ความคิดเห็นที่ 1 ก้อนหิน จากคุณ : Faraday เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 18:35:05

ความคิดเห็นที่ 2 คนมีขันธ์ทั้ง 5 รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เป็นทั้ง รูปธรรม  นามธรรม ส่วนก้อนหิน  มี 1 ขันธ์  คือ รูปขันธ์  เป็นเพียงแค่รูปธรรม ความทุกข์มีทั้งทุกข์กายและทุข์ใจ  เพราะฉะนั้นผู้มีขันธ์ 5 เท่านั้นที่จะเข้าใจ ในเนื้อหาและบรรลุธรรมได้  เพราะอาศัยเฉพาะเพียงรูป  ดั่งเช่น อสัญญสัตตพรหม ไม่สามารถทำให้บรรลุธรรมได้  เพราะเราใช้ใจเป็นผู้บรรลุธรรม  และใช้ใจ ที่เรียกว่ามรรคจิตเป็นผู้ประหาณกิเลส  และใช้ใจที่เรียกว่าผลจิต รองรับ ผู้ที่บรรลุธรรมนั้นให้เป็นไปตามธรรมของตน ซึ่งก้าวล่วงรูปธรรมไปแล้ว จากการพิจารณาเห็นเป็นไตรลักษณ์นั่นเอง ผู้ที่เข้าถึงนิพพาน  ถึงแม้จะสิ้น ราคะ โทสะ โมหะ  แต่มิได้สิ้นไปซึ่งสภาวธรรม ตามโลก  เช่น  ละกิเลสในรูปได้  แต่ไม่ได้หมายความว่าต้องทำลายรูปร่างกาย หรือความหายไปของร่างกาย  กลายเป็นอากาศธาตุ  เช่นเดียวกับเมื่อละกิเลส ได้ทางใจ  แต่ไม่ได้หมายความว่า  ไม่มี เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อีกต่อไป ดั่งก้อนหิน  พระอรหันต์ยังคงมีเหมือนมนุษย์ธรรมดา  ไม่เช่นนั้นพระอรหันต์ จะพูดคุยกับเราไม่ได้  ตัวอย่างเช่นพระพุทธเจ้า  ท่านก็ยังอยู่กับโลก ฉันอาหาร พูดคุย เจ็บป่วย และปรินิพพาน เหมือนคนทั่วไป  เพียงแต่ไม่เป็นไปด้วย กิเลสเท่านั้น  สิ่งที่คนธรรมดาไม่เข้าใจ  และนำมารวมกันคือ  สภาวธรรม ที่เป็นไปตามธรรมดาโลก  กับกิเลส  มันรวมกันเป็นก้อนเดียว  จากฆนะสัญญา ที่ยังไม่แตกไปด้วยการภาวนา  ซึ่งทำให้คิดว่า  ถ้าหมดกิเลส  จะต้องหอบนำสภาวธรรม ที่เป็นไปตามโลกนั้นด้วย   คิดง่ายๆ  เคยได้ยินการไปนิพพาน  การเป็นพระอรหันต์ต้องพ้นไปจาก  รูปนามขันธ์ 5 แสดงว่าพ้นไปจากรูปขันธ์ด้วย    แล้วทำไมใครๆก็ยังเห็นตัว    พูดคุยด้วยได้ ทำไมไม่สลายหายไป  ที่แท้เขาพ้นไปจากกิเลส    ความยึดมั่นถือมั่น และอุปาทานที่คิดว่ารูปนั้นๆเป็นเราต่างหาก  แต่เขาก็ยังมีตัวอยู่ ยังนำร่างกาย ใช้งาน  กิน นอน ขับถ่าย  จนกว่ามันจะตายไปตามธรรมชาติ  ตามสภาวธรรม ตามธรรมชาติของมัน   ไม่ได้ไปทำให้จากสิ่งหนึ่งไปเป็นสิ่งหนึ่ง ฝึกมนุษย์ธรรมดาให้เป็นหิน  เขาจะเป็นหินไม่ได้เพราะบรรลุธรรมแล้ว  ก็ยังมี ขันธ์ 5 ถ้ายังไม่ตาย  แต่แค่ไม่มีกิเลสเท่านั้น  และกิเลสกับขันธ์ 5 แยก จากกันเพราะกิเลสนั้น  เป็นอุปาทาน  เป็นความเห็นผิดว่ามีตัวมีตน มีกู มีเรา เพื่อที่จะทำใดๆเพื่อสนองตัณหา  แต่ขันธ์ 5 ที่ไม่ประกอบด้วยความเห็นผิด และกิเลสก็มี  เพียงแต่เราไปไม่ถึงและไม่เห็นเท่านั้นคะ เจริญในธรรมคะ จากคุณ : goodsthailand เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 19:04:11

