ความคิดเห็นที่ 1 Spoiler  (ไม่เยอะ..เพราะขี้เกียจเล่า ) ช่วงแรกของเรื่อง   เล่าถึงเหตุการณ์ที่พ่อแม่ของแม๊กซ์พบกันในซานฟรานซิสโก ปี 1870  ...มีกระทั่งช่วงปฏิสนธิ -_-" ...  ตัวเขาเมื่อแรกเกิด (ซึ่งพ่อชาวเดนมาร์กของเขาอุทานว่าเขาเป็น Nisse! ตัวนำโชคในเทพนิยาย) และสภาพรอบตัวเขาตั้งแต่เริ่มเติบโต (แน่นอนว่าเขาถูกเลี้ยงไว้ในบ้านคนเดียว ไม่ได้พบเจอใคร) จนได้พบ ฮิวอี้ เพื่อนคนแรก (และคนเดียว) ตอนเขาไปเที่ยวสวนสนุกครั้งแรก   จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้แม็กซ์ ซึ่งตอนนั้นอายุ 17 ปี..ย้ายไปพบครอบครัวสองแม่ลูกชาวยิว  และเขาพบรักครั้งแรกกับ อลิซ เด็กสาววัย 14 ปี (อารมณ์คล้าย ๆ โลลิต้า) ++++++++++ ช่วงที่สอง เป็นวัยหนุ่มหลังอกหัก เริ่มรู้จักเที่ยวเตร่ไปกับฮิวอี้ซึ่งเป็นทนาย  จนย่างเข้าปี 1906 อันเป็นช่วงที่หน้าตาพระเอกตรงกับอายุในขณะนั้นมากที่สุด  โชคชะตาก็ชักนำเขาไปพบรักครั้งที่สอง (กับผู้หญิงคนเดิม) อลิซจำแม็กซ์ไม่ได้  คราวนี้ เขาลบอดีตทุกอย่างทิ้ง เปลี่ยนไปใช้ชื่อพ่อ เกลี้ยกล่อมฮิวอี้ให้ทำเป็นไม่รู้จักถ้าพบหน้ากัน  เพื่อเริ่มเกี้ยวพาอลิซ ++++++++++ ช่วงสาม เป็นฉากต่อของรักครั้งที่สอง  รักที่สมหวังได้ครองคู่กัน (ในที่สุด)  แต่ในขณะที่ภรรยากังวลกับริ้วรอยบนใบหน้า รอบเอวที่หนาขึ้น  สามีกลับวิตกกับเอวที่บางลง โหนกแก้มที่นูนสูงขึ้น สีผมที่ต้องคอยโกรกให้ดูแก่ แต่ไม่ว่าจะรักทะนุถนอมอลิซแค่ไหน หรือเก็บความลับได้มิดชิดยังไง ก็มีเรื่องให้พวกเขาต้องแยกจากกันจนได้ในปี 1917 ++++++++++ ช่วงสี่ ผู้แต่งเล่าผ่าน ๆ ว่าแม็กซ์เข้าร่วมสงคราม และกลับมาใช้ชีวิตหนุ่มน้อยในย่านทรุดโทรม จนฮิวอี้ตามมาเจอเขาในปี 1929 และบอกว่าอลิซมีลูกติดท้องไปด้วยหลังการหย่า (ฮิวอี้ได้จดหมายจากอลิซฉบับหนึ่ง) อันเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางของสองหนุ่ม (ที่ดูเหมือนพ่อกับลูกชายวัยรุ่น) เพื่อตามหาอลิซกับลูกไปทั่ว ..ไปจนถึงจุดจบของการเดินทางชั่วชีวิต ภาพ Nisse .. คล้าย ๆ พวกเอลฟ์ แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 48 02:36:01 จากคุณ : ยาคูลท์ - [ 23 ม.ค. 48 02:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 พล็อตเหตุการณ์ในเรื่องไม่มีอะไรซับซ้อน เป็นเรื่องรักในชีวิตของชายคนหนึ่งที่พบและพลาดรัก [แต่ตอนท้ายมี twist ทิ้งทวนให้ประทับใจมากพอจะพลิกไปดูทั้งเรื่องอีกรอบ]  จุดที่โดดเด่นคือชายคนนี้ไม่ต้องกลัวว่าสังขารจะทรุดโทรมไปตามกาลเวลา   ไม่เคยอ่านนิยายที่วางให้ตัวเอก growing young แบบนี้  เลยลองค้นดู พบว่ามีนิยายของฟิตซ์เจอรัลอีกเรื่องที่คล้ายคลึงกัน คือ The Curious Case of Benjamin Button  (ซึ่งไม่เคยอ่าน แต่ถ้าได้เจอ จะลองเปิดดู) ภาษาและสำนวนในเรื่องค่อนข้างสวยทีเดียว (โดยเฉพาะเมื่อย้อนกลับมาอ่านช้า ๆ ซ้ำ) ผู้แต่งเล่าเรื่องโดยใช้ตัวเองเป็นหลัก  บางทีก็หยุดเล่า หันมาคุยกับคนที่อ่านบันทึกบ้าง หรือบรรดาคุณหมอในอนาคตบ้าง  ให้ความรู้สึกเหมือนดูละครเวทีอยู่หน่อย ๆ การเดินเรื่องเน้นเล่าเรื่องในชีวิตของ Max ตามลำดับเหตุการณ์  มีตัดฉากมาที่เด็กชายกำพร้า (แม๊กซ์ในปัจจุบัน) เป็นระยะ ๆ ความรู้สึกหลังอ่าน .. อือม์ ถ้าไม่ใช่เพราะตัวเอกยิ่งโตยิ่งหนุ่ม (อันเป็นเหตุให้เสาะแสวงหาเล่มนี้มาอ่านตั้งแต่แรก) เรื่องนี้คงธรรมดาเอามาก ๆ  เพราะเท่าที่อ่านจนจบนี่ก็เพราะอยากรู้ว่าชีวิตผิดเพี้ยนแบบนี้จะลงเอยยังไง  และแอบหวังนิด ๆ ว่าจะเป็นเรื่องรักสุดประทับใจ (ไม่ว่าจะสมหวังหรือไม่ก็ตาม) แต่แปลกมากที่พออ่านจบแล้วประทับใจกับความรักของตัวละครอีกตัว (ผู้สร้าง twist ท้ายเรื่อง)  และค่อนข้างไม่ชอบอลิซที่เป็นนางเอกด้วยซ้ำ  บางที ถ้าลองเปิดอ่านใหม่จากอีกมุมมองหนึ่ง เราอาจเจอเรื่องรักประทับใจอีกแนวก็ได้ ระหว่างอ่าน  มีบางจุดที่รู้สึกว่าพระเอกเห็นแก่ตัว และไม่ค่อยฉลาดเล้ย (หลงรักผู้หญิงคนเดิมอยู่ได้)  แต่พอนึกถึงสภาพ growing young แล้วก็อดสงสารไม่ได้   และ “สงสาร” คืออารมณ์โดดเด่นที่ผุดขึ้นมาเสมอยามอ่านเรื่องนี้ค่ะ และขอชม Greer ที่วางเรื่อง เรียงร้อยถ้อยคำ ใส่ใจกับเกร็ดประวัติศาสตร์ เสื้อผ้ายุคปลายทศวรรษที่ 1800 ถึงต้น 1900 ได้เป็นอย่างดี   เรื่องนี้อาจไม่ใช่ ‘ที่สุด’ ในแง่ของเรื่องรักหรือความสะเทือนใจ แต่เป็นเรื่องที่แต่งได้ลงตัวดีค่ะ .... คนชอบของแปลก ห้ามพลาด แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 48 02:47:07 จากคุณ : ยาคูลท์ - [ 23 ม.ค. 48 02:42:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 The fire spoke, chattering like a madman, and then quieted again in a helix of sparks.  My friend, so still and copper-outlined in the dark, said something so softly that I cannot, even more than thirty years later, hear what it was. It takes too much imagination to see the sorrows of people we take for happy.  Their real battles take place, like those of the stars, in some realm of light imperceptible to the human eye.  It is a feat of the mind to guess another’s heart. From page 114 ...  ใครได้อ่าน จะรู้ว่าทำไมซึ้งตรงนี้ จากคุณ : ยาคูลท์ - [ 23 ม.ค. 48 02:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โอ้ย คุณยาคูลท์คะ อยากอ่านเรื่องนี้มากๆๆๆตั้งกะเจอในอเมซอนแล้ว เหมือนภาคตรงข้ามของ time traveler's wife เลยนะคะ ทำไมไม่เอาเข้ามาขายบ้านเรามั่งล่ะเนี่ย ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆที่มีมาตลอดค่ะ จากคุณ : Il Maze - [ 23 ม.ค. 48 19:19:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณค่ะคุณยาคูลท์ save ไว้ก่อนนะคะ เก็บชื่อหนังสือไว้ตั้งแต่เห็นขึ้นเป็น Best Book ของ bookbrowse แล้วค่ะ นี้ก็รอหามาอ่านอยู่เหมือนกัน :) จากคุณ : นารูมิ - [ 24 ม.ค. 48 14:46:45 ]

