ความคิดเห็นที่ 1 เห็นภาพ เข้าใจ เเละเป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : tonmelb เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 55 23:42:25 A:14.207.21.235 X: TicketID:054700

ความคิดเห็นที่ 2 เพื่อนเป็นอาจารย์ มาบ่นให้ฟังเหมือนกัน จากคุณ : Cassiopeka เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 00:00:11

ความคิดเห็นที่ 3 บอกตามตรงนะ ที่รร.เรา ครูแทบไม่สอน ให้เด็กไปทำ ในคาบเฉลย ติ๊กๆ ทำงานส่ง สุดท้ายเด็กไปเรียนกวดวิชา ก็มาโจมตีกวดวิชา ไร้สาระมาก ผลทำให้ปีนั้นอาจารย์แก่ๆเก่งๆเออลี่ไป 10กว่าคน เหลือแต่อาจารย์จบใหม่ที่ความรู้ไม่แน่นประสบการณ์ไม่มี.. ที่น่าเกลียดกว่านั้นคือ เมื่อเด็กสอบได้คณะดีๆมหาลัยดีๆ ทำมาเป็นขึ้นป้ายเชิดชู.. อยากรู้ว่าไม่ละอายบ้างเหรอ? เมื่อรร.ไม่ให้ความรู้นักเรียนเท่าที่เก็บเงินไป ต้องขวนขวายกวดวิชา เอาจริงๆตอนเราเรียนอ่ะ กวดวิชาคือความรู้หลักเราเลยนะ รร.เหมือนไปงั้นๆเลย กิจกรรมก็ต้องทำ สอบก็ต้องสอบ กดดันก็กดดัน แต่เราว่าคงแก้ยากหน่อย เพราะเท่าที่รู้แม้แต่รร.ชื่อดังอันดับต้นๆก็เป็นแบบนี้ เด็กเก่งเพราะตัวเด็กเองแทบจะไม่เกี่ยวกันรร.แล้วตอนนี้ เห็นใจครูที่ตั้งใจสอนเหมือนกันนะ เข้าใจว่าขัดไม่ได้ ครูก็เบื่อ นักเรียนก็เบื่อ เวลาประเมินทีก็ดีที ผักชีสนุกกันเลย ทำไปทำไม? จากคุณ : อย่าอมข้าวสิ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 01:31:44

ความคิดเห็นที่ 4 มันเป็นหน้าที่ครับ แต่อีคนตรวจนี้ก็ทำหน้าที่ดีจริง ตรวจอยู่อย่าเดียวว่าเสร็จหรือไม่เสร็จ ตั้งแต่ระดับหัวหน้ายันสมศ. สช. สมัยผมเป็นครูเขียนแผน 4 เล่มเป็นวิชาที่รับผิดชอบและชม มีสอน 4 วิชา ชมรมอีก 1 วิชา หนึ่งปีจะมีแผนทั้งหมด 10เล่ม ได้ใช้จริงหมดทุกเล่ม(เอาด้านหลังไว้เป็นกระดาษทดเลข) เขียนไปงั้นแหละครับก๊อบวางอันเดิมก็มี ไม่รู้จะไปเสียเวลาจริงจังทำไมเปลืองสมองมานั่งคิดของพวกนี้ วิเคราะห์ข้อสอบเหมือนกัน ไม่รู้จะวิเคราะห์ไปทำซากอะไร ก็เห็น ๆ อยู่ว่าเด็กมันไม่ได้ทำ มันเดาอย่างเดียว บางคนพอได้ข้อสอบก็ใกล้เสร็จแล้ว บางคนก็ไว้ทำตอนเหลืออีก 5 นาที วิเคราะห์ด้วยโปรแกรมหรูหรา ถกกันเอาเป็นเอาตายวิชานั้นออกข้อสอบยาก ออกง่าย ออกดีแล้วเห็นแล้วสมเพชเวทนา แค่พฤติกรรมในห้องมันก็บอกได้แล้วว่าคนไหนตก คนไหนผ่าน คนไหนได้เกรดประมาณไหน ผมเคยพาครูบางส่วนปฏิวัิติแต่ไม่สำเร็จ แถวโดนจับข้อหากบฏอีก แถมเพื่อนครูโดนเชิญออกไปอีกโชคดีที่ผมมีเส้น ทำใจเถอะ ผมเองก็รักงานสอน รักวิชาคณิตศาสตร์ รักการศึกษา แต่ไม่รักงานครู ครุที่แปลว่าหนัก หนักด้วยการแบกสิ่งโง่ ๆพวกนี้เสียมากกว่า ตอนนี้ผมลาออกแล้วแต่ถ้าไปไม่ถึงเป้าหมายจริง ๆผมคงจำเป็นต้องกลับเป็นครู ผมให้มันเป็นทางเลือกสุดท้ายสำหรับคนที่เดินบนหนทางของคณิตศาสตร์ ปล.จขกท อยู่โรงเรียนรัฐบาลนับว่ายังเป็นโชคต่างกับผมและครูอีกหลาย ๆคนที่อยู่โรงเรียนเอกชน จากคุณ : เซียนแห่งmath เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 01:34:47

ความคิดเห็นที่ 5 ที่ว่าๆกันมาข้างต้น ผ่านมาหมด แถมยังต้องคอยช่วยเหลือบริการตลอดจนช่วยแก้ปัญหาให้พวกอาจารย์ต่างชาติ ต้องคอยหาวิธีช่วยเหลือ+รับมือพวกนศ.ทั้งที่ไม่เคยสนใจใส่ใจการเรียน ไหนจะผู้ปกครองที่ทั้งมาขอพบให้ช่วยลูกตัวเองทั้งเรื่องการเรียน เรื่องส่วนตัวเพราะตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ แถมยังต้องคอยเป็นออแกไนเซอร์จัดงานโน่นนี่ ส่งเด็กไปแสดงโชว์บ้าง ประกวดบ้างเพื่อจะได้สอดคล้องกับข้อกำหนดและประชาสัมพันธ์สถาบัน จะให้จัดกิจกรรมหรือหลักสูตรพิเศษเพื่อหารายได้เข้ามหาลัยหรือคณะ โอ้ย จาระนัยไม่หมด เงินเดือนนะเหรอมากกว่านศที่เราสอนเพิ่งจบ พูดภาษายังไม่ปะติดปะต่อได้แค่สองพันกว่าๆ นี่ขนาดสาขาขาดแคลนอาจารย์นะ ทนไม่ไหวลาออกมาหลายปีละ สุขภาพกาย+สุขภาพจิตดีขึ้นแยะเลย ที่พูดมาที่มหาลัยเอกชนนะคะ แต่ฟังพวกรุ่นน้องๆที่สอนรร.มัธยม รู้สึกหนักกว่าเยอะ จากคุณ : EcoSlowLife เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 02:21:22

ความคิดเห็นที่ 6 เพราะมีโรงเรียนไม่ดีบางแห่งละเลยการประกันคุณภาพการศึกษา เลยเป็นที่มาให้ สมศ. ต้องมาบังคับให้ทุกแห่งทำ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเกินไปนัก หากคณาจารย์และเจ้าหน้าที่มีการวางแผน มีการปรับปรุงข้อมูลและเอกสารอย่างสม่ำเสมอไม่ใช่มาทำเอาตอนเขาจะมาตรวจ ผมทำงานในมหาวิทยาลัยก็ต้องทำครับเอกสารพวกนี้ ใช้เวลาบ้าง แต่ถ้าทำล่วงหน้าก็ไม่รู้สึกว่ากระทบกระเทือนต่อการสอนแต่อย่างใด ผมแนะนำให้โรงเรียนนำเทคโนโลยีสารสนเทศเข้ามาช่วยในการจัดการครับ ส่วนเรื่องการตรวจ คณะที่ผมเจอตรวจอย่างละเอียดมากครับ พร้อมทั้งให้คำแนะนำที่มีประโยชน์ต่อการพัฒนาดี แม้บางอันมหาวิทยาลัยก็ตระหนักและมีมาตรการอยู่แล้ว แต่โดยรวมเกิดผลดีต่อทุกฝ่าย ที่พูดมานี้เป็นกรณีของระดับอุดมศึกษานะครับ จากคุณ : [-_-]][][][] เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 02:54:56

ความคิดเห็นที่ 7 ถึงค.ที่ 6  ผมเองต้องทำสารสนเทศของโรงเรียนอยู่แล้ว  แต่เข้าใจไหมครับ ผมมาอยู่แค่2ปี มาตอนปี54 แต่ต้องการเอกสารย้อนหลังไป51-52 ครูคนเก่าเขาก็ย้ายไปแล้ว ของเดิมไม่มี มีแต่ของใหม่ที่ผมทำ แล้วของเก่าเนี่ยจะให้ผมเสกขึ้นมาหรอ  ถามข้อมูลจากครูคนอื่นเขาก็ยุ่งวุ่นวายเหมือนกัน สรุปก็ไม่ได้ อยากทำให้มันเสร็จๆ แต่เชื่อผมซิ พอผมทำเสร็จ งานอื่นก็เข้ามาอีก  ผมเป็นครูวิทย์อายุยังน้อย อะไรๆที่เกี่ยวกับเทคโนโลยีก็มาลงที่ผมหมด ดีนะที่ครูคอมเก่งเทพย้ายมาใหม่ งานผมเลยเบาลงไปเยอะ แล้วไปหนักที่พี่เขาแทน   ผมรักเด็กๆ รักงานสอน อยากสอนหนังสือ ไม่ใช่ต้องมคอยทำเอกสารหรูหราบ้าบออะไรแบบนี้ จากคุณ : รัตนลาวัณย์ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 06:35:56

ความคิดเห็นที่ 8 หนูไม่ใช่ครูค่ะ แต่ก็อยากให้กำลังใจ เห็นด้วยกับคุณครูทุกอย่างเลยค่ะ และขอชื่นชมที่ครูคิดได้แบบนี้ เพราะทุกวันนี้การศึกษาไทยไม่ไปไหน โดยเฉพาะโรงเรียนในภาค ร........... ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะคะว่าจะเข้า AEC อยู่อีก2 ปีข้างหน้าแต่ความรู้ของเด็กไทยยังอยู่เท่าเดิม หวังว่าคงมีการพัฒนาต่อไปนะคะ ให้กำลังใจค่ะ สู้ๆ นะคะ คุณครู จากคุณ : Noolek (Lekzii06) เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 07:58:06

ความคิดเห็นที่ 9 ผมก็เป็นครูครับผ่านมาหมดทั้ง อัตราจ้าง พนักงานราชการ จนเป็นครูจริงๆ..ยอมรับครับเป็นเรื่องจริงที่เจ้าของกระทู้บอกไว้จริงๆ...แต่เรามันเป็นเพียงผู้ปฏิบัติ ไม่รู้จะทำอย่างไร...ปัญหาหลักๆคือ "นโยบาย"ครับ...ผู้ใหญ่มักรักหน้าตาและศักดิ์ศรีตัวเองมากกว่าคุณภาพของนักเรียน ซึ่งนั่นคือเป้าหมายสูงสุดของการศึกษาทุกระดับ...ยิ่งบางโรงเรียน ผอ.สั่งให้ครูห้ามให้เกรด 0,ร,มส. เด็ก...ตายเลยครู! แล้วพวกเด็กก็ไม่สนใจที่จะเรียนจะทำข้อสอบ...เพราะถึงยังไงเค้าก็ผ่าน ทุกวันนี้เลยดูเหมือนว่าคนที่เข้าทำงานด้านนโยบาย(ผู้ใหญ่)..ดูเหมือนพวกท่านๆมองการศึกษาเป็นธุรกิจไปแล้ว.... จากคุณ : stitak_tt เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 10:05:02

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่เฉพาะอาชีพครูหรอกค่ะ เคยทำบริษัทเอกชนก็ต้องมานั่งทำเอกสารบ้าบอตรวจ ISO ซึ่งก็สักแต่ว่าทำๆ ไปให้ครบให้เสร็จ แทบไม่ได้ใช้งานจริง ถึงขนาดนั้นก็เสียเวลามาก งานในหน้าที่จริงๆ ไม่มีเวลาทำ แต่งานบริษัทยังดีหน่อยตรงที่ไม่ชอบใจก็ย้ายไปบริษัทอื่นที่ไม่บ้าเอกสารมาก แต่เป็นครูไปที่ไหนๆ คงต้องทำเหมือนๆ กัน เป็นกำลังใจให้ละกันค่ะ อย่าเพิ่งทิ้งอนาคตของชาติ ช่วยๆ กันติเพื่อก่อ หวังว่าวันข้างหน้าจะดีขึ้น จากคุณ : กระจิ๊ดฤทธิ์ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 10:55:17

ความคิดเห็นที่ 11 ผ่านมาหมดแล้วคะ..ทุกอย่างที่พูดมา..เจ้าของกระทู้เป็นครูแค่2ปีย่อมอยากสอน..เราก็เคยเป็นเช่นนี้..แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไป..เป็นครูมาเกือบ17ปีอย่างเรา..น้องจะรู้ว่างานเอกสารนั้นมันก็สำคัญมิใช่น้อย จากคุณ : สมครือ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 13:44:37

ความคิดเห็นที่ 12 อนาจใจกับการศึกษาของไทย จริงๆ ครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 14:55:39

ความคิดเห็นที่ 13 แค่เสียงเดียว ร้องไป ก็ไม่(ค่อยจะ)มีใครได้ยิน รวมตัวกันได้ไหมหล่ะ   ใช้สื่อหลายๆสื่อให้เป็นประโยชน์ รัฐฯหลายยุคหลายสมัยมักจะกลัวสื่อ จากคุณ : ปากกัดตีนถีบ จีบไม่ลง (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 15:02:45

ความคิดเห็นที่ 14 มีผู้ใหญ่ท่านนึงเคยบอกกับน้องว่า เกณฑ์ที่ใช้กันอยู่ ก็จะถูกปรับให้สูงขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยนะคะ ประมาณว่าเป็นการพัฒนาที่ไม่หยุดยั้งนะคะ (กรี๊ดดดดดดดดดดดดด) จากคุณ : นิวสวย เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 15:33:35

