 |
ส่งการบ้าน South of the border West of the sun ....(ระวัง SpOiL)....
|
|
ด้วยความอนุเคราะห์ของสมาชิกพันทิปท่านหนึ่ง
แองจีได้อ่านหนังสือเล่มนี้ สมใจหวังไปในที่สุด
และด้วยความสำนึกบุญคุณของท่านที่กรุณา
จึงอยากแบ่งปันความรู้สึก และทัศนะบางส่วน
หลังได้อ่านในฉบับภาษาอังกฤษ แปลโดย Phillip Gabriel
*****************************************
โปรดระวัง เนื้อหาด้านล่างมีใจความสำคัญของเรื่อง
*****************************************
แองจีคิดว่า South of the border West of the sun
มีแง่มุมและอารมณ์โทนเดียวกับ Norwegian Wood
นั่นคือ
-ความพยายามเข้าใจตัวตน
-การตามหาเศษเสี้ยวที่หายไป
และ
-การทำใจยอมรับในโชคชะตา
ตัวละครหลักของเรื่องคือ ฮาจิเมะ ที่เรารู้จักเขาตั้งแต่แรกเกิด จนอายุ 37
ชีวิตของฮาจิเมะดูเหมือนชนชั้นกลางที่ประสบความสำเร็จทั่วไป
เขาบริหารงานในบาร์แจ๊ซ, มีภรรยาเป็นบุตรสาวของคหบดี และมีลูกแล้วสองคน
แต่ลึกลงไปในใจของฮาจิเมะ เขาเฝ้าคอยวันที่จะได้พบกับ ชิมาโมโตะซัง
รักแรกซึ่งเกิดขึ้นตอนเขาอายุ 12 ปี
แม้หลังจากนั้นเขาจะมีแฟนสาวที่ได้ร่วมประสบการณ์สำรวจรูปร่างวัยรุ่นด้วยกันชื่ออิซึมิ
และเขาสูญเสียเธอไปเพราะแอบนอกใจด้วยการหลับนอนกับญาติสนิทของเธอ
อิซึมิก็ไม่มีอิทธิพลต่อเขาเท่าชิมาโมโตะ
เช่นเดียวกับภรรยาของเขา ยูกิโกะ
ฮาจิเมะพบยูกิโกะโดยบังเอิญ
รักเธอตั้งแต่แรกเห็น แล้วรักเธอเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่เห็นเธอ
จนกระทั่งแต่งงานแล้วมีลูกสาวด้วยกันสองคน
เขาก็ยังรักยูกิโกะ
แต่....มันเป็นความรักที่ต่างไปจากชิมาโมโตะ
เขายังเฝ้ารอที่จะพบกับชิมาโมโตะ
(แม้เขาจะรู้ว่า เธอมีนามสกุลชิมาโมโตะ แต่เขารู้ชื่อตัวของเธอหรือไม่ คนอ่านก็ยัง งง งง)
แล้วเขาก็พบเธอจริงๆ
เธอปรากฏตัวที่บาร์แจ๊ซของเขาในคืนที่ฝนตก
(....แปลกจริงๆที่ชิมาโมโตะโผล่เฉพาะคืนที่ฝนตก
แองจีคิดว่า เธออาจเป็น ปีศาจแมงเม่า...(ฮา)(ไหม ?)...)
แน่นอนว่า ฮาจิเมะต้องรู้สึกขัดแย้ง
เขาดีใจที่ได้ชิมาโมโตะกลับมา แต่สถานภาพของเขาคือพ่อลูกสอง
ไม่รวมกับที่ เขายังรักยูกิโกะ และความจริงที่เขาไม่รู้เรื่องอะไรของชิมาโมโตะเลย
เรื่องทั้งหมดทำให้ฮาจิเมะสับสน ซึ่งพาให้คนอ่านหลงไปในวังน้ำวนของฮาจิเมะ
โครงเรื่องและความขัดแย้งของ South of the border West of the sun ไม่ใช่สิ่งแปลกใหม่
เราพบพล็อตแบบนี้ใน ข้างหลังภาพ และ bridge of madison county
แต่ความเหนือชั้นของมูราคามิ
คือการทำให้
ความลึกลับของชิมาโมโตะซัง และภาพใบหน้าไร้ความรู้สึกของอิซึมิ
หลอนคนอ่านอย่างจงใจ
สุดท้ายแล้ว
เราแทบไม่รู้ว่า ฮาจิเมะเป็นโรคschizophrenia
หรือผู้หญิงในอดีตของเขาทุกคน ล้วนเป็นมนุษย์ต่างดาว
รู้แค่เพียงว่า
ในชีวิตซึ่งมีหลายรักของฮาจิเมะ ช่างน่าเวียนหัวซะจริงๆ
และเราคงหาใครที่จะเขียนเรื่องแบบนี้ ให้น่าติดตามเท่า Haruki Murakamiไม่ได้อีกแล้ว
ขอบคุณความหวังดีในพันทิปจริงๆค่ะ
ที่ทำให้แองจีได้อ่านหนังสือเล่มนี้
ขอผลบุญของท่านจงแผ่ไพศาลไปทั่ว
แล้วทำให้ผู้ชายมากมาย ที่ งมงายในรัก ตาสว่างขึ้นว่า
รักแท้นั้นคือปัจจุบันเท่านั้นล่ะ
ไม่ว่าคุณจะไขว่คว้าหารักในอดีตหรืออนาคต
มันก็ทำให้คุณทุกข์เท่ากัน นะ แหละ จ้ะ
แถม
กูเกิลไปพบบล็อกของ ชายคนหนึ่งซึ่งเคลมว่า
"สาวก ฮารูกิ มูราคามิ เต็มขั้น อ่านทุกงานที่ผ่านการอวตารเป็นไทยแล้ว
ติดตามข่าวสารของ มูราคามิ เป็นระยะๆ และโปรดปรานการอ่านหนังสือเป็นที่สุด"
ลิงค์ ฮ่ะ
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=my-codename-v&month=07-01-2010&group=1&gblog=6
ขอบคุณภาพปกหนังสือที่แองจีอ่าน
ซึ่งพบในบล็อกของท่าน i.am.Victor ด้วย
เครดิตภาพเป็นของคุณ i.am.Victor ค่ะ
| จากคุณ |
:
angy_11    
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 เม.ย. 53 13:48:57
|
|
|
| |
