ความคิดเห็นที่ 1 ข้ามห้องมาจากเฉลิมไทยเลยนะคะเนี่ย...... เราอ่านทั้งหนังสือและดูทั้งละคร เท่าที่จำได้ ยังไม่เคยได้ยินคำว่ากระเทย ในนิยายเรื่องรัตนโกสินทร์เลยนะคะ ถ้ายังไง ช่วยลงคลิปให้ดูหน่อยได้ไหม เผื่อจะระลึกได้ สมัยก่อนมีกระเทยไหม ขอตอบว่า ถ้าพูดถึงเรื่องผิดเพศ ไม่ว่าจะชายหรือหญิง ไม่ต้องพูดกันถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นหรอกค่ะ สมัยไหนๆก็มี ยุคกรุงศรีอยุธยาหรือจะขึ้นไปก่อนหน้านั้น ก็มีเยอะแยะถมเถไป เพียงแต่ว่าไม่ได้ถูกจารึกเป็นกิจจะลักษณะเท่านั้นล่ะค่ะ เพราะเราเข้าใจว่า ไม่ใช่เรื่องที่จะนำมาพูดกัน และไม่เป็นที่ยอมรับ หรือเปิดเผยในวงกว้าง ขนาดในสมัยนี้ ผ่านมาแล้วตั้งกี่ร้อยปี เอาจริงๆ สังคมก็ยังไม่ยอมรับกันนัก นับประสาอะไรกับสมัยที่อารยธรรม ยังไม่ก้าวหน้าเหมือนในสมัยนี้ ส่วนว่ามีเจ้านายไหมที่เป็นกระเทย เจ้านายถือว่าเป็นคนไหมคะ???? ถ้า จขกท ตอบได้ นั่นล่ะ คือคำตอบ ส่วนว่าเปิดเผยไหม คำถามนี้ ไม่น่าถาม เพราะขนาดคนธรรมดา ยังปกปิด แล้วเจ้านาย คงไม่ต้องบอกหรอก สาเหตุที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้ เพราะนึกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหม่ของสังคม แต่แท้จริงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาแล้วตั้งหลายร้อยปี เพียงแต่ไม่ใช่เรื่องที่เป็นประโยชน์และออกจะน่าอับอาย เกินกว่าจะนำมาจารึกหรือบอกเล่าให้คนรุ่นหลังได้รู้กันต่างหาก ยังมีอีกหลายเรื่องค่ะ ที่เราว่า คนสมัยนี้ รู้แล้วต้องทึ่ง จากคุณ : SHOMSIPANG เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 20:01:38

ความคิดเห็นที่ 2 ตามคห.แรกครับว่าน่าจะมีมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ประวัติศาสตร์เราจะจารึกเรื่องราวสำคัญในสมัยนั้นซึ่งอยากให้เป็นที่จดจำกันไว้ เรื่องกะเทยน่าจะไม่ได้เป็นที่ยอมรับกันในสมัยก่อน เลยไม่มีหลักฐานการจารึกให้เราได้อ่านมาถึงสมัยนี้ ไม่เหมือนในประวัติศาสตร์ทางตะวันตกอย่างเช่นกรีกหรือโรมัน จะมีการจารึกไว้ว่ามีชายรักชายอยู่ตั้งแต่สมัยนั้นแล้ว จากคุณ : Canon in Science Major เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 20:11:05

ความคิดเห็นที่ 3 มีค่ะแต่เค้าเรียกว่าสวาท ถ้าหญิงรักหญิงเรียกว่าเล่นเพื่อนค่ะ จากคุณ : มามี๊ตัวกลม เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 20:48:49

