ความคิดเห็นที่ 1 ชวนทะเลาะดีนะครับ จากคุณ : ร่อนเร่ ณ ถนน เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 21:33:36

ความคิดเห็นที่ 2 ตอบไม่ได้ครับ เพราะคิดว่าความเก่งของเด็กไม่เกี่ยวกับระบบสอบเข้ามหาวิทยาลัยครับ จากคุณ : Sirapak เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 21:53:23

ความคิดเห็นที่ 3 เอ็นทรานซ์คงจะเก่งกว่า เพราะในสมัยนั้นทุกคนต้องขยัน แต่ยุคสมัยนี้ ชีวิตของวัยรุ่น มันกลายเป็นเรื่องง่ายซะหมด อย่างเพื่อนเรา "มันไม่ทำอะไรเลย" ก็ไม่รู้จะโทษการศึกษา การเลี้ยงดู สิ่งแวดล้อม หรือว่าโทษตัวมันดี ระบบใหม่อาจทำให้คนเรียนธรรมดามีโอกาสมากขึ้น แต่ระบบใหม่ก็ทำให้คนจนลำบาก เสียเงินทุกทาง กระทั่งปริ้นท์ใบคะแนน โดยส่วนตัวคิดว่า มันอยู่ที่ความตั้งใจของคนค่ะ เราเป็นเด็กม.หก เพื่อนที่ได้คะแนนสูงเพราะตั้งใจเรียนมาตลอด ติดคณะในฝันไปนานแล้ว ส่วนคนที่ขี้เกียจ แต่งตัวสวย ปัญหาเดียวในชีวิตคือทะเลาะกับแฟน ตอนนี้ไม่ได้มหาลัยก็ไม่เดือดร้อนค่ะ เพื่อนที่ไม่เคยตั้งใจ ขี้เกียจ ลอกข้อสอบ ไม่สำนึกพระคุณพ่อแม่แล้วตั้งใจเรียนแต่แรก ยื่นรับตรงไม่ติดแล้วพูดว่าเสียใจ บอกตามตรงเราไม่สงสารหรอกค่ะ เขาได้เกรดหนึ่ง คะแนนGAT PATไม่ถึงร้อย หลังจากวันประกาศคะแนนสอบ ยังพากันไปเมาต่อด้วยซ้ำ ทั้งที่ถ้ามันลองคิดดู มันจะรู้ว่าเพราะไม่เคยตั้งใจผลลัพธ์ถึงเป็นแบบนี้ พอคะแนนน้อยก็โอดครวญ แต่ไม่พัฒนาตัวเอง แรกๆเราก็สงสาร แต่ตอนนี้สงสารพ่อกับแม่เพื่อนมากกว่าค่ะ (อีกสองเดือนเพื่อนเราจะเรียนจบม.หก แต่ไม่สนใจเรื่องเรียนต่อ เรื่องที่ทำให้มันคิดหนักทุกวันนี้คือแฟนที่อยู่กรุงเทพ ไม่ยอมมาหา เลยกินยาประชด ผลคือชัก แล้วป่าวประกาศบนสเตตัส เพื่อเรียกร้องความสนใจจากแฟน ก็มีคนมาเม้นๆกัน แล้วมันก็เม้นประมาณว่า 'อย่าบอกพ่อหนูนะ' ถึงได้บอกว่าพ่อแม่มันน่าสงสารกว่าค่ะ) ระบบแอดมิชชั่นยุ่งยากก็จริง แต่ถ้าขยันหน่อย ถึงจะไม่ฉลาดแต่ก็เข้าเรียนที่ดีๆได้นะคะ เราค่อนข้างอ่อนเลขกับวิทย์ ไม่เคยได้เกินเกรด2.5 ยื่นรับตรงมหาลัยแล้วติดภาคพิเศษ ซึ่งค่าเทอมแพงกว่าภาคปกติเป็นเท่าตัว เราพอใจระบบเคลียร์ริ่งเฮ้าส์อย่างนึง คือเราจะแก้ตัว ถ้าเราทำคะแนนเจ็ดวิชาสามัญนี้ได้พอจะเข้าบริหาร ในการรับตรงรอบสอง เราก็จะเข้าคณะที่อยากจะเข้าได้ เหมือนระบบแอดมิชชั่นนี้ จะให้โอกาสคนที่เรียนไม่เก่ง แต่อยากมีที่เรียนอยู่เหมือนกันนะคะ จากคุณ : จะโตเป็นผู้ใหญที่ดี เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 21:59:53 A:180.183.209.126 X: TicketID:386288

ความคิดเห็นที่ 4 ตามความเห็นของผม(เด็กรุ่นระบบแอดมิชชั่น) ผมว่าข้อดีของระบบใหม่ก็คือ เพิ่มโอกาสในการเรียนต่อมหาวิทยาลัยให้กับเด็กมากขึ้น แต่แน่นอนว่าข้อเสียก็คือ พอเด็กมีโอกาสได้เรียนในระดับมหาวิทยาลัยมากขึ้น คุณภาพก็อาจจะด้อยลง จำนวนเด็กที่มากขึ้น นำไปสู่การเปิดรับมากขึ้น จำนวนที่รับต่อสาขาเพิ่มขึ้น เด็กจบใหม่มากขึ้น แต่ปริมาณบัณฑิตที่เพิ่มขึ้น สวนทางกับคุณภาพที่ต่ำลงเพราะอะไรก็น่าจะรู้กัน ยกตัวอย่างจากคำพูดที่ว่า ไม่ติดอะไรเลยก็ไปเรียน.....ยังไงก็ติด แล้วพอจบมาก็ได้คุณภาพแย่ๆ ระบบเก่าข้อเสียอาจจะอยู่ที่มีโอกาสครั้งเดียวจบ สอบทุกวิชาเหมือนกันทุกคน ทำให้เด็กเรียนเก่งจะเลือกอะไรก็ได้ แล้วเด็กที่ถนัดด้านนั้นจริงๆอาจจะไม่ได้เรียนอย่างที่ถนัดเพราะต้องไปสอบวิชาที่ไม่จำเป็นต่อสายนั้นๆด้วย (อันนี้ผมไม่แน่ใจเหมือนกันนะครับว่าเป็นแบบ สอบทุกวิชาเหมือนกันถ้าคะแนนเยอะก็ติดไรแบบนี้รึเปล่า) ข้อดีก็คือ ได้เด็กที่มีคุณภาพมากๆเพราะถ้าคะแนนไม่สูงจริงก็ไม่ติด เพราะเลือกจากคะแนนสูงสุดไล่ลงมา จากจำนวนคนที่เลือกสาขานั้นๆ จากคุณ : ฝุ่นสีชาด เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 22:14:19

ความคิดเห็นที่ 5 #คห 3 Like !!! ผมก็บอกไม่ได้เหมือนกันนะครับว่าคนเก่งไม่เก่ง เอาอะไรมาวัดมันบอกกันไม่ได้หรอกครับ การจะบอกว่าใครเก่งไม่เก่งนั้นมันต้องมีหลายตัวชี้วัดครับ จะวัดเฉพาะเรื่องวิชาการ หรือกิจกรรม หรือผลงานเพียงอย่างเดียวมันก็บอกไม่ได้ครับ ความถนัดของแต่ละคนไม่เหมือนกันนะครับ ผมเป็นเด็ก ม๖ ครับ ผมคิดว่า เด็กที่ผ่านการสอบแต่ละระบบจะมีความแตกต่างกันอย่างไรนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับระบบการสอบครับ แต่ขึ้นอยู่กับข้อสอบเสียมากกว่า บุคลิกคนจะแปรเปลี่ยนไปตามข้อสอบแต่ละรูปแบบ บางฉบับออกเป็นความจำ บางฉบับเน้นเรื่องของการคิดวิเคราะห์เสียมากกว่าครับ แต่อย่างไรก็ตามบอกไม่ได้หรอกครับว่าแบบใหนเด็กเก่งมากกว่ากัน ถึงแม้จะให้คนมาทำข้องสอบชุดเดียวกันฉบับเดียวกันก็บอกไม่ได้ครับ การที่คนได้คะแนนน้อยไม่ได้หวายความว่าไม่เก่งครับ แต่อย่างที่ได้กล่าวไปครับว่าเรามีความแตกต่างกันในแต่ละบุคคล ความถนัดคนเราย่อมไม่เหมือนกันครับ ส่วนในเรื่องของระบบการสอบผมเห็นด้วยกับความเห็นที่ ๓ นะครับ ว่า ระบบนี้เป็นการให้โอกาสเด็กในการสอบเข้ามหาวิทยาลัยครับ การจัดการที่นั่งในมหาวิทยาลัยก็ดีขึ้นครับ ถึงแม้ในมุมกลับกันจะทำให้เด็กเสียค่าใช้จ่ายมากขึ้นก็ตาม แต่ถ้าหากจัดการวางแผนการสอบตั้งแต่ต้นแล้ว งบประมาณไม่บานปลายแน่นอนครับ และขอยืนยันอีกครั้งว่า การกวดวิชาไม่จำเป็นครับ สาเหตุที่กวดวิชามีมากขึ้นก็เพราะ การที่สอนให้เด็กมีความรู้ครับ แต่ไม่สอนวิธีการเรียนรู้ให้กับเด็กๆ ส่วนอีกมุมหนึ่งเอ็นทรานส์ ติดไม่ติด รอบเดียวจบ มองในมุมหนึ่งคือประหยัด จัดการง่ายกว่า ในอีกมุมหนึ่งเสี่ยงครับ โอกาสในการสอบน้อยกว่าในปัจจุบันเท่านั้นเองครับ สุดท้าย เราไม่ได้อ่อนแอลงครับ พวกเราๆอาจจะแค่เหนื่อย เพลีย ล้ากับการสอบบ้างเท่านั้นเองครับ แต่ผมเชื่ออย่างหนึ่งว่า ระบบการศึกษาและการรับเข้าศึกษาต่อก็กำลังพัฒนาให้ดีขั้นเช่นเดียวกันครับ ในแต่ละปีการเปลี่ยนแปลงแต่ละอย่างต่างก็มีบทเรียนให้เราได้เรียนรู้กันไป หากแต่เราจะใส่ใจกันสักนิด ยอมรับข้อผิดนั้น และปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้น ก็เท่านั้นหละครับ จากคุณ : เด็กน้อยคับผม เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 22:39:37

