ทำงานมาได้เพิ่งผ่าน โปร แต่รู้สึกว่าไม่ชอบมากๆ งานกดดันสุดๆ
ด้วยความที่เราเป็นคนไม่ชอบไปจิก ไปบี้ ไล่ใคร
Supplier ที่นี่ ดีลยากมาหกๆ ต้องโหด ต้องต้องจิกตลอดเลย
จะลาออกก็กลัวไม่มีเงินกินข้าว เพราะ ทางบ้านไม่ได้ช่วยแล้ว
เราไม่ชอบ ราเกลียดตัวเองและเสียสุขภาพจิตทุกครั้งที่ต้องทำตัวข่มขู่ซัพพลายเอร์ตลอดเวลา
แต่ ซัพพลายเอร์น่ารักๆก็มีแต่น้อย ส่วนใหญ่ มาจากจีน หรือ มาเล ดิลยากมากๆ
รับปากอะไรแล้วไม่ทำตาม เสียไปทั้งองค์กร เราก็ต้องมานั่งแก้ปัญหา
เราเข้าใจนะคะ ว่า มันเป็นงานไม่งั้นเค้าก็ไม่จ้าง จัดซื้อมาทำหรอก แต่มันเป็นงานที่เราไม่ชอบ เราเลยแอนตี้มาก

อาจจะมีบางคนบอกว่า แล้วมาเลือกทำทำไม ตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอกวว่ามันจะวุ่นวายขนาดนี้
กดดันมากๆ จากแผนกอื่น ทั้งเอนจิเนียร์ทั้งโปรดักชั่น สั่งของแล้วจะเอาๆ ให้ได้ ไม่ได้ดูเล้ยย ว่า supplier ที่คุณเลือกมาเนี่ย มันห่วยแค่ไหน

แค่อยากบ่นน่ะคะ เราอาจจะยังใหม่ แต่เรารู้สึกไม่ชอบตัวเองและเกลียดตัวเองทุกครั้งที่ต้องมาคอยตามจิก บี้ไล่
แถมยังกดดันด้วยเวลาอีก มันไม่ง่ายเลย
สิ่งที่คอนโทรลยากที่สุดก็คือคนนี่แหละ ก็เหมือนที่กระทู้แนะนำ ที่มีเซลล์มาบ่นว่า โดนจัดซื้อกร่างใส่
เราว่าบางทีเค้าก็ทำตามหน้าที่นะ บริษัทไหนดีลง่าย มันก็คุยกันง่ายอ่ะค่ะ แต่ถ้าเราทำหน่อมแน้ม เราก็จะคอนโทรลอะไรไม่ได้เลย

ทุกวันรู้สึกแย่ทุกครั้งที่ต้องตื่นไปทำงาน ที่รู้ว่าต้องไปเจออะไรบ้าง ต้องไปด่าคน ตำหนิคน เยอะแยะมากมาย เรื่องไม่ทำตามที่ดีลไว้
โดยที่เราไม่ชอบทำ เรารู้ว่าเซลล์ก็ลำบากใจ แต่เรามีหน้าที่ตามของเข้าโรงงานให้ทันนี่คะ ถ้าเรานั่งอยู่เฉยๆ ก็คงจะดีเลย์กันหมด

และคนในบริษัท ทีมงานก็ง่อยมากๆ เวลามีปัญหากว่าจะหาทางแก้ ได้ ไม่มีความเป็นทีมเวอร์คเลยด้วยซ้ำ
ขนาดเป็น บรัษัท ใหญ่นะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

เราเหนื่อย ท้อ แต่เพื่อนร่วมแผนกกับหัวหน้าดีนะคะ แต่คนแผนกอื่นๆที่ต้องโคด้วยนี่ไม่ไหวเลย
อยากจะกรีดร้องดังๆ สักวันละรอบ เครียด กดดัน หัวฟูหมดค่ะ
กลับมาห้องก็สลบสไล เงินเดือนก็ไม่เยอะ 15 เค เอง แต่หยุด เสาร์ อาทิตย์

