ซูส ไวล์ดิง กับ ลอยด์ ร็อกเวลล์ คงไม่น่าจะได้เจอกันถ้าไม่ใช่เพราะโชคชะตาที่ทำให้ต้องเปลี่ยนที่นั่งในการทำงานกระทันหัน คนหนึ่งใช้ชีวิตโสด แบบ รอวันหมดอายุ กับหนุ่มหัวใจเซอร์ ที่ต้องเลือกที่จะมีชีวิต(แบบที่ใครๆมี) หรือ จะทำชีวิตแบบที่ใจต้องการ (มีเพื่อนเกย์ และ เล่นดนตรี) หนังสือเดินเรื่องได้น่าอ่านดีค่ะ แต่ออกจะใจร้ายกับเบ็ตซี่ไปหน่อยนะ เธอแค่เจ้ากี้เจ้าการในการ"รักใครซักใครซักคน อย่างที่เธออยากให้เป็น" ถึงซูสจะดูสบายๆกว่า แต่ในชีวิตจริง "คนเสียหลักในชีวิตมาก่อน กับคนที่หลักลอยอยู่" จะอยู่ด้วยกันด้วยความรัก อย่างมั่นคงไปได้นานแค่ไหน หนังสือเค้าแต่งให้เราเอ็นดูนางเอก กะหมั่นใส้เบ๊ตซี่พอๆกัน แต่ดูลอยด์นี่เป็นผู้ชายที่ไม่เอาไหนไปหน่อย อ่านจบทั้งเล่มรู้สึกพระเอกไม่ได้พยายามอะไรเลยในชีวิต แฟนก็เพราะแฟนใช้มารยาหญิงสุดฤทธิ์ ปรนนิบัติพัดวีตอนป่วยจนชนะใจแหว่งๆมา มีปัญหาในที่ทำงานก้ได้นางเอกที่ช่วยแก้ปัญหาให้ อืมม์ที่ทำได้ดีที่สุดตอนเถียงกับว่าทีแม่ยายในอนาคตนี่แหละ คนที่น่าจะได้เครดิตน่าจะป็นเพื่อนพระเอกที่กล้ายอมรับว่าเป็นเกย์ และรักในอาชีพคนทำหนังด้วยความมุ่งมั่นว่ามันจะดังมากกว่า สลับชีวิต ลิขิตหัวใจโลเลสองดวง ไม่เชื่อก็ลองหามาอ่าน เคล้ากับเพลง "คืนข้ามปี"ของเจ็ดา ดูจ้า