ความคิดเห็นที่ 6 โดยส่วนตัวคิดว่า เก่ง หรือ ไม่เก่ง เอาจริงๆ คงไม่ได้วัดกันที่ระบบ แต่ถ้าระบบไหนจะเปิดโอกาสให้ฝ่ายไหนมากขึ้นก็คงอีกเรื่อง โดยส่วนตัวคิดว่าระบบแอดมิชชั่น สนับสนุนให้เด็กกระ:-)กระสนเรียนพิเศษมากยิ่งขึ้น ยิ่งมีวิชาให้สอบมากขึ้น จำนวนครั้งมากขึ้น ยิ่งเพิ่มให้มีการพยายามให้เด็กต้องเรียนพิเศษมากขึ้น (ประมาณว่าครั้งนี้ไม่พอ ต้องอัพอันนี้เพิ่มอีก อาจจะเปลี่ยนวิชา แต่จริงๆ ก็เรียนพิเศษมากตั้งแต่แรก หรือเรียนครั้งแรกอาจไม่ได้ผล ต้องเรียนมากขึ้นไปอีก ประกอบกับสอบตรงอีกหลายรูปแบบ) นี่ก้ยังไม่นับว่า ใครที่อยากสอบตรงติด ก็มีคอรืสเรียนพิเศษเพื่อการสอบตรงอีกด้วยนะ มีเคลียร์ริงเฮ้าส ก็ดีค่ะ เรื่องนี้เห็นด้วย แต่ทุกมหาวิทยาลัยไม่ได้เคลียร์ด้วย สอบตรงก็แทบจะไม่ได้เคลียร์สักเท่าไหน ไปๆ มาๆ เด็กก็สับสนหนักขึ้นอีก ระบบดี แต่ยังไม่พร้อม จากคุณ : PaBo เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 23:27:14

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่มีระบบไหนที่ดีที่สุด และแย่ที่สุด ระบบสอบเข้าแต่ละยุค มันถูกปรับปรุงให้เหมาะกับแต่ละสมัย แต่ในทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนแปลง มันก็เป็นเหรียญสองด้าน แก้ปัญหานึงได้ ก็จะมีปัญหาใหม่ๆ ตามมา (แต่ก็มักจะไม่ต่างจากเดิม) ปล. ตอบไม่ตรงคำถามก็ขออภัย จากคุณ : ณ พิชา เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 00:30:20

ความคิดเห็นที่ 8 อันไหนเก่งกว่ากัน มันคงไม่ได้วัดด้วยระบบการสอบ แต่เท่าที่เห็น แอดมิชชั่น ทำให้คณะที่ต้องการเด็กเทพ ๆ พากันปฏิเสธแล้วไปรับตรงกันมากขึ้นเรื่อย ๆ แอดมิชชั่นทำให้เด็กต้องพะวักพะวนกับการสอบโน่นนี่เยอะแยะและบ่อยครั้งจนโงหัวไม่ขึ้น แอดมิชชั่นทำให้เด็กสนใจการเรียนกับครูในห้องน้อยลง แต่ต้องไปกวดวิชา เพราะมันเล่นให้สอบตอนกำลังเรียน ม.6 (มีที่ไหนเขาทำกันวะครับ) แอดมิชชั่นทำให้เด็กที่ต้องช่วยแม่ทอดปาท่องโก๋ ต้องซ้อมกีฬา ต้องฝึกเล่นดนตรี ต้องมีเวลาวาดรูป ต้องการอยากประดิษฐโน่นนี่พากันละทิ้งความฝันเพราะมันต้องคอยสอบไอ้นั่น สมัครไอ้นี่ไอ้นั่น ตะเวนไปสอบที่นั่นที่นี่ แอดมิชชั่นทำให้เด็กที่ต้องการเวลาเพื่อหารายได้พิเศษ เสียเปรียบอย่างร้ายแรง คนที่มีฐานะดีกว่า มีความเครียดน้อยกว่าคนที่มีฐานะจำกัดหรือยากจน เพราะต้องคิดแล้วคิดอีกในการเสียเงินเพื่อการสมัครสอบไม่ว่าสอบตรงสอบเฉียง แอดมิชชั่นต้องพึ่งพาเกรด ซึ่งมันเป็นเรื่องบ้า่บอคอแตก เพราะเกรดแต่ละโรงเรียนจะเอามาวัดอะไรได้ว่าใครเหนือกว่ากัน การคิดใช้วิธีทางสถิติก็เป็นแค่เรื่องที่ทึกทักเอาเองโดยไม่เคยลองตรวจดูย้อนหลังเลยว่า มันไม่ใช่เลย ซ้ำร้ายให้ครูบ้าอำนาจบางคนเอาเกรดไว้ขู่เด็กแกล้งเด็กซะอีก ส่วนเอ็นทร้านซ์ ที่ผมเคยผ่านมา คุณป่วยตอน ม.4 คุณมาฟิตทีหลังก็ได้ คุณจัดสรรเวลาด้วยตัวเองได้ ว่าช่วงไหนคุณอยากทำอะไร คุณไม่ต้องคอยตามข่าวโน่นนี่ที่เป็นภาระเกินเด็ก เพราะคนรวย ๆ มีพ่อแม่เป็น ผจก.ส่วนตัวให้ซะ มันก็เหลื่อมล้ำแล้วล่ะ คุณไม่ต้องไปพะวงเกรดบ้าบอคอแตก ใครที่โรงเรียนไม่ให้ตก แปลว่ามีความรู้ผ่านเกณฑ์ที่กำหนด ส่วนใครจะมีสิทธิเข้าเรียนที่ไหนได้ไม่ได้ ไปวัดกันแบบแฟร์ ๆ ที่สนามเอ็นมาตรฐานเดียวทั่วประเทศ เอ็นทรา้านซ์ เลือกได้ไม่เยอะ ทุกคนต้องเลือกแต่ที่ตัวเองอยากเรียน ไม่ใช่ให้ตะเวนสอบตรงกันที่นั่งคนอื่นมันไปทั่ว ทั้งมั่วทั้งเลอะเทอะ อย่างสอบตรงแพทย์ขอนแก่นคนสอบติดสละสิทธิไม่รู้เท่าไหร่ ขณะที่คนสอบไม่ได้มองอย่างเสียดายด้วยสายตาโหยแห้ง ส่วน คห. บน ๆ ของน้อง ๆ ที่พูดถึงเพื่อนที่ สมองมีแต่เรื่องแฟนอะไรนั่น มันมีทุกยุคแล่ะ คนพวกนี้เขาสละสิทธิแล้ว จะแอด จะเอ็น มันไม่สนใจหรอก มันคนละเรื่องเลย เข้าใจบ่ จบ-เพราะยาวแล้ว ขืนต่อ อีกสามวัน ไม่จบ จากคุณ : LUCKPOWERRICH เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 00:31:08

