เมื่อวานเราได้เจรจาซื้อขายกับฝ่ายการเงินของโรงเรียนรัฐฯแห่งหนึ่ง
หลังจากตกลงซื้อขายกันได้แล้ว (รอแค่จ่ายเงิน) ฝ่ายการเงินคนนี้อยู่ดีๆก็ถามคำถามหนึ่งกับเราว่า "แล้วน้องมีเปอร์เซ็นต์ให้พี่ไหม ให้เปอร์เซ็นต์เท่าไหร่?"

เรานิ่งไปพักนึง(แบบกำลังนึกอยู่ว่าเปอร์เซ็นต์อะไร?!?!) แล้วเราก็ถามกลับไปอีกรอบอย่างซื่อๆว่าเปอร์เซ็นต์อะไรคะ?
ตอนแรกเราเข้าใจว่าคือส่วนลด เราเลยตอบไปว่า...ทางร้านลดราคาให้สุดๆแล้วค่ะ แต่ฝ่ายลูกค้าตอบกลับมาว่าเปอร์เซ็นต์ที่จะให้พี่ค่ะ น้องจะให้เท่าไหร่??

บอกตามตรงว่าเราไม่เข้าใจความหมายของเขาจริงๆ แต่ก็พอเดาได้ว่ามันต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ มันมีความหมายคล้ายๆกับการให้เงินสินบนหรือเปล่าคะ หรือว่าเราเข้าใจผิด?

พอเราคิดว่ามันเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ เราเลยตอบกลับไปว่าไม่มีให้ค่ะ แล้วเขาก็ขอวางสายไป...สักพักโทรกลับมาบอกเราว่างั้น"พี่ขอเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาผู้ใหญ่ก่อนนะว่าจะสั่งซื้อกับน้องหรือไม่"
อ้าว..ยังไงกัน ตอนแรกจะให้เราสั่งของมารอไว้เลย แถมจะให้ส่งของให้ก่อนแล้วค่อยจ่ายตังค์(แต่เราไม่ยอม) พอพูดเรื่องเปอร์เซ็นต์แล้วเราไม่ให้เลยขอปรึกษาผู้ใหญ่ซะอย่างงั้น

จริงๆแล้วตอนแรกคนที่มาติดต่อซื้อกับเราเป็นคุณครูอีกท่าน ซึ่งเป็นผู้ใช้งานจริงๆ ตกลงจำนวนและต่อรองราคากันเรียบร้อยแล้ว และคุณครูท่านนั้นยังบอกกับเราว่าผ.อ.อนุมัติแล้ว
รอแค่ฝ่ายการเงินดำเนินเรื่องให้ แต่พอฝ่ายการเงินโทรมากลับคุยกันคนละแบบเลย

จึงอยากให้พี่ๆที่มีประสบการณ์ด้านนี้ช่วยชี้แจงให้ฟังหน่อยค่ะว่า การขอเปอร์เซ็นต์เนี่ยมันคืออะไรกันแน่คะ หรือว่าเราเข้าใจครูฝ่ายการเงินผิด (ยอมรับว่าไม่รู้เรื่องแบบนี้จริงๆT^T)

ช่วยตอบให้ด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

เป็นเรื่องที่โดนประจำครับแต่ส่วนใหญ่จะเสนอ
ถ้าเราปฏิเสธคราวหน้าก้อชวด เขาก้อเอาเจ้าอื่น
แต่ระวังโดนหลอกไม่ใช่คนมีอำนาจตัดสินใจทำเนียนมาขอ
อันนี้ต้องดูให้ดีว่าเราดิวกับใคร ใครมีอำนาจตัดสินใจ ใครสั่งงาน ใครจ่ายเงิน

เฮ้อ ประเทศไทย

คอรัปชั่นเต็มบ้านเต็มเมือง

ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าเสนอให้เลย

แต่ถ้าเพื่อความอยู่รอดของธุรกิจ

ก็คิดเอาเอง

กรณีของคุณให้ติดต่อหาคนสั่งซื้ออีกคนเลย เล่าให้เค้าฟัง หรือแจ้ง เบอร์ไรนะ เกี่ยวกับราชการ

