PANTIP.COM : K13039695 ใครเคยอ่านหนังสือ "เพราะเปนวัยรุ่น จึงเจ็บปวด" บ้างคะ ? [หนังสือ-การประพันธ์]

ความคิดเห็นที่ 5

หนังสือจะแบ่งเนื้อหาเป็น 4 ส่วนใหญ่ๆ โดยเนื้อหาเริ่มจากการก้าวเข้าสู่วัยทางเลือก (ช่วงเวลาที่วัยรุ่นหลายคนคิดไม่ตกว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี) เราชอบที่ผู้แต่งไม่ลืมที่จะย้ำเตือนให้ทุกคนไล่ตามความปรารถนาของคุณไป ไม่ว่าจะสำเร็จเร็วหรือช้าแต่เชื่อเถอะว่าเมื่อเวลานั้นมาถึง คุณทุกคนจะงดงามไม่แพ้ใคร อย่าใจร้อนแต่อย่าผ่อนปรน มีทั้งปลอบใจ ให้แง่คิด จนถึงจี้ถูกจุดแบบคาดไม่ถึง แต่เมื่ออ่านส่วนนี้จบ เชื่อว่าความคิดคุณจะเปลี่ยนไป มีกำลังใจในการก้าวต่อไปข้างหน้า

ส่วนที่สอง จะมีการอ้างอิงข้อมูลมากขึ้นตามเนื้อหาที่เริ่มหนักขึ้นเช่นกัน (แต่จริงๆ แล้ววิธีการเขียนทำให้ไม่รู้สึกว่าเนื้อหาหนักขึ้นเลยนะ) เป็นการให้กำลังใจ คำแนะนำ จนถึงมีมุมมองที่ต่างออกไปเกี่ยวกับความเป็นจริงของความทุกข์ในรูปแบบต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เมื่ออ่านส่วนนี้จบคุณอาจจะเป็นคนหนึ่งที่คิดว่า "เมื่อล้มได้ก็ย่อมลุกขึ้นมาใหม่ได้อย่างเข้มแข็งกว่าเดิม ชีวิตยังไม่จบ"

ส่วนที่สาม เน้นแง่มุมการลงมือทำ ขอยกข้อความประทับใจในหนังสือส่วนที่ชอบมาอ้างอิงนะคะ "คุณต้องเริ่มลงมือต่อจิ๊กซอว์ชีวิต 29,220 ชิ้นได้แล้ว และอย่าอ้างว่าไม่มีเวลา แน่นอนว่าก่อนจะประสบความสำเร็จได้ ต้องเคยผ่านประสบการณ์ล้มเหลวมาก่อน และความสำเร็จครึ่งๆ กลางๆ เลวร้ายเสียยิ่งกว่าการล้มเหลวตั้งแต่แรก"

ส่วนสุดท้าย "พรุ่งนี้" นำทางชีวิต "งานของฉัน" นำทางชีวิต
จะเป็นคำแนะนำสำหรับหนุ่มสาวนักศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัย และวัยทำงานที่มีฝันถึงความสำเร็จในบั้นปลาย ผู้เขียนจะสอนให้เรารู้จักตั้งเป้าหมายและวางแผนการชีวิตให้แน่ชัด จงอย่าให้สังคมหรือคนรอบกายผลักดันเราไปยังจุดที่ไม่ใช่เรา เนื้อหาต่างๆ ของส่วนนี้ผู้เขียนพยายามบอกเล่าเรื่องราวของวัย 30 ปีไว้ค่อนข้างละเอียด เพราะอยากให้ลูกศิษย์ทั้งหลายที่อยู่ในวัย 20 ปีไม่หลงลืม เป็นการเตือนสติให้ระลึกไว้ว่า "หลังเรียนจบ ชีวิตของพวกคุณจะร้อนรุ่มไปถึง 10 ปีเต็ม จงอย่าประมาทกับการใช้ชีวิต!"

และครูรันโดได้กล่าวฝากถึงเราทุกคนไว้ว่า
"แด่ผู้เยาว์วัย ซึ่งกำลังจะออกจากรั้วมหาวิทยาลัย
ยินดีด้วยที่เรียนจบ
และจงสู้ต่อไปอย่างกล้าหาญ"

อยากให้ลองหามาอ่านกันค่ะ คิดว่าเป็นหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่จะสร้างกำลังใจและผลักดันเราให้พยายามก้าวต่อไปสู่เป้าหมายของตัวเราเอง เชื่อว่าในเวลาที่คุณท้อแท้หยิบเล่มนี้มาอ่านแล้วคุณจะยิ้มได้ค่ะ
สุดท้ายอยากบอกว่า ขอบคุณค่ะ..ครูรันโด ^__^
แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 55 01:43:31

จากคุณ : maymamokung (chmar)

เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 55 01:31:28