ความคิดเห็นที่ 9 ระบบเก่ามาก - สอบร้อยเปอร์เซ็นต์ ระบบเก่า - มี GPA Pr ระบบใหม่ - ใช้เกรดเปอร์เซ็นต์สูง ใช้คะแนนไทยสังคมอังกฤษวิทย์เลข พละฯลฯ มาสับเลยนะครับ - ระบบเก่ามาก สอบร้อยเปอร์เซ็นต์ อันนี้เด็กสอบอย่างเดียวร้อยเปอร์เซ็นต์ และระบบนี้มาพร้อมกับระบบสอบเทียบ ดังนั้นเด็กไม่ค่อยสนใจในโรงเรียน เข้ากวดวิชาและสอบเทียบไปเลย จะถามว่าความรู้น้อยหรือไม่แน่นไหม ผมคิดว่า เรียนในโรงเรียนกวดได้มากกว่าโรงเรียนทั่วไปนะ ผมว่าเก่งดีออก วัดไปเลยโง่หรือฉลาด เพราะสอบวิชาที่จำเป็นไปเลย เช่น รัฐศาสตร์ นิติ สอบภาษาไทย สังคม อังกฤษ มี วิชา กข ด้วย อันนี้ไม่ทันจริงๆ - ระบบเก่า ใช้เกรดกับเปอร์เซ็นไทล์แรงค์ อันนี้พิลึกๆคือใช้เกรดห้าเปอร์เซ็นต์ เปอร์เซ็นไทล์ ห้าเปอร์เซ็นต์ ระบบนี้แย่ตรง ใช้เปอเซ็นไทล์แหละ เพราะแม้เด็กได้เกรด ๓.๗ แต่อยู่โรงเรียนเด็กเก่งเยอะ (เกรดทั้งโรงเรียน จำนวนคนได้ มากกว่า ๓.๗ มีจำนวนมากเกือบครึ่งโรงเรียน) ทำให้เด็กคนนี้ได้คะแนนส่วนนี้น้อย ซึ่งมีปัญหามากสำหรับโรงเรียนเตรียม แต่เป็นข้อดีของโรงเรียนอื่นๆ เพราะได้ ๓.๕ ก็ได้คะแนนเปอร์เซนไทล์ ๙๐ กว่าแล้ว แต่สำหรับ โรงเรียนเตรียม ๓.๗ ได้คะแนนเปอร์เซนไทล์ ๔๐ ระบบนี้งี่เง่าหน่อยๆคือ มีสอบเลขง่าย ในวิชาสายศิลป์ด้วย และวิชาสายวิทย์ต้องได้ไทยสังคมอังกฤษ อย่างละไม่ต่ำกว่า ๓๐ หรือ ๔๐ คะแนน จึงมีสิทธิยื่นคะแนน - ระบบใหม่ งี่เง่ามาก เพราะใช้เกรดในโรงเรียนมาก เด็กต้องตั้งใจเรียนในโรงเรียนมาก เกรดของเด็กอยู่ในมืออาจารย์ และปฏิเสธไม่ได้ว่า เด็กต้องเรียนพิเศษข้างนอกอย่างหนักมาก เพราะข้อสอบแอดมิชชั่นไม่เคยออกในหนังสือเรียนเลย ห้าห้าห้า แถมเด็กทุกสายต้องสอบโอเน็ต คือ ไทยสังคมอังกฤษเลขวิทย์ ซึ่งสอบได้ครั้งเดียวในชีวิต ถ้าพลาดแล้วคือพลาดที่จะเรียนมหาวิทยาลัยชั้นนำไปเลย จากคุณ : natthaset เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 01:07:51

ความคิดเห็นที่ 10 ลองดูแล้วกันว่าผลจากการปรับระบบใหม่เป็นอย่างไร คุณภาพเด็ก ผลก็คือหลายคณะที่ต้องการเด็กเก่งจริง ต้องหันมารับตรงกันมากขึ้น เพราะไม่ไว้ใจระบบแอดมิชชั่น แก้ปัญหากวดวิชาได้ ผลก็คือสถาบันกวดวิชาผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด แม้แต่วิชาภาษาไทยกับสังคม ซึ่งสมัย 20 ปีก่อนไม่เคยปรากฎว่าเคยต้องมีการกวดวิชามาก่อน เดี๋ยวนี้ก็ยังต้องมี และประจักษ์พยานที่สำคัญที่สุดก็คือ ตึกที่สี่แยกพญาไทนั่นแหละครับ เพราะถ้าแก้ปัญหาการกวดวิชาได้จริง เขาคงไม่มั่นใจถึงขนาดกล้าลงทุนสร้างตึกสำหรับเป็นโรงเรียนกวดวิชาโดยเฉพาะแน่ จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 01:52:29

