร้อมกับการกระจายอย่างแท้จริง อย่างน้อยที่สุดคนที่มีอำนาจคนเดียวและเป็นตำแหน่งที่ไม่ต้องแย่งกับใคร ก้ไม่มีความจำเป็นต้องใช้อำนาจในทางที่ผิด เพื่อแก่งแย่งแข่งขัน เว้นแต่จะมองว่าอำนาจที่ใช้คนเดียวขัดผลประโยชน์ตนก็จะคิดว่าควรจะแบ่งอำนาจออกไปจะได้ไม่มีเครื่องมือเพื่อสร้างบารมีได้ ลองสมมติให้ตอนนี้เป็น สาธาณรัฐไทย  ก็คงลงหลุมเหมือน ฟิลิปินส์แน่นอน เพราะนักโกงเมืองยังทำร้ายประเทศอยู่มากกกกกกกกกกกกกก ปล. ถูกผิดผมไม่รู่นะ แค่แสดงความเห็นเฉยๆ จากคุณ : PingZaThammasat (PingZaThammasat) เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 03:17:14

ความคิดเห็นที่ 8 สำนวนกลอนอย่างนี้ นัยทางการเมืองอย่างนี้ คลับคล้ายคลับคลา จะเป็นฝีมือการแต่งของคนระดับอดีต บ.ก. มติชนจะออกมาอธิบายหรือเปล่า ถ้าออกมาแล้วจะแถลงว่าอย่างไร โปรดอย่ารอคอย แต่จงติดตามด้วยความระทึกในดวงหทัยพลัน จากคุณ : คังคังโป้ย เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 03:42:01 A:91.176.176.19 X: TicketID:316175

ความคิดเห็นที่ 9 วันหนึ่งฟ้าสว่างกระจ่างแจ้ง = วันนี้ฟ้าใส ประชาชนมีความสุข ทุกคนรู้อย่างกระจ่างแจ้ง เข้าใจกันดี มีความสุขกันดี ลมแล้งในใจให้โหยหาย = ปัดเป่าความทุกข์ทั้งมวล ให้หายหมดสิ้นไป ข้าวกล้านาไร่ได้กลิ่นอาย = ข้าวกล้า ประชาชน มีความสุขอบอุ่น ยามฝนขวนขวายมุ่งหมายมา = พอฝน ความชุ่มฉ่ำเย็นมาเยือน ชาวนาก็ทำนาได้ ทุกคนก็มีความสุข วันหนึ่งเมฆคลุ้มเป็นกลุ่มก้อน = วันหนึ่ง ฝนตั้งเค้ามา ลมร้อนเย็นเป็นปัญหา = ธรรมชาติมันผิดธรรมชาติ ไม่เหมือนเดิม พฤกษ์พุ่มชอุ่มช้ำทั้งน้ำตา = ต้นไม้ ใบไม้ที่เคยเขียวขจี ก็เศร้าลง ฝันว่าฟ้าสว่างดีอย่างไร = และคิดถึงวันที่ฟ้าใส ประชาชนมีความสุข เล่นคำว่าฟ้าสว่างเหมือนประโยคแรก  เนื้อความย้อนไปประโยคแรก แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 55 04:30:30 จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 04:29:23