ความคิดเห็นที่ 4 การผิดเพศตามคติของคนไทยพุทธผสมพราหมน์ ถือเป็นพวกบาป เคยผิดลูกเมียชาวบ้านมาก่อน ฉะนั้น การเป็นกระเทยในสมัยโบราณจึงถือเป็นสิ่งอับอาย ซึ่งจะว่าไปยุคฝรั่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งสมัยโบราณถือเป็นสิ่งผิดเหมือนกัน จะฆ่าจะแกงเสียให้ได้ เป็นที่รังเกียจ โดยเฉพาะในช่วงยุคมืดนึกจะทำอะไรก็ได้ กับพวกนี้ จึงปกปิด เอาแต่ในเมืองไทย ในปัจจุบัน เขาว่ากันว่า เรานี่เปิดมากเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้ยอมรับกันแบบออกหน้าตาเป็นกฎหมาย ทั้งที่ก็เป็นคนเหมือนกัน มีการยอมรับว่าไม่ใช่สิ่งผิดปกติเป็นรสนิยม แต่พอพูดถึงว่า จะให้เป็นนางสาวบ้าง จดทะเบียนได้ ก็มีปัญหาเสียแล้ว ฉะนั้นในยุคนั้น แบบนั้น ไม่ต้องห่วงเลย และไม่มีใครกล้าบันทึกอะไรด้วย สมัยโบราณบางบ้านรู้ว่าลูกชอบแบบนี้ ก็ลงโทษบ้างอะไรบ้าง จับบวชบ้าง ซึ่งนึกว่า จะหาย แต่บางทีเหมือนปล่อยเสือเข้าป่าไปก็มาก ในทางประวัติศาสตร์ การบันทึกของคนไทยนั้น จะหลัก ๆ อยู่กับพวกของฝ่ายกษัตริย์ กับศาสนา ทางฝ่ายกษัตริย์ก็จะเน้นวีรกรรมซะส่วนมาก ด้านการรบทัพจับศึก หรือไม่ก็เรื่องชู้สาวเสียเลย (อันหลังออกแนวเรื่องใต้เตียงหล่ะรู้ดี) ในขณะที่ด้านศาสนาจะบันทึกเกี่ยวกับเรื่องพระการศึกษา การแพทย์ (ยา) หรือไม่ก็ผีสางนางไม้ ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว การอบรมบ่มนิสัย เสียเป็นส่วนมาก ดังนั้น เรื่องการรักร่วมเพศ ก็ยากที่จะมีการจดบันทึก แต่ก็มีการอนุมานหรือคาดเดาอะไรกันไปเป็นระยะ ๆ สุดแต่จะพรรณนากันไป แต่ฟัง ๆ กันไว้ถ้าไม่คิดว่าเป็นอะไรมาก ก็ถือเป็นตัวอย่างของมนุษย์ ซึ่งที่สุดเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องรสนิยม ส่วนตัวก็ไม่พ้นเอามาพูดถึงกัน ก็ฟังพอให้ได้อรรถรส และระลึกว่าปัญหาในปัจจุบันล้วนแล้วแต่เกิดในอดีตทั้งนั้น แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 55 21:58:55 จากคุณ : bangkokguy เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 21:54:20

ความคิดเห็นที่ 5 พูดถึงเรื่องเล่นเพื่อนแล้ว ท่าน ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช เขียนไว้ในหนังสือ "โครงกระดูกในตู้" ว่า ป้าแท้ ๆ ของท่าน (คือป้าที่เป็นพี่สาวแท้ ๆ ของแม่ที่ร่วมบิดามารดาเดียวกัน) ซึ่งเป็นตัวละครพระเอกละครใน พอเล่นเป็นพระเอกบ่อยเข้าก็เลยชักติดนิสัยผู้ชาย แล้วก็เลยไป "เล่นเพื่อน" กับสตรีในวัง สุดท้ายก็ถูกขับออกจากวังห้ามเข้าอีกตลอดชีวิต แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 55 14:05:11 จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 04:53:16

ความคิดเห็นที่ 6 มีครับ มะม่วงกะเทย ลำไยกะเทย ปลากะเทย กะเทย ในบริบทแปลว่า เพศชายและหญิงผสมกัน ไม่สามารถบอกว่าเป็นเพศอะไร ส่วนลักษณะเพศที่สาม หรือ ชายรักชาย หญิงรักหญิง ในสมัยโบราณย่อมมีอยู่แล้วแต่ไม่ได้แต่งกายลักษณะข้ามเพศ เนื่องจากยังมีจารีตที่เข้มงวดกดไว้ ตัวอย่างในสมัยอยุธยาก็ได้แก่ "หม่อมเป็ดสวรรค์" และในรัตนโกสินทร์ได้แก่ "หม่อมไกรสรกับพวกละคร" และมีหม่อมชายอีกท่านหนึ่งก็มีพฤติกรรมชายรักชาย ร่วมสมัยกับหม่อมไกรสรก็ยังปรากฎให้เห็นอยู่ การเล่นเพื่อน เป็นคำพูดที่ใช้กล่าวถึงลักษณะของหญิงรักหญิง ที่พบกันมาภายในหมู่พระราชฐานฝ่ายใน ยังมีประกาศรัชกาลที่ ๔ ให้เลิกพฤติกรรมดังกล่าว ให้ไปมีผัวกันเสียอย่าได้เล่นเพื่อนกันอีกเลย ย่อมแสดงว่าพฤติกรรมเหล่านี้ไม่ได้ผิดแปลกแต่อย่างใด จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 07:41:16