เราจบภาษามา ม รัฐมีชื่อเสียง ภาษาโอเคค่ะ เค้าถึงรับมาทำจัดซื้อต่างประเทศ
แต่ภาษาของเราก็ไม่ได้มีไว้ด่าใครไงคะ ก็เอาไว้สื่อสาร แต่ทุกวันนี้เราต้องดีลซัพพลายเออร์ แบบมาดโหดมาก
ไม่ใช่ว่าอยากทำ พูดดีๆมันไม่เกิดผล ต้องต้องพูดสุภาพแบบจิกกลายๆ แต่เราพูดเป็นอังกฤษนะ vendor เรา ไม่ใช่มาจากไทยสักราย

แต่มันก็เครียดอยู่ดี เหนื่อย หาตัวเองไม่เจอ
ชอบทำงานเงียบๆ แบบอารมณ์ศิลปิน ไม่ต้องโคกะใคร ไม่ต้องสนใครจะเป็นจะตาย ต้องมาทวงเช้าทวงเย็นเหมือนเจ้าหนี้ ทวงเงิน
เบื่อ อะไรนักหนา

แค่อยากระบายน่ะค่ะ ยาวมาก แต่สบายใจขึ้นเยอะละ คิดว่าคงอดทนทำเอาประสบการณ์ไปก่อน .สักระยะ รอหางานใหม่ได้ก่อน สายงานต่อไปคงไม่ใช่จัดซื้อ ระหว่างนี้แค่เรียนรู้ทักษะ การทำงานร่วมกับคน
และได้รู้ว่า มัน”ไม่ใช่.” ก็พอละ

เห็นย่อหน้าสุดท้ายบอกว่าสบายใจขึ้นเยอะ เราก็ยินดีด้วยค่ะ เข้าใจอารมณ์ดีว่าทำงานแล้วเครียดไม่มีความสุขมันเป็นยังไง

ส่วนเราก็มักจะมีปัญหากับจัดซื้อค่ะ ชอบขอต่อราคา ขอส่วนลด ขอเครดิตยาว ๆ บางที่ก็ทำใหญ่โตมาก เหมือนกับเค้าให้เงินเราฟรี ๆ งั้นแหละ
เจอแนวนี้เราจะเบื่อมาก ถ้างานในมือเยอะอยู่เราจะไม่รับงานกับบริษัทที่มีจัดซื้อเขี้ยว ๆ เลย ขี้เกียจถูกตื๊อถูกอ้อน ถ้าเจอพวกข่ม ๆ ก็จะกร่างใส่ มันรู้สึกว่าถูกกดขี่เอาเปรียบจากคนที่ไม่รู้เนื้องานของเรา คิดแต่จะเอาราคาถูกเงื่อนไขการจ่ายเงินดี ๆ ...อันนี้ไม่ได้ว่าจขกท.นะคะ ก็เข้าใจว่าทำตามหน้าที่ แต่ถ้าเจอเขี้ยวมาก ๆ เราจะบายไปเองค่ะ

สู้และอดทนต่อไปค่ะระหว่างนี้ก็หางานใหม่ไปพลาง ๆ เมื่อไม่ได้ทำงานที่ชอบก็คงต้องพยายามทำใจชอบงานที่ทำไปก่อนเนอะ

ทำที่ไหนค่ะเนี๊ยะ ถึงเครียดขนาดนี้

ปล. เป็นจัดซื้อต่างประเทศเหมือนกัน เลยแวะมาให้กำลงัใจค่ะ

จขกท ครับ ช่วงนี้ถือซะว่าเป็นประสบการณ์ ชีวิตนะครับ

งานทุกที่ มักจะเน้น คุณสมบัติที่ว่า "สามารถทำงานภายใต้สภาวะกดดันได้"

