ตามหัวข้อกระทู้ อาจจะไม่เชิง ที่เดียว แต่ประมาณว่า เปลี่ยน แค่ตอนจบใหม่ๆ
ไม่กี่ที่ และยิงยาว ตั้งแต่ยัง อายุน้อยๆ จน  retire  หรือ ออกก่อนแล้วไปทำส่วนตัว

ทุกท่านมีความคิดเห็น เช่นไรครับ ถ้าเปรียบเทียบ กับการ เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เมื่อถึงเวลา ค่อยปักหลัก  

คุณ คิดว่า ทั้งสองกรณี นี้ มีข้อดี และข้อเสียอย่าไรครับ

ขอบคุณทุกๆความเห็นครับ

ถ้าทำงาน ปตท. ปูน เกษียณคงได้หลายล้าน

ทำราชการก็คงสบายกับชีวิตที่เหลือ

อย่างว่าถ้าได้งานดีตั้งแต่เริ่ม ก็ไม่รู้จะออกไปทำไม

ข้อดี คือจะรู้ลึก รู้ละเอียด แม่นกฏเกณฑ์

ข้อเสีย คือ ไม่รู้กว้าง ไม่เห็นที่อื่นเขาทำยังไง เลยการคิดอะไรใหม่ๆ มันไม่ค่อยออก

พอจะเปรียบเทียบกันได้ระหว่างข้าราชการพลเรือนหรือตำรวจทหาร กับคนธุรกิจการค้าก็พอได้
ฝ่ายแรกเดินไปเรื่อยๆอย่าให้สะดุดตีนเส้นหรือเจ้านายก็จะรุ่งจนถึงเกษียณไปเลี้ยงหลาน  
ส่วนฝ่ายหลังสมองต้องทำงานตลอด เอาตัวให้รอดทุกเวลา จังหวะดีมีเฮงอาจจะรุ่งสุดๆหรือตกต่ำตามสภาพ  มีขึ้นมีลงเยอะ
ต่างก็มีดีมีด้อยกว่ากัน(ไม่ถือว่าเป็นข้อเสีย)แล้วแต่จริตของแต่ละคนจะชอบแบบไหน

ทำงานมาแค่สองที่ ที่ที่สองยิงยาวสิบเอ็ดปี
เอาข้อดีไปก่อน
- เพื่อนค่ะ ได้เพื่อนที่เป็นเพื่อนจริงๆ เพราะมีเวลาคบหาศึกษานิสัยจริงๆกันนานมาก ไม่ใช่แค่เพื่อนรุ่นเดียวกันนะคะ เพื่อนต่างรุ่นต่างวัย ต่างระดับด้วย ทุกวันนี้ เจ้านายเก่าที่เกษียณแล้วก็ยังเม้าท์กับเราใน FB ส่งเมลล์หากันอยู่เลย ถึงจะไม่เจอหน้ากันมาหลายปีแล้ว

- ทักษะ ความชำนาญ มาแน่นอน ตอนออกเฮดฮันเตอร์โทรหาบ่อยมากกกกกกก เพราะโพรไฟล์สายตรงแน่นมาก

- ถ้ามีกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ก็มีเงินตุงกระเป๋ามาเลยแหละค่ะ ยิ่งหลังๆเค้าให้เลือกว่าจะให้ลงในหุ้นได้นะ วู้ยยยย เริ่ด

ข้อเสีย
- เราจะเป็น dead wood ซะตั้งแต่ยังไม่ลาออก ชำนาญจนรู้ทางหนีทีไล่ ไม่อยากเหนื่อย ไม่อยากเสี่ยง

- เพื่อนฝูงมีแค่แวดวงเดียวกัน มองโลกแนวลึก ขาดแนวกว้าง ไม่อยากนอกกรอบ ชอบฝังตัวเองใน comfort zone

ประมาณนี้ค่ะ

ขึ้นอยู่กับสถานที่ครับ
ถ้าบริษัทเล็กๆ ไม่เก่งจริง หลังๆ ก็หนาวๆ
ราชการ กับ บริษัท ใหญ่ (ที่ไม่มีการบีบ) ก็กำลังลองลำอยู่ด้านบน

เงินเดือนน้อย กว่าจะสบายก็ตอนแปลายครับ