ความคิดเห็นที่ 15 คุณมองกว้างดี แต่อาจจะกว้างไปนิด ลองลดมุมมองลงซักหน่อย หาเรื่องที่ทำแล้วสบายใจใกล้ตัวคงจะดี ผมเองก็ไม่ชอบใจเลยกับระบบ SAR เคยถูกอบรมกึ่งบังคับให้ไปเป็นผู้ตรวจ แต่อดทนทำได้ไม่กี่ปีก็โดดไม่ไปอบรมเพิ่ม ทำให้เสียสิทธิ์ไปโดยปริยาย ไม่ได้ตังค์ค่าตรวจประกันว่างั้น แต่รู้สึกสบายใจขึ้น เพราะไม่ชอบระบบตั้งแต่ไปอบรมแรกๆ ก็คนคิดทั่นตอบคำถามยังไม่ค่อยจะมีระบบ เล่นตอบทำอย่างนี้ก็ได้ ทำอย่างโน้นก็ได้ แต่พอคณะกรรมการกำหนดเกณฑ์มา.... อะไรวะ!?? แต่มองอีกมุม ระบบนี้ก็คงจะมีประโยชน์ในลักษณะการทำให้กลไกขับเคลื่อนไปได้ คือคนทำต้องหาวิธีปรับปรุงการทำงานเอง...มั๊ง เอาเป็นว่า ที่ทำงานผมใช้วิธีแต่งตั้งรองฯฝ่ายประกันขึ้นมา แล้วก็ให้แกทำไป คอยตามเอกสารไป ให้เงินค่าตอบแทนรายเดือนไป ก็ดี เพราะเราไม่ต้องเหนื่อยมาก อยากให้ส่งเอกสารอะไรก็บอกแล้วกัน หรืองานขาดอะไรก็ระดมทำกัน งานทุกงานมีปัญหาทั้งนั้นครับ ปัญหาเหล่านี้จะทำให้เรารู้ว่าเรารักงานของเราจริงหรือไม่ ถ้ารักจริง ก็มีวิธีแก้หลายวิธีเดี๋ยวเราก็คิดได้เอง ประเด็นคืออย่าเพิ่งไปคิดขยับโลกครับ เอาว่าเราทำแล้วมีความสุข นักเรียนนักศึกษาส่วนใหญ่มองเราด้วยความเคารพนับถือจากใจจริง ในเบื้องต้นเท่านี้ก็พอแล้วกระมังครับ จากคุณ : อุปนิกขิต เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 22:09:01

ความคิดเห็นที่ 16 ผมไง หัวหน้าภาค ทำทั้ง SAR แผนกลยุทธ์ ดูเรื่องเอกสาร เรื่องเล็กเรื่องน้อย ร่างหลัก สูตรยังร่างเองเลย มีวิจัยให้ทำอีกนะ ยังไม่รวมงานอื่น ๆ อีก มีสองด้วย งานเอกสารเยอะ ถึงเวลาก็มานั่งเสียเวลา อย่างที่เจ้าของกระทู้บอก จะให้เด็ก ๆ ทำมันก็ ทำไม่เป็น พวกอาจารย์เด็ก ๆ ก็ได้แต่ดูเอกสาร แค่รายละเอียด เราก็ต้องมานั่งทำ เสีย เวลามากครับ ไม่เกิดประโยชน์เท่าไหร่ ยิ่งพวกอาจารย์ฝรั่งนี่ยิ่งไม่ทำเลย มาตรฐานใหม่จะมาแล้ว ของธรรมดามีสกอ สมศ ต่อไปจะมีของมาตรฐานอาเซียนแล้วก็ เห็นว่าจะเอามาตรฐานสากลอะไรใหม่ ๆ เข้ามาอีก (แต่ของเก่ายังไม่ทิ้ง ไม่ยอมเอามา รวมเล่มกัน ก็ทำกันไปหลาย ๆ เล่มงานเอกสารทั้งนั้น) ไม่ได้เกิดประโยชน์ ถ้าจะแนะนำก็ พยายามเอางานเก่า ๆ เก็บไว้ในคอม เพิ่มบ้างเปลี่ยนบ้าง ดีที่สุดได้แค่นี้ล่ะ จากคุณ : ต้น เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 01:55:10 A:171.98.142.35 X: TicketID:091427

ความคิดเห็นที่ 17 ... กด Vote ครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 10:52:00

ความคิดเห็นที่ 18 ผมไม่ได้เป็นครู เมื่อวันก่อนเพื่อนเป็นครูอยู่ต่างจังหวัด เล่าให้ฟังว่า นโยบายทุกวันนี้ห้ามสอนนักเรียนแล้วตกซ้ำชั้น(ทั้งที่บางคนเรียนไม่รู้เรื่อง) เขาสอนอยู่ชั้น ป.3 แต่ต้องรับเด็กที่จบชั้น ป.2(บางคนครูช่วยให้ผ่าน)ขึ้นมา   จะต้องทำอย่างไรให้เด็กได้คะแนน เฉลี่ยแล้วมากกว่าคะแนนตอนที่อยู่ ป.2 เช่น จบชั้น ป.2 ได้ 70 คะแนน แต่เมื่อจบ ป.3 ต้องได้ไม่น้อยกว่า 75 คะแนน แล้วถ้าตั้งนโยบายเรื่องคะแนนแบบนี้ เมื่อเขาจบชั้นประถม ทุกคนไม่ต้องได้ 90 คะแนน หรือ เพื่อนเล่าให้ฟังผมอาจจะไม่เข้าใจที่เขาบอก จากคุณ : greeram (greeram) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 15:12:37

ความคิดเห็นที่ 19 มันไม่ใช่ปัญหา มันเป็นงาน และงานนี้ก็จะมีมา 5 ปี ต่อรอบ แล้วเวลาอีก 4 ปีีเราก็นอนสบายใจเฉิบ... การประเมิน มันทำให้โรงเรียนเป็นโรงเรียนมากขึ้น แต่ก่อนโรงเรียนไม่มีการประเมิน ทั้งรก ทั้งสกปรก เพราะไม่มีหน่วยงานภายนอกมาสนใจ งานเอกสารปล่อยเลยตามเลย ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วภาระงานด้านนี้ งานเอกสาร มันเป็นงานประจำที่ครูต้องทำไว้อยู่แล้ว ไม่ใช่เฉพาะการประเมิน แต่เป็นการติดตามพฤติกรรมของเด็กนักเรียน การเยี่ยมบ้านนักเรียน การบันทึกประจำวัน ผมก็จะถามกลับว่า เวลา จขกท. ไปเยี่ยมบ้าน หรือไปสอน ไม่เคยมีการบันทึกอะไรเลยใช่หรือไม่..ถ้าใช่ มันก็สมควรแล้วที่จะต้องมาเร่งงานสะสางปัญหานี้ สุดท้าย อย่าดราม่าครับ เพราะผมก็เป็นครูในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการเช่นกัน และทุกๆ หน่วยงานก็ต้องมีการประเมินเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว แล้วการประเมิน 5 ปีต่อครั้ง มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร... จากคุณ : amnakim เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 16:52:02

ความคิดเห็นที่ 20 ถึงคุณครูค.ที่ 19 คับ   มา 5 ปีต่อครั้งก็จริงครับ ผมเพิ่งมา2ปี ก่อนหน้านี้รร.ประเมินในฝัน ประเมินรักษาสภาพพระราชทาน ประเมินภายในอะไรซักอย่าง คืออยากจะบอกว่ารร.ผมมันก็ไม่ได้ใหญ่ ขนาดกลาง มีครูแค่ 30กว่าคน  นักเรียนเองก็เบื่อและมาบ่นกับผมเหมือนกัน  ผมเองก็งงนะว่าเอกสารปีก่อนๆไม่มีหรอ    "มี"แต่ต้องทำใหม่ เพราะตัวบ่งชี้หรือมาตรฐานมันเปลี่ยนตลอด   บันทึกกระจอกๆ (แผนฯ ปฏิทิน SDQ งานที่ปรึกษา) ครูทุกคนนะมีอยู่แล้ว แล้วไอเล่มหนาๆใหญ่ๆ ที่ต้องสรุปออกมาเป็นตัวบ่งชี้ละ ??? คงไม่เข้าใจเพราะไม่เคยทำใช่ป่ะ ก็มีเหมือนกันนะพวกครูแก่ๆสบายๆ ใช้แต่หัวสั่ง จะเอานู้น นี่นั่น VTR เล่มประเมิน แต่ทำเองไม่เป็น แล้วลำบากใคร ????  ครูเด็กๆที่ทันฉับไวในเทคโนโลยี   อย่ามาหาประสบการณ์สอนเลย  ครูใหม่ๆบรรจุมาหาประสบการณ์การทำเอกสารน่าจะดีกว่า ปล. ถ้าเป็นโรงเรียนใหญ่ๆ บุคลากรเยอะ น่าจะสบายกันกว่านี้  อีกไม่นานผมก็คงย้ายแล้ว ไม่ไหวๆต่อให้สงสารเด็กๆมากเพียงใดก็เถอะ ขืนอยู่ต่อแต่ไม่ค่อยได้สอนแบบนี้ ผมลาออกจากการเป็นครูดีกว่า T^T จากคุณ : รัตนลาวัณย์ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 22:04:16

ความคิดเห็นที่ 21 ตอนนี้เงินเดือนผมยัง 9,000 อยู่เลย สอนอยู่เอกชน สอนทั้งหมด 3 วิชา + ชมรม ต้องมานั่งทำเอกสารบ้าบอ เด็กก็ไม่ตั้งใจ ยิ่งบางทีวิชาของผมมันต้องอาศัยเทคโนโลยี บอกไม่ให้ใช้ แล้วจะให้ทำอย่างไร? จากคุณ : จอมพลผู้พลิกแผ่นดิน เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 22:23:06

ความคิดเห็นที่ 22 ขอพูดสั้นๆ เป็นความเห็นส่วนตัวและไม่ได้โต้แย้งกับใคร ครู ควรจะมีระเบียบ จัดเวลา ให้ได้ เป็นความจริง แต่ครู ไม่ได้ทำงานเพียง เตรียมการสอนให้ดี หวังประสิทธิภาพและประสิทธิผล ทุกครั้งทุกคาบ ไม่ใช่สอนซ้ำซาก ปีแล้วปีเล่า สอน 1 คาบ อาจจะใช้เวลาเตรียมมากกว่า 3 ชม. แบบประเมิน ที่ใช้กัน มันเป็นการสร้างภาพลวง มีตัวชี้วัด (indicators) เป็นร้อยตัว และเกินกว่าครึ่ง เป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ ครูจะกรอกอะไรลงไป แบบมโนคติ จะตรวจสอบอยางไร ครูจะใส่รายชื่อหนังสืออ้างอิงให้สวยหรูอย่างไรก็ได้ ครูคนไหน จะกรอกลงไปว่า การสอนตามแผนการสอน ไม่บรรลุผล แต่ยิ่งกว่านั้น ครูยังต้องเป็นผุ้ประสานงานรายวิชา ต้องใช้จิตวิทยาอย่างหนัก กับครูคนอื่น หรือต้องทำหน้าที่อื่นๆ ในระดับมหาวิทยาลัย ยังมีการคาดหวัง ใหัผลิตงานวิจัย เช่น ปีละ 2 ชิ้น เป็นกรรมการบริหารชุดต่างๆ งานท่วมหัว จะอุทิศอย่างไร เวลามันก็ไม่พอ หอบงานกลับมาทำที่บ้าน ตีสองทุกวัน แบบไม่อู้ มันก็ไม่ใช่ว่าจะทำทัน... ความคาดหวังในตัวครู และสิ่งที่เบื้องบน สั่งลงมา โดยไม่คำนึงถึง ความเป็นจริง เหล่านี้ ล้วนทำให้ คนในกระทรวง มีผลงาน ทำงานไป ในกะลางาช้างอย่างมีความสุข แบบประเมินต่าง ๆ จะยอมรับกันใหม่ว่า จากครูทั่วประเทศ ในทุกระดับการศึกษา จะมีการอ่านตรวจ นำไปวิเคราะห์วิจัยกันอย่าง "บริสุทธิ์" และแน่นอน เมื่อทุกอย่าง ไม่อยู่บน พื้นฐานของความจริง ที่จับต้องได้ มันก็มีแต่ความว่างเปล่า ภาพลักษณ์ปลอมๆ การอุทิศของครู มีระดับต่างกัน เพราะครู ก็มีชีวิตส่วนตัวที่ต้องรับผิดชอบ มีปัจจัยอื่น ๆ ที่สำคัญต่อชีวิต ไม่น้อยกว่าหน้าที่การงาน และ ลงท้าย เมื่อต้องเกลี่ย ๆ ทุกอย่างให้ลงตัว การสอน ก็คงต้องประนีประนอม ไม่สามารถ สอนให้ดีที่สุด อย่างที่ตั้งใจ จากคุณ : Sandbag (Blowfish) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 22:50:30

ความคิดเห็นที่ 23 ครูหรือฝ่ายเอกสารครับเนี่ย อ่านแล้วเหมือนการสอนเป็นงานรอง เอกสารเป็นงานหลัก ไม่แปลกถ้าเด็กจะไม่ค่อยได้อะไร ใครวางนโยบายนี้เนี่ยครับ เขาลำดับความสำคัญไม่เป็นหรือเปล่า อยากให้เด็กเก่งไม่ตรวจความสามารถเด็กแต่มาดูเอกสาร ท่าทางโรงเรียนดังๆ ที่ติดอันดับสูงๆ เพราะเก่งด้านการคัดเด็กมากกว่าสอนเด็กนะครับ ได้แต่หัวกะทิ ที่กระตือรือร้นเองอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าจะสอนดีกว่าโรงเรียนที่ไม่ติดอันดับ เพราะว่าสอนเก่งจริงน่าจะเป็นพวกติวเตอร์มากกว่า เพราะพวกนี้วัดกันที่ประสิทธิผลเลย ติวเด็กสอบได้ก็ดัง ไม่ใช่เก่งเอกสาร จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 07:19:13

