ในชีวิตไม่ค่อยได้เกลียดใครสักเท่าไหร่

นับคนได้เลย คนที่ถูกเราเกลียดนั้นคือคนที่นรกก็ไม่เอาแล้วเท่านั้น

แต่ที่ทำงานมีคนๆหนึ่งที่เราเกลียดเข้ากระดูกดำเลย

เราไม่เคยเกลียดใครเท่านี้มาก่อน แต่เขาคงไม่รู้หรอก

ว่าเราเกลียดแค่ไหน ที่จริงก็ไม่บ่อยนักที่จะต้องติดต่องานกัน

แต่ทุกครั้งที่ติดต่องานกัน เขามักจะมาขึ้นเสียง

ใส่อารมณ์ ตะคอก ขู่ ดูถูก ทำหน้าทำตาไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

เรามาทำงานทีหลังก็จริง แต่เราก็ไม่เคยอวดรู้

แต่เขามาก่อน แม้ไม่ใช่แผนกเดียวกัน หรือตำแหน่งเดียวกัน

แต่บังอาจมาตำหนิงานเราแบบไม่ไว้หน้า เรียกว่า ฉีกหน้าเลยดีกว่า

หลายครั้งแล้วที่อยากตอบโต้ แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร

หัวหน้าของเราก็ไม่สนใจ บอกแล้วก็เหมือนเข้าหูซ้าย

ทะลุหูขวา ไม่คิดที่จะช่วยพูดเลย

เลยอยากถามว่า คนๆนี้ในเมื่อเราเกลียดแล้ว

ถ้าจะไม่ไหว้อีกต่อไปมันจะดูไม่ดีใช่ไหม

(ที่จริงก็ไม่เคยไหว้มานานแล้ว ไม่เคยทัก ไม่เคยมองหน้าเขา

แถมเวลาเขาถามหรือทักเราๆก็ทำเป็นไม่ได้ยินซะด้วยซ้ำ)

แต่สงสัยว่าทำไมเราต้องไปไหว้เขาด้วยล่ะ ในเมื่อ ผบช.ก็ไม่ใช่

แต่เขาเป็นแค่ ผู้อาวุโสในที่ทำงานเท่านั้น

เขาทำให้เราต้องเกลียดแล้ว เราก็เลยเกลียดเลย

ไม่คิดที่จะหายเกลียด ไม่คิดที่จะเคารพ

ก็อย่างที่บอก ชีวิตเราไม่ค่อยเกลียดใครเท่าไหร่

นับคนได้เลย เราไม่ได้โกรธใครง่ายขนาดนั้น

แต่เรามีเหตุผลบางอย่างในตนเองที่บอกไม่ถูก

ว่าทำไมถึงเกลียดคนๆนั้นถึงขนาดนั้น

เราจะผิดไหมหากเราไม่ไหว้เขาคนๆนั้น

คนในแผนกเราก็ไม่ใช่

ไม่ผิด ชีวิตคุณ สิทธิของคุณ

แต่ถ้าการไม่ไหว้เค้ามีผลต่อการทำงานของคุณ เงินเดือนของคุณ ทั้งทางตรงหรือทางอ้อม มันก็เป็นสิ่งที่คุณจะต้องกระทำหากคุณยังอยากทำงานที่นั่นต่อ

______________________________________________________________________________________

แต่อีกแง่ การที่คุณไม่ไหว้เค้าแล้วทำให้จิตใจคุณไม่สบายใจ ขุ่นหมอง แสดงว่าการกระทำนั้นไม่ใช่ทางออกที่ดี ควรลองปรึกษาพูดคุยปรับความเข้าใจกับเค้าเสียใหม่

ถ้าหากทำไม่ได้จริง มองเป็นอากาศธาตุไปเลย ไม่ต้องนินทาลับหลังหรือพูดถึงคนๆนี้อีกหากคุณไม่แคร์เค้าจริง

ยืนยันว่าทำได้จริง จากประสบการณ์ส่วนตัว

หากผมเป็นคุณตราบใดที่ผมต้องทำงานในที่แห่งนั้นอยู่ ... ผมก็คงจะ"ยกมือทักทาย"ให้เค้าไปตลอด


แต่ .. อย่าให้ถึงวันสุดท้ายที่ผมต้องทำงานที่นั่นละก็ ....  