ความคิดเห็นที่ 6 วันนี้แวะไปคิโนะคุนิยะ  เห็นรวมเรื่องสั้นของฟิตซ์เจอรัลด์ เลยเปิดอ่านดูนิดหน่อย  ขอเล่าแถมไว้ละกัน เรื่องสั้น The Curious Case of Benjamin Button  ของ F. Scott Fitzgerald *** Spoiler *** พระเอก Benjamin Button เกิดมาอายุ 70 เหมือน Max Tivoli  แต่ต่างกันตรงที่เบนจามินเกิดมาก็ตัวโตแล้ว แถมยังพูดกับพ่อได้ด้วยแน่ะ!   ขำตอนที่พ่อไปห้องเด็กแรกเกิด แล้วถามหาลูก  นางพยาบาลชี้ไปที่ตาแก่ผมขาวมีหนวดรุงรัง  พ่อเห็นแล้วหาว่าพยาบาลหลอก แถมยังตะคอกถามลูกว่า “คุณมาจากไหน?”  ลูกตอบว่า “I know exactly where I was from.”  เพราะเพิ่งเกิดเมื่อกี้เอง เนื้อเรื่องเล่าตั้งแต่ตัวเอกเกิดจนโตคล้ายกับ Confessions of Max Tivoli ค่ะ  แต่ไม่เน้นชีวิตรัก  เบนจามินโตตามปกติ  รู้จักเรียกร้องสิทธิให้ตัวเอง แล้วก็ค้าขายจนประสบความสำเร็จเป็นคนมีชื่อเสียง  แต่งงานมีลูกชายคนหนึ่ง  และเท่าที่อ่านผ่าน ๆ รู้สึกว่าจะไปรบได้ยศนายพลด้วย อีกช่วงที่ขำคือตอนเบนจามินพยายามจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย   ครั้งแรก เมื่ออายุถึงเกณฑ์ (แต่หน้าตาเป็นคนแก่) เขาไปรายงานตัวที่ Yale แต่เสมียนห้องธุรการไม่รับ เพราะหน้าตาไม่เหมือนเด็กปีหนึ่ง  เบนจามินเจ็บใจสุดขีด ลั่นปากว่าแล้วเยลจะต้องเสียใจ     หลายปีต่อมา พอหน้าตาเหมือนคนอายุ 20 ปีเลยไปสมัคร Harvard ซะเลย  เสียดายที่กว่าจะถึงตอนนั้น สมองก็เฉื่อยเหมือนคนสูงอายุแล้ว  เลยเรียนได้ลำบากหน่อย ชีวิตของเบนจามินนับว่าโชคดีกว่า Max Tivoli  เพราะไม่ได้โดนภรรยาทิ้ง  เพียงแต่แยกกันอยู่เพราะห่างเหินกันไปเอง  และลูกชายที่ชื่อ Roscoe ก็เลี้ยงดูพ่อ (แม้ว่าจะไม่ยอมให้เรียกเป็นลูก) พร้อมกับลูกชายเขาเอง   เบนจามินอยู่จนกลายเป็นเด็กเล่นกับหลาน  พอหลานขึ้นประถมหนึ่ง เขาย้ายลงไปอยู่เตรียมอนุบาล  แล้วก็จบลงโดยที่เขากลายเป็นทารก ไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว ... ทั้งหมดนี้ยาวแค่ 20 หน้าโดยประมาณ  พออ่านฟิตซ์เจอรัลด์จบแล้ว เกรียร์กลายเป็นตาแก่เพ้อเจ้อไปเลยค่ะ จากคุณ : ยาคูลท์ - [ 25 ม.ค. 48 03:12:23 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ประวัติผู้แต่ง   Andrew Sean Greer เกิดในวอชิงตัน ดี.