ความคิดเห็นที่ 7 case หม่อมไกรสร นี่รุนแรงมากเลยนะครับ ถึงขั้นลงโทษกันเลยทีเดียว แต่ว่ากันตามจริง อาจจะเป็นมีเรื่องการเมืองภายในราชสำนักเสียมากกว่า จากคุณ : bangkokguy เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 09:08:09

ความคิดเห็นที่ 8 case หม่อมไกรสร นี่รุนแรงมากเลยนะครับ ถึงขั้นลงโทษกันเลยทีเดียว แต่ว่ากันตามจริง อาจจะเป็นมีเรื่องการเมืองภายในราชสำนักเสียมากกว่า +++ ท่านไม่ได้ลงโทษที่เป็นชายรักชาย เพียงแค่ตำหนิเท่านั้น แต่การที่พาพวกละครยกย่องเกินหน้านั้น เป็นการทำให้เกิดการเสื่อมเสียพระเกียรติยศได้ อีกทั้งยังมีคดีความอันเกี่ยวเนื่องกัน เลยผสมคลุกเคล้ากันไปครับ จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 09:44:46

ความคิดเห็นที่ 9 จริงแล้วมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลแล้วครับ เพียงแต่ไม่ได้มีการจารึกไว้ เพราะโดนบังคับโดยจารีตในสมัยนั้นๆ จากคุณ : Sith Lord Nindle เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 11:58:12

ความคิดเห็นที่ 10 กรมหลวงรักษ์รณเรศนั้นท่านมีความรู้ความสามารถใน กิจการของกรมพระคชบาลเหมือนกรมหลวงเทพพลภักดิ์ พี่ชายของท่าน   ซึ่งหมายความว่าท่านต้องชำนาญ เชิงอาวุธเป็นเอก มีบันทึกว่าท่านเก่งคาถาอาคมประมาณว่าปราบจรเข้ได้ ท่านเป็นพระราชโอรสในรัชกาลที่ ๑  ก็เฝ้าแหนอยู่เป็นประจำ ครั้งหนึ่งพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก  รับสั่งให้ท่านอุ้มองค์ รัชกาลที่ ๔ ตอนไปเฝ้าที่วัดพระแก้วไปดูการตกแต่งต่าง ๆ กรมหลวงเทพพลภักดิ์นั้นมีโรงลครโขนและงิ้ว กรมหลวงรักษ์รณเรศก็มีโรงโขน ครั้งหนึ่งก็เล่นโขนกันที่สนามหลวง   มีหุ่นยักษ์ท้องโต  กินลิงเข้าไป พอรบกันยักษ์แพ้ท้องแตก   มีลิงกระโดดออกมาเป็นแถว   คนดูฮือฮามาก ในรัชกาลที่ ๓ ท่านกำกับกรมสังฆการีซึ่งเป็นกรมใหญ่มีงบสูง เพราะรัชกาลที่ ๓  สร้างวัดทำบุญ ในจดหมายเหตุของหลวงอุดมสมบัติ  เล่าว่า  กรมหลวง รักษรณเรศเข้าเฝ้าฟังข่าวศึกสงครามตลอดเวลา  และร. ๓ ก็ทรงถามความคิดเห็นต่าง ๆ จากคุณ : แสนอักษร เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 13:05:01