ระบายออกมาเยอะๆนะครับ

พร้อมกับหางานใหม่ไปเรื่อยๆนั่นแหละ

ภาษาได้แบบนี้ โอกาสมีมากมายครับ :) สู้ๆๆ

เคยทำเหมือนกันค่ะ เบื่อและไม่ชอบอย่างมาก ทนทำมาได้ปีนึง ลาออกหางานใหม่ ปัจจุบัน แฮปปี้มากค่ะ สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้

เคยทำจัดซื้อต่างประเทศอยูปีนึงมีปัญหาคล้ายๆจขกท. เครียดมากๆหลายๆปัญหา เพราะดีลกับซัพฯที่มีสินค้าที่คุณภาพดีที่สุดเจ้าเดียวคือต้องง้อเค้าแล้วเค้าก็ส่งของไม่ค่อยตรงเวลา แถมอยากจะขึ้นราคาตลอดเวลาในขณะที่ผู้บริหารก็กดดันต้องขอลดราคาให้ได้ปีละ 3% หรือ 5% ก็ว่าไป ของต้องมาตรงเวลาก็มีปัญหาให้ตามให้จิกตลอด สุดท้ายก็ออกย้ายไปทำขายต่างประเทศแทนแล้วก็ไม่พ้นนะเปลี่ยนจากตามจิกคนอื่นเป็นถูกคนอื่นตามจิก เลยค้นพบสัจธรรมว่าการทำงานในทุกบริษัทมีปัญหาหมด ปัจจุบันก็ยังทำขายต่างประเทศอยู่เริ่มเรียนรู้เริ่มชินหาประสบการณ์ไปเรื่อยๆ  ^^

เคยทำงานคล้ายๆกันค่ะ (merchandiser) ไม่ชอบลักษณะงานเหมือนกัน
ไม่ชอบไปกดดันใคร ตอนได้ออกจากงาน เหมือนขึ้นสวรรค์
ยังไงก็ค่อยๆมองหางานในฟิลด์อื่นๆดูนะคะ

พยายามแยกเรื่องงานกับอารมณ์ตัวเองถูก

เราโดนลูกค้าด่า เรายังหันมายิ้มกับเพื่อนโต๊ะข้างๆได้สบายเลย เพราะเราไม่เก็บเอามาคิดเลย

คุณต้องทำให้ได้

ยิ่งคุณเป็นจัดซื้อ คุณมีอำนาจกับซัฟ ยิ่งสบายไปใหญ่ เพราะคุณมีอำนาจในการต่อรอง
คุณลองไปเป็นเลขาฝ่ายขายสิ  แล้วคุณจะรู้ว่า จัดซื้อหน่ะ สวรรค์

ลูกค้าเราคือคนออก PR ส่วนเราเป็นลูกค้าของ Suppliers ถ้าเราทำ Supplier List ไว้ เลือกไว้แต่ที่คุยดี ๆ ซื้อง่าย ดีลตรง ก็จะลดเวลาที่เราต้องไปตามเค้าได้นะครับ
บริษัทใหญ่ ๆเค้ามี AVL ไว้เลย ซื้อกันบ่อยจนรู้ใจกันไปแล้ว ไม่ต้องไปตามบ่อย ๆ

หน้าที่ที่ผมทำ ก็ไม่ต่างกับคุณครับ แต่ไปดูด้านคุณภาพสินค้าขาเข้า

เป็นธรรมดาที่ต้องรักษาผลประโยชน์ของบริษัท และต้องประสานงานกับแผนกต่างๆ

ก็เดินทางสายกลาง หย่อนบ้าง ตึงบ้าง โน้มน้าวซัพพลายเออร์ ต่อรองให้ซัพพลายเออร์มีทางออกบ้าง ให้กำลังใจ ฯลฯ

อย่าเอาอารมณ์เครียดส่วนตัวหรือจากเพื่อนร่วมงานไปลงที่ซัพพลายเออร์ หรือถ้าซัพพลายเออร์เรื่องมาก เล่นตัว หรือพูดจาไม่ดี ก็ต้องหาแนวทางมากำราบหรือต่อรอง

