เมื่อหลายปีก่อน เคยเห็นหนังสือหน้าปกสวยๆ เล่มหนึ่งที่ร้านดอกหญ้า ชื่อเอดส์ไดอารี่ ก็พลิกๆดู แต่ไม่ซื้อมา ต่อมาอีกพักใหญ่ เพื่อน 2 คนพูดถึงหนังสือเล่มนี้พร้อมกัน อืมม์...ชักน่าสนใจแฮะ จนเพื่อนคนนึงเอามาให้ยืมอ่าน  
...ไม่น่าเชื่อ เราอ่านจบรวดเดียวเลย เป็นเหตุให้ต้องไปซื้อและตามอ่านเล่ม 2 เล่ม 3 ต่อมาเรื่อยๆ แถมยังเข้าไปซุ่มในเวปคุณแก้วคนเขียนด้วย (ไม่ได้มีส่วนร่วมอะไร ไปซุ่มอยู่เฉยๆ)
ตอนนี้ เล่ม 4 ออกมาแล้ว  
เอดส์ไดอารี่ 4 : เพื่อเพื่อน เพื่อฝัน เพื่อวันที่เหลืออยู่

ไม่รู้จะแนะนำไงดีเอาคำโปรยปกหลังมาฝากแล้วกัน
******
"คนที่ติดเชื้อเอดส์ไม่จำเป็นต้องมีสภาพยับเยินน่าเกลียด เหมือนอย่างที่น้องได้ดู เพราะพี่ก็เป็นเอดส์มานานแล้ว และอาการก็อยู่ในขั้นท้ายๆแล้ว พี่ยังสวยใส อวบอ้วนได้เลย แล้วน้องจะมั่นใจได้ไงว่าคนที่น้องไปนอนด้วย จะไม่ใช่ผู้ติดเชื้อเอดส์ หรือน้องจะมั่นใจได้ไงว่า ตอนนี้ในตัวน้องไม่ได้มีเชื้อเอดส์แอบซ่อนอยู่แล้ว"    

สอนเด็กๆอยู่สองชั่วโมงก็ให้เขียนคำถามขึ้นมา แล้วก็เป็นเหมือนเดิม เหมือนทุกที่ที่เคยไปสอนเลย จากคำถามนี่รู้ได้เลยว่าเด็กๆ ทดลองมีเพศสัมพันธ์กันไปแล้วเยอะมาก เด็กๆไม่ถือสาเรื่องเซ็กส์หมู่ด้วย เพราะคำถามประมาณว่า

"ผู้ชายสองคน ผู้หญิงห้าคน มีเพศสัมพันธ์ด้วยกัน โอกาสติดเชื้อมีสูงไหม"
*****
เราอ่านมาได้ครึ่งค่อนเล่มแล้ว อืมม์...ปัญหาเอดส์นี่       น่าเป็นห่วงจริงๆอ่ะ ที่เคยมีข่าวว่าเด็กนักเรียนสมัยนี้มีเพศสัมพันธ์กันตั้งแต่อายุน้อยๆ จนถึงขั้นมีจดเป็นสถิติว่า เคยมีอะไรกับใครบ้าง กี่คนนี่ ท่าจะจริงแฮะ แถมคงไม่ใช่น้อยด้วย
เราไม่เคยเกี่ยวข้องกับผู้ป่วยเอดส์ แต่หนังสือชุดนี้ เป็นหนังสือที่เราตามอ่านมาทุกเล่มเลย ใครยังไม่เคยอ่าน แนะนำให้อ่านค่ะ