ความคิดเห็นที่ 1   xiong1 nu2  หรือที่คนไทยมักแปลงเสียงว่า ซงหนู เป็นคำเรียก คนเร่ร่อนนอกกำแพงเมืองจีนสมัยก่อน และระหว่างราชวงศ์ฮั่น ซึ่งมีอยู่หลายกลุ่มหลายเผ่ามาก ยุคไหนที่มีผู้นำเข้มแข็ง รวมคนได้มากๆ ก็เข้ารุกรานจีนเป็นระยะๆ สมัยฮั่น คนจีนต้องใช้นโยบายส่งส่วยบรรณการ และองค์หญิงเพื่อผูกมิตรกับคนพวกนี้ แต่ละยุค คนจีนก็จะเรียกชื่อของคนพวกนี้ แตกต่างกันไปครับ เรียกว่า เซียนเป่ย ก็มี  บางยุคคนพวกนี้ ก็สามารถเข้ากำแพงเมือง เข้ามาตั้งประเทศของตน ในแผ่นดินจีนก็มี ถามว่าปัจจุบันนี้เขาอยู่ยังมีอยู่ไหม ตอบ คนเผ่าทางเหนือกำแพงเมือง ยังมีอยู่จนถึงปัจจุบันครับ แต่พวกเขาไม่ได้เรียกตัวอย่างว่าซงหนูแล้ว อย่างที่ผมบอกไปข้างต้นแหละ คนเร่ร่อนพวกนี้ กลุ่มไหนได้ตั้งตนเป็นใหญ่ได้ รวบรวมกองกำลังได้ ก็อาจเรียกชื่อตัวเองใหม่ได้ อย่างเช่น มองโกล กิม แมนจู เป็นต้น ปล. ตอบตามที่เคยเรียนมา และยังจำได้นะ ถ้าตรงไหนเพี้ยน วานคนรู้มาแก้ไขด้วย จากคุณ : bmjas เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 17:16:16

ความคิดเห็นที่ 2   ซงหนู ก็คือ มองโกล ครับ จากคุณ : greeny pony เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 18:59:24

ความคิดเห็นที่ 3   ฮวนนั้ง จากคุณ : Roh_Z เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 20:38:53

ความคิดเห็นที่ 4   ซงหนูเป็นการเรียกคนเร่ร่อนในทะเลทรายและทุ่งหญ้าทางเหนือของจีนแบบรวมๆ ในนั้นก็มีเผ่าย่อยๆเยอะมากๆ ตามเชื้อชาติอะนะ ลองอ่านนิยายของหวงอี้ดูสิ ถึงจะเป็นนิยายแต่ก็อิงประวัติศาสตร์พอใช้ได้นะครับ จากคุณ : kingofearth เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 22:52:47

ความคิดเห็นที่ 5   ลูกหลานของคนที่ถูกจีนเรียกว่าซงหนูก็คือชนชาติต่างๆทางเหนือของจีนและในมองโกลหล่ะครับ แต่ปัจจุบันไม่เรียกกันว่าซงหนูแล้ว เหมือนกับที่พวกไวกิ้งคือบรรพบุรุษของชาวสแกนดิเนเวียและคนอีกจำนวนมากในยุโรปตะวันตกนั้นแลครับ อย่างที่คุณ bmjas กล่าวมาครับ คำว่าซงหนูเป็นคำเรียกอานารยชน ที่อยู่ทางเหนือของจีนแบบเหมารวม กล่าวคือ ไม่ว่าจะเผ่าไหนก็เรียกว่าซงหนูดะไปหมด ไม่จำเพาะว่า จะเป็นพวก ตงหู ฉ่วนหรง เป่ยอี๋ ฯลฯ เช่นเดียวกับที่เรียกอานารยชนทางตอนใต้ของแม่น้ำฉางเจียงไปจรดชายฝั่งทะเลใต้ว่าพวกไป่ย์เยี่ยะ โดยเหมารวมเอาทั้ง หมินเยี่ยะ ซานเยี่ยะ ซีโอว หนานเยี่ยะ ว่าเป็นพวกเยี่ยะหมด ทั้งๆที่จริงๆแล้วพวกนี้เป็นคนละพวกกัน เหมือนที่เราเรียกชาวยุโรปว่า ฝรั่ง โดยรวมเอาว่า ชาวอังกฤษ เยอรมัน รัสเซีย ฝรั่งเศส อิตาลี ก็คือฝรั่งหมดครับ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 11:42:55 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 11:42:38 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 04:37:39

