ผมอายุ 23 พึ่งจบตรีหมาด ๆ แต่ไม่ชอบทำงานออฟฟิตครับ ผมจึงตัดสินใจรับช่วงต่อจากพ่อและแม่ผมเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ลงสนามประจำที่ร้านอยู่ทุกวันครับ ตอนนี้ก็เริ่มฝึกเริ่มหัดทำการเตรียมเมนูต่าง ๆ ไว้แล้วครับ

ปกติร้านพ่อแม่ผมจะมีหลายเมนูคือ ข้าวมันไก่-ไก่ทอด ข้าวหมูแดง-หมูกรอบ ข้าวขาหมู ข้าวหมกไก่ ครับ กำไรวันนึงได้ประมาณ 2 - 3 พันบาทโดยประมาณ จะขายดีมาก ๆ ถ้าหากเป็นวันอาทิตย์กำไรเหยียบหมื่นเลยทีเดียวครับ มีลูกจ้างประจำแค่ 1 คนคือน้าสาวของผมเอง ตอนนี้มีเพิ่มมา 1 คือตัวผมเอง

ซึ่งผมก็เกิดจุดประกายความคิดขึ้นมาว่า ร้านข้าวของเราเนี่ยมันก็ขายดีนะ อาจจะเป็นเพราะอยู่ย่านคนงาน และทำเลดีด้วย แต่ขายดีอย่างเดียวมันไม่ช่วยสร้างความมั่นคงให้กับครอบครัวเท่าไหร่เลย พ่อแม่และผมก็ยังเหนื่อยเหมือนเดิม ชีวิตเดิม ๆ มันไม่ช่วยให้ท่านสบายขึ้นเลย ยิ่งถ้าผมออกไปทำงานท่านก็จะงานหนักขึ้นไปอีก เลยอยากให้ร้านที่เปิดมายี่สิบปีมีลูกค้าทั้งถนนเส้นนี้รู้จักมากมาย (ถนนปู่เจ้าสมิงพราย สมุทรปราการ) ได้ขยายสาขาไปในที่ต่าง ๆ ทั่วประเทศบ้าง

แต่ด้วยความที่ผมไม่เคยเข้าสู่วงจรธุรกิจมาก่อน แถมที่ร้านยังเปิดเป็นแค่ร้านข้างทางธรรมดา การที่เด็กหนุ่มคนนึงจะเข้าสู่วงการนี้มันจะเร็วไปมั้ยครับ เงินทุนไม่มีเลยมีเพียง 1 แสนที่ผมได้เริ่มเก็บออมไว้ เคยวาดฝันอยากทำให้ร้านข้าวมันไก่ของพ่อแม่เราเป็นร้านที่คนรู้จักทั่วประเทศ ราคาถูก รสชาติดี ปริมาณอิ่มสบายท้อง แต่ ... ก็อย่างว่านะครับ จากร้านริมทางจะกลายไปเป็นร้านอาหารเช่นนั้นได้อย่างไร

ความคิดที่ผมมีคือ การเปิดอีก 1 สาขาในเมืองกรุงแล้วเปลี่ยนชื่อร้านและธีมร้านให้น่าสนใจ โดยที่อาจจะเพิ่มเมนูอาหารจานยักษ์แบบ 5 - 10 คนทานเข้าไปโดยที่ยังคงเป็นข้าวมันไก่ และเมนูอื่น ๆ แต่สามารถสั่งแบบจานยักษ์ได้ โดยธีมทีคิดคือการใช้สไตล์ " มาเฟียฮ่องกง " เพราะสูตรอาหารในร้านได้มาจากอาม่าที่เป็นคนฮ่องกงครับ โดยการแต่งกายทั้งพนักงานชาย - หญิงให้เป็นสไตล์มาเฟียย้อนยุคนิด ๆ เพราะน่าจะทำให้ลูกค้าสามารถเข้ามาทานอาหาร - สั่งกลับบ้าน และถ่ายรูปเป็นที่ระลึกได้ นั่นคือความฝันนะครับ

