ความคิดเห็นที่ 1   **************************************** จากหลังปก สวรรยา...เธอพยายามพิสูจน์ถึงความบริสุทธิ์ของมารดาผู้จากไป ภายใต้ความอยุธิธรรม ภูษิต หนุ่มใหญ่รูปงาม ผู้แบกความทุกข์หนักจากการสูญเสียภรรยาที่ตนรัก เขาและเธอจะช่วยกันคลี่คลายปมต่างๆได้หรือไม่ **************************************** อยากจะบอกเลยว่า...ตอนแรกที่หยิบมาอ่าน.. (ยังไม่ได้เปิดดูเนื้อหา) ไม่คิดว่าก่อนเลยว่าจะเป็นนวนิยายแนวสืบสวนซ่อนเงื่อน ดูจากหน้าปกเผลอหลงคิดว่าเป็นนิยายพิเรียด (เพิ่งอ่านในวารวันกับสองฝั่งคลองจบ ช่วงนี้เลยกำลังบ้าแนวนี้มาก) ก็เลยยืมจากร้านหนังสือแถวบ้าน มาลองอ่านดู.... เพราะชื่อคนแต่งก็ไม่รุ้จัก มาค้นข้อมูลดูเพิ่งจะรู้ว่า เธอเป็นน้องของคุณกฤษณา แต่หลังจากที่ใช้เวลาสองวันหลังเลิกงานในการอ่านปรากฏว่า... ต้องตื่นตกใจ(กันอีกแล้ว) ว่าเรื่องนี้ และคุณนักเขียนคนนี้ หนีผ่านหูผ่านตาหนอนมาได้ไง...นมนาน ... เพราะด้วย.. การผูกเรื่องที่เยี่ยมยอด ข้อมูลทางนิติฯ ที่อาจจะมีบางคำทำให้คนอ่านมึนงงไปบ้างเพราะเป็นศัพท์เฉพาะทาง อย่างเช่นคำว่า Motive (แรงจูงใจ) ที่คุณนายา ยกมาใช้บ่อยๆ หรือแม้คำอื่นๆ ที่มีแทรกอยู่เกือบทั้งเรื่อง ตลอดเวลาที่ตัวละครพยายามไขคดี แต่ด้วยข้อมูลเหล่านี้ ...เหมือนกันแหละ ที่ทำให้คุณคนอ่านอย่างหนอน... ได้ความรู้แปลกใหม่เพิ่มมากขึ้นมาอีก จากที่ไม่เคยรู้เรื่องเหล่านี้มาก่อน หนอนจึงบอกปัดความงงของตัวเอง แล้วตั้งอกตั้งใจสูบข้อมูล เพื่อวิเคราะห์คดีไปตามนางเอกของเรื่องแทน.. ประหนึ่งเราเข้าไปเป็นนางเอกเลยนะนั่น... สงสัยเป็นเพราะว่า หนอนไม่ได้คาดหวังไว้ตั้งแต่ต้น.. เพราะกะว่าจะได้อ่านนิยายพีเรียดเรื่อยๆ เอื่อยๆ ธรรมดา แต่..ทว่ากลับกลายเป็นต้องมาถอดปมคดีนั่นนี่มากมายแทน แบบนี้กระมังก็เลยทำให้รู้สึกประทับใจแบบมึนๆ งงๆ เหอๆ จากคุณ : nonnoiGiwGiw เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 53 18:28:09

ความคิดเห็นที่ 2   จากชื่อเรื่อง.... 'พูดสามสี' พุดสามสีเป็นไม้พุ่มดอกหอม ถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศอเมริกาเขตร้อน และหมู่เกาะอินดีส โดยดอกจะสามารถเปลี่ยนโทนสีได้ จากวันแรกที่เริ่มแย้มบานจะเป็นสีม่วงอมน้ำเงินเข้ม แล้วสีจะค่อยๆ อ่อนจางลงเรื่อยๆ ในวันต่อๆ มา จนสีเปลี่ยนเป็นสีขาวนวล ก่อนจะร่วงโรยในที่สุด เจ้าต้นที่ว่านี้....มีชื่อ สามัญสุดน่ารัก ว่า Yesterday.... Today.... and Tomorrow.... จากคุณ : nonnoiGiwGiw เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 53 18:28:40