ความคิดเห็นที่ 6   ทุ่งหญ้าตอนเหนือของจีนนั้น เป็นดินแดนของชนชาติที่พูดภาษาในตระกูลอัลติกสายต่างๆครับ ดินแดนนี้เคยก่อเกิดอาณาจักรที่เข้มแข็งขึ้นมาราวๆ 3 ยุคด้วยกันก่อนจะถึุงคราวของเจงกีสข่าน แห่งมองโกล ตระกูลป๋อเอ้อร์จื่อจิน(ไม่นับพวกหยิบย่อยที่มีเยอะจนจาระไนไม่ไหว) คือ 1. จักรวรรดิซงหนู ของมอตู (จีนเรียกว่า เหมาตุ้น) มอตูนั้นเป็นหัวหน้าเผ่าซงหนูเผ่าหนึ่งครับ เขามีชีวิตอยู่ในช่วงรอยต่อระหว่างราชวงศ์ฉินจนถึงต้นราชวงศ์ฮั่น ในยุคแรกๆเผ่าของเขามีขนาดเล็กมาก และมีศัตรูที่เข้มแข็งรอบด้าน โดยเฉพาะพวกตงหู ซึ่งมีกำลังพลมากกว่าหลายเท่า มอตูก็อาศัยรุกรบ+หาพันธมิตรกับเผ่าอื่นๆจนสามารถปราบเผ่าต่างๆในทุ่งราบจนยอมสยบได้หมด ประจวบกับช่วงนี้นั้น ดินแดนจงหยวนกำลังเกิดศึกระหว่าง ฉู่-ฮั่น พอดีครับ ทำให้การขยายอำนาจของมอตูเป็นไปได้ราบรื่นมากๆ และตีชิงเอาจังหวัดทางเหนือที่เคยเ้ป็นดินแดนของรัฐฉินเดิมไปได้มากมาย ภายหลังหลิวปังรวมแผ่นดินได้สำเร็จ ก็ทรงดำรัสว่าจะปราบพวกซงหนูให้รู้สึกซักครา ว่าแล้วก็ระดมพล 19 หมื่นรุกขึ้นเหนือ หมายจะบดขยี้พวกซงหนูโจรป่าให้แหลกคามือ แต่หลิวปังคงประมาทและประเมินกำลังพวกซงหนูผิดครับ และมอตูก็ไม่หมูแบบที่คิด ผลการรบปรากฎว่ากองทัีพฮั่นถูกล่อเข้าไปในชัยภูมิคับขันและถูกกองทัพซงหนูนับแสนล้อมเอาไว้ ตัวหลิวปังต้องอาศัยปลอมตัวเป็นทหารเลวลอบหลบหนีออกมาจึงเอาชีวิตรอดมาได้ นับจากนั้น ราชสำนักฮั่นจึงดำเนินนโยบายตั้งรับ ใช้เงินและบรรณาการซื้อสันติภาพกับพวกซงหนูเรื่อยมาครับ จักรวรรดิซงหนูของมอตูและลูกหลานก็ขยายๆหดๆ ตามแต่ความเก่งของผู้นำมาได้อีกหลายสิบปี จวบจนภายหลังเมื่อผู้นำไม่เข้มแข็ง และราชสำนักฮั่นในยุตของจักรพรรดิหวู่ตี้ทรงดำเนินนโยบายเชิงรุกอย่างหนักหน่วง ทำให้จักรวรรดิซงหนูสิ้นสุดลงในที่สุดครับ ซึ่งพวกซงหนูก็ไม่ได้หายไปไหน แต่แตกแยกออกเป็นสารพัดแก๊งดังเดิม ใครเด่นใครดังก็แผ่บารมีไปพลางๆ ก่อนจะรอให้คนเด่นคนใหม่ขึ้นมาแทน จักรวรรดิซงหนูแปรสภาพเป็นสหพันธรัฐชนเผ่ามาตั้งแต่กลางๆยุคราชวงศ์ซีฮั่นแล้ว แต่สิ้นอำนาจจริงๆก็น่าจะราวๆ ต้นๆสมัยตงฮั่นครับ ก่อนจะแยกย้ายกันไปถิ่นใครถิ่นมัน ทางใครทางมัน อย่างหลิวหยวน ที่เป็นพระเจ้าแผ่นดินเฉียนฮั่น ในยุค 16 แคว้นก็อ้างตนว่าเป็นลูกหลานของมอตูเช่นกันครับ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 12:36:58 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 11:58:46

