ความคิดเห็นที่ 1   ** ความตั้งใจ ** (ก๊อปมาจาก "Rainy Read Rally" ค่ะ) อยาก ให้เป็นกระทู้ที่ทุกคนเข้าร่วมได้น่ะค่ะ คิดว่าน่าจะช่วยให้คนที่อ่านหนังสือเป็นประจำอยู่แล้วมีกิจกรรมเล่นสนุกด้วย กัน ชวนหนอนด้วยกันคุยเล่น ถือโอกาสรื้อกองดองในบ้านมาอ่าน และเผื่อจะกระตุ้นให้คนสนใจอ่านหนังสือหมวดอื่นบ้างด้วย จุดประสงค์ อีกอย่างคือ กระจายข่าวสารเกี่ยวกับหนังสือ เพราะผู้เข้าร่วมอาจทำรีวิวสั้นๆ เกี่ยวกับเล่มที่อ่าน ดังนั้น บุคคลทั่วไปอาจได้รู้จักหนังสือที่ไม่เคยรู้จัก นี่อาจช่วยในการตัดสินใจซื้อหนังสือได้ด้วย ** กติกา ** * สามารถเข้าร่วมเมื่อไหร่ก็ได้ และจะประกาศรายชื่อก่อนล่วงหน้าหรือไม่ก็ได้ * นับเฉพาะหนังสือที่เริ่มอ่าน ตั้งแต่ 1 พฤศจิกายน 2552 - 31 มกราคม 2553 * หนังสือที่อ่านเป็นครั้งแรก หรืออ่านซ้ำ ก็ได้ * ประเภทหนังสือ ทุกประเภท จะเป็น E-Book หรือมังงะ(นิยายภาพ หรือการ์ตูน)ก็ได้ * ขอความร่วมมือไม่เอาหนังสือที่ตัวเองตอบในโครงการครั้งที่แล้วมาตอบซ้ำ * ถ้าไม่ได้ระบุประเภท + จำนวนหน้าของหนังสือ ให้ใช้หนังสือประเภทอะไรก็ได้ จำนวนหน้า 100 + * เน้นหนังสือภาษาไทย  แต่สามารถใช้หนังสือภาษาอื่นๆ ร่วมด้วยได้   * ในกรณีที่อ้างถึงชื่อหนังสือ หรือ ชื่อตัวละคร ให้ดูชื่อตามภาษาที่อ่าน * กรณีอ้างถึงชื่อคนแต่ง ถ้าเป็นหนังสือแปล สามารถใช้ชื่อคนแปล แทนได้ * กรณีอ้างถึงชื่อหนังสือ สามารถใช้ชื่อต้นฉบับ หรือ ชื่อที่แปลแล้วได้ * หนังสือ 1 เล่ม สามารถตอบโจทย์ได้ครั้งเดียว * สามารถใช้หนังสือซ้ำกับคนอื่นได้ * สามารถตอบโจทย์กี่ครั้งก็ได้ แต่คิดคะแนนให้เพียงครั้งเดียว * ตอบโจทย์ไหนก่อนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเรียงลำดับ * เมื่อตอบแล้ว ไม่มีผู้ทักท้วงอะไร จนกระทั่งมีการสรุปคะแนนแล้ว ถือว่าได้ตามนั้น ไม่มีการกลับไปแก้ ** ผู้ร่วมโครงการที่ได้คะแนนสูงสุด ในแต่ละเดือน (แชมป์ประจำเดือน) จะได้โบนัส 10 คะแนน และได้ตั้งโจทย์ 30 คะแนน 1 ข้อ (หากไม่สะดวก สละสิทธิ์ได้) คะแนนสูงสุดแต่ละเดือน จะนับคะแนนของเดือนนั้น ๆ ไม่ใช่คะแนนรวม ** คะแนน ** คาดว่าจะสรุปทุก ๆ  5 วัน   การได้คะแนนหมายความว่าได้อ่าน ทั้งนี้ ทุกอย่างมีพื้นฐานจากความเชื่อใจกัน อ่านจบหรือไม่จบ ตรงโจทย์หรือไม่ คนอ่านรู้เอง ** FAQ ** 1. ถ้าเลือกหนังสือได้แล้ว แต่ยังไม่แน่ใจ ? *** ให้ทิ้งคำถามไว้ที่กระทู้หรือส่งหลังไมค์ไปถามเจ้าของโจทย์ หรือ ผู้ดูแล 2. รีวิวสั้น ๆ ได้มั้ย ต้องมีอะไรบ้าง? ***  สั้นหรือยาวก็ได้ แต่ในคำตอบต้องมีรายละเอียดดังนี้ - โจทย์ที่ต้องการตอบ - ชื่อหนังสือ / ชื่อผู้แต่ง(ผู้แปล) / ชื่อสำนักพิมพ์ /จำนวนหน้าหนังสือ - คำตอบ (ให้อ่านที่โจทย์ ต้องตอบให้ครบถ้วนที่ถาม) - ความรู้สึกต่อหนังสือเล่มนั้น ชอบ ไม่ชอบ 3. มาตอบเพียงเล่มเดียวได้มั้ย? *** ยินดีค่ะ เพียงแวะมาก็ดีใจ แล้วนี่มาตอบด้วย ยิ่งกว่าคำว่าดีใจค่ะ 4. มาตอบแแล้วได้อะไร? *** ได้คำว่าขอบคุณและมิตรภาพค่ะ 5. ผู้ดูแล ปลายทางของสายรุ้ง, แม่ไก่, Il Maze, ปิยะรักษ์ ** สำหรับคำถามอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับโจทย์ "เหมันต์ขยันอ่าน" เชิญที่กระทู้เปิดตัวโจทย์ทั้งสองกระทู้นี้ได้เลยค่ะ กระทู้ที่ 1. http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8427682/K8427682.html กระทู้ที่ 2. http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8445853/K8445853.html WWR ยกที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8495474/K8495474.html WWR ยกที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8514034/K8514034.html WWR ยกที่ 3 http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8533122/K8533122.html WWR ยกที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8552479/K8552479.html Enjoy Reading !! ประกาศผลคะแนนรอบวันที่ 16 - 20 พฤศจิกายนค่ะ จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 17:05:40

ความคิดเห็นที่ 2   มาส่งไม้ต่อให้พี่แม่ไก่ค่ะ ^ ^ ขอโทษจริง ๆ ด้วยที่ประกาศคะแนนช้าไปวันนึงเต็ม ๆ ตั้งใจจะประกาศคะแนนตอนเช้า แต่ลืมไปสนิทเลยว่า วันนี้พันทิปปิดปรับปรุง  T T จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 17:10:43

ความคิดเห็นที่ 3   คุณปิยะรักษ์คะ ถ้างั้นขออนุญาตเอารีวิวมาลงกระทู้นี้อีกทีนะคะ แหะๆ คนนับคะแนนจะได้ไม่งงด้วยง่ะ (หรือจะยิ่งทำให้งงก็ไม่รู้ ) เข้าพันทิปได้แล้ว มาส่งการบ้านค่ะ 5-3.[ปีศาจ ความฝัน] อ่านหนังสือที่ชื่อหนังสือมีคำว่าแม่มด พ่อมด หรือนางฟ้า หรือถ้าอ่านภาษาอังกฤษ ให้มีคำในความหมายเดียวกัน เช่น witch, wizard, wise woman, angel, fairy คำเตือน - รีวิวนี้คาดว่า..น่าจะยาวพอสมควรนะคะ นางฟ้า จัตุรัส พระราชวัง (Angel on the Square) ผู้เขียน Gloria Whelan ผู้แปล รนิย์ กันมล สำนักพิมพ์ มติชน จำนวนหน้า 240 หน้า ราคา 155 บาท เรื่องย่อ เรื่องราวก่อนการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ของประเทศรัสเซีย จากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ สู่รัฐบาลของเคเรนสกี้ และการปกครองของเลนิน ผ่านสายตาของเด็กหญิงอย่างแคทย่า จนกระทั่งเติบโตเป็นเด็กสาว ที่..บางครั้ง..กว่าเราจะได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง เราก็ต้องสูญเสียอะไรไปมากมายเหลือเกิน ความรู้สึกที่ได้อ่าน (มีสปอยล์บ้างนะคะ) อ่านแล้วสะท้อนใจโคตรๆ ค่ะ คือ..เนื่องจากในช่วงนี้ได้พูดคุยหลายๆ เรื่องที่คล้ายคลึงกับที่เกิดในนิยายเรื่องนี้ อ่านแล้วก็เรียนรู้และได้คิดอะไรเพิ่มขึ้นบ้าง แต่รู้สึกขึ้นมาก นิยายเรื่องนี้เปิดตัวด้วยการให้เราได้รู้จักกับครอบครัวของแคทย่า อันประกอบไปด้วยตัวเธอ แม่ และพี่มิชา แม่ผู้เป็นนางสนองพระโอษฐ์จักรพรรดินีของพระเจ้าซาร์ นิโคไลที่ 2 พี่มิชา ผู้ซึ่งหลงใหลและเชื่อในการปฏิวัติ แคทย่าได้เข้าไปรู้จักกับเจ้าหญิง 4 พระองค์และเจ้าชาย 1 พระองค์ อันประกอบไปด้วย เจ้าหญิงโอลก้า เจ้าหญิงทัตยาน่า เจ้าหญิงมารี เจ้าหญิงสตาน่า และเจ้าชายอเล็กซี และด้วยความที่แคทยาได้เห็นทั้งสังคมของครอบครัวพระเจ้าซาร์ และได้ไปเห็นความเป็นจริงที่เกิดขึ้นในสังคมรัสเซีย โดยการนำพาของพี่มิชา ทำให้เรื่องราวถูกถ่ายทอดออกมาทั้งสองมุม ซึ่งทำให้นิยายเรื่องนี้ออกมาค่อนข้าง "กลม" ค่ะ คือ.. ทำให้คนอ่านสะทกสะท้อนใจในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่..ก็เห็นใจ และเข้าใจทั้งสองฝ่ายได้ ชื่อหนังสือเล่มนี้มาจากตอนหนึ่งของหนังสือที่บรรยายถึงจัตุรัสของพระราชวังฤดูหนาว ซึ่งมีเสาหินแกรนิตสูงเสียดฟ้า บนยอดมีรูปปั้นนางฟ้าสำริด เสาหินนี้เป็นที่ระลึกแห่งชัยชนะของรัสเซียเหนือกษัตริย์นโปเลียน และลัดย่า (แม่บ้านผู้ดูแลครอบครัวของแคทย่า) เคยบอกแคทย่าว่า "ช่วงเวลาทุกข์เข็ญหรือแม้แต่สงครามอาจเจ้ามาเยือนนครแห่งนี้ได้ แต่ตราบใดที่นางฟ้ายังคงเฝ้ามองอยู่เหนือนครเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก นครนี้จะไม่มีวันล่มสลาย" หากแต่เมื่ออ่านไป เราก็เริ่มจะใจหายเรื่อยๆ และได้แต่เฝ้าถามว่า สิ่งที่ลัดย่าบอกนั้น...มันจริงหรือ (แม้จะจบท้ายด้วยการให้ความหวัง..แต่สำหรับเรา มันเป็นบาดแผลที่ใหญ่เกินกว่าจะลืม) อ่านเรื่องนี้เราจะได้รู้จักกับรัสปูติน ชาวนาหรือคุณพ่อเกรกอรี ผู้ซึ่งจักรพรรดินีให้ความเคารพ อันเนื่องมาจากเป็นผู้เดียวที่ทำให้เจ้าชายอเล็กซีบรรเทาอาการเจ็บป่วยได้ (ซึ่งเรียกได้ว่า เป็นพรสวรรค์ของปีศาจหรือเปล่าหนอ อ่านเรื่องนี้ต่อจากเรื่อง Kitchen Confidential แล้วทำให้นึกถึงอดัมผู้ไม่มีนามสกุลซะงั้น) คนที่เจ้าหญิงสตาน่าหรือเจ้าหญิงอนาสตาเซียบอกว่า เหมือนสุนัขตัวหนึ่งที่เคยเลี้ยงที่คอยประจบประแจงเวลาเสด็จพ่อเสด็จแม่ประทับอยู่ แต่จะกัดเมื่อไม่มีใครมอง - -" และในที่สุดรัสปูตินก็ต้องตายโดยความเลวร้ายของตัวเอง (แม้จะตายยากตายเย็นขนาดที่โดนวางยาพิษก็ไม่ตาย ปืนยิงก็ยังไม่ตาย จนท้ายที่สุดต้องตีด้วยไม้กระบองแล้วโยนลงน้ำถึงจะตายก็ตาม - -“) หากแต่..การตายของรัสปูตินนี่เองที่เป็นเสมือนสัญญาณแรกของความเลวร้ายที่จะเกิดขึ้น ”ประเทศชาติจะดีขึ้นไม่ใช่หรือคะ ในเมื่อปราศจากชายชั่วนั่นแล้ว” แม่สั่นศีรษะ “ประเทศชาติจะดีขึ้นเมื่อปราศจากเขาจ้ะแคทย่า แต่เมื่อต้องช่วยเหลือประเทศด้วยการฆาตกรรม ก็ไม่มีอะไรจะรักษาประเทศให้รอดปลอดภัยได้แล้วละจ้ะ” ครอบครัวของพระเจ้าซาร์ ที่มีความเป็นอยู่ที่สมถะเท่าที่จะทำได้ ไม่ว่าจะเป็นการเลี้ยงดูที่เรียบง่าย ห้องนอนที่หรูหราน้อยกว่าของแคทย่าเสียอีก มื้อน้ำชาที่ธรรมดากว่า เบี้ยเลี้ยงที่บรรดาเจ้าหญิงได้รับก็น้อยกว่าแคทย่า จนกระทั่งเจ้าหญิงต้องทำของขวัญคริสตมาสต์เองแทนที่จะซื้อ การพยายามทำหน้าที่หลายๆ อย่างเพื่อประชาชน ไม่ว่าจะเป็นการฉีกผ้าปูที่นอนที่มีตราของพระราชวัง เพื่อทำเป็นผ้าพันแผลส่งไปให้ทหาร การให้บรรดาเจ้าหญิงถักถุงเท้าให้กับบรรดาทหารที่ไปสู้รบ การไปทำงานที่โรงพยาบาล หากแต่ในขณะเดียวกัน ในบางสถานการณ์ก็กลับกระทำการอันเป็นเสมือนการ “ฆ่าตัวตาย” ไม่ว่าจะเป็นขณะที่พยายามทำผ้าพันแผลและถักถุงเท้า แต่ก็ยังคงไปดูบัลเลต์และช็อปปิ้งเสื้อผ้าสวยๆ หรือการเดินทางไปแนวหน้าพร้อมกับพวกทหาร ในรถไฟขบวนเดียวกัน ซึ่งในตู้ของทหาร ไม่มีแม้กระทั่งที่นั่ง แต่ตู้ของบรรดาพระบรมวงศานุวงศ์กลับมีสิ่งอำนวยความสะดวกพร้อมข้าราชบริพาร (ทั้งที่ตอนนั้นประชาชนและทหารเริ่มไม่พอใจการทำสงครามและพระราชวงศ์อีกต่อไปแล้ว) จนทำให้เกิดคำถามขึ้นไม่ได้ว่า “คิดอะไรกันอยู่?” / “ทำไมถึงคิดไม่ได้?” ไม่แปลก ที่ความโกรธแค้นของประชาชนจะยิ่งมากขึ้นๆ เพราะสิ่งที่ท่านๆ ทำนั้น สามารถถูก “ยั่วยุ” ให้เกลียดชังและโกรธแค้นได้อย่างง่ายดาย คิดไม่ถึง คาดไม่ถึง...หรือว่า..ไม่ได้คิดกันแน่? นั่นคือคำถามที่เราถามตัวเองตลอดเวลาที่ได้อ่านตั้งแต่ต้น จนกระทั่งจบนิยายเรื่องนี้ค่ะ และท้ายที่สุด บรรดาราชวงศ์ทุกพระองค์ก็ถูก “สำเร็จโทษ” รัฐบาลเคเรนสกี้และบรรดานักปฏิวัติทั้งหลาย ถูกล้มล้าง และได้ปีศาจอย่าง “เลนิน” ขึ้นมาปกครองแทน ”พวกนั้นเป็นปีศาจจ้ะแคทย่า ไม่เคยไว้ใจใครทั้งนั้น เลนินกับพวกเป็นเหมือนแมลงที่กัดกินตัวอ่อนของมันเอง ผู้ที่อุทิศตนทำงานหนักแสนสาหัสเพื่อการปฏิวัติกำลังถูกจับกุม เคเรนสกี้ต้องลี้ภัยออกนอกประเทศ พี่โชคดีที่หนีรอดออกมาจากเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กได้ พี่เคยคิดว่าพี่เข้าใจว่าอะไรเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับรัสเซีย แต่จริงๆ แล้วพี่แทบจะไม่รู้อะไรเลย แล้วยังเชื่อเร็วเกินไปอีกด้วย” เป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่อ่านแล้ว ความรู้สึกบางอย่างยังตามติดอยู่ค่ะ ยิ่งการที่เรากำลังอยู่ในสังคม และช่วงวันเวลาที่คล้ายคลึงกันเหลือเกิน อ่านแล้วก็ได้แต่หวังและ...ภาวนาว่า... ขออย่าให้ประเทศไทย..ต้องเป็นไปถึงเพียงนั้นเลย จากคุณ : สาวไกด์ใจซื่อ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 18:22:51

ความคิดเห็นที่ 4   แถมรูปนางฟ้าที่จัตุรัสของพระราชวังให้ดูนะคะ เอามาจากบล็อกนี้ค่ะ http://www.oknation.net/blog/print.php?id=255505 จากคุณ : สาวไกด์ใจซื่อ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 18:23:22

ความคิดเห็นที่ 5   มาเริ่มแบบยาว ๆ ด้วยค่ะ ++++++++++++++++++++++++++++++ 10-12.[แม่ไก่] อ่านหนังสือรวมเรื่องสั้นที่มีเรื่องสั้นอยู่ในเล่มไม่น้อยกว่า 5 เรื่อง *** ธรรมดาที่ไม่ธรรมดา ตำรับนายโรเบิร์ต ฟูลกัม *** สมพร วรรธนะสาร-วาร์นาโด : แปล/เรียบเรียง สำนักพิมพ์ มติชน 155 หน้า ราคา 120 บาท ปกหลัง : ดัวยบุพเพสันนิวาส หรือแววประหลาดบางอย่าง ทำให้ตัดใจซื้อติดมือกลับบ้านหวังเก็บเป็นที่ระลึก และกลายเป็นหนังสือในดวงใจ ที่อ่านแล้วอยากให้คนรู้จักทุกคนในโลกได้อ่าน... หลังอ่านจบไปไม่นาน กัลยาณมิตรผู้แสนดีก็ส่งหนังสือเล่มนี้มาเป็นของกำนัล.. คราวนี้ผมพลิกอ่านซ้ำอีกพลางส่งมอบเล่มแรกที่ซื้อมาให้เจ้าอุดม แต้พานิช น้องนุ่งอีกคนที่ส่งเสริมกันอยู่.. บ่อยหนที่เห็นเขาสัมภาษณ์ถึงหนังสือเล่มนี้ว่า แม้แต่คนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือก็น่าจะต้องชอบ เขาเลยซื้อแจกคนอื่นบ่อย ๆ มันกลายเป็นหนังสือในดวงใจของคนรักหนังสืออีกคน และคงอีกหลายคน ... ศุ บุญเลี้ยง หนังสือเล่มนี้ แปลจากเรื่อง - All I Really Need to Know I Learned in Kindergarten - รู้แล้วตั้งแต่อนุบาล  ** ช่วยกันระบายโลกให้สวยงาม  ** แมงมุมขยุ้มหัว(ใจ)  ** อย่าไว้ใจทาง แต่อาจจะวางใจคน  ** เสน่ห์คริสมาส  ** เซียนพนัน  ** ปัตตะเลี่ยนสตอรี่  ** หัวหน้าทโมน  ** อิสรชน  ** ไอ้หนูนักสู้  ** มนุษย์ในกรง  ** ส่วนตั๊ว..ส่วนตัว  ** สู้...สู้  ** ความรักเจ้าเอ๋ย  ** เครื่องซักผ้าลาป่วย  ** เสียงมหาภัย  ** จับมือกันก้าวสู่โลกกว้าง - It Was on Fire When I Lay Down on It - ไหม้แล้วจ้า  ** วิวาห์อลเวง  ** ความสำเร็จกับความล้มเหลว  ** มอง (หมา) ต่างมุม  ** มนุษย์มีดีที่สมอง  ** อาชีพบอกอะไร  ** ครูสอนขับรถ  ** พ่อและลูกชาย  ** แต่งงานครั้งที่สอง  ** โรคอยู่ไม่ติดที่  ** ที่พักใจ - Uh-Oh : Some Overvations From Both Sides of the Refrigerator Door - โอ๊ะ โอ  ** ซินเดอเรลล่าฉบับปรับปรุงใหม่  ** ทำบุญปล่อยนก  ** มนุษย์เจ้าปัญหา  ** วัยรุ่นใจร้อน  ** ไกดายอดสุนัข  ** เวลาและวารี  ** สัมภารก..จ้า  ** ด้วยความห่วงใย..และเอื้ออาทร ของ Robert fulghum ในจำนวนหน้าทั้งหมด 155 หน้า .. แต่ละเรื่องมันสั้นจริง ๆ ค่ะ ยกตัวอย่าง เรื่องละตอน จับมือกันก้าวสู่โลกกว้าง - ผู้เขียนได้กล่าวไว้ว่า สาระความจำเป็นในการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขและมีความหมาย เป็นสิ่งที่ได้เรียนรู้มาตั้งแต่สมัยอนุบาลแล้ว ไม่ใช่ ปริญญาโทหรือเอก เช่น แบ่งปันทุกสิ่งแก่เพื่อน ๆ อย่าเก็บไว้คนเดียว , เล่นอย่างยุติธรรมไม่เอาเปรียบเพื่อน , ไม่รังแกคนอื่น โดยเฉพาะคนที่อ่อนแอกว่า , เก็บสิ่งของให้เข้าที่เมื่อใช้เสร็จ , เมื่อทำคนอื่นเจ็บ ต้องขอโทษ , มีชีวิตอยู่อย่างสมดุล รู้จักแบ่งเวลา เรียนบ้าง คิดบ้าง วาดรูป ระบายสี ร้องเพลง เต้นรำ เล่นบ้าง ทำงานบ้าง , เมื่อออกสู่โลกภายนอก จงระวังรถรา จับมือกันไว้ให้มั่น และเดินเกาะกลุ่มไปด้วยกัน ความสำเร็จกับความล้มเหลว - จอห์น เพียพอยน์ ตายอย่างผู้ล้มเหลวในปี 1866 เมื่ออายุได้ 81 ปี .. เขาเริ่มต้นอย่างดูดีพอใช้ สำเร็จการศึกษาจากเยล ที่คุณปู่ที่ส่วนในการก่อตั้ง .. เขาล้มเหลวในการสอนเพราะใจดีกับนักเรียนมากเกิน จึงเบนเข็มเป็นนักกฏหมาย แต่ล้มเหลวอีก เพราะใจดีกับลูกความมากเกินไป ปฏิเสธค่าตอบแทนสูง เพราะยึดถือความยุติธรรม จึงหันไปจับอาชีพพ่อค้า แต่ก็ไม่กล้าค้ากำไรเกินควร และยอมให้คนซื้อเชื่อมากไป จึงไปเป็นนักกวี แต่ก็ไม่พอยาไส้ ก็ไปเป็นนักเทศน์ แต่มีแนวคิดการต่อต้านการเสพสิ่งมึนเมาและการต่อต้อนการมีทาส ทำให้ไปขัดใจกับสมาชิกผู้มีอิทธิพลของโบสถ์ เลยต้องลาออก จากนั้น ก็ไปเอาดีทางการเมือง เป็นตัวแทนพรรคเลิกทาส ก็ไม่ได้รับเลือกตั้ง พอดีเกิดสงครามกลางเมือง เลยสมัครเป็นสาธุคุณประจำกอง ได้แต่ 2 อาทิตย์ก็ต้องลาออกเพราะ สุขภาพไม่อำนวน ขณะนั้นมีอายุได้ 76 ปี จากนั้น มีคนช่วยให้เขาได้งานในกรมคลังขอกรุงวอชิงตัน 5 ปี สุดท้ายของชีวิต ทำหน้าที่เสมียนแผนกสารบรรณ ทำไปอย่างไม่มีความสุขเท่าไหร่นัก เพราะไม่ชอบ... จอห์น เพียพอยน์ ตายอย่างคนล้มเหลว ทำอะไรไม่สำเร็จซักอย่าง แผ่นจารึกบนหลุมศพ เขียนไว้ว่า เขาเป็นกวี นักเทศน์ นักปรัชญา นักมนุษยนิยม ... เค้าดูเหมือนจะเป็นคนล้มเหลว  แต่เขาเป็นผู้เริ่มเปลี่ยนแปลงหลาย ๆ อย่าง เช่นเลิกทาส แนวทางการศึกษา... และในเดือนธันวาคมของทุกปี เรามีการเฉลิมฉลองความสำเร็จของเขา และเขาจะอยู่ในจิตใจของเราตลอดไป ... มีอยู่เพลงหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับพระเยซู ทูตสวรรค์ ซานตาคลอส เป็นพลงง่าย ๆ เพลงแห่งความรื่นเริง กล่าวถึงเลื่อนเทียมม้าตัวหนึ่ง ที่แล่นไปพร้อมกับเสียงหัวเราะและเสียงร้องเพลง นั่นคือ "จิงเกิลเบลล์" แต่งโดย จอห์น เพียพอยน์ นั่นเอง.. ทำบุญปล่อยนก - ณ บริเวณลานโบสถ์ของวัดแห่งหนึ่งในแม่ฮ่องสอน ... มีเด็กสามคน กำลังเสนอขายนกในกรงไม้ไผ่ ให้กับผู้ไปทำบุญ นกเหล่านั้นไม่ได้ขายเพื่อให้คนซื้อเอากลับไปบ้าน หลังจากซื้อแล้วต้องปล่อย เพื่อเพิ่มกุศลให้ตัวเอง .. บางคนอาจคิดว่า นี่เป็นการใช้ศาสนาเป็นเครื่องมือในการหากิน ไม่ต่างจากที่เห็นในที่ต่าง ๆ ทั่วโลก .. และเมื่อเขาอ้อมไปด้านหลังวัด บนโต๊ะไม้เก่า ๆ มีถาดน้ำวางอยู่ พร้อมด้วยกรงใส่นกที่ว่างเปล่าที่เปิดฝาอยู่ และมีเศษขนมปังโรยไว้ .. นกที่โดนปล่อยไป จากด้านหน้าจะบินอ้อมกลับมากินน้ำในถาด แล้วกระโดดเข้าไปกินเศษขนมปังในกรง และมีเด็กคอยปิดฝากรง แล้วก็หิ้วกลับไปขายหน้าวัดใหม่ พระอาจารย์ เล่าว่า เรื่องนี้ทางวัดไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง แต่มันเป็นธุรกิจที่ลงรอยกันได้อย่างเหมาะเจาะ จึงไม่ได้ห้ามปราม .. เด็กเหล่านั้นเป็นผู้ให้ข้าว-น้ำแก่นก และให้โอกาสคนได้ทำบุญ ... คนทำบุญ เด็ก ๆ ก็มีรายได้ เขาจึงได้คิดว่า ธุรกิจนี้ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม แต่เป็นภาพอุปไมยของวัฏจักรการอยู่รอด..ในเมื่อเราเข้ามาอยู่ในวัฏจักรชีวิตของสรรพสิ่งทั้งหลายในโลกแล้ว เราจะทอดอาลัยกับชีวิต หรือ จะร่วมทำหน้าที่ของเราในวงจรนั้น การตรัสรู้เห็นแจ้งถึงความจริงของชีวิต ทำให้เราเสียใจและปล่อยวางจากมัน หรือกลับทำให้เรายินดีเข้าไปมีส่วนร่วม .. วันนั้น เขากินอาหารมื้อเช้า และเหลือขนมปังปิ้งไว้ และได้นำขนมปังนั้นไปด้านหลังวัด ส่งขนมปังให้เด็กและบอกว่า "นี่สำหรับให้นกนะหนู" ..เขาได้เข้าไปมีส่วนร่วมกับตลาดการบุญกับเขาด้วย .. จงให้ แล้วท่านจะได้รับ เพราะของขวัญเหล่านั้นจะวนเวียนและย้อนกลับมาสู่เราอีก ปิดท้ายด้วย เกี่ยวกับผู้เขียน โรเบิร์ต ฟูลกัม แม้จะมีปริญญาพ่วงท้ายมากมายหลายสาขา แต่กล่าวว่า "ปริญญาไม่สำคัญเท่ากับการศึกษาที่ผมสั่งสมมาด้วยตัวเอง" ชอบแนวคิดของคุณโรเบิร์ต มากค่ะ บางเรื่องก็สนุก บางเรื่องซึ้ง แต่ที่ชอบมาก คือ การที่เค้าคิดในเรื่องต่าง ๆ ที่แตกต่างจากคนอื่น เขาก็ไม่ได้ว่าใครผิด หรือถูก ..ไม่ได้เขียนแบบจิกกัด และ เขียนแบบมีความเคารพความคิดของคนอื่นมาก ๆ ... มีอยู่ตอนหนึ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับสมอง ตอบได้ชัดเจนมากค่ะ คนเราถึงจะมีสมองเหมือนกัน แต่ที่ต่างกันคือ สิ่งที่สะสมอยู่ในนั้นค่ะ "จึงไม่แปลก ถ้าคนเราจะคิดต่างกัน" จากคุณ : ปลายทางของสายรุ้ง เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 19:42:59