1111 ร้องเรียน เจ้าหน้าที่รับสินบน

ทุเรศมาก ทำได้อย่างไม่ละอายใจ
ไม่มีสามัญสำนึกเลย

ข้าราชการไทย ทำไม โกงกันจัง

ก็ที่เขาเรียกว่า "ใต้โต๊ะ" ไงครับ ที่ภาษาจีนเขาเรียกว่า "เก๋าเจี๊ยะ" (ให้หมามันกิน)

ทางผู้ขายจะมีค่าใต้โต๊ะไว้ส่วนหนึ่งที่บวกเข้าไปในราคาที่นำเสนอแล้ว เพื่อให้กับฝ่ายจัดซื้อของลูกค้า เป็นค่าตอบแทนในการสั่งซื้อสินค้าของตน

เรื่องเงินใต้โต๊ะนี้มันเป็นธรรมเนียมที่หยั่งรากลึกในสังคมไทยมานานแสนนานนับร้อยๆ ปีแล้วแม้ในระบบราชการเอง ไม่ใช่เพิ่งจะมาเกิดขึ้นในยุคนี้

ภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า "ค่าคอมมิชชั่น (commission fee)" ไง

> เราควรรุกขึ้นมาช่วยกันป้องกันการทุจริตคอรัปชั่น  อย่าปล่อยให้คนหนักแผ่นดินลอยนวล

> มีวิธีการมากมายที่จะจัดการกับคนประเภทนี้  เช่น  ทุกครั้งที่มีการติดต่อทางโทร.ให้อัดเสียงไว้ (หรือถ้าสามารถถ่ายคลิปไว้ก็ยิ่งดี )  หรือสร้างหลักฐาน/เหตุการณ์ต่าง ๆ ให้ติดกับดัก เช่น เชิญมาที่บริษัท มีกล้องวงจรปิดจับภาพและเสียงการเจรจาต่อรอง , เวลาส่งเงินให้คนแอบถ่ายรูปไว้ , นัดเจรจาในสถานที่ซึ่งเวลาทำงานปกติไม่น่าจะไปได้ (เผื่อเวลาสอบสวน  คนชั่วจะได้ไม่สามารถตอบคำถามได้ว่าในเวลาทำงานไปที่นี่ทำไม)  เป็นต้น

> หลังจากนี้ เราก็เป็นต่อแล้ว....สามารถจัดการกับคนประเภทนี้ได้ตามช่องทางต่าง ๆ  ไม่ว่าจะทาง social media , สื่อ , ปปช.  ฯลฯ

> ที่เขียนมานี้ เพื่อจุดประกายสำหรับผู้ที่้ต้องการแก้ลำกับคนชั่วเหล่านี้.... ส่วนท่านที่เห็นว่าไม่อยากยุ่ง...ต้องการขายของได้ก็พอ...หรือกลัวความไม่ปลอดภัย....ฯลฯ ก็ขอให้อ่านผ่านๆ ไป......

ค่านายหน้า  ผลประโยชน์ของผู้ติดต่อ เป็นเงินกินเปล่า      ต่างกับใต้โต๊ะ ต้องได้เงินก่อนถึงมีการดำเนินการ

พรรคที่เลวที่สุด คือพรรคข้าราชการนี่ล่ะครับ

หน้าด้านมากครับ กล้าขอ Commission กันตรงๆ แบบนี้
น่าจะอัดเสียงไว้เล่นงานนะ

ดิวงานกับราชการหรือหน่วยงานของรัฐก็แบบนี้แหล่ะครับ

ผมเปิดร้านขายของกับเพื่อน เพื่อนเป็นคนไปติดต่อ เขาก็บอกมาว่ามันเป็นแบบนี้ๆ

ต้องมีเงินส่วนต่างให้จัดซื้อบ้าง (ซึ่งผมก็รู้แหล่ะ ว่าต้องแบ่งให้หัวหน้าด้วย)