ความคิดเห็นที่ 7   2. จักรวรรดิของพวกโหรวหราน ตระกูล อวี้จิ่วลู่ หลังจากจักรวรรดิซงหนูหรืออาจจะเรียกว่า สหพันธรัฐชนเผ่าแบบหลวมๆล่มสลายแตกแยกไปในราวๆคริสตศตวรรษที่ 1 หรือต้นราชวงศ์ตงฮั่นนั้นแลครับ ดินแดนทุ่งหญ้าทางเหนือก็มีสภาพเหมือนเดิมคือ ม้าใครวิ่งเร็วกว่า ดาบใครคมกว่า ก็เป็นผู้นำได้ วนไปวนมาแบบนี้หลายร้อยปี จวบจนมาถึงศตวรรษที่ 4 ตอนต้นๆ ราชวงศ์ซีจิ้นล่มสลายลง ทำให้พวกอู่หูพากันอพยพเข้าสู่ที่ราบภาคกลางของจีน ก่อเกิดยุค 16 แคว้นในภาคเหนือของจีนครับ พวกอู่หู ก็ตั้งอาณาจักรเล็กๆขึ้นมาซ้อนทับกันไปๆมาๆเยอะแยะ ผ่านไปหลายสิบปี ชาวเซียนเปย ตระกูลทั่วป๋า ก็สามารถรวบรวมภาคเหนือของจีนเป็นปึกแผ่น ตั้งราชวงศ์เป่ยเว่ยขึ้นมาคุกคามราชวงศ์ซ่งทางตอนใต้ครับ ในทุ่งหญ้าทางเหนือ บ้านเดิมของพวกเซียนเปยนั้น ก็มีชนเผ่าเล็กๆกลุ่มหนึ่ง ที่จริงๆก็เป็นเซียนเปยนั้นแล แต่เป็นเผ่าที่ว่ากันว่า บรรพชนเผ่านี้เป็นลูกผสมจากชนชั้นสูงตระกูลเซียนเปยและพวกทาสเชลย ทำให้พวกเขาถูกเหยียดหยามจากเผ่าเซียนเปยข้างเคียง และถูกเรียกว่าพวก โหรวหราน หนึ่งในตระกูลที่เป็นผู้นำของเผ่าโหรวหรานก็คือ ตระกูล อวี้จิ่วลู่ ครับ ภายหลังแม้ตระกูลทั่วป๋าจะตั้งตนเป็นจักรพรรดิแห่งจงหยวนในภาคกลางแล้ว แต่พวกโหรวหรานก็ยังอาศัยอยู่ในถิ่นเดิมของพวกเซียนเปย และจากความขัดแย้งด้านชาติตระกูลและแหล่งทรัีพยากรอื่นๆ ทำให้่พวกโหรวหรานกับชาวเซียนเปยตระกูลทั่วป๋า เป็นศัตรูกัน ก็รบราฆ่าฟันกันสนุกสนานเป็นเนืองนิจ - ตอนแรกๆก็เริ่มจาก จักรพรรดิเต้าอู่ตี้ (ทั่วป๋ากุ่ย) (แต่ตอนที่ไปตีพวกโหรวหราน ทั่วป๋ากุ่ย ยังเป็นเว่ยอ๋อง หัวหน้าแก๊งเซียนเปยเมืองเผิงเฉิงอยู่ครับ) นำพาพวกพ้องไปถล่มพวกโหรวหรานให้ไปพ้นๆจากเขตชายแดนเมืองเผิงเฉิงครับ แถมจับเชลยเผ่าโหรวหรานมาเป็นทาสสร้างกำแพงเมืองได้เพียบ - ไม่นานต่อมา พวกโหรวหรานก็ลุกฮือขึ้นล้างแค้น แต่ไม่สำเร็จ ทำให้อวี้จิ่วลู่เช่อหลุ่น ชนชั้นสูงในเผ่าโหรวหราน หลบหนีไปทางเหนือ และเริ่มรวบรวมเผ่าต่างๆที่เป็นศัตรูกับเซียนเปย เตรียมลงมาแก้มือครับ - ราวปี 400 นิดๆ อวี้จิ่วลู่เช่อหลุ่น ก็ตั้งตัวเป็น โต้วไต้ข่าน ถือครองเขตอิทธิพลกว้างใหญ่ในมองโกลเลียปัจจุบัน - หลังจาก อวี้จิ่วลู่เช่อหลุ่น มั่นใจว่าแน่นพอ ก็ยกพลไปถล่มเป่ยเว่ยอีกหลายระลอกครับ แต่หัวร้างข้างแตกกลับไปทุกครา จน อวี้จิ่วลู่เช่อหลุ่น ตายระหว่างการศึกในปี 410 - ผู้นำโหรวหรานคนต่อๆมาก็ยกพลมาตอดเล็กตอดน้อยในเขตแดนของเป่ยเว่ยเสมอครับ แต่เนื่องจากมีกำลังไม่มากพอ เลยทำอะไรพวกเป่ยเว่ยได้ไม่มากนัก นอกจากสร้างความรำคาญ - ปี ค.