ความคิดเห็นที่ 1 ไม่แน่ใจว่าตรงกับความต้องการของ จขกท. หรือป่าวนะครับ จากคุณ : หมาเราชื่อละมุด - [ 28 ก.พ. 50 11:31:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อีกอัน อันนี้คงช่วยให้ปลงกับชีวิตมากขึ้น (มั้ง) จากคุณ : หมาเราชื่อละมุด - [ 28 ก.พ. 50 11:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เพื่อนส่งบทความนี้มาให้ทางฟอร์เวิร์ดเมล์ค่ะ อาจจะพอช่วยได้บ้างนะคะ "โปรแกรมความรัก" เป็นโปรแกรมประจำเครื่องที่สำคัญ และต่อไปนี้ก็เป็นบทสนทนาของช่างคอมกับลูกค้า  ถึงเรื่องการลงโปรแกรม และวิธีใช้ ช่างเทคนิค : ฮัลโหล สวัสดีครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ ลูกค้า : ดิฉันได้นั่งนึกดูแล้วคิดว่า โปรแกรมความรัก นี่ก็น่าสนใจ ดีนะคะ           คุณช่วยกรุณาแนะนำดิฉันหน่อยได้ไหมคะว่าจะลงโปรแกรมน ี้ยังไง ช่างเทคนิค : ด้วยความยินดีครับ ไม่ทราบว่าพร้อมที่จะลงโปรแกรมหรือยังครับ ลูกค้า : อืม... ไม่รู้เหมือนกันคะ บอกตามตรงว่าดิฉันไม่ค่อยรู้           เรื่องคอมพิวเตอร์เท่าไร แต่ดิฉันคิดว่าน่าจะพร้อมคะ           ไม่ทราบว่าต้องเริ่มทำยังไงบ้างคะ ช่างเทคนิค : อันดับแรกเลยคุณต้องเปิดใจคุณก่อนครับ ลูกค้า : ไม่มีปัญหาคะ แต่ว่าตอนนี้ฉันเปิดใช้โปรแกรมอื่นอยู่ด้วย          ไม่ทราบว่าจะมีปัญหาในการติดตั้งไหมคะถ้าฉันไม่ได้ปิดโปรแกรมพวกนี้ ช่างเทคนิค : ไม่ทราบว่าโปรแกรมอะไรหรือครับ ที่กำลังเปิดใช้งานอยู่ ลูกค้า : เดี๋ยวขอดิฉันดูนิดนึงนะคะ อืม... ก็มีโปรแกรม           "ความเจ็บปวดในอดีต"           "การไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง",           "ความริษยา", "ความขุ่นเคือง"           และก็ "โปรแกรมความโกรธ"           ทั้งหมดที่เปิดก็มีเท่านี้คะ ช่างเทคนิค : ไม่มีปัญหาครับ                  โปรแกรมความรักจะค่อยๆ ลบความเจ็บปวดในอดีต                  ออกจากระบบปฏิบัติการครับ                  มันอาจจะคงอยู่ในหน่วยความทรงจำ แต่ว่าจะไม่รบกวนการทำงานของ                 โปรแกรมอื่นๆ ครับ ไม่ต้องกังวล                  สำหรับโปรแกรมการไม่เห็นคุณค่าของตัวเองนั้นจะค่อยๆ หายไปเอง                  เพราะส่วนประกอบส่วนหนึ่งของโปรแกรมความรัก                  คือการเห็นคุณค่าของตนเอง                  ส่วนนี้จะค่อยๆ เข้ามาแทนที่อย่างช้าๆ จนการไม่เห็นคุณค่าตัวเองหมดไป                  แต่ว่าคุณเองจะต้องปิดโปรแกรมความริษยา                   ความขุ่นเคือง และ ความโกรธลง                  เพราะโปรแกรมพวกนี้จะขัดขวางไม่ให้โปรแกรมความรักสามารถติดตั้งได้                  รบกวนช่วยปิดโปรแกรมพวกนี้ ก่อนได้ไหมครับ ลูกค้า : บอกตามตรงเลยนะคะ          ดิฉันไม่รู้จริงๆ คะว่าจะปิดโปรแกรมพวกนี้ยังไง ช่างเทคนิค : เข้าไปที่ Start Menu นะครับ                 แล้วเรียกโปรแกรมการให้อภัยขึ้นมา                 ต้องเปิดโปรแกรมนี้เรื่อยๆ จนกว่าความริษยา,                 ความขุ่นเคือง และก็ความโกรธจะถูกลบออกไปจนหมด ลูกค้า : ได้คะ.... เสร็จแล้วคะ           ตอนนี้โปรแกรมความรักเริ่มที่จะติดตั้งอัตโนมัติแล้ว คะ           แต่เอ...