ความคิดเห็นที่ 6   ช่วงนี้ดูเงียบๆนะคะ หมูไปเที่ยวภูเก็ต 3 วัน กลับมานึกว่าต้องตามอ่านรีวิวกันจนปวดตาแน่ๆ แต่รอบที่แล้วไม่ถึง 100 คห.ด้วยซ้ำ แปลกจัง?? 20-1.[อั๊งอังอา] ฮัจญี : ช่วงปลายปี 2552 ถึงเดือนมกราคม 2553 เป็นช่วงที่พี่น้องชาวมุสลิมเดินทางไปร่วมพิธีฮัจย์ ซึ่งช่วงนี้มีวันสำคัญสองวัน คือ วันสิ้นสุดพิธีฮัจย์ และ วันอีดุลอัฎฮา (วันออกฮัจญี หรือ อีดใหญ่ ซึ่งเป็นวันฮารีรายอ ครั้งที่ 2) อ่านหนังสือที่เกี่ยวข้องกับศาสนาอิสลาม หรือมีตัวละครหลักเป็นมุสลิม หรือเกี่ยวกับวัฒนธรรมประเพณีอิสลาม องครักษ์แดนทราย ผู้แต่ง เก้าแต้ม สนพ. Sugar Beat จำนวนหน้า 260 หน้า ราคา 160 บาท โปรยปกหลัง : ชีคอาห์ซาราน รามิล อาร์ดีน ชายผู้เป็นเจ้าชีวิตของประชาชน ทุก ๆ คนในมาห์ฮาน เขาเติบโตมาด้วยความโดดเดี่ยว ชีวิตต้องอยู่กับความระแวดระวัง ชีคคือกฎ นั่นคือสิ่งที่บอกตัวเอง พิณธารา บอดี้การ์ดสาวไทยฝีมืออ่อนหัด เธอไว้วางใจคนรักทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องเงินทอง แต่แล้วคนรักที่ถูกผีการพนันเข้าสิงก็ขายเธอให้แก่พ่อค้าทาส พิณธาราต้องเผชิญอันตรายในทะเลทรายอันร้อนระอุ แต่เพราะโชคชะตา ทำให้เธอได้พบกับชีคอาห์ซาราน ความใกล้ชิดยามตกอยู่ในอันตราย ทำให้ทั้งคู่ตกหลุมรักซึ่งกันและกัน ความหึงหวงทำให้อาห์ซารานทำร้ายพิณธาราอย่างโหดเหี้ยม เธอตัดสินใจจะไปจากเขา...แต่เหตุร้ายที่กำลังมาถึงตัวชีคหนุ่ม ก็ทำให้เธอต้องมาเป็นบอดี้การ์ดดูแลทั้งตัวและหัวใจของเขาอีกครั้ง ************************************************ ตอบโจทย์ : พระเอกนับถือศาสนาอิสลาม แล้วนางเอกก็เปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลามด้วย (พูดถึงพิธีการตอนเปลี่ยนหนึ่งย่อหน้าแบบไม่เจาะจงรายละเอียดเท่าไหร่) ความรู้สึกหลังอ่าน+สปอยล์ : ถ้าอ่านแบบไม่คิดมากก็พออ่านได้ เพลินๆดี สามารถอ่านฆ่าเวลาได้ ออกแนวน้ำเน่าเล็กน้อย เพราะมีบทที่พระเอกต้องโง่จนกระทำการรุนแรงกับนางเอก มีบทนางเอกผู้เสียสละ ยอมหนีไปเอง(ถ้านางเอกท้องแล้วหนีด้วย จะกลายเป็นน้ำเน่าเต็มรูปแบบ) ไม่มีตบ-จูบเพราะนางเอกสมยอม (ฮา) เป็นนิยายเด็กดี (แต่ติดเรทนิดนึง) ที่ตอนจบตัวร้ายและนางอิจฉากลายเป็นคนดี แต่เรื่องนี้บังเอิญหมูอ่านแบบคิด(เล็กน้อย) เวลาอ่านก็เลยจะ “เอ๊ะ” “อ๊ะ” “โอ๊ะ” เป็นระยะๆ เพราะรู้สึกแปลกๆ เช่น ประโยคที่บรรยายว่า “....มือเรียวที่เย็นจัดแตะข้างแก้ม พิณธาราโผเข้าไออุ่นนั้นทันที....”  อืม....มือมันเย็นไม่ใช่เหรอ ทำไมมันรู้สึกอุ่นได้หว่า ?? แล้วยังมีอีกบางจุดที่รู้สึกว่าก่อนหน้านี้ มันไม่ใช่อย่างนี้นี่นา เช่น “ฉันก็จะหนีไปจากที่นี่ ถึงคุณไม่ช่วยฉันก็จะหนีไปให้ได้ ฉันจะไม่ยอมใช้สามีร่วมกับใครเด็ดขาด” หน้า 211 ตอนที่นางเอกคิดย้อนคำพูดของตัวเอง แต่ประโยคที่นางเอกพูดไว้จริงๆคือ “ถ้าถึงเวลานั้นดิฉันจะหนีไปจากที่นี่ ถึงคุณไม่ช่วยดิฉันก็จะหนีไปให้ได้ ดิฉันจะไม่ยอมให้ใครมาดูหมิ่นศักดิ์ศรีเป็นอันขาด” หน้า 74 อืม....ประโยคสุดท้าย ความหมายมันไม่ใกล้เคียงกันเท่าไหร่นะ ?? แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 52 23:13:00 จากคุณ : หมูย้อมสี เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 23:06:24

ความคิดเห็นที่ 7   ช่วงนี้อากาศเย็น ๆ  พอเข้าผ้าห่ม ก็หลับ .. พอตื่น ก็อยากออกข้างนอก อากาศมันไม่ร้อนดีค่ะ กรุงเทพฯ เย็น ๆ ที่อื่น ๆ เป็นไงกันมั่งคะ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 10-8.[ทิ นา] คารวะที่หนึ่ง : อ่านหนังสือที่ชื่อหนังสือมีคำว่า "ปลายทาง" "ของ" หรือ "สายรุ้ง" หรือภาษาอังกฤษ คำว่า "Over" กับ "Rainbow" (ตามชื่อล็อกอิน "Over the Rainbow" ค่ะ) *** สุดขอบสายรุ้ง *** เฉกชนม์ แต่ง สำนักพิมพ์ เรือนปัญญา 200 หน้า ราคา 140 บาท ปกหลัง :  จอม... เด็กหนุ่มจากภาคเหนือ เขาเคยมีความสุขอยู่ในครอบครัวอันอบอุ่น เหตุใดวิถีชีวิตพลิกผัน...กลายเป็นเด็กข้างถนน ขายตัว ขายยา ธง ... เด็กเร่ร่อนอีกคนหนึ่ง ที่ชาญสนามเสียทุกเรื่อง ชีวิตขยะของเขาที่ต้องฉกฉวยเอาตัวรอด น้ำ .. ชีวิตเล็ก ๆ อันบอบบาง ชีวิตที่น่าจะได้รับการปกป้องภายใต้ปีกรักของผู้ให้กำเนิด กลับถูกขยี้ยับเยินจากผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อ ฬุริยา .. ครูข้างถนนผู้ทิ้งแคตวอล์กมาคลุกคลีกับชีวิตขยะเล็ก ๆ เหล่านี้ ความหวังของเธอช่างริบหรี่ แต่คำว่า "ครู" ที่บรรดาเด็กข้างถนนเรียกขานเธอ ก็ช่างจริงจัง จรังใจปานนั้น บทเพลงข้างถนนบรรเลงอย่างเศร้าสร้อยความหวังของพวกเขาที่แสนไกลถึงสุดขอบสายรุ้ง .. หรือจะไม่มีวันบรรลุได้ ความรู้สึกหลังอ่าน ตอนแรกว่า จะนำไปตอบข้อวันเด็ก แต่กลัวจะผิดคอนเซ็ปวัยหวาน เลยเอามาลง ข้อนี้แทนค่ะ เป็นเรื่องราวที่บอกเรื่องราวของเด็กจรจัด ซึ่งผู้เขียนได้บอกไว้ว่านำเค้าโครงมาจากเรื่องจริง แต่จริงส่วนไหนบ้างนี่ไม่ได้บอกไว้ "จอม" เป็นเด็กที่เติบโตในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ แต่ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากนัก (ในความคิดของคนอ่าน) แม่ของจอมจากไปตั้งแต่จอมยังเด็ก จากนั้น พ่อของเค้าก็เปลี่ยนไป ติดเหล้า ติดพนัน แล้วอยู่มาวันหนึ่ง ก็พาผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาเป็นแม่เลี้ยงเค้า ซึ่ง จอมเข้ากับแม่เลี้ยงไม่ได้... เมื่อทนจนถึงที่สุดแล้ว เค้าก็คิดจะออกไปอยู่ด้วยตนเอง ดีกว่าทนอยู่ร่วมกับแม่เลี้ยงอีก โดยที่ไม่รู้เลยว่า โลกภายนอกนั้นโหดร้ายมากแค่ไหน จอมเป็นเด็กที่ดวงซวยจริง ๆ ค่ะ แค่เริ่มนั่งรถไฟออกจากเชียงใหม่มา ก็เริ่มเห็นแวว จะโดนหลอกรำไร พอถึงกรุงเทพแค่วันแรกก็โดนเจ้าถิ่นรังแก โดนขโมยเงิน โดนตำรวจจับเพราะเดินสวนลุมเพราะเข้าผิดว่าขายบริการ โดนจับเข้าสถานแรกรับ โดนรับน้อง(ตุ๋ย) ... โอ... แต่ในความซวยของเขา ก็นำพาเค้าให้ไปรู้จักกับ "ธง" ซึ่งกลายเป็นเพื่อนรัก เพื่อนยาก ต่อมา ส่วนที่ประทับใจสำหรับเรื่องนี้ ก็คงจะต้องเป็นส่วนของมิตรภาพของ ธงและจอมค่ะ  เค้า 2 คน สามารถพูดได้เต็มปากว่า เค้าดูแลกันและกัน หวังดีต่อกัน มากกว่า ผู้ที่ให้กำเนิดเค้ามาซะอีก เรื่องนี้ไม่ได้เศร้าจนรับไม่ได้ค่ะ ตัวละครมีแต่คนดี ๆ ถึงเป็นตัวร้าย ก็ไม่ได้ร้ายขนาดรับไม่ได้ (มีร้ายบ้างเหมือนกัน แต่แค่กล่าวถึงเท่านั้นไม่ได้มีบทบาทอะไร) อ่านได้ไม่ถึงกับเฉามากนักค่ะ เมื่อพูดถึง สายรุ้ง มักถูกนำไปแทนความหมาย ของความฝัน ความหวัง ความงดงาม ความสำเร็จ ในเรื่องนี้ สายรุ้งถูกมาแทน ความงดงามของชีวิตค่ะ "มันอาจจะเป็นสิ่งที่อยู่ไกลจนถึง สุดขอบสายรุ้ง ที่ไม่ว่าพยายามอย่างไรก็คงไม่มีวันไต่ถึงได้เลย" ตอนหารูปปกหนังสือ ไปเจอเพลง ๆ นึง นึกออกเลยว่า เมื่อก่อนชอบเพลงนี้มากมาย อดไม่ได้ นำมาให้ฟังกันค่ะ ชื่อเพลง สุดขอบสายรุ้ง เพลงจากหนัง ช่างมันฉันไม่แคร์ (2529) ร้องโดยสินจัย ค่ะ  แต่งโดยใครไม่ทราบ แต่อยู่ในอัลบั้มของ น้าหงา สุรชัย ค่ะ ทำนอง Over the Rainbow http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2B4FF44P0 แห่งไหน...ไกล   สุดขอบสายรุ้ง โอบฟ้า...ไกล เปรียบเหมือนแดน ที่เราเคยฝันไป อยู่ในใจเสรี แห่งนั้น...ไกล สุดขอบสายรุ้ง ฟากฟ้า..คราม แลงดงาม ด้วยแสงทองของความ ที่จริงใจนิรันดร์ ฉันอยากสัมผัส ละอองของดาว พร่างพราวนภา เหนือปุยเมฆไกล ไกล...โพ้นโลก ไล่โศกมลาย เคล้ากับสายลม พร่างพรมละออง ของความเข้าใจ รวมใจเรา...สองมั่น แห่งนั้น...เรา จะโบกปีกบิน ข้ามรุ้งงาม ไม่ท้อยาม ยากอันแสนทุกข์ทน จะฝ่าทน ข้ามไป ....สายรุ้ง สำหรับคุณคืออะไรคะ?... จากคุณ : ปลายทางของสายรุ้ง เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 23:22:13

ความคิดเห็นที่ 8   15-6.[ปีศาจ ความฝัน + อั๊งอังอา] 4 ธันวาคม วันสิ่งแวดล้อมไทย อ่านหนังสือเกี่ยวกับการรักษาสิ่งแวดล้อม หรือเป็นหนังสือที่เกี่ยวกับช่วยลดภาวะโลกร้อน หรือตัวละครในเรื่องทำงานเกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อม คู่วุ่นชุลมุนรัก The Accidental Duo ผู้แต่ง ชาครียา สนพ.พิมพ์คำ จำนวนหน้า 480 หน้า ราคา 280 บาท โปรยปกหลัง : เพื่อประหยัดพลังงานลดโลกร้อน ดอกเตอร์หนุ่มฉายา “ดอกเตอร์กู้โลก” ตัดสินใจแลกบ้านกันอยู่กับเพื่อนสาวชาวภูเก็ต เพื่อเก็บข้อมูลสำคัญสำหรับงานวิจัยใต้อันดามัน หารู้ไม่ว่าชีวิตกำลังจะเปลี่ยน... เมื่อคืนแรกในบ้านใหม่ มีสาวพั้งก์สติแตกบุกเข้ามายึดที่นอนกลางดึก กว่าจะไหวตัวทันว่าเด็กพั้งก์ขี้เมาเป็นลูกสาวมาเฟียรังนก เขาก็ถูกลากตัวเข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าหล่อน ในวันเดียวกับที่แฟนสาวดอกเตอร์ด้านเคมี เดินทางมาจากเยอรมนีเพื่อทดลองใช้ชีวิตคู่ร่วมกับเขา ! คู่แต่งงานใหม่ถูกส่งตัวไป “ฮันนีมูน” เฉพาะกิจที่เกาะรังนก เหลือเพียงพี่ชายสาวพั้งก์ อยู่รับหน้านักเคมีสาวที่มุ่งหน้ามาตามหาคนรักถึงรังเจ้าพ่อ เรื่องวุ่น ๆ จะลงเอยเช่นไร ? เมื่อลูกชายมาเฟียรังนก หนุ่มไฮโซภูธร เกิดปิ๊งรักนักเคมีสาวทันทีที่พบหน้า และดอกเตอร์กู้โลกร้อนเกิดใจอ่อนนึกอยากกอบกู้โลกของสาวพังก์สติแตกขึ้นมา ! ************************************************ ความรู้สึกหลังอ่าน+สปอยล์ : เรื่องนี้มี 2 คู่ที่บทเด่นพอๆกันเลยให้เป็นพระเอก+นางเอกกันทั้งสองคู่เลย หยิบเรื่องนี้มาตอบโจทย์ข้อนี้ ใจตรงกันกับคุณธาร นาวาเลย แถมรีวิวใกล้ๆกันด้วย (อย่าเพิ่งเบื่อกันก่อนนะคะ) แต่คิดต่างกับคุณธารนิดนึง คือ....หมูรำคาญนิสัยยัยนางเอกทั้งสองคนนั่นมากๆ คุณหนูน้องดานี่ไม่ไหวแล้ว พฤติกรรมไม่น่าเป็นนางเอกได้เลย เจ้าอารมณ์ เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล ใครพูดก็ไม่ฟัง ลมเพลมพัด ฯลฯ  ส่วนดอกเตอร์ฟ้าใส ตอนแรกๆเหมือนจะดี พูดจามีเหตุผล เป็นผู้ใหญ่ ใจเย็น แต่พอมีความรัก ก็กลายเป็นคนคิดเองเออเอง เข้าใจพระเอกผิดๆแล้วก็ไปสรุปเอาเอง ไม่ยอมถาม เล่นบทนางเอกผู้เสียสละ ไม่อยากทำให้ครอบครัวเค้าแตกแยก ชั้นจะเป็นฝ่ายไปเอง (บทนี้อีกล่ะ) สงสัยเพราะหมูไม่เคยอ่านงานของชาครียาเลยไม่มีภูมิต้านทานแบบคุณธาร (แอบแซว) นิสัยพระเอกยังโอเคอยู่ในรูปแบบมาตรฐาน แต่เรื่องนี้สอนให้หมูรู้ว่า "ผู้ชายก็เหมือนไม้เลื้อย ใกล้ใครก็รักคนนั้น" พูดถึงคู่ดอกเตอร์กู้โลกกับคุณหนูน้องดานะคะ คบกับฟ้าใสมา 10 ปี ถึงจะไม่ได้รักแต่ก็ต้องผูกพันบ้างล่ะ ตอนต้นๆเรื่องก็มีแคร์ มีหึง แต่สักพักก็ใจอ่อนกับน้องดา จากสงสารก็กลายเป็นความรัก (ภายในระยะเวลาไม่นานเลย เร็วไปมั้ย??) แถมนิสัยของน้องดาไม่ชวนให้ "รัก" ได้เลยนะสิ แล้วก็เห็นด้วยกับคุณธารเรื่องจบห้วนค่ะ ยังไม่สรุปเรื่องพ่อแม่ของสองดอกเตอร์เลย จบแบบ(พวกตัวเอก)คิดอะไรง่ายๆไปมั้ยเนี่ย การศึกษาก็สูง จะพาหนี คิดได้แค่นี้อ่ะนะ ?? ร่ายซะยาวเหมือนจะบ่นเยอะ แต่ถ้าอ่านแบบไม่คิดมากก็ยังโอเค อยู่ในขั้นรับได้ค่ะ อ่านได้เพลินๆ สาระก็มี เพิ่งรู้จัก Green Hotel ก็จากหนังสือเล่มนี้ แถมเรื่องท็อกสิกฟรีอีก อ่านเรื่องนี้ตอนไปภูเก็ตพอดี ได้ไปดูพระอาทิตย์ตกที่แหลมพรหมเทพเหมือนในเรื่อง กำลังจะอิน แต่ดั๊นไม่มีหนุ่มพาไปดูแบบฟ้าใสนี่สิ แง๊..(จริงๆก็ไปถึงตอนพระอาทิตย์ตกไปแล้วด้วย เซ็งคูณสองเลยเรา) "คำว่าสิ่งแวดล้อมมันไม่ใช่แค่ปลูกต้นไม้ ประหยัดน้ำ ประหยัดไฟ แต่มันรวมถึงการปลอดจากสารเคมีด้วย" จากคุณ : หมูย้อมสี เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 00:09:29

ความคิดเห็นที่ 9   รายงายสภาพอากาศที่สุราษฎร์ธานี : ระยะนี้มีฝนตกเป็นช่วงๆ(ไม่ใช่หมีแพนด้านะคะ) ฟ้าครึ้มๆ ไม่ค่อยมีแดด อากาศกำลังเย็นสบาย แต่ถ้าแดดออกก็ร้อนเหมือนเดิมค่ะ (อยากมีหน้าหนาว อยากใส่เสื้อหนาวกับเค้าบ้างจัง) หมูย้อมสี รายงาน ^v^ จากคุณ : หมูย้อมสี เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 00:23:51

ความคิดเห็นที่ 10   หวัดดีคับพี่ๆน้องๆ ชาวหนอน วันนี้แวะมาอ่านกระทู้ ส่วนรีวิวค่อยตามมาพรุ่งนี้วันนี้เขียนไม่ออก เหอๆๆ ที่หาดใหญ่ฝนตกติดต่อกันมา 3-4 วันแล้วคับก่อนหน้านี้ตกตลอด แต่วันนี้ยังพอติดเบรคให้หายใจหายคอได้บ้าง ตกๆ หยุดๆ (แต่ ณ ขณะนี้ที่พิมพ์อยู่ก็ยังตกอยู่นะครับ) >> คุณหนิง ธรรมดาที่ไม่ธรรมดา น่าสนใจ ปกก็สวย จดไว้ในลิสต์แล้วคับ ส่วนสุดขอบสายรุ้งเสียดายใช้ตอบ RRR ไปแล้ว ไม่งั้นจะได้เอามาตอบข้อหนังสือที่ตรงกับเพลงซะเลย จากคุณ : เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 01:55:51

ความคิดเห็นที่ 11   อรุณสวัสดิ์วันอาทิตย์ค่ะ  อากาศเย็นกำลังดี มาอ่านรีวิวและทักทายทุกท่านก่อนออกไปทำงาน ... จากคุณ : นัทธ์ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 07:24:07

ความคิดเห็นที่ 12   คุณหนิง: ว้าว คุณโรเบิร์ต ฟูลกัมเขียนถึงประเทศไทยด้วยเหรอคะเนี่ย ปล. 555 ไม่รั้งท้ายแล้ว แค่นี้ก็ดีใจจะแย่ T^T ช่วงนี้วุ่นกับงานจนไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเลย คืบคลานไปได้ช้ามากกกกก จากคุณ : ทินา (ทินา) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 07:29:44

ความคิดเห็นที่ 13   อรุณสวัสดิ์จ้า...^^ มารายงานตัวรับไม้ต่อจากน้องส้มค่ะ ลำปางหนาวแล้วค่ะพี่น้องงงงงงง..... อากาศทึบ ๆ ทึม ๆ ชวนนอนชะมัด วันนี้ยังไม่มีรีวิวของตัวเองเช่นเคย ได้แต่อ่านของคนอื่นแล้วทำตาปริบ ๆ คนแปล"ธรรมดาที่ไม่ธรรมดา" เป็นอาจารย์แม่ไก่เอง สมัยเรียนที่เชียงใหม่...ว่าจะหยิบหนังสืออาจารย์มาอ่านตอบโจทย์"เหมันต์ขยันอ่าน"ซักเล่มอยู่เหมือนกันค่ะ ตอนนี้มีอยู่บนชั้นสามเล่ม นอกจากเล่มนี้แล้วก็มี"รักแท้" กับ"จากต้นสู่ปลาย"...ซื้อมาเพราะคนแปล แต่ดองไว้จนเกือบลืม แหะ ๆ คุณสาวไกด์ฯ นางฟ้า จัตุรัส พระราชวัง น่าสนมาก ๆ จดลงลิสต์โดยด่วน...เอ...แต่พลิกดูลิสต์ตัวเอง จดไปแล้วนี่หว่า ... ทักทายและเป็นกำลังใจให้ทุกคนเช่นเคยค่า... จากคุณ : แม่ไก่ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 09:29:04

ความคิดเห็นที่ 14   นางฟ้า จัตุรัส พระราชวัง  คุ้นๆว่ารอบ RRR ก็มีคนรีวิวไว้รึเปล่าคะ เพราะเราก็จดลงลิสต์ไว้เหมือนกัน อากาศเริ่มเย็นๆ ต้องนอนอุตุกันแน่เลย รีวิวนิ่งผิดปกติอ่ะ ผ่านฟ้า อากาศเริ่มเย็นนิดหน่อย (นิดเดียวจริงๆ) อยากหนาวบ้างอะไรบ้างอ่ะ จากคุณ : smooth night เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 10:11:18

ความคิดเห็นที่ 15   คุณแม่ไก่และคุณ smooth night ใช่ค่ะทั้ง RRR และ WWR มีรีวิวแล้วทั้งสองรอบ รอบนี้คุณไอซ์ก็เคยรีวิวไปแล้วค่ะ เรารีวิวเสร็จก็กลับไปอ่านเลย ซึ่งก็มีบางตอนที่เห็นต่างกับคุณไอซ์อยู่ (แต่ยังหา RRR ไม่เจอว่าใครรีวิวไว้นะคะ จะกลับไปหาอ่านอยู่เนี่ย ท่านใดหาเจอ รบกวนขอลิงค์หน่อยค่า) ทักทายทุกท่านวันอาทิตย์นะคะ จากคุณ : สาวไกด์ใจซื่อ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 10:31:17

ความคิดเห็นที่ 16   http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8364258/K8364258.html คห.95 คุณยาคูลท์ รีวิวไว้ค่ะ จากคุณ : smooth night เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 10:53:24