ความคิดเห็นที่ 24 ขอตัดเอา คห เท่านี้มาพูด เพราะมันจะสรุปตรงประเด็นที่สุด แต่เข้าใจไหมครับ ผมมาอยู่แค่2ปี มาตอนปี54 แต่ต้องการเอกสารย้อนหลังไป51-52 ครูคนเก่าเขาก็ย้ายไปแล้ว ของเดิมไม่มี มีแต่ของใหม่ที่ผมทำ แล้วของเก่าเนี่ยจะให้ผมเสกขึ้นมาหรอ  ถามข้อมูลจากครูคนอื่นเขาก็ยุ่งวุ่นวายเหมือนกัน สรุปก็ไม่ได้ เห็นไหมว่า งานเอกสารที่ไม่มี มันก่อปัญหาต่อคนมาใหม่แค่ไหน องค์กร เป็นองค์กรอยู่ได้ พัฒนาต่อไปได้ เอกสารเป็นหัวใจสำคัญสุด เพราะมันจะทำให้งาน ภาระงาน แนวทางการทำงาน ขึ้นกับผู้ปฏิบัติงานน้อยมาก งานหนึ่งที่ผมรับผิดชอบ คือ งานพัฒนาโปรแกรมสำหรับองค์กร องค์กรที่มีเครื่องลูกข่ายนับพันเครื่อง มีระบบงานนับร้อยระบบงานที่แตกต่างกันมาก แต่สัมพันธ์กันชนิดระบบไหนล้มอีกระบบเดี้ยงตาม งานเอกสารเท่านั้น ที่จะทำให้งานทุกงานไม่พังพาบ เมื่อคนรับผิดชอบหรือทำงานนั้นๆ ไม่อยู่ (ป่วย มีกิจธุระ ตาย ลาออก ฯลฯ) งานหลักอย่างหนึ่งที่ผมต้องทำ (บริหาร) คือ บีบบังคับให้คนทุกฝ่ายเขียนเอกสาร ประกอบงาน ความคิด แนวทาง ปฏิสัมพันธ์ วิธีปฏิบัติ ข้อพึงระวัง แนวทางแก้ปัญหา ฯลฯ เอกสารที่ชัดเจน มันเป็นเครื่องช่วยเหลือยามฉุกเฉิน มาหลายต่อหลายครั้ง ฉุกเฉิน คือ เกิดเหตุร้ายอันไม่มีใครประสงค์ให้เกิด แต่พอเกิดขึ้นมาแล้ว .. เนื้อหาในเอกสารที่เกี่ยวข้องนั่นแหละ เป็นแนวทาง (guideline) ให้ทุกฝ่ายรู้ว่า ตนมีงาน ภาระหน้าที่ ขอบเขตการรับผิดชอบอะไรบ้าง ------------------------------------------------ จขกท ทำงานมาเพียงสองปี ประสบการณ์ยังน้อยนัก .. จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 07:45:57

ความคิดเห็นที่ 25 งั้น รร. ก็ป่วยแล้วล่ะครับ ไม่มีคนทำงาน ภาระตกอยู่กับบรรดาครูใหม่ไฟแรง และงานรุมอยู่คนเดียว... คัดคนไม่ทำงานมาเป็นครู แล้วแบบนี้ชาติจะพัฒนาได้อย่างไร ครู 30 คน ทำคนละตัวชี้วัด 2 วันก็เสร็จ... ปัญหามันอยู่ที่ "ฉันไม่รู้ว่าฉันจะต้องทำอะไร ทำอย่างไร" ผมก็บรรจุมาก่อน จขกท. แค่ปีเดียว และเคยอยู่ รร.ประจำตำบล อายุเฉลี่ยของครูโรงเรียนนั้นคือ 32 ปี การทำงานเพื่อรับการประเมินนั้นสนุกมาก ต่างคนต่างมีภาระงานที่ชัดเจน บางคนฝึกเด็กต้อนรับ บางคนจัดเอกสาร บางคนทำนำเสนอโรงเรียน ทุกอย่างเป็นสัดส่วน และเมื่อประเมินผ่านเราก็ฉลองกันสนุกสนาน และวันต่อมาทุกอย่างก็กลับมาสู่ปกติ การจัดการเรียนการสอนเป็นเช่นเดิม การเตรียมงานเพียงสัปดาห์เดียว คงจะกินเวลาไม่มากหรอกใช่มั๊ย.. ปัจจุบันผมอยู่ รร.ประจำจังหวัด ปฏิเสธไม่ได้ว่า การจัดงานต้อนรับคณะกรรมการ มีผลให้ครูเป็นที่รู้จัก และเป็นที่ต้องการของโรงเรียนใหญ่ๆ จขกท. ต้องทำงานต่อไป ห้ามบ่น!!! จากคุณ : amnakim เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 09:27:36

ความคิดเห็นที่ 26 ให้กำลังใจกับคุณครูทุกท่านนะคะ เคยคุยกับเพื่อน ๆ ที่เป็นครู ก็บ่นเรื่องทำเอกสารประเมินเหมือนกันค่ะ เพื่อนบอกว่าแทนที่จะได้สอนให้เต็มที่ กลับต้องมาคอยกังวลเรื่องการประเมิน เห็นเด็กพม่าพูดภาษาอังกฤษไฟแล่บแล้วอนาถใจกับการจัดการศึกษาของไทย ใกล้เวลาเข้า AEC แล้ว กระทรวงศึกษาธิการทำอะไรกันอยู่หนอ???????? จากคุณ : Empress Wu (Empress Wu) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 10:27:36

ความคิดเห็นที่ 27 กลายเป็นธุรกิจไปหมดแล้ว จากคุณ : วิจิตรเอกสิงห์ (วิจิตรเอกสิงห์) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 11:09:39

ความคิดเห็นที่ 28 ทำไมต้องตรวจเอกสาร ทำไมไม่ตรวจตามสภาพจริง ดูการสอน ดูทีละช่วง ไม่ใช่มาดูแต่เอกสาร เอกสารน่ะมีอยู่แล้ว แต่ยังต้องให้ครูมาจัดเรียงเอกสารบ้าบอ ทำงานมาเป็นปี จนท.ประเมินมาดูแค่ ชม. 2 ชม. มาดูอะไรไม่ทราบ แล้วได้ผลการประเมินออกมาด้วย สรุป ประเมินจากเอกสาร แล้วไอ้ทีให้ประเมินนักเรียนบอกประเมินตามสภาพจริง ประเมินโรงเรียน ดูแต่เอกสาร อย่างนี้ก็ไม่ต้องแปลกใจไงครับ จากคุณ : DekChaiDam เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 11:52:04

ความคิดเห็นที่ 29 แปลว่าระดับการศึกษาของประเทศไทยวัดจาก "เอกสาร" และ "ตัวแทนนักเรียน"แทนที่จะเป็นตัว"นักเรียน"สินะครับ ขอให้ทุกท่าน...ยืนไว้อาลัยแก่การศึกษาของประเทศ....สามนาทีครับ.... จากคุณ : นายส้วม เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 12:07:11

ความคิดเห็นที่ 30 ข้ออ้างของการประเมินเอกสาร - ไม่มีเวลา  (ให้ตรวจชั้นเรียน ทั้งหมด 6 ระดับ ระดับละ 16 ห้อง ทำหมดไดหรือ - ไม่มีบุคคลกร (การจะตรวจในทางปฏิบัตินั้น ต้องใช้เจ้าหน้าที่เยอะ) - ไม่มีงบประมาณ (การใช้คนเยอะ ต้องมีงบประมาณมารองรับ) วิธีการแก้ไขมีไหม  มี แต่จะทำหรือเปล่า ไม่แน่ใจว่า ปัจจุบัน ยังมีหน่วยงานศึกษานิเทศก์ หรือเปล่า ก็หน่วยงานนี้มิใช่หรือที่คอยควบคุมคุณภาพของ รร ต่างๆ กรายๆ  (แต่ไม่มีอำนาจลงโทษ บังคับบัญชา เพียงให้ได้แต่คำแนะนำ) จากคุณ : ปากกัดตีนถีบ จีบไม่ลง (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 13:03:47

ความคิดเห็นที่ 31 มันก็จริงนั่นแหล่ะ .... ผมก็เป็นครู  เป็นครูศิลปะ แม้ไม่มีงานยุ่งวุ่นวายเท่าครูวิชาการ แต่ชั่วโมงผม ผมก็อยากสอนให้เต็มที่ตามความรู้ ผมมีประสบการณ์มากกว่าหลักสูตรการเรียนที่ออกมาปัจจุบัน แถมเป็นประสบการณ์ในสายอาชีพแบบหากินจริงๆจังๆด้วย  ผมมีความรู้จะให้แต่ไม่มีอะไรอำนวยความสะดวกที่จะให้   เด็กมาเรียนพิเศษเอาข้างนอกได้เต็มๆ  ส่งงานประกวดก็ได้รางวัล เด็กเก่งด้วยตัวเด็กและหาความรู้เพิ่ม ( เป็นหลัก ) จากกวดวิชา  เรียนพิเศษ     วิชาผมสอนแค่ 50 นาที  บอกตรงๆว่าแทบไม่พอจะทำอะไรกิน  กว่าเด็กจะเดินมาเรียนก็ปาไป 5 - 10 นาที  กว่าเช็คชื่อเสร็จ  ( เด็ก 40 คน + ) เหลือให้สอนเต็มๆ 30 นาที  ในวิชาผม   อย่าว่าสอนเลย แค่ร่างภาพก็จะหมดเวลาแล้ว   อยากให้โรงเรียนเพิ่มห้องเด็ก ... " ห้องสายศิลป์ "  เรียนไปเลย 8 คาบ/อาทิตย์  ผมสอนได้ไม่มีปัญหาเด็กที่สนใจสายนี้จะได้มีที่พึ่งพา  มีห้องเรียน มีทางให้เดิน  เพราะปัจจุบันมันไม่มี  เด็กทุกห้องเรียนแค่อาทิตย์ละ 1 คาบ 50 นาที   เด็กที่สนใจศิลปะและจะสอบเข้ามหาลัยศิลปะ  ตายกันมากมายทุกปี สุดท้ายไม่พ้นไปเรียนสายอื่นใน ม.เอกชน  เพราะสอบไม่ติด เพราะไม่มีความรู้จะเอาไปสอบ  ( เรียนศิลปะอาทิตย์ละ  1 คาบ  แถมไม่มีห้องสายศิลป์ )   เด็ก ม.6 จะไปสอบมหาลัยศิลปะ   อย่าว่าแต่ทักษะไม่มี   ทฤษฏีศิลป์ ประวัติศาสตร์ศิลป์  องค์ประกอบศิลป์  ยังไม่รู้เรื่องเลย   อย่าว่าศิลปะไม่สำคัญ ..... รอบตัวท่านๆ ศิลปะทั้งนั้นนะครับ  แม้แต่กระเป๋าหรูๆ  สร้อยคอเพชร   สร้อยทอง   แม้แต่เสื้อผ้าที่ใส่กันแพงๆ   ที่ภรรยาผู้หลักผุ้ใหญ่ใช้กันก็ศิลปะทั้งนั้น   เสียอนาคตเด็กเก่งๆที่เขามีพรสวรรค์   แต่ใครมีพรสวรรค์แต่ไม่มีเงินเรียนพิเศษนี่ตายเลย   หรือแม้ไม่มีพรสวรรค์แต่มีพรแสวง  ไม่มีเงินเรียนพิเศษก็แย่หนักไปอีก  เอาอะไรไปสอบสู้เขา     อันนี้เสนอในสายวิชาที่ผมสอน จากคุณ : Dek Chan เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 13:03:59

ความคิดเห็นที่ 32 ดีใจจัง ที่มีอาจารย์สอนศิลปะ มาช่วยตอบกระทู้ แหม ถ้าสมัยนั้นมีเน็ต ดีไม่ดี เราอาจจะเป็นเด็กศิลป์ภาษา ที่เข้าเรียนสถาปัตย์ได้ (สถาปนิก เป็นอาชีพในฝันอย่างหนึ่งของเรามาตลอด แต่ขาดไร้ซึ่งพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ เลยอด) จากคุณ : ปากกัดตีนถีบ จีบไม่ลง (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 15:18:01

ความคิดเห็นที่ 33 เอากิฟท์ไปเลยค่ะ เห็นด้วยค่ะ ตอนนี้นะคะที่โรงเรียนหนูครูเรียนโทกันให้แซ่ด เพื่อจะเอาโทมาทำด้านขั้นและตำแหน่ง มัวทำอันนี้กันให้วุ่นวาย หนูไม่เห็นว่าได้มาแล้วพวกหนูจะได้รับอะไรใหม่ๆจากครูเลย ครูเคยมีแต่สั่งให้จด ได้อ.สามมาก็ยังมีแต่ให้จดๆ การเข้าสอนก็เข้าบ้างไม่เข้าบ้างเหมือนเดิม แต่ที่น่าเสียใจมากกว่านั้นนะคะ ก็คือคุณครูที่สอนดี สอนเข้าใจและทุ่มเท กลับไม่สนใจจะเอาขั้นเอาตำแหน่งอะไรเทือกนี้เลย เพราะท่านบอกหนูค่ะ ท่านบอกว่า "ถ้ายังสอนให้นักเรียนเก่งทุกคนไม่ได้ก็ไม่อยากจะเอา" ตอนนี้ท่านเพิ่งเกษียณไปค่ะ เป็นครูดีในในใครหลายคนมาก อันที่จริงดีนะคะที่มีรางวัลแบบนี้ให้ครู แต่ก่อนจะให้อยากให้มีการทำอะไรที่พิสูจน์และวัดจริงๆก่อนได้ไหม ??? ครูดีหลายคนไม่เคยได้อะไร ครูที่ได้อะไรกลับไม่ได้สนใจนักเรียน หนูเป็นนักเรียน เป็นผู้เรียนหนูเข้าถึงได้ดีค่ะว่าครูไหนสอนเข้าใจหรือไม่เข้าใจ อยากให้กระทู้และคอมเม้นท์นี้เป็นกำลังใจให้ครูทุกท่านที่อุทิศกายใจให้พวกเรา จากคุณ : DESTINYee เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 18:37:22

ความคิดเห็นที่ 34 สมัยนี้เป็นสมัยแห่งเอกสารครับ ถ้าเอกสารครบถ้วนก็ผ่าน ส่วนนักเรียนนศ.จะเป็นไงไม่สน (ผมก็เวอร์ไป) มหาลัยก็โดนครับ TQF หัวฟูกันถ้วนหน้า แต่ก็ต้องทำ และจำเป็นต้องทำด้วย ไม่ทำก็ไม่ได้ จากคุณ : amscmu เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 18:54:23