ศ. 423 จักรพรรดิหมิงหยวนตี้ (ทั่วป๋าซี) แห่งเป่ยเว่ย คงจะเบื่อพวกโหรวหรานเหลือทน เลยส่งกองทัพไปสร้าง+ซ่อม แนวกำแพงยักษ์เพิ่มเติม ให้ครอบคลุมเขตแดนนอกๆเมืองเผิงเฉิงให้แน่นหนามาขึ้นครับ - แต่จักรพรรดิหมิงหยวนตี้ก็ทรงสวรรคตในอีกปีเศษๆต่อมา คราวนี้ อวี้จิ่วลต้าตาน เลยยิ้มแก้มปริ รีบระดมพลไกรเตรียมรุกลงใต้ ขยี้เป่ยเว่ยครับ - ปี 425 ไท่ผิงอ๋อง ทั่วป๋าเทา ก็ขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิแทน พระองค์ก็ระดมพลไปเตรียมรับมือพวกโหรวหรานครับ การรบกันครั้งนี้่หนักหน่วงมาก จนทั่วป๋าเทาเกือบซวยโดนจับเป็นเชลย โชคดีที่พระองค์หนีรอดไปได้ และต่อมาไม่นาน อวี้จิ่วลต้าตาน ที่บุญน้อยไปหน่อยก็ทรงม่องเท่งไปก่อน พวกโหรวหรานเลยยกพลกลับบ้านไปครับ - ในกาลต่อมา ทั่วป๋าเทา (หรือเรารู้จักกันดีในนาม จักรพรรดิไท่อู่ตี้) ก็รับสั่งให้สร้างป้อมปราการและค่ายทหารอีกหลายแห่งเพิ่มเติมทางเหนือ เพื่อป้องกันการรุกรานของพวกโหรวหราน และในตลอดรัชกาล พระองค์ก็ส่งทัพไปถล่มพวกโหรวหรานเป็นเนืองนิจเสมอๆครับ และก็ชนะแบบฟลุคๆในปี 449 ครับ การศึกครั้งนี้แม่ทัพคือ ทั่วป๋าหน่า สามารถจับเชื้อพระวงศ์และชนชั้นสูง รวมไปถึงชาวโหรวหรานได้กว่า 1 แสนคนกับม้าและข้าวของอีกเพียบ ทำให้พวกโหรวหรานอ่อนแอลงอย่างมากมาย การศึกกับพวกโหรวหรานและเป่ยเว่ยจึงสงบไปพักใหญ่ๆครับ - กาลเวลาก็ล่วงเลยเข้าสู่รัชสมัยของจักรพรรดิเซียนเหวินตี้ (ทัวป๋าหง) ในปี 465 พวกโหรวหรานก็ได้ผู้นำใหม่ที่เก่งกว่าเดิมอย่าง อวี้จิ่วลู่อี่เฉิง เขาทำการรวบรวมกำลังคนใหม่และสร้างพันธมิตรกับเผ่ารอบๆอีกครั้งครับ แถมยังเล่นแผนสูงขนาดส่งคนไปผูกมิตรกับซ่งและฉี (ในภายหลัง) เพื่อเตรียมถล่มเป่ยเว่ย แม้จะ่เสียดายที่การรบใหญ่ๆไม่ได้เกิดขึ้นตลอดสมัยของ อวี้จิ่วลู่อี่เฉิง แต่การสร้างพันธมิตรของพวกโหรวหรานนี้ก็ช่วยให้ทัพเว่ยไม่รุกขึ้นเหนืออีกเลยครับ (จริงๆจักรพรรดิเซียนเหวินตี้ก็คงจะไม่มีพระทัยจะรุกขึ้นเหนือหรอก ก็พระองค์ต้องทรงเล่นกำลังภายในงัดข้อกับไทเฮาฝงพระมารดาเลี้ยงอยู่) - จักรวรรดิของพวกโหรวหรานก็คงอยู่มาอีกเกือบร้อยปีครับ จนภายหลัง พวกทู่เจี๋ยก็ก่อการขึ้นมาและโค่นล้มอำนาจปกครองของตระกูล อวี้จิ่วลู่ จักรวรรดิโหรวหรานเลยพินาศลง อวี้จิ่วลู่สู่จีต้องพวกพวกพ้องหลบหนีไปพึ่งราชสำนักซีเว่ยครับ แต่พระองค์ดันเลือกที่พึ่งผิดไปหน่อย ราชสำนักซีเว่ยมีความสัมพันธ์กับพวกทู่เจี๋ยอยู่แล้ว อวี้จิ่วลู่สู่จีและครอบครัวเลยโดนจับประหารและส่งหัวไปให้พวกทู่เจี๋ยครับ อำนาจของพวกโหรวหราน ที่ในยุคยิ่งใหญ่เคยมีเขตอิทธิพลทั้งแต่แมนจูเรียไปจรดเอเชียกลางก็สิ้นสุดลงในยุคนี้เอง แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 12:37:43 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 12:36:26