แต่อย่างว่านะครับ ผมไม่มีทีมงานที่สนใจในความคิดนี้เลยมีแต่พ่อแม่และน้าสาวเท่านั้น และสถานที่ทำเลดี ๆ ที่น่าจะทำได้ราคาค่าเช่าแพงมาก ๆ ครับ ครอบครัวไม่เคยเป็นหนี้เลย เลยไม่มีความคิดเรื่องกู้เงินลงทุน แต่ถ้ามันทำได้จริง ๆ ร้านข้าวมันไก่มาเฟียของผมอาจจะมีหลาย ๆ สาขาตามความฝันและพ่อแม่จะได้สบายจริง ๆ ก็ได้นะครับ

อาจจะยาวหน่อยแต่ผมอยากถามความคิดพี่ ๆ ในห้องนี้ว่า เราจะหาทีมงานที่สามารถเข้ามาร่วมกันทำความฝันนี้ได้ง่าย ๆ มั้ยครับ รายได้วันล่ะ 300 บาทขั้นต่ำ ของลูกจ้างแต่ล่ะถือว่าเยอะสำหรับเค้ามั้ยครับ อาหารกินฟรี ไม่จำเป็นต้องเป็นเมนูภายในร้าน มีค่าอาหารให้วันล่ะ 60 บาท ปัจจุบันน้าสาวผมได้ 500 บาทต่อวันครับอยู่มาจะ 10 ปีแล้วครับ

ใครพอมีหนทางหรือเทคนิคในการขยายสาขา สร้างแบนด์ แนะนำบ้างครับ ปกติที่ร้านเปิดขาย 6.30 ถึง 13.30 ครับ เพราะตอนเย็นจะมีหลานของแม่มาขายต่อช่วงเย็น ของครอบครัวผมขายแค่ช่วงเช้าเลยทำให้รายได้ช่วงเย็นหายไปเยอะครับ

ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านกันนะครับ อาจจะเป็นแค่ความฝันเพ้อเจ้อของเด็กคนนึงแต่อยากให้ฝันนี้เป็นจริงมาก ๆ ให้ได้เช่นกันครับ ขอบคุณครับ

ผมไม่เก่งเรื่องการตลาดหรืออะไรสักเท่าไหร่นะ


แต่การขยายร้านข้าวมันไก่ ใกล้ตัวสุด ก็คงเอา โก๊ะข้าวมันไก่ เป็นโจทย์ที่เราไปศึกษาดูครับ

- ทำร้านให้มีเอกลักษณ์ก่อนเลย

โก๊ะอาจจะโตง่ายหน่อยเพราะเขาเป็นดารา เลยมีคนช่วยโปรโมทให้ ซึ่งเราคนธรรมดาอาจจะทำได้ยากนิดนึง

อย่างอื่นๆ ที่ผมว่าสำคัญและต้องคิดดีๆคือ อยากขยายร้าน,อยากมีสาขาเพิ่ม ควบคุมคุณภาพให้ดีครับ

เพราะ ร้านที่ผมกล่าวชื่อร้านไป เขาก็มีปัญหาเรื่องการควบคุมคุณภาพอยู่เหมือนกัน (โดยผมอ่านเอาจากเว็บนี้แหละ แต่ห้องอื่น)


ผมตอบโจทย์ตรงกับคำถามไหม ^^

คุณโชคดีมากๆครับอย่างน้อยที่บ้านก็มีธุรกิจของตัวเองแถมตัวคุณเองก็คิดขยายธุรกิจออกไป ผมว่าลองสร้างจุดเด่นของตรายี่ห้อดูครับว่าชื่อร้านอะไร มีโลโก้มั้ยให้คนจำได้ แบบร้านยู้ ลูกชิ้นปลาเยาวราช จากร้านก๋วยเตี๋ยวในตรอกธรรมดา คุณยู้ใส่แบรน สร้างจุดเด่นจนแทบลืมร้านเก่าไปเลยดูสร้างมูลค่่าได้เยอะกว่าเดิม

สำหรับผม ผมว่าสำคัญที่ ทำเล ทำเล และ ทำเล ครับ

แต่ก็ต้องมีความสะอาด+อร่อยเช่นกัน

อย่างข้าวมันไก่ประตูน้ำผมว่าเฉยๆ แต่ที่ดังเพราะ ทำเลดี เพราะอยู่ในสถานที่ต่อรถ+ต่อเรือ+ย่านการค้าต่างๆ