นี่เป็นปกติของโปรแกรมใช่ไหมคะที่ติดตั้งด้ว ยตัวมันเอง ช่างเทคนิค : ใช่ครับ แต่อย่าลืมนะครับว่า                  นี่เป็นเพียงโปรแกรมพื้นฐานเท่านั้น                  คุณจะต้องติดต่อกับหัวใจดวงอื่นๆ                  เพื่อที่จะได้ upgrade โปรแกรมความรักให้มี version ที่สูงขึ้น ลูกค้า : อุ้ย.... มีข้อความผิดพลาดขึ้นที่หน้าจอ บอกว่า          โปรแกรมไม่สามารถติดต่อออกไปสู่ภายนอกได้"           ดิฉันควรทำยังไงดีคะ ช่างเทคนิค : ไม่ต้องตกใจครับ นั่นแสดงว่าตอนนี้โปรแกรมความรักได้ติดตั้งอยู่ภายในใจคุณเรียบร้อยแล้วครับ แต่ที่โปรแกรมยังไม่สามารถใช้งานได้ ก็เพราะว่าคุณต้องเริ่มรักตัวคุณเองก่อน จากนั้นคุณถึงจะรักคนอื่นได้ ลูกค้า : แล้วดิฉันควรจะทำยังไงคะ ช่างเทคนิค : คุณช่วยเลื่อนการยอมรับตัวเองลงมาหน่อยได้ไหมครับ                 จากนั้นให้คลิกที่ไฟล์                 "การยกโทษให้ตนเอง"                 "การรู้ถึงคุณค่าของตัวเอง" และ                 "การยอมรับถึงความจำกัดในตัวคุณ" ลูกค้า : ได้คะ... เสร็จแล้วคะ ช่างเทคนิค : โอเคครับ จากนั้นก็ก๊อปปี้ไฟล์พวกนี้เข้ามาในไดเร็กทอรี่ "ใจฉัน"                  ระบบจะทำการจัดการไฟล์ที่มีปัญหา                  รวมทั้งแก้ไขโปรแกรมต่างๆที่มีข้อผิดพลาด                  แต่ว่าคุณจะต้องลบไฟล์                  "การพูดถึงตัวเองในแง่ลบ" และ "ไฟล์การตัดสินผู้อื่น"                  ออกจากทุกๆไดเร็กทอรี่นะครับ                  และอย่าลืมเข้าไปลบอีกที ใน Recycle Bin นะครับ                  เพื่อให้มั่นใจว่าไฟล์พวกนี้ถูกลบจนหมด                  และไม่มีทางกลับเข้ามาทำความยุ่งยากได้อีก ลูกค้า : ทราบแล้วคะ เอ๊ะ!! มีไฟล์ใหม่ๆ เกิดขึ้นในหัวใจตั้งเยอะคะ          " ยิ้ม " กำลังวิ่งเล่นอยู่บนหน้าจอ          "สันติสุข" และ "ความยินดี"          กำลังก๊อปปี้ตัวเองอยู่ทั่วไปภายในใจฉัน          นี่เป็นปกติหรือเปล่าคะ ช่างเทคนิค : ครับ บางครั้งสำหรับบางคนอาจต้องใช้เวลาหน่อย                 แต่ท้ายที่สุดสิ่งนี้จะเกิดขึ้นในเวลาที่เหมาะสม                 ตอนนี้โปรแกรมความรักได้ติดตั้ง และเปิดใช้งานเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ                 มีอีกอย่างหนึ่งที่อยากจะบอก                 ก่อนที่จะวางสายครับ ความรักเป็นโปรแกรมให้เปล่า                 อย่าลืมแบ่งปันให้คนอื่นนะครับ ความรักที่คุณให้ไปจะไม่เหมือนกันในแต่ละคน และความรักนี้จะถูกส่งต่อไปยังคนอื่นๆ และส่วนหนึ่งก็จะกลับคืนมาสู่ตัวคุณด้วย