ความคิดเห็นที่ 3   ด้วยความน่ารักของชื่อนี้เอง... คนเขียนจึงนำเอามา เปรียบเทียบกับชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอเพิ่งรู้ซึ่งว่า...ตัวเอง มี Yesterday Today and Tomorrow.. ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ในวันที่แม่บังเกิดเกล้า ที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเล็กเสียชีวิตลง ในวันนั้นเอง เธอก็ได้ค้นพบเอกสารสำคัญบางอย่าง ที่แม่ซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้า เอกสารที่ว่านั้น.. ระบุว่าเธอไม่ใช่ลูกของแม่เธอ แต่กลับเป็นลูกผู้หญิงคนหนึ่งที่มีสามีเป็นชาวต่างชาติ ผู้หญิงคนนี้ ก่อคดีบางอย่างขึ้นแล้วถูกจับ จนในที่สุดก็เสียชีวิตอยู่ในคุกนั่นเอง ในจดหมายที่อยู่ในซองนั้น แม่แท้ๆ ของเธอระบุว่า.. ตัวเองไม่มีความผิด ด้วยความเชื่อในสายเลือดของผู้เป็นมารดา.. ทำให้เธอบินกลับไปยังประเทศ ที่ไปศึกษาต่อปริญญาโทไว้.. แล้วมุมานะ สืบเสาะ ค้นหาเรื่องราวเพื่อ พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคนเป็นแม่....... จนทำให้... มีเรื่องราวมากมายตามมาหลังจากนั้น... โปรดติดตาม...อ่านกันได้ในนิยาย อิอิ พุดสามสี เป็นนิยายที่มีปมน่าติดตามเรื่องนึงเลยล่ะ ทั้งยังสอดแทรกคติสอนใจ หลายเรื่อง ให้คนอ่าน... รู้ซึ่งถึงกฎแห่งความไม่แน่นอนของโลก ความโลภของคน หรือ แม้กระทั่ง.. อคติ ระหว่างสีผิวและเชื้อชาติในสมัยนั้น... หนอนว่า...นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายที่เข้าท่าเลยนะ เพราะมันมีความเป็นไทยผสมกับการสืบหาคดีแบบเมืองนอก ที่บรรจุด้วยปมและข้อมูลเต็มเอี๊ยด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ยังสอดแทรกความรักอันอ่อนหวานไว้ในนั้น เป็นเหมือนกาแฟที่ให้รสชาติกลมกล่อม นุ่มลิ้น เหมาะสำหรับไว้จิบยามเช้า ในวันที่อากาศเย็นสบาย ไม่เร่งรีบ (เว่อไปปะ 55+) ถ้าเปรียบเทียบความรู้สึกส่วนตัว เรื่องนี้กับเรื่อง Mirror Image เงารักซ่อนเงื่อน ของแซนดรา บราวน์ แล้ว 'พุดสามสี' เรื่องนี้ ให้ความอ่อนหวานกินขาด อาจจะเป็นเพราะว่าพระเอกในเรื่องนี้ อ่อนหวานนุ่มนวล แล้วมองนางเอกในแง่ดีมาตลอด บวกกับความรักที่พ่อพระเอกของเรามีต่อลูกของเขาซะเหลือเกิน... ทำให้เราอินไปกะบทซะมากมาย.. ต่างจากเงารักซ่อนเงื่อนที่ เหมือนรักๆ แค้นๆ เก็บกดทั้งเรื่อง กว่าจะเข้าใจกันก็โน่น 6 7 หน้าสุดท้าย แต่..... คิดๆ ดู จะว่าไปแล้ว.. ก็เหมือนนั่งอ่านชีวประวัติของคนรวยเหมือนกันนะนั่น (อิจฉามากมาย) อะไรจะเป็นมหาเศรษฐีกันไปหมด.. พูดกันเป็นพันๆ ล้าน เงินจำนวนนั้นในยุคที่หนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์ครั้งแรก โอ้ววหลายๆ รวยกันซะจริง ขนาดนางเอกของเรา ตอนแรกโดนพี่เลี้ยงกีดกัน.. ให้ไปอยู่เมืองไทยตั้งนาน สุดท้ายก็โผล่กลับมา พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของแม่ตัวเอง จนได้รับมรดกไปเหนาะๆ หลายสิบหลายพันล้าน ถึงจะออกตัวว่าไม่อยากได้ เป็นความทรงจำที่เลวร้ายจะขายให้หมด แต่นั้น.... ขายไปแล้วคุณเธอก็รวยโคตรๆๆๆๆ ของโคตรๆ 555+ ... แต่เรื่องนี้ ... มีอยู่อย่างหนึ่งที่ขัดใจมาก.. ในเรื่องของสำนวน อย่างเช่น........คำว่า...จนนิด ... ที่สมัยนี้เราคุ้นเคยกับคำว่า ...สักนิด มากกว่า... .... " ไม่โกรธจนนิดเดียว..." อย่างนี้เป็นต้น.... โอ๊ยยย ไม่เข้ากันเลย อ่านแล้วขัดจ๊ายยย ขัดใจ ... และไอ้คำที่ว่านี้ก็มีมาบ่อยเหลือเกิน จนทำให้หนอนต้องพลิกไปดูวันที่ตีพิมพ์ครั้งแรก เป็นอย่างที่คาด .. เจ็ดแปดปีมาแล้วโน่นแนะ เหอๆ สมควรๆ .... เอาเป็นว่าเรื่องนี้... อ่านแล้วเห็นสมควร ยกขึ้นหิ้งอีกเรื่อง... ว่างๆ ก็ไปหามาอ่านกันนะคะ จุ๊บๆ ..........................หนอน แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 53 18:29:54 จากคุณ : nonnoiGiwGiw เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 53 18:29:07