ความคิดเห็นที่ 17   15-5.[ปีศาจความฝัน] 1 ธันวาคม วันเอดส์โลก อ่านหนังสือที่เกี่ยวกับโรคเอดส์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไดมอนด์ ไลฟ์ Diamond Life ประเภท โรแมนติกคอเมดี้ ผู้เขียน FUJIWARA AKIRA สนพ.บงกช 3 เล่มจบ 550 หน้า ราคา 125 บาท โปรยปกหลัง : พ่อชอบเล่นการพนัน แม่หนีตามผู้ชาย คานาเอะต้องออกจากโรงเรียนม.ปลายเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม ตอนนี้เธอคือสาวอายุ 22 ผู้แสนยากจนที่ทำงานในบริษัททำความสะอาด เมื่อเธอได้มาเจอกับโอดะ ฮารุกิ ที่ถูกกล่าวขานว่าเป็น "เทพเจ้าแห่งความตาย" และ "ซอมบี้หิวเงิน" ลูกชายคนโตของบริษัท IT ชะตากรรมของคานาเอะก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว...!? ถึงเงินจะซื้อความรักไม่ได้ แต่มีแค่รักก็ไม่สามารถทำเงินได้เหมือนกัน ดังนั้นเราจึงต้องการทั้งความรักและเงินตรา! เรื่องราว Get Happy Story ที่จี๊ดโดนใจผู้อ่าน!! ************************************************ ความรู้สึกหลังอ่าน : เมื่อเช้าหยิบการ์ตูนข้างเตียงของพี่สาวมาอ่านฆ่าเวลา โดยที่ไม่รู้เลยว่าจะเอามาตอบข้อนี้ได้ คิดว่าเป็นการ์ตูนรักธรรมดา แต่อ่านจบแล้วขอกรี๊ดดังๆ เรื่องนี้สนุกมากๆเลยค่ะ อยากแนะนำสำหรับผู้ที่ชื่นชอบอ่านการ์ตูน(ผู้หญิง) รับรองไม่ผิดหวัง มีครบทุกรสเลย เล่มแรกจะตลกๆแนวนางเอกสู้ชีวิต ทำงานหาเงินตัวเป็นเกลียว เลี้ยงพ่อไม่เอาไหนแถมขยันหาเรื่องเดือดร้อนอีก [Spoil] เล่มสองจะเข้มข้นขึ้นนึดนึง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มพัฒนา เมื่อนางเอกรักพระเอก แต่ฐานะต่างกัน ส่วนพระเอกก็บอกเลิกนางเอกโดยไม่มีเหตุผล (ซึ่งคนอ่านก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าที่พระเอกทำอย่างนั้นเพราะกลัวนางเอกรู้ความจริงว่าตัวเองเป็นผู้ติดเชื้อHIV แล้วจะถูกรังเกียจ) เล่มสามจะเล่าถึงพระเอกที่ติดเชื้อHIV ตั้งแต่อายุ 17 ยังไม่จบม.ปลาย โดนเพื่อนรังเกียจและล้อเลียน พ่อแม่อับอาย สารพัดปัญหาจนเกือบฆ่าตัวตาย ต้องดิ้นรนหาเงินเพื่อรักษาตัวเองให้ได้ ใจจริงแล้วอยากแนะนำให้อ่านเรื่องนี้โดยไม่รู้มาก่อนว่าพระเอกติดเชื้อจะสนุกว่าเพราะมันจะเซอร์ไพรส์มากๆ เล่มแรกว่านางเอกสู้ชีวิตแล้ว เจอเล่มสามพระเอกสู้ชีวิตกว่าสุดๆ นางเอกเทียบไม่ได้เลย [จบเขตสปอยล์] จากคุณ : หมูย้อมสี เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 14:20:06

ความคิดเห็นที่ 18   หวัดดีเย็นๆวันอาทิตย์นะครับ รายงานสถานการณ์ล่าสุด หาดใหญ่ฝนยังไม่หยุดเลยครับ ติดแหง็กอยู่กับบ้านไปไหนไม่ได้ ดีนะวันหยุดไม่ต้องทำงาน คุณหมูการ์ตูนพล็อตน่าสนนะ แต่ไม่ใช่แนวยังไงจะลองไปหามาอ่านดูนะครับ วันนี้รีวิว 2 เล่มเบาๆนะครับ 10-9.[ทินา] สี่สุดสนุก อ่านหนังสือที่ชื่อหรือนามปากกานักเขียนมีสี่พยางค์ นิทานของบีเดิลยอดกวี J.K.Rowling : เขียน/ภาพประกอบ สุมาลี : แปล สำนักพิมพ์ นานมีบุ๊คส์ พิมพ์ครั้งที่ 1 ธันวาคม 2551 109 หน้า  195 บาท นิทานของบีเดิลยอดกวี เป็นหนังสือรวบรวมเทพนิยายแสนสนุก 5 เรื่อง 5 รส ที่เหล่าเด็กๆพ่อมดรู้จักดี ครบครัวด้วยเหล่าตัวละครเวทมนตร์ ที่พร้อมจะสร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะและความระทึกใจจากภยันตรายหลากหลายชนิด ท้ายเรื่องทุกเรื่องมีบทวิเคราะห์เพิ่มเติมโดยศาสตราจารย์อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ซึ่งทั้งมักเกิ้ลและเหล่าพ่อมดจะต้องชื่นชอบเพราะท่านได้กล่าวถึงข้อคิดทางศีลธรรม ที่ปรากฏอยู่ในนิทานแต่ละเรื่อง รวมไปถึงสอดแทรกเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากชีวิตที่ฮอกวอตส์ด้วย เทพนิยายทั้ง 5 เรื่องประกอบไปด้วย - พ่อมดกับหม้อกระโดดได้ - น้ำพุแห่งโชคดีทีเดียว - หัวใจขึ้นขนของผู้วิเศษ - แบ็บบิตตี้ แร็บบิตตี้กับตอไม้หัวเราะได้ - นิทานสามพี่น้อง (ระวัง สปอยล์ !! - อีกแล้วเหรอ T_T ) ความรู้สึกหลังอ่าน ผมรู้สึกเฉยๆนะครับ แล้วก็ยิ่งตอกย้ำว่าหลังๆ งานของเจ.เค.เสื่อมมนตร์ขลังลงไปเยอะเลย ไม่สนุกเหมือนเก่าอาจจะเป็นเพราะอายุที่มากขึ้นของตัวละครหรือเปล่า จึงทำให้ต้องมีการเพิ่มดราม่าเข้าไปให้ตัวละครมีพัฒนาการ อย่างเช่นเทพนิยายทั้ง 5 เรื่องในเล่มนี้ ผมอ่านด้วยปราศจากความสนุกตื่นเต้นและคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาจัง อย่างเช่นตอนแรก พ่อมดกับหม้อกระโดดได้ แค่เพียงความรำคาญของพ่อมดที่มีต่อเจ้าหม้ออัปลักษณ์เพียงแค่นั้นเองเหรอ ถึงทำให้ลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเป็นคนดีช่วยเหลือคนอื่นเพียงข้ามคืน (ซีเรียสไปป่าวเนี่ยเรา) แต่ที่ชอบที่สุดคงเป็นตอนสุดท้าย นิทานสามพี่น้อง ดูแล้วมีที่มาที่ไป มีเหตุมีผลและมีคติแฝงที่เห็นได้ชัดเจนมากที่สุด หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือแสนพิเศษที่นำเงินรายได้ส่วนหนึ่งไปใช้เพื่อการกุศล (จึงเป็นเหตุให้หนังสือเล่มนี้แพงพิเศษด้วยรึป่าวก็ไม่สามารถทราบได้) แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 16:39:17 จากคุณ : เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 16:38:09

ความคิดเห็นที่ 19   10-13.[แม่ไก่] เสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราเป็นวันเด็กแห่งชาติ มารับฟังเสียงของเด็ก ๆ บ้างดีไหม อ่านหนังสือ 1 เล่ม ที่เขียนโดยเด็กอายุต่ำกว่า 18 (อายุขณะที่เขียน) หรือให้เด็กเป็นตัวละครเอกที่ถ่ายทอดเรื่องราวในหนังสือ เล่มนั้น ๆ (ในกรณีหลังนี้ขอให้เป็นเด็กอายุต่ำกว่า 15 ค่ะ) บรัดเล่ย์ เด็กเกเรหลังห้องเรียน หลุยส์ ซัคเกอร์ : เขียน ฤทัยรัช จันทร์เพ็ญ : แปล สำนักพิมพ์ แพรวเยาวชน พิมพ์ครั้งที่ 7 กุมภาพันธ์ 2546 224 หน้า 120 บาท วรรณกรรมเยาวชนที่ได้รับรางวัลมากมายหลายสถาบัน เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่ครองใจเด็กทั่วโลกมายาวนาน ทั้งสนุก ขบขัน และเรียกน้ำตาแห่งความเศร้าได้ในเวลาเดียวกัน เรื่องราวของบรัดเล่ย์ เด็กนักเรียนโรงเรียนเนินเขาสีแดง ห้องหมายเลข 12 ห้องครูเอ๊บเบล (แต่ผมอ่านว่าครูแอ๊บแบ๊วตลอดเรื่องเลย - ง่ายดี ) เจ้าของโต๊ะตัวสุดท้าย แถวสุดท้าย บรัดเล่ย์ไม่ตั้งใจเรียน  อยู่ในห้องก็ขีดๆเขียนๆตัดกระดาษเล่น ไม่อยากทำการบ้าน  ชอบโกหก  และไม่มีเพื่อน ทุกคนในโรงเรียนเห็นเค้าเป็นสัตว์ประหลาด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผมคิดว่าเค้ามีโลกส่วนตัวของเค้าซึ่งค่อนข้างจะสูงมากเลยทีเดียว เป็นโลกที่ปกป้องเค้าจากคนรอบข้างที่ไม่ยอมรับในตัวเค้า ดังนั้นผมจึงมีความเห็นว่าบรัดเล่ย์เป็นเด็กที่น่าสงสารมากกว่าที่จะเป็นเด็กเกเร จนวันหนึ่งที่ คาร์ล่า ก้าวเข้ามาในชีวิตของบรัดเล่ย์ในฐานะของครูที่ปรึกษา เธอสามารถทำให้เค้าเปลี่ยนแปลงตัวเองให้มีความกล้าและมั่นใจในตัวเองมากขึ้น กล้าที่จะมีเพื่อน กล้าที่จะทำการบ้าน และกล้าที่เป็นคนดี เล่มนี้ได้มานานแล้วแต่ไม่มีแรงดึงดูดให้หยิบมาอ่าน แต่เพราะ WWR ทำให้ผมบอกได้เลยว่าขอบคุณที่ทำให้ไม่พลาดหนังสือดีอีกเล่มไป อ่านแล้วประทับใจและหลงรักความน่ารักของบรัดเล่ย์อย่างจังๆ ผู้เขียนสอดแทรกอารมณ์ขันไว้ได้อย่างกลมกล่อม เป็นเหมือนกับจิตวิทยาเด็กเล่มหนึ่งที่ผู้ใหญ่ พ่อแม่ ผู้ปกครองควรอ่าน อ่านแล้วเข้าใจความเป็นเด็ก เข้าในสถานะ ความคิดและความต้องการของเค้ามากยิ่งขึ้น จากคุณ : เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 16:40:24

ความคิดเห็นที่ 20   ปักหมุด+คอมเมนต์ค่ะ หมูย้อมสี: Diamond Life เหมือนเห็นคนในเฉลิมไทยพูดถึงเหมือนกัน น่าสนค่ะ น้องพลุ: คิดว่าที่บีเดิลมันจืดๆคงเป็นเพราะฟอร์แม็ตที่เป็นนิทานสั้นๆด้วยมั้งคะ ก็เลยต้องรีบมารีบไป แถมคติสอนใจแล้วก็จบ (อยากให้มีคอมเมนต์ของดัมเบิลดอร์มากกว่านี้จัง) จากคุณ : ทินา เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 18:52:57

ความคิดเห็นที่ 21   คุณหมู >> ตัดหน้าเราไปซะแล้ว ...เราก็หยิบเรื่องนี้ออกมาสำหรับโจทย์เอดส์เช่นกัน ... ตอนแรกที่อ่าน ก็ชอบแล้ว ชอบที่พระเอกสอนนางเอกเกี่ยวกับการใช้เงิน พอมาเล่ม 2 อารมณ์เริ่มเปลี่ยน   มาจบที่เล่ม 3 ..เรียกน้ำตาเราได้ด้วยล่ะ ... จากคุณ : นัทธ์ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 20:19:37

ความคิดเห็นที่ 22   คุยนิดนึงก่อนส่งรีวิว ขอโทษจริง ๆ ค่ะ คุณสาวไกด์ฯ เลยได้แปะใหม่อีกรอบเลย เคยอ่านเรื่องของฟูลกัมแล้วละ ของเขาดีจริง ๆ เนอะ ผู้แปลก็น่ารัก เคยเห็นแถว ม. บ่อย ๆ อาจารย์เป็นคุณแม่ของรุ่นพี่สมัยเรียนมัธยมค่ะ การ์ตูนของบงกชนี่มีดี ๆ หลายเล่มนะคะ บางเล่มนี่ดีอย่างคาดไม่ถึงเลยละ ^ ^ ว่าแล้วก็ถึงเวลาปล่อยของ คะแนนชักจะอยู่ท้ายตารางเกินไปละ (ฮา) ---------------------------------------------------------------------------- 15-5.[ปีศาจความฝัน] 1 ธันวาคม วันเอดส์โลก อ่านหนังสือที่เกี่ยวกับโรคเอดส์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ค็อกเทล บทละครชีวิตและผลงานของเภสัชกรยิปซี ดร. กฤษณา ไกรสินธุ์ ผู้เขียน : วินซ์ ลีคาต้า (Vince LiCata) และ ปิง ชอง (Ping Chong) บทนำ โดย ทามาร่า ลูส์ สำนักพิมพ์ : Silkworm Books จำนวนหน้า : 146 หน้า (บทนำ 34 หน้า บทละคร 112 หน้า)   บางส่วนจากปกหลัง เรามักจะถามกันว่า ทุกวันนี้ยังมี คนดี-คนกล้า-คนจริง อยู่หรือเปล่า ดร. กฤษณา ไกรสินธุ์ เป็นเภสัชกรชาวไทย หนังสือเล่มนี้เป็นบทละครที่สร้างจากชีวิตจริงของเธอ... ‘ค็อกเทล’ เป็นเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งต่อสู้กับสิ่งที่คนอื่นบอกว่าเธอไม่มีวันสู้ได้ เป็นเรื่องของคนที่ช่วยชีวิตของคนไทยและคนแอฟริกาไว้นับแสนด้วยตัวเองเพียงลำพัง เป็นเรื่องราวซึ่งผู้กำกับละครเวทีชาวอเมริกาผู้มีชื่อเสียงระดับชาติประทับใจ จนนำไปทำเป็นละครเวทีร่วมสมัยฟอร์มใหญ่ และแสดงในประเทศอเมริกามาแล้ว หนังสือเล่มนี้แบ่งออกเป็น 2 ส่วนค่ะ ส่วนแรก คือ บทนำ โดย ทามาร่า ลูส์ นักเขียนที่ ดร. กฤษณา เสนอให้นำเอาชีวประวัติของตนเองไปถ่ายทอด แต่เมื่อไปดูละครเรื่อง ‘ค็อกเทล’ ที่หลุยเซียน่าแล้ว เธอก็คิดว่าละครเวทีเรื่องนี้บอกเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับ ดร. กฤษณาได้ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องให้เธอเขียนอีกก็ได้ เธอจึงเขียนบทนำเกี่ยวกับการพบกันของเธอและ ดร. กฤษณา หน้าที่การงานของ ดร. กฤษณาโดยสังเขป และเล่าเรื่องเกี่ยวกับละครเวทีที่เป็นผลงานร่วมกันของ วินซ์ ลีคาตา และ ปิง ชอง ให้ ส่วนที่สองของหนังสือเล่มนี้ คือ ส่วนของบทละครที่เป็นผลงานการเขียนร่วมกันของลีคาต้าและปิง ชอง คนแรกไม่เป็นแต่เป็นนักเขียนบทละครเท่านั้น แต่ยังเป็นอาจารย์ประจำภาควิชาชีววิทยาและเคมี ที่ทำวิจัยเกี่ยวกับโปรตีนตระกูลหนึ่งซึ่งมีความสัมพันธ์กับยา Anti-HIV โดยตรง คนหลังเป็นนักออกแบบท่าเต้น ผู้กำกับละครเวทีที่ได้รับรางวัลสำหรับละครนอกบรอดเวย์มาแล้ว สำหรับบทละครเรื่องนี้ เน้นไปที่การค้นคว้าเกี่ยวกับยาต้านไวรัส HIV และอุปสรรคที่ ดร. กฤษณาต้องเจอ ไม่ว่าจะเป็นการสนับสนุนอย่างไม่ค่อยเต็มใจของผู้อำนวยการองค์การเภสัชกรรมคนใหม่ อคติเกี่ยวกับคนเป็นโรคเอดส์ที่ทำให้ไม่มีใครอยากช่วยเหลือการผลิตยาที่ทำอย่างไรก็ไม่ได้กำไร ความลำบากในการผลิตยาต้านไวรัสเอชไอวีชนิดใหม่ คือ AZT และ GPO-VIR ซึ่งตัวหลังเป็นยาที่เรียกว่า ‘ค็อกเทล’ เนื่องจากเป็นการนำเอายาต้านเชื้อไวรัสเอชไอวี 3 ชนิด ได้แก่ Stavudine, Lamivudine และ Nevirapine มารวมกันเป็นเม็ดเดียว เพื่อลดค่าใช้จ่ายของผู้ป่วย และปัญหาทางด้านกฎหมายสิทธิบัตรยาที่บริษัทยานำมาอ้างเพื่อไม่ให้ ดร. กฤษณาผลิตค็อกเทล ปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นทำให้ ดร. กฤษณา ตัดสินใจลาออกจากองค์การเภสัชกรรม แล้วได้รับการสนับสนุนจากองค์กรแพทย์ไร้พรมแดนและบริษัทฟาร์มากินาของพ่อลูกชาวเยอรมัน ซึ่งตั้งอยู่ในสาธารณรัฐคองโกที่อยู่ในภาวะสงคราม ทำไร่ซินโคนาและผลิตยาด้วยพันธกิจเพื่อมนุษยธรรม อ่านจบแล้ว ความรู้สึกแรกที่แวบเข้ามาในความคิด คือ บทละครเรื่องนี้ ‘กัด’ เจ็บมาก ๆ ตั้งแต่นักการเมืองไทยที่สนใจแต่ภาพพจน์ของตัวเอง เห็นว่าเอดส์เป็นปัญหาที่ควรซุกไว้ใต้พรม องค์การเภสัชกรรมที่สนใจผลิตแต่สินค้าที่ขายออก ไม่สนับสนุนยาที่เป็นประโยชน์ แต่ไม่ทำกำไร บริษัทยาที่กอดสิทธิบัตรเอาไว้แน่นพอ ๆ กับตุ๊กแก และพยายามหาประโยชน์จากสิทธิบัตรจนถึงที่สุด ผู้เขียนบทละครเรื่องนี้ไม่ลังเลเลยที่จะเน้นภาพ ‘เล๊ว-เลว’ ให้กับคนพวกนี้ (ฮา) ในขณะเดียวกัน บทละครเรื่องนี้ก็ทำให้เราสามารถมองเห็นกระบวนการผลิตยาสักชนิดหนึ่งออกมา รวมไปถึงปัญหาที่เกิดขึ้นจากกฎหมายสิทธิบัตร รวมไปถึง สนธิสัญญา TRIPs หรือ Agreement on Trade-Related Aspects of Intellectual Property Rights ที่เอื้อประโยชน์ให้ธุรกิจ แต่กลับก่อให้เกิดปัญหากับผู้ป่วยที่ต้องการใช้ยาแต่ไม่สามารถจ่ายเงินแพง ๆ เพื่อซื้อยาได้ เนื่องจาก บริษัทยาจดสิทธิบัตรคุ้มครองส่วนประกอบตัวยาและวิธีการผลิตทั้งหมด ทำให้ผู้ที่ต้องการผลิตยาที่มีตัวยาเดียวกันและวิธีการเดียวกัน แม้จะทำได้ในราคาที่ถูกกว่า หรือต้องการนำเอาส่วนประกอบของยาชนิดนี้ไปผสมกับยาอื่นเป็นยาใหม่ เอาไปใช้ไม่ได้เลย นอกจาก ดร. กฤษณาจะมีบทบาทเด่นและเรียกได้ว่าเป็น Heroine ของเรื่องค็อกเทลเลยก็ว่าได้ แต่ก็ทำนองเดียวกับที่ผู้พิทักษ์ความยุติธรรมอย่างเปาบุ้นจิ้นจะขาดจั่นเจา ท่านกงซุน หรืออ๋องแปดไม่ได้ ความสำเร็จของ ดร. กฤษณาเกิดขึ้นได้จากการสนับสนุนและความช่วยเหลือของเพื่อนร่วมงาน รวมถึงบุคคลภายนอก รวมถึงคนอื่น ๆ ที่ทำงานเกี่ยวกับการป้องกันและรักษาโรคเอดส์ด้วย ซึ่งคนสำคัญคนหนึ่งที่เป็นทั้งลูกน้อง เป็นเลขานุการ เป็นเพื่อน เป็นคนดูแลในหลาย ๆ เรื่องให้ คือ คุณอัจฉรา เอกแสงศรี ค่ะ และยังมีคุณหมอทิโด้แห่งองค์กรแพทย์ไร้พรมแดนที่ประสานงานให้ ดร. กฤษณาได้รู้จักกับบริษัทฟาร์มาคินา ซึ่งในเรื่องนี้ ดร. กฤษณาเอ่ยถึงหมอทิโด้ว่า เหมือนเทวดามาโปรดแท้ ๆ ในเรื่องถึงจะมีบทน้อย แต่มักโผล่มาเวลาที่ต้องการความช่วยเหลือเสมอ ส่วนตัวคิดว่า บทละครเรื่องนี้สนุกมากค่ะ ลองนึกภาพตามแล้ว เป็นละครที่น่าดูมาก ๆ แม้ว่าบางเรื่องที่เป็นส่วนของกระบวนการทางวิทยาศาสตร์อาจจะเข้าใจยากไปนิด แต่ก็มองข้าม ๆ ได้ เพิ่งจะรู้จากเรื่องนี้ว่า บริษัทผลิตผงชูรสบางบริษัทก็ผลิตเคมีภัณฑ์ที่นำไปผลิตยาด้วย ตอนที่บริษัทผงชูรสออกมา ทีไร พอนึกภาพโลโก้แพนด้ายักษ์ตามไปนี่ ฮามาก ๆ ^ ^ สำนวนแปลฉบับภาษาไทยของเรื่องนี้ก็ดีด้วย แต่มีที่ติดใจอยู่นิดหน่อยตรงช่วงท้าย ๆ คือ ผู้แปล แปลช่วงที่ตัวละครพูดภาษาสวาฮิลีแล้วมีแปลเป็นอังกฤษในประโยคถัดมาแบบนี้ “แมงโก้ : (พูดภาษาสวาฮิลีก่อน แล้วพูด ภาษาไทย ซ้ำ)” ... ชาวคองโกพูดภาษาไทยเนี่ยนะ (จริง ๆ ก็ถูกของผู้แปลแล้ว เพราะเล่มนี้เป็นบทละครแปลเป็นภาษาไทย แต่เราไม่คุ้นเอง)   เป็นหนังสือที่อยากแนะนำให้ลองอ่านดูค่ะ ^___^ ป.ล. เรื่องค็อกเทลนี้ คณะอักษรศาสตร์ จุฬา ฯ เพิ่งจะนำเอาไปทำเป็นละครเวที แสดงเมื่อวันที่ 30 สิงหา 2552 ใช้ชื่อเรื่องเป็นภาษาไทยว่า ‘นางฟ้านิรนาม’ ค่ะ ดูรายละเอียดและภาพจากละครเวทีเรื่องนี้ได้ที่ http://nangfahnirnam.exteen.com/ แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 22:42:30 จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 22:41:17