และเมื่อนั้นความรักของคุณก็จะมีการพัฒนาขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง ลูกค้า : ดิฉันให้สัญญาคะว่าจะแบ่งปันโปรแกรมความรักให้กับคนอื่นๆ          รบกวนขอทราบชื่อของคุณหน่อยได้ไหมคะ ช่างเทคนิค : เรียกผมว่า "ผู้ชันสูตรจิตใจ" หรือ                 "เราเป็น" (I AM) ก็ได้ครับ                 คนส่วนใหญ่คิดว่าพวกเขาจะต้องไปตรวจสุขภาพจิตใจปีละครั้ง                 เพื่อให้หัวใจเขามีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง                 แต่ผู้ที่สร้างใจ (ผมเอง) ขอแนะนำว่า                 "ไม่จำเป็น"                เพียงแต่คุณคอยหมั่นดูแลความรักให้คงอยู่ในแต่ละวันก็เพียงพอแล้วครับ จากคุณ : ธีตภากร - [ 28 ก.พ. 50 11:49:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หนังสือชุด "พลังแห่งชีวิต" ค่ะ ของอมรินทร์ จากคุณ : 8 ) - [ 28 ก.พ. 50 12:44:46 A:58.9.46.114 X: TicketID:134826 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลอกเขามา จำไม่ได้แล้วจากที่ไหน เป็นข้อความสั้นๆ เคล็ดลับความสุขแห่งชีวิต อ๊อก แมนดิโน 1. วันนี้ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ 2. ฉันจะทักทายวันนี้ด้วยความรักในดวงใจ 3. ฉันจะยืนกรานจนกว่าจะสำเร็จ 4. ฉันคือความมหัศจรรย์ สุดยอดแห่งธรรมชาติ 5. ฉันจะใช้ชีวิตวันนี้เสมือนหนึ่งวันสุดท้ายแห่งชีวิต 6. วันนี้ฉันจะเป็นนายเหนืออารมณ์ตัวเอง 7. ฉันจะหัวเราะให้โลก 8. วันนี้ฉันจะทวีคุณค่าของตัวเองขึ้นร้อยเท่า 9. ฉันจะลงมือทำ ณ บัดนี้ 10. ฉันจะสวดมนต์ภาวนา เพื่อการชี้นำเยี่ยงนักบุญคนหนึ่ง ................ ถ้ารู้สึกว่า ช่วงไหนของชีวิต ไม่ไหวแล้วจริงๆ ลองไปอ่านธรรมะดู (ถ้ายังไม่เคยอ่าน)  ธรรมะเป็นที่พึ่งของคนได้เสมอ  เคยรู้บ้างใช่มั้ยครับว่า บางคนไม่เคยอ่านหรือรู้เรื่องราวเหล่านี้มาก่อนเลย พอเข้ามาศึกษา จะเพราะอะไรก็ตามที จะรุ้สึกได้ว่าให้ประโยชน์กับชีวิตอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่พึงระวัง มีบุคคลบางจำพวกที่อยู่ในข่าย  มือถือสาก ปากถือศีล  อันตรายมากๆ จากคุณ : NickyNick - [ 28 ก.พ. 50 13:21:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาสดีกว่าค่ะ อ่านอะไรก็ไม่มีความสุขอย่างแท้จริงหรอกค่ะ  เพราะไม่ได้เข้าไปรู้ ไปดู ที่เหตุ มันเป็นอุบายการย้ายจิต ให้ลืมความทุกข์ไปชั่วคราวต่างหาก เดี๋ยวจิตตกใหม่  ก็ต้องหาอะไรอ่านใหม่อีก ต่อให้อ่านธรรมะ  ก็ไม่เหมือนลองหัด "ทำ" เองน่ะค่ะ พอมัน "เข้า" ไปใน "ใจ" แล้ว  ไม่ต้องอ่านก็ "เข้าใจ" อีกหน่อยเวลาจิตตกก็ไม่ต้องคอยหาอะไรมาอ่านอีก  เพราะรู้วิธีแล้วว่าต้องทำยังไง เพราะฉะนั้น  ขอแนะนำให้เอาจิตที่กำลังตกนี่ล่ะค่ะ ไปหัดการเจริญสติ วิชานี้ต้องมีครูค่ะ  หัดเองไม่ได้ พระพุทธเจ้าท่านทรงแสดงไว้เช่นนั้น ใช้แค่ กาย กับใจ นี่แหละค่ะ ไปหัด  แค่ ๗ วันแค่นั้นเอง อ่านหนังสือบางเล่มยังนานกว่านั้นอีก  