ความคิดเห็นที่ 3 ราคะ โทสะ โมหะ คือ สิ่งที่ทำให้เราทำผิด จากที่ควรทำ เมื่อสิ้น ราคะ โทสะ โมหะ ไปแล้ว ก็จะพบหนทางที่ถูกต้อง คนที่สิ้น ราคะ โทสะ โมหะ ไปแล้ว จึงไม่ใช่ก้อนหิน จากคุณ : รอเธอโสด เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 19:28:10

ความคิดเห็นที่ 4 พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๗  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๙ สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค ๑๐. สีลสูตร ว่าด้วยธรรมที่ควรใส่ใจโดยแยบคาย             [๓๑๐] สมัยหนึ่ง ท่านพระสารีบุตรและท่านพระมหาโกฏฐิตะ อยู่ ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ใกล้พระนครพาราณสี. ครั้งนั้นแล ท่านพระมหาโกฏฐิตะออกจากที่พักผ่อนในเวลาเย็น เข้าไปหาพระสารีบุตรถึงที่อยู่ ฯลฯ ได้ถามว่า ดูกรท่านพระสารีบุตร ภิกษุผู้มีศีลควรกระทำธรรมเหล่าไหนไว้ในใจ โดยแยบคาย? ท่านพระสารีบุตรตอบว่า ดูกรท่านโกฏฐิตะ ภิกษุผู้มีศีล ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นดังโรค เป็นดังฝี เป็นดังลูกศร เป็นความคับแค้น เป็นอาพาธ เป็นของแปรปรวน เป็นของทรุดโทรม เป็นของสูญ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. อุปาทานขันธ์ ๕ เป็นไฉน? คือ อุปาทานขันธ์ คือรูป ๑ อุปาทานขันธ์ คือเวทนา ๑ อุปาทานขันธ์ คือสัญญา ๑ อุปาทานขันธ์คือสังขาร ๑ อุปาทานขันธ์ คือวิญญาณ ๑. ดูกรท่านโกฏฐิตะ ภิกษุผู้มีศีล ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นดังโรค เป็นดังฝี เป็นดังลูกศร เป็นความคับแค้น เป็นอาพาธ เป็นของแปรปรวน เป็นของทรุดโทรม เป็นของสูญ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. VVV VV V ดูกรท่านโกฏฐิตะ ข้อนี้เป็นฐานะที่จะมีได้ คือ ภิกษุผู้มีศีล กระทำ อุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ไว้ในใจโดยแยบคาย ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน พึงทำให้แจ้งซึ่ง   โสดาปัตติผล.             [๓๑๑] โก. ดูกรท่านสารีบุตร ภิกษุผู้เป็นโสดาบัน ควรกระทำธรรมเหล่าไหนไว้ในใจโดยแยบคาย?             สา. ดูกรท่านโกฏฐิตะ แม้ภิกษุผู้เป็นโสดาบัน ก็ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. VVV VV V ข้อนี้ก็เป็นฐานะที่จะมีได้ คือ ภิกษุผู้เป็นโสดาบัน  กระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน พึงทำให้แจ้งซึ่งสกทาคามิผล.             [๓๑๒] โก. ดูกรท่านพระสารีบุตร ภิกษุผู้เป็นสกทาคามี ควรกระทำธรรมเหล่าไหนไว้ในใจโดยแยบคาย?             สา. ดูกรท่านโกฏฐิตะ แม้ภิกษุผู้เป็นพระสกทาคามี ก็ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕เหล่านี้นั่นแล   ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. VVV VV V ดูกรท่านโกฏฐิตะ ข้อนี้ก็เป็นฐานะที่จะมีได้ คือ ภิกษุผู้เป็นสกทาคามี กระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้  ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน พึงทำให้แจ้งซึ่ง  อนาคามิผล.             [๓๑๓] โก. ดูกรท่านพระสารีบุตร ภิกษุผู้เป็นอนาคามี ควรกระทำธรรมเหล่าไหนไว้ใจโดยแยบคาย?             สา. ดูกรท่านโกฏฐิตะ แม้ภิกษุผู้เป็นอนาคามี ก็ควรกระทำ อุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้นั่นแลไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. VVV VV V ดูกรท่านโกฏฐิตะข้อนี้ก็เป็นฐานะที่จะมีได้ คือ ภิกษุผู้เป็นอนาคามีกระทำ อุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน พึงทำให้แจ้งซึ่งอรหัตผล.             [๓๑๔] โก. ดูกรท่านพระสารีบุตร ภิกษุผู้เป็นอรหันต์ ควรกระทำธรรมเหล่าไหนไว้ในใจโดยแยบคาย?             สา. ดูกรท่านโกฏฐิตะ แม้ภิกษุผู้เป็นอรหันต์ ก็ควรกระทำ อุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้นั่นแล ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นดังโรค เป็นดังฝี เป็นดังลูกศร เป็นความคับแค้น เป็นอาพาธ เป็นของแปรปรวน เป็นของทรุดโทรม เป็นของสูญ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. ดูกรท่านโกฏฐิตะ กิจที่จะพึงทำให้ยิ่งขึ้นไป หรือการสั่งสมกิจที่กระทำแล้ว ย่อมไม่มีแก่พระอรหันต์ และแม้ธรรมเหล่านี้ที่ภิกษุผู้เป็นอรหันต์เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ก็เป็นไปเพื่ออยู่เป็นสุขในปัจจุบัน และเพื่อสติสัมปชัญญะ. จบ สูตรที่ ๑๐. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=17&A=3721&Z=3764&pagebreak=0             ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=310 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 55 20:17:16 จากคุณ : goodsthailand เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 19:32:07