ความคิดเห็นที่ 11 - ระบบแอดมิชชั่นให้โอกาสมากกว่าเอนทรานซ์ครับ - เราจะรู้สึกได้ว่าเด็กในมหาวิทยาลัยสมัยนี้อ่อนลงกว่าแต่ก่อน หลัก ๆ เกิดจากโอกาสทางการศึกษาสูงขึ้นครับ สมัยก่อนถ้าจะเรียนวิศวะ การแข่งขันค่อนข้างสูง มีประมาณ 8 - 10 แห่ง แต่ละแห่งก็รับน้อย แม้แต่มหาวิทยาลัยที่เข้าง่ายที่สุดก็ยังเข้ายาก สมัยนี้หลาย ๆ แห่งแค่สมัครก็ได้แล้ว - ไม่ว่าจะอ่อนลงหรือเก่งขึ้น เข้าง่ายหรือเข้ายากอย่างไร มาตรฐานคุณภาพบัณฑิตควรจะสูงขึ้น (เมื่อพิจารณาจากการที่สมัยนี้มีเทคโนโลยีเพื่อการศึกษามาช่วยมากมาย ทำให้ง่ายกว่าที่จะเรียนรู้ข้อมูลจำนวนมากในระยะเวลาที่สั้นกว่า) ผมจึงไม่แปลกใจที่มหาวิทยาลัยที่รักษาคุณภาพจะมีปัญหาเรื่องนักศึกษาตกออกมาก จบตามเวลาน้อย โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยที่ไม่ค่อยดัง จากคุณ : [-_-]][][][] เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 03:51:32

ความคิดเห็นที่ 12 ระบบ entrance วัดความรู้วิชาสามัญของเด็ก ระบบ admission วัดความพอใจของครูที่มีต่อเด็ก และ วัดดวงของเด็ก จากคุณ : คนไทย เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 08:08:38 A:110.168.138.25 X: TicketID:117365

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นคนที่สอบเอ็นท์ระบบเก่า (เลือก 6 คณะ) ตามความเห็นที่ข้างบนบอก เป็นการสอบรอบเดียว วัดความรู้ในหลักสูตร ม.4 -ม.6 ตัองประเมินตัวเองได้ว่าอ่อนวิชาไหน แข็งวิชาไหน แล้วจัดตารางอ่านตารางติว วิชาที่ผมสอบมี 5 วิชา (ผมเรียนศิลป์ภาษานะครับ) ฝรั่งเศส สังคม อังกฤษกขค. ภาษาไทยกข. และสามัญ 2 (ภาษาไทยครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งเป็นวิทยาศาสตร์กายภาพชีวภาพ) ที่สำคัญเวลาเลือกคณะ ทำเป็นเล่นไม่ได้เด็ดขาด ต้องเอาคะแนนปีก่อนๆมาดู มาเทียบเปอร์เซ็นต์ แล้วจัดคณะของตัวเอง คนรุ่นนั้นทำข้อสอบเก่ากันเป็นว่าเล่น (ผมทำย้อนหลังประมาณ 10 ปี) มีซ้อมทำจริงแบบจับเวลา 3 ชม. 100 ข้อตามแบบเวลาสอบจริงด้วยว่าทำทันไหม แล้วคิดคะแนนจริงดูด้วยว่าน่่าจะติดคณะอะไร จำได้ว่าเวลา่ช่วงสอบพวกเราจะไม่กล้าไปกินอะไรแปลกๆ (สอบช่วงเมษา หน้าอาหารเป็นพิษพอดี) เพราะถ้าท้องเสียจะเสียงานใหญ่ แถมเวลาสอบไม่อนุญาตให้เข้าห้องน้ำด้วย เมื่่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ เพื่อนร่วมรุ่นที่ถือว่าึึัคัดมาจากข้อสอบชุดเดียวกันมีระดับความรู้ไล่เลี่ยกัน เรียนแข่งกันได้สมน้ำสมเนื้อ ไม่คิดว่าเด็กจะเก่งน้อยลงกว่าแต่ก่อน แอบดูจากรายการแบรด์ซัมเมอร์แคมป์ในทีวี นักเรียนรุ่นใหม่มีแนวแนวท่องจำล้ำสมัยกว่ายุคก่อน (ผูกเป็นเพลง จำเป็นกลอน ฯลฯ) เนื้อหาไม่แตกต่างกันมาก แต่สังเกตว่าไม่ค่อยเน้นวิธีคิด แต่เน้นวิธีทำข้อสอบให้ได้เร็วที่สุด เช่นวงคีย์เวิร์ดในโจทย์แล้วเอารีบเอามามองหาคำตอบ ขณะที่ยุคผม ถ้าอ่านหนังสือแม่นจริงๆ อ่านโจทย์เสร็จจะได้คำตอบ (เป๊ะๆหรือคร่าวๆแล้วแต่) ในหัวก่อนอ่านช้อยส์อีก ข้อสอบที่ทำบ่อยมากตอนนั้นในวิชาภาษาไทยเพราะออกทุกปีคือ "ข้อใดมีเสียงวรรณยุกต์ครบ 5 เสียง" จำได้ว่าไล่เสียงได้เป๊ะมากเพราะอาศัยนิ้วทั้งห้าช่วย จนทุกวันนี้ก็ยังใ่ส่วรรณยุกต์ถูก สงสารคนยุคใหม่อยู่เหมือนกันที่ต้องทำข้อสอบโจทย์แปลกๆ การมีรับตรงก็เป็น discredit ข้อสอบกลางอยู่เห็นๆ จากคุณ : Shakesple เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 08:41:12

ความคิดเห็นที่ 14 คำถามสั้น แต่ตอบยาวกันมากครับ 55 จริงๆ วัดไม่ได้เลยครับ เก่งไม่เก่ง หลักสูตรแทบจะไม่เหมือนกันด้วยซ้ำ จากคุณ : Mountain Lion เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 08:50:15