ผมว่า คุณขยายได้ 1 2 3 แต่ถ้าเป็น สิบละ เป็น ร้อยละ ใครจะไปทำ ให้คนอื่นทำ ทำได้ดีเท่าคุณ ทำได้อร่อยแบบคุณหรือเปล่า

ถ้าไม่ ก็จบ ตาย 1 สาขา ไม่อร่อย 1 สาขา ปากต่อปาก ที่นี้ เละทั้งพวง เลยนะครับ

อย่างร้านข้าวมันไก่ นักร้อง นั้นไง มาแนวดี แต่ก็ไปแล้ว

ผมว่า คุณเลียนแบบ ชาย 4 บะหมีเกี่ยวดีกว่า ขายแฟนไซน์ แล้วตัวเองก็ผันตัวไปทำธุรกิจ ทำวัตถุดิบ ส่งเขาเอาจะดีกว่า

ใครมาซ์ื้อแฟนไซน์ ก็สอนวิธีหุ่งข้าว ต้มไก แค่นั้น

ส่วนข้าวก็ทำสัญญา ซื้อกับคุณ น้ำซุป คุณก็ทำเป็นในรูป น้ำซุปเข้มข้น หรือจะทำเป็นรูปผง แล้วให้เขาเอาไปต้ม ในอัตราส่วนที่คุณกำหนดเอง

น้ำจิ้มก็เช่นกัน คุณผสมเสร็จสรร ส่งขายน้ำจิ้ม แยกของสด ซะ เวลาใช้ให้เขาผสม ตามอัตราส่วนที่คุณกำหนด

อย่างชายสี เดียวนี้เขาขาย แค่ผงน้ำซุป เส้นบะหมี แผ่นเกี่ยว ลูกชิ้น แค่นั้น นอกนั้น ให้คนเขาไปทำเอง เช่น หมูแดง ผักสด เนื่อเปื่อย น่องไก่ อะไรแบบนั้น

ถ้าทำได้ คุณก็รวยแล้ว

.......................

ดูอย่างลุกชิน ปลาระเบิด อะไรซักอย่าง ทำตอนแรกดัง แต่ตอนนี้แผ่วๆแล้ว เพราะลูกชิ้นที่เขาใช้ ก็ลูกชินปลาธรรมดา

ตอนนี้มีคนมาเลี่ยนแบบ หลายเจ้ามาก เพราะเจ้าของแฟนไซน์ คิดได้ทำก่อน แต่ไม่ได้คิดว่า เดียวมีคนจะทำตาม แล้วก็มีจริงๆ

คนซื้อแฟนไซน์ไป ก็ซื้อไปแค่ชื่อ กับน้ำจิ้ม ตอนนี้ลูกชิ้นปลาก็ไปซื้อเอาในตลาด น้ำจิ้มเดียวนี้ก็มีคนทำเลียนแบบได้แล้ว

สรุปตอนนี้ ไปดูเหอะ สารพัดปลาระเบิด เจ๊งมัง รวยมัง คละกันไป คนไม่ติดยี้ห้อ เพราะไม่มีเอกลักษณ์ อย่างที่ผมบอก

....................

ส่วนข้าวมันไก่ มันอยู่ที่ ข้าว + ไก่ + น้ำจิ้ม แค่นั้นจริงๆ นอกนั้นทำเล

ผมว่าโอกาส ที่คนจะเข้ามาแข่ง เยอะมาก ทำไม คนต้องกินของคุณ ของคุณอร่อย แล้้วคนอื่นไม่อร่อยหรือไง

ขายอาหารตอนเที่ยง คนกินเพราะอยู่ไกล ไม่ได้กินเพราะอร่อย เอาจริงๆนะ ไปดูสีลมได้เลย ทำอะไรมาก็ขายได้ ต่อให้รสชาด สุนัขไม่รับประทานก็เหอะ ขอแค่ทำเลดี

รสชาด พอใจ คนก็กิน เพราะต้องรีบกิน รีบกลับขึ้นไปทำงาน ไม่มีเวลามาหาของกินอร่อยๆหรอก

ดังนันทำเล สำคัญมาก รสชาด เป็นรอง ครับ เว้นแต่คุณขายตอนเย็น หรือตอนค่ำ แบบนี้คนอาจจะหาของอร่อยกิน