สิ่งพวกนี้มันเกิดจากประสบการณ์ที่ทำงาน ทำไปเรื่อยๆ จะพอหาทางออกกับซัพพลายเออร์แต่ละเจ้าได้ จะกลายเหมือนเป็นตำราในการทำงานเลย ต้องลองทำต่อไปครับ

และถ้าไม่มีงานใหม่มารองรับ ก็ต้องทำต่อไป พยายามเปลี่ยนทัศนคติให้มองในแง่ดีไว้ แง่บวกเอาไว้  สวดมนต์ไหว้พระ ทำให้ให้สบาย ออกกำลังกาย ฯลฯ ที่ผ่อนคลาย จะทำให้ไม่เครียดกับงาน สู้ๆ

ขอบคุณครับ นานๆจะได้ยินจัดซื้อบ่นซะที

เราก็เป็นจัดซื้อต่างประเทศค่ะ แต่ของเราเพื่อนร่วมงานดีค่ะ ทำงานเป็นทีม ซัพพลายเออร์ก็มีหลากหลายค่ะ บางรายก็มึน คอนเฟิร์มออเดอร์แล้วไม่ส่งของก็มีค่ะ แต่สุดท้ายแล้วปัญหาก็ผ่านไปได้ทุกครั้ง เป็นเพราะเราชอบงานที่เราทำด้วยค่ะ ปัญหาใหญ่ก็เป็นเรื่องเล็ก...สู้ๆ นะคะ หาสิ่งที่เราชอบให้เจอ แล้วจะอยากไปทำงานทุกวันค่ะ

ผมเอ็นจิเนียร์ผมต้องทะเลาะกับฝ่ายผลิตเพราะจัดซื้อหาซัพพลายเออร์ห่วยๆหรือว่าบริษัทที่ผมทำห่วยเองก็ไม่รู้จะเข้ามาเซอร์วิสเครื่องจักรหรือเอาไปซ่อมหรือซื้อใหม่อะไรยังไงผิดนัดโย้กโย้ไปเรื่อยฝายผลิตก็ผิดนัดลูกค้า ซื้อเครื่องจักรใหม่ก็ถ่อไปดูของไต้หวันเพราะว่าถูกโรงงานเปิดใหม่ มีประกัน1ปีแต่เครื่องมรึงมาแค่3เดือนอุปกรณ์ก็ค่อยๆพังไปทีละอย่างสั่งของก็เป็นเดือนกว่าแม่มจะส่งมา อิมพอร์ตจากจีนแม่มก็พังเหมือนเดิม พูดยากเหมือนกันนะเรื่องแบบนี้จะหัวแข็งไฟแรงคนเดียวก็เหนื่อยเปล่า เบื่อคุยกับจัดซื้อเหมือนกันให้ไปทะเลาะกับผลิตเองเถอะ

เจอ logistisc หนักกว่าอีกครับ

เราอยู่แผนกเอ็นจิเนียริ่ง (ไม่ได้รวมกับแผนกซ่อมบำรุงนะคะคนละส่วนกัน)
ด้วยความที่ของสเปคที่เราต้องการมักจะพิเศษไงคะ ไม่ใช่หาจาก Vendor ทั่วไปต้องรายนี้เท่านั้น
เราเข้าใจเลยว่ามันเหมือนล็อคสเปคซึ่งต้องสั่งจากเจ้านี้เท่านั้นเจ้าเดียว
และบังเอิญเจ้านี้ก็งี่เง่ามากๆด้วย แต่คนเปิด PR ต้องการเอาของและสเปคเจ้านี้ให้ได้
ความกดดันจึงไปเกิดกับจัดซื้อ เราเข้าใจคุณค่ะ