ความคิดเห็นที่ 15 คุณภาพในความรับผิดชอบแตกต่างกันมาก มาตรฐานทางความรู้ก็ไม่มีทางเหมือนกัน ยุคเอ็นท์ เรื่องเรียนกวดวิชา มันคือส่วนหนึ่งไม่ใช่ทั้งหมด หลายคนสอบติดมหาลัยดัง ๆ ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยเรียนเลยก็มี แต่บอกได้เลย ความรู้ ความรับผิดชอบ มีเยอะกว่าสมัยนี้มาก ๆ รุ่นพี่คนนึงเรียน ม 6 เจอแกช่วงเย็น ๆ จะอ่านหนังสือทุกครั้ง ไม่ใช่อ่านบ้าคลั่ง แต่ทำกิจกรรมต่าง ๆ เหมือนคนอื่น คุยกับพี่น้อง ดูทีวี ไม่ได้แปลกแยกนอกโลก พอช่วงหลังสามสี่ทุ่ม ก็จะค่อย ๆ อ่านจริง ๆ จัง ๆ สอบเข้าวิศวะได้ชิวชิวมาก เคยไปอุยู่หอพัก ใกล้ ๆ โรงเรียนดังแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด ตกใจ (เราเป็นเด็กเกเร) นั่งอ่านหนังสือกันทั้งหอ หลังสามทุ่ม รวมตัวกันมาดูละครบ้านเจ้าของห้องเช่า ดูจบปุ๊บ แยกย้ายกันอ่าน (หอมีหน้าต่างหน้าห้อง เห็นหมด ห้องไหนอ่าน ห้องไหนไม่อ่าน ไม่ต้องถามว่าสอบได้ไม๊ อยู่ต่างจังหวัด แต่ติดจุฬาธรรมศาสตร์กันเป็นเรื่องปกติ สมัยนี้ เด็กหัวดี เก่งเหมือนเดิม แต่แค่แบ่งเวลาไปเรียนพิเศษ ก็แทบไม่เหลือแล้ว เวลาเล่นเกมส์อีก แถมมีสอบตรง หลักสูตรพิเศษ หลักสูตรสารพัด ถ้าไม่ขี้เกียจจนเกินไปก็น่าจะหาที่เรียนได้ไม่ยาก ไม่อยากเปรียบเทียบว่าใครเก่งกว่าใคร แต่ความรับผิดชอบเปรียบเทียบได้ชัดเจน จากคุณ : โลกเปลี่ยนไปแล้ว เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 10:47:40 A:124.120.53.54 X: TicketID:202545

ความคิดเห็นที่ 16 เราไม่ชอบตัวข้อสอบด้วยอะ เราว่าคำถามคุณภาพมันไม่สูง เด็กที่ได้คุณภาพก็เลยได้ตามตัวข้อสอบ แบบตัวข้อสอบมันกำหนดคาแรคเตอร์หรือความสามารถของเด็กมาไว้แล้วอะ ว่าต้องการให้เด็กแบบนี้ๆ ถึงจะเรียกว่าเด็กเก่ง ทั้งที่จริงๆแล้ว .... เด็กที่ตอบข้อสอบพวกนี้ได้ ก็ไม่รู้ว่าจะเก่งจริงรึเปล่าอะ บางทีเจอคำถามที่เด็กเอามาถามในนี้แบบ เชยมาก เชยกว่าสมัยเราเรียนมากๆๆๆๆๆๆอะ หรือ โจทย์มันไม่มีคุณภาพ เห็นแล้วก็รู้สึกเสียดายเวลาทำการบ้าน แทนเด็กอะ หรือบางที หลายๆครั้ง เห็นเด็ก ม ปลายขึ้นไป จน มหาวิทยาลัย มาตั้งกระทู้  เอาข้อสอบ/การบ้านมาถาม การตั้งคำถามของเค้า เอาคำถามง่ายๆมาถาม เสิร์ชกูเกิลหรือวิกิก็ขึ้นแล้ว  แล้วก็มาประมวลๆ คิด วิเคราะห์มาตอบ แต่เด็กไม่ได้คิดก่อนว่าจะพยายามหาคำตอบยังไง  แสดงให้เห็นระบบการคิดที่มันตื้นมากหรือคิดไม่เป็น หรือครูไม่สอนวิธีพวกนี้ก็ไม่รู้อะ เจอเยอะมาก เลยไม่รู้ว่าเด็กที่เรียนมาด้วยการเรียนการสอนและข้อสอบแบบนี้ จบมาจะเก่งจริงรึเปล่า สรุป ข้อสอบมันไม่ดี จะให้ได้เด็กดีเด็กเก่งได้ยังไง ข้อสอบบางทีมันไม่ส่งเสริมและไม่ไปด้วยกันกับ ความฉลาด การวิเคราะห์ การพัฒนาความคิด ศักยภาพ ความสามารถของตัวเด็กอะ แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 55 11:00:10 จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 10:56:18

ความคิดเห็นที่ 17 ผมให้เครดิตคนรุ่นเก่าครับ ย้อนไปสมัยผมสอบเอนท์ผมยังไม่แน่ใจเลยถ้าไม่มีโรงเรียนกวดวิชา ผมจะสามารถจัดการตัวเองให้สอบได้คะแนนในระดับนี้ได้ไหม สำหรับผมคนที่อ่านเอง ทำความเข้าใจได้เอง เก่งกว่าคนที่รอรับความรู้จากคนอื่น เคยอยู่ในสถานการณ์เรียนได้สอบได้ สอบผ่านแต่เวลาแกะเปเปอร์ด้านนั้นมันมืดแปดด้านรออาจารย์แนะแนวทางเเป็นส่วนใหญ่ ใครจะกล้าพูดว่าตัวเองเก่ง จากคุณ : เซียนแห่งmath เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 11:56:41