เปิดหลายสาขาอย่าให้ไกลเกินดูแลยาก

คนคุมร้านอีกแห่งต้องไว้ใจได้และถึงจะไว้ใจได้ก็ต้องมีระบบการควบคุมที่รัดกุม

ความโลภไม่เข้าใครออกใคร

ส่วนตัวจากที่อ่าน ควาคิดใหม่ๆของคุณดีแต่มันก็ต้องดูจังหวะเวลาความเหมาะสม
ลองถามๆคุณพ่อคุณแม่ก่อนว่าคิดอย่างไรกับความคิดของคุณ

ท่านน่าจะให้ความเห็นที่ดีกว่าในนี้ด้วยซ้ำค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เรื่องแรงงานครับ ถือว่าเป็นศิลปะขั้นสูงในการบริหารจัดการคนเลยก็ว่าได้  
เพราะถ้ากินอยู่ด้วยกัน แล้วสามารถบริหารจัดการให้ลงตัวได้  เนี้ยถือว่าโคตระเก่ง+เฮง ครับ

เรื่องค่าเช่า  และจุดคุ้มทุน.. ถ้าต้องเช่าที่..อันนี้กดตัวเลขคำนวณดี ๆ ครับ..ทำเลดี  
ค่าเช่าก็สูง รวมถึงการจัดการบริหารคนในแต่ละ โซน แต่ละจุด..ก็ไม่เหมือนกัน

ผมดีใจและเห็นดีด้วยกับการพยายามจะเจริญขึ้นและก้าวจากจุดเดิม ที่บอกไม่ได้ตั้งใจ
ตัดทอนกำลังใจ คุณไม่เพ้อเจ้อครับ อายุ 23 คิดได้อย่างนี้ ผมว่าน่าดีใจแทนคนเป็นพ่อ
เป็นแม่  แต่หาข้อมูลให้แน่น ๆ ครับ  เพราะผมเชื่อว่าไม่มีใครอยากจะลงทุนแล้วพลาด...

ลอง ๆ ไปนั่ง ๆ ตามร้านที่คุณสนใจ และอยากจะเป็น   ดูครับ แล้วจะได้ข้อมูลจริง  
ที่เป็นอยู่มากกว่า...

ขอบคุณคำแนะนำพี่ ๆ ทุกคนครับ ผมยังอ่อนด้อยเรื่องข้อมูลต่าง ๆ จริง ๆ รวมถึงการบริหารคนด้วย

ยังไงจะลองรวบรวมคำแนะนำต่าง ๆ ของทุกท่านแล้วลองเริ่มต้นอะไรเล็ก ๆ ดูนะครับ ขอบคุณมากครับ

มีวิชาทำอาหารตกทอดติดตัวมาดีแล้วครับ เมื่อก่อนผมขายขนม ซื้อแฟรนไชล์ ก็ไม่ไปได้ขาดทุน หมดตัว ว่าจะหาเรียนทำอาหารอยู่้หมือนกัน

ผมว่าฝึกใหเป็นลูกมือพ่อแม่ให้ถึงชั้นเซียน เรียนรู้ทุกด้าน จะขยายก็ดูอีกที

1 เราจะมีโอกาสเรียนรู้เทคนิคการทำทั้งหมด

2. ค้นหาความอร่อยเฉพาะตัวที่จะสร้างขึ้น จะเป็นอะไร ก็ต้องพยายามคิดออกมา ให้ข้าวมันไก่เรามี ความอร่อย

3 ฝึกฝีมือให้เก่ง แล้วก็ต่อยอด   ซึ่งอย่างหมวดไก่ ถ้ามีไก่คุณภาพสูงจากที่ต่างๆ ที่ทำแ้ล้วอร่อย ๆ  คนก็อยากมากินกันไม่น้อยนะครับ แม้ราคาจะสูง เลือกทำเลกลางเมืองที่คนทานมีกำลังทาน ราดหน้าชา่มละหลายสิบบาทเขายังกินกันเลย ขอให้คุณภาพวัตถุดิบดี ที่เหลือจะทำร้านให้มีธีมก็ตามสะดวก แต่รสชาติ ข้าว ไก่ น้ำจิ้ม ให้ดี ขายราคาสูง ผมว่าไปได้ครับ