ความคิดเห็นที่ 35 เคยเจอมาในกรณีที่ว่า คนที่อยากสอน มีความสามารถในการสอน มักเป็นคนมีความสามารถในการทำเอกสาร ไม่ว่าจะหน้าใหม่หน้าเก่า งานจึงมารุมอยู่คนเดียว และเมื่อมีงานมาก โดนด่ามาก โดนคาดหวังมาก เครียดมาก คนที่ไม่อยากสอน (เป็นทุนเดิม) ไม่มีความสามารถในการสอน มักเป็นคนไม่มีความสามารถในการทำเอกสารเช่นกัน ไม่ว่าจะหน้าใหม่หน้าเก่า พร้อมจะโยนงานให้คนอื่นทำเสมอ แต่น่าแปลก ที่สามารถลอยตัวได้ตลอด ไม่โดนด่า (ไม่มีงานให้ทำผิดพลาดจนต้องโดนด่า) "เคย" ทำงานครู ทำทุกวัน หักเวลานอน เวลาเข้าห้องน้ำ ตลอดเจ็ดวันครูคนไหนหยุดไม่รู้ แต่ไม่เคยได้หยุดจริงๆ จังๆ มีแต่เรื่องงาน งานที่ไม่ได้มีแค่การสอน แต่ยังรวมไปถึงพฤติกรรมของเด็ก อนาคตของเด็ก ชีวิตความเป็นอยู่ รวมถึงสภาพจิตใจ (ตอนนั้นสอนวัยรุ่น) การปรับเปลี่ยนตัวเอง การก้าวพ้นข้ามวัยของเด็ก พัฒนาการด้านอื่นๆ แนะแนวการเรียนต่อ สอนซ่อมเด็กที่เรียนไม่ทันเพื่อนเพราะห้ามตก! ปัญหายาเสพติดอีก ทะเลาะตบตี พอแบกมันขึ้นบ่าหมด เพื่อนครูหรือแม้กระทั่งผู้หลักผู้ใหญ่กลับบอกว่า เด็กสมัยนี้เป็นแบบนี้ มันแย่มาตั้งแต่ที่บ้าน มันใจแตกตั้งนานแล้ว พ่อแม่มันยังไม่สนใจเลย ทำไมเราต้องสนใจด้วย ยังไม่พอ ต้องจัดการงานเอกสาร การประเมินต่างๆ ที่เข้ามาตลอด นี่ยังไม่นับว่าโรงเรียนอยากหน้าใหญ่จัดงานโน่นนี่เยอะแยะมากมาย ลากเอาเด็กไปทำแต่กิจกรรมจนอดคิดไม่ได้ว่านี่คงไม่ใช่โรงเรียนสำหรับการศีกษาแล้วล่ะ น่าจะเป็นโรงเรียนสอนร้องเพลง สอนเต้นรำ สอนทำกิจกรรมมากกว่า เด็ก ม.ปลายสายสามัญแต่เรียนได้ห่วยแตก (ขอโทษพูดแรง) ไม่เข้าใจว่าถ้าอยากเรียนภาคปฏิบัติกันทำไมไม่ไปเรียนสายอาชีพเสีย นี่สายสามัญความรู้ต้องสำคัญด้วยไม่ใช่เหรอ?  แต่เปล่าเลย แถมยังหาทางพัฒนาให้ไม่ได้ด้วย เพราะเวลาเรียนจริงต่อวันไม่เกินสามชั่วโมง นอกนั้นสั่งเด็กให้ไปทำกิจกรรมเพื่อเอาไปอวดไปประชันขันแข่งกันระหว่างโรงเรียน อวดให้โลกรู้ว่าเด็กดีโรงเรียนเจ๋ง ครูก็เหนื่อย เด็กก็เหนื่อย พอเด็กคนไหนทำตัวแย่ก็ตัดออกจากสารบบ ไม่ดูดำดูดี แต่เด็กคนไหนใฝ่ดี กลับบอกว่าโรงเรียนเป็นคนเชิดชู... ช่างกล้า... เน้นการโปรโมทโรงเรียน อยากให้เด็กมาเรียนกันเยอะๆ มากๆ ออฟชั่นเสริมเพียบ คุณภาพเอกสารสูงลิบลิ่ว คุณภาพตามจริงดิ่งเหว... สุดท้าย ลาออกแล้วจ้า... เพลียใจเกินกว่าจะแก้ไขอะไรแล้ว เพราะอยากแก้แค่คนเดียวมันลำบาก ไม่มีใครร่วมมือร่วมใจด้วยเลย ทุกวันนี้ยังมองหน้าเด็กไม่ค่อยติด เพราะรู้สึกผิดที่ทิ้งเขามา... ขอบคุณ จขกท. ที่ให้ได้ระบายในกระทู้นี้ แหะๆ... แชร์กันเนอะ ให้กำลังใจ สู้ๆ อย่าเพิ่งยอมแพ้จ้า!! ^_^ จากคุณ : กานต์กัลรวีส์ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 20:44:01

ความคิดเห็นที่ 36 มีโหวตยุบ สมศ. มั้ยครับ ถ้ายังไม่ปรับกระบวนประเมิน การศึกษาไทยคงถอยหลังต่อไป จากคุณ : DekChaiDam เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 20:55:21

ความคิดเห็นที่ 37 ที่ผมเห็นง่ายๆ ก็ จ้างทำวิจัย จ้างทำขึ้นอาจารย์ 3 แล้วแบบนี้จะวัดได้ไง บางที ตัวอาจารย์ แทบไม่รู้รเลย แต่ได้ขึ้น อาจารย์ 3 แทบไม่ทำอะไรเลย แต่รายงานที่ส่งจ้างทำมาดี เลยได้ขึ้น แต่จจริงๆๆแล้ว  สอนแบบส่งๆ ก็มี - - แล้วผมก็ ไม่ชอบกับการที่ไม่ให้เด็ก ตก กลัวเสียชื่อเสียงด้วยครับ มันเหมือนสอนส่งๆ ไป เด็กไม่ได้ไร ส่วนตัวไม่ใช่ครูนะครับ จากคุณ : rucasBay เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 22:28:52

ความคิดเห็นที่ 38 เด็กนักเรียนนี่น่าสงสารสุดครับ   ผมเองก็ไม่ได้เก่งอะไรมากนัก แต่อาศัยที่อายุยังน้อย เด็กๆเข้าหาง่ายกว่าครูผู้ใหญ่ก็มักจะมาถามเสมอๆ แล้วผมก็สอนให้ตลอด ซึ่งช่วงหลังๆมาผมต้องบอกเลยครับว่าผมเลวมากได้แต่บอกเด็กว่าเอาไว้ก่อนนะ เอาไว้พรุ่งนี้ครูอธิบายนะ แล้วผมก็ก้มหน้าก้มตาทำเอกสารตามที่เขาบัญชามาให้เสร็จ ผมเห็นครูคศ.3หลายคนห่วยมาก  เด็กมาบ่นให้ฟังตลอดมาสอนไม่รู้เรื่อง สั่งแต่งาน เน้นจะเอางาน  ส่วนครูคศ.3ดีๆมีน้อยเบื่อๆก็เออรี่เกษียณกันหมด T^T ผมเองรู้ครับว่าประสบการณ์การสอนน้อย ผมยอมรับเลยว่าผมแย่มาก ผมไม่สั่งงานเด็กเลย เรียนกับผมที่โรงเรียนแทบจะเรียนแบบติวเตอร์ด้วยซ้ำ คืออธิบายเสร็จทำโจทย์ ทำข้อสอบ หาข้อสอบเก่าๆมาให้เด็กทำเยอะๆ แต่ต้องเข้าใจว่าวิชาผมมันยาก อีกทั้งต้องใช้ทักษะการคำนวณทางคณิตศาสตร์มาใช้อีก  แล้วพื้นฐานเด็กมันแย่มาตั้งแต่แรก ผมเองก็พยายามจะปรับให้แต่เวลาก็มีน้อย กิจกรรมเพี๊ยบ เด็กที่ไม่ชอบเรียนก็สบายตัว ส่วนเด็กเก่ง มันก็ทำแทบทุกอย่าง แต่ละวิชาก็แย่งตัวกัน  จนไม่มีเวลาที่จะเรียน  ลองคิดดูละกัน F = ma เด็กม.4 แก้สมการไม่ได้  เจอไปแค่นี้ผมเองก็ต้องปรับอีกเยอะ จะมาว่าเด็กโง่ก็ไม่ได้ทั้งๆที่มันก็โง่จริงๆ เราเป็นครูมีหน้าที่สอนให้เขาไม่โง่ แต่ผมจะทนไม่ไหวเพราะรากฐานของการศึกษามันทำให้เด็กโง่  ให้เด็กผ่าน ไม่ตก ทั้งที่คิดเลขไม่ออก อ่านหนังสือไม่ได้  ผมละอนาถใจครับ   ยังไงก็ขอบคุณทุกคนนะครับ โดยเฉพาะนักเรียน  ขอให้เจอครูดีๆที่ตั้งใจนะครับ ผมเชื่อว่าครูดีๆก็มีเยอะครับ จากคุณ : รัตนลาวัณย์ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 23:26:34

ความคิดเห็นที่ 39 ต่างประเทศ ...งานวัดผล งานคุณภาพ งานวิจัย ต้องทำ หลังจากที่คุณมั่นใจว่า คุณให้การศึกษาเด็กอย่างเพียงพอแล้ว เพื่อเอาผลลัพท์มาพัฒนาตัว process การศึกษา ประเทศไทย....เริ่มต้นจากทำวิจัยกระดาษเอาหน้า เหลือเวลาเท่าไรค่อยไปสอน...ช่างแมร่งงง ไม่ใช่ลูกกรู... จากคุณ : ชีนะ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 23:50:21

ความคิดเห็นที่ 40 ปล...อยากจะย้ำแค่ว่า ไม่ได้ด่าว่าไม่ควรมีงานกระดาษ แต่ "งานกระดาษ"ที่ดี มันควรตั้งอยู่ โดยเป็น "ผลลัพท์" ของการ"วัดผล"ความสำเร็จของการศึกษา ไม่ใช่มาเป็น"ตัวแกนหลัก" ของกระบวนการศึกษา จากคุณ : ชีนะ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 23:52:02

ความคิดเห็นที่ 41 ให้กำลังใจ จขกท.,#4,ทุกท่านครับ #4 ปล.โดนใจครับ บางรร.เนี่ยสาหัสเยี่ยงทาสหรือยิ่งกว่า #24 บางทีเอกสารเก่า ที่คนเก่าทำไว้ ส่งผู้ตรวจคนเก่าไปแล้วซะนี่ แล้วคนเก่าทั้งคู่ก็ดันไม่ส่งต่อให้คนใหม่ทั้งคู่ซะอีก และบางทีเอกสารที่ไร้คุณภาพ เปลียนความฉุกเฉินให้กลายเป็นความบรรลัยได้ครับ #35 ครูบางคนว่างได้ทุกวัน ครูบางคนดั๊นไม่เจอวันว่างซักกะที บางทีรวมไปถึงแฟนครู/ลูกครูด้วย บางทียังนึกจะเออรี่จากงานแล้วไปเป็นยามอยู่ช่วยแฟนที่รร.เลย #38 สัปดาห์ก่อน ตรวจข้อสอบ เจอ F=mvมั่ง F=1/2.maมั่ง P=F/Tมั่ง บางข้อผมดีใจที่สูตรถูก แต่มองลงมาปุ๊บ "ไอ้หนูเอ๊ย แกเอาเลขอะไรมาแทนค่าวะ ในโจทย์ไม่มีนี่หว่า" มีคนนึง ทำมาเป็นเรื่องการเคลื่อนที่หมดเลย (เพราะมีสูครเขียนค้างไว้บนกระดานยังไม่ได้ลบออก -_-") สายงานสนับสนุนเนี่ย ที่จริงขอแค่พวกท่านๆเลิกขยันปิ๊งไอเดียบรรเจิดนโยบายใหม่ๆ ตัวชี้วัดซังกะบ๊วยใหม่ๆ เพื่อเก็บพอร์ทผลงานให้ตัวเองน่ะ ก็เป็นการสนับสนุนผู้ปฏิบัติแล้วครับ แต่ผู้บริหารของท่านก็ตรวจประเมินจากพอร์ทของตัวท่านนี่หว่า ท่านก็ต้องเลยขวนขวายมาไล่เอาจากผู้ปฏิบัติหน้างาน นโยบายแย่ๆหลายอย่างที่ผมไม่อยากโทษฝ่ายการเมือง แต่มองว่าสายงานบริหารที่เป็นจนท.ประจำเนี่ยคุณภาพมีปัญหากว่าอีก แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 55 03:41:40 จากคุณ : temp003184 เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 03:32:59