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นคนรุ่นเอ็น แต่อยากมาสอบรุ่นนี้มากกว่า ชอบสอบนะเพราะเรียนเก่ง ถ้าอยู่รุ่นนี้น่าจะมันส์ จะได้ทำ rating แบบเด็กรุ่นนี้มั่ง ที่โชว์ได้ 10 ที่รวดน่ะ จากคุณ : อิอิ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 12:39:33 A:58.11.10.218 X: TicketID:385547

ความคิดเห็นที่ 19 กระทู้ชวนดราม่านะครับ จากคุณ : Chen Long (indynarak) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 12:47:33

ความคิดเห็นที่ 20 ถ้าเป็น intellectual drama เราก็รับได้นะ ขออย่าให้เป็น emotional or irrational drama พวกนี้อ่านแล้วเพลียเฮด เพลียฮาร์ท มากมาย แต่เดี่ยวอาจจะหลุดมา   เท่าที่อ่านมาถึงตรงนี้ ยังไม่มา จากคุณ : ปากกัดตีนถีบ จีบไม่ลง (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 19:54:10

ความคิดเห็นที่ 21 เราเทียบจากรุ่นเรานะ เด็กที่เรียนม.ปลายได้ เกรด 3 กว่าคือเด็กที่เรียนเก่งจริงๆ เอนท์ติดทุกคน แม้แต่ได้ 2 กว่า ไม่ได้อยู่ห้องคิง ถ้าอ่านหนังสืออย่างเป็นบ้าเป็นหลัง ก็เอนท์ติดม.ดีๆ ด้วย แต่ปัจจุบันเด็กที่ได้เกรด 3 กว่าวัดอะไรไม่ได้เลย ถามว่าเรียนสายวิทย์ได้เกรดเยอะ ทำไมไม่ต่อเรียนต่อสายวิทยาศาสตร์ในมหาวิทยาลัย เด็กกลับตอบว่าไม่ถนัด หรือแม้แต่สายภาษา พอให้พูดภาษาที่จบมา กลับพูดไม่ได้เลย บอกว่าจำไม่ได้แล้ว (เรียนสามปีพูดไม่ได้เลย แปลกดี) เข้าใจว่าโรงเรียนคงให้คะแนนเด็กมาสูงๆ เพื่อให้สอบเข้าได้จะได้เป็นชื่อเสียงของโรงเรียน แล้วการเลือกคณะค่อนข้างสะเปะสะปะมาก เลือกสายวิทย์สายศิลป์ปนกันไปหมด บางคณะ(ของบางมหาวิทยาลัย)ไม่เอาคะแนนสอบทั้งหมดด้วย  เด็กจึงไม่ยี่หระเมื่อเรียนแล้วไม่รอด ก็เรียนใหม่ไปเรื่อยๆ โดยใช้คะแนนเดิมที่จบมาจนชั่วชีวิต ขอเสริมเรื่องเด็กโควต้าด้วย ซึ่งทางโรงเรียนจัดส่งเด็กมาให้ เมื่อก่อนเข้าใจว่าเด็กโควต้าคือเด็กที่เก่งมากของโรงเรียน แต่ทุกวันนี้คือเด็กที่ไม่ต้องการเข้าระบบแอดมิชชั่น และอยากมีที่เรียนเลย แต่ไม่จำเป็นต้องเก่งก็ได้ เพราะครูเลือกมาเอง จากคุณ : Alex on the rock เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 21:26:46

ความคิดเห็นที่ 22 ระบบเก่าค่ะ คอนเฟิร์ม ปล.เราเป็นเด็กรุ่นเกือบแรกๆ ที่เริ่มใช้ระบบแอดมิชชั่น พอเวลาเข้าไปเรียนในมหาลัยนี่เห็นความแตกต่างเลยค่ะสำหรับมาตราฐานของการให้เกรดในแต่ละโรงเรียน เพื่อนเราบางคนจบมัธยมมาด้วยเกรดสองกว่าๆ อ่าน text + ความสามารถในการคิดวิเคราะห์นี่เยี่ยมกว่าเราซึ่งจบมัธยมมาด้วยเกรด 3.6 กว่าๆ อีกค่ะ จากคุณ : aimer เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 01:39:59 A:183.89.101.135 X: TicketID:386401

ความคิดเห็นที่ 23 ระบบใหม่ควรจะดีกว่า(ใช้ึำคำว่า ควรจะ นะ) 1. การใช้เกรดเป็นการวัดความขยันของเด็ก ถ้าเด็กทำงานส่งครบ อ่านหนังสือก่อนสอบ แทบไม่มีทางเลยที่เด็กจะได้เกรดต่ำมากๆ ระบบเอนทรานซ์ให้โอกาสคนเก่งแต่ขี้เกียจแล้วมาขยันตอนท้ายๆ แต่ระบบใหม่บอกว่าคุณต้องขยันตั้งแต่แรกนะ ซึ่งในทำงาน คนเราต้องขยันตลอด ไม่ใช่ขยันเป็นบางช่วง 2. การเน้นการคิดวิเคราะห์+ความจำ ดีกว่าข้อสอบที่เน้นความจำอย่างเดียว เพราะเวลาทำงานจริงๆ การคิดวิเคราะห์เนี่ยต้องใช้เยอะมากๆในชีวิตจริง จำอย่างเดียวไม่รอดเป็นลูกน้องเค้าทั้งชาติ แต่ ณ ปัจจุบัน คิดว่าระบบนี้ยังไม่สามารถพัฒนาถึงจุดนี้ได้ อย่างแรกคือการให้เกรดของมาตรฐานแต่ละโรงเรียนมันมีความต่างกันอย่างมีนัยยะสำคัญอยู่ อย่างที่สองตัวข้อสอบเราคิดว่ามันไม่ได้คุณภาพเท่าไหร่ มันเป็นการวิเคราะห์ให้ตรงใจคนออกข้อสอบมากกว่าการคิดวิเคราะห์จริงๆ คนออกข้อสอบมุ่งจะทำลายการกวดวิชามากเกินไปจนละเลยความเป็นมาตรฐานของข้อสอบที่ควรจะเป็น เราคิดว่าการทำลายกวดวิชาไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะการกวดวิชามันขึ้นอยู่กับวัฒธรรมมของประเทศนั้นๆ เช่น ฝรั่งไม่กวดวิชา ญี่ปุ่นทุกคนต้องกวดวิชา เป็นต้น ถ้าจะมัวแต่มานั่งคิดข้อสอบให้หาแนวไม่เจอ กวดวิชาจะได้เอาไปสอนไม่ได้ แบบนี้ไม่ดีแน่ จากคุณ : พิง เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 02:12:18 A:110.168.70.206 X: TicketID:266548