แรกๆผมก็รับไม่ได้หรอก แต่เขาก็มาสั่งของเราเจ้าเดียวมาตลอด

ซึ่งตอนนี้ผมก็เข้าใจแล้ว ทั้งๆที่มันขัดแย้งภายในใจตัวเอง

ทำไงได้ เขาสั่งเยอะ สั่งเราคนเดียว ทั้งๆที่มีร้านใหญ่ๆเต็มเมืองไปหมด

แต่ละที่ก็ขอไม่เหมือนกันครับ บางที่จะเป็นเงิน บางที่ก็ของใช้สำนักงาน

มีทุกวงการครับ ภาครัฐ ภาคเอกชน
ไม่ให้ไม่ทำ =  ไม่ได้งานไม่โต
ถ้าให้ = สนับสนุนวงจรทุจริต

เจอมาตั้งแต่เล็กจนโต เด็กๆตอนจะเข้าเรียน ฝากเข้าจ่ายเงินได้เรียน
ระหว่างเรียน ซื้อของให้ครูได้เกรดดี จบมาทำงาน ลูกค้าขอเงินใต้โต๊ะไม่ให้ไม่ได้งาน
ได้ลูกค้ามาแล้ว ทำงานให้ลูกค้า จ่ายเงินเจ้าหน้าที่รัฐเพื่อจะได้ทำงานให้ลูกค้าได้สะดวก

มันคือความจริงที่อยู่คู่กับสังคมไทย...เราคือ 1ใน 100 ที่สงสัย แต่อีก 99 พร้อมจ่าย

เป็นปกติของการขายสินค้าโรงเรียนรัฐบาลครับ ส่วนลดทีบอกคือเงินใต้โต๊ะจะอยู่ที่ประมาณ 20-30% แล้วแต่ความสามารถในการต่อรองและความสัมพันธ์ เจ้าของสินค้าส่วนใหญ่จะปรับราคาสินค้าหรือเปลี่ยนรายละเอียดบางอย่างเพื่อที่รองรับค่าส่วนลดนี้ได้ ไม่งั้น margin หายหมด เป็นทั้งระบบมานานแล้ว จริงๆ ตั้งแต่วางโครงการก่อนประมูลจะมีคนกำหนดสเปคเพื่อเอื้อกับสินค้าของตนเอง

เกิดเฉพาะในไทยหรือเปล่าครับ แต่ทำไม มีทั้งชื่อไทย ชื่อจีน commission เก๋าเจี๊ยะ เอย

สงสัยจะได้จนชินจากเจ้าอื่น

ต้องการแบบนี้ใช้ไหม ?

จัดซื้อบริษัทเอกชน  ก็เป็นแบบนี้เยอะมาก ๆ

มันไม่ใช่แค่ราชการหรอก เอกชนก็เป็น ต้องพูดว่ามันเป็นเรื่องของคนไทยมากกว่า

นี้ไง ที่ออกข่าว ประเทศไทย เป็นประเทศที่มีคอรัปชั่น อำดับ 88 ก็ไม่แปลกครับ ที่สังคมมันเริ่มตกต่ำลงเรื่อยๆ จนคนเห็นเป็นเรื่องปกติ ทำให้ธุรกิจ SME รุ่นใหม่ๆจะขายงาน ต้องมาเจอเรื่องพวกนี้ ประเทศไทย อีกนานครับ เรื่องพวกนี้ คุณลองไปดู งบ อบต อบจ ก่อสร้างทาง สะพาน หรือแม้กระทั้ง ส่วยรถ ส่วยเท็กซี่ ยังอีกมากมาย หาได้ทุกจุด ในประเทศไทย

ก่อนที่จะด่า ขออธิบายในฐานะอยู่โรงเรียนรัฐ และทำงานฝ่ายจัดซื้อมาก่อน และไม่เคยโกงนะ

เปอร์เซ็นที่ว่า คือราคาของที่บวกจากราคาจริงไปแล้วแต่ตกลง ส่วนใหญ่ 10-15 เปอร์เซ็น (มากกว่านี้ก็อาจมี)