ความคิดเห็นที่ 10 แปลกใจทำไมบางโพสต์   ให้กีบไม่ได้ เราอยากบอกคำแปลของเรา แต่กลัวใครบางคนจะรับไม่ได้  ว่ามติชินเขาสำราก " ทักษิณอาละวาด" ออกมา    จึงขอเอาคำแปลของอาจารย์ที่เก่งทางภาษาไทยมาให้อ่านกันดีกว่า อ.จุฬาฯชี้ "อาเศียรวาท"มติชน เจตนาส่อเสียด ดร.อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล อาจารย์ประจำภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ให้สัมภาษณ์ถึงกระแสวิพากษ์วิจารณ์ถึงความเหมาะสมของบทอาเศียรวาทเนื่องในวโรกาสเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์มติชนเมื่อวันที่ 5 ธ.ค.ที่ผ่านมา ว่า เมื่อพิจารณาเนื้อหาโดยละเอียดแล้วพบว่าผู้ประพันธ์มีเจตนาที่จะส่อเสียด หรือก่อให้เกิดการตีความที่แตกต่างกันไปมากกว่าจะเป็นถวายพระพรตามปกติ เหมือนที่ตีพิมพ์อยู่ในหนังสือพิมพ์ฉบับต่างๆ ที่คนอ่านแล้วจะเข้าใจความหมาย ถือเป็นการกระทำที่แยบยลของผู้ประพันธ์ เช่น คำว่าฟ้า ในวรรคที่หนึ่งดูเหมือนจะมีความหมายถึงในหลวง แต่พอวรรคท้ายกลับมีการตั้งคำถามว่าฟ้าดีอย่างไร หรือคำว่าฝนในวรรคที่สี่ ซึ่งน่าจะทำให้ลมแล้งหายไปกลับกลายเป็นปัญหาในวรรคที่ห้า ดร.อนันต์ กล่าวอีกว่า บทประพันธ์นี้ตั้งแต่วรรคหนึ่งถึงวรรคสี่ไม่มีปัญหา เพราะเหมือนจะสื่อว่าในหลวงคือฟ้าสว่างที่นำเอาฝนมาให้ข้าวในนาได้งอกงาม แต่พอเริ่มวรรคห้าที่ว่าลมร้อนลมเย็นเป็นปัญหา จึงเกิดคำถามว่าแล้วฝนที่มาจากฟ้าหรือจากในหลวง เหตุใดจึงทำให้เกิดปัญหา วรรคที่ห้านี้พลิกความหมายที่ปูมาตั้งแต่วรรคหนึ่งถึงวรรคสี่แบบหน้ามือเป็นหลังมือ กลายเป็นว่าฟ้าสว่างทำให้เกิดปัญหา จากนั้นก็ตามด้วยพฤกษ์ชอุ่มช้ำท่วมน้ำตา กลายเป็นต้นข้าวถูกน้ำท่วมซ้ำ สุดท้ายก็ตั้งคำถามว่าฟ้าสว่างดีอย่างไร ไม่มีตรงไหนที่จะบอกว่าเป็นบทประพันธ์ที่ถวายพระพรในหลวงเลย " บทประพันธ์นี้หากนำออกไปตีพิมพ์เดี่ยวๆโดยตัดคำว่าอาเศียรวาทและภาพในหลวงออกไป คนอ่านจะไม่รู้เลยว่านี่คือบทประพันธ์ถวายพระพรในหลวง ยิ่งหากดูบริบทอื่นๆประกอบ เช่น บทความหรือข้อเขียนต่างๆในหนังสือพิมพ์มติชนที่มีแนวทางเช่นนี้ ก็จะยิ่งเห็นว่าบทประพันธ์เจตนาอย่างไร " ดร.อนันต์ กล่าว คงเห็นแล้วใช่ไหมว่า  มติชินกำลังสำราก  " ทักษิณอาละวาด" สรุปเลิกรับมตชิน  แผ่นดินนี้เป็นของในหลวง  ถ้าไม่พอใจก็ออกไปอยู่ที่อื่นเถิด  สงสัยว่าที่ไม่ไป เพราะเงินไม่หนาพอที่จะเร่ร่อนได้ จากคุณ : demoney เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 23:11:43

ความคิดเห็นที่ 11 ความคิดเห็นที่ 8 อดีต บก จริงค่ะ เพราะคนจำสำนวนได้หลายคน ;) ยังไม่นับคำพูดทีี่ออกมาตอกย้ำอีกว่าแต่งมาแล้วหลายสิบปี คนเราศักดิ์ศรีหมดแล้วก็ต้องเป็นอีแอบซุกหัวซ่อนหางนะคะ น่าสงสาร จากคุณ : germanriesling (germanreisring) เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 55 02:05:48