ความคิดเห็นที่ 23   5-6.[แก้วกังไส] อ่านหนังสือที่ตัวเอกมีอาชีพฉีกแนวจากพิมพ์นิยมแทน เช่น หมอผี หมอดู คนขับเเท็กซี่ ยาคุโมะ อิทสึกิ นักชาติพันธุ์วิทยากับคดีฆาตกรรมปริศนา เรื่อง : Yozaburo Kanari ภาพ : Masakazu Yamaguchi สำนักพิมพ์ : สยามอินเตอร์คอมิกส์ ปัจจุบันออกมา 9 เล่ม (พ.ศ. 2547-2548) จำนวนหน้า : เล่มละประมาณ 200 หน้า ราคาเล่มละ 45 บาท ชื่ออาชีพ ‘นักชาติพันธุ์วิทยา’ จากชื่อเรื่องก็คงจะการันตีความแปลกของอาชีพพระเอกได้แล้วใช่ไหมละคะ ^ ^ แต่ถ้าแปลให้ถูกต้องตามสายวิชาการและลักษณะงาน และแปลให้ถูกต้องตามต้นฉบับ ที่ไปเจอว่าการ์ตูน หรือ มังงะ ชุดนี้ถูกเอาไปทำละครชุดทางโทรทัศน์มาแล้วโดยใช้ชื่อว่า Mystery Minzoku Gakusha Yakumo Itsuki หรือ Itsuki, the Mystery Folklorist อาชีพของพระเอกก็จะยิ่งแปลกและแหวกแนวไปจากอาชีพพิมพ์นิยมไปใหญ่ คือ ‘นักคติชนวิทยา’ ค่ะ แล้ว “ชาติพันธุ์วิทยา” กับ “คติชนวิทยา” คือ อะไร คำว่า “ชาติพันธุ์วิทยา” (Ethnology) ความหมายของคณะกรรมการบัญญัติศัพท์สังคมวิทยา คือ การศึกษาวัฒนธรรมของกลุ่มมนุษยชาติ เพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับกลุ่มคนหรือกลุ่มชาติพันธุ์ กลุ่มใดกลุ่มหนึ่งอย่างลึกซึ้งรอบด้าน และครอบคลุมทุกเรื่อง ที่เกี่ยวกับวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์นั้น ๆ และอาจมีการศึกษาเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์หนึ่งกับอีกกลุ่มชาติพันธุ์หนึ่งด้วยก็ได้ ส่วน “คติชนวิทยา” (Folklore) เป็นการศึกษาเกี่ยวกับวัฒนธรรมความเชื่อของกลุ่มบุคคลหรือสังคม โดยมักจะมุ่งเน้นไปที่การศึกษานิทานพื้นบ้าน เพลงพื้นบ้าน การละเล่น การแสดงพื้นบ้าน ศิลปะพื้นบ้าน ความเชื่อ พิธีกรรมและประเพณีพื้นบ้านของกลุ่มคนหรือสังคมนั้น ๆ ว่ามีวิธีการ ความเชื่อเบื้องหลังอย่างไร ในเรื่อง ยาคุโมะ อิทสึกิ นี้ คดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นแต่ละคดีจะมีความเชื่อมโยงกับตำนานพื้นบ้าน ความเชื่อและพิธีกรรมของท้องถิ่นนั้น ๆ รวมไปถึงเพลงพื้นบ้าน ซึ่งเข้าทางคติชนวิทยามากกว่า แต่คาดว่าอาชีพนักวิชาการสาขาวิชานี้คงจะประหลาดเกินไป ผู้แปลเลยนึกไม่ทันนึกถึง ^ ^' การ์ตูนชุดนี้มีด้วยกัน 9 เล่ม แต่ตัวเองซื้อได้ถึงเล่ม 8 ค่ะ เลยพูดถึงแค่ 8 เล่มก็แล้วกัน เล่ม 1 ตอน คดีฆาตกรรมตำนานเท็งงู ยาคุโมะ อิทสึกิเดินทางไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งเพื่อเก็บข้อมูลเทศกาลที่ห้าปีมีครั้งเดียว คือ เทศกาลเจ้าเขา ซึ่งมีเรื่องเล่าท้องถิ่นว่า เท็งงู (สัตว์ในตำนานของญี่ปุ่น มีรูปร่างเป็นคน จมูกยาว มีปีกบินได้) พยายามมาลักตัวหญิงสาวในหมู่บ้านไป ชาวบ้านจึงวางยาพิษในน้ำแกง ทำให้เท็งงูหนีไปไม่กล้าเข้าหมู่บ้านอีก จึงมีจัดเทศกาลระลึกถึงเหตุการณ์นั้น โดยมีระบำเท็งงูและการดื่มน้ำแกงเท็งงูด้วยกันในหมู่บ้าน แต่เทศกาลนั้นเองก็เป็นจุดเริ่มต้นของการฆาตกรรมหลายศพที่ล้วนแต่มีความเกี่ยวข้องกับตำนาน ในขณะเดียวกันยาคุโมะก็ได้รับรู้เรื่องเล่าเกี่ยวกับเท็งงูในอีกมุมหนึ่ง และเป็นเบาะแสของเหตุที่เกิดขึ้นด้วย เล่ม 2 ตอน คดีฆาตกรรมเจ้าหญิงคางุยะ เล่มนี้ประกอบด้วย 2 ตอนค่ะ คือ คดีฆาตกรรมเจ้าหญิงคางุยะ กับ ฆาตกรใต้ใบฟุกิ ในตอน “คดีฆาตกรรมเจ้าหญิงคางุยะ” (ซึ่งส่วนแรกของตอนนี้อยู่ท้ายเล่ม 1) ยาคุโมะ ไปเป็นกรรมการตัดสินการประกวดเจ้าหญิงคางุยะที่เมืองนาโยโนะที่เป็นต้นกำเนิดตำนาน และได้พบกับอดีตนักศึกษาที่ลาออกจากมหาวิทยาลัยกลางคัน แต่ผู้เข้าร่วมประกวดหาเจ้าหญิงคางุยะ กลับถูกฆาตกรรมระหว่างการแข่งขัน พร้อมมีจดหมายขู่ว่า ผู้ที่ได้รับตำแหน่งเจ้าหญิงจะต้องได้รับโทษ ส่วนตอน “ฆาตกรใต้ใบฟุกิ” เป็นตอนที่ยาคุโมะกับฟุราโนะเดินทางไปในเมืองที่มีตำนานเกี่ยวกับ มนุษย์แคระที่เรียกว่า ‘โคโรบ๊อกเคิล’ ที่อาศัยอยู่ใต้ใบฟุกิ (Butterbur) ตามที่ผู้ช่วยอดีตอาจารย์ของเขา ซึ่งฆ่าตัวตายไปหลังจากมีข่าวออกไปว่า การค้นพบมนุษย์แคระในตำนานเป็นเรื่องลวงโลกชวน แต่เมื่อไปถึง ผู้ช่วยของอดีตอาจารย์กลับถูกทำร้ายภายในห้องปิดตายที่ไม่มีใครอื่นสามารถเข้าออกได้ เล่ม 3 ตอน คดีฆาตกรรมดินแดนยามัมบะ "ยามัมบะ" คือ ยักษ์ผู้หญิงที่กินคนเป็นอาหาร และเมื่อต้องจับพลัดจับผลูกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดพร้อมกับ มิยาโกะ เพื่อนของฟุราโนะ ยาคุโมะก็พบว่า คุณย่าของมิยาโกะเป็นผู้ที่คนในเมืองลือกันว่า เป็นยามัมบะ เพราะมีชาวบ้านเห็นว่าเคยกินเนื้อมนุษย์ และจากนั้นไม่นานก็เกิดการฆาตกรรมหลายศพเกิดขึ้น โดยมีพยานหลายคนระบุว่า ฆาตกรที่ฆ่ามีลักษณะเหมือนยักษ์กินคนยามัมบะ เล่ม 4 ตอน คดีฆาตกรรมตำหนักหน้ากาก ยาคุโมะเดินทางมายังคฤหาสน์กลางป่าเพื่อชมระบำภาพลวงตาที่แสดงโดยลูกสาวของนักวิจัยหน้ากาก หลังการแสดงจบลง ในเช้าวันรุ่งขึ้นก็มีคนพบศพผู้ได้รับเชิญเข้าชมการแสดงรายหนึ่ง แต่ไม่ใช่รายสุดท้าย และในขณะเดียวกันนั้น หญิงสาวผู้แสดงก็ได้ออกปากถึงอำนาจของหน้ากากที่เธอสวมและทำให้จิตใจเปลี่ยนไป ตำนานของ ‘หน้ากากนางโลม’ ที่ใช้ในการแสดงระบำหน้ากากมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีนี้อย่างไรกันแน่ เล่ม 5 ตอน คดีฆาตกรรมเพลงเด็ก เล่มนี้ประกอบด้วยคดีสั้น ๆ สองคดี คือ คดีฆาตกรรมเพลงเด็ก กับ เรื่อง เหตุใดเมบินะจึงถูกฆ่า คดีแรก เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเกี่ยวข้องกับเพลงประกอบการละเล่นของเด็ก ๆ ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่ และนำมาซึ่งเหตุฆาตกรรมคนในคณะถ่ายทำอัลบั้มภาพของนักร้องสาว คดีหลัง เป็นคดีที่เหยื่อถูกฆาตกรรมเลียนแบบที่ฆาตกรทำกับตุ๊กตาเมบินะ หรือตุ๊กตาเจ้าหญิงในเทศกาลเด็กผู้หญิง เล่ม 6 ตอน คดีฆาตกรรมเกาะบูชายัญ ข่าวการค้นพบโครงกระดูกบริเวณใต้ฐานเสาหลักเมืองทำให้ยาคุโมะกับฟุราโนะเดินทางไปยังเกาะต้นเรื่อง เพื่อศึกษาเกี่ยวกับพิธีกรรมการใช้มนุษย์บูชายัญแล้วฝังลงไปใต้เสาหลักเมือง ที่นั่นทั้งคู่ได้พบกับ เหตุการณ์ที่หญิงสาวคนหนึ่งถูกตัดศีรษะแล้วผลักลงไปในบริเวณเสาที่จะทำการซ่อมแซม และยังมีเหตุฆาตกรรมซ้ำซ้อนขึ้นกับชายหญิงท่าทางแปลก ๆ ที่เดินทางมาพร้อมกันที่เกาะตามมาอีก   ท้ายเล่มมีคดีแถมสั้น ๆ เกี่ยวกับคดีวางยาพิษนักศึกษาที่มาสัมมนาภาคฤดูร้อนของภาควิชาโบราณคดีด้วยค่ะ เล่ม 7 ตอน ปริศนาขุมทรัพย์นักรบผู้ปราชัย ยาคุโมะกับฟุราโนะเข้าร่วมเล่นเกมเรียลลิตีโชว์หาสมบัติซามูไรในตำนานภายในพื้นที่คฤหาสน์แห่งหนึ่ง ผู้เข้าร่วมเล่มเกมแต่ละคนล้วนแต่ต้องการเงินทั้งนั้น แต่สิ่งที่แปลก คือ ผู้ที่โดนปองร้ายหลายหนกลับเป็น ลูกสาวของหัวหน้าคนรับใช้ภายในบ้าน และในเวลาต่อมา ผู้ร่วมแข่งขันก็มีอันเป็นไปทีละคน สมบัติที่ซามูไรซ่อนไว้มีจริงหรือไม่ ฆาตกรเป็นใคร ฆ่าผู้ร่วมแข่งขันเพื่ออะไรเป็นเรื่องที่ยาคุโมะต้องหาคำตอบ เล่ม 8 ตอน เมื่อนางฟ้าโผบินสู่นภา เล่มนี้มีคดีสั้น ๆ รวมทั้งหมด 6 ตอน คือ คดีฆาตกรรมรองเท้าแดง ซาชิกิวาราชิผู้หัวเราะในความมืดมิด มือซ้ายที่หายไป นางหิมะผู้ถูกสังหาร ซากุระที่เบ่งบานยามเหมันต์ และตำนานผ้าแพรวิหค ส่วนตัวชอบคดีในเล่ม 3 เล่ม 4 และเล่ม 8 เป็นพิเศษ โดยเฉพาะบทสรุปของเล่ม 3 ที่พูดถึงผู้หญิงกับยามัมบะค่ะ ยอมรับว่าไม่ค่อยถูกใจลายเส้นเล่มแรก ๆ เอาซะเลย แต่พอเล่มสี่เป็นต้นไป เส้นสวยขึ้นผิดหูผิดตาเลยละค่ะ ด้วยความเป็นการ์ตูนผู้ชาย สาว ๆ ในเรื่องนี้ ยกเว้น ฟุราโนะ ที่เป็นนักศึกษา ม. ซาคากิ ผู้ช่วยของยาคุโมะ เลยป่วยเป็น ‘ปอดบวม’ ให้ต้องหนักอกหนักใจกันเป็นแถว ๆ และมีฉากเซอร์วิสกระจายอยู่เป็นหย่อม ๆ แม้ว่าตอนแรก ๆ จะไม่ปลื้มลายเส้น แต่การนำเอาเรื่องทางคติชนวิทยามาใช้ในการเล่าเรื่อง นับว่าเป็นจุดเด่นที่ทำให้เรื่องนี้มีความน่าสนใจจนกระทั่งกลบจุดอ่อนเรื่องลายเส้นจนมิดเลยทีเดียว ต้องยกให้ฝีมือการเขียนเนื้อเรื่องของ โยซาบุโร่ คานาริ ผู้ที่มีส่วนที่ทำให้คินดะอิจิ ฮาจิเมะแจ้งเกิด ในฐานะนักสืบมัธยมที่ดังที่สุดในโลกคนหนึ่งในภาคแรก ซึ่งเรื่องนี้เขาก็ไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ   แม้ว่าบางคดีและกลวิธีบางอย่างที่นำมาใช้จะมีที่ตงิด ๆ อยู่บ้างว่า มันจะเป็นไปได้จริง ๆ ไหมเนี่ย อ่านไป ๆ ก็อดคิดไม่ได้ว่า พระเอกของโยซาบุโร่ คานาริต้องมัดหางม้า ท่าทางพึ่งไม่ได้ แต่เก่งหลบในทุกคนมั้ย เพราะยาคุโมะ อิทสึกิเป็นหนุ่มแว่นสุดเนิร์ด ผมยาว แถมยังยับและเยินได้ใจมาก ๆ และเอกลักษณ์อีกอย่างหนึ่งของโยซาบุโร่ คานาริที่ยังปรากฏอยู่ในเรื่องชุดนี้อย่างชัดเจนเช่นเดียวกับในคินดะอิจิ คือ ฆาตกรส่วนใหญ่มักจะน่าสงสารกว่าเหยื่อที่ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่า คนประเภทนี้อยู่ไปก็รกโลกจริง ๆ  ^ ^" ส่วนที่น่าสนใจอีกอย่างของการ์ตูนชุดนี้ คือ ช่วงท้ายเล่มจะมีคำอธิบายเกี่ยวกับความเชื่อและตำนานดั้งเดิม ที่เกี่ยวข้องกับตำนานที่เอามาเล่าในคดีนี้ด้วย เช่น เท็งงูคืออะไร ตำนานเจ้าหญิงคางุยะในแต่ละท้องถิ่น เป็นต้น แอบคิดเล่น ๆ ว่า ตำนานพื้นบ้านไทย ๆ เราก็มีที่สนุกหลายเรื่อง ถ้าจะมีนักเขียนไทยลองหยิบมาใช้ เขียนเป็นพื้นฐานของนิยายสืบสวนสอบสวนแบบนี้บ้างก็น่าจะสนุกดีเหมือนกันนะคะ ^ ^ ป.ล. 1 สิ่งที่ผิดคาดมาก คือ เรื่องนี้แปลดีค่ะ ผิดกับกีฏจารย์ (Mushishi) ที่ตัวเองชอบไอเดียมาก แต่แปลได้มึนสุด ๆ ป.ล. 2 การ์ตูนเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผู้ชายขี้อายเครดิตดีกว่าผู้ชายหื่น และผู้ชายหื่น (และนิสัยแย่) มักไม่ได้ตายดี   แต่พอหันกลับมามองนิยายไทยบางเรื่องแล้วก็ เฮ้อออ.... - -' ภาพปกเล่ม 1-9 และวันที่วางแผงมาจาก comtoon.com ส่วนภาพที่มุมขวาล่างมาจากซีรี่ส์ค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 23:01:47 จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 22:53:18

ความคิดเห็นที่ 24   โอ้โฮ...น้องเจ้าชายฯ ไปเร็วมากคะแนนทิ้งคนอื่นไม่เห็นฝุ่นแล้ว ช่วงนี้หนาวแล้วนะคะ ระวังสุขภาพกันหน่อย ปีนี้แอบดีใจที่ใส่เสื้อหนาวในกรุงเทพด้วยล่ะ ส่วนเจ้าแก้วอาทิตย์นี้ไม่ว่างขอติดไว้อาทิตย์หน้าค่อยมารีวิวนะคะ จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 02:25:58

ความคิดเห็นที่ 25   bookmark as usual เน็ตไวร์เลสยังไม่เวิร์คเช่นเดิม  ในนี้มีโปรคอมพิวเตอร์บ้างไหมเนี่ย T^T คุณสาวไกด์รีวิว "นางฟ้า จัตุรัสฯ" ได้ตรงกับที่เราอยากพูดมากค่ะ แต่ไม่สามารถเขียนออกมาได้แบบนั้น  แต่งงานกันเต๊อะ แอร๊ยส์  (แว่วเสียงฟ้าคำรามมาแต่ไกล เอิ๊กส์) ซื้ออิทสึกิมาประมาณ 4-5 เล่มค่ะ  เห็นด้วยว่าเนื้อเรื่องน่ะดี มีข้อมูลเกี่ยวกับคติชนน่าสนใจมาก  แต่ลายเส้นช่างเหลือรับ  เป็นการ์ตูนเรื่องเดียวเลยมั้งที่ทนอ่านไม่ไหว  ยังวางหลอนสายตาอยู่ในบ้านเนี่ย  จะขายทิ้งก็เสียดายเนื้อเรื่อง จะอ่านก็กลัวเส้นเลือดแตกเพราะรำคาญ 555 เสียดาย ไม่มี Diamond Life อ่ะ  ไม่งั้นโจทย์เอดส์จะลอกคุณหมูย้อมสีจริงๆ นะ วันเสาร์ที่ผ่านมา ไปงานเซลส์ที่ห้องสมุดเนลสัยเฮยส์มาค่ะ  มีใครไปมาบ้างรึเปล่าคะ? พอดีหลงวันที่  ดีว่าได้น้องคนนึง sms มาเลยรู้ตัวทัน   บ่ายวันเดียวกันก็ไปเจอเซลส์ของคิโนะคุนิยะ  มีหนังสือไทยมาลดด้วยนะ (ถึงจะนิดเดียวก็ตาม)  เสียดายวันนั้นของหนักมาก เลยไม่ได้คว้ามา  สนใจอยู่หลายเล่มเลย ขอกลับสู่โลกไร้เน็ตก่อนค่ะ   แล้วจะแว่บเข้ามาเกาะกระทู้เป็นระยะๆ อิอิ จากคุณ : ยาคูลท์ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 03:25:48

ความคิดเห็นที่ 26   คุณ smooth night ขอบคุณสำหรับลิงค์ค่ะ ไปอ่านแล้วก็นึกออกทันใดว่า ที่ซื้อเล่มนี้เก็บเพราะรีวิวของคุณยาคูลท์นี่เอง เชียร์ว่าน่าเก็บซะขนาดนั้น คุณเจ้าชายกลางสายหมอก PTNCenter บรัดเล่ย์เป็นหนังสือที่เราชอบมากค่ะ เป็นหนึ่งเล่มที่เป็นแรงบันดาลใจให้เราอยากเป็นครู อ่านจบแล้วน้ำตาซึมมากเลยค่ะ คุณปิยะรักษ์ ไม่เป็นไรค่า พอดีรีวิวนี้ทำใน word เลยไม่ลำบากเท่าไหร่ (บทเรียนจากคราวที่แล้ว ที่พิมพ์สดแล้วพอคอมฯ แฮงก์ คราวนี้เลยพิมพ์ในเวิร์ดค่ะ) คุณยาคูลท์ มามะมาแต่งงานกัน แต่เราซื้อเล่มนี้มาเพราะรีวิวคุณยาคูลท์จาก RRR เลยนะคะ เล่มไหนที่คุณยาคูลท์เชียร์มากๆ นี่ เราพยายามตามเก็บให้ครบแหละค่ะ เท่าที่ผ่านมา อ่านแล้วก็ไม่เคยไม่ชอบด้วย ยังไม่มีรีวิวนะคะ กำลังอ่านสำหรับโจทย์ 10 คะแนนอยู่ค่ะ ซีซั่นนี้มีเรื่องอื่นให้ทำเยอะ เลยไม่ค่อยได้อ่านหนังสือทุกวันเหมือนเดิม แหะๆ ยืนถือพู่เชียร์คนอื่นแทนแล้วกัน จากคุณ : สาวไกด์ใจซื่อ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 08:54:33

ความคิดเห็นที่ 27   เรื่อง Diamond Life หมูนำเสนอสุดๆเลยนะคะ อยากให้อ่านกันค่ะ เช่าอ่านก็ได้ เพราะหมูว่า 3 เล่ม 125 บาท ก็แพงเหมือนกัน ซื้อนิยายได้เล่มนึงเลย (ดีนะเนี่ยที่ตังค์พี่) ผู้ชายอ่านได้ ผู้หญิงอ่านดี แนะนำให้ลอกการบ้านหมูได้เลยค่ะ คุณนัทธ์ - หมูก็ร้องไห้เหมือนกันค่ะ ซึ้ง... ชอบตอนพระเอกสอนนางเอกเหมือนกันค่ะ ได้ความรู้ดี (ไม่คิดเลยว่าพอขึ้นเล่มสอง เนื้อเรื่องจะเปลี่ยนไป) รีวิวซ้ำกันก็ได้นะคะคุณนัทธ์ ดีซะอีกที่เพื่อนที่มาอ่านรีวิว จะได้มีหลายความคิดเห็นเป็นตัวช่วยตัดสินใจ น้องพลุ - เรื่อง นิทานของบีเดิลยอดกวี ยังไม่ได้ซื้อเลยค่ะ แอบคิดว่าแพง แต่คิดว่ายังไงก็คงต้องซื้อเก็บอยู่ดี การ์ตูนของคุณปิยะรักษ์ก็น่าอ่านค่ะ จดไปถามพี่ชายดีกว่าว่ามีเรื่องนี้มั้ย จากคุณ : หมูย้อมสี เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 09:40:47

ความคิดเห็นที่ 28   สวัสดีรอบบ้านค่ะ เข้ามาเก็บรีวิวเหมือนเดิมค่ะ ...ขณะนี้ขวัญเข้าโหมดอ่านเรื่อยเปื่อย หาโจทย์ให้หนังสือไม่ได้ กับหนังสือที่อ่านสำหรับตอบโจทย์ก็อ่านไม่จบสักที ไม่รู้ว่ารอบนี้จะเก็บคะแนนทันอ่ะป่าว... คุณหมูย้อมสี : บ้านอยู่สุราษฎร์ฯ เหรอค่ะ ถ้าใช่ ดีใจจังที่เจอคนบ้านเดียวกัน แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 52 10:17:31 จากคุณ : P@ween@ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 10:16:54

ความคิดเห็นที่ 29   สวัสดีตอนสาย ๆ ค่ะ ^^ มาเก็บรีวิวต่อ... คุณหมูฯ ไดมอนด์ ไลฟ์เห็นแว้บ ๆ ของหลานสาว แต่ไม่เคยเปิดดูเลย เพิ่งรู้ว่าเรื่องราวเกี่ยวกับเอดส์นะเนี่ย...สงสัยวันหลังต้องไปพลิก ๆ ดูคอมิกส์บนชั้นของหลาน ๆ มั่งแล้ว เผื่อหยิบมาตอบโจทย์ได้ น้องพลุ...พี่ก็รู้สึกคล้าย ๆ กับน้องพลุนะเรื่องของเจเคอ่ะ งานช่วงหลัง ๆ (อย่างแฮร์รี่เล่มท้าย ๆ นี่)ดูจะเสื่อมมนต์ขลังไปเยอะ หรือว่าเราจะโตขึ้นก็ไม่รู้นะ...บรัดเลย์ก็เป็นอีกเล่มที่อ่านแล้วประทับใจ แต่หนังสือหายไปแล้ว น้องส้ม....เล่มนี้น่าอ่านจัง จด ๆ ชอบที่เขาเรียกดร.กฤษณาว่า"เภสัชกรยิปซี"แฮะ เห็นภาพเลย ไหงช่วงนี้หลายคนเงียบ ๆ ไปเนอะ ซุ่มอ่านกันอยู่หรือไงคะ...น้องเจ้าชายพลุดูเหมือนจะแรงยังไม่ตก นำโด่งอยู่คนเดียว... หรือจะเป็นเพราะอากาศเย็น เลยออกอาการหนืด ๆ ..ฮ่า....เอาตัวเองวัด ตอนนี้เช้า ๆ ไม่อยากจะลุกจากที่นอนเล้ย...ช่วงวัน ๆ เหมือนจะผ่านไปไวมาก เดี๋ยวก็เย็น เดี๋ยวก็ค่ำ ทำอะไรแป๊บ ๆ ก็ได้เวลานอนอีกแล้ว บ่นเป็นคนแก่เลย อิอิ ยังไง ๆ ก็สู้ ๆ กันต่อนะค๊า...เดี๋ยวคนคิดคะแนนจะเหงาเสียก่อน แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 52 10:53:37 จากคุณ : แม่ไก่ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 10:52:24

ความคิดเห็นที่ 30   สวัสดีค่ะ .... คุณหมู >> เราอ่ะ โรคจิตล่ะ ไม่อยากรีวิวซ้ำกับเพื่อนๆ อยากหาเรื่องอื่นมาคุย เปิดโอกาสให้เพื่อนๆ ได้อ่านหนังสือมากขึ้น (ดองกันได้มากขึ้น) คุณแม่ไก่ >> ที่จริงมีการ์ตูนหลายเรื่องทีตอบโจทย์ได้นะ ...เราเปลี่ยนใจไปรื้อการ์ตูนดีกว่า ...ง อ่านง่ายกว่ากันเยอะ ... จากคุณ : นัทธ์ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 11:16:26

ความคิดเห็นที่ 31   ความลับบนแหลมไซไน เขียนโดย  โสภาค  สุวรรณ สำนักพิมพ์ คลังวิทยา พิมพ์เมื่อใดไม่ทราบแน่ชัด แต่ซื้อมาประมาณปี พ.ศ. 2529 (ครั้งแรกหรือเปล่า) ราคา เล่มละ 150 ในตอนนั้น จำนวน 600 หน้า/เล่ม จำนวน 2 เล่มจบ ความลับบนแหลมไซไน เป็นเรื่องราวการต่อสู้เรียกร้องความเท่าเทียมของสตรีชาวมุสลิมพร้อมๆ กันนั้นก็ถ่ายทอดเรื่องราว แหล่งอารยธรรมแห่งลุ่มน้ำไนล์ ทั้งด้านภาษา วิถีชีวิต สภาพดินฟ้าอากาศ สิ่งแวดล้อม.... เรื่องราว  เริ่มต้นจากเด็กสาว "เอมิลา" สาวน้อยวัยสิบเจ็ด ที่เดินทางลงเรือเดินสมุทรพร้อมกับแม่ของเธอ เพื่อเดินทางไปอียิปห์เดินทางไปพร้อมกับชาวมุสลิมที่ไปแสวงบุญในพิธีฮัจย์ ที่นครเมกกะ แต่เธอสูญเสียแม่ที่ป่วยด้วยโรคประจำตัวระหว่างทาง เธอกลายเป็นเด็กสาวกำพร้าที่ไม่มีใคร... เอมิลาต้องเดินทางไปขึ้นฝั่งท่าเรือที่เมืองเจดดาห์ใกล้กับนครเมกกะ เพื่อพบกับเจ้าหญิงแห่งอียีปต์ซึ่งเพื่อนของแม่ที่แม่ของเธอฝากให้อุปการะส่งเสียเลี้ยงดู สาวน้อย เอมิลาพบกับเจ้าหญิงแห่งอียีปต์พร้อมกับจดหมายที่ นายเฮนรี่  แฮสติ้ง บิดาของเธอเขียนถึง ชาครี พี่ชายคนเดียวที่พลัดพรากจากกันเพียงเพราะเหตุผลความเชื่อผิดๆ ของนาย รอฮีม ผู้เป็นลุง ซึ่งพี่ชายของ นางอิเมลดา มารดาของเอมิลา ว่า คนสองคนที่ต่างศาสนานั้นจะใช้ชีวิตร่วมกันไม่ได้ เพราะจะทำให้ศาสนา อิสลามนั้นมัวหมอง และนั่นเป็นสาเหตุหลักของเหตุการณ์ร้ายต่างๆ รอฮีมพยายามทุกวิถีทางในการแยกพ่อแม่ของเอมิลาออกจากกัน ยึดแยกลูกชายของทั้งคู่เอาไว้เสียเอง เลี้ยงดูปลูกฝังให้มีความเชื่อผิดๆ ให้กับชาครี เมื่อเติบโตรอฮีม ส่งชาครีไปเรียนมหาวิทยาลัยเก่าแก่ในกรุงไคโร แห่งอียีปต์ คือ ที่ อัล อัซ ฮัร เมื่อไปศึกษาในมหาวิทยาลัยมุสลิมของโลก ชาครีก็ไม่สามารถหลบหลีกหนีจากอิทธิพลของ ลุงรอฮีมได้ ทำให้เกิดความยุ่งยากที่ทุกคนไม่ปรารถนา นำไปสู่เส้นทางความลับบนแหลมไซไน.... ในเชิงวรรณศิลป์ นวนิยายของ โสภาค  สุวรรณ ค่อนข้างครบถ้วน การค้นคว้าข้อมูลน่ายกย่องยิ่งนัก...... "ความลับบนแหลมไซไน" ผู้ประพันธ์ได้ถ่ายทอดเรื่องราวอารยธรรมแห่งลุ่มน้ำไนล์ได้ละเอียดละออ เห็นภาพชัดเจน ทำให้เราลุ่มหลงในเสน่ห์แห่งทะเลทราย และเจ้าชายแห่งอียีปต์อย่างถอนตัวไม่ขึ้น..... ในขณะเดียวกันนั้นก็เกิดการเปรียบเทียบได้อย่างชัดเจนเช่นกัน ระหว่างประเทศไทย และประเทศในแถบตะวันออกกลาง ทะเลทราย ว่าช่างแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน ทะเลทรายนั้นแห้งแล้ง ขาดแคลนอาหารและน้ำ ในขณะที่ไทยเรานั้นเปรียบดัง "แผ่นดินทอง" ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว คนไทยนั้นต่อให้ยากจนอย่างไร เราก็มีอาหารและน้ำดื่มไม่เคยขาด ในขณะที่คนจนในทะเลทราย โดยเฉพาะชนเผ่าเบดูอินที่ยังชีพด้วยการเลี้ยงสัตว์ร่อนเร่ฝ่าทะเลทราย พวกเค๊าต้องดื่มน้ำที่ไม่สะอาดจาก"วาดี"หรือร่องน้ำแห้งๆ  เก็บไว้ในถุงหนังสัตว์ ที่มีกลิ่นไม่พึงประสงค์ กินขนมปังแห้งๆ ที่เก็บไว้นาน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดวันดีคืนร้าย ต้องผจญกับพายุทรายที่มาแบบไม่ตั้งตัว.. ความที่เป็นคนไทย ทำให้รักเมืองไทย เลือดไทยข้นขึ้นอีกเยอะ จากคุณ : โมกสีเงิน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 12:34:06

ความคิดเห็นที่ 32   กรี๊ดดดด คนบ้านเดียวกัน คุณขวัญอยู่สุราษฎร์เหมือนกันเหรอคะ คุณแม่ไก่ - หมูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าเกี่ยวกับเอดส์ พออ่านเจอ อึ้งไปเลย ขโมยของหลานมาอ่านเลยค่ะ คุณนัทธ์ - ว่าจะไปฉกการ์ตูนจีนของพี่ชายมาตอบข้อ5-12 เหมือนกันค่ะ ง่ายดี เพราะกลัวอ่านเป็นนิยายไม่ไหว จากคุณ : หมูย้อมสี เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 12:38:19

ความคิดเห็นที่ 33   คุณแม่ไก่ขา น้องอ่านเรื่องนี้ ตั้ง พันกว่าหน้า ขอคะแนนพิเศษด้วยค่า จากคุณ : โมกสีเงิน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 12:43:31