ความคิดเห็นที่ 11 เมื่อกรมหลวงรักษ์รณเรศมีอำนาจในการตัดสินคดีความ ตัวลครเอก ๆ ก็เรียกเงินจากผู้เกี่ยวข้องอุตลุด  ตัวลคร เหล่านี้เมื่อจะไปไหนมาไหนก็นั่งเรือยาว ฝีพาย ๒๐ คน เล่ากันว่ามีบุญยิ่งกว่าพระยา มีบันทึกของท่านหญิงองค์หนึ่ง   ว่ากรมหลวงรักษ์รณเรศท่านชอบลอยกระทง   ลอยตั้งสามวัน รับสั่งขอกระทงมาจากวังหลวง  พวกเจ้านายฝ่ายในก็เก็บกระทง ที่ลอยกันไปแล้วไว้โดยใช้เชือกผูก  และเติมดอกไม้ไปบ้าง นางลครทั้งหลายก็แต่งตัวกันเต็มที่  ทาน้ำอบกันทั้งบ่ายคือทาไป ก็พัดให้แห้งแล้วทาใหม่   สอดแหวนเพชร(ชาวบ้านจะใส่ได้ก็แต่ เขียวๆแดงๆเท่านั้น)   คุณท้าวคนหนึ่งแลเห็นตัวละครเอกตัวหนึ่ง เข้าวังมา   นุ่งผ้ายกราคา ๗ ตำลึง  จึงกราบทูลว่าทำตัวเกินฐานะนักหนา เมื่อมีการฟ้องร้องเข้ามา  บุญของกรมหลวงรักษ์รณเรศก็หมด ท่านแว่วอยู่แล้ว  จึงทิ้งสรรพตำราลงในสระใหญ่ข้างบ้าน  ตอนเช้า ตำราเหล่านี้ซึ่งถมกันซับซ้อนก็ลอยขึ้นมา เมื่อเจ้าหน้าที่มาเชิญเสด็จ   กรมหลวงรักษ์รณเรศทรงทราบว่า จะเกิดอะไรขึ้น    ตรัสกับขุนนางว่าขอไปลาแม่ก่อน(อยู่อีกตำหนักหนึ่ง) ขุนนางทูลว่าไม่ได้     ท่านก็กระพุ่มพระหัตถ์ไหว้ลาไปทางเรือนของมารดา อำนาจวาสนาก็สิ้นไปเหมือนกลิ่นน้ำหอมน้ำปรุงที่นางลครอาบมาระเหยไป ตามแรงลมเมื่อคืนลอยกระทงนั้น   อันอำนาจวาสนานั้น  จะอยู่กับผู้ประพฤติไม่ต้องทำนองคลองธรรมนั้นไม่มี จากคุณ : แสนอักษร เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 13:37:11

ความคิดเห็นที่ 12 กรณี กรมหลวงรักษ์รณเรศ จะเข้าข่าย เสร็จนาฆ่าควายถึก เสร็จศึก ฆ่า ขุนพล หรือไม่ครับ เพราะ เท่าที่รู้ กรมหลวงรักษ์รณเรศ มีบทบาทสูงมาก ในการผลักดันให้ ร3 ได้ขี้น ครองราช จากคุณ : ลมธรรม เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 11:28:41

ความคิดเห็นที่ 13 รัชกาลที่ ๓ ทรงสนิทกับกรมหลวงรักษ์รณเรศมาก คงมิใช่เรื่องเสร็จนาฆ่าโคถึกแต่อย่างใด แต่คงเป็นด้วยพฤติการณ์หลายๆ อย่างรวมๆ กัน ดังที่คุณแสนอักษรกล่าวไว้ ช่วงที่มีการพิจารณาคดีนั้น รัชกาลที่ ๓ ยังทรงปรารภ เป็นทำนองเสียดายกรมหลวงรักษ์รณเรศ ที่ได้ลำบากมาด้วยกัน จากคุณ : ปรียทรรศิกา เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 19:03:36