ความคิดเห็นที่ 8   ^นึกถึงเมืองเปียนฮวน และ ล่างฟางหวิ๋น จากคุณ : ฉั่วเป่งใช้ เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 12:44:11

ความคิดเห็นที่ 9   รอ ตอน 3 ปาดดดดดดดดดดดดดด!! ว่าแต่ ขอคุณอุ้ยแบบละเอียดได้ไหมขอรับ มันส์ดีขอรับ ^ ^ จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 14:21:43

ความคิดเห็นที่ 10   ไปอ่านเจอมา อาณาจักรพวกซุงหนูถูกทำลาย และถูกขับไล่ออกไปจากเขตทะเลทราย ordos มองโกลเลียในตอนใต้ ระเบียงเหอซี และเขตทะเลทรายทางตะวันตก ในสมัยฮ่นอู่ตี้มั้งครับ ส่วนอาณาจักรทางตอนเหนือของทุ่งหญ้าขึ้นไปก็แตกกระจัดกระจายเป็นหลายพวกหลายเผ่า พวกซุงหนูก็ไม่ได้มาเกิดอีกนับจากนั้น http://www.chinahistoryforum.com/index.php?/topic/12445-easternwestern-han-campaigns-against-xiongnu/ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 16:21:30 จากคุณ : deemakak เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 16:20:05