ความคิดเห็นที่ 42 ขอตอบกระทู้ในฐานะที่มีคุณแม่เป็นครูแล้วกันนะครับ เรื่องเอกสารเนี่ย ความจริงแล้วผมมองว่ามีประโยชน์นะครับ แต่จะต้องทำให้เป็นระบบชัดเจนกว่านี้ ไม่ใช่ให้สักแต่ทำๆ แบบขอไปที แล้วเรื่องการตรวจคุณภาพเนี่ย โดยส่วนตัวผมก็เห็นด้วยว่าการตรวจเป็นเรื่องที่ดี แต่ก็อีกเช่นกัน การตรวจควรจะทำแบบมีมาตรฐานหน่อย ไม่ใช่ตรวจไปงั้นตามหน้าที่ ส่วนโรงเรียนก็ผักชีไปเรื่อย ถ้าเป็นแบบนั้น การตรวจมันก็ไม่ได้ทำให้มาตรฐานอะไรพัฒนาขึ้นมาได้เลย จากประสบการณ์ที่เห็นคุณแม่ผมทำงานเนี่ย ผมเห็นว่าปปัญหาเรื่องเอกสารกับงานสอนเนี่ย มันเป็นปัญหาที่เวลาการทำงานมากกว่าครับ อย่างคุณแม่ผมสอนเด็กประถม ก็ต้องสอนทุกวัน ดูแลเด็กแทบจะทั้งวัน เวลาเตรียมการสอนก็น้อย ทั้งเอกสาร ทั้งการเตรียมการสอน ก็ต้องกลับมาทำที่บ้านหมด กลายเป็นทำงานมันทั้งในเวลา และนอกเวลาราชการ ทำให้ผมแปลกใจว่า ครูไม่มีเวลาพักผ่อนส่วนตัวบ้างหรือไงกัน ความจริงแล้ว ครูควรจะต้องมีเวลาเตรียมการสอน มีเวลาให้การทำเอกสารต่างๆ โดยรวมไปกับเวลางานด้วย ไม่ใช่ในเวลาราชการก็ให้เป็นเวลาสอนหนังสือมันให้หมด ที่เหลือขนกลับไปทำที่บ้านกันเอง ทำแบบนั้นครูก็คงตายกันก่อนพอดี ควรจะจัดเวลาทำงานใหม่ ให้เป็นเวลาทำงานหนึ่งส่วน เวลาเตรียมการสอน เตรียมเอกสาร อีกหนึ่งส่วน น่าจะดีกว่า เพราะครูก็จะมีเวลาทำงานเอกสารต่างๆ พวกนี้ได้ โดยไม่ต้องรบกวนเวลาการสอน เวลาเลิกงานของครู ก็จะได้เป็นเวลาเลิกงานจริงๆ เสียที ไม่ต้องหอบงานเอกสารพวกนี้กลับไปทำให้หงุดหงิดเล่น และครูก็ไม่มีเหตุผลที่จะอ้างด้วยว่า ไม่มีเวลาทำ เพราะจัดสรรเวลาไว้ให้แล้ว แต่ทั้งที่ทั้งนั้น ระบบระเบียบต่างๆ ก็ต้องจัดการให้ดีด้วย ไม่ใช่ทำงานเรื่อยเปื่อย เช้าชามเย็นชาม ผักชีโรยหน้าไปวันๆ เพราะถ้าเป็นแบบนั้น จะประเมิน หรือจะทำเอกสารกันให้ตาย มันก็ไม่มีอะไรพัฒนา จากคุณ : ปั๊ปโปะจัง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 03:49:05

ความคิดเห็นที่ 43 เมียผมเป็นครูก็บ่นแบบนี้เหมือน จนบ้างครั้งต้องยอมนัดเด็กมาสอน เสาร์-อาทิตย์ ในโรงเรียนเพราะกิจกรรมบ้าบอคอแตกเบียดบังเวลาเรียนไปหมด จากคุณ : แมวเถื่อน เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 05:57:35

ความคิดเห็นที่ 44 วันๆ นะครับผมว่า ไม่ได้ห่วงเรื่องสอนเด็กเลย เอาแต่สัมมนา และ ตรวจตัวชี้วัด นั้นนี้ เอาคะแนนเยอะๆ ไปสร้างภาพให้สถาบันการศึกษาดูดี แต่ไม่ได้ห่วงเรื่องสอนเลยว่าเด็กจะมีคุณภาพเป็นอย่างไร เข้าสอนตามหนังสือแล้วก็สั่งงานให้เยอะๆ แล้วก็หายไปประชุม หายไปทำงานส่วนตัว ก็แบบนี้ละครับ ห่วงแต่ตรวจเอกสารย้อนหลัง 5 ปี 6 ปี ไ่ม่รู้จะขุดไปตรวจทำไม ไร้ประโยชน์มากเลยครับ  แบบนี้จะเรียกว่ามีคุณภาพเหรอ อยากได้เอกสารอะไรก็สร้างขึ้นมาเองแล้วก็ทำเวลาย้อนหลังไปหลอกๆ  เพื่อคะแนน เพื่อการสร้างภาพ อาจารย์ที่ดีๆ ก็มีนะครับ สอนเก่งเป็นกันเองกับนักเรียนนักศึกษาตั้งใจสอนให้นักเรียนนักศึกษาเข้าใจจริงๆ แต่ก็ต้องเหนื่อยมากเพราะต้องขยันทั้งเรื่องสอน และต้องขยันเรื่องงานวิชาการการศึกษา  แต่นักเรียน นักศึกษาก็ชอบอาจารย์แบบนี้มากครับ ใครเป็นอาจารย์ที่ดีก็ขอชื่นชมนะครับผม ขอบคุณครับ ส่วนเรื่องปัญหาอันนี้ก็คงแก้ยากละครับ เพราะพวกผู้บริหารยุคล้าหลังตำแหน่งใหญ่ๆ เขากลัวไม่มีอะไรจะทำ ไม่มีอะไรจะเบิกเล่น เขาจะเน้นแต่ผลงาน แต่ไม่ได้เน้นคุณภาพของการสอนอย่างจริงจัง  เน้นแต่ หน้าตา ตำแหน่ง ยศฐาบรรดาศักดิ์ การสร้างภาพ ให้ดูดีแต่ภายนอก  แต่ความเป็นจริงข้างในนั้นไม่ได้มีคุณภาพอะไรเลยจริงๆ ... .. . แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 55 08:54:34 จากคุณ : แง่มๆ น้องหมา 2 ปี เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 08:45:14

ความคิดเห็นที่ 45 เป็นครู (ที่สมศ. ต้องมาตรวจ) เหมือนกันค่ะ แรกๆ ตอนมาก็อึ้งนิดๆ ที่เขาวุ่นวายเรื่องเอกสาร เนื่องจากว่าใช้วิชาที่เรียนมาทำมาหากินก่อนแล้วไปสอบปริญญาวุฒิครู  เพราะคิดว่าวิชาที่จะสอนต้องสามารถนำไปเลี้ยงหาอาชีพได้ แต่ประสบการณ์ไม่มีใครมาสอนนะคะ ยิ่งอึ้งไปอีกตอนช่วงสอบ  เด็กๆ ทำข้อสอบไม่ได้เขาจะนั่งเฉยๆ รอให้ถึงเวลาออกค่ะ แต่ที่ร้ายไปกว่านั้น เคยสอบถามหลาน(เด็กประถม ป. 3)ในวันสอบว่า "ลูกทำได้ไหม" หลานบอกว่า "ทำได้ แต่ลูกต้องทำเร็วๆ ไม่มีเวลาตรวจทาน" เราก็ประหลาดใจ  "ทำไมละลูก" หลานตอบแบบเซ็งๆ ว่า "ครูบอกให้รีบๆ ทำ เพราะครูต้องจัดโต๊ะสอบให้เข้าที่ ถ้าใครทำช้าครูจะให้เก็บห้องเอง เพราะครูต้องรีบไปทำงานเอกสาร" หลานเลยถามว่า "คุณอาเคยทำแบบนี้ที่โรงเรียนหรือเปล่า" เราประหลาดใจอีกรอบ ด้วยเพราะแม่เราก็ครู  น้าสะไภ้ก็ครู เราก็ครู  แต่....โรงเรียนนี้ทำอะไรประหลาดๆ จัง   อีกอย่างเราสอนเด็กโต และมีสอนปวส.ภาคพิเศษ  เราได้มีลูกศิษย์ที่สอนโรงเรียนของหลานด้วย เคยสอบถาม นักศึกษาตอบว่า "ขนาดหนูเป็นครูอยู่ห้องสมุด แค่ลูกจ้างธรรมดา ยังต้องทำเอกสารให้ สมศ. ตรวจเลย บางครั้งถึงขนาดปิดห้องสมุดเพื่อทำเอกสาร" มาให้กำลังใจนะคะ  เราอยากเป็นแม่พิมพ์ของชาติ ในแบบอย่างที่ดี แต่อยากทำเพื่อเด็กนะคะ  เพราะสมัยตัวเองเป็นเด็ก ครูชอบนั่งคุยกัน  เลยตั้งปณิธานไว้ว่า "จะเป็นครูที่ดี" แต่ว่าเด็กสมัยนี้ (เราสอน ปวช.) ตรวจงานของเด็กแล้วลมจะใส่ค่ะ ภาษาอังกฤษไม่ได้ (โอเค...ไม่ว่ากัน ฝึกเยอะๆ ) แต่ภาษาไทยที่สิคะ  ตรวจทีไร ต้องดมยาดมทุกที ทั้งๆ ที่ให้คัดแล้วคัดอีก  แถมบางคนทิ้งไปเฉยเลย ไม่ใส่ใจ บอกอีกว่า "เดี๋ยวผมเรียนปีหน้าใหม่" เอากับเด็กสมัยสิคะท่าน!   พอเทียบกับสมัยที่เราเรียนเมื่อ 15 ปีที่แล้ว เราว่าครูของเราเคี่ยวเข็ญจนเราอ่าน ออก เขียน ได้ ตั้งแต่ประถมนะ  เขียนคำผิดแบบง่ายๆ แทบไม่มี  เช่น ขอโทษ จากคุณ : ColdOut เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:00:42

ความคิดเห็นที่ 46 พวกเอกสารบ้าบอต่างๆที่ทำอยู่ .. ไม่ได้มีความหมายมากไปกว่า "การแสดงอำนาจ .. ว่าพวก(แก)ต้องทำตามระบบของฉัน" .. แค่นั้นเองครับ ทำไปก็ไม่ได้อ่านหรอกครับ .. เวลาประเมินก็ใช้แต่ .. พรรคพวก .. เหมือนเดิม ไอ้เรื่องการเรียนโดย "เอาเด็กเป็นจุดศูนย์กลาง" ก็มีแต่นโยบายสวยหรูใช้บอกชาวบ้านแค่นั้นเองครับ ครูดีๆ ครูมีฝีมือ นับวันจะุถูกแทนที่ด้วย ครูหุ่นยนต์ (ต้องทำตามคนป้อนโปรแกรม) สงสารคุณครูดีๆและสงสารเด็กๆมากๆครับ  .. ที่ต้องอยู่ภายใต้ " นะ โย บาย ของ ผู้ บะ ริ หาน" แบบนี้ !! จากคุณ : Top27 เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:40:11

ความคิดเห็นที่ 47 ก็มีเรื่องมาแชร์เหมือนกัน คนเคยรู้จักเป็นข้าราชการครูแก่ๆ อีก5-6 ปีก้อเกษียนแล้ว วันๆหรอ ทำแต่พวก คศ.3-คศ.4 เหตุผล คืออยากมีเงินเพิ่ม อยากมีตำแหน่งไว้เบ่งครูที่เกลียด อยากถูกนับหน้าถือตา พอมีเงินเดือนเงิน เป็นข้าราชการ ก็เลยขยันสร้างหนี้ไปด้วย เงินเดือนคนๆนี้ ตอนนี้น่าจะใกล้ 6 หมื่นแล้ว รวมค่าวิทยฐานะด้วยนะคะ เห็นโม้ว่า ปีหน้าจ้างลูกชายแสนนึงทำ คศ.3 จ่ายสดด้วย......เพราะถ้าผ่าน เงินเดือนก้อเพิ่มขึ้นไปอีก.............ใครว่าเป็นครูแล้วจน มีแต่หนี้ เราเถียงหัวจนฝาเลย ครูแต่ล่ะคนนะ รวยนะ .........แต่ปากบอกว่าจนไปงันๆแหละ  ไม่เคยเห็นครูที่เป็นข้าราชการ ข้าของแผ่นดินจะจนสักคน แต่พอเอาเข้าจริง ไม่ว่าจะเป็นเอกสารของโรงเรียนที่ตัวเองเป็นหัวหน้าหน่วยอยู่ คศ3-คศ4 ก็ใช่ลูกตัวเองทำทั้งนั้น............เค้ามีหน้าที่คือ ทำหน้าใหญ่ เอาไว้อวดชาวบ้านเท่านั้นเอง เอกสาร กระดาษ เครื่องปริ้น เอาของโรงเรียนมาใช้ในงาน คศ3-คศ.4 ตัวเอง..........ลูกพิมพ์ไม่ทัน ก็ใช้ลูกน้องนั้นแหละ พิมพ์ผลงานให้ ทำสื่อให้ มันก็กระทบไปยังครูผู้น้อยอีก อย่าว่าแต่สอนเลย แต่ล่ะเทอมเอาแต่ลางานๆ เหตุผล บอกว่าป่วยบ้าง ไปดูงานบ้าง เรื่องดูงานหรอ เบิกงบหลวงไม่ว่า ค่าที่พัก ค่าเดินทาง..........เบิกได้เบิก  แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไป มานั่งลอยหน้าลอยตา ทำงานอดิเรก อยู่ที่กรุงเทพฯ เงินก้อลอยเข้ากระเป๋าไป.กลายเป็นรายได้ไม่ปรากฏอีก เรื่องสอนหรอ......ไม่ได้สอนหรอก เพราะลาเยอะ.......ก็บังคับใช้ครูผู้น้อยเนี่ยแหละ สอนแทนตัวเอง เค้ามาตรวจที ใช้ลูกตัวเอง ใช้ลูกน้องตัวเอง ทำเองนี่นับชิ้นได้เลย อาศัยความเก๋าอยู่มานาน ครูแบบนี้......มีเยอะ เรายังเจอในสมัยเรียนเลย อย่าไปถามเลยว่าการศึกษาเด็กจะพัฒนาได้ยังงัย มันน่าจะพัฒนาครูเก่าๆที่อาศับความเก๋ามากกว่า ได้ใจจนลืมไปว่า "ครูมีหน้าทีอะไร" จากคุณ : Miracles in my life เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:35:39

ความคิดเห็นที่ 48 แม่ผมเป็นครู อายุ 59 ปี จะเกษียณอายุราชการปีหน้า แต่มาบ่นๆ ให้ลูกฟังเสมอๆ ว่าไม่อยากเกษียณ บอกว่าตัวเองยัง "มีไฟ" แต่มามองตัวเอง เห้ออออ สู้แม่ไม่ได้จริงๆ จากคุณ : รักแท้เป็นสีเทา (Rinkub) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 18:46:28