ความคิดเห็นที่ 24 มันเปรียบเทียบยากนะครับ เพราะจำนวนที่นั่งมันไม่เท่ากันด้วยแหละผมว่า จากคุณ : Okanail เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 12:33:09

ความคิดเห็นที่ 25 การที่สถาบันกวดวิชาที่มากขึ้น แสดงให้เห็นว่าระบบการศึกษาจากภาครัฐไม่เป็นที่น่าเชื่อถือ น้องผมตะบี้ตะบันเรียน ทุกสถาบันกวดวิชาชื่อดัง ฟิสิก เคมี ชีวะ เลข สังคม อังกฤษ   แล้วที่รร.ไม่สอนเหรอ?? ทำไมถึงต้องไปเรียนข้างนอกเพิ่ม?? จากคุณ : pisutkasin เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 10:53:34

ความคิดเห็นที่ 26 สอบระบบเก่าค่ะ (เลือกสี่คณะ) มันยากนะ...แต่ถ้าต้องสอบอีกก็อยากสอบแบบนี้นะ จากคุณ : kiria chalee เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 11:10:56

ความคิดเห็นที่ 27 ปัจจัยเยอะมาก แต่จากที่ผมได้ถามครูเก่าๆ ท่านบอกว่า เด็กปัจจุบันเก่งกว่าเด็กในอดีตครับ!!! ช๊อคล่ะสิ ไม่เหมือนที่เคยได้ยินมาใช่ไหม... จากคุณ : amnakim เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 16:20:45

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้าความแน่นของพื้นฐานทางความรู้ เด็กรุ่นเก่าจะแน่นกว่า เพราะวิธีการให้เกรดวัดจากความสามารถจริง ถ้าพื้นฐานความเข้าใจในวิชานั้นๆ ไม่แน่นจริง ก็สอบให้ผ่าน หรือได้เกรดเฉลี่ยดีๆ ยาก รุ่นเก่าๆ หน่อยระบบการแก้ปัญหาส่วนมากจะดี เพราะไม่มีตัวช่วย ความสามารถล้วนๆ ทำให้พวกเก่งกับพวกไม่เก่ง จะทิ้งกันไม่มาก มีไม่เก่งปริมาณน้อย ออกแนวเก่งระดับปานกลางค่อนไปสูงเยอะ ตอนสอบเอนทรานซ์ คะแนนถึงเฉือนกันชนิดน้อยกว่าคนสุดท้ายที่ได้เข้า 1 คะแนนทำให้เอนท์ไม่ติดก็เจอบ่อยๆ แต่เด็กสมัยใหม่ โรงเรียนพยายามช่วยในเรื่องเกรดเต็มที่ + เทคโนโลยีและปัจจัยหลายอย่าง ทำให้เด็กเหมือนจะมีความรู้ความสามารถมากมายในหลายๆ เรื่อง แต่พื้นฐานกลวง ระบบการแก้ปัญหาไม่ดี เพราะไม่จำเป็นต้องคิดแก้ปัญหาเอง เข้ากูเกิลหน่อยก็ได้ หรือขี้เกียจกว่านั้นก็เอามาโพสต์ถามตามบอร์ดจบ พูดง่ายๆ คือมีหลายคนมีแนวโน้มไม่ทำอะไร นั่งถาม รอคำตอบ แล้วจำเอาอย่างเดียว ไม่จำเป็นต้องขวนขวาย เสียแค่แรงถาม (แน่นอนว่าเด็กที่ขวนขวายแก้ปัญหาเองก็มี แต่ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าสัดส่วนของพวกที่นิยมแก้ปัญหาแบบนี้ก็มีไม่น้อย) เพราะระบบปัจจุบันหล่อหลอมให้เด็กมีความคิดแบบนี้ในทางอ้อม ผลคือ เก่งก็เก่งโด่งไปเลยไม่กี่คน นอกนั้นก็ปานกลางค่อนไปต่ำ ดังนั้นเก่งของสมัยนี้ส่วนใหญ่จะหมายถึงจำเก่งซะมากกว่าจะเก่งทางด้านทักษะ ลองให้รุ่นใหม่ๆเจออะไรที่ฉีกจากบทเรียนเมื่อไหร่ มักจะไม่รอด ไม่สามารถนำสิ่งที่เรียนมาปรับใช้ได้จริง จากคุณ : แมวดำตัวหนึ่ง เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 55 11:30:06