ความคิดเห็นที่ 34   คุณโมกสีเงิน ตอบโจทย์ ข้ออะไรคะ? .. ความลับบนแหลมไซไน จำได้ว่า อ่านมานานแล้ว นานมาก จนจำอะไรไม่ได้เลย 55 พอ ๆ กับ ฟ้าจรดทรายเลย ช่วงนี้มังงะ มาแรง น่าอ่านทั้งนั้นเลย ไดมอนด์ ไลฟ์ Diamond Life -> คุ้น ๆ ว่าเคยอ่าน แต่นานมาแล้ว ยาคุโมะ อิทสึกิ นักชาติพันธุ์วิทยากับคดีฆาตกรรมปริศนา -> น่าอ่านชอบการ์ตูนสืบสวน .. แต่ยังไม่จบใช่มั้ย?? คุณทินา ประวัติของคุณโรเบิร์ต เขียนไว้ว่า เคยอยู่ที่ ญื่ปุ่น และ ไทย แต่ในเล่มเขียนถึงแต่ไทย ไม่มีญี่ปุ่น .. ตอนอ่านเจอ ก็ว้าว ๆ เหมือนกัน :D อากาศเย็นดีจัง ช่วงนี้ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 5-5.[PTNCenter] หนังสือที่มีเรื่องราวของคนไทยในต่างแดนจะเป็นประเภทใดก็ได้ไม่จำกัด นางเอก ศึกษาอยู่ที่ นิวยอร์ค อเมริกา ค่ะ เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นที่อเมริกา *** ระบำลมหนาว *** วัสส์ วรา แต่ง สำนักพิมพ์ พิมพ์คำ 344 หน้า ราคา 220 บาท ปกหลัง : ฤดูกาลจะผันแปร.. เช่นเดียวกับความรู้สึก และหล่อนแน่ใจว่าลมหนาวจะต้องผ่านเข้ามีอีกหลายครา พาหิมะให้โรยตัวเยียบเย็นลงในอก ...เมื่อดวงตาสีน้ำทะเลคู่นั้นแลสบมา ความกลัวทั้งหมดก็สลายวับ ...บอกตัวเองได้อย่างมั่นใจ ...หล่อนจะคว้าวันนี้ไว้ เก็บสิ่งสำคัญที่สุดไว้ และหากวันหน้าจะเหน็บหนาว..ช่างมัน ...หล่อนเชื่อว่าฤดูใบไม้ผลิจะต้องมาถึงอีกครั้ง และ อีกครั้ง ความรู้สึกหลังอ่าน เป็นเรื่องราวของความเข้าใจผิดของ(เกือบ)ทุกตัวละคร ในเรื่องแทบจะไม่มีใครฟังใครเลย ฟังแต่ตัวเอง เท่านั้น .. ตัวละครทุกตัว มีข้อเสียหมดค่ะ ไม่มีใครดีเลิศ เลยซักคน (ยกเว้นตัวละครที่โผล่มา คู่กับพระรอง) พระเอก คีธ - ทิฐิ จอมบงการ ขี้รำคาญ มีความเป็นส่วนตัวสูง ปากจัด นางเอก แน็ท - ชอบสรุปเอง เออเอง ขี้โมโห โมโหร้าย พาล ปากร้าย ชอบทำร้ายผู้คน พระรอง วรุตม์ - อ่อนแอ หูเบา ลูกแหง่ ปากไม่ดี งี่เง่า เชื่อคนง่าย แต่ไม่เชื่อนางเอก พี่พระรอง รัตน์ - ร้ายมาก พวกแค้นฝังหุ่น ไม่มีธรรมะในหัวใจ ในข้อเสียของตัวละคร ผู้เขียนก็จะมีบอกเหตุผล ที่มาและที่ไป ว่าเพราะอะไร อย่างไร แต่ คนอ่านก็ไม่เข้าใจนักหรอกค่ะ (อาจจะเข้าใจ แต่ไม่ยอมรับ) และเพราะข้อเสียของตัวละคร ทำให้อ่านเรื่องนี้ไม่สนุกเลยทีเดียว ไม่ลุ้น ไม่เอาใจช่วย ..ในส่วนของการดำเนินเรื่อง รู้สึกสับสนเรื่องของเวลา (นั่นอาจเป็นเพราะว่า กะว่าจะเอามาตอบในข้อ คริสต์มาส เลยต้องคอยนับวัน) พล็อตเรื่อง ก็ใช้ได้ค่ะ ไม่น้ำเน่า แม้จะเดาได้ สิ่งที่ชอบของเรื่องนี้ คือ ความรู้สึกของพี่น้อง ระหว่างพระเอก และ น้องสาวคนละพ่อค่ะ เป็นการพัฒนาที่น่ารัก แม้จะมีน้อย แต่ก็แย่งซีน นางเอกได้เลย ... เล่มนี้เป็นเล่มแรกที่ได้อ่านของคุณวัสส์ สิ่งที่ชอบ ก็คือ สำนวนการแต่งค่ะไม่วกวน ไม่ซับซ้อน อ่านง่ายดีค่ะ ก็คิดว่าจะลองอ่านเรื่องอื่น ๆ ก่อนค่ะ ว่าจะรู้สึกอย่างนี้อีกมั้ย? จากคุณ : ปลายทางของสายรุ้ง เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 14:08:23

ความคิดเห็นที่ 35   คุณหมู : บ้านอยู่สุราษฎร์เหมือนกันค่า แต่ทำงานที่กรุงเทพหนะค่ะ คุณปลายทางฯ : ระบำลมหนาว เล่มนี้ ขวัญอ่านไม่จบหละ  ขวัญว่ามันเรื่อย ๆ ชวนหลับ ไงไม่รู้ แต่อ่านรีวิวแล้วคิดว่าน่าจะได้ฤกษ์กลับไปอ่านต่อให้จบในเร็ว ๆ นี้อ่ะค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 52 14:37:02 แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 52 14:34:19 จากคุณ : P@ween@ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 14:29:12

ความคิดเห็นที่ 36   โอ๊ะ ขออภัยค่ะคุณปลายทางของสายรุ้ง ไม่ได้แจ้งหรือนี่ อ่านไป 1200  หน้า ขอคะแนนเพิ่มนะคะ อิ อิ ตอบโจทย์ข้อนี้ค่ะ   20-1.[อั๊งอังอา] ฮัจญี : ช่วงปลายปี 2552 ถึงเดือนมกราคม 2553 เป็นช่วงที่พี่น้องชาวมุสลิมเดินทางไปร่วมพิธีฮัจย์ ซึ่งช่วงนี้มีวันสำคัญสองวัน คือ วันสิ้นสุดพิธีฮัจย์ และ วันอีดุลอัฎฮา (วันออกฮัจญี หรือ อีดใหญ่ ซึ่งเป็นวันฮารีรายอ ครั้งที่ 2) อ่านหนังสือที่เกี่ยวข้องกับศาสนาอิสลาม หรือมีตัวละครหลักเป็นมุสลิม หรือเกี่ยวกับวัฒนธรรมประเพณีอิสลาม จากคุณ : โมกสีเงิน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 15:29:22

ความคิดเห็นที่ 37   เย้ๆๆๆ หาดใหญ่ฝนหยุดแล้วครับ สงสารคนบ้านน้ำท่วมจัง ไอ้เราอยู่ในเมืองไม่ท่วมแต่ก็แอบลุ้น เมื่อคืนเลยขี่รถเซอร์เวย์ดูน้ำในคลอง แทบตกใจเหลืออีกนิดเดียวจิงๆ แวะมาคุยนิดหน่อยครับ >> คุณทินา พลุว่าเพราะบีเดิลเป็นเล่มสั้นๆอย่างที่คุณทินาว่าจริงๆ แต่เล่มหลังๆของเจเคเสื่อมมนต์ขลังจริงๆนะ เช่น แฮร์รี่เล่มหลังๆ เหมือนที่พี่แม่ไก่ว่าไว้นั่นแหล่ะ >> พี่แก้ว รู้สึกอายจัง แต่หลังจากสปีดคงลดแล้วล่ะ เพราะมองกองหนังสือที่เหลือมีแต่เล่มที่ต้องใช้เวลาอ่านทั้งนั้นเลย เหอๆๆ >> พี่สาวไกด์ฯ เห็นด้วยครับว่าเล่มนี้ดีจริ่งๆ >> พี่หมู นั่นสิคับแพงมากเฉลี่ยแล้วหน้าละเกือบ 2 บาท แถมตัวอักษรก็นิดเดียว แต่ดีที่เล่มนี้ได้มาเป็นของขวัญไม่ได้ควักเงินซื้อเองเลยสบายไป อิอิ >> พี่แม่ไก่ บรัดเล่ย์ ของพลุมีถึง 3 เล่มเพิ่งรู้ก็ตอนจัดหนังสือเข้าโจทย์เนี่ยแหล่ะครับ ว่าแล้วเอามาเป็นของรางวัลพิเศษ WWR สักเล่มดีรึป่าวครับ ขอความเห็นหน่อยครับ จากคุณ : เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 15:53:22

ความคิดเห็นที่ 38   ^ ^ ^ คุณยาคูลท์ รู้แล้วไหงไม่ยอมบอกจ๊ะ ได้หนังสือเยอะรึปล่าว เอามาอวดหน่อยสิ จากคุณ : petitfour เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 16:26:52

ความคิดเห็นที่ 39   อ๊ะ...เข้ามาต้อนรับคุณโมกอย่างเป็นทางการค่ะ 55 มือใหม่หัดเล่นเกมต้องมีโก๊ะกันบ้าง เนาะ แล้วอย่าลืมอ่านแล้วรีวิวมาอีกนะคะ โจทย์นี้ได้ 20 คะแนนค่ะ แหม...อยากให้กิ๊ฟ แต่ต๊ะไว้ก่อน ต้นเดือนหน้าค่อยมาแปะให้ ตอนนี้เอา ไปก่อนนะคะ น้องพลุ...ถ้าต้องการมอบหนังสือเป็นรางวัล WWR ติดต่อคุณปลายทางของสายรุ้งหลังไมค์ได้เลยค่า แสดงว่าดองเก่งเหมือนกันนะนี่...ดองจนลืมใช่ม๊า... เคยอ่านหนังสือคุณวัสส์เหมือนกันค่ะคุณหนิง สำนวนภาษาเธอน่าอ่านทีเดียว แต่เล่มนี้ยังไม่เคยเห็น ไว้ต้องหามาอ่านเสียแล้ว ดีใจกับคนบ้านเดียวกันที่มาเจอกันในกระทู้นี้นะคะ เย๊... เป็นกำลังใจให้ทุกคนอ่านท้าลมหนาวต่อไปค่ะ จากคุณ : แม่ไก่ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 20:03:55

ความคิดเห็นที่ 40   คุณหนิง (ปลายทางฯ) ดูแลเรืื่องของรางวัลใช่มั๊ยคะ เอาไว้เราจะแจ้่งหนังสือที่อยากจัดเป็นของรางวัลไปให้นะ ขอเวลารื้อหานิดนึง แล้วก็จัดสรรอีกรอบ ยังไม่ลืมว่า...ตัวเองเสนอตัวไว้ ประเภทซื้อซ้ำ แบบน้องพลุก็มีล่ะ ^^ จากคุณ : นัทธ์ เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 20:35:59

ความคิดเห็นที่ 41   มาส่งคำตอบรอบดึก(แบบยาวมาก)ค่ะ 20-5.[piccy] อ่านหนังสือรวม 3 เล่ม จากคนละประเทศ นับจากสัญชาติคนแต่ง จะเป็นฉบับแปลหรือไม่แปลก็ได้ อ่าน 3 เล่มอันประกอบด้วย ผีเสื้อกับหิ่งห้อย ของ ประภัสสร เสวิกุล (ไทย) ผีเสื้อ ของ หวางเหมิง (จีน) และ ชุดประดาน้ำและผีเสื้อ ของ ฌอง-โดมินิก โบบี้ (ฝรั่งเศส) ผีเสื้อกับหิ่งห้อย ผู้เขียน ประภัสสร เสวิกุล จำนวน 335 หน้า สำนักพิมพ์เวลาดี พิมพ์ครั้งแรกในสกุลไทย กุมภาพันธ์-ตุลาคม พ.ศ.2549 พิมพ์รวมเล่มครั้งที่ ธันวาคม พ.ศ.2549 ราคา 225 บาท ผีเสื้อกับหิ่งห้อย เป็นนวนิยายสะท้อนและเสียดสีสังคมเมืองในยุคปัจจุบัน เรื่องของวรพจน์ มนุษย์เงินเดือนคนหนึ่ง กับงานและเพื่อนร่วมงานอันแสนประหลาดที่ไม่ประหลาด สอดแทรกด้วยรายการเรียลลิตี้ทางโทรทัศน์ การสนทนากับเพื่อนร่วมอพาร์ตเม้นท์ระหว่างนั่งตกปลาบนดาดฟ้า และความสัมพันธ์พิเศษช่วงพักกลางวันกับเพื่อนสาวในบริษัท วรพจน์ หรือ ปลาทองตามสมญาที่เพื่อนร่วมงานเรียก ทำงานในสำนักเลขาฯ ของนายหญิงใหญ่ในบริษัทแห่งหนึ่ง หัวหน้าแผนกหรือใจแอนท์ (ใจAnt) มักมอบหมายให้เขานับเงินมูลค่านับสิบล้านก่อนส่งขึ้นไปยังห้องทำงานของนายหญิงใหญ่อันเป็นงานอย่างหนึ่งของแผนก แต่เวลาที่สั่งงานมักจะเป็นเวลาก่อนเที่ยงเล็กน้อย ทำให้เขาต้องปล่อยให้สโรชินีต้องรอ สโรชินีคือเพื่อนพนักงานในบริษัท เธอและเขาจะเจอกันในเวลาพักกลางวัน ไปกินข้าวด้วยกันทุกวัน พูดคุยกัน หรือบางครั้งก็ปล่อยให้ความเงียบแปล่งถ้อยคำนับแสนแทนในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันตอนพักกลางวัน ปลาทองเป็นมนุษย์เงินเดือนแสนธรรมดา วันๆ ทำงานแล้วก็กลับที่พัก นอกจากใช้เวลาในห้องพัก ปลาทองมักจะแวะขึ้นไปคุยกับเพื่อนร่วมอพาร์ตเม้นท์คนหนึ่ง ซึ่งขึ้นไปนั่งตกปลา (กลางอากาศ) บนดาดฟ้าอพาร์ตเม้นท์เป็นประจำ แล้ววันหนึ่งปลาทองก็ได้ย้ายขึ้นไปทำงานบนชั้น 15 ของนายหญิงใหญ่ ไม่นานหลังจากได้รู้ว่าสโรชินีตัดสินใจจะลาออกจากงานที่ทำอยู่ หน้าที่ใหม่ของปลาทองที่ใจแอนท์เป็นคนสนับสนุนก็คือ จัดการกับหนูที่มาแทะธนบัตรในห้องเก็บเงินของนายหญิงใหญ่ ด้วยการผิวปากเรียกหนู และพามันเดินไปที่ดาดฟ้า ก่อนจะชี้นิ้วให้มันกระโดดลงมาจากชั้น 15 แล้วจากเพียงคนดู ปลาทองก็กลายมาเป็นคนแสดง ในเรียลลิตี้โชว์ที่ถ่ายทอดผ่านวงจรปิดภายในบริษัท ปลาทองรู้สึกสับสนกับสิ่งที่ทำ แต่เขาก็ได้คำปรึกษาจากแก้มแดง ว่าเขาในฐานะของฮีโร่ไม่ควรจะทำให้คนที่รอดูต้องผิดหวัง ทว่าจู่ๆ ขณะที่เขาทำหน้าที่ของเขาด้วยหัวใจเชื่อมั่น โลกก็เหมือนพลิกตีลังกา รายการของเขาถูกปลด และแทนที่ด้วยรายการใหม่ของดุกดุ๋ยเพื่อนคู่รักคู่แค้นของเขา อย่างไรก็ดีทุกอย่างล้วนไหลไปตามกระแสแห่งการเปลี่ยนแปลง ไม่นานคนก็เบื่อ และปลาทองก็ถูกเรียกให้กลับมาเปิดการแสดงอีกครั้ง เขาจะตัดสินใจอย่างไร เมื่อเขาได้รับรู้ ได้ดู ได้แลกเปลี่ยนกับสโรชินี ชายนักตกปลา และรายการเรียลลิตี้โชว์ทางโทรทัศน์ หรือได้ประสบด้วยตัวเอง ได้รู้จักกับด้านมืด และด้านสว่างในหัวใจ การนำเสนอที่แปลกในเล่มนี้ คือการแสดงคำพูดด้วยตัวเอนอยู่ระหว่างเครื่องหมายขีด แทนการใช้เครื่องหมายคำพูด ท่ามกลางบทบรรยายซึ่งเป็นการเล่าเรื่องผ่านมุมมองของวรพจน์ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า มันทำให้เห็นความต่างของความคิดกับคำพูดชัดขึ้น หรือยิ่งสับสน รู้แต่ว่า เราต้องใช้สติในการอ่านมากกว่าอ่านอย่างอัตโนมัติ หลายครั้งที่ได้ยินเสียงบอกตัวเองว่า นี่คือคำพูด นี่คือความคิด (บทบรรยาย) ทั้งนี้ มีคำพูดที่พูดโดยใช้เครื่องหมายคำพูดอยู่เพียงท่อนเดียว ซึ่งเป็นบทกลอนจากเรื่องพระอภัยมณี ที่ทุกคนได้ยินก็ต้องรู้จัก ไม่ต้องบอกก็รู้โดยอัตโนมัติว่าเป็นการ quote ข้อความมา คุณประภัสสรเล่าเรื่องด้วยการตัดสลับไปมาระหว่างเหตุการณ์ต่างๆ ในชีวิตของวรพจน์ กับรายการเรียลลิตี้ที่เกาะแห่งหนึ่งซึ่งมีผู้ร่วมรายการ 4 คน เป็นนักการเมือง นักธุรกิจ นักร้อง และไฮโซสาวใหญ่ ก่อนจะมีผู้ร่วมรายการที่เพิ่มเข้ามาหลังจากโดนพายุพัดกระหน่ำ คือชาวเกาะคนหนึ่ง เหตุการณ์ที่เหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานของวรพจน์ เรื่องที่คุยกับชายนักตกปลา เรื่องในวัยเด็ก เรื่องระหว่างเขาและสโรชินี เรื่องความกังวลภายในจิตใจของเขา เรื่องราวในรายการโทรทัศน์ ล้วนมีความสอดคล้องกันอย่างน่าประหลาด ให้เราได้มองเห็นแง่มุมที่แตกต่างมากมายในชีวิต ทั้งเรื่องอยู่ เรื่องจาก เรื่องความจริง เรื่องความฝัน เรื่องแท้ เรื่องเท็จ คุณประภัสสรบอกเล่าเรื่องราวสะท้อนสังคมไทยในปัจจุบันออกมาอย่างคนที่รู้จักและเข้าใจทะลุปรุโปร่ง ไม่ว่าจะแตะไปตรงไหนก็ "โดน" ไปหมด คำว่าผีเสื้อในชื่อ ผีเสื้อกับหิ่งห้อย จากประเทศไทยนี้ ใช้แทนความงามในเวลากลางวันเทียบกับความงามของหิ่งห้อยในเวลากลางคืน เพื่อจะบอกว่า คนเรามีทั้งด้านสว่างและด้านมืด ความดีและความด้อย ในสิ่งที่แตกต่างล้วนมีความงามของมันเอง อยู่ที่เราจะมองเห็นหรือไม่ จากคุณ : เที่ยงวัน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 22:25:49

ความคิดเห็นที่ 42   ผีเสื้อ ผู้เขียน หวางเหมิง ผู้แปล สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี จำนวน 191 หน้า สำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์ พิมพ์ครั้งที่ 1 กันยายน พ.ศ.2537 ราคา 80 บาท ผีเสื้อเป็นนิยายเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในจีน ในช่วงการปฏิวัติวัฒนธรรม (ค.ศ.1966-1969) ไปจนถึงช่วงฟื้นฟูและปฏิรูป (ค.ศ.1970-1976) และเข้าสู่ช่วงยุคใหม่ใน ค.ศ. 1978 ไม่เพียงการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของผู้ชายคนหนึ่ง จากจุดสูงสุดลงสู่จุดต่ำเตี้ยและพลิกผันสู่ที่สูงส่งอีกครั้ง โดยเป็นเรื่องราวของจางซือหยวน เลขาธิการพรรคแห่งนคร  เขาพบรักกับไห่หยุนนักเรียนสาวหัวหน้าเยาวชน ในสมัยที่เขาเป็นคณะกรรมการควบคุมทางการทหารของเมือง ตอนนั้นเธออายุ 16 เขาอายุ 29 หลังจากนั้นเพียงหนึ่งปีพวกเขาก็แต่งงานกัน เขามีลูกคนแรกในตอนที่จีนส่งทหารเข้าร่วมรบที่สมรภูมิเกาหลี ทำให้เขาต้องทำงานหนักและไม่ได้กลับบ้านเลย แม้เมื่อไห่หยุนโทรศัพท์มาตาม ตอนที่ลูกชายเขาไข้ขึ้นสูง เมื่อกลับบ้านไปในกลางดึกวันนั้น ลูกชายคนแรกของเขาก็ตายไปแล้ว ขณะที่ภรรยาผู้อ่อนทั้งวัยและประสบการณ์ชีวิตกำลังอยู่ในภาวะสูญเสียอย่างที่สุด เขาพร่ำบอกเธอถึงอุดมการ และหลักการทางการเมือง ด้วยถ้อยคำที่ไพเราะและไร้น้ำใจ หลังจากเหตุการณ์นั้นความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ก็ห่างเหิน จางซือหยวนส่งไห่หยุนไปเรียนในมหาวิทยาลัย ความห่างทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาดีขึ้น แล้วไห่หยุนก็ตั้งท้องลูกคนที่สองที่เขาไม่อยากให้เกิดมานัก แต่เพื่อเอาใจไห่หยุนเขาก็พยายามให้การเลี้ยงดูเด็กเป็นอย่างดี เมื่อเธอกลับไปเรียนที่มหาวิทยาลัยอีกครั้งก็มีข่าวว่าเธอพบรักกับเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัย จางซือหยวนขอร้องให้เธอตัดขาดจากชายคนนั้นและออกจากมหาวิทยาลัยมาทำงานเพื่อลูก - ตงตง ไม่นานจากนั้นไห่หยุนถูกกล่าวหาว่ายกย่องนวนิยายที่คัดค้านพรรค และเป็นเหตุให้พวกเขาหย่าร้างกัน ตงตงไปอยู่กับแม่ หลังจากนั้นไม่นานเขาแต่งงานใหม่กับผู้หญิงที่เพื่อนๆ แนะนำ ขณะที่ไห่หยุนก็แต่งงานใหม่กับเพื่อนชายจากมหาวิทยาลัยคนนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างตงตงกับพ่อไม่ดีนัก แม้ว่าเขาจะพยายามส่งขนมและเสื้อผ้าไปให้ ก็เหมือนยิ่งเป็นการตอกย้ำความเหลื่อมล้ำของพ่อผู้สูงส่งกับแม่ผู้ยากลำบาก ในช่วงการปฏิวัติวัฒนธรรม ขณะดำรงตำแหน่งประธานคณะกรรมการแห่งนคร จางซือหยวนถูกกล่าวหาว่าเป็นฝ่ายต่อต้่่าน เป็นพวกเดินทางสู่ทุนนิยม เขาถูกจับกุม ถูกทำร้าย ถูกด่าทอด้วยถ้อยคำรุนแรง ถูกทรมานหลายต่อหลายครั้ง แต่ที่ทำให้เขาปวดร้าวที่สุดก็คือ ครั้งที่เด็กหนุ่มคนหนึ่ง - ตงตงลูกชายของเขาเองตบหูเขาเริ่มที่ข้างซ้าย จากนั้นข้างขวา พอครั้งที่สามเขาก็หมดสติไป เขาพบว่านี่เป็นการแก้แค้นของชนชั้น เป็นการต่อสู้ระหว่างชนชั้น และเขาจะใจอ่อนไม่ได้ แต่เขาก็ใจอ่อน ไม่กี่วันหลังจากที่รู้ว่าไห่หยุนผูกคอตาย เขาถูกขังอยู่ 3 ปีโดยปราศจากการสอบสวน จู่ๆ เช้าวันหนึ่งก็ได้รับการปล่อยตัว ระหว่างที่อยู่ในคุกภรรยาคนที่สองก็ดำเนินเรื่องขอหย่า นำทรัพย์สมบัติที่พอมีอยู่บ้างไปหมด เมื่อถูกปล่อยอย่างกระทันหัน แม้จะเป็นผีเสื้อที่บินไปบินมาได้ แต่ก็ไม่มีอิสระนัก "อยู่บนฟ้าก็ไม่ได้ อยู่บนดินก็ไม่ได้" เขาตัดสินใจเดินทางขึ้นดอยที่แสนห่างไกล ดอยที่ตงตงไปใช้แรงงานอยู่ ที่นั่นจางซือหยวนได้ค้นพบตัวเอง ได้เข้าใจชีวิต พ่อลูกได้ปรับความเข้าใจกัน แม้ว่าพ่อลูกจะไม่ได้เกลียดชังกันแล้ว แต่ความขัดแย้งความแตกต่างทางความคิดก็ยังคงอยู่ และเป็นคนละเรื่องกันกับความสัมพันธ์แบบพ่อลูก และเขายังได้พบผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ชิวเหวิน หญิงผู้แข็งแกร่งสง่างามแต่เรียบง่าย ที่รักษาอาการเจ็บป่วยให้ผู้คนอยู่กลางดงดอย จางซือหยวนใช้ชีวิตแบบตาเฒ่าจางคนธรรมดาสมัญที่ไม่มีอะไรเลย ใช้แรงงานปลูกผัก เป็นเพื่อนเป็นพี่น้องอยู่ท่ามกลางชาวบ้านชาวดอยผู้ต่ำต้อยอยู่ 6 ปี แล้วเช้าวันหนึ่งก็มีรถจี๊ปมาจอดที่หน้าบ้านพร้อมจดหมายจากพรรคเรียกให้เขาไปรายงานตัว จากตาเฒ่าจางที่กำลังเด็ดต้นกุยช่ายเพื่อเตรียมอาหารให้ลูกชาย เขาถูกรับตัวกลับไปดำรงตำแหน่งรองเลขาธิการคณะกรรมการพรรคประจำมณฑล หลังจาก "แก๊งสี่คน"ถูกจัดการแล้ว และได้ย้ายไปปักกิ่ง ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการของกระทรวงหนึ่งในคณะรัฐมนตรีจีน เขากลับมาทำงานหนักเพื่อประเทศอีกครั้ง หลังจากนั้น 4 ปีเขาได้เดินทางกลับไปที่ดอยสูงอีกครั้งอย่างเป็นการส่วนตัว ระหว่างการเดินทางที่ไม่สะดวกเขาก็ได้ทบทวนความรู้สึกของตัวเอง แม้ว่าจุดประสงค์ของการเดินทางมาครั้งนี้เพื่อขอให้ชิวเหวินไปอยู่กับเขาที่ปักกิ่งจะได้รับการปฏิเสธ แต่จางซือหยวนก็ได้กลับมา"ใช้แรงงาน เพื่อแก้ไขโลกทัศน์ ชำระจิตใจเสียใหม่" นิยายเรื่องนี้พยายามแสดงให้เห็นว่า การเปลี่ยนแปลงและสร้างสรรค์สิ่งที่ดีงานให้สังคม ไม่อาจดำเนินได้ด้วยอุดมคติ หลักการทฤษฎีทางการเมืองเท่านั้น แต่ต้องมีความเข้าใจอย่างรอบด้าน ทั้งเข้าใจตนเองและเข้าใจสังคม แม้ว่าบริบทของเรื่องจะเป็นสังคมคอมมิวนิสต์แต่วงจรอำนาจก็ไม่แตกต่างอะไรกับบ้านเมืองของเรา ไม่เฉพาะผู้บริหาร หรือนักการเมือง แต่อยากให้ทุกคนที่มีโอกาสได้เกี่ยวข้องกับ "อำนาจ" ได้เรียนรู้จะประสบการณ์ของจางซือหยวน มีหลายประโยคที่น่าสนใจ เช่น "ความเสมอภาคเป็นภาพเพ้อฝันที่ไม่สอดคล้องกับสภาพความเป็นจริงแต่ไหนแต่ไรมา" "ไม่เป็นข้าราชการ จึงรู้ใจประชาชน ถ้าไม่มีความเสมอภาค ก็ไม่มีมิตรภาพ" "อย่าลืมพวกเรา แค่นี้เองที่ประชาชนต้องการจากเขา" การดำเนินเรื่องไม่ได้เรียงตามลำดับเวลา อีกทั้งเป็นเรื่องในบริบทที่ต้องอาศัยความเข้าใจในประวัติศาสตร์จีนพอสมควร สำนวนภาษาก็ไม่ใช่ที่เราคุ้นเคยนัก ในตอนแรกที่อ่านจะมึนมาก จนไม่แน่ใจว่าจะอ่านจบหรือเปล่า อาจจะเหมือนจางซือหยวนที่ตอนแรกที่ยังไม่เข้าใจตัวเองไม่เข้าใจสังคม แต่เมื่อเขาเข้าใจแล้ว ความเครียด ความหนักหน่วง ก็เหมือนจะเบาบางลง ใจก็เบา จนมีอิสระเหมือนจะติดปีกโบยบินได้เหมือนผีเสื้อ เหมือนกับเราค่อยๆ เข้าใจโลกไปพร้อมๆ กับจางซือหยวน มีจุดหนึ่งที่ในสำนวนการแปลที่สะดุดและขออนุญาตตั้งข้อสังเกตไว้นะคะ หน้า 123 ...ถึงแม้ว่าเธอจะมีผ้าก๊อซปิดปากอยู่ แต่ก็ดูเหมือนกับว่า จางซือหยวนได้เห็นมุมปากที่แย้มยิ้มของหมอชิวเหวิน... คิดว่าผ้าก๊อซในที่นี้น่าจะหมายถึงผ้าปิดปากของคุณหมอนะคะ สำหรับคำว่าผีเสื้อในเรื่อง ผีเสื้อ จากประเทศจีนนี้ น่าจะหมายถึง ความอิสระ ต้องขออภัยไว้ก่อนเพราะอาจเข้าใจไม่ถูกต้อง แต่โดยส่วนตัวคิดว่า ผีเสื้อในเรื่องนี้เป็นสัญลักษณ์แทนความอิสระที่จะโบยบิน โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับหนอนผีเสื้อที่คอยกัดกินใบหม่อน แม้เมื่อตอนที่มีอำนาจหน้าที่มากมาย แต่เลขาฯจางก็เป็นเพียงหนอนผีเสื้อที่ทำงานทั้งวันยุ่งเหมือนหนอนผีเสื้อที่กัดกินใบหม่อนโดยไม่สนใจสิ่งใดๆ ทั้งสิ้น แต่เมื่อได้คิดได้พิจารณาจนเข้าใจตัวเอง เข้าใจผู้อื่น เข้าใจสังคม เขาก็เหมือนผีเสื้อที่หลุดออกจากเปลือกที่ห่อหุ้มและพร้อมจะบินอย่างอิสระ จากคุณ : เที่ยงวัน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 22:26:16