เป็นผม ผมก็ไม่ไหว้นะครับ  ที่ทำงานปัจจุบันผม นายผมเป็น SVP
มีลูกน้องแบ่งเป็นทีม 5 ทีม ซึ่งหัวหน้าแต่คนทีมก็ตำแหน่ง VP
แต่ว่า มีอยู่คนนึงที่ทำตัวตี 2 หน้าเก่งมาก ต่อหน้านายพูดกับเราดีเชียว
แต่พอนายเราไม่อยู่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลักทีน
เลยทีเดียวพูดจากห้วนไส่ ชักสีหน้าเต็มที่ พูดจาก็ทำเป็นไม่มองหน้าเรา

แรก ๆ เจอผมก็ทักเค้านะ แต่พอโดนบ่อย ๆ เข้า หลัง ๆ  ผมก็เริ่มเอาคืน
คือผมนั่งหน้าห้องเจ้านาย เวลาเค้าเดินมาผมจะก้มหน้าไม่มองเค้าตลอด
บางทีเค้าทำท่าจะขอความช่วยเหลือผมก็เดินหนีเลย  
นอกซะจากว่าเค้าเดินมาที่โต๊ะพูดว่ารบกวนช่วยทำนู้น ทำนี่ หรือฝาก note ถึงนายผมก็จะทำให้
แต่ก็พูดสุภาพตลอดนะครับ ไม่มี กระโชกโฮกฮาก แต่อย่างใด

ทุกวันนี้ก็ยังไม่เห็นว่าเค้าจะมีบทบาทอะไรกับผมในชีวิตการทำงานเลย
เพราะว่ายังไงซะก็ขึ้นตรงกับเจ้านายคนเดียวกัน
ถึงเค้าจะตำแหน่ง VP ส่วนผม staff ก็ตาม ผมก็ไม่สนใจ
เพราะว่าตอนประเมิณงานเจ้านายผมให้เกรดผมคนเดียว

ถ้า
ไม่ใช่หัวหน้า
ไม่มีผลกับการทำงาน

ไม่ต้องไหว้ ครับ

ผม ยังเคยไหว้ แม่บ้านเลยครับ
ที่ ดี กับผม มากๆ
แต่ไม่ใช่ทุกครั้งที่เจอนะครับ

ถ้าไม่ได้อยู่ในสายการบังคับบัญชาที่สูงกว่าคุณ ก็ไม่จำเป็นครับ
เจอกันก็แค่สวัสดีทักทาย ไม่จำเป็นต้องยกมือไหว้ก็ได้ แต่ไม่ต้องออกสีหน้าให้รู้ว่ารังเกียจ
แต่ก็ทำให้พอที่จะให้เค้ารู้ว่า คุณก็สู้คน

คุณจะไปเปิดเผยทำไมว่าคุณเกลียดเขาด้วยการไม่ไหว้ ไหว้เขาเพื่อให้เขาไว้ใจ เมื่อมีจังหวะแทงข้างหลังให้เป็นอัมพาตเลย เอาให้ถูกดองจนหมดอนาคตเลย แบบนี้สะใจกว่า เพราะหากเขารู้ว่าคุณเกลียดเขา เขาจะระวังตัว ทำให้คุณไม่มีโอกาสเล่นงานเขาได้

เอาน่า เพื่อบรรยากาศในที่ทำงานและเราก็จะไม่มีความคิดหมองหม่น

คิดซะว่ายกเอานิ้วทิ่มheeหมาไปนะ

เห็นคำว่า "เกลียด" ในกระทู้นี้แล้ว เชื่อจริงๆว่าคุณเกลียดเค้าขนาดไหน
คนเราก็แบบนี้ล่ะครับ ผู้ไม่เคารพคนอื่นแท้จริงแล้วก็เกิดจากคนๆนั้นไม่เคารพตนเอง

เคยมีคนบอกตอนเด็กๆ ว่า "ถือซะว่า ไหว้ศาลพระภูมิ"

โลกนี้คือโรงละคร การใช้ชีวิต คือ การเล่นละคร แต่ละคนได้รับบทบาทไม่เหมือนกัน คนที่เล่นได้หลายบทบาท แยกแยะได้ว่าตอนนี้ต้องแสดงบทบาทไหน ก็คือคนเก่งค่ะ บางครั้งบทที่เค้ัาส่งมาให้เล่น อาจเป็นบทที่เราเกลียดที่สุด แต่ถ้าเราทำได้แยกแยะได้ ว่านั้นคือการแสดง เราก็จะมีความสุขค่ะ

^
^
^จริงค่ะ การทำงานทุกวันนี้ ก็เหมือนการใส่หน้ากากเข้าหากัน เหมือนเล่นละคร อยู่ที่เราจะได้บทไหน และเล่นได้สมบทบาทหรือเปล่า

ในมงคล 38 ประการมีว่าไว้ในข้อ 3 ครับ

มงคลที่ ๓ การบูชาคนที่ควรบูชา

การบูชา คือการแสดงความเคารพบุคคลที่เรานับถือ ยกย่อง เลื่อมใสในบุคคลคนนั้น ซึ่งการบูชาแบ่งออกเป็น ๒ อย่างคือ

๑. อามิสบูชา คือการบูชาด้วยสิ่งของเช่น การนำเงินให้พ่อแม่ไว้ใช้จ่าย หรือมอบทรัพย์สินให้พ่อแม่ หรือการนำดอกไม้ ธูปเทียนไปบูชาพระก็ถือเป็นอามิสบูชาเป้นต้น

๒.ปฏิบัติบูชา คือการบูชาด้วยการเจริญสมาธิภาวนา การฝึกจิตให้ไม่ฟุ้งซ่าน เห็นความจริงในความเป็นไปของโลกเป็นต้น

บุคคลที่ควรบูชา มีดังนี้คือ

๑.พระพุทธเจ้า (คงไม่ต้องอธิบาย)
๒.พระปัจเจกพระพุทธเจ้า หมายถึงพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา
๓.พระมหากษัตริย์ผู้ตั้งอยู่ในทศพิศราชธรรม
๔.บิดามารดา
๕.ครูอาจารย์ ที่มีความรู้ดี มีความสามารถ และประพฤติดี
๖.อุปัชฌาย์ หรือผู้บังคับบัญชาที่มีความประพฤติดี ตั้งอยู่ในธรรม

เป็นเราถ้าเกลียดขนาดนี้เราก็ไม่ยกมือไหว้นะคะ
ถ้าเป็นคนที่เราไม่ชอบเฉยๆเราทนไหว้ตามมารยาทได้
แต่ถ้าเป็นคนที่เกลียดนี่ไม่ไหวจริงๆ
(จะโกรธตัวเองมากด้วยที่ไปไหว้คนที่เกลียด)

ลองคิดดูว่า ระหว่างไม่ไหว้เค้าแล้วเกิดความรู้สึกแปลกๆ
กับไหว้แล้วรู้สึกแย่ คุณพอใจจะทำแบบไหนมากกว่ากัน

ขอบคุณมากที่เข้ามาตอบกัน

อย่าได้แคร์ค่ะ
ก็แค่'ทำตามหน้าที่'พอพ้นออกจากที่ทำงานก็คือคนไม่รู้จักกันค่ะ
ไหว้คนเราไม่เสียอะไรเลยนะคะ อย่างน้อยเราทำตามมารยาทของเรา ถือว่ารักษากิริยาของตัวเองค่ะ

ความเกลียดในที่ทำงาน แสดงออกมากก็รังจะเข้าตัว ขอให้มีสติกับคนแบบนี้ค่ะ

นอกเวลางานจะมองเขาเหมือนอะไรสักตัว นั่นเป็นสิทธิ์ของเราล้วนๆ