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่ได้พูดเล่นนะครับ โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง ครูทั้งสิ้น 67 คน นักเรียน ๘๐๐ กว่า ครู ๖๗ คนนั้น - เป็นข้าราชการ ๕๕ คน - ลูกจ้างชั่วคราว๑๒ คน ข้าราชการ ๕๕ คน เป็น ครูชำนาญการพิเศษ ๕๓ คน อีกสองคนเป็นผู้ผู้ช่วยและครู คศ. ๑ ตามลำดับ ดูแล้ว รู้สึกว่าโรงเรียน นี้ครูมีความสามารถมาก แต่ทว่า ในบรรดาครูชำนาญการพิเศษนั้น เกิน ๒๐ ท่าน ที่อายุมากกว่า ๔๐ และกว่าครึ่ง ใช้คอมพิวเตอร์ไม่เป็น(แล้วได้ชำนาญการพิเศษได้ยังไง..จากไหน) หนักที่สุด ครูชำนาญการพิเศษ มีคาบสอน น้อยกว่า 16 คาบ/สัปดาห์ แต่ครูลูกจ้าง ไม่ต่ำกว่า20 คาบ /สัปดาห์ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 55 22:02:38 จากคุณ : ดุริยางคศิลปิน เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 22:02:00

ความคิดเห็นที่ 50 มองเป้าหมายของเอกสารที่ต้องการทำให้ออกครับ ส่วนใหญ่เราจะมองว่า SAR คือเอกสารรับน้องใหม่ องค์ต่างของ สมศ. สกอ. เปลี่ยนทุกปี น้องใหม่ที่เข้ามาตอนรับทำใหม่ๆ จะมีปัญหาบ้าง แต่การทำ SAR ทำให้น้องใหม่รู้จักวางแผนข้ามปี จะทำโครงการอะไรบ้าง จะพัฒนานักศึกษาอย่างไร พัฒนาอาจารย์อย่างไร หรือจะบูรณาการอย่างไร ถ้าทำได้จะทำให้เกิดกลไกการพัฒนาที่ต่อเนื่องครับ จากคุณ : FA-22 RAPTOR เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 22:33:32

ความคิดเห็นที่ 51 ถึงจะมีข้อดีเยอะแยะจากการทำเอกสารก็เถอะ ผลลัพธ์ก็คือ การศึกษาไทยก็ห่วยเหมือนเดิม (ผมไม่สนประโยชน์ของการทำเอกสาร ผมดูแต่ผลลัพธ์) เมื่อไหร่จะยกเครื่องเสียที เป็นกำลังใจให้กับคุณครูรุ่นใหม่ทุกท่านครับ จากคุณ : เขียนบน iPad (bangksky) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 02:18:56

ความคิดเห็นที่ 52 นึกถึงสมัยเรียนมัธยม ด้วยความที่เป็นคนใช้คอมเก่ง(ตอนนั้นคอมยังไม่แพร่หลายเท่านี้) คาบเรียนเลยไม่ต้องเรียนอยู่บ่อยๆ...อาจารย์เรียกตัวไปนั่งทำเอกสารผลงานขอC7 C8 ขอตำแหน่งต่างๆให้ ทำแฟ้มผลงานกันซะเริ่ดหรู อาจารย์พวกนี้อยู่ในห้องไม่ค่อยจะสอน มัวแต่คิดอยู่ว่าขั้นต่อไปต้องทำเอกสารอะไรอีก - -" จากคุณ : Emotion-P เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 10:10:31

ความคิดเห็นที่ 53 ขอแสดงตัวบ้าง ในฐานะมีพ่อและแม่เป็นครูค่ะ ท่านทั้งสองอายุก็มากแล้ว ไม่ประสีประสาเรื่องเทคโนโลยี แต่ต้องมาทำ SAR บ้าง ประเมินนู่นนี่นั่นบ้าง ซึ่งคนทำก็ไม่พ้นลูกอย่างเรา - - ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำทุกปี ส่งทุกปี เนื้อหาข้อมูลก็อันเดิมๆ เพียงแค่ เปลี่ยนพ.ศ. และปริ้นไปส่งใหม่ พ่อบอกว่า เขาก็ทำอย่างนี้กันทั้งนั้น .. จากตอนแรก ฝันว่าอยากเป็นครู ตอนนี้ความฝันเริ่มสั่นคลอนแล้วค่ะ แค่เป็นลูกครูก็เหนื่อยแล้ว จากคุณ : ลูกครูมัธยม (พลอยศรีมณีเด้งดึ๋ง) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 12:44:53

ความคิดเห็นที่ 54 เข้ามากลุ้มด้วยคน เรียนครู ปี 4 แล้ว ไม่นานคงตกอยู่ในภาวะนี้ >< จากคุณ : วิหคสีเงิน เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:29:32

ความคิดเห็นที่ 55 เท่าที่เห็นมาเป็นแบบนี้จริงๆ ไม่รู้เอกสารมันช่วยให้เด็กเก่งขึ้นหรือเรียนรู้ฉลาดอะไรขึ้นมา เอกสารที่ทำๆๆๆไปนะ เออ เอาไปทำอะไรก็ยังสงสัย เพราะเห็นทำตลอดทำทุกปี เด็กแถวบ้านสอบได้ ม.ดีๆ โรงเรียนก็แอบอ้างจริงๆ อันนี้ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง จากคุณ : กรุณาอย่าเพิกเฉย เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 16:33:30

ความคิดเห็นที่ 56 หลานไปโรงเรียน ไม่ค่อยได้เรียนเหมือนกัน มัวแต่ไปประชุมมั่ง ครูมีงานมั่ง แล้วจะไม่ให้เด็กมันไปเรียนพิเศษได้ไง ก็เด็กมันไม่เข้าใจน่ะ จากคุณ : ต้นลูกตาล เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 17:56:27

ความคิดเห็นที่ 57 ชีวิตผมตอนแรกก็ไม่ได้ตั้งใจเป็นครูหรอกครับ ไม่ได้เรียนครูโดยตรง ผมจบวิทยาศาสตร์ แล้วมีโอกาสได้ไปช่วยสอนหนังสือเด็กประถมโรงเรียนใกล้ๆบ้าน เด็กๆน่าสงสารมากส่วนใหญ๋ยากจนมาก  รู้สึกว่าการให้เป็นอะไรที่ดีมากๆ (ทั้งความรู้และสิ่งของ) ได้มีโอกาสเรียนป.บัณฑิต ตอนเป็นครูฝึกสอนนี้เป็นอะไรที่มีความสุขมาก สอนอย่างเดียวไม่ต้องทำงานเอกสารโรงเรียนเลย พอเป็นอัตราจ้างได้ไม่กี่เดือนก็สอบบรรจุติด  อยากบอกว่าตอนเป็นอัตราจ้างอยู่ก็แทบจะสบาย สอนน้อย งานโรงเรียนพอมีบ้าง โรงเรียนค่อนข้างดี เด็กๆพอมีฐานะ ก็เลยคิดว่าที่นี่ก็ยังโอเคอยู่ แต่พอมาบรรจุนี่สิ เด็กส่วนมากยากจน ไม่มีโอกาสได้เรียนพิเศษหรอกครับ แม้โรงเรียนที่ผมอยู่จะเป็นโรงเรียนมัธยมประจำอำเภอก็เถอะ  ไม่ต่างจากโรงเรียนขยายโอกาสเลย  ครูชำนาญการพิเศษก็มีมากกว่า 70%  คอมบางท่านก็ใช้ไม่เป็นอย่างที่ค.อื่นๆบอกมานั่นแหละ   โรงเรียนมีทุกอย่าง สื่อ โปรเจคเตอร์ แต่หวงกันมาก บางคนก็ไม่ใช้ แต่ก็ไม่ให้ครูคนอื่นใช้ กิจกรรมเยอะมาก  เด็กๆแทบจะไม่ได้เรียน  ผมเองทีแรกก็สอนแบบมีทดลงด้วย แต่หลังๆเห็นว่าเด็กๆคงเอาไปใช้ได้ไม่มาก แลปแห้งเน้นทำโจทย์ เรียนแบบติวเตอร์เลย งานก็มีน้อยมาก เห็นใจและสงสารเด็กๆมาก ที่ต้องมาเสียเงินทำผลงานให้กับครูที่จะเอาไปทำผลงานต่อ ทำโรงเรียนให้เป็นแบบติวเตอร์หรือกวดวิชา ผมว่าเด็กไทยน่าจะไปได้ไกลกว่านี้แน่ๆ (มุมมองผมนะ) แต่อาจจะคิดแค่ด้านเดียว  แต่ที่แน่ๆระบบการศึกษาปัจจุบัน "ห่วย" มาก เห็นโฆษณาตัวใหม่  จบม.6 8เดือนอย่างมีคุณภาพ   เหอเหอ ...  คุณภาพไม่ต้องถามถึง  จบมาแล้วจะแก้สมการ F=ma ได้ป่าวเหอะ   เด็กๆสมัยนี้ ใจแตก เพราะยังไงข้าก็ไม่ตก  ท้องเชิญออกก็ไปเรียนกศน.  กศน.เฟื่องฟูมากๆ จากคุณ : รัตนลาวัณย์ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 18:06:37

ความคิดเห็นที่ 58 เราเป็นนักเรียนค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่ม.6 ของโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง ได้ทั้งรางวัลพระราชทานสองปีซ้อน เศรษฐกิจพอเพียง สิ่งแวดล้อม นั่นนู่นนี่ดีเด่น เยอะแยะมากมาย ยกเว้นรางวัลที่ได้มาจากการวัดความรู้ของนักเรียน ไม่มีเลยค่ะ (มีของน้องป.6 ที่ได้เหรียญทองระดับเขตมา แต่ที่นี่เปิดสอนอนุบาล-มัธยม...) เรื่องของเรื่องก็คือตอนม.5 สทศ.มาตรวจสถานศึกษาภายใน เราเป็นนักเรียนที่ถูกเลือกให้ไปนำเสนอมาตรฐาน ตัวบ่งชี้ต่างๆ บลาๆๆๆ กับเพื่ออีกประมาณ 5 คน ตอนนั้นเราก็ขี้เกียจเรียนด้วยเลยเต็มใจจะไป (มากกกกก) พอไปช่วยงานพวกครูวิชาการแล้วก็รู้สึกชอบใจนะคะ เหมือนกับว่าได้มีประสบการณ์นอกห้องเรียน แต่ว่า... คิดว่ามันควรจะเป็นแค่งานเดียว หรือถ้ามีงานอื่นๆอีกก็ควรจะเป็นนักเรียนชั้นอื่นๆไป แต่ครูคนที่เป็น:-)านเวลามีแขกเยี่ยมโรงเรียนหรือมาตรวจเนี่ย เขาไม่ได้เป็นครูที่สอนประจำวิชา หรือประจำชั้นเลยค่ะ (เคยเป็นครูใหญ่ ก่อนที่จะเปลี่ยนระบบบริหารแล้วเป็นที่ปรึกษาผอ.แทน) เวลามีกรรมการมาตรวจหรือนร.จากประเทศอินโดมาดูงาน เขาจะเรียกแต่กลุ่มของเราโดยการโทรศัพท์ไปหาครูมัธยมปลาย แล้วใช้มาตามเรากับเพื่อนอีกที ซึ่งหลังๆก็โดนครูสอนเลขที่เริ่มไม่พอใจแซะบ้างว่าเอาแต่กิจกรรมหรืออะไรประมาณนี้ (จากที่เต็มใจ กลายเป็นว่า อะไรวะนี่ตรูทำให้โรงเรียนไม่ใช่เหรอออ ...เริ่มเบื่อหน่ายขึ้นมา) ซึ่งตอนม.5 นี่แทบไม่ได้เรียนเลย แล้วคือเนื้อหาตอนม.5 มันหนักที่สุด พอม.6 อยากจะทุ่มเทให้ตัวเองมากขึ้นเรื่องเรียน แต่ท่านที่ปรึกษาก็มาเลียบๆเคียงๆอยู่เรื่อยๆว่าเดี๋ยวเดือนหน้าจะมีนั่นนู่นนี่มาตรวจนะ ไปช่วยครูหน่อยนะ เราก็แบบ.. เราชอบครูเค้าที่ครูสุภาพนะ เห็นกันมานานตั้งแต่เราอยู่อนุบาลหนึ่งยันม.6 เราก็รับปาก แต่ครูประจำชั้นเราขอไว้ว่าช่วงนี้ไม่อยากให้เรารับงานอะไร ให้เตรียมเข้ามหาลัย สอบโอเน็ต เคลียร์ริ่งเฮ้าส์ ระบบงี่เง่าที่ทำให้เรารู้สึกว่าทำชีวิตเด็กยุ่งยากเกินไป(ปริ้นคะแนน gat pat ยังต้องเสียตังค์คืออะไร... แล้วครั้งแรกลืมดูว่ากระดาษหมด สั่งปริ้นอีกทีมันไม่ให้แล้ว ต้องให้พ่อพาไปจ่ายที่เซเว่นตอนห้าทุ่มทั้งมันเป็นเวลาพักผ่อนของเค้า วุ่นวายจริง) ซึ่งเราก็เห็นด้วย เลยขอปฏิเสธที่ท่านทีปรึกษามาขอให้เราไปนำเสนอโรงเรียนที่ตจว. (ไกลมาก เหมือนจากกรุงเทพไปกาญจบุรี) แรกๆเค้าก็ตื๊อ แต่ครูเราช่วยปฏิเสธ ต้องขอบคุณครูเค้าจริงๆ แต่จนแล้วจนรอดเราก็ต้องเดินออกจากห้องเรียนทั้งที่กำลังติวโอเน็ตเพื่อไปถ่ายทำเทปบันทึก สำหรับไปฉายที่ตจว.งานนั้น... สาเหตุที่เขาไม่ใช้งานน้องม.5 เพราะน้องไม่ค่อยรู้งาน เด็กใหม่เยอะ กลัวจะไม่รู้เรื่องโรงเรียน โครงการพันล้านอะไรทำนองนี้ แต่ถึงเราจะอยู่มาตั้งแต่อนุบาล เราขอสารภาพเลยว่าเรารู้เรื่องแค่ผิวเผินเท่านั้น บางเรื่องก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนด้วยซ้ำ เหมือนกับว่าบางอย่างทำเพื่อสร้างชื่อเสียงให้มันยังอยู่กับโรงเรียนแค่นั้น (จริงๆควรจะพัฒนาเด็กก่อนหรือเปล่า ..) ตอนเราปฏิเสธเราก็เกรงใจนะ แต่เราเลือกไม่ได้เพราะเราต้องห่วงตัวเองก่อน เราเรียนไม่เก่งเลยต้องพยายามมากขึ้น ประกอบกับกิจกรรมที่จัดขึ้นระหว่างเทอมด้วย ทำให้เราปฏิเสธทุกงานที่เขาเรียกใช้ แต่มันก็มีที่ปฏิเสธไม่ได้ เพราะเค้าไม่บอกล่วงหน้า คือเรียกลงไปวันที่คณะกรรมการมาถึงแล้ว แล้วบอกว่าให้พูดเหมือนครั้งที่แล้ว ซึ่งเรารู้สึกแย่มาก ได้ซ้อมก่อนแค่สองสามชั่วโมง (แต่การพูดครั้งที่แล้วคือตอนที่เราอยู่ม.5 หนึ่งปีมาแล้ว) ที่รู้สึกแย่ตอนนั้นคือ เราพูดได้ไม่ดีเลย พูดผิดๆถูกๆแล้วต้องแถกลับมาให้เข้ากับประโยคเดิมอะไรแบบนี้ หลังจากวันนั้น เวลาเราไหว้เขาเป็นปกติ เขาก็ทำเป็นไม่เห็นเราอีกเลย -*-... เด็กม.6 มีความคิดนะคะ รู้ค่ะว่าเขาอาจไม่พอใจที่เราทำไม่ได้ดี แต่ถ้าเขาต้องการคนที่ทุ่มเทกับงานของเขาได้จริงๆ เขาต้องเทรนเด็กรุ่นหลังๆเองค่ะ ไม่ใช่หยิบคนที่เคยผ่านงานมา (ในตอนที่ไม่ว่างสุดๆซะด้วย) แล้วส่งบทให้อ่าน พร้อมกับพูดว่าให้เป็นธรรมชาตินะ คืออะร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จบจากงานนั้นเราก็แทบไม่ได้ติดต่อกับครูที่ปรึกษาคนนั้นเลย เพราะเขาทำงานในห้องส่วนตัวแล้วไม่มีสอนค่ะ ประมาณสองเดือนจนเราแทบลืมไปแล้วว่าเขาไม่พอใจเราจากงานล่าสุดของเขาที่เราทำพลาดไป แล้วเรากำลังจะเข้ามหาลัย เราก็เลยเอาคำนิยมไปให้เขาเขียน ชี้แจงว่าเราค่อนข้างมีมารยาทนะคะ เราพูดคำว่า รบกวนเขียน... หนูยังไม่รีบค่ะ ... บลาๆๆ ไม่ได้เร่งเอาวันนี้พรุ่งนี้ แต่สิ่งที่ได้รับมาคือครูยังไม่ว่างเลย เอาไว้ก่อนได้ไหม อะไรแบบนี้ เราก็บอกว่าได้ เพราะเราไม่รีบ แต่เราอยากให้เขาเขียนจริงๆเพราะเขาน่าจะเห็นการทำงานของเราตอนเราทำงานกับเขา (เรานึกว่าเขาจะเก็บใบคำนิยมที่เรายื่นให้ไว้ไปเขียน แต่เขายื่นคืน) ยื่นคืนทำไมถ้าคิดจะเขียนจริงๆ.... เราก็ยิ้ม แล้วบอกค่ะ ได้ค่ะ งั้นไม่เป็นไรค่ะ ตอนเราเด็กๆโลกเราสวยมาก เรารักโรงเรียนนี้นะ แต่พอหลายๆอย่างเปลี่ยนไป ไม่ใช่เพราะครูใหม่ๆ แต่เพราะมาตรฐานหรือชื่อเสียงที่โรงเรียนต้องการมันสำคัญกว่าการสร้างเด็กและพัฒนาเด็กให้เป็นคนดี ให้เรียนรู้เรื่องมากกว่า ความจริงโลกสวยของเราเปลี่ยนไปมาก แต่ไม่คิดว่าคนที่ทำให้โลกเราเปลี่ยนไปจะเป็นคนๆนี้ เราพร้อมจะช่วยงานของโรงเรียนนะ ถ้าเรามีเวลามากพอ เราเต็มที่ทั้งหมด เพราะเราอยากช่วยงานของครู แต่ทำไมพอเป็นงานของนักเรียน ครูถึงเลือกได้ที่จะช่วยหรือไม่ช่วย จริงๆเรื่องครูท่านนี้เราแค่เสียใจ แล้วก็ผิดหวังในตัวเขาเท่านั้น (เขาเป็นคนที่เราเคยชื่นชมมาก เวลาเขาพูด เขามักจะพูดดีเสมอ) เราก็เคยได้ยินมานะว่าความช่วยเหลือเนี่ย เราช่วยเขาได้ แต่บางทีเขาก็ไม่ได้อยากจะมาช่วยเรา แต่เราไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับเราและคนที่พูดอบรมหน้าเสาธงเสมอๆ ประเด็นคือ สทศ. มาตรฐานอะไรนี่ควรจัดในช่วงที่ไม่รบกวนเวลาเรียน เพราะไม่ได้กระทบแค่ครูที่อยากจะสอนให้เต็มที่ในคาบตัวเอง แต่มันกระทบนักเรียนที่ต้องเจอกับมหกรรมสอบตอนม.หก ...แต่ยังต้องมานั่งกังวลเรื่องตรวจนั่นนู่นนี่ซะได้ จากคุณ : ถ้าโต จะไม่เห็นแก่ตัวอย่างนี้ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 19:15:40 A:180.183.209.126 X: TicketID:386288

