|
ซูสีไทเฮาของม.ร.ว. คึกฤทธิ ปราโมชมีหลายตอนที่อ่านแล้ว
ไม่ลืม เช่นตอนที่น้องสาวแต่งตัวทาแป้งทาชาดมากเกินไป
นางเยโฮนาลาบอกว่าดอกโบตั๋นน่ะสวยอยู่แล้วจะเอาแป้งมากลบทำไม
อีกตอนหนึ่งนางกระบิดกระบวนกราบทูลฮ่องเต้ว่านางศึกษา
หนังสือโบราณแต่ไม่ค่อยจะรู้เรื่องเพราะเป็นหญิงปัญญาน้อย
ฮ่องเต้เลยตรัสว่า เรามาฝันร่วมกันเถอะ
อีกตอนหนึ่งเมื่ออพยพหนีฝรั่งออกจากเมืองหลวง ฮ่องเต้ไป
ขอแป้งปิ้งบนก้อนหินจากชาวนามาให้ฮองไทเฮาเสวย แล้วพูดว่าเรา
เป็นฮ่องเต้แต่ไม่มีอะไรจะแสดง ชาวนาทูลว่าเชื่อเพราะพระเนตร
ของท่านมีทุกข์มากกว่าใครในแผ่นดิน รักตอนนี้อยู่หลายสิบปีจนไปเห็นว่า
มีสำนวนอยู่ในวรรณกรรมระดับโลกเล่มหนึ่ง(กว่าจะอ่านออก)
มังกรหยกสำนวนแปลของจำลอง พิศนาคะก็ล้ำเลิศ
แม่คลอดลูกในหลุมหิมะตามลำพัง จึงอุ้มขึ้นดู พอเห็นว่าเป็นชาย
ก็อุทานว่า "สวรรค์โปรด" โอ้โฮ!
อ่านแล้วเหนื่อยกว่าพระเอกจะได้ดี
ขุนศึกเป็นหนังสือที่เยี่ยมยอด อ่านแล้วเหนื่อยใจเพราะพระเอกลำบาก
เหลือแสนกว่าจะได้ดีมีสุข บรรยายจนคนอ่านทรมานใจแต่ก็ยังอ่าน
อยู่เรื่อยๆ หนังสือดีถึงขนาด
| จากคุณ |
:
แสนอักษร 
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ธ.ค. 55 05:11:25
|
|
|
|
ช่วยแนะนำนิยายที่ใช้ถ้อยคำได้สละสลวยแบบสามก๊กหรือราชาธิราชทีครับ