ความคิดเห็นที่ 11   3. จักรวรรดิถู่เจี๋ย การที่อำนาจของเผ่าโหรวหรานล่มสลายลงนั้น คงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องกล่าวว่า เพราะการรุ่งเรืองของพวกทู่เจี๋ยหน่ะครับ พวกทู่เจี๋ยเป็นชนเผ่าที่พัฒนามาจากพวกซงหนูที่อาศัยในเอเชียกลางครับ (เป็นหนึ่งในผลิตผลที่เกิดจากการที่กองทัพซีฮั่นเข้าไปตีศูนย์กลางชุมนุมของซงหนูในมองโกลเลียแตก ทำให้พวกซงหนูสารพัดเผ่ากระจัดกระจายออกไปในทุ่งหญ้ายูเรเซีย) สมัยที่พวกโหรวหรานยังรุ่งเรือง ก็มีอำนาจเป็นเจ้าถิ่นเหนือเผ่าอื่นๆ พวกทู่เจี๋ยก็เป็นลูกน้องใต้อานัติในบรรดาเผ่าพันธมิตรของโหรวหรานหล่ะครับ แต่ตอนหลังพวกทู่เจื่ยมีผู้นำที่เข้มแข็ง นามว่า ถู๋เหมินข่าน (แต่ตำราฝรั่งเรียก บูมินข่าน) แรกๆถูเหมินข่านก็ทำตัวเป็นลูกน้องที่ดีครับ เขาช่วยข่านโหรวหรานปราบพวก อุยเกอร์และเถี่ยเลี่ยที่ก่อการต่อต้านได้ และได้รับแต่งตั้งให้เป็นเผ่าที่ทรงอำนาจในแดนตะวันตกจากข่านโหรวหราน แต่ตอนหลังถู๋เหมินข่านคงจะเห็นว่าพวกโหรวหรานแหลกเลวเป็นทาเระแพนด้า เลยจะตั้งตัวเป็นใหญ่กับเขามั่ง ถู๋เหมินข่านจึงตั้งตัวเป็นข่าน และเริ่มรบกับพวกโหรวหรานครับ หลังจากเขาและบุตรชาย เคอลั่วข่าน รบกับพวกโหรวหรานหลายปี ก็เอาชนะพวกโหรวหรานได้ และเป็นใหญ่ในท้องทุ่ง เวรคืนสัมปทานเลี้ยงสัตว์เหนือผู้ใดมาเป็นของเผ่าทู่เจี๋ยแทน อย่างไรก็ตาม ภายหลังถู๋เหมินข่านตาย อาณาจักรของเขาก็แตกแยกเป็น 2 ฝ่ายครับ คือ เคอลั่วข่านบุตรชาย เป็นข่านแห่งตะวันออก พวกนี้ใกล้ชิดกับราชสำนักฝ่ายเหนือของจีน กับฝ่ายตะวันตก ซึ่งดูแลโดย ฉือเตี้ยนหมี่ ซึ่งเป็นน้องชายของถู๋เหมินข่าน (ฝรั่งเรียกฉือเตี้ยนหมี่ ตามชาวเปอร์เซียว่า yabghu  (อ่านว่าอะไรกระผมก็มิทราบได้) สำหรับจักรวรรดิถู่เจี๋ยฝ่ายตะวันตกนั้น ก็มีข่านสืบเชื้อสายได้หลายรุ่นครับ ซึ่งสายนี้เขามีความสัมพันธ์กับศาสนจักรอิสลามในตะวันออกกลางค่อนข้างมาก และเป็นหัวหอกในการรุกของอาณาจักรอิสลามเข้าไปในยุโรปตะวันออก (แต่ไม่เกี่ยวกับภาคกลางเท่าไหร่ เลยข้ามๆไปดีกว่า) ทางด้านเชื้อสายของเคอลั่วข่าน ที่ปกครองภาคตะวันออกนั้น ยุคแรกๆก็เป็นมิตรกับราชสำนักฝ่ายเหนือของจีนและอาณาจักรโกกุเรียวดีครับ เพราะเน้นคุมเส้นทางสายไหมและปราบพวกที่ท้าทายทั้งหลายมากกว่า ปี คศ. 581 โทโปข่าน ที่ปกครองจักรวรรดิถู่เจี๋ยฝ่ายตะวันออกสวรรคตครับ ทำให้เหล่าผู้อาวุโสต้องเลือกผู้นำคนใหม่อีกรอบ เสียงก็ดันแตกเป็นหลายฝ่ายครับ แม้ข่านคนใหม่อย่างเน่ยตูข่านจะได้เป็นผูนำขึ้นมา แต่พวกพี่ๆน้องๆญาติๆก็ไม่ยอมสยบ ทำให้จักรวรรดิฝ่ายตะวันออกแตกแยกหนักหนาเอาการ การที่ฝ่ายตะวันออกแตกแยกนี้เอา ทำให้ต้าโต้วข่าน แห่งถู่เจี๋ยตะวันตกเลยได้โอกาสไม่อยากจะร่วมสุวรรณปฐพีกับญาติทางตะวันออกอีก ก็เลยประกาศตนเป็นอิสระครับ และหันไปพึ่งพิงศาสนจักรที่ตะวันออกกลางมาเป็นแบ็ก    ทางด้านเน่ยตูข่าน เห็นพวกฝ่ายตะวันตกไปหาแบ็ค พระองค์ก็เลยหาผู้สนับสนุนบ้าง โดยหันไปส่งบรรณาการให้ทางราชสำนักสุยแทนครับ ด้วยความแค้นที่ราชสำนักสุยดันเข้ามายุ่งเรืองในครอบครัวชาวบ้าน ปี 600 กองทัพของต้าโต้วข่านแห่งถู่เจี๋ยตะวันตกก็เลยบุกโจมตีต้าสุยครับ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ กินแห้วกระป๋องกลับบ้านไป ราวๆปี ค.ศ. 609-620 เมื่อราชสำนักสุยสั่นคลอนและล่มสลายลง ภาคกลางเข้าสู่กลียุคและราชวงศ์ถังขึ้นมาแทน พวกถู่เจี๋ยฝ่ายตะวันออกเห็นว่าเป็นโอกาสงามๆจะปล้นดินแดนรวยๆอย่างภาคกลางครับ พวกเขาก็เลยรุกเข้าโจมตีดินแดนจงหยวนหลายรอบ สร้างความแค้นให้กับหลี่ซื่อหมินมากมาย ปี 630 ราชสำนักถังปักหลักมั่นคงได้ และมองไปที่เอเชียกลางครับ เพื่อเข้ายึดครองเอเชียกลาง ให้ได้ประโยชน์ด้านการค้าและล้างแค้นพวกถู่เจี๋ย กองทัพถังและพันธมิตร (อันได้แก่สารพัดเผ่าที่เบื่อพวกถู่เจี๋ย) ก้ร่วมกันเข้าโจมตีถู่เจี๋ยตะวันออกครับผม ภายหลังรุกรบอยู่ไม่นาน ก็ทำลายจักรวรรดิตะวันออกของพวกถู่เจี๋ยลงได้ โต้วปีข่านก็ยอมจำนนในที่สุดครับ ช่วงปี 630-659 จักรวรรดิถังก็ไล่ปราบพวกถู่เจี๋ยฝ่ายตะวันออกที่ต่อต้าน และจัดการแยกสลายอำนาจของเผ่าถู่เจี๋ย และหนุนให้เผ่าเล็กเผ่าน้อยในเอเชียกลางมาร่วมมือกับทางราชสำนักถังครับ ทำให้ช่วงหลายปีนี้ราชวงศ์ถังปกครองเอเชียกลางได้อยู่มือเอาการ ราชวงศ์ถังก็ดูแลดินแดนตรงนี้จนถึงราวๆปี 682 ครับผม เมื่อ อาฉีนา กู่ตัวลู่ ทายาทราชวงศ์ถู่เจี๋ยก็ก่อกบฎสำเร็จครับ สามารถยันกองทัพถังให้ล่าถอยไปได้ และก่อตั้งอาณาจักรถู่เจี๋ยขึ้นในภาคตะวันออกอีกรอบครับผม แต่จักรวรรดิรอบนี้ของเขาก็อยู่ได้ไม่นานนัก ราวปี 730-740 พวกอุยเกอร์และคาซัสเริ่มเรืองอำนาจขึ้นมาแทนครับ และเริ่มทำลายอำนาจของพวกถู่เจี่ยลงครับ จนในที่สุด ข่านถู่เจี๋ยคนสุดท้ายคือ ไป่เม่ยข่านก็ถูกเผ่าอุยเกอร์โค่นล้มในปี 745 ครับ ชาวอุยเกอร์ก็เลยขึ้นมาเป็นใหญ่ในทุ่งหญ้าฟากตะวันตกแทน ส่วนในด้านตะวันออกนั้น พวกชี่ตานก็เรืองอำนาจขึ้นมาแทนครับ ดินแดนทุ่งหญ้ากว้างก็กลายเป็นสุญญากาศทางอำนาจอีกครั้งครับ ต้องใช้เวลาอีกหลายร้อยปีกว่า เตมูจินจะรวมทุ่งหญ้าได้อีกรอบ และตั้งจักรวรรดิมองโกลขึ้นมา แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 52 13:21:16 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 16:59:28 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 16:58:53 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 16:54:22