ความคิดเห็นที่ 43   ชุดประดาน้ำและผีเสื้อ ผู้เขียน ฌอง-โดมินิก โบบี้ ผู้แปล วัลยา วิวัฒน์ศร จำนวน 215 หน้า สำนักพิมพ์ผีเสื้อ พิมพ์ครั้งที่ 1 (ปกอ่อน) มกราคม พ.ศ.2541 พิมพ์ครั้งที่ 2 (ปกอ่อน) สิงหาคม พ.ศ.2541 ราคา 139 บาท ชุดประดาน้ำและผีเสื้อเป็นคล้ายบันทึกของฌอง-โดมินิก โบบี้ อดีตบรรณาธิการนิยตสารแอล (ELLE) ของฝรั่งเศส เป็นบันทึกที่'เขียน'ขึ้นระหว่างที่เขาเป็นอัมพาตทั้งตัว ขยับได้เพียงเปลือกตาข้างซ้ายเท่านั้น เขา'เขียน'มันโดยความช่วยเหลือของโกล๊ด ม็องดิบิลซึ่งจะท่องลำดับตัวอักษร ESA (ชุดตัวอักษรโดยเรียงตามสำดับความถี่ที่ใช้ในภาษาฝรั่งเศส) ฌอง-โดมินิก โบบี้ จะลืมตาเมื่อถึงตัวอักษรที่เขาต้องการ แล้วโกล๊ด ม็องดิบิลก็จะเริ่มท่องลำดับตัวอักษรใหม่ จนผสมได้เป็นคำ ทีละคำทีละคำ ก่อนที่ โกล๊ด ม็องดิบิลจะมาถึงในแต่ละวัน ฌอง-โดมินิก โบบี้จะเตรียมเนื้อหาที่ต้องการจะเขียน คิด เรียบเรียง แล้วท่องจนขึ้นใจ หนังสือเล่มนี้ใช้เวลาเขียนทั้งหมด 2 เดือน ในวัยเพียง 44 ปี ในวันที่ยังรุ่งโรจน์ในหน้าที่การงาน และกำลังเดินทางไปรับลูกชายจากภรรยาคนแรกเพื่อใช้เวลาในวันหยุดด้วยกัน ฌอง-โดมินิก โบบี้เกิดเส้นโลหิตในสมองแตก และจากวันนั้นเขาก็เหมือนถูกขังอยู่ในชุดประดาน้ำที่แสนรัดรึง ขยับเขยื้อนไม่ได้ มีเพียงความคิดเท่านั้นที่ยังติดปีกโบยบินเหมือนผีเสื้อ ฌอง-โดมินิก โบบี้บอกเล่าเรื่องราวที่เขาประสบ การรับการรักษาพยาบาล การใช้วันเวลาในโรงพยาบาล ผู้คนหลากหลาย ปฏิกิริยาที่ได้รับ ทัศนะที่ถูกมอง เขาพูดถึงความขมขื่น ความทรมาน ความรื่นรมย์ พูดถึงความรักของพ่อที่มีต่อลูกหญิงชายทั้งสอง ความรักของลูกที่มีต้องพ่อวัยเก้่าสิบสอง ความซาบซึ้งในมิตรภาพของผู้คนอันเป็นที่รัก พูดถึงความฝัน ความหลัง เขาพูดเสียดสี เขามีอารมณ์ขัน เขาคือคนคนหนึ่งเหมือนที่พวกเราเป็น ในร่างกายที่นอนแน่นิ่งเหมือนไร้ชีวิตนั้น ผีเสื้อยังโบกปีกบิน นอกจากจะเป็นกำลังใจในการดำเนินชีวิตแล้ว หนังสือเล่มนี้ยังทำให้เราต้องหันมามองวิธีที่เราปฏิบัติต่อผู้อื่น เป็นหนังสืออีกหนึ่งเล่มที่อยากแนะนำให้ทุกคนได้อ่านค่ะ ผีเสื้อทั้งสามสัญชาติล้วนหมายถึงความงาม ความอิสระ และพูดถึงความคิดความเข้่าใจ อันเป็นสิ่งสำคัญในการดำเนินชีวิต อาจจะมีความแตกต่างทางวัฒนธรรม ทางสิ่งแวดล้อมอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาในการอ่าน ในการทำความเข้าใจ ขอบคุณโลกหนังสือ ที่ช่วยให้ผีเสื้อของเราแต่ละคนติดปีกโบยบินในฟ้ากว้าง ไกลแสนไกล แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 52 22:31:24 จากคุณ : เที่ยงวัน เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 22:26:40

ความคิดเห็นที่ 44   อะโห คุณเที่ยงวันตอบโจทย์ได้สุดยอดมากค่ะ นอกจากจะสามชาติแล้ว ยังสอดคล้องด้วยชื่อและธีมอีก ข้าน้อยขอคารวะ จากคุณ : ทินา (ทินา) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 23:48:34

ความคิดเห็นที่ 45   ^ ^ ^ นั่นนะสิน่าจะเอาไปตอบข้อ Theme นะ คะแนนเยอะกว่าเห็นๆ จากคุณ : เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter) เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 52 23:52:06

ความคิดเห็นที่ 46   ชื่นชมคุณเที่ยงวันด้วยเช่นกัน ได้ใจมาก ๆ ปกผีเสื้อสวยมาก ๆ ค่ะ     จากคุณ : ปลายทางของสายรุ้ง เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 01:35:09

ความคิดเห็นที่ 47   โจทย์สามสัญชาติของคุณเที่ยงวันเจ๋งมากเลยค่ะ petitfour - ไม่บอกเพราะตัวเองยังลืมวันเลยอ่ะดิ   ดูรายการช้อปได้ในบล็อกข้าพเจ้าได้จ้า  แปะรูปไว้เตือนตัวเองแล้ว เผื่อวันหลังไม่แน่ใจจะได้เช็คได้ เดี๋ยวนี้แม้แต่การ์ตูนยังแพงเลยค่ะ  เล่มละเกือบ 50 บาทแล้ว บางเรื่องซื้อมาอ่านเล่นแบบรอบเดียวก็ไม่อยากอ่านอีก  เสียดายตังค์ชะมัด น้องพลุ อาการซื้อซ้ำนี่คล้ายกันเลยค่ะ 555 พี่ว่าถ้าพี่จัดหนังสือเด็กมาไว้รวมกัน ต้องเจอซ้ำกันหลายเรื่องแน่   เพราะถ้าไปเจอเรื่องดีๆ มือสองที่ไหน มักจะอดคว้าติดมือมาไม่ได้แฮะ ไปทำงานก่อนค่ะ จากคุณ : ยาคูลท์ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 01:57:05

ความคิดเห็นที่ 48   อรุณสวัสดิ์ วันอังคาร เข้ามาเจอรีวิวคุณเที่ยงวัน ...เจ๋งมาก เลือกได้เข้าชุดกันชะมัด ไม่ว่าจะ ผีเสื้อ ไหน เราก็ยังไม่ได้อ่านซักเล่มเลยล่ะ แต่มีแล้ว 2 ใน 3 จากคุณ : นัทธ์ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 07:25:01

ความคิดเห็นที่ 49   คุณเที่ยงวัน : รีวิวสามสัญชาติ ชุดผีเสื้อ จ๊อดมาก ๆ ค่ะ สุดยอด วันที่ 24 แล้ว รอบนี้จะอ่านเก็บคะแนนทันไม่เนี่ย ...เดินคอตกออกจากกระทู้... จากคุณ : P@ween@ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 08:52:52

ความคิดเห็นที่ 50   อรุณสวัสดิ์ตอนสาย ๆ ค่า... เข้าพันทิปมาอึ้งไปแว่บหนึ่ง กับข่าวเศร้าจากกระทู้ข้างนอก... ท่านอดีตนายกฯ สมัครถึงแก่อสัญกรรมแล้วค่ะ... ลิงก์กระทู้ไปร่วมไว้อาลัยท่านได้ที่นี่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8582800/K8582800.html คุณเที่ยงวัน...สุดยอดจริง ๆ กับการผูกธีมหนังสือสามสัญชาติ เดี๋ยวขอก๊อปไอเดียมั่ง อิอิ เชื่อว่าโจทย์ผูกธีม 30 คะแนนนั่นคุณเที่ยงวันก็คงมีอะไรเด็ด ๆ แบบนี้มาให้พวกเราได้ฮือฮาอีกเป็นแน่...อาจจะยอดเยี่ยมกว่านี้อีกด้วยซ้ำ รออ่านรีวิวค่ะ ให้ใจไปเต็ม ๆ ค่ะ   เข้ามาทักทายเฉย ๆ ค่ะ ยังไม่มีรีวิวเช่นเคย ง่า...ช่วงนี้สมองค่อนข้างเบลอ ๆ ตามอากาศอันยะเยือก อ่านหนังสือจบไปหลายเล่มแต่เขียนรีวิวไม่ค่อยออก รอบนี้ต่อให้น้อง ๆ นำไปก่อนแล้วกัน เป็นกำลังใจให้ทุกคนเช่นเคยค่า... แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 52 10:48:12 จากคุณ : แม่ไก่ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 10:38:10

ความคิดเห็นที่ 51   ส่งการบ้านค่า ตอบโจทย์  15-2.[Clear Ice + January Friend + นัทธ์] หนังสืออัตชีวประวัติ (autobiography คือ หนังสือที่บุคคลนั้นเขียนเล่าประวัติของตัวเอง) หรือเป็นหนังสือชีวประวัติ (biography) ที่ผู้อื่นเขียนก็ได้ ข้าพเจ้าทดลองความจริง  อัตชีวประวัติของ มหาตมา  คานธี มหาตมา  คานธี  เขียน กรุณา-เรืองอุไร  กุศลาสัย  แปล พิมพ์ครั้งที่ 3 กุมภาพันธ์ 2535 / สำนักพิมพ์ มูลนิธิโกมลคีมทอง ราคา 320  บาท   741 หน้า ISBN 974-7014-21-1 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ อัตชีวประวัติของ มหาตมา  คานธี ที่ท่านคานธีเขียนนี้ค่อนข้างละเอียด ทุกช่วงวัยทุกวันเวลาก็ว่าได้ ทำให้ผู้อ่านได้ศึกษา วิถีชีวิตที่ดำเนินไปในทุกขั้นตอน ของท่านคานธี ที่สำคัญ มหาตมา  คานธี  ได้ดำรงชีวิต แบบ อหิงสธรรมหรือสันติวิธี ตั้งแต่เยาว์วัยจวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต เมื่ออ่านหนังสืออัตชีวประวัติของ คานธี เล่มนี้นั้น ได้ศึกษา การดำเนินชีวิตของชาวอินเดีย ในอินเดียเอง และในขณะที่อยู่ในต่างประเทศ ทั้ง อังกฤษ แอฟริกา ประเพณี วัฒนธรรม ชนชั้นวรรณะ การศึกษา ศาสนา การทำงาน สิ่งแวดล้อม...... ความคิดเห็นหลังจากอ่าน ค่อนข้างผิดคาดไปนิด  เพราะถ้าเอ่ยถึง ท่าน มหาตมา  คานธี จะทำให้นึกถึงความยิ่งใหญ่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ชีวประวัติเล่มนี้ เป็นเรื่องเล็กๆ เพียงแต่ผิดไปจากสิ่งที่เราจะคาดว่าจะเจอในเล่มนี้เท่านั้น "มนุษย์ทุกคนเป็นเพียงเศษธุลี" และหาใช่ศูนย์กลางของจักรวาล..... จากคุณ : โมกสีเงิน เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 12:46:50

ความคิดเห็นที่ 52   ข่าวรู้สึกเศร้าค่ะ ขอแสดงความเสียใจและไว้อาลัยกับท่านอดีตนายก สมัครเช่นเดียวกับคุณแม่ไก่ ค่ะ จากคุณ : โมกสีเงิน เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 12:54:37

ความคิดเห็นที่ 53   5-2.[แก้วกังไส + หมูย้อมสี] อ่านหนังสือเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตหรือสัตว์ในตำนาน เช่น พญานาค ยักษ์ นางเงือก ฯลฯ เทพจิ้งจอกจอมยุ่ง (ประจำบ้าน) / ชิบามุระ จิน / ศิริวรรณ มุนินทรวงศ์ / Bliss / 349 หน้า คำโปรยปกหลัง : ทาคางามิ โนโบรุกับโทโอรุ น้องชายถูกเรียกตัวไปยังตระกูลมิซึจิซึ่งเป็นญาติฝ่ายมารดา และได้รู้ว่าขณะนี้โทโอรุกำลังถูกปีศาจตนหนึ่งจ้องเอาชีวิต ทางรอดเดียวของโทโอรุคือต้องยืมมือจิ้งจอกสวรรค์ นามคูเก็น ภูตผู้เก่งกล้าอาคม ทว่านิสัยมีปัญหาเพราะนิยมชมชอบความวุ่นวาย ก่อกวนชาวบ้านจนบรรพบุรุษ ของตระกูลมิซึจิต้องผนึกไว้ แค่ปีศาจจ้องเอาชีวิตก็ปวดหัวพอแล้ว ยังต้องรับมือกับจิ้งจอกสวรรค์ตัวยุ่ง แถม โนโบรุกับโทโอรุต้องรับคูเก็นไปอยู่ที่บ้านด้วยในฐานะเทพอารักษ์ แล้วสองพี่น้องจะไหวหรือนี่ ! ? ความรู้สึกคนอ่าน : อ่านไปก็ฮาๆ ขำๆ ไป (แต่แอบสับสนชื่อคนพี่ กับคนน้อง) ตัวละครน่ารักมั่กๆ น่ารักกัน คนละแบบ ชอบเทพจิ้งจอกจจริ๊งจริง มีความคิดเป็นผู้หลักผู้ใหญ่สมกับเป็นผู้ที่อยู่มานาน แต่ซนจริงๆ ในปกก็ไม่ เห็นหรอกว่ามีเล่มต่อหรือเปล่า (น่าจะมอยู่แล้วละ แหงมๆ เลย) ใจจดใจจ่อรอตามเล่มต่อปายคร้า อ๊ะ ลืมตอบคำถามค้า ที่ตรงกับโจทย์ก็เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเทพจิ้งจอกในตำนานญี่ปุ่นค่ะ (พอจะตอบ โจทย์ได้ไหมอ่านิ >.<~) จากคุณ : ไอ้มู๋ไร้อมฯ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 15:21:25 A:124.120.242.247 X:

ความคิดเห็นที่ 54   ดีใจที่เพื่อนๆ ชอบรีวิวนะคะ อยากให้ลองหาหนังสือมาอ่านดูนะคะ น่าสนใจทั้งสามเล่มค่ะ ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจเรื่องชื่อหนังสือ แต่ในรายการที่หามาตอนแรก 2 ใน 3 มีคำว่าผีเสื้อ เลยคิดว่าน่าจะลองหาอีกเรื่องที่เป็นผีเสื้อด้วย แล้วก็อยากจะรู้ว่า แต่ละประเทศจะมีมุมมองเกี่ยวกับผีเสื้อเหมือนหรือต่างกันอย่างไร แล้วบังเอิญมีหนังสือของคุณประำัภัสสรอยู่ในกองรออ่านพอดี คุณแม่ไก่ขา... อย่าได้ตั้งความคาดหวังเช่นนั้นค่า เป็นแค่เพียงเหตุบังเิอิญเท่านั้นเอง :) เรื่องข้าพเจ้าทดลองความจริง น่าสนใจจังค่ะ เป็นมุมมองของมหาตมา คานธีเองอีกด้วย งานหนังสือคราวหน้าจะยังหาซื้อได้ไหมเนี่ย จากคุณ : เที่ยงวัน เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 17:26:39

ความคิดเห็นที่ 55   หุ หุ คุณโมกสีเงิน มารีวิวติดๆ กันเลยเน้อ.... จากคุณ : นัทธ์ เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 18:16:53

ความคิดเห็นที่ 56   มาให้กิ๊บป้าโมกค่ะ ดองหนังสือค่ะ ดองรีวิวค่ะ งานใกล้หายยุ่งแล้วค่า !!! จากคุณ : BeCoffee เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 19:21:38

ความคิดเห็นที่ 57   ถึงเวลาแวะมากระทู้แล้ว.. "นางฟ้า จัตุรัส พระราชวัง " เล่มนี้น่าสนใจมากค่ะ อ่านแล้วก็แอบจดรายชื่อไว้อีกแล้ว..ย้อนมาดู อิอิ จดไว้ตั้งสองครั้ง ปลายทาง..รีวิวถี่มากๆเลย แต่ขอผ่านค่ะ..ส่วนคุณหมูย้อมสี นิยายของชาครียาก็ขอผ่านค่ะ อ่านแล้วไม่แนว ไม่โดนใจเท่าไหร่ แต่"ไดมอนด์ ไลฟ์ Diamond Life "ปรี๊ดมาก อยากได้ โดนใจอย่างแรง โมกสีเงิน "ความลับบนแหลมไซไน" จดไว้แล้วค่ะ หลังจากที่ได้อ่านว่าความสนุกไม่น้อยกว่า"ฟ้าจรดทราย" จากคุณ : nikanda เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 21:00:39

ความคิดเห็นที่ 58   มาเก็บรีวิวหลายๆท่านค่ะ น่าสนใจหลายเรื่องมากเลย ^^ ยังพอมี gift เหลือบ้างเดี๋ยวคงหมดในไม่ช้า (เพิ่งหมดหรือยะ คนอื่นเขาหมดกันตั้งแต่ไม่ถึงกลางเดือนแล้ว!) ไหนๆคะแนนตัวเองก็ไม่ขยับมาประมาณ 2 อาทิตย์แล้ว มาเก็บบ้างก็แล้วกันนะ (หนังสือเล่มนี้ใช้เวลาอ่าน 2 อาทิตย์ แม่เจ้า ทำลายสถิติ) 10-12.[แม่ไก่] อ่านหนังสือรวมเรื่องสั้นที่มีเรื่องสั้นอยู่ในเล่มไม่น้อยกว่า 5 เรื่อง อาเพศกำสรวล สำนักพิมพ์ : 113 จำกัด โดย: วินทร์ เลียววาริณ; พิมพ์ครั้งที่ : 13 จำนวนหน้า : 183 คำแนะนำหนังสือ : เรื่องสั้นแนวทดลองร่วมสมัย ส่วนใหญ่เป็นเรื่องราวชีวิตง่ายๆ ทั่วไปในรูปแบบการเขียนที่ไร้รูปแบบ ที่พยายามฉีกรูปแบบของงานที่จำเจ ได้ฉายให้เห็นสภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป และสภาพจิตใจของผู้คน ในสังคมอย่างรอบด้าน อย่างโดดเด่น... เหล่านี้เป็นเรื่องสั้นภายในเรื่องค่ะ โลกีย - นิพพาน หมึกหยดสุดท้าย เมืองคนบาป อาเพศกำสรวล เกม สุนัขาธิปไตย น้ำสองสาย กระดาษขาวกับคาวหมึก คนแปลกหน้า : ปรัชญาที่สวนสาธารณะ ปทานุกรมชีวิต ฉบับชนชั้นกลางกรุงเทพฯ คดีมโนสาเร่ ความรู้สึกที่ได้อ่าน ปกติหนิงไม่เคยอ่านหนังสือได้ยาวนานขนาดนี้ เชื่อว่านักอ่านตัวยงแต่ละท่านเวลาอ่านก็จะอ่านแบบรวดเดียวจบทั้งเล่มมากกว่ามานั่งอ่านค้างๆคาๆ อารมณ์ไม่ต่อเนื่อง (ยกเว้นเพชรพระอุมาที่ถ้าอ่านจบทั้ง 48 เล่มอาจตายคาที่ได้) แต่เล่มนี้เป็นเรื่องสั้นที่หนิงรู้สึกอยากละเลียดอ่านที่ละเรื่องๆมากกว่าอ่านทีเดียวจบ คิดว่าถ้าทำแบบนั้นเป็นเรื่องน่าเสียดายมากๆเลย เรื่องสั้นเหล่านี้เป็นเรื่องวิพากษ์ความเป็นไปของสังคมและมนุษย์สมัยใหม่โดยหยิบยกเอาประเด็นในเรื่องแบบใกล้ตัวเราสุดๆอย่างเช่นชีวิตประจำวัน จนกระทั่งเรื่อยไปถึงเรื่องการเมือง หรือแม้แต่สงครามโดยใช้กลวิธีการนำเสนอแบบสร้างสรรค์สมกับที่หน้าปกบอกเอาไว้เรียบร้อยว่า "เรื่องสั้นแนวทดลอง" เขียนขึ้นปี 2537 รวมแล้วเป็นเรื่องที่คนเขียนมองสังคมในช่วง 15 ปีก่อน ช่วงที่เศรษฐกิจกำลังฟองสบู่ลอยละลิ่วกับหลังโซเวียตล่มสลายแล้วความเป็นประชาธิปไตยกำลังเบ่งศักดาเต็มที่ กับการเมืองที่ทะเลาะกันในสภาอันทรงเกียรติ และอีกหลายอย่างที่ถูกหยิบมาเขียนแบบแสบๆคันๆดีค่ะ เนื้อหาน่ะเอาเรื่องแต่นำเสนอแบบน่าสนใจเลยทำให้ไม่รู้สึกน่าเบื่อ ไม่ได้ถูกคนเขียนยัดเยียดอะไรใส่หัวจนเกินไปนัก ที่จริงดูชื่อคนเขียนแล้วก็ไม่ต้องพูดอะไรมากน่ะนะ แต่ก็แนะนำให้อ่านค่ะ ได้อรรถรสมากๆ จากคุณ : หนิงๆ (peiNing) เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 22:13:41

ความคิดเห็นที่ 59   แว่บเข้ามาทักทายค่ะ ขอบคุณน้องธรที่รีวิว "ด้วยรักและฆาตกรรม" นะคะ ^^ เรื่องนี้พี่พยายามแบ่งสืบๆ กับรักๆ อย่างละครึ่งอะค่ะ คนชอบสืบกับชอบรักจะได้บาลานซ์กันเน้อ >_< มีคนหยิบหนังสือใจตรงกันหลายคนเลย - ระบำลมหนาว ... ตั้งใจจะเอาไว้ตอบโจทย์หน้าหนาว - ชุดประดาน้ำกับผีเสื้อ ... ตั้งใจจะเอาไว้ตอบโจทย์คนพิการ ตอนนี้ไอซ์กำลังร่อนเร่อยู่โครเอเชียค่ะ อ่านอยู่เล่มเดียว The Eight ยังไม่จบ...หนามาก ฮา สวัสดีทุกคนเลยนะคะ ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 01:03:10

ความคิดเห็นที่ 60   ทักทายก่อนนอนตอนแรกกะว่าจะมาพรุ่งนี้ แต่บังเอิญเล่มที่อ่านอยู่อ่านเพลินๆจบแล้วอารมณ์ค้างเลยขอมารีวิวเลยแล้วกัน ก่อนรีวิวแวะคุยสักนิดก่อน >> พี่ยาคูลย์ เห็นมันน่าอ่านก็ซื้อเก็บไว้และที่มีหลายเล่มก็ทำให้รู้ว่าได้แต่ซื้อแต่ไม่เคยได้อ่านไง ซื้อมาดองแล้วมีความสุข 555+++ >> คุณโมกสีเงิน แต่ละเล่มหนาๆทั้งนั้นเลยอ่ะคับ นับถือๆๆๆ >> คุณไอ้มู๋ไร้อมฯ เทพจิ้งจอกจอมยุ่งน่าสนนะคับจดลงลิสต์อีกเล่ม ให้กิฟต์ก็ไม่ได้+เสียดายไม่มีรูปประกอบ วันนี้ตอบโจทย์ 5-6.[แก้วกังไส] อ่านหนังสือที่ตัวเอกมีอาชีพฉีกแนวจากพิมพ์นิยมแทน เช่น หมอผี หมอดู คนขับเเท็กซี่ (ตอนแรกอ่านตอบข้อตัวเอกเป็นฆาตกร แต่ก็ไม่ใช่อีก เหอๆๆ) *** ตัวเอกเป็นมนุษย์ 38 เปอร์เซ็นต์ที่ถูกฝังชิปโปรแกรมให้เป็นนักฆ่า JIMMY COATES 2 : จารชนเหนือมนุษย์ ตอน ล่าสังหาร JOE CRAIG : เขียน จรรย์สมร รัตนชาตะ : แปล สำนักพิมพ์เพิร์ล พับลิชชิ่ง พิมพ์ครั้งที่ 1 สิงหาคม 2552 292 หน้า 250 บาท หลังจากจิมมี่ โค้ตส์ เด็กชายผู้มีความเป็นมนุษย์เพียง 38 เปอร์เซ็นต์ และมีสถานะเป็นสายลับของเอ็นเจ 7 .... องค์กรลับระดับชาติ เพราะเค้าปฏิเสธการเป็นนักฆ่าขององค์กรแห่งนี้แล้วหันไปร่วมอุดมการณ์กับฝ่ายตรงข้ามของรัฐบาล จึงได้กลายเป็นศัตรูของเอ็นเจ 7 ไปโดยทันที จิมมี่ โค้ตส์ กำลังหลบหนีการตามล่าขององค์กรเอ็นเจ 7 เขาสับสนระหว่างความต้องการที่จะเป็นมนุษย์ธรรมดากับการเป็นนักฆ่า แต่ในขณะเดียวกันก็จำใจต้องพึ่งพาความสามารถพิเศษในการต่อสู้ จากชิปโปรแกรมที่ฝังอยู่ในตัวเพื่อเอาตัวรอดจากการถูกตามล่า เขาจะเอาชีวิตรอดอย่างไรเมื่ออาวุธที่องค์กรส่งมาปลิดชีวิต เป็นเด็กชายที่มีความเป็นมนุษย์เพียง 38 เปอร์เซ็นต์เท่ากับเขา !!! นอกจากต้องต่อสู้กับศัตรูที่มีทักษะเดียวกันแล้วเขายังต้องต่อสู้กับจิตใจของเขาเอง เพื่อความเป็นมนุษย์อีกด้วย ซีรี่ย์แอ็คชั่นผสมไซไฟที่จะทำให้คุณตื่นเต้นไปกับตัวละคร เมื่อวิทยาศาสตร์กลายเป็นเครื่องมือทางการเมือง แนะนำให้ติดตามความสนุกด้วยตาคุณเอง รับรองว่าสนุกจนลืมเหนื่อย ^^ ปล รีวิวละเอียดเชิญที่บล็อกนะครับ ^^ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 52 03:06:42 แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 52 03:04:50 จากคุณ : เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter) เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 02:53:30