ซี. เป็นลูกของนักวิทยาศาสตร์สองคน  เขาเริ่มมีผลงานตีพิมพ์ในนิตยสาร อย่าง Esquire, the Paris Review และ the New Yorker ก่อนออกผลงานรวมเรื่องสั้น How It Was For Me นิยายเรื่องแรก The Path of Minor Planets (ซึ่งยาคูลท์หามาเป็นชาติแล้วยังไม่ได้ซะที T_T    หากร้านหนังสือใดได้อ่าน กรุณาพิจารณาสั่งเข้ามาด้วยค่ะ) ได้รับการยกย่องอย่างมากในเดือนตุลาคม ปี 2001   The Confessions of Max Tivoli เป็นนิยายเรื่องที่สอง ออกในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2004    นักเขียนชื่อดัง John Updike ถึงกับนำเรื่องนี้ไปเปรียบเทียบกับ Proust และ Nabokov   (ว่ากันว่า) นิยายเรื่องนี้จะมีการนำไปแปลเป็นภาษาอื่น  (ส่วนจะมีภาษาไทยหรือไม่นั้น  คงต้องรอผู้รู้มากระซิบบอก) ปัจจุบัน เกรียร์อาศัยอยู่ในซานฟรานซิสโก    แฝดเหมือนของเขา..Michael Greer ก็เป็นนักเขียนด้วยเช่นกัน บทสัมภาษณ์ http://marksarvas.blogs.com/elegvar/2004/05/qa_andrew_sean_.html ...  และ อะแฮ่มๆ  ถึงข้างบนจะแอบวิจารณ์ว่าเกรียร์เพ้อเป็นตาแก่  แต่ดูรูปตัวจริงซะก่อน จากคุณ : ยาคูลท์ - [ 25 ม.ค. 48 04:30:15 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อิอิ ข้างบนดันโพสต์ตอนเน็ทรวนค่ะ เลยไม่โชว์ภาพ เอามาให้ดูอีกรอบ เพราะคนแต่งหน้าตาถูกใจคนอ่านค่ะ อิอิ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 48 05:42:38 จากคุณ : ยาคูลท์ - [ 27 ม.ค. 48 03:06:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องนี้ก็น่าอ่านอ่า จากคุณ : Clear Ice - [ 1 ก.พ. 48 08:45:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โทษทีค่ะ เว้นช่วงตอบนานไปหน่อย... พัท ก็คงต้องดูว่าจะมีร้านไหนสั่งเข้ามาไหมนะ เพราะ Greer ไม่ใช่นักเขียนดังขนาดมือรางวัล ผลงานก็น้อยด้วย   สังเกตอย่างว่านิยายฝั่งอเมริกาที่ดังแบบวูบเดียวเนี่ย เมืองไทยจะไม่ค่อยสั่งเข้ามา  สงสัยพัทคงต้องทำตาหวานใส่คนใกล้ตัวแล้วล่ะ แต่พี่ว่าไม่ต้องซีเรียสหรอก  เล่มนี้ยังขาด ๆ อะไรอยู่บางอย่างนะ  ...หรือเพราะพี่ไม่ถูกกับแนวเยิ่นเย้อแบบนี้เองไม่รู้ ในบทสัมภาษณ์ เกรียร์ก็บอกเหมือนกันว่าไม่ค่อยมีใครพูดถึงนิยายเรื่องแรก เขาเลยเขียนเรื่องที่สองแบบสบาย ๆ ทีนี้  John Updike ดันยกเรื่องที่สองไปเปรียบกับนาโบคอฟ (Lolita) โน่น  เรื่องนี้ก็เลยดูเหมือนจะดังขึ้นมา Time Traveller นี่อย่าพูดถึง  ตอนแรกว่าจะอ่านต่อกัน  แต่มันหายไปอ่ะ  ฮือๆ สั่งมาก่อนเล่มนี้เลยหมกไว้ลึกกว่า คุณนารูมิ  มีเรื่องไหนเก็บไว้ในใจบ้างอีกไหมคะ?  กำลังหาหนังสือแปลก ๆ อยู่เหมือนกันค่ะ ไอซ์เอ๊ย  เคลียร์งานให้หมดก่อนเด้อ  เห็นบ่นอยู่ว่างานท่วมหัวไม่ใช่เรอะ?   แต่หมู่นี้ไม่ค่อยเข้ามาเล่นในนี้เลยนะตะเอง  คิดถุงหลาย จากคุณ : ยาคูลท์ - [ 2 ก.พ. 48 05:41:32 ]