ความคิดเห็นที่ 4   ชอบเรื่องนี้มากตั้งแต่ลงเป็นตอนๆในสกุลไทยแล้วค่ะ จริงๆแล้วก็ชอบทุกเรื่องของคุณนายา ไม่เสียแรง เป็นน้องสาวคุณกฤษณา อโศกสิน จากคุณ : ป้าชอบอ่าน (usa1956) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 53 20:53:54

ความคิดเห็นที่ 5   เราก็เพิ่งอ่านจบเมื่อไม่นานมานี้ค่ะ เป็นนวิยายที่สนุกดี ไม่ได้หวานซาบซึ้ง แต่ก็อ่านไปได้เรื่อยๆ อยากรู้ว่าตอนจบจะเหมือนอย่างใจคิดหรือเปล่า ที่สำคัญ เป็นนิยายที่คนอกหักอ่านแล้วแจ่มมากเลย ไม่มีส่วนไหนของหนังสือให้สะเทือนแผล แถมเพลินกับการสืบสวน สวบสวนอีกด้วย จากคุณ : ความรักเหมือนดอกมะนาว เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 12:54:48

ความคิดเห็นที่ 6   ติดตามงานคุณนายาทุกเรื่องเลยค่ะ แต่วาชอบเรื่องรอยรักเรไร แล้วก็สโมสรนักสืบมาก ขอแนะนำนะค่ะ ถ้าใครยังไม่ได้อ่าน จากคุณ : หนอนหนังสือตัวอ้วน เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 21:05:46

ความคิดเห็นที่ 7 ดิฉันชอบเหมือนกันค่ะ เมื่อก่อนตามอ่านในสกุลไทยตั้งแต่สมัยเรียน ตอนนี้ซื้อเก็บไว้เกือบทุกเรื่องแล้วค่ะ นอกจากพุดสามสีแล้วเรื่องอื่นๆก็สนุกนะคะ อย่างรำเพยดอกสุดท้าย ทรายกระซิบ โคมพันดวง พลอยพันแสง และอื่นๆ ดิฉันนั้นชอบนิยายของคุณนายาเพราะเป็นเรื่องแนวสืบสวน สนุกและให้ความรู้ดีค่ะ จากคุณ : Voici_Grace เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 13:01:47