ความคิดเห็นที่ 61   ไม่ได้แวะมาซะหลายวันเลย แอบหนีไปเที่ยวมาค่ะ แล้วก็ไม่ได้ติดหนังสือไปด้วย ถึงติดไปก็ไม่ได้อ่านแน่นอน ช่วงนี้รู้สึกเนือยๆ ยังไงไม่รู้สิ สงสัยไฟเริ่มมอดแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : ส้มแช่อิ่ม เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 08:11:02

ความคิดเห็นที่ 62   ...สวัสดีค่ะ ค่อย ๆ กระดึ้บ กระดึ้บ มาตอบโจทย์ วันสุดท้ายของรอบนี้!!! ขอคุยก่อนนะคะ คุณโมกสีเงิน : ข้าพเจ้าทดลองความจริง  อัตชีวประวัติของ มหาตมา  คานธี น่าสนใจค่ะ งานหนังสือครั้งหน้าจะไปตามหามาอ่าน คุณหนิงๆ (peiNing) : อาเพศกำสรวล ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ สงสัยต้องไปตะกุยกองหนังสือมาอ่านบ้างแล้ว... น้องพลุ : แอ็คชั่นไซไฟ น่าสนุกเชียวค่ะ พี่ไม่เคยอ่านหนังสือของเพิร์ลเลยหละ สงสัยต้องไปลองหามาอ่านบ้าง ************************************************ 10-13. [แม่ไก่] เสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราเป็นวันเด็กแห่งชาติ มารับฟังเสียงของเด็ก ๆ บ้างดีไหม อ่านหนังสือ 1 เล่มที่เขียนโดยเด็กอายุต่ำกว่า 18 (อายุขณะที่เขียน) หรือให้เด็กเป็นตัวละครเอกที่ถ่ายทอดเรื่องราวในหนังสือเล่มนั้น ๆ (ในกรณีหลังนี้ขอให้เป็นเด็กอายุต่ำกว่า 15 ค่ะ) ชื่อหนังสือ : เอมิล ยอดนักสืบ ผู้แต่ง : แอริค เคสต์เนอร์ ผู้แปล : ดร.บันลือ ถิ่นพังงา สำนักพิมพ์: บรรณกิจ 1991 จำนวนหน้า: 119 หน้า ราคา : 50 บาท ******************************************************************************** เรื่องย่อ (สปอยล์ชัวร์) เอมิลอาศัยอยู่กับแม่ที่นอยชตัดท์ แม่ของเอมิลได้ให้เงินเจ็ดปอนด์โดยเป็นของคุณยายและเอมิลที่เมืองเบอร์ลิน เมื่อเอมิลนั่งรถไฟไปเบอร์ลินก็มีชายแปลกหน้าชื่อกรุนไดส์เทียวส่งน้ำ ส่งขนมให้กิน จนเอมิลเผลอหลับไป  เมื่อตื่นขึ้นมาเอมิลก็ไม่พบชายแปลกหน้าและเงินเจ็ดปอนด์ก็หายไป เอมิลจึงเดินตามหาโจร เขาเห็นโจรเข้าไปในร้านกาแฟจึงซุ่มดู จนไปเจอกับ กุ๊สต๊าฟ เอมิลจึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟัง กุ๊สต๊าฟขออาสาช่วยเอมิลอีกแรง และไปตามเพื่อนๆมาช่วยด้วย เด็กๆก็ช่วยกันหาวิธีที่จะสะกดรอยตามโจรและจับโจรเพื่อช่วยเหลือเอมิลกันเต็มที่ ...จนสามารถจับโจรที่ขโมยเงินของเอมิลได้ในที่สุด ********************************************************************************   หลังอ่านจบ เอมิล ยอดนักสืบ ขวัญอ่านมานานแล้วตั้งแต่ตอนม.ต้นโน้นแหนะค่ะ เห็นโจทย์ข้อนี้ก็เลยไปรื้อแถวชั้นหนังสือมาอ่านซ้ำอีกรอบ เรื่องนี้อาจจะเป็นหนังสือในดวงใจของใครหลาย ๆ คน แต่ไม่ใช่เราแน่นอนค่ะ จำได้ว่าตอนอ่านส่งครูก็แบบอ่านไปทรมานจิตมาก ตอนนี้ความรู้สึกนั้นก็เหมือนเดิม แค่ 119 หน้า ขวัญอ่านไป 4 วัน บ้าไปแล้ว (หรือว่าเราพ้นวัยจะตื่นเต้นกับเอมิลและเด็ก ๆ ไปแล้วก็ไม่แน่ใจค่ะ) แต่ถามว่ามีส่วนที่ชอบมั้ย มีค่ะ แง่คิดสำหรับเรามีมั้ย มีมากค่ะ เอ๊ะมีแง่คิด มีส่วนที่ชอบ แล้วทำไมไม่ปลื้ม ตอบตรง ๆ เราไม่ชอบสไตล์หนังสือแบบนี้เลย มันอ่านแล้วชวนหลับมาก!! ส่วนข้อคิดนั้น อย่างแรกเลย ตอนที่เด็ก ๆ ในแก้งค์บอกเอมิลว่า ถ้านายกรุนไดส์ขโมยเงินของเอมิลมาจริง เราก็ไปขโมยเงินนั้นกลับมา ก็ถือว่าเจ๊ากันไป แต่เอมิลและท่านศาสตราจารย์กลับบอกว่า มันทำอย่างนั้นไม่ได้ การเอาของคนอื่นมาโดยที่เขาไม่รู้ตัวก็ถือเป็นการขโมยเหมือนกัน แม้ของนั้นจะเป็นของเราก็ตาม อันนี้ดีค่ะ ส่วนอีกเรื่องน่าจะเป็นมิตรภาพของเด็ก ๆ ในเมืองใหญ่อย่างเบอร์ลิน ซึ่งถือว่าเอมิลเป็นคนแปลกหน้าของพวกเขา แต่เขาก็ยินดีที่จะช่วยกันสุดฤทธิ์ ให้เอมิลตามจับคนร้าย รวมถึงความรัก ความผูกพันระหว่างเอมิลกับแม่ด้วย เป็นความสัมพันธ์ที่น่ารักดีค่ะ โดยรวมสำหรับขวัญ เรื่องนี้เฉย ๆ มากค่ะ ถ้าไม่มีโจทย์นี้มาคงไม่หยิบมาอ่านซ้ำ และต่อไปคิดว่าคงไม่อ่านอีกอ่ะค่ะ จากคุณ : P@ween@ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 09:44:14

ความคิดเห็นที่ 63   สวัสดี กลางสัปดาห์ ค่ะหนอนฯ ทุกท่าน  อยากพูดว่าขอบคุณหนอนผู้ร่วมขบวนการ และหนอนฯที่ริเริ่มโครงการทุกท่านค่ะ เนื่องจากทำให้สามารถทลายกองดอง ได้ดีนัก บางเล่มเห็นมาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยคิดจะหยิบมาอ่าน พอเข้าร่วมโครงการแล้ว ทำให้ขยันอีกเป็นกอง.... >>>  คุณนัทธ์จ๋า นี่แซวเราเหรอนี่ หุ หุ +++  น้องอ้อน ยุ่งอะไรนักหนา ขอบคุณๆ >>> คุณชายกลางสายหมอก  เมื่อเช้าที่บ้านหมอกจัดเชียว เห็นเจ้าชายแว๊บๆๆ  อ่ะนะ  ไม่อยากบอกเลยว่า อ่านไปได้งัย 2 วันจบ...คงเป็นโดยสภาพอากาศที่เย็นจัดไปทำกิจกรรมอื่นไม่ได้นั่นเองล่ะ ++++  P@ween@  ค่ะ   "ข้าพเจ้าทดลองความจริง" กับคู่มือ มนุษย์ เป็นหนังสือในฝันที่เราอยากอ่าน มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ด้วยความที่เป็นหนังสือที่แต่ละเล่มหนามากๆ ก็เลยไม่กล้าหยิบซักที แต่พอหยิบแล้วก็วางไม่ลงชวนค้นหาไปเรื่อยค่ะ จากคุณ : โมกสีเงิน เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 10:38:53

ความคิดเห็นที่ 64   น้องพลุรีวิวเรื่องนี้ ดีจัง กำลังหาหนูทดลองอยู่เลย ถ้าสนุกจะได้ไปหามาลองบ้าง พล็อตน่าสนใจ มองมาหลายรอบแล้วแต่กลัวไม่สนุก แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 52 10:55:21 จากคุณ : หมูย้อมสี เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 10:55:02

ความคิดเห็นที่ 65   รบกวนไปอ่านที่ความเห็นถัดไปนะ ^^ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 52 12:31:17 แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 52 12:30:02 จากคุณ : นัทธ์ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 12:28:54

ความคิดเห็นที่ 66   พักเที่ยงแล้ว ขอเก็บคะแนนนิดนึง ....เพิ่งอ่านจบในห้องน้ำตะกี้นี้เองล่ะ  ^^ 10-2.[January Friend] อ่านหนังสือเกี่ยวกับเมืองหรือจังหวัดบ้านเกิดหรือที่พักอาศัยของคนอ่าน หรืออ่านหนังสือที่ผู้แต่งเป็นคนที่มีบ้านเกิดหรือที่พักอาศัยในเมืองหรือ จังหวัดเดียวกันกับคนอ่าน (หากอยู่ต่างประเทศ ใช้เมืองหรือรัฐที่อาศัยอยู่ตอบโจทย์ได้) เราเกิดที่กรุงเทพ โตที่กรุงเทพ เรียนที่กรุงเทพ ทำงานที่กรุงเทพ คาดว่าจะตายที่กรุงเทพด้วย ก็เลยเลือกอ่าน   กรุงเทพฯ ร้าย-รัก แพรวสำนักพิมพ์ : พิมพ์ครั้งแรก 2545 ราคา 165 บาท / 213 หน้า บันทึกเป็นบางวันตั้งแต่วันที่ 14 ธันวาคม 2543 - 27 กรกฎาคม 2544 ของคุณชาติ ภิรมย์กุล นักเขียนอารมณ์ดี มองโลกในแง่ดี แม้เรื่องร้ายๆ ของกรุงเทพมหานครที่บันทึกไว้ อ่านแล้วก็ยังยิ้มออก เป็นยิ้มแบบฝีนๆ ยังไงไม่รู้นะ เรื่องเล่าจากการเดินเที่ยวในแหล่งชุมชน ตามประสาคนอยู่ไม่สุข ต้องออกจากบ้าน (ก็เลยมีเรื่องสัพเพเหระมาเขียนได้) แม้จะเป็นบันทึกสั้นๆ ในบางวัน แต่ก็บอกเล่าให้เราได้เห็นภาพ "กรุงเทพมหานคร" เมืองหลวงแห่งประเทศไทย เมืองใหญ่ ผู้คนมากมาย หลากหลายวัฒนธรรม และวิถีชีวิตต่างๆ กรุงเทพเมื่อปลายปี 43 ถึงกลางปี 44 กับกรุงเทพในปี 52 นี้ ต่างกันก็แค่ชื่อผู้ว่าราชการเท่านั้นเอง นอกนั้น..ก็เหมือนเดิม ยังคงวุ่นวาย พลุกพล่าน รถติด สกปรก แต่น่าแปลก ที่หลายๆ คนก็ัยังอยู่ในกรุงเทพ แม้จะมีเรื่องร้ายๆ แต่ใครๆ ก็รักกรุงเทพนะ ...ว่ามะ? จากคุณ : นัทธ์ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 12:30:41

ความคิดเห็นที่ 67   หวัดดีหนอนทุกท่านค่ะ  เน็ตใช้ได้แล้ว  ฮูเรย์~ ถ้าสัญญาณในสมองหายติดขัด จะเริ่มมารีวิวค่ะ ลืมหมดแล้วด้วยสิ อ่านไรไปบ้างฟะ จากคุณ : ยาคูลท์ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 15:17:45

ความคิดเห็นที่ 68   มาขออนุญาตปักหมุด ยังไม่มีรีวิวอะไรเพิ่มเติมเลยค่ะ วันนี้ก็กลับดึกอีก ไม่รู้จะไปอ่านได้จบจนทำรีิวิวได้มั้ยนะคะ ก่อนจบสัปดาห์นี้ จะพยายามให้มีสักรีวิวหนึ่งแล้วกันค่ะ จากคุณ : สาวไกด์ใจซื่อ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 16:20:23

ความคิดเห็นที่ 69   20-3.[II Maze+ปีศาจความฝัน] อ่านหนังสือที่เคยทำเป็นภาพยนตร์หรือละครมาแล้ว หรือเป็นหนังสือที่ยังไม่เคยนำมาทำก็ได้ ให้รีวิวพร้อมเสนอ casting ตัวละครตามใจคนอ่าน จะเป็นนักแสดง นายแบบนางแบบ หรือจะเกณฑ์คนใกล้ตัว คนข้างบ้าน หรือตัวเองมาแสดงก็ได้ ถ้าไม่เป็นที่รู้จักให้เอารูปมาให้ดูด้วย ครูไหวใจร้าย เขียน :  ผกาวดี อุตตโมทย์   แปล :     บรรณาธิการต้นฉบับ :     ภาพปก :  อภิชัย วิจิตรปิยกุล   ภาพประกอบ :  เฉลิมชาติ เจริญดียิ่ง   พิมพ์ครั้งที่ :  ๙ (มกราคม ๒๕๔๗)   ปกอ่อน   ๒๕๖ หน้า   น้ำหนัก :  ๒๕๐.๐๐ กรัม   ขนาด :  ๑๓ x ๑๘.๕ x ๑ ซ.ม.   ภาษาไทยพิมพ์ครั้งแรก :   ๒๕๐๙ (คลังวิทยา)   สำนักพิมพ์ผีเสื้อพิมพ์ครั้งแรก :  ธันวาคม ๒๕๓๕   ครั้งล่าสุด :  ๒๕๔๗   รายละเอียดรูปเล่ม :     กลุ่มผู้อ่าน :  อ่านได้ทุกวัย   ISBN :  974-14-0256-2   ราคา :  ๑๕๙.๐๐ บาท จาก http://www.bflybook.com/BookDetail.aspx?CategoryID=25&SortID=0&PageNumber=1&CoverDesignID=129 คำนำจาก สนพ. ผีเสื้อ หนังสือดีที่เด็กและเยาวชนไทยควรอ่านเล่มหนึ่ง ในจำนวน ๑๐๐ เล่ม จากการคัดเลือกโดยโครงการวิจัยของ สกว. พ.ศ. ๒๕๔๓ ภาพ ของ 'ครูไหวใจร้าย' หรือครูฅนใดก็ตามที่ถูกต่อท้ายชื่อด้วยคำว่า 'ใจ ร้าย' อาจหาได้ยากในยุคสมัยที่ระบบการศึกษาพัฒนามาถึงปัจจุบัน แต่เรื่องที่ จะปรากฏต่อไปนี้ เคยเกิดขึ้นแก่เด็กหลายฅน แม้เหตุการณ์จะไม่เหมือนกันทุก แง่มุมก็ตาม          สำหรับผู้อ่านที่ผ่านวัยเด็กมานานจนมีลูกมีหลานไป แล้ว เรื่องนี้อาจทำให้ระลึกถึงความหลัง คิดถึงครูบางฅนที่เข้มงวดกวด ขัน ซึ่งบางทีก็ไม่เข้าท่าในสายตาของเด็ก ทว่า เมื่อเวลาผ่านพ้นมานานหลาย สิบปี จนถึงบัดนี้ ความรู้สึกในวัยเด็กอาจเปลี่ยนไป กลายเป็นนึกรักครูที่ เข้มงวดฅนนั้นขึ้นมาก็ได้          และสำหรับฅนในยุคนี้ที่ไม่มีโอกาสพบ ความตื่นเต้น (เพราะคงไม่มีครูฅนไหนดุและเอาจริงเอาจังดังเช่นในยุคก่อน) ก็ อาจบอกตัวเองว่า 'โชคดีที่ไม่ได้เกิดในยุคนั้น' แต่หากมองในอีกมุมหนึ่ง แล้ว น่าจะพูดได้ว่า 'เสียดายที่พลาดเหตุการณ์สำคัญไป'          อย่างไรก็ตาม เรื่องราวของ 'ครูไหวใจร้าย' และตัวละครอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง คงจะช่วยให้ผู้อ่านระลึกนึกถึง 'สิ่งดีๆ' ได้บ้าง                                        จาก ความนำสำนักพิมพ์                                        สำนักพิมพ์ผีเสื้อ (สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๕) เรื่องย่อจากตัวเอง+ความคิดเห็น ...ลองหลับตา........แล้วนึกภาพ ครูในสมัยที่เราเป็นเด็ก ...เป็นยังไงกันบ้าง ... คุณมีความทรงจำแค่ไหน เกี่ยวกับครู ...แต่กับคนที่นี่ ... ครูไหว ... เป็นชื่อที่ใครหลาย ๆ คนเกรงใจ และ เกรงกลัว ...ทุกคนต่างขนามนามให้ท่านว่า ครูไหวใจร้าย ...แม้ทุกคนจะต่างขนานนามสร้อยให้ว่า ใจร้าย ....แต่ลึก ๆ แล้วทุกคน ไม่มีใครเกลียดครูไหว ++++++++++++++++++++++++++ เล่มนี้ภูมิใจนำเสนอมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คืออ่านแล้วทำให้ตัวเองร้องไห้ในตอนจบได้ คือตัวเองจะจิตแข็งนะครับ แต่ไม่รู้ไปไง อ่านตอนจบเล่มนี้แล้วน้ำตามันไหลออกมา สำนวนเขียนได้ดีครับ บรรยายก็ดี เรียกว่า ดีจริง ๆ สำหรับเล่มนี้ ปล . เรื่องนี้จบ Happy Ending นะครับ แต่อยากรู้ว่าทำไมผมจึงร้องไห้ ไปลองหามาอ่านครับ ตัวละคร สารภาพเลยว่า ตอนอ่านเรื่องนี้ จินตนาการ ภาพครูไหวไว้คือ อัจฉราพรรณ ไพบูลย์สุวรรณ แต่จริง ๆ แล้วคนที่รับบทครูไหวก็คือ จันจิรา จูแจ้ง รายละเอียดละคร ครูไหวใจร้าย แนวละคร คอมเมดี้ บทประพันธ์ ผกาวดี อุตตโมทย์ บทโทรทัศน์ คฑาหัตถ์ บุษปะเกศ กำกับการแสดง ประกาศิต กิ่งศักดิ์ สร้างสรรค์โดย บริษัท บรอดคาซท์ ไทยเทเลวิชั่น จำกัด ออกอากาศทุกวัน จันทร์-ศุกร์ เวลา 18.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3 รายชื่อนักแสดง จันจิรา จูแจ้ง เซกิ โอเซกิ ณัฐริกา ธรรมปรีดานันท์ สมศักดิ์ อยู่พ่วง สุรพันธุ์ ชาวปากน้ำ ฝันดี จรรยาธนากร ดุสิตา อนุชิตชาญชัย ++++++++++++++++++ ฝากเพลง ครูบาอาจารย์ที่ท่านประทานความรู้มาให้ อบรมจิตใจให้รู้ผิดชอบชั่วดี ก่อนจะนอนสวดมนต์อ้อนวอนทุกที ขอกุศลบุญบารมีส่งเสริมครูนี้ให้ร่มเย็น ครูมีบุญคุณจึงขอเทิดทูลเอาไว้เหนือเกล้า ท่านสอนพวกเราอบรมพวกเราไม่เว้น ท่านอุทิศไม่คิดถึงความยากเย็น สอนจนรู้จัดเจน เฝ้าเน้น เฝ้าแนะมิได้อำพราง * พระคุณที่สาม งดงามแจ่มใส แต่ว่าใครหนอใคร เปรียบเปรยครูไว้ว่าเป็นเรือจ้าง พลาดจากความจริง ยิ่งเห็นว่าผิดทาง มีใครไหนบ้างแนะนำแนวทางอย่างครู บุญเคยทำมาแต่งปางใด ใดเรายกให้ท่าน ตั้งใจกราบกราน ระลึกคุณท่านกตัญญู โรคและภัยอย่าหมายแผ้วพานคุณครู ขอกุศลผลบุญค้ำชู ให้ครูเป็นสุขชั่วนิรันดร์... จากคุณ : thoorn เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 17:17:20

ความคิดเห็นที่ 70   ^ ^ เอิ่ม...น้องธรขา ถ้าตามที่พี่เข้าใจ...โจทย์นี้ดูเหมือนว่าเจ้าของโจทย์เขาต้องการให้คนอ่าน Cast ตัวละครเอง หรือเปล่า ? เดี๋ยวขอพี่เช็คกับคนตั้งโจทย์อีกทีนะคะ เย๊...จะได้อ่านรีวิวจากคุณยาคูลท์เสียที ดีใจด้วยค่ะที่คอม+เน็ตหายป่วย วันนี้แวะเข้ามาเสียเย็นย่ำค่ำมืด ทักทายและโบกพู่ให้ทุกคนนะคะ จากคุณ : แม่ไก่ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 20:11:05

ความคิดเห็นที่ 71   ^ ^ มาอีกทีค่ะ น้องธรขา รบกวนช่วยแคสตัวละครมาใหม่นะคะ เอาตามใจเราน่ะค่ะ อย่างน้องคิดว่าป้าจิ๊เหมาะกับบทนี้ก็ให้ป้าจิ๊เล่นเลย แล้วหานักแสดงคนอื่น ๆ มารับบทอื่น ๆ ด้วยนะคะ จากคุณ : แม่ไก่ เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 20:28:32

ความคิดเห็นที่ 72   คุณ P@ween@ ขา อ่านรีวิวแล้วอยากไปหา เอมิล ยอดนักสืบ มาอ่านค่ะ อยากรู้ว่าทำไมคุณ P@ween@ ถึงเข็ดขยาดขนาดนี้ ฮี่ ฮี่ ขอส่งคำตอบอีกข้อนะคะ 25-5.[ปิยะรักษ์] อ่านหนังสือเกี่ยวกับคนในกลุ่มชาติพันธุ์ หรือ มีคนในกลุ่มชาติพันธุ์เป็นตัวเอกจะเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศไทย เช่น ปกากะญอ ม้ง ไทยใหญ่ ฯลฯ หรือในต่างประเทศ เช่น อินเดียนแดงเผ่าต่าง ๆ ชาวพิกมีในแอฟริกาโดยต้องเล่าถึงลักษณะเด่นหรือลักษณะพิเศษของกลุ่มชาติพันธุ์นั้นมาด้วย เลาะลุ่มน้ำโลหิต เลียบชีวิตไทคำตี่ ผู้เขียน บุญยงค์ เกศเทศ จำนวน 131 หน้า สำนักพิมพ์แม่คำผาง พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.2546 ราคา 150 บาท เลาะลุ่มน้ำโลหิต เลียบชีวิตไทคำตี่ เป็นสารคดีการเดินทางผจญภัยเพื่อสำรวจชนชาติไทในอินเดีย เป็นผลพลอยได้จากการเก็บข้อมูลภาคสนามเพื่อประกอบการเขียนวิทยานิพนธ์เรื่่อง "สังคมและวัฒนธรรม ไท-คำตี่" ของคุณบุญยงค์ เกศเทศซึ่งตอนนั้นศึกษาระดับปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยปัญจาบ ประเทศอินเดีย โดยคุณบุญยงค์ได้เข้าไปใช้ชีวิตในหมู่บ้านไทคำตี่ บริเวณเมืองโลหิต รัฐอรุณาจัลประเทศ ประมาณปีเศษ ตั้งแต่ปลายเดือนตุลาคม พ.ศ.2527 จนถึงพฤศจิกายน พ.ศ.2528 และได้มีโอกาสกลับไปที่นั่นอีกครั้งใน 10 ปีต่อมา เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2538 เพื่อเป็นการบันทึกความทรงจำและข้อมูลรูปภาพ คุณบุญยงค์ จึงได้เขียนบันทึกเล่มนี้ขึ้นมา ไทคำตี่ เป็นเป็นชาติพันธุ์หนึ่งใน 'กลุ่มไท' หรือกลุ่มชนที่ใช้ภาษาตระกูลภาษาไท ตามหลักฐานยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จักนัก คุณบุญยงค์ เกศเทศเป็นคนไทยคนแรกที่เข้าไปถึงที่นั่น เนื่องจากชุมชนไทคำตี่ตั้งอยู่ในเขตดินแดน 7 รัฐทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย ซึ่งทางการห้ามคนต่างชาติล่วงล้ำเข้าไปโดยเด็ดขาด เนื่องจากรัฐทั้งเจ็ดอันประกอบด้วยรัฐอัสสัม นากาแลนด์ ไมซอรัม มณีปูร์ เมกกะลายา ตรีปุระ และ อรุณาจัลประเทศ แต่ละรัฐต่างมีกลุ่มชาติพันธุ์ที่ไม่ยอมอ่อนข้อให้รัฐบาลกลาง เนื่องจากไม่ต้องพึ่งพาสิ่งใดจากรัฐบาลอินเดีย เพราะทรัพยการบริเวณนั้นอุดมสมบูรณ์ แต่รัฐบาลยังต้องการวัตถุดิบทั้งอาหาร น้ำมัน แร่ธาตุ และผลิตผลจากป่า รัฐจึงหวงแหนบริเวณแถบนี้ ไม่ไว้ใจให้คนต่างชาติล่วงล้ำเข้ามา ทั้งที่เค้าโครงวิทยานิพนธ์ก็ได้รับการอนุมัติจากทางมหาวิทยาลัยให้ดำเนินการได้ แต่กลับไม่ได้รับอนุญาตจากกระทรวงมหาดไทยของอินเดียให้เข้าไปเก็บข้อมูลภาคสนาม ด้วยความตั้งใจมุ่งมั่นทำการศึกษาเรื่องนี้คุณบุญยงค์ตัดสินใจลักลอบเข้าไปโดยทำตัวเป็นคนท้องถิ่นนั่งรถโดยสารปนเปกับชาวบ้านเข้าไป พักนอนหนาวริมทาง และหลบหลีกด่านตรวจลงเดินบนคันนาเลาะเลียบถนน เดินทางอย่างทุลักทุเลจนไปพบเด็กหนุ่มสองคนในตลาดนัดบ้านน้ำทราย แต่งตัวโดยนุ่งโสร่งลายพิเศษเป็นเอกลักษณ์ของไทคำตี่ เขาจึงแอบตามเด็กหนุ่มทั้งสองไป และเข้าไปสอบถามด้วยภาษาไทยอีสาน แม้จะไม่ใช่ภาษาเดียวกันแต่ก็พอสื่อสารกันรู้เรื่อง จนทราบว่า ทั้งสองอยู่ในหมู่บ้านที่เป็นเป้าหมายของเขาจริงๆ จึงได้ร่วมเดินทางไปกับเด็กหนุ่มทั้งสอง หนึ่งในสองนั้นเป็นหลานชายของผู้ใหญ่บ้าน เมื่อไปถึงบ้านเจ้าคำ (หรือจ่องคำในภาษาไทคำตี่) หลังจากได้แนะนำตัวและบอกจุดประสงค์ของการเดินทางมาแล้ว คุณบุญยงค์ ได้พักที่บ้านของผู้ใหญ่บ้าน เจ้าโสลิง ('เจ้า' เป็นคำนำหน้าชื่อผู้ชาย) ในการใช้ชีวิตอยู่ที่นั้นปีเศษคุณบุญยงค์ ได้ไปพูดคุยแลกเปลี่ยนกับชาวบ้านที่นั่นแทบทุกหลังคาเรือน ได้เข้าพบเจ้าคำมูนซึ่งเป็นโอรสของพระเจ้ากานัน กษัตริย์องค์สุดท้ายของไทคำตี่ ได้เดินทางไปยังหมู่บ้านใกล้เคียงอื่นๆ เพื่อความปลอดภัยเวลาเจ้าหน้าที่เข้ามาตรวจค้น ได้พบเจอกลุ่มชาติพันธุ์อื่นๆ อีกหลายกลุ่ม ในหนังสือเล่มนี้ได้บอกเล่าเรื่องราวของชุมชนไทคำตี่ ทั้งในเรื่องวิถีชีวิต การกินอยู่ อาหารการกิน บ้านเรือนที่อยู่อาศัย เสื้อผ้าการแต่งกาย การประกอบอาชีพ ประเพณีการแต่งงาน พิธีศพ การศึกษา การศาสนา การร้องรำทำเพลง การละเล่นของเด็กๆ ไปจนถึงภาษา และตัวอักษร ได้อ่านแล้วก็รู้สึกแสนแปลกที่ในดินแดนอันแสนไกลนั้น ก็มีผู้คนที่มีวิถีชีวิตคล้ายๆ กับเรา พูดคุยกันพอรู้เรื่อง อาหารการกิน บ้านเรือน และภาษาคล้ายๆ กับทางอีสานของเรา แต่สรรพนามที่นั่นจะไม่ซับซ้อนเหมือนบ้านเรา บุรุษที่หนึ่ง กู บุรุษที่สอง เมอ และบุรุษที่สาม มัน ไม่ว่าจะเป็นใคร วัยไหน ก็ใช้เพียงสามคำนี้ ประเพณีหลายๆ อย่างก็ไม่ต่างกันมากนัก ทั้งยังนับถือศาสนาพุทธจึงมีวัฒนธรรมที่เกี่ยวเนื่องจากศาสนาที่ใกล้เคียงกัน มีงานกฐิน มีขนทรายเข้าวัด มีสงกรานต์ การละเล่นของเด็กๆ ก็มีตี่จับ มีงูหินหาง เสื้อผ้าของไทคำตี่จะออกไปคล้ายๆ พม่า ผู้ชายนุ่งโสร่งซึ่งจะมีลวดลายและสีเป็นเอกลักษณ์ เป็นตาหมารุกสีเขียวอมม่วง (ชนไทเผ่าอื่นๆ ก็จะมีสีที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ) ผู้หญิงนุ่งซิ่น ตัวอักษรก็คล้ายพม่าเช่นกัน ลองมาดูกันว่า ภาษาของเราใกล้เคียงกันแค่ไหน เช่น เงิน คำ (ทอง) ม่านตา (แว่นตา) ไหม่ขีด (ไม้ขีด) ผะหมีด (ฝักมีด) กือ (เกลือ) แมงบี (ผีเสื้อ) พี (อ้วน) ขนกั๊บแก้ (ขนรักแร้) นิ้วโหลง (นิ้วหัวแม่มือ) นิ้วจื้อ (นิ้วชี้) นิ้วกึ่งกลาง (นิ้วกลาง) นิ้วลับจ็อบ (นิ้วนาง) นิ้วอ่อน (นิ้วก้อย) คิดว่าประโยคนี้ก็น่าจะเดาได้ไม่ยาก "หม่านมันเอ่ย 'ลับจ็อบ' ว่า 'แหวน' มันเอ่ย แหวน ว่า กำไล" :) ด้วยความยากลำบากในการดั้นด้นเข้าไป แถมยังเป็นการผจญภัยน่าตื่นเต้น ประกอบกับชาติพันธุ์ที่ได้ทำความรู้จักก็ใกล้เคียงกับเรามาก การอ่านหนังสือเล่มนี้จึงเหมือนการอ่านเรื่องราวผจญภัย และค้นพบขุมทรัพย์อันแสนมีค่าคือมิตรภาพจากพี่น้องผองเพื่อนของเราในดินแดนห่างไกลแสนลึกลับ จากคุณ : เที่ยงวัน เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 21:17:48