ความคิดเห็นที่ 12   ศาสนาจักรในตะวันออกกลางที่พวกถูเจียไปพึ่งเนี่ยเปนพวกใหนหรือ ดูเหมือนตอนนั้นอิสลามเพิ่งจะเกิด ยังไม่ออกจากฅาบสมุทรอาหรับนะ จากคุณ : นู๋เองง่ะ เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 19:10:39

ความคิดเห็นที่ 13   เรียนคุณ นู๋เองง่ะ เข้่าใจว่า น่าจะหมายถึงพวกเปอร์เซียหน่ะครับ หรือไม่ก็พวกไบน์แซไทน์ เอกสารที่ผมมีก็มิได้บอกว่าศาสนจักรที่พวกถูเจี๋ยตะวันออกไปพึ่งพานั้นเป็นพวกใดครับ หรืออาจจะเป็นการแปลที่ผิดพลาดของผมเองก็ได้ หุหุ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 52 19:29:27 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 19:28:28

ความคิดเห็นที่ 14   เชื่อมือคุณอุ้ยว่าคงไม่แปลผิดแน่ เรานึกไปถึงเรื่องที่อาณาจักรคริสเตียนแถวเอเชียกลาง ที่โดนพวกมองโกลล้มไปนะ ไม่รู้ว่าจะสืบต่อกันมาจากพวกถูเจียด้วยหรือเปล่า จากคุณ : นู๋เองง่ะ เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 11:00:48

ความคิดเห็นที่ 15   อาจจะเป็นพวกโซโรอัสเตอร์หรือเปล่าขอรับ จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 11:08:23