ความคิดเห็นที่ 59 ถ้าไม่มี สมศ. จะยิ่งแย่กว่าเดิมนะคะ เพราะเกณฑ์ในตัวบ่งชี้เป็นเพียงมาตรฐานขั้นต้นเท่านั้น อยู่ที่โรงเรียนจะทำเพียงเพื่อให้ผ่านการประเมิน หรือเพื่อการพัฒนาตนเอง ซึ่งประโยชน์มันก็ตกแก่นักเรียนนั่นเอง จากคุณ : พี่น้องผองเพื่อน เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 19:15:49

ความคิดเห็นที่ 60 เราเห็นด้วยที่มีค่ะ สทศ. นี้ แต่เราไม่เห็นด้วยกับการทำงานของครูที่ปรึกษาเราเอง เพราะเราเองก็เรียนรู้งานจากเขาตอนม.5 มันไม่ใช่เรื่องยากที่เขาจะสอนเด็กม.5 ในตอนนี้ได้ เราก็เลยบ่นซะยาว แต่จุดประสงค์คือ ไม่อยากให้การตรวจ มารบกวนเวลาของเด็กที่ไม่มีเวลาทุ่มเทกับงานตรงนี้ รวมถึงการสอนของครูด้วย เท่านั้นเองค่ะ จากคุณ : ถ้าโต จะไม่เห็นแก่ตัวอย่างนี้ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 19:24:31 A:180.183.209.126 X: TicketID:386288

ความคิดเห็นที่ 61 ผมคนนึงที่เห็นด้วยว่าการศึกษาไทย llม่ง ห่วยมาก ! ตอนอยู่ ม.ต้น ประมาณปี 30-31 เจอคุณครูคณิตศาสตร์ผู้ชาย หัวล้าน ๆ ใส่แว่น ชื่อ สมโภช โรงเรียนเอกชนข้าง ๆ การไฟฟ้าสมุทรปราการ .... ซาดิสม์มาก หลงไหลเหลือเกินกับการตีนักเรียนเนี่ย ที่จำมาถึงทุกวันนี้เพราะว่า มีครั้งนึงที่แกถามโจทย์คณิต บนกระดาน มันถามว่าข้อนี้ตอบอะไร มีคนนึงลุกขึ้นตอบ ... แล้วมันก็ถามมีใครได้คำตอบนอกจากนี้มั๊ย ... ไม่มีใครกล้าตอบ ... ผมนั่งคิดอยู่ (แต่คิดผิด) แต่ก็ยกมือตอบ ... มันก็ทั้งห้องว่า ใครว่าคำตอบแรกยกมือ ... ใครว่าคำตอบสองยกมือ ... มีคนยกที่คำตอบผม 5 คน นอกนั้นคำตอบแรก สักพักมันก็ถาม 5 คนนั้นแน่ใจนะ .... 5 คนนั้น ค่อย ๆ เอามือลงทีละคน ... จนหมด แล้วมันก็เฉลย ... แล้วเรียกผมออกไปตีก้น 5 ที ..........!? .... จากเรื่องที่ผมเล่า .... ผมอยากจะรู้ว่า มันมาตีผมทำไม ? มันดูกระดาษทดผมมั๊ยว่าผมคิดอะไรกับโจทย์นี้ ? ไอ้คนที่ยกมือกัน มันคิดโจทย์นี้มั๊ย ? ... ก็เปล่า แล้วเด็กที่ไหนจะกล้าแสดงความเห็นต่อวะ ? ผมเจ็บใจกับมันมาก กลับมาบ้านผมขอเงินแม่ที่ไม่ค่อยจะมี + ทำงานส่งใบปลิว ได้เงินมาซื้อคู่มือ กับเฉลยเลขคณิตการบ้าน (เอามาดูว่าทำเองแล้วผิดตรงไหน) จน จากคนได้เกรด 1 - 2 มาตลอด จน 2 เทอมสุดท้าย ได้ 4 หมด และสาบานว่าถ้ามีโอกาสให้ความรู้ใคร จะไม่ทำเหมือน ไอ้คุณครู คนนี้แน่นอน ! ปล.ขอบคุณอาจารย์ คณิตศาสตร์ ของราชภัฏสวนสุนันทาครับ ท่านเก่งมาก สอนคณิตได้แตกฉานมาก ผมเอาคำถามที่สงสัยสมัย ม.ปลายมาถามท่านจนกระจ่างหมด ... ขออภัยจำชื่อท่านไม่ได้แต่ท่านน่าจะเกษียณมาจาก จุฬา และ อาจาร์ย เชอรรี่ ของ ม.มหานคร ด้วย ที่ทุ่มเทสอนแคลคูลัส ให้เด็กปี 1 เก่งกันทุกคน (ท่านสอนตั้งแต่ 9 โมง ยัน 4 ทุ่ม คือ 5 คาบติด) ตอนนี้ยังจำและทำได้อยู่เลย ฮ่า จากคุณ : Nosten เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 20:19:41

ความคิดเห็นที่ 62 ... แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 55 20:22:25 จากคุณ : Nosten เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 20:20:42

ความคิดเห็นที่ 63 แก้เครียดจขกท. ตัวอย่างการทำเอกสาร http://fail.in.th/2012/12/river-frog/ จากคุณ : temp003184 เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 02:56:27

ความคิดเห็นที่ 64 เหนด้วยกับ คห. 31 ครับ จะเข้าเรียนคณะทางศิลปะ ผมต้องไปเรียนเอาข้างนอก และก็ใช่ว่าจะถูกๆ (แถมคณะที่สอนศิลปะค่าเทอมก็เเพงเป็นปกติอยู่แล้ว สรุป เรียนศิลปะ จ่ายทั้งขึ้นทั้งล่อง) ผมอารมณ์เดียวกับ คห. 58 นะ จบจากโรงเรียนเอกชน ที่สอนตั้งแต่ อ. - ม.ปลาย (ค่อนข้างมีชื่อ) ได้รางวัลโรงเรียนดีเด่น เศรษฐกิจพอเพียง บลาๆๆ แต่นักเรียนไม่ได้ประโยชน์จริงๆ หรอกครับ ทุกวันนี้ยัง งงๆ ว่าได้มายังไง ทำเมื่อไหร่ แต่เรื่องสอนเค้าโอเครครับ สอนเต็มที่ ถ้าครูเค้าอยากให้ช่วยอะไร ส่วนมากผมจะขอนอกเวลา ถ้าในเวลาผมก็ปฏิเสธอย่างเดียว(เป็นคนดื้อมาก) จริงๆ แล้วชื่อเสียงไม่สำคัญ เท่ากับคุณภาพนักเรียนนะ คุณครูเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ดูโรงเรียนกลายเป็นธุรกิจชอบกล แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 55 09:12:50 จากคุณ : Mountain Lion เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 09:09:56

ความคิดเห็นที่ 65 ผมว่าตรวจประกันอะไรพวกนี้ไม่ได้ช่วยพัฒนาได้จริง ๆ เพราะเวลาทำนี่ต้องทำหลายด้านมาก ๆ แถมยากขึ้นเรื่อย ๆ คนทำงานเกี่ยวกับอะไรเหล่านี้ไม่ได้ถนัดงานแบบนี้กันทุกคน งานหลักคือสอนและวิจัยต้องใช้หัวคิดหาข้อมูลอย่างหนัก แต่ยังต้องมานั่งตีความวิเคราะห์คำว่าเอกสารอันนี้คืออะไร จะเอาอะไรมาใส่ แล้วอะไรเข้าข่ายข้อนี้มาก บอกตามตรง คนที่เก่งการตีความก็ทำได้ แต่ไม่ใช่อาจารย์ทุกคนจะถนัดงานเชิงบริหารแบบนี้ บางคนเกลียดงานแบบนี้มาก ถึงขนาดไม่อยากทำงานเลย เพราะจริง ๆ เค้ามาเป็นอาจารย์เพราะอยากสอนไม่ได้อยากมานั่งพิมพ์เอกสารบ้าบอหนาเป็นปึก ๆ จากคุณ : Canon in Science Major เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 10:20:02