ใช่ไหมคะ? เดี๋ยวนี้มีคอร์สสอนฟรีทั่วประเทศ  หลายที่เป็นสถานที่ที่ค่อนข้างสะดวกสบาย ไม่ลำบากนักสำหรับคนธรรมดาที่ห่างวัด  และไม่เคยอดข้าวเย็น ฯลฯ ในสมัยที่คนไทยต่างพากันไปเห่อหนังสือประเภท how-to ของฝรั่ง  ว่าทำยังไงให้มีความสุข  ฝรั่งนี่แหละค่ะ  พากันแห่มาเมืองไทย  พม่า อินเดีย ญี่ปุ่น ฯลฯ เพื่อจะหัดการเจริญสติ   เพื่อที่จะ "เข้าใจธรรมชาติความเป็นจริงของชีวิตอย่างที่มันเป็น" คนที่เข้าใจพื้นฐานตรงนี้แล้ว  จะสามารถมีวิธีครองชีวิต ครองกายใจ อยู่กับทุก ๆ ปัจจุบันขณะได้ อย่างไม่ลำบากเดือดร้อนเท่าไหร่น่ะค่ะ เมื่อเทียบกับก่อนที่จะฝึกน่ะนะคะ คล้าย ๆ กับหัดว่ายน้ำ หรือ ขี่จักรยาน น่ะค่ะ  มันอ่านเอาจากหนังสือไม่ได้  ต้องลงมือทำในสถานที่จริง  และต้องให้เวลากับมันอย่างต่อเนื่อง  ถึงจะเห็นผล   แล้วเวลาทำ  ก็ไม่ได้ใช้ตรรกะแบบทำไปหยุดคิดไปด้วยนะคะ  ถ้ากำลังว่าย ๆ จ้วง ๆ อยู่ ก็พอดีจมน้ำตาย ฮิ ๆ  แต่อยู่กับการกระทำนั้น ๆ จริง ๆ เป็นเสี้ยววินาที เราก็ต่างรู้ดีว่า  ว่ายน้ำมันไม่ได้ยากเย็นอะไร  เด็กเล็กก็ยังทำได้  แต่มันก็ไม่ได้ง่ายนัก  สมควรจะมีครูสอนให้ทำให้ถูกต้อง  จะได้ไม่สำลักน้ำตาย หรือเสี่ยงต่อการจมน้ำ  เผื่อเกิดเหตุต้องไปว่ายในทะเล หรือกรณีคับขัน ฉันใดก็ฉันนั้น การเจริญสติก็เหมือนกันค่ะ ว่าแล้วก็ขอเอาใจช่วย  ให้คุณ จขกท  ได้ใช้ช่วงเวลาจิตตกนี้  ให้เป็นประโยชน์กับตัวเอง  ได้มากกว่าแค่เป็นหนีความจริงของชีวิต  วิ่งหนีปัญหา  วิ่งไขว่คว้าความสุข  ซึ่งก็ไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าการหลอกตัวเองนะคะ ชีวิตที่แท้จริง  คือ ความทุกข์ค่ะ มีแต่ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น  ทุกข์เท่านั้นที่ตั้งอยู่ และทุกข์เท่านั้นที่ดับไป ประโยคข้างบนนั้น ไม่ได้แต่งเองค่ะ  มีผู้กล่าวไว้เมื่อ ๒,๕๐๐ กว่าปีที่แล้ว  และพระพุทธเจ้าท่านก็ชมกว่า  กล่าวไว้ดีแล้ว ชอบแล้ว ถูกต้องแล้ว คนที่กล่าวไว้คือ พระอัญญโกญทัญญะน่ะค่ะ  ปัญจวัคคีย์องค์แรก  กล่าวไว้ตอนเกิดดวงตาเห็นธรรม  บรรลุเป็นโสดาบัน คุณ จขกท ที่จิตตก  ควรจะดีใจว่า  ตัวเองเห็นอริยสัจสี่ ข้อแรกแล้ว เพราะฉะนั้น จะวิ่งหนีตัวปัญญาไปทำไมคะ?   โอกาสที่กำลังจะเรียนรู้มีอยู่แล้วข้างหน้า   ไม่อยากรู้ข้อสองหรือคะว่า  อะไรคือสมุทัย  คือ สาเหตุที่แท้จริงแห่งการจิตตกนี้?   มันไม่ใช่อย่างที่คุณ จขกท คิดแน่นอนค่ะ อีกหน่อย พอได้เจริญสติแล้ว ถ้าสมมติต้องเจอเหตุที่ทำให้จิตตกอีก  คุณจขกท ก็จะสามารถ "เห็น" ทุกข์  แต่จะไม่ "เป็น" ทุกข์ค่ะ ต่างกันมากเลยนะคะ ชีวิตนี้เลือกได้ค่ะ   พอมีวิชาดีอยู่กับตัวแล้วนั่นแหละค่ะ อีกหน่อย  ถ้าอยากจะเลือกอ่านอะไรในเชิงลึก  ก็จะสามารถเลือกอ่านเพื่อความเข้าใจได้อย่างชัดเจนและตรงประเด็นขึ้น  ไม่เคว้งไป เคว้งมา พูดง่าย ๆ ว่า  พอทำเป็นแล้ว จะอ่านธรรมะยาก ๆ รู้เรื่องขึ้นนั่นเอง ถึงบอกว่า  