ความคิดเห็นที่ 14 เรื่องราวทางประวัติศาสตร์ที่คลาดเคลื่อนอยู่บ้างนั้น ถ้าพวกเราจะช่วยกันค้นคว้าจากบันทึกต่างๆ ที่พอมีอยู่ในสถานที่ราชการ    คงได้ข้อมูลใหม่มาศึกษากัน   โดยไม่ต้องเชื่อหรือลอกตามสิ่งพิมพ์รุ่นหลัง ที่ลอกหรือเพิ่มข้อความ นายโหมด กสาปน์ก็ได้เขียนบันทึกไว้น่าอ่านเป็นนักหนา เคยมีสหายท่านหนึ่งในห้องสมุดลอกละเอียด  เรื่องที่ไม่สมควร อย่างยิ่งก็ลอกมาได้   ได้เฝ้าดูอยู่อย่างเป็นห่วงก็เห็นว่าท่านผู้นำมาลง แต่ได้ลบข้อความนั้นแล้วภายในเวลาสองสามชั่วโมง   นักอ่านหนังสือเก่านั้น   ได้ยินว่าใครยังสะสมหนังสืออะไรไว้ ก็ดั้นด้นไปหามา   ถ่ายจากไมโครฟิลม์แผ่นละ ๑๐ บาทก็สู้ บันทึกของหม่อมเจ้าหญิงที่โดนลบแทบทั้งเล่ม  ก็ตามอ่านกัน บันทึก ๔๐ เล่มของเสด็จในกรมพระองค์หนึ่งก็กำลังเป็นที่สนใจมาก ค่าถ่ายเอกสารแผ่นละ ๓ บาท   ที่เกิดฮือฮาขึ้นมาก็เพราะหนุ่มน้อย คนหนึ่งไปสั่งถ่ายทั้ง ๔๐ เล่ม  จ่ายเงินแล้วไม่ไปรับเสียที นักศึกษาทั้งหลายก็น้ำลายไหล มีการอ่านบันทึกการสอบสวนบางตอนเรื่องการกระทำผิดของ พระองค์เจ้าหญิงพระองค์หนึ่งชั้นอุกฤษ    มีบันทึกของผู้ร่วมกระทำผิด และผู้รู้เห็นหลายคน    รายละเอียดต่างไปจากที่เคยอ่านอยู่ ฟังความแล้วก็เศร้าสลดอยู่หลายวัน  เจ้านายของเรานั้นมีความ จงรักภักดีเป็นที่สุด   ฉลาดเฉลียวพอจะตอบโต้จดหมายของแหม่ม ที่ผัวกินเงินเดือนสยามแต่จุ้นเข้ามา  ได้แบบบัวไม่ช้ำแต่เหน็บแหม่มไปไม่เบา   หนังสือพิมพ์รายวันสมัยรัชกาลที่ ๕ และต้นรัชกาลที่ ๖  ก็ยังพอหาอ่านได้ มีอะไรแปลกๆอีกมาก จากคุณ : แสนอักษร เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 23:01:45

ความคิดเห็นที่ 15 กรมหลวงเทพพลภักดิ์ กับ กรมหลวงรักษ์รณเรศ เป็น...ทั้งคู่ครับ จากคุณ : อวิหา เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 18:20:26

ความคิดเห็นที่ 16 กรมคชบาลในสมัยต้นรัตนโกสินทร์นั้นเป็นกรมสำคัญ ต้องเลือก หัดและฝึกช้างซึ่งเป็นกำลังหลักของกองทัพ ดูแลประคบประหงมตั้งแต่การกิน  การนอน และการถ่ายของช้าง ถ้าช้างไม่จับหญ้าก็ต้องหาสาเหตุต่างๆไล่ไปตามอาการ ช้างลงนอนตะแคงก็ต้องสังเกต   งวงขึ้นไปพาดงาก็ต้องเห็น ต้องฝึกหัดควาญให้ชำนาญในการบังคับช้างและรู้ใจช้างที่ดุูแลอยู่ ม้าต้องไม่ตื่นเสียงปืน   ช้างศึกต้องไม่ตื่นม้าล่อแพนจนเข้าทำร้าย ช้างไม่อยากอาบน้ำก็ต้องให้ช้างพังหลายตัวมากลุ้มรุมพาไป การเดินกระบวนยังมีช้างอีกหลายประเภทที่ติดตามมา  ต้องเลือกสรร มาใช้ราชการให้เหมาะสมทันเวลา ผู้ที่สามารถนั้นต้องมีประสบการณ์   มีกำลังใจแข็งกร้าวเห็นกับราชการ แผ่นดินที่จะบังคับช้างศึกที่ตกมัน  โดยใช้ตะขอที่คมและหนักฟันหัวช้างตาม จุดอ่อนต่างๆบนกระโหลกเพื่อบังคับช้างให้เหียนหันให้ทันการในการสู้รบ ผู้ที่จะเป็นครูครอบได้ต้องมีความชำนาญระดับเป็นที่ยอมรับของควานทั้งหลาย คาถาอาคมก็ลึกซึ้งเป็นที่ถ่ายทอดกันมา   ต้องมีวิชาและข้อห้ามมากมาย จะผิดธรรมเนียมนั้นไม่ได้  เพราะชีวิตของคนจับช้าง  เลี้ยงช้างนั้น เป็นสังคมเฉพาะมีความผูกพันต่อกันอย่างใกล้ชิด การที่จำเรื่องที่เล่ากันต่อมาว่าเจ้ากรมคชบาลเป็นเหมือนเจ้าปะกิ่งนั้น อาจจะง่ายเกินไป แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 55 22:24:04 แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 55 22:22:11 จากคุณ : แสนอักษร เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 55 22:18:36