ความคิดเห็นที่ 73   แวะมาทักก่อนตัดคะแนนนะจ๊ะ >> พี่ขวัญ เล่มนี้แนะนำว่าอ่านได้ครับ >> คุณโมกสีเงิน แล้วตามมาอีกหลายๆเล่มนะครับรออ่านรีวิวอยู่ >> พี่หมู เชอรับ  ยังไม่เคยอ่านนะครับ เรื่องนี้ตอน 1 ก็ยังไม่ได้อ่าน แต่ก็อ่านตอน 2 รู้เรื่องนะแต่อาจจะมีบางจุดที่ยังไม่รู้ว่าเป็นมาเป็นไปยังไง ลองอ่านดูได้ ชิลล์ๆ >> น้องธร ต้อนรับน้องธรกลับบอร์ดนะ แอบหนีเรียนมาอ่านนิยายต่อ จากคุณ : เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter) เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 22:04:50

ความคิดเห็นที่ 74   เอารีวิวมาส่งค่ะ แต่ขอบอกไว้ก่อนนะคะว่า...มันยาวมาก (เกือบเท่านิยายหนึ่งตอนทีเดียว) ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันยาวขนาดนี้ได้ แต่จะให้ย้อนกลับไปแก้ธารก็ไม่รู้ว่าจะตัดตรงไหนออกดี เพราะฉะนั้นถ้าเห็นว่ายืดเยื้อ จะอ่านข้ามๆ ไปบ้างก็ได้นะคะ ไม่ว่ากันอยู่แล้วค่ะ ^^ 25-4.[ปิยะรักษ์] อ่านหนังสือเกี่ยวกับอารยธรรมสมัยโบราณที่เกิดขึ้นก่อนยุคคริสตกาล เช่น อียิปต์โบราณ กรีก เมโสโปเตเมีย หรือจีนยุคก่อนราชวงศ์ฉิน เป็นเรื่องแต่ง เรื่องอิงประวัติศาสตร์ เรื่องจริง หรือสารคดีได้หมดแต่ถ้าเป็นเรื่องแต่ง หรืออิงประวัติศาสตร์ให้บอกด้วยว่าคนไหนมีจริง ไม่มีจริง ชื่อเรื่อง : ธุวตารา ผู้เขียน : ลักษณวดี สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม ราคาปก 360 บาท คำโปรย... ความรัก...ที่มิใช่เพื่อให้ได้มา ความรัก...ที่มิใช่การไขว่คว้าแย่งชิงหรือมุ่งเป็นเจ้าของ หากแต่เป็นความรักใสบริสุทธิ์ ความรัก...ที่ก่อเกิดจากก้นบึ้งของหัวใจ ความรัก...ที่ไม่ต้องการคำว่า 'เหตุผล' ด้วยความอาจองแห่งโอสิริส...เทพบิดร ด้วยความพิลาสล้ำจากเทพมารดร...อิสิส จุ่งผนึกรวมเป็น “ฮัตเซปซัต” ธุวตารา...ดาวเหนือแห่งธีบีสบน เมมโนฟิส...คือฟาโรห์ ฮัตเชปซัต...ฤามิใช่ฟาโรห์ หนึ่งคือเมมโนฟิส...งูเห่าแห่งทะเลทราย อีกหนึ่งคือ...เหยี่ยวทะเลทราย...ฮัต-โฮรัส "ธุวตารา" ตำนานแห่งท้องทะเลทราย ที่จารึก รัก รบ และเสน่หาแห่งฟาโรห์ เมมโนฟิส แข็งแกร่ง สง่างาม ฮัตเซปซัต อาจองค์พิลาสล้ำดุจ "ธุวตารา" ...ดาวเหนือแห่งธีบิส !!!... ~~~~~~~~~~ การเสด็จไปเฝ้าเทพบิดรของทุสโมซิสที่หนึ่ง ตั้งแต่ฮัตเซปซัตและเจ้าชายทุสโมสยังทรงพระเยาว์ ทำให้พระราชินีอาเมสต้องรั้งตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ จนกว่าพระโอรส-ธิดาจะเจริญพระชันษา พอที่จะปกครองบ้านเมืองและเข้าพิธีอภิเษก และนั่นก็ทำให้ “ฮัตเซปซัต” พระธิดาพระองค์ใหญ่แห่งทุสโมซิสที่หนึ่งและพระราชินีอาเมส ทรงรู้สึกขัดเคืองตลอดมา เพราะทรงต้องการเป็นฟาโรห์แห่งธีบีส...มิใช่พระราชินี อีกทั้งคำพญากรณ์ที่ได้รับว่า...ทรงเป็น ‘ดาวเหนือ’ ที่เทพอามุนประทานมาให้แก่ชาวธีบีส เป็นฟาโรห์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้รวมธีบีสบนและล่างให้เป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง ทำให้ฮัตเซปซัตยิ่งทรงมุ่งมั่นที่จะเป็นให้ได้เช่นคำทำนาย อีกทั้งการที่เจ้าชายทุสโมสยังทรงพระเยาว์ และสุขภาพอ่อนแอ จนพิธีราชาภิเษกต้องเลือนออกไปก็ทำให้การกุมอำนาจของพระราชวงศ์ไม่ยังสมบูรณ์ ‘วิเซียร์’ ซึ่งเป็นผู้กุมอำนาจทางการคลังคิดการใหญ่เพราะเห็นโอกาสที่ตนจะได้ปราปดาภิเษกขึ้นเป็นฟาโรห์ วิเซียร์ได้ให้แพทย์หลวงลอบถวายยาพิษแก่เจ้าชายทุสโมส อุบายนี้เกือบจะประสบบผลดังที่วิเซียร์คาดหวังไว้ แต่ฮัตเซปซัตทรงฉุกพระทัยและแก้ไขสถานการณ์เอาไว้ได้ แม้เจ้าชายทุสโมสจะสิ้นพระชนม์แต่ฮัตเซปซัตก็ทรงจัดพิธีราชาภิเษกให้ลุล่วงไปได้ด้วยความร่วมมือจากศาสนจักร ฟาโรห์เมมโนฟิส-อาฮาแห่งธีบีสล่างมีดำริที่จะรวมอาณาจักรบน-ล่างให้เป็นหนึ่งเดียวกันเช่นกัน ทรงเดินทางมาดูลาดเลาที่ธีบีสบนพร้อมกับมาร์เมอร์ทาสประจำพระองค์ โดยปลอมเป็นเบดูอินไปร่วมชมขบวนพระราชพิธี แล้วป่วนขบวนเล่น โดยฝากลูกธนูพระจำพระองค์ไว้บนพระอุระ(หน้าอก)ของทุสโมซิสที่สองเป็นการเตือนก่อนจะหลบหนี ฮัตเซปซัตเองต้องรับมือกับปัญหาต่างๆ ทั้งเรื่องพิธีพระศพที่ต้องเป็นไปตามคำภีร์มรณะ และต้องเตรียมการรับศึกจากธีบีสล่างอีก ทรงจัดการศึกภายใน โดยสำเร็จโทษวิเซียร์ พร้อมกับรวบอำนาจ โดยตั้ง “เจ้าชายไอซิส” พระอนุชาผู้มีประวัติเคลือบแคลงถึงกำเนิดขึ้นเป็น...ทุสโมซิสที่สาม ซึ่งเป็นการตั้งแบบลอยๆ แต่ ‘เนฟรูเร่’ อดีตพระสนมผู้เป็นมารดากลับคิดการใหญ่ โดยเกลี้ยกล่อมนายทหารผู้เป็นบิดาแท้จริงของเจ้าชายไอซิสลอบปลงพระชนม์ฮัตเซปซัตกลางศึกที่กำลังจะมาถึง หากโชคดูเหมือนจะไม่เข้าข้างนาง เมื่อฮัตเซปซัตพบนางในตอนใกล้รุ่ง หลังจากที่นางลอบออกไปนอกวังในยามค่ำคืน ทรงใช้ประโยชน์จากเหตุการณ์นี้โดยให้เจ้าชายไอซิสเป็นผู้สั่งประหารมารดาตนเอง เพื่อให้ไอซิสตระหนักรู้ว่า...ใครคือผู้กุมอำนาจและถือเป็นการกำจัดเสี้ยนหนามไปในตัว ในขณะเดียวกัน...พระราชินีเซเก็ตแห่งธีบีสล่างทรงระอาจากความไม่ใส่พระทัยของฟาโรห์เมมโนฟิสเต็มที ดังนั้นเมื่อทราบว่า...ฟาโรห์จะทรงทำสงครามกับธีบีสบน พระราชินีเซเก็ตจึงลอบส่งทูตไปยังธีบีสบนเพื่อส่งข่าวโดยหวังว่า...การศึกที่เกิดขึ้นจะทำให้พระองค์ได้ปกครองอียิปต์ล่างโดยบริบูรณ์ มิใช่เป็นเพียงแค่พระราชินีผู้ไร้ความหมาย ทว่า...ฟาโรห์เมมโนฟิสทราบเรื่องนี้เข้าจึงสั่งให้จับตัวพระราชินีไว้ โดยคาดน้ำพระทัยไว้ว่าพระราชินีน่าจะเลือกที่จะเสวยยาพิษปลิดชีวิตตนเองซึ่งก็เป็นไปตามนั้น ฟาโรห์เมมโนฟิสเคลื่อนทัพโดยอาศัยจังหวะงานพิธีพระศพแห่งทุสโมซิสที่สองเพื่อไม่ให้ธีบีสบนเตรียมตั้งรับได้ทัน ทว่าฮัตเซปซัตเองก็อาศัยงานพิธีในการเตรียมไพร่พล อีกทั้งยังปลอมพระองค์เป็นเบดูอินไปสืบข่าวถึงชายแดนกับเซนมุตผู้เป็นพระอภิบาล ทำให้ฮัตเซ็ปซัตได้พบกับฟาโรห์เมมโนฟิสซึ่งรู้สึกถูกชะตากับเจ้าเบดูอินหนุ่มน้อยจึงรับไว้ให้เดินทางไปด้วยในฐานะ ‘เพื่อน’ ในขณะที่ฮัตเซปซัตก็ต้องอัธยาศัยกับฟาโรห์เมมโนฟิสไม่น้อย ยิ่งเวลาผ่านไปทั้งสองคนก็ยิ่งผูกพันกันโดยไม่รู้ตัวสร้างความกังวลใจให้กับเซนมุตยิ่งนัก เพราะแม้จะต้องชะตากัน คิดในสิ่งเดียวกันแต่ก็นับว่าเป็นศัตรู... เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งค่ะ เนื้อเรื่องน่าสนใจเพราะเขียนโดยใช้ฉากของประวัติศาสตร์จริงๆ ประกอบกับบุคลิกของตัวละครที่นอกจากจะเข้มแข็งแล้วยังฉลาด ชิงไหวชิงพริบกับตลอดทำให้ต้องลุ้นอยู่ตลอดเวลา อ่านกี่ทีก็ไม่เบื่อค่ะสำหรับเรื่องนี้ ในส่วนของตัวละคร ธารชอบฮัตเซปซัตกับเชนมุต แต่ไม่ค่อยชอบฟาโรห์เมมโนฟิสเท่าไหร่ รู้สึกว่า...เป็นผู้ชายที่เอาแต่ใจเกินไป ในเรื่อง...ถึงแม้พระราชินีเซเก็ตจะทรงจุ้นจ้าน แต่อย่างน้อยในฐานะสวามี ฟาโรห์ก็น่าจะทำดีต่อเธอบ้าง และการที่พระราชินีเอาใจออกห่างนั่นก็เพราะความไร้เยื่อใยของฟาโรห์เมมโนฟิสเองต่างหาก อ่านจบแล้วรู้สึกเสียดายนิดๆ ที่เชนมุตไม่มีคู่ (เพราะเป็นนักบวช) เสียดายจริงๆ ~~~~~~~~~~ เรื่องจริงในประวัติศาสตร์... “ฮัตเซปซัต” เป็นฟาโรห์สตรีผู้ยิ่งใหญ่แห่งประวัติศาสตร์ (จริงๆ แล้วอียิปต์มีฟาโรห์สตรีหลายพระองค์ แต่ผลงานในเรื่องของการพัฒนาบ้านเมืองไม่เด่นเท่าฮัตเซปซัต) ด้วยความเป็นนักปกครองที่มันสมองอันเฉียบแหลม ทรงเป็นพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียวของ “ทุตโมสที่ 1” กับ “พระราชินีอาเมส” (ในเรื่องฮัตเซปซัตกับทุตโมสที่ 2 เป็นพี่น้องร่วมบิดามารดา) ในขณะที่ทรงมีพระอนุชาร่วมพระราชบิดาอีกสี่พระองค์ การที่ฮัตเซปซัตได้รับคำทำนายตอนประสูติว่า...ทรงเป็นธิดาแห่งมหาเทพอามุนกับพระราชินีอาเมส และด้วยความเชื่อที่ว่า...สายเลือดที่บริสุทธิ์จะสืบทอดผ่านสตรี (แม้ผู้ชายจะดำรงฐานะฟาโรห์) ทำให้ฮัตเซปซัตเป็นผู้มีความสำคัญต่อการขึ้นเป็นกษัตริย์(ของใครก็ตาม) พูดง่ายๆ ก็คือ...ฮัตเซปซัตอภิเษกกับใครคนนั้นก็ได้เป็นฟาโรห์ หลังการสิ้นพระชนม์ของทุตโมสที่ 1 ผู้เป็นพระราชบิดา ฮัตเซปซัตอภิเษกกับ “ทุตโมสที่ 2” ซึ่งเป็นพระอนุชาต่างมารดา (ในเรื่องทุตโมสที่ 2 เป็นพระอนุชาแท้ๆ) และครองอียิปต์ร่วมกัน ในขณะนั้นทรงดำรงตำแหน่งพระราชินี เมื่อทุตโมสที่ 2 สิ้นพระชนม์ (จากโรคหัวใจ) ในปีที่ 3-4 ของการครองราชย์ (ในเรื่องทุตโมสถูกวางยาพิษก่อนขึ้นครองราชย์) “เจ้าชายไอซิส” ซึ่งเป็นพระโอรสของทุตโมสที่ 2 กับพระสนม (ในเรื่อง...เจ้าชายไอซิสหรือทุตโมสที่ 3 เป็นพระอนุชาต่างมารดา ที่เกิดจากพระสนมชื่อเนฟรูเร่) ยังเยาว์เกินกว่าจะเป็นกษัตริย์ ฮัตเซปซัตจึงทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนในฐานะพระราชินีซึ่งเป็นมารดาเลี้ยง ต่อมาฮัตเซปซัตก็เปลี่ยนบทบาทของพระองค์จากราชินีไปเป็น ‘มเหสีแห่งมหาเทพ’ และกุมอำนาจไว้ในฐานะฟาโรห์ในที่สุด สถานภาพของอียิปต์ในตอนนั้นจึงถูกปกครองโดยฟาโรห์สองพระองค์คือ ฮัตเซปซัต และทุสโมสที่ 3 แต่ด้วยประสบการณ์ ประกอบกับวัยวุฒิที่มากกว่า ทุสโมสที่ 3 จึงมีอำนาจน้อยกว่าฮัตเซปซัตโดยปริยาย และเพื่อให้การสืบราชสมบัติเป็นไปอย่างถูกต้อง ฮัตเซปซัตจึงให้ทุตโมสที่ 3 อภิเษกกับ “เนฟรูเร่” ผู้เป็นพระราชธิดา (มีบางกระแสบอกว่า...เนฟรูเร่ไม่ใช่ลูกของทุตโมสที่ 2 แต่เป็นลูกของ “เซนมุต” ผู้เป็นพระอภิบาลและคู่รักแบบลับๆ ของฮัตเซปซัต) เนฟรูเร่เองก็ถูกเลี้ยงมาเพื่อให้เป็นรัชทายาทโดยเฉพาะ ซึ่งจะเห็นได้จากภาพจารึก เนฟรูเร่ในวัยเยาว์จะทรงพระทาฐิกะปลอมแสดงศักติพระยุวราช ต่อมาในภายหลังเมื่อฮัตเซปซัตสิ้นพระชนม์ ทุตโมสที่ 3 จึงมีอำนาจโดยสมบูรณ์ ทว่า “เจ้าชายอามีนฮัต” พระราชบุตรพระองค์ใหญ่ ซึ่งเกิดจากพระราชินีเนฟรูเร่สิ้นพระชนม์ลงก่อน (เนฟรูเร่สิ้นพระชนม์หลังฮัตเซปซัตราวสาม-สี่ปี และไม่มีพระโอรส-ธิดาองค์อื่นอีก) ทำให้ลำดับการสืบสันตติวงศ์เปลี่ยนแปลง โดย “อามีนฮัตที่ 2” ซึ่งเกิดจากพระสนมจะขึ้นครองราชย์ต่อ นักประวัติศาสตร์คาดกันว่า...เรื่องนี้เองที่ทำให้ทุตโมสที่ 3 สั่งให้ทำลายจารึกต่างๆ เกี่ยวกับฮัตเซปซัตให้หมดในตอนท้ายรัชกาล เพื่อให้พระราชโอรสที่เกิดจากพระสนมสามารถขึ้นครองราชสมบัติได้โดยไม่ให้พระราชวงศ์อื่นๆ โต้แย้งถึงความเป็นสายเลือดกษัตริย์บริสุทธิ์ ซึ่งเป็นเรื่องของการเมืองแท้ๆ ไม่ใช่ความโกรธแค้นที่ถูกแย่งชิงอำนาจเหมือนในเรื่อง เพราะไม่อย่างนั้นทุตโมสที่ 3 คงสั่งให้ทำลายเสียตั้งแต่ตอนที่ฮัตเซปซัตสิ้นพระชนม์ใหม่ๆ และพระองค์มีอำนาจในการปกครองอย่างเต็มที่ นอกจากนี้ยังมีข้อมูลในเรื่องที่ไม่ตรงกับข้อมูลประวัติศาสตร์อีกคือ... อียิปต์เหนือและอียิปต์ใต้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวตั้งแต่รัชสมัยของฟาโรห์ทุตโมสที่ 1 ไม่ได้เกิดในสมัยของฮัตเซปซัตแต่อย่างใด และฮัตเซปซัตแสดงพระองค์ตลอดมาในฐานะ “สตรี” ที่เป็นฟาโรห์ การทรงพระทาฐิกะ (เครา) ปลอมและผ้าโพกศีรษะลายทางก็เป็นการทรงเพื่อแสดงศักติแห่งฟาโรห์ (คล้ายๆ การสวมมงกุฏของพระราชวงศ์) ไม่ได้แต่งกายเป็นชายเหมือนในเรื่อง ภาพวาด จารึกต่างๆ รวมทั้งรูปสลักในช่วงต้นรัชกาลจึงเป็นภาพสตรี แต่มีเคราปลอมกับทรงคฑาแบบกษัตริย์ ก่อนที่จารึกในช่วงหลังจะเปลี่ยนเป็นภาพการแต่งกายแบบบุรุษ เมื่อฮัตเซปซัตตัดสินใจที่จะมองข้ามเรื่องของเพศสภาพไปโดยสิ้นเชิง จากคุณ : ธาร นาวา เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 23:59:41

ความคิดเห็นที่ 75   (เข้ามาแก้ไขว่า คห. นี้มี สปอยล์ ค่ะ) #คุณธาร นาวา ชอบเซนมุตเหมือนกันค่ะ เป็นคนที่รักฮัตอย่างบริสุทธิ์ใจจริงๆ และเห็นด้วยว่าเมมโนฟิสใจร้ายไปหน่อย (เอ๊ะ หรือไม่หน่อย) เพราะถึงจะไม่มีเยื่อใยกับราชินีเซเก็ตแล้ว แต่ยังไงเธอก็เป็นพี่สาว ไม่น่าทำกันได้ลงคอแบบนั้น ปล. ขำตอนเซนมุตโดนล้อบ่อยๆ ว่า เป็นนักบวช ทั้งตัว 'ขน' สักเส้นก็ไม่มี แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 52 01:24:49 จากคุณ : ภาวันต์ เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 00:28:15

ความคิดเห็นที่ 76   คุณธาร ธุวตาราน่าติดตามมาก ขออนุญาตจดลงลิสต์นะคับ มีคำถามครับพี่ๆผู้ดูแล (คำถามอาจจะดูว่าฉลาดน้อยแต่ก็สงสัยจริงๆนะครับ) เจ้าหงิญของคุณบินหลาอ่านว่าอะไรครับ เจ้า - หญิง หรือว่า เจ้า - หงิน รบกวนด้วยนะครับ จากคุณ : เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 00:58:29

ความคิดเห็นที่ 77   น้องthoorn รูปล่าง คุณจันจิราเนี่ย ป้าจิ๊ใช่ป่ะ ดูตอนแรก นึกว่าน้องกบ (แฟนคลับอย่าเค้าน้าา) คุณธาร นาวา อ่าน ธุวตารา จบแล้วอย่าลืมตามไปอ่าน ราชินีชีบา แต่เราชอบ ธุวตารา มากกว่า ให้ใจอีกแล้ว มีค้นคว้ามาด้วย       คุณพลุ เจ้าหงิญ - ใช้ ญ เป็นตัวสะกด จึงได้ แม่กน - ฉะนั้น น่าจะ อ่านว่า เจ้า หงิน ค่ะ (ตอบอย่างไม่ค่อยมั่นใจ แต่คิดว่าใช่) แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 52 01:27:14 จากคุณ : ปลายทางของสายรุ้ง เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 01:26:36

ความคิดเห็นที่ 78   โอเชคุณพี่หนิง เก็บไว้ใช้ตอบโจทย์อื่นเหมือนเดิม 555+ ไว้ค่อยมารีวิวทีเดียวนะครับ จากคุณ : เจ้าชายกลางสายหมอก (PTNCenter) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 01:31:52

ความคิดเห็นที่ 79   # คุณหนิง (ปลายทางของสายรุ้ง) "ราชินีชีบา" ธารอ่านแล้วล่ะค่ะ แต่ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ ชอบบรรยากาศห้าวๆ ของ "ธุวตารา" มากกว่าน่ะค่ะ จากคุณ : ธาร นาวา เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 02:15:46

ความคิดเห็นที่ 80   เข้ามาอ่านทู้ต่อ แต่ยังไม่มีรีวิวค่ะ น้องพลุ พี่ว่าอ่าน เจ้า-หงิง นะ ไม่รู้อ่านถูกรึเปล่า แต่พี่อ่านแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วล่ะ จากคุณ : ส้มแช่อิ่ม เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 08:06:24

ความคิดเห็นที่ 81   เข้ามาทักทาย สวัสดีรอบบอร์ดนะคะ คุณเที่ยงวัน : หาหนังสือมาตอบโจทย์ได้น่าติดตามไปหาอ่านด้วยจริง ๆ ค่ะ คุณธาร : เอ๊ะ ขวัญพลาด ธุวตารา ไปได้ยังไงเนี่ย รีบเอาลงลิสต์เลยค่ะ น้องพลุ : "ค่อยมารีวิวทีเดียว" แสดงว่าอ่านตุนไว้เยอะหละซี แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 52 08:55:58 จากคุณ : P@ween@ เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 08:55:03