ช่วงจิตตกนี่ล่ะค่ะ  ช่วงนาทีทองของชีวิต  เพราะมันคือ ช่วงก้าวกระโดด สปริงบอร์ดที่ดีที่สุด เร็วที่สุด ที่จะนำไปสู่ปัญญา ช่วงที่คนมีความสุข  หาได้น้อยมากค่ะ ที่จะมีสติหลงเหลือในการที่จะคิดก้าวขึ้นสู่ปัญญาขั้นแท้จริงของชีวิต  นอกจากจะมีบุญติดตัวมาเยอะจริง ๆ เพราะอะไร เพราะทุกข์มันตัดง่าย  แต่สุขมันตัดยาก  ก็แค่นั้นเองล่ะค่ะ อย่างคุณ จขกท บอกว่าจิตตก ไม่ไหวแล้ว อยากอ่านอะไรให้มีความสุข ลองมีความสุขสิคะ  จะมีไหมคะว่า ไม่ไหวแล้ว อยากอ่านอะไรให้จิตตก  ฮ่า ๆ ๆ เห็นไหมคะ ง่ายนิดเดียว สวัสดีค่ะ จากคุณ : kenzen - [ 28 ก.พ. 50 14:11:14 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ป.ล.ถ้าจะค้นเพิ่ม ให้ไปอ่านเกี่ยวกับการเจริญสติวิปัสสนาในแนวสติปัฏฐาน ๔ นะคะ  ฝรั่งเรียกว่า mindfulness meditation บ้าง  หรือ insight meditation บ้าง จริง ๆ ถึงแม้ว่าจะใช้คำว่า meditation แต่ไม่ได้แปลว่านั่งหลับตานะคะ  มันคือการมีสติอยู่กับตัวตลอดเวลาที่ตื่นทุกเสี้ยววินาทีต่างหาก  แต่มีอย่างไร  ต้องไปหัดค่ะ   วงการแพทย์ตะวันตกได้ใช้หลักการเจริญสตินี้ไปปรับเป็นคอร์สบำบัดผู้ป่วยทั้งทางกายและทางใจอย่างได้ผลมากมายแล้วกว่า ๒๐ ปี  ลงปกหนังสือไทม์ และ นิวสวีคมาแล้ว  เมืองไทยเสียอีก ใกล้เกลือ กินด่าง จากคุณ : kenzen - [ 28 ก.พ. 50 14:21:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จิตตกมากๆ อ่าน "คู่มือมนุษย์" ของท่านพุทธทาส รับรองหาย จากคุณ : RS - [ 28 ก.พ. 50 14:29:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ kenzen แนะนำได้ดี คงเป็นผู้ที่ปฏิบัติอยู่เป็นประจำ ขอเพิ่มเติมจาก ๕ อีกหน่อย นี่ก็ลอกเขามาเหมือนกัน จำไม่ได้แล้วว่าจากไหน  เดาเอาว่าคุณ จขกท. ยังอยู่ในวัยรุ่น สิ่งที่ทำให้รู้สึกว่า แย่แล้ว ไม่ไหวแล้ว  อาจเป็นเรื่องของความรัก  ลองมาดูเรื่องของความรักกันหน่อย ..................... “ความรัก” ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักนะ   ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก   ... แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก     ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไป   คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก   แต่กลับเป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจคุณนั่นเอง   ที่ทำให้คุณปล่อยวางลงไม่ได้   ธรรมชาติของรัก มักไม่ให้โทษแก่ใคร   เพียงแต่อาจปรุงแต่งให้หัวใจพองฟูจนลืมนึกถึงความจริงที่ว่า   มีวันที่รักมา ก็อาจมีวันที่รักไปได้ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม   หลายคนจึงอดหลงใหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้ในยามที่มันอยู่   เรามักหลอกตัวเองว่า เพราะเรารักเขามาก   เขาคงเห็นความดีความตั้งใจของเรา   และรักเราตอบบ้าง ไม่มากก็น้อย   และเมื่อเขาตอบรับรักของเรา   