อาร์ทีมิส ฟาวล์ : โอปอลตลบหลัง อีออยน์ โคลเฟอร์-เขียน ชมนารถ-แปล

    อาร์ทีมิส ฟาวล์ ,เด็กชายโคลนไอริชวัย 14 ขวบ มันสมองล้ำเลิศ ชอบทำตัวราวอาชญากรในสายตาของชาวแฟรี่ หน่วยเล็พ(พอๆกับซีไอเอ.)ไล่ล่าหนุ่มน้อยจับตัวมาลบความทรงจำเกี่ยวกับโลกใต้บาดาล
    อาร์ตี้โปรดการละเล่นแบบเด็กๆโดยโจรกรรมภาพเขียน จอมโจรแฟรี่ จากตู้นิรภัย อินเตอร์เนชั่นแนล แบงก์ ของบ.เครน แอนด์ สแปร์โร่ เช่าไว้ทำนิติกรรมอำพราง กับดักนั้นทำให้เขาเผชิญหน้าศัตรูอย่าง โอปอล โคโบอิ เต็มตัว

    โอปอล,พิกซี่กระหายอำนาจถึงขั้นหนุนหลังเหล่าก็อบลินก่อกบฏโค่นล้มนครเฮฟเว่น แต่ ฮอลลี่ ช็อร์ต ทำลายความหวังเธอหมดสิ้น โอปอลช็อคเกิดอาการโคม่าถูกขังอยู่ภายในคลินิก เจ.อาร์กอน แผนสำรองเพื่อหลบหนีจากสถานกักกันและล้างแค้นเหล่าศัตรูก็อุบัติขึ้น

    งานเขียนนวนิยายไซ-ไฟของ อีออยน์ โคลเฟอร์ แม้จะไม่ยิ่งใหญ่อลังการเมื่อเทียบกับ เจ.อาร์.อาร์.โทลคีน-ลอร์ด ออฟ เดอะ ริงส์ หรือ เจ.เค. โรว์ลิ่ง-แฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่ก็สามารถต่อยอดนำสัตว์ประหลาดพิลึกกึกกือ เช่น โทรลล์ ,ก็อบลิน ,พิกซี่ ,คนแคระ ,เซ็นทอร์ .. และ แฟรี่  ให้มีชีวิตชีวาในโลกจินตนาการอีกครั้ง การเดินเรื่องกระชับฉับไว มีอารมณ์ขำเล็กๆเป็นเสน่ห์จูงใจให้อ่านแบบรวดเดียวจบ ไม่ลืมที่จะย้อนกลับไปอ่านภาคแรก, มหันตภัยในอาร์กติก, รหัสลับนิรันดร และ ลับเฉพาะ
    หนังสือไม่มีการ์ตูน-ภาพประกอบแต่อย่างใด ยากที่เด็กๆจะจินตนาการตามทัน ตัวละครแทบทุกตัวแย่งกันแสดงความฉลาดปราดเปรื่อง, ขบคิดแก้ปัญหา-เอาตัวรอดในสถานการณ์คับขันได้เหลือเชื่อ น่าจะมีความสะเพร่าแต่ฟลุกบ้าง เรื่องจึงจะโดดเด่น,ลุ้นระทึกมากกว่านี้

P - 20 โอปอล โคโบอิ ไม่ได้หมดสติ แต่เธอก็ไม่ได้ตื่น เธอล่องลอยอยู่ระหว่างตรงกลาง มันเป็นโลกแห่งสมาธิที่ซึ่งความทรงจำทุกอย่างเป็นดั่งฟองอากาศหลากสี โผล่ผลุบอย่างบางเบาในสติสัมปชัญญะของเธอ
    นับตั้งแต่เข้าสู่วัยรุ่น โอปอลเข้าร่วมเป็นศิษย์ของ โกลา ชวีม ,ปรมาจารย์ด้านการเข้าฌานขั้นสูง ทฤษฎีของชวีมก็คือ ยังมีระดับการหลับที่ลึกกว่าที่แฟรี่ส่วนใหญ่สามารถทำได้ ประโยชน์ของการเข้าฌานก็คือ เมื่อแฟรี่ตื่นขึ้นนอกจากจะสดชื่นเหมือนได้พักผ่อนอย่างแท้จริงแล้ว ในระหว่างหลับพวกเขายังสามารถใช้ความคิดได้อีกด้วย โอปอลอยู่ในสภาวะนี้มา 11 เดือนและยังคงดำเนินต่อไป เธอไม่ได้วางแผนให้มันเนิ่นนานในการหลบหนี

P - 266 อาร์กอน ขยับเข้าไปไกล้จอมากยิ่งขึ้นราวกับอยู่ในความพิศวง หน้าของเขาซีดเผือด และ ยิ่งซีดขึ้นไปอีกเมื่อเขาตระหนักถึงความหมายโดยนัยของภาพภาพนั้น
    " เธอมองเห็นตัวเองจากอีกด้านหนึ่ง " เขากระซิบ " หมายความว่า .. "
    " มี โอปอล โคโบอิ สองคน " โฟลลี่จบประโยคให้ "  ตัวจริงคือคนที่คุณปล่อยให้หนีไป ส่วนคราบที่อยู่ที่นี่คงเป็นได้แค่ .. "
    " โคลน "
    " ถูกต้อง " โฟลลี่บอก พลางดึงภาพออกมาจากพรินเตอร์ " เธอโคลนตัวเองจากนั้นภารโรงของคุณก็พาเธอลอยนวลออกไปจากที่นี่ ใต้จมูกของคุณ "