ความคิดเห็นที่ 1   ข้างต้นนั้นเป็นเรื่องย่อของหนังสือเล่มนี้ ผลงานเล่มล่าสุดของคุณ วินทร์ เลียววาริณ ที่เพิ่งอ่านจบไป ลักษณะเรื่องราวที่ผสมผสานวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ประวัติศาสตร์ รวมไปถึงด้านปรัชญาอย่างเต๋า เซน มีกลิ่นของการจับนู่นผสมนี่ ชวนให้คิดถึงงานของ แดน บราวน์ ใน รหัสลับดาวินชี เลยทีเดียว แต่หากตัวผมเองไม่อคติบังตา ชาตินิยมบังใจเกินไป ผมก็คิดว่างานนี้ของคุณวินทร์น่าทึ่งกว่าเยอะ เพราะในขณะที่ รหัสลับดาวินชี เป็นการท้าทายศาสนจักร แต่ อัฏฐสุตรา เป็นการท้าทายปัญหาระดับอจินไตยหรือ คำถามที่พระพุทธองค์เคยบอกไว้ว่า เป็นคำถามที่ไม่ต้องไปคิด เพราะจะทำให้เป็นบ้า หรือเสียสติซะเปล่า ส่วนหนึ่งของอจินไตย ก็เช่น โลกเกิดมาได้อย่างไร จักรวาลจะไปจบที่ไหน กรรมเก่าคืออะไร ตายแล้วไปไหน คุณวินทร์แสดงให้เห็นการทำงานหนักของนักเขียนอีกครั้ง ข้อมูลมากมาย ความรู้ในศาสตร์ต่างๆ ที่เอามายำใยหนังสือเล่มนี้ คนอ่านอย่างเรารู้ได้เลยว่า กว่าจะเขียนได้ขนาดนี้คงต้องรวบรวมข้อมูลมามากมายแค่ไหน เพื่อทำให้เราเชื่อตามไปได้ ซึ่งสำหรับผมแล้ว คุณวินทร์ทำได้สำเร็จครับ จากคุณ : pigletdora เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 09:47:18

ความคิดเห็นที่ 2   ข้อด้อยของหนังสือเล่มนี้ ที่เด่นๆ มีสองอย่างคือ ข้อแรก ในแง่ของหลักวรรณกรรม (ไม่แน่ใจว่าใช้คำถูกหรือเปล่านะ) บทสนทนาในเรื่องนี้ ส่วนใหญ่เป็นภาษาเขียน ไม่ใช่ภาษาพูด ทำให้หลายๆ ตอนมันเป็นละครจนเกินไป ข้อสอง ในส่วนบทสรุปของเรื่องราว ผมคิดไม่ออกหรอกนะครับ ว่าจะจบอย่างไรจึงจะดี แต่ว่าบทสรุปในอัฏฐสุตรา มันออกจะง่ายเกินไปหน่อย จนเกินจะเชื่อได้ลง ความยอดเยี่ยมในส่วนก่อนหน้านั้นจึงดูด้อยลงไปอย่างน่าเสียดาย โดยสรุปแล้ว อ่านช่วงแรกที่ปูเรื่องอาจต้องใช้ความอดทนนิดหน่อย พอช่วงกลางเล่มไปจะสนุกและทึ่งไปกับความคิดอันบรรเจิด ตอนจบก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคนไป ขอชื่นชมคุณวินทร์ที่ทำงานดีๆ ออกมาให้กับคนอ่านครับ จากคุณ : pigletdora เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 09:47:31

ความคิดเห็นที่ 3   ผมอ่านจบไปพักหนึ่งล่ะ คุณ วินทร์ เลียววาริณ เป็นนักเขียนไทย อันดับหนึ่งของผมเลย รวมถึงเรื่องนี้ผมว่าก็เขียนได้ดีมากเช่นหลายๆ เรื่องก่อนหน้านี้ ผู้เขียนท่านนี้ก่อนจะลงมือเขียนอะไร จะมีการศึกษาหาข้อมูลในเรื่องที่จะเขียนมาเยอะมากๆ จนตกผลึกทางความคิด เช่นผลงานก่อนหน้้าที่ชื่อ "มังกรเซน" แต่ที่ผมรู้สึกได้ในงานเขียนหลายๆ ชิ้นของท่านผู้เขียนรวมถึงชิ้นนี้ด้วยคือ ผมรู้สึกว่าผู้เขียนอัดข้อมูลเชิงวิชาการใส่ลงไปมากเกินความจำเป็น ในความรู้สึกของผม (คนเดียว) มันแทบจะไปกลบวิธีการดำเนินเรื่องที่น่าติดตามซึ่งเป็นจุดเด่นของผู้เขียนไป ซึ่งนั่นอาจทำให้ผู้อ่านหน้าใหม่รู้สึกว่าน่าเบื่อไปหรือเปล่า จากคุณ : salomoko เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 10:45:25

ความคิดเห็นที่ 4   อ่านจบไปตั้งแต่ตอนออกวางช่วงอาทิตย์แรก เป็นแฟนแนวไซไฟของคุณวินทร์ครับ เห็นด้วยกับ comment คุณ pigletdora แทบทุกข้อ ส่วนตัวผมคิดว่านิยาย เรื่องสั้นคุณวินทร์มีปัญหาเรื่อง การเขียนบทสนทนา ครับ... บทสนทนาจะออกมาแข็ง เมื่อมันแข็งมันก็เลยไม่เป็นธรรมชาติหรือภาษาพูดนั้นแหล่ะ ก็เลยทำให้อารมณ์ร่วมไปกับเรื่องมันหดไป งานของคุณวินทร์จุดเด่นคือ plot ที่วางไว้เป๊ะๆ และข้อมูลที่ค้นคว้ามาเขียนแน่นมากๆ ถึงยังไงผมก็จะตามอ่านแนวไซไฟของคุณวินทร์ทุกเรื่องครั้ง จากคุณ : เครื่องจักรอาวุโส เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 19:55:44

ความคิดเห็นที่ 5   ลืมไปนิด บางครั้ง บางตอนก็จงใจให้ข้อมูลตรงๆเกินไปแบบต่อเนื่องจนมันแน่นครับ จากคุณ : เครื่องจักรอาวุโส เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 19:56:37

ความคิดเห็นที่ 6   เท่าที่อ่านมาชอบ ผู้ชายที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85 แล้วก็พุ่มรักพานสิงห์  ส่วนเรื่องอื่นที่ใส่ความเป็นวิชาการเข้าไปเยอะเกิน ก็เลยลดความสนุกสนานของเรื่องนั้นไปเลย ซึ่งช่วงหลัง ๆ ค่อนข้างจะใส่ความเป็นวิชาการไปเยอะมาก จากคุณ : อินทรีย์ผยอง เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 20:39:46

ความคิดเห็นที่ 7   แนวนี้ของคุณวินทร์ ผมว่าเรื่องนี้อัดวิชาการต่อเนื่องเยอะไปครับ อ่านแล้วไม่โดนเท่าไหร่เลย อีกอย่างเจอกับภาษาพูดที่เหมือนภาษาเขียน เลยทำให้อ่านไม่สนุกไปอีก จากคุณ : mining (MnCU74) เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 07:59:51