ความฟูของหัวใจ มักทำให้เราก้าวล่วงไปถึงการรู้สึกยึดมั่น   ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา เป็นเหมือนทรัพย์สินส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่ง   ที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้งที่เราต้องการ นานเท่าที่เราปรารถนา     ความรู้สึกอันนี้แหละ คือจุดเริ่มของความเจ็บปวดทั้งมวล   เพราะมันฝืนกฎธรรมชาติ   ไม่ได้บอกว่า ... รักต้องลงเอยด้วยความเศร้าเสมอไป   เพียงแต่ถ้าเขาจะอยู่ เขาจะไป   จะรักคุณมากขึ้น คงเดิม หรือหดน้อยถอยลง   ก็จะเป็นเพราะคนสองคน   ไม่ใช่ความต้องการของเราฝ่ายเดียว หรือเขาฝ่ายเดียว     ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก ... แต่ในความซับซ้อนนั้น   มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง   เพราะไม่ว่าสิ่งไหน เรื่องอะไรสารพัดสารพัน   ทุกอย่างล้วนแต่อยู่ในกฎเดียวกัน   มันจะ เกิดขึ้น ... ตั้งอยู่ ... แปรสภาพ แล้วก็จบลง   รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า ก็หนีไม่พ้นกฎข้อนี้   เพราะวันหนึ่ง ไม่เราก็เขาก็ต้องตายจากกัน   สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า ... วันนี้เขาอยู่หรือจากไป     สำคัญที่ว่า ... ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน   ขอให้มีความทรงจำที่ดี ... ก็เพียงพอแล้ว   อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง   และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้   ถึงวันนี้จะยังร้องไห้ ก็คงไม่กระไร เพราะชีวิตก็เป็นแบบนี้   มีวันที่เลวร้าย มีวันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่า   สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน   สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป   ทุกข์ก็เป็นเฉกเช่นกัน   ร้องไห้แล้วก็อย่าร้องเปล่า ๆ   มองให้เข้าใจสัจธรรมของชีวิตไปด้วย   ได้แต่อวยพรให้คุณเข้าใจชีวิตมากขึ้น   เติบโตขึ้น เข้มแข็งขึ้น แต่อย่าแข็งกร้าว   ขอให้อ่อนโยนแต่เข้มแข็ง   และขอให้วันใหม่ในชีวิตมาถึงในอรุณรุ่งของวันพรุ่งนี้   วันที่เราจะไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป จากคุณ : NickyNick - [ 28 ก.พ. 50 14:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้ามาอีกที เห็นคนตอบเยอะมากเลยค่ะ ขอบคุณทุกคนจริงๆนะคะ อ่านทุกความเห็น ได้ประโยชน์มาก เห็นทุกคนมาตอบมาช่วยเรา จิตก็เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ ^^ ตอนแรกกะหาหนังสือวัยรุ่นๆที่เป็นพวกรวมเรื่องเล่าสั้นๆ แต่ลืมไปค่ะว่า ยังมีธรรมะอยู่ คงถึงเวลาแล้วค่ะ ที่จะต้อง 'อ่าน' และต้อง 'ทำ' เดี๋ยวจะเข้ามาอ่านเรื่อยๆนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ที่ชี้ทางสว่าง ทางออกให้.. ^^ จากคุณ : vnv - [ 28 ก.