ความคิดเห็นที่ 66 ผมในฐานะข้าราชการครู เห็นด้วยกับการประเมิน... คุณเคยเห็นโรงเรียนในอดีตมั๊ย อดีตที่ไม่มีการตรวจประเมิน ผอ. ทิ้งงานบริหาร ครูทิ้งการสอน ไม่มีเลย ไม่มีใครเลยมาตรวจโรงเรียน หญ้าไม่ได้ตัด สีไม่ได้ทา งบมาเท่าไหร่ก็แบนราบ... พอมีประเมิน สมศ. งบมาเท่าไหร่ ก็เอามาสร้างนั่น สร้างนี่ แล้วก็งาบเป็นเปอร์เซ็นต์เอา ผมไม่ปฏิเสธว่ามันเป็นเรื่องของวัตถุ แต่ถ้าคุณจะมองกันจริงๆ ทุกอย่างรอบๆ ตัวเราที่มันดูดี มันก็วัตถุทั้งนั้น... โรงเรียนบรรยากาศดี ครูก็มีหน้ามีตา โรงเรียนไหนสะอาด ก็เป็นที่ชื่นชมในคณะครูด้วยกัน เวลามีแขกครูจากโรงเรียนอื่นมาเยี่ยม ถ้ามีใครติเรื่อง โรงเรียนสกปรก แทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี... ผมเป็นครูบ้านนอกมา 3 ปี ผมรู้ ผมเห็น... มันไม่ได้สวยงามเหมือนกับที่ทุกท่านเีรียนมาหรอกครับ ที่ทุกคนต้องมุ่งสู่มหาวิทยาัลัย ไม่ใช่ทุกคนต้องเรียน ม.ปลาย ในเมื่อเขามีเส้นทางที่ดีกว่า การันตีได้จากการเรียนสูงตกงาน เพราะ Skill ไม่ถึงกับงานนั้นๆ ดังนั้นอดใจรอไปก่อน ประเทศเราจะค่อยๆ เปลี่ยนไปเฉกเช่นประเทศที่พัฒนาแล้ว ผมเชื่อนะ แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 55 19:22:20 จากคุณ : amnakim เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 19:21:38

ความคิดเห็นที่ 67 ถึงเอกสารของคุณจะครบ แต่ถ้าคะแนนโอเน๊ต เอ็นที ของ นร.ไม่ผ่านเกณฆ์ ทุกอย่างก็จบค่ะ จากคุณ : นพนภา เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 20:31:37

ความคิดเห็นที่ 68 ทำไมไม่ประเมินที่คุณภา่พทางวิชาการของเด็ก ทำให้ให้ความสำคัญของเอกสารหนาๆที่ส่ง ตึกอาคารทาสีสวยๆมากกว่าละครับ? จากคุณ : นายเบียร์ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 20:49:07

ความคิดเห็นที่ 69 เห็นใจคุณครูครับ ถึงผมจะไม่ได้เป็นครู แต่แถวร้านมีคุณครูคนหนึ่ง พอถึงช่วงใกล้ประเมินแกก็จะขนใบงาน ใบอะไรสารพัดมาที่ร้านผม แล้วให้ช่วยทำให้ เพราะแกไม่มีเวลา ต้องรับผิดชอบเด็กสองห้อง แถมต้องมาทำงานพวกนี้อีก แกบอก แต่ละวันนี้แทบไม่มีเวลาว่างเท่าไรเลย ไหนจะเตรียมสอน ไหนจะต้องทำเอกสาร เด็กตั้งสองหอง ช่วงใกล้ปิดเทอมทีไร ผมได้ทีละเป็นพันค่าทำให้แก จากคุณ : Serial_Nuber เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 01:20:09

ความคิดเห็นที่ 70 ไม่เห็นจะยากเลย ก็ครูสอน เด็ก ทำไมไม่ประเมินเด็กละมาประเมินครูมาไหม ก็ดูที่ผล สอนดีไม่ได้เอกสารมันวัดอะไรได้ ก็วัดที่ความสามารถของนักเรียน ก็ปลูกต้นอะไรมันก็ได้ผลอย่างนั้น จะไปนั่งอ่านถุงปุ๋ยทำไม จากคุณ : MrThomas เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 01:24:16

ความคิดเห็นที่ 71 จะกดกิฟท์ให้น้อง *58 ดันให้ไม่ได้ จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 03:24:53

ความคิดเห็นที่ 72 ถ้าปรับระบบสักหน่อย ระบบการศึกษาน่าจะดีขึ้น เช่น งานเอกสารเพื่อการติดตามประเมินคุณภาพทั้งหมด ควรถือเป็นหน้าที่ให้ผู้(อยาก)ประเมิน เป็นผู้ลงพื้นที่สำรวจวิจัยอะไรลงลึกด้านไหน ก็มีอำนาจหน้าที่จัดการดำเนินการ (ไม่ใช่สั่งให้เขาปั่นมาส่ง หรือเสียเวลาเมคแบบสอบถามให้) ขอให้ทำเองได้เต็มกำลังความรู้ความสามารถของผู้สำรวจวิจัยที่ควรมีความรู้ความสามารถตรงงาน ทำไหวแค่ไหนก็ทำไป ทำหลายเรื่องหยุมหยิมไม่ไหวก็ เลือกทำเรื่องใหญ่ๆ ที่ทำแล้วแก้ไขอะไรให้ตรงจุดแล้วดีขึ้นได้ ถ้าคิดว่ากำลังพลไม่พอ ทำเต็มที่เท่าที่ตนทำได้ก่อน ทำได้แล้วจะขอกำลังพลอย่างไรก็แล้วแต่ ไม่ควรโยนงานมารบกวนผู้มีหน้าที่สอนชมตัวเองส่งไปให้ และผลสรุปจุดปัญหาควรตรงไปตรงมา เช่น สมมุติว่า ไปพบที่แห่งหนึ่งทั้งที่รู้ว่าเน้นปริมาณจนคุณภาพผู้ต้องการเข้าเรียนไม่ตรง (ได้นักร้องเข้าค่ายมวย ได้ก้อนกรวดมาเจียรนัย ได้เพชรมาทำหินขัด) หรือมีสัดส่วนผู้เรียนกับผู้สอนไม่เหมาะสม แต่บอกว่าการจัดอัตรากำลัง และเป้าหมายจำนวนผู้เรียน เกินอำนาจ กลับเถไปทำเรื่องประสิทธิภาพผู้สอน หรือปรับเกณฑ์ประสิทธิผล เพื่อให้ตัวเลขทะลุเป้า แล้วความเป็นครูที่เป็นนามธรรมจะประเมินได้อย่างไร ในเมื่อผู้ประเมินยังไม่มีไม่บรรทัดวัดนามธรรมด้วยเอกสาร แต่บอกอยากเห็น โรงเรียนในฝัน (คงฝันไปก่อน) ถ้าตัวเองลงมาเป็นผู้ปฏิบัติในสถานการณ์จริงเอง จะฝันเรื่องเดียวกันหรือเปล่าก็ไม่รู้   งานด้านการสอน เป็นหน้าที่ความรับผิดชอบของผู้สอนโดยตรง ถือมีความสำคัญหลักที่ไม่สามารถบกพร่องได้ และใช้เป็นข้ออ้างในการงดรับความผิดชอบงานเสริม งานขอแรงอื่นๆ รวมทั้งงานบริหาร บริการ สนับสนุนการศึกษา ที่อาจเบียดบังเวลาหรือลดประสิทธิภาพงานสอนได้ (หากแต่มีน้ำใจอยากช่วย งานในหน้าที่ด้านอื่นด้วยความสมัครใจ สามารถทำได้โดยงานในหน้าที่ต้องไม่บกพร่อง แต่ไม่สามารถนำผลงาน ความดีความชอบด้านอื่นมาเป็นผลงานของตนเอง และไปรวมเป็นผลงานผู้อื่นที่ไปช่วยเขาได้) ซึ่งดูเหมือนโอ๋ผู้สอนปกป้องไม่ให้ใครมาแตะต้อง แต่ผลผลิตของของวิชาชีพครูจะเป็นตัวชี้วัดกดดัน คัดสรรผู้ที่มีใจรักทำหน้าที่ครูมีความสุขในการสอนพัฒนาตนให้ดีขึ้น ผู้ที่ความสามารถไม่ถึง หรือใจไม่รัก ก็ไม่สามารถทนอยู่กับการทำงานสอนหน้าเดียว ไม่หยิบโหย่งไปแปะโน้นที่นี้ที หรือ ดีเฉพาะตอนรับจอบสอนข้างนอกให้ทนอยู่ได้ งานด้านบริหารการศึกษา และนโยบาย ให้ถือเป็นงานในหน้าที่ของฝ่ายบริหาร ที่ใช้แสดงกึ๋นในการจัดการทรัพยากรให้มีประสิทธิภาพ ประสิทธิผล อาจจะส่งเสริมภาพลักษณ์ ด้วยวิธีใด จะมีวิสัยทัศน์บรรเจิดแค่ไหนก็ได้แต่ต้องจัดการหาคนหรือดำเนินการเอง ไม่สามารถสั่งการหรือตั้งคณะทำงาน จากผู้มีหน้าที่ไม่เกี่ยวข้อง มาร่วมดำเนินการให้ได้ทั้งทางตรงหรือทางอ้อม  จึงจะถือว่าได้ทำหน้าที่อันเป็นดีความชอบแสดงความสามารถของผู้บริหารผู้นั้นเอง หากผลงานนั้นเกิดจากแนวคิดของที่ประชุมหรือคณะที่อาสา/แต่งตั้ง ขึ้นมาเป็นคณะกรรมการบริหารเฉพาะเรื่อง นั้นถือว่าเป็นความรับผิดชอบ และผลงานของคณะทำงานนั้น ไม่สามารถใช้อ้างเป็นผลงานความสามารถหรือปัดความรับผิดชอบของผู้บริหารได้   และผู้บริหารไม่จำเป็นต้องคอยแอบติดตามฟังคุณนายคุยกันตามห้องน้ำเพื่อมาเป็นนโยบายหน่วยงานตนให้เข้าตานาย เพราะการได้รับงบประมาณมาตามหน้าที่ในสายงานตามแผนพัฒนา ผจก.งปม.ไม่มีสิทธิกักหรือเท งบปรกติให้ใครเป็นกรณีพิเศษ และประเมินผลสถานศึกษา ผลการบริหารงานควร มาจากคุณภาพผลสัมฤทธิ output product ที่สถานศึกษานั้นผลิตได้ ที่จะเป็นความเชื่อถือและผลงานระยะยาวของสถาบันนั้น ไม่ใช้ดูเพียงเครื่องจักรการผลิตว่าราคาแพงมีสีสดใส แต่ไม่ QC. ผลผลิตว่าใช้งานจริงแค่ไหน การจัดสรรงบประมาณการสนับสนุนการศึกษา และงบบริหารสถานศึกษา หากเห็นชอบให้ดำเนินการแล้ว มีหน้าที่ติดตามดำเนินการตามแผนการดำเนินการจนถึงที่สุด ไม่ว่าจะเปลี่ยนผู้บริหารแล้วก็ตาม หากเป็นโครงการระยะยาว หรือยังไม่สามารถดำเนินการได้ภายในปีงบประมาณไม่ต้องส่งคืนคลังเป็นรายปี ให้ถือว่าเป็นงบประมานที่อนุมัติมาแล้ว ต้องดำเนินการต่อเนื่องจนสัมฤทธิผล  หรืองบบางอย่างที่หน่วยงานรู้จักใช้ให้เกิดประสิทธิภาพแล้วมีเหลือสามารถสะสมไว้รอดำเนินการต่างๆในช่วงเวลาที่เหมาะสมคุ้มค่าที่สุดได้ เพื่อส่งเสริมให้รู้จักใช้รู้จักเก็บ สามารถเลือกเริ่มงานในเวลาที่เหมาะสมคร่อมปี งปม.ได้ ไม่ต้องเสียเวลาแรงงานติดตามทำเอกสารในการยื่นเรื่องขอในเรื่องเดิมซ้ำใหม่อีก (งบหน้าก็ว่าเรื่องใหม่) และที่สำคัญ ไม่ต้องรีบละลายทรัพย์เป็นค่าแรง ทัศนศึกษา และวัสดุสิ้นเปลือง ในช่วงปลายปีงบประมาณ ซึ่งการจัดสรรงบประมาณในทุกระดับให้แบ่งปันตามความเป็นจริงที่สอดคล้องกับแผนการพัฒนาแม่บทในแต่ละระดับชั้น ไม่ใช้แบ่งตามบุคคลที่มาขอชีแจงงบประมาณ เพราะบางครั้งผู้พูดเก่ง แต่งเอกสารเป็นอาจเป็นคนละคนกับผู้ที่ทำงานเก่ง การพัฒนาอาจจะสอดคล้องกับกับทิศทางหลัก มากกว่าละลายงบไปกับเอกสารและผู้ชี้แจงเก่งๆขึ้นบ้างไม่มากก็น้อย ปรับระเบียบการจัดซื้อเครื่องมือ วัสดุ จัดจ้าง เพื่อสนับสนุนหรือใช้ดำเนินการในระบบการศึกษา  จากที่นิยมเลือกราคาตำสุดที่มีผู้เสนอ (ไม่เกี่ยงคุณภาพผู้ผลิต) เป็นข้อสรุปเอก  เมื่อยังอยู่ในวงเงินสอดคล้องกับราคาตลาดจริง (ตามคุณภาพผู้ผลิตแต่ละแบรนด์ หรือชนิดงานนั้นๆ) ให้พิจารณาจากประโยชน์คุ้มค่าตรงประโยชน์ตามเหตุผลการขอจัดซื้อจัดจ้างนั้นๆ เป็นเหตุผลเอก ไม่ใช่ให้ถูกสุดแล้วใช้ไม่คุ้ม  และมิใช้พิจารณาจากประโยชน์ต่อ(คนของ)รัฐ สูงสุด ดังเช่นงานสัมประทานบริการ ไม่ควรพิจารณาว่าใครให้ตังค์เยอะสุด แต่ให้พิจารณาว่าใครมีหลักประกันให้บริการดีสุด เป็นต้น (ที่จริงระเบียบพัสดุก็อนุญาตว่าไม่จำเป็นต้องเลือกราคาตำสุดอยู่แล้ว แต่ทางปฏิบัติ ถ้าผู้พิจารณาไม่มีประโยชน์จากส่วนต่าง มักขาดแรงจูงใจ ให้เปลืองตัว  หาเอกสารสร้างเหตุผลชี้แจงผู้ตรวจสอบ(มักเรียนมาด้านการเงิน แต่อาจไม่เข้าใจด้านวิศวกรรมนั้นๆ) ให้เชื่อถือเข้าใจได้ กรรมการจึงมัก เลือกแบบง่ายไม่เปลืองตัวไว้ก่อน) จากคุณ : khanasri เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 12:04:22

ความคิดเห็นที่ 73 ... กด Vote ครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 14:55:45

ความคิดเห็นที่ 74 คห.71  พี่lovelypriest สมัครสมาชิกแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับของขวัญค่ะ ^^ จากคุณ : คุณเฮอร์มิท (คุณเฮอร์มิท) เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 15:40:25