ที่บริษัทเรา จัดซื้อกับเอ็นจิเนียริ่งแทบจะตีกันตายเสมอ เรื่องสเปคของไม่เคลียร์สั่งมาแล้วใช้ไม่ได้ นู่นนี่นั่น ปวดหัวจริงๆค่ะ

จัดซื้อเป็นตำแหน่งที่ผมไม่ชอบเหมือนกันครับ ให้คุยด้วยก็ไม่ค่อยอยากคุย(แต่ก็ต้องคุยด้วยหน้าที่) ให้ไปทำเองเลยมั้ย ม่ายไม่เอาเด็ดขาดไม่ชอบประทะริมฝีปากกับใครทุกวัน ประสาทกิน

ผมมองว่าถ้าเพิ่งจบมาทำงานเป็นที่แรก ๆ ทนทำไปสักปีครับ

ต่อไป ไปอยู่ที่อื่นสบายเลย

ผมจบมาใหม่ ๆ ทำงานบริษัทเล็ก ๆ ของไทย ทำทุกอย่างเองหมด เงิืนเดือนก็น้อย

ทำไปปีนึง พอลาออกไปทำที่อื่น รู้สึกว่าทุกอย่างมันง๊ายง่าย งานก็สบาย

มันต้องเจ็บก่อน ถึงจะเก๋าครับ

คุณ เครียด แต่ผม ว่า ผม แย่ กว่าคุณ อีก

ผม จบ บริหาร มาก แต่  ตำแหน่งตอนนี้ เป้ฯ project engineer ครับ

สิ้น ปี นี้ ผม คง ไม่เอาอีกแล้ว ทำงานหนักมาก ตั้งแต่  8 โมง เช้า งานเสร็จ ตี 4 ข้าว ได้กิน มือเที่ยงมื้อ เดียว หลังจากนนั้น ตลอดมาก  1 ปี กว่าผมก็ เป้น อยู่แบบนี้ ตลอด

เงินเดือน ก็ ใช่ว่าจ สูง  OT ก็ ไม่มี ค่าเบี้ย เบี้ยง ตอนไป ทำงานก็อย่าหวัง


ผม 30 แล้วครับ เครียด กว่าที่คุณเป้นอีก จะสมัครงานใหม่ ตอนนี้ก็ต้องเริ่มที่ 10K แต่ถ้าไม่เริ่มมใหม่ ผมก็ไม่มี อะไรทำ

สู้ๆๆนะครับ

สิ่งที่แก้ปัญหาได้ คุณต้องวิเคราะห์ภาพรวมให้ได้ครับ ว่าปัญหาจะเกิดที่ตรงไหนได้
ส่วนเรื่องความสัมพันธ์กับ supplier นั้น คุณเคยไปโรงงานของเขาหรือไม่ เคยไปคุยเห็นหน้ากันบ้างหรือไม่ ว่างๆ ของบ บินไปดูงาน Supplier บ้างครับ

งานนี้แหละสุดยอดของความใฝ่ฝันเราเลย
ไม่ใช่ว่าไม่เคยทำเลยพูดได้นะ เคยทำ แล้วไปไงมาไงไม่รู้มาโผล่เป็นเลขาเฉยเลย
ตอนนี้กำลังจะไปเรียนเพิ่ม เอา cer ต่าง ๆ นานามาต่อรองกับนายอยู่ อยากกลับไปทำจัดซื้อใจจะขาดแล้ว

โอ้ว จัดซื้อบริษัทเราแย่กว่าอีกนะ มีหน้าที่ก็ไม่ตามของ พวกเราฝ่ายผลิตต้องตามของกันเอง จัดซื้อวันๆ นั่งคุยโทรศัพท์กับผู้ชาย ขอซื้อไปเดือนสองเดือนกว่าจะได้ของยากเย็น ชอบโยนและมึนมาก พวกเราเพลียจิตกับนางมาก สุดท้ายหัวหน้าของนางต้องมาตามจิกของเอง ไม่รู้จะมีลูกน้องไว้...ทำ...อะไร