พ. 50 15:04:54 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อูยยย refresh ขึ้นมาอีกทีเห็น คห 9 สรุปว่า ทุกคนในห้องนี้อ่านใจคนได้ใช่ไม๊คะ + 0 + จากคุณ : vnv - [ 28 ก.พ. 50 15:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนตัวเองจิตตกไม่ค่อยมีสมาธิพอจะอ่านหนังสือได้เป็นเรื่องเป็นราว อะไรดีๆเนี่ยหยิบไม่ขึ้นเลยค่ะ คุณเจ้าของกระทู้ถามหาหนังสือเป็นนิมิตรหมายที่ดี ลองอ่านเข็มทิศชีวิตหรือ ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้ ไหมคะ ข้อคิดของคนที่ผ่านทุกข์ ต้องบากบั่นเพื่อจุดหมาย อันยากยิ่งและยาวไกล และทำได้ด้วยตนเอง มาแล้วจะเป็นกำลังใจที่ดีค่ะ เอาใจช่วยให้ จิตแจ่มเหมือนเดิมนะคะ ขอบคุณกระทู้นี้ที่ช่วยได้อ่านความเห็นดีๆ ของหลายๆท่านและหนังสือน่าสนใจหลายๆเล่มค่ะ จากคุณ : พัทธชญา - [ 28 ก.พ. 50 15:20:14 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หากยังอยากท่องเน็ต ก็แนะนำเวปนี้ครับ http://www.kaewdiary.com/ เป็นของกลุ่มคนพิเศษ  ผมอ่านเรื่องในเวปบอร์ดเป็นส่วนใหญ่ ยังอึ้งเลยครับ ขนาดเขามีความทุกข์หนักซึ่งแก้ไขอะไรบางอย่างไม่ได้แล้ว  ยังยิ้มรับกับความทุกข์ และมีสุขอยู่กับสิ่งที่ตนเป็นอยู่  แถมยังช่วยเหลือแนะนำอธิบายให้เพื่อนๆ ที่ประสบชะตากรรมเดียวกันได้เป็นอย่างดีด้วย ก็เป็นทางออกที่ดีอย่างหนึ่งของมนุษย์ครับ จากคุณ : NickyNick - [ 28 ก.พ. 50 15:41:55 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านสบตากับความตาย ธรรมะหลับสบาย ธรรมะติดปีก สามเล่มนี้ของท่าน ว.วชิรเมธีสิคะ ขนาดเป็นพวกอธรรมนะ อ่านแล้วยังมีความสุขและสบายใจขึ้นมาโดยพลันเลยค่ะ จากคุณ : หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก - [ 28 ก.พ. 50 19:06:39 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อานาปานสติ ของ ท่านพุทธทาสฯ เล่มเล็กๆยี่สิบบาทเอง ครับ ตอนนี้กำลังอ่านแล้วพยายามทำอยู่ เวลามีทุกข์ก็ เบี่ยงเบนจิตตัวเองไปที่การตามลมหายใจ ทำสมาธิ ก็ช่วย ได้เหมือนกันนะ  เพิ่งลองได้สองสามวัน รู้สึกจิตใจดีขึ้น นิดๆครับ แต่ก่อนหน้านั้นผมอ่านคู่มือมนุษย์มาก่อนแล้วด้วย เลยพอ จะเข้าใจที่มาที่ไปของทุกข์ แล้วก็การทำให้ ตัวเองหลีก เลี่ยงจากทุกข์อยู่บ้าง ตอนนี้เลยรู้สึกเหมือนตัวเองมีเกราะป้องกันทุกข์ติดตัวอยู่ ให้พออุ่นใจครับ แต่ก็ยังมีจิตตกบ้างเวลามีอะไรมากระทบ แล้วก็ต้องรีบใช้สติฟื้นตัวเองกลับมาให้ได้เร็วที่สุด ลองมาฝึกนั่งสมาธิแก้จิตตกแบบผมดูก็ดีนะคับ จากคุณ : Piyo - [ 28 ก.พ. 50 20:13:05 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เพิ่งอ่านมาเล่มหนึ่ง  ผมจะเป็นคนดี ของวิกรม กรมดิษฐ์ เป็นชีวประวัติของเขาเอง เห็นถึงความยากแค้นแสนเข็ญของชีวิตในวัยเด็ก  เห็นความมานะบากบั่นสู้ชีวิตมาอย่างไม่ย่อท้อ เห็นถึงความอดกลั้นต่อการทำความผิด ทั้งๆ ที่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่จะควบคุมยาก หากใครคิดว่าชีวิตตัวเอง ย่ำแย่สุดๆ แล้วอยากให้อ่านเล่มนี้ ผมจะเป็นคนดี จากคุณ : คนคุ้นเคย (comedian) - [ 1 มี.