ความคิดเห็นที่ 16   แต่ไหนแตไรมา ภัยคุกคามความสงบสันติของจีนล้วนมาจากพรมแดนด้านทิศเหนือทั้งสิ้น อนารยชนเผ่าซยงหนูเริ่มปรากฎในบันทึกประวัติศาสตร์จีนยุคจั้นกั๋ว เมื่อเผ่าซยงหนูเงียบหายไป ก็มีเผ่าเซียนเปยผงาดขึ้นแทนที่ ต่อมาก็เป็นโหรวหราน ทูเจวี๋ย ชี่ตัน หนวี่เจิน(แมนจูยุคแรก) มงโกล ท้ายสุดเลยก็คือสหภาพโซเวียตในปลายยุคราชวงศ์ชิง ซึ่งสามารถเฉือนดินแดนทางเหนือของจีนไปถึง 3.98 ล้าน ตร.กม.เป็นพื้นที่ซึ่งใหญ่กว่าญี่ปุ่นถึง 3 เท่า ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก 1.หลังจากพ่ายแพ้ซยงหนูอย่างย่อยยับ หลิวปังก็ส่งจางเชียนมุ่งหน้าสู่อาณาจักร “อเว่จือ” (ปัจจุบันคือเมืองจางเย่-มณฑลกันซู่)ซึ่งเป็นดินแดนที่มั่งคั่งที่สุดในดินแดนกลางทะเลทรายด้านตะวันตก เพื่อชักชวนให้มาเป็นพันธมิตรร่วมทำศึกกับซยงหนู แต่เมื่อจางเชียนเดินทางไปถึง ก็พบว่าอเว่จือถูกซยงหนูเข้าปล้นสะดมทำลายไปแล้ว ชาวอเว่จือส่วนใหญ่ต้องหนีเตลิดลึกไปตั้งหลักแหล่งแถบเอเชียกลาง บริเวณอัฟกานิสถานในปัจจุบัน แม้จะไม่บรรลุวัตถุประสงค์ จางเชียนก็ได้ประสบการณ์ล้ำค่าในการเดินทางลึกเข้าสู่ทะเลทรายอันเวิ้งว้าง นับเป็นผู้บุกเบิกเส้นทางที่ต่อมาเรียกกันว่า เส้นทางสายไหม 2.ฮ่องเต้หลิวจิ่ง ต้องส่งราชธิดาไปเป็นชายาของต้าฉานอวี๋(หัวหน้าเผ่า)ซยงหนู เพื่อแลกกับสันติภาพบริเวณพรมแดนราว 10 ปี ภาพที่เจ้าหญิงฮั่นต้องกล้ำกลืนความเศร้าโศกที่ต้องจากบ้านเกิดไปอยู่ต่างแดนอันหนาวเหน็บ ทำให้หลิวเช่อ ซึ่งต่อมาคือจักพรรดิฮั่นอู่ตี้ ตั้งปณิธานว่าจะต้องกำจัดภัยจากซยงหนูให้ได้ 3. สมัยฮั่นเอวี๋ยนตี้-หลิวซื่อ สาวงามในราชสำนักนาม “หวังจาวจวิน”กับนางกำนัลในวังอีก 4 นาง อาสาตัวไปเป็นชายาของฉานอวี๋คนหนึ่งที่มาสวามิภักดิ์ฮั่น และทูลขอเจ้าหญิงฮั่นกลับไป 4.ยุคของหลิวเช่อครองราชย์  แม่ทัพชาวฮั่น 2 คน คือฮั่วฉวี่ปิ้ง และหลีกว่าง สามารถทำศึกชนะซยงหนูหลายครั้ง สร้างความหวาดเกรงให้ซยงหนูได้มาก น่าเสียดายที่คนแรกป่วยตายตั้งแต่ยังหนุ่ม ส่วนหลีกว่างฆ่าตัวตาย เพราะผิดหวังที่ไม่ได้ตำแหน่งแต่งตั้งตามที่ตนหวัง อวสานต์ซยงหนู ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ราวต้นยุค ซยงหนูแตกเป็นก๊กเหนือกับก๊กใต้ ซยงหนูเหนือหนีการตามล่าของทัพฮั่นหายไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ อีกราว 300 ปีต่อมา ซยงหนูที่กลับมากล้าแข็งอีกครั้งอาละวาดไปถึงแถบทะเลดำ (ปวศ.ชาติยุโรปเรียกพวกนี้ว่า Hun) ในที่สุดกรุงโรมก็ถูกอนารยชนเผ่านี้ทำลายลง ปลายยุคราชวงศ์ ซยงหนูก๊กทางใต้ ผู้นำคือ “ฮูฉูเฉวียนฉานอวี๋” ได้เข้าเยี่ยมคำนับโจโฉ ซึ่งเป็นไจ่เซี่ยง(นายกรัฐมนตรี) ที่เมืองเย่เฉิง โจโฉจึงถือโอกาสกักตัวไว้ จากนั้นก็แบ่งแยก(แล้วปกครอง)เขตการปกครองของซยงหนูออกเป็น 5 เขต แต่ละเขตมีผู้นำเหล่าทัพ 1 คน  นับแต่นั้นมา ชนเผ่าซยงหนูก็ถึงกาลอวสาน คนเหล่านี้ถูกกลืนกลายไปเป็นชาวฮั่น ชนชั้นนำบางคนถือว่าตนมีเชื้อสายของเจ้าหญิงฮั่น ก็พากันเปลี่ยนนามสกุลเป็นหลิวก็มี แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 52 15:54:04 จากคุณ : เหนียว-อวี่ เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 15:51:09

ความคิดเห็นที่ 17   ขอบคุณทุกๆ ความคิดเห็นมากนะคะ ได้ความรู้เพิ่มขึ้นอีกเยอะเลยค่า :-) จากคุณ : icyssth เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 21:38:17