แล้วโรงเรียนจะเอาเปอร์เซ็นไปทำอะไร
1. โกง โดยความร่วมมือของ ผู้บริหาร การเงิน พัสดุ บางที่ก็ผู้บริหารคนเดียว(ไม่แบ่ง)

2. ไม่โกง แต่เอาเปอร์เซ็นต์ไป เพื่อเอาเข้าบัญชีเงินนอกงบประมาณ เอาไว้ใช้จ่ายในโรงเรียนนอกเหนือจากการเบิกงบตามระเบียบ เป็นค่าจิปาถะ เพราะบางอย่างมันทำไม่ได้ หรือทำได้แต่ยุ่งยาก เช่น
 2.1 ซื้ออุปกรณ์ ของใช้บางอย่าง เล็กๆน้อยๆ และอาจจะรีบใช้ (มัวแต่ทำเบิก เมื่อไหร่จะได้ใช้) เช่น ท่อ ก๊อก น้ำมันรถขยะ รถตัดหญ้า และอื่นๆ มากมาย ที่มันน้อยๆ หยิบเงินจ่าย ล้างหนี้ด้วยใบเสร็จ (ส่วนใหญ่จำนวนเงินจะไม่มาก)
 2.2 เก็บเอาไว้ นานๆเข้าก็เยอะ เอาไปสร้างนู่น สร้างนี่ เช่น รั้ว อาคารชั่วคราว ทาสี ซ่อมแซม โดยไม่ต้องของบประมาณจากรัฐ เพราะบางทีก็ยากกว่าจะได้อาคารสักหลัง บางโรงเรียนสร้างเองง่ายกว่า

ถ้าข้อ 1 รับรองว่าอยู่ไม่นานครับ เพราะต้องมีคนรู้ แถวที่ผมอยู่โดนไปบ้างแล้ว

โกงจากเปอร์เซ็นต์ซื้อของ ถ้าโรงเรียนไม่ใหญ่จริง ไม่เนียนจริง ได้น้อยครับ ที่มันโกงๆกันน่ะ มันโกงจากงบอาหารกลางวันนักเรียนครับ เงินเยอะ ตรวจสอบยาก เพราะกินเข้าไปก็ถ่ายออกมา

และตามระเบียบ การจัดซื้อ ต้องส่งมอบของก่อนครับ ถึงจะทำเบิกได้ ไม่งั้นกรรมการตรวจรับพัสดุไม่เห็นของ ไม่ยอมเซ็นต์รับครับ แล้วจะทำให้เบิกไม่ได้

จบแล้วครับ อย่าเพิ่งด่ากันเยอะเลยครับ ถ้าเราไม่ทราบว่า ครูที่ติดต่อ จขกท.เค้ามีวัตถุประสงค์ข้อไหน อย่าเพิ่งคิดว่ามีแต่ ข้อ 1 กันนะครับ

ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ ทำให้เข้าใจมากขึ้น

เราเคยขายให้โรงเรียนรัฐอีกแห่งก็ไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย
แค่โทรมาสั่งของ ตกลงราคา แล้วเราก็ไปส่งของ รับเงินที่ฝ่ายการเงิน เซ็นต์เอกสารยุ่งยากนิดหน่อย ให้ใบเสร็จหักภาษี ณ ที่จ่าย ปิดการขาย...

เราไม่เข้าใจว่าก่อนหน้านั้นที่คุยกัน ทำไมเขาไม่บอกเรื่องนี้กับเราก่อน พอเราปฏิเสธ น้ำเสียงก็เปลี่ยนไปเหมือนไม่พอใจแล้วก็รีบวางสายไป
ถ้าเป็นตามข้อ 2 ที่คุณความคิดเห็นที่ 21 บอก ก็น่าจะอธิบายให้เราฟังให้เราเข้าใจ เพราะที่ผ่านมาตอนคุยกันเขาก็ชี้แจงทุกอย่างให้เราเข้าใจทุกเรื่อง
ถ้าเรื่องนี้โปร่งใส ทำไมเขาถึงไม่อธิบายให้เราฟังล่ะคะ

แต่สุดท้ายจะขายได้หรือไม่ได้ ตัวเราเองก็ไม่เสียดายลูกค้าหรอกค่ะ เพราะเราขอไม่สนับสนุนคนโกง ไม่ว่ากรณีใดๆ โดยเฉพาะกับข้าราชการที่กินเงินภาษีของประชาชน

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากค่ะ^^

มันเป็นเรื่องปกติของการซื้อขาย ไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานไหนก็ตามครับ

แต่ในกรณีของเจ้าของกระทู้ ผมเรียกว่าเป็นค่าคอมมิชชั่นครับ และไม่ถือว่าเป็นการโกงด้วย เพราะหน่วยงานไม่ได้เสียหายอะไร มีแต่เจ้าของสินค้าได้กำไรน้อยลง เนื่องจากต้องแบ่งมาจ่ายให้กับคนที่มาติดต่อ

ผมก็ทำร้านอยู่ เจอแบบนี้บ่อยๆ ขอค่าคอมผมยินดีจ่ายอยู่แล้ว ก็เหมือนคนทำอาชีพนายหน้านั่นแหละครับ

ถ้าโกงหรือคอรัปชั่น จะเป็นไปในรูปแบบการทำโอเวอร์บิล เช่น ค่าของ 100 บาท แต่ให้ใส่้บิล 200 บาท แบบนี้ถือว่าโกงแน่ๆครับ เพราะหน่วยงานนั้นๆ เสียผลประโยชน์โดยตรง

ไม่ใช่แต่เมืองไทยหรอกครับ
เมืองนอกก็มี  อเมริกานี่ก็มี เยอะด้วยน่ะครับ

เป็นเรื่องปกติของคนเลวๆค่ะ
อย่าทำให้เรื่องปกติในทางที่ไม่ดี กลายเป็นเรื่องปกติที่คนรับได้

มันคือใต้โต๊ะค่ะ

โทรไปอีกครั้ง อัดเสียง แล้วพูดให้ฝ่ายนั้นเอ่ยก่อนเรื่องขอรับใต้โต๊ะ
แล้วจัดการค่ะ

เ

ใต้โต๊ะค่ะ

เข้ามาคอนเฟิร์มว่าเอกชนก็เป็นกันเยอะ เจตนาไม่บริสุทธิ์ .. จัดซื้อตัวดีเลย
(จัดซื้อที่สุจริต ก็ขอสรรเสริญค่ะ..... ทำดีตอนนี้อาจไม่เห็นผลชัดเจน แต่สักวันต้องได้เห็นแน่ๆ ค่ะ พวกโกงๆ ทุจริต สักวันก็ต้องเดือดร้อน)

ในมุมของผมนะครับจากประสบการณ์ที่ติดต่อค้าขายกับหน่วยงาน ผมจะให้นะครับ ให้เป็นของขวัญ ในเทศกาลสำคัญปีใหม่ วันเกิดเค้า(ถ้ารู้จักกัน) แต่ถ้าไม่เท่าไหร่ก็จะให้พวกแฟลซไดร์น่ารักๆ เวลาให้เค้าช่วยตามเอกสารการจ่ายเช็ค มันถือว่าเป็นน้ำใจที่เราอยากให้ เมื่อเค้าประทับใจ เค้าก็เรียกเราใช้บริการ แต่บางที่หนักหน่อยเรียกเป็น%เนี่ย ยากครับ เพราะถ้าไม่ให้บ้างก็ไม่ได้งาน คนทำค้าขายต้องเลือกแล้วแหละ แต่ให้ในส่วนเงินตัวเองนะครับ ไม่ใช่ให้โดยเอาไปรวมกับบิล เพราะมันคือคอรัปชั่น แต่ให้ด้วยน้ำใจ ยังดีกว่า

คอรัปชั่น ผิด 100%

แต่มองอีกมุมก็สะท้อนปัญหาราชการได้เหมือนกัน นั่นคือเงินเดือนไม่พอกิน ><"