ค. 50 16:35:09 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เราอ่านเรื่อง ไล่ตงจิ้น อ่าค่ะ อ่านแล้วเกิดกำลังใจดีค่ะ ลองอ่านดูนะคะ ไม่รู้ว่าจะตรงกับความต้องการจขกท.รึปล่าว สู้ๆนะคะ ขอให้ผ่านวันที่เลวร้ายไปได้ค่ะ ^-^ จากคุณ : ยูคาริจัง - [ 5 มี.ค. 50 23:04:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^^ favorite เลยละกันนะคะ จากคุณ : vnv - [ 6 มี.ค. 50 10:46:22 ]

ความคิดเห็นที่ 19 1. เข็มทิศชีวิต อมรินทร์หรือเปล่า? 2. รอยเท้าเล็กๆ วินทร์ 3. ความฝันโง่ๆ วินทร์ จากคุณ : ม้าเจ๊ก (ม้าเจ๊ก) - [ 6 มี.ค. 50 16:42:07 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ความสุขของกะทิก็ดีมากๆ อ่านแล้วรู้สึกดี มันบอกไม่ถูกเหมือนกัน ว่าทำไม อาจจะเป็นเพราะเราเสียคนที่รักไป เลยรู้สึกได้ดี จากคุณ : แก้วน้ำสีเหลือง (แก้วน้ำสีเหลือง) - [ 7 มี.ค. 50 21:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 21 1. วิชาตัวเบา คุณหญิง จำนงศรี 2. ภูมิคุ้มใจ เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย เราอ่านแล้วหายจิตตกเป็นปลิดทิ้งค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 50 23:21:49 จากคุณ : MagicApple - [ 8 มี.ค. 50 23:21:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ^ ^ ชอบ คห.ที่ 3 มากๆเลยค่ะ จากคุณ : ชมพู่น้อย - [ 11 มี.ค. 50 15:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 Banana Story หรือที่แปลเป็นภาษาไทย 'เรื่องกล้วยๆ' หน้าปกสีเหลือง แต่เผอิญจำชื่อคนแต่งไม่ได้ ลองอ่านดูนะคะ คิดว่าน่าจะตรงใจหลายคนค่ะ จากคุณ : Sparrow99 (SPARROW99) - [ 14 มี.ค. 50 15:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลองอ่าน... เข็มทิศชีวิต ซิค่ะ แล้วก้อผลงานของคุณประภาส ชลศรานนท์น่ะค่ะ อย่าง คุยกับประภาส, ตัวหนังสือคุยกัน, กบเหลาดินสอ, มะเฟืองรอฝาน, เชือกกล้วย มัดต้นกล้วย และเท่าดวงอาทิตย์ ...จะอ่านเอาเพลิน หรือเอาสาระก้อได้ค่ะ ... นักเขียนคนนี้เค้ามีมุมมองที่เอ็นดูชีวิตดีค่ะ ชอบมากเลยค่ะ... จำได้ว่าเวลารู้สึกจิตตก พอหยิบมาอ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะค่ะ อย่างน้อยก้อยังรู้สึกว่า อะไรๆๆที่มืดดำ มันยังมีความสว่างให้เราเสมอค่ะ ... สู้ๆๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 50 13:28:16 แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 50 13:26:29 จากคุณ : ++SeiYa P.K.++ - [ 17 มี.ค. 50 13:25:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แนะนำนะครับ คำสารภาพของสาวนักช้อบ ทุกภาคเลยนะครับ อ่านสนุกมาก และได้ข้อคิดว่าทุกอย่างมีทางออกเสมอ จากคุณ : แมน (แมนชล) - [ 31 มี.ค. 50 10:24:23 ]