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าคุณเข้าใจนิพพานว่าเหมือนก้อนหิน ก็สมมุติตัวคุณเองว่าตอนตายแล้ว มาเกิดเป็นก้อนหินดู ก้อนหินไม่มี ราคะ โมหะ โทสะ แต่ต้องทนตาก แดด ตากฝนทั้งวันทั้งคืน ใครจะหยิบยกไปเป็นเจ้าของ จะเอาผสมเป็นสิ่งปลูกสร้างก็ได้ ลองพิจารณาดูว่า คุณอยากเป็นก้อนหินหรือเปล่า หรือนิพพานต่างจากก้อนหิน จากคุณ : feroda เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 19:33:02

ความคิดเห็นที่ 6 ยิ้มๆ....  กับคำถามของคุณ  Faraday     ก้อนหิน ก็ไม่สามารถคงสภาพการเป็นก้อนหินได้ตลอดไป ก็ตกอยู่ในความไม่เที่ยง ไม่ใช่หรือครับ.      สังขตธรรม ได้แก่ รูป จิต เจตสิก  ต้องตกอยู่ใน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา  คือมีความเปลี่ยนแปลงปรุงแต่ง หมุนเวียนกัน เกาะเกี่ยวกันแล้วเปลี่ยนแปลงไป      ก้อนหิน ก็จัดเป็น รูป ภายนอก อย่างหนึ่ง ก็ย่อมตกไปตามอำนาจไตรลักษณ์นั้นเอง.    จึงไม่สมควร ไปเทียบกับ นิพพาน ได้ครับ. จากคุณ : P_vicha เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 19:39:01

ความคิดเห็นที่ 7 "คนตายแล้วสิ้นหมดทุกอย่าง"   ถ้าเข้าใจเช่นนี้ ทางพุทธศาสนาเรียกว่า อุจเฉททิฏฐิ ความเห็นผิดว่าตายแล้วสูญ ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- ถ้ายังเห็นว่า "ตายแล้วสูญ" ก็จะไม่มีวันเข้าใจถึง คุณค่าแห่งพระนิพพาน(ความดับทุกข์แห่งวัฏฏสงสาร) ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- แท้จริง ถ้ายังมีอวิชชาอยู่ ถึงแม้จะจุติตายลง อวิชชา สังขารกรรมต่างๆ ก็ยังเป็นปัจจัย ให้ปฏิสนธิจิตเกิดขึ้น และยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏทุกข์นี้ ต่อไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- เฉพาะแต่ พระโยคาวจรเจ้า ผู้เข้าถึง อริยมรรค จึงจะได้พบกับพระนิพพาน ในขณะนั้น เมื่อท่านประหารอวิชชาได้หมดสิ้น เมื่อมรณภาพลง จุติจิตดับลง เข้าถึงปรินิพพาน จึงจะไม่มี ปฏิสนธิจิต เกิดขึ้นสืบต่อไปอีก ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- ส่วนปุถุชนทั้งหลาย นอกนี้ ผู้ยังมีอวิชชา  ถึงแม้จะตายลง  ราคานุสัย ปฏิฆานุสัย อวิชชานุสัย หาได้ตายลงไปตามร่างกายไม่  ยังคงมี อนุสัยกิเลส ทั้งโลภะ โทสะ โมหะ อยู่ใน สันดาน และจักเกิดขึ้นได้อีกเสมอ ในทุกภพทุกชาติสืบไป ตราบที่ยังมีอวิชชากิเลสอยู่ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 55 19:47:48 จากคุณ : ชาวมหาวิหาร เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 19:43:01

ความคิดเห็นที่ 8 ถามว่าคนที่ถึงซึ่งนิพพานมีสภาวะดีกว่าก้อนหินอย่างไรบ้างครับ                                คำถามข้างบน ถ้า ตอบคำถามต่อไปนี้ได้  ก็ จะ เป็นทางมาของ คำตอบข้างบนได้ ******************************************************* เช่น คนใดก็ตาม  ที่ไม่ถึง ซึ่ง ---- นิพพาน คือ ความสิ้นราคะ ความสิ้นโทสะ ความสิ้นโมหะ. "ในฐานะ พระอรหันต์สาวก ของพระบรมศาสดาพระองค์นี้" มี คำสอนว่า ---  นิพพาน ตามที่พระพุทธเจ้าตรัส  เป็น อัตตา + เป็นสถานที่ หลังจากตายแล้ว --- ผล -- คือ ทำให้ ปุถุชนชาวพุทธไทย (ที่ ศึกษาไม่เพียงพอ ฯ)  เพลิน เมามัน ใน "บ้าทำบุญ ด้วยเงินมากๆ ฯลฯ" คนเช่นนี้ ดีกว่า ก้อนหิน  หรือ? ในเมื่อ ก้อนหิน  ไม่ เคยทำให้ ปุถุชนชาวพุทธ เหล่านั้น "ต้อง เมามันในการ ทำบุญด้วยเงินมากๆ ฯลฯ                         หรืออีกตัวอย่าง ชาวพุทธใด ก็ตาม ที่ตรั้งกระทู้ เกี่ยวกับ "ธรรม ของพระพุทธเจ้า" --เป็น เป็นไปใน กรอบ ---- ตาม  ที่ตรัสว่า ---- ก่อนก็ดี เดี๋ยวนี้ก็ดี ตรัสสอนแต่เรื่องทุกข์ (ว่าโดยย่ออุปาทานขันธ์เป็นตัวทุกข์) กับ ความดับสนิทแห่งทุกข์ เท่านั้น ชาวพุทธ เช่นนี้ ดีกว่า  หรือ ไม่ดีกว่า ก้อนหิน  ที่ ไม่เคย ทำให้ ชาวพุทธใดๆ  -- ไม่ รู้ เห็น เข้าใจ "พุทธประสงค์" คือ ตามที่ตรัสว่า -- ก่อนก็ดี เดี๋ยวนี้ก็ดี ตรัสสอนแต่เรื่องทุกข์ (ว่าโดยย่ออุปาทานขันธ์เป็นตัวทุกข์) กับ ความดับสนิทแห่งทุกข์ เท่านั้น                          แค่ ๒ ตัวอย่าง "น่า" --- จะ เป็น ทางมาของ คำตอบ ต่อคำถาม ที่ถามว่า -- คนที่ถึงซึ่งนิพพานมีสภาวะดีกว่าก้อนหินอย่างไรบ้างครับ ----  ได้ --- ใช่หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 19:58:43

ความคิดเห็นที่ 9 พระพุทธเจ้า "ผู้ กระทำ นิพพาน คือ ความสิ้นราคะ ความสิ้นโทสะ ความสิ้นโมหะ.  ให้แจ้ง แล้ว ทรงสอนให้ผู้อื่น รู้ตรงตามได้ ก่อน "ตาย"  ทรง ทำประโยชน์มากมาย ยิ่งกว่า สาวก บาง รูป ในยุคนี้ พระเถระครั้งปฐมสังคายนา ---- ก่อน "ตาย" ก็ ทำประโยชน์แก่ พระพุทธศาสนา ฯ                          ถ้าใคร ตั้งคำถามว่า พระบรมศาสดา และสาวกของพระบรมศาสดา ที่แท้จริง  --- มีสภาวะ คือ มีคุณธรรม มีจริยธรรม มีศีลธรรม ฯลฯ --- ดีกว่าก้อนหินอย่างไรบ้างครับ ? ชาวพุทธที่แท้  มีคำตอบ ใช่ไหมครับ จบความนำ ******************************************************** ถามว่าคนที่ถึงซึ่งนิพพานมีสภาวะดีกว่าก้อนหินอย่างไรบ้างครับ ตอบ --- ก้อนหิน มันดีกว่า ปุถุชน (ที่ มืด (อันธ) และอ่อน (พาล) ใน ธรรม วินัยของพระพุทธองค์ พระองค์นี้) --- มิใช่หรือครับ? เพราