คิดว่าทุกท่านจะมีช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อในหลายๆ ช่วงของชีวิต เช่น เข้าเรียนครั้งแรกกับการปรับตัวกับเพื่อนใหม่ ช่วงวัยรุ่นกับรักครั้งแรก ช่วงเข้ามหาลัยกับอาชีพที่เลือก และแต่งงานมีลูก มีครอบครัวที่อบอุ่นอยู่กันจนแก่เฒ่า

ผมให้ข้อสังเกตุว่าสมัยนี้ ในแต่ละช่วงชีวิตล้วนแต่มีผู้ใหญ่ช่วยกำหนดและกำกับให้ ยกเว้นช่วงที่ท่านจะมีครอบครัวและแต่งงาน สมัยนี้พ่อแม่ไม่ค่อยมายุ่งหรือเป็นธุระหาให้แบบสมัยก่อนแล้ว ถ้าใครปล่อยช่วงนี้ไปจนเนิ่นนาน อาจจะเป็นแบบผมเมื่อวานนี้ครับ

เคยไหมครับที่ เวลาเห็นพ่อแม่ลูกนั่งกินข้าวด้วยกัน แล้วรู้สึกดีจัง เมื่อวานผมไปนั่งกินข้าวอยู่คนเดียว(ตามเคย) แล้วได้เห็นโต๊ะข้างๆ มีพ่ออายุประมาณ 45 ลูกชาย 2 คน ลูกสาว 2 คน วัยกำลังน่ารัก นั่งกินข้าวกัน พ่อก็คอยตัก คอยต้มอาหารให้ ลูกๆ ก็กินข้าวกันหนุบหนับ อ้อนพ่อให้ตักนู่นนี่นั่น เสียงแจ้วๆ

ส่วนอาหารของผมที่สั่งก็มาช้าจัง ก็เลยนั่งมองไปเรื่อยๆ มองไปยิ้มไป (ถ้าเด็ก 4 คนนั้นเห็นผมมองอยู่ คงคิดในใจว่า อาคนนี้ไม่บ๊องก็บ้าแน่ๆ ฮ่าๆ)

มองไปมองมา ก็นั่งคิดถึงตัวเองว่าจะทนอยู่แบบนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน ทำงานเพื่อตัวเองโดยไม่มีจุดมุ่งหมายหรือมีภาระ ดูผิวเผินเหมือนจะสบายนะครับ แต่ลึกๆ ข้างในรู้สึกเคว้งอยู่เหมือนกัน

ผมเคยนั่งคิดย้อนไปเมื่อวัยเด็กๆ ผมเองก็เคยอยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นแบบนี้ มีพี่น้อง 4 คนแบบนี้เหมือนกัน พ่อแม่ถึงจะทำงานกันเหน็ดเหนื่อย แต่ก็คงมีความสุขไม่น้อย

ผมเริ่มจินตนาการตัวเองตอนอายุเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ ว่าจะไปอยู่ตรงจุดไหนของสังคม จะเป็นคนแก่ที่ไม่มีลูกหลาน ให้มองชื่นชม แค่คิดก็กลัวแล้วครับ เพื่อนๆ ที่มีอยู่ อีกสักช่วงของชีวิต ก็จะจากหายไปตามกาลเวลา จะมีแต่ครอบครัวที่อยู่กับเรา

แล้วท่านอื่นๆ ล่ะครับ ท่านจะปล่อยให้ชีวิตโสดแบบนี้ไปเรื่อยๆ รึเปล่า

ถ้ารักชีวิตโสด ต้องเตรียมเงินไว้ตอนเกษียณเยอะๆ ครับ เผื่อป่วยไข้ จะได้เอาเงินไปจ้างคนมาขับรถไปส่ง ฯลฯ

หรือบางคน มีเงิน ก็ส่งตัวเองเข้าสถานที่พักคนชรา เพราะต้องใช้เงินด้วย ถึงจะจ้างคนดูแลได้

ถ้าใครบางคน  รักชีวิตโสด  ไม่อยากแต่งงาน   ก็จะดีไปอย่างนะ ไม่มีภาระให้ต้องรักผิดชอบ    จะอยู่อย่างสบายอารมณ์   มีชีวิตที่เป็นอิสระเสรี   แต่อาจจะสบายตอนมีพลังนะ   หมด พลัง เมื่อไหร่  ก็คงจะต้องอยู่อย่างเดียวดาย   ขาดสีสรรค์ของชีวิตนะครับ  ถึงตอนนั้น แม้มีเงิน ก็คงมีความสุข ไม่เต็มที่ ครับ  

           แต่ถ้าใครบางคน มีชีวิตที่ผ่านการแต่งงาน  มี ครอบครัว  มีเมีย มีลูก  ภาระหน้าที่ความรับผิดชอบ  ก็จะมีมากขึ้น  ชีวิต ก็อาจจะต้องดิ้นรนต่อสู้ เพื่อความอยู่รอด  ต้องรู้จักวางแผนครอบครัว   ชีวิตก็จะสมบูรณ์แบบ      ช่วงนี้   ชีวิต อาจจะดู ยุ่งเหยิงหน่อย  แต่ ก็มีความสุขไปอีกแบบหนึ่ง   ถ้าสามารถ อบรม  สั่งสอนลูกสอนหลานให้เป็นคนรักดี  ชีวิต เรา ก็จะมีความสุขมากยิ่งขึ้น เมื่อลูก ๆ โต  แล้วก้าวชีวิตเข้าสู่ช่วงวัยทำงานแล้ว    พวกเขาก็จะกลายเป็นพละกำลังที่สำคัญสำหรับเรา ในวันข้างหน้า    

          ในตอนแก่  เราและครอบครัว  ก็จะมีพลัง มีพรรค มีพวก ไม่อยู่อย่างเดียวดายครับ   เราจะกลายเป็นคนแก่ ที่มีครอบครัว สมบูรณ์แบบ  ลูกหลานจะให้ความเคารพนับถือครับ  

           เป็นความคิดเห็นส่วนตัว นะครับ

ตอนนี้โสดค่ะ ก็สบายดีทำงานหาเงิน ใช้เงินคนเดียวเหลือเก็บพอประมาณ
ไม่ติดกินหรู นานๆเที่ยวที ก็เริ่มมองบั้นปลายอนาคตเหมือนกันค่ะ (อายุ 30 แล้ว)
แต่เป้าหมายก็อยากมีคู่ชีวิตนะ แต่ผู้ชายดีๆสมัยนี้หายากยิ่งกว่างมเข็มในแม่น้ำ
เจ้าพระยาอีกค่ะ ถ้าหาคู่ชีวิตไม่เจอก็คงกลับบ้านไปเป็นภาระให้พี่น้องและหลานๆค่ะ

ตอนนี้ยังอายุไม่เยอะ ก็ทำเองเก็บเอง เลี้ยงพ่อแม่ไป
ยังไม่อยากคิดเรื่องอนาคตมาก คิดแล้วเครียด....
คนดีๆที่เหมาะกับเรามันหายากเกินไปค่ะ

อยากมีภาะเหมือนกันครับ อยากทำเพื่อใครสักคน
ตอนนี้คงทำเพื่อตัวเองให้ดีก่อนแม่จะได้ไม่เป็นห่วงอะไร

คุณรอฟ้าเปลี่ยนสี ผู้ชายดีๆมีเยอะ เเต่เขามักจะสู้ผู้ชายที่มีเสน่ห์เเละบริหารเสน่ห์เก่งไม่ได้ ก็ทื่อ ๆ บื้อ ๆ ไม่ถูกใจสาวๆ

ผมเองก็เพิ่งอกหัก ทั้งๆที่ดูเเลเธอคนนั้นทุกอย่าง ผมไม่เจ้าชู้ ทำเเต่งาน รักเดียวใจเดียว เหล้า บุหรี่ ไม่ยุ่งเลย เที่ยวก็ไม่เที่ยว เเต่ไม่ใช่คนที่ใช่ของเธอ

ผมเข้าใจคุณLivito ก็ํคงต้องใช้ชีวิตโสดอย่างมีคุณค่าจะดีกว่าครับ

เราเป็นคนนึงที่พ่อแม่เข้ามามีส่วนในการเลือกชีวิตคู่ค่ะ ก็ต้องเลิกรากับคนที่เรารักไป
แต่เราเป็นคนที่ไม่อยากอยู่คนเดียว ก็เลยตัดสินใจเริ่มต้นใหม่
ตอนนี้รู้สึกไม่มีความสุขเลยแต่ถ้าจะให้อยู่คนเดียวก็กลัวจะเป็นแบบเจ้าของกระทู้ ก็เลยกลายเป็นทนๆ กันไป

จริงๆ แล้วเจ้าของกระทู้น่าจะลองหาใครซักคนนะคะ เพราะผู้ชายมีสิทธิ์เลือกมากกว่าผู้หญิงเยอะเลย

ผู้ชายอายุมาก สาวๆ ก็จะเรียกคุณอา (ออกแนวป๋าๆ กันไป)
ผู้หญิงอายุมาก หนุ่มๆ คงเรียกว่ายาย T_T

เข้าใจความรู้สึกของ จขกท เราก็โสดเหมือนกันแต่ไม่พยายามมองอนาคตไกลขนาดนั้น ชีวิตที่มีคู่ก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบไปทั้งหมด เรามองดูเขามีความสุขกับลูกๆป้อนข้าวป้อนน้ำ แต่ตอนที่เขาไม่มีค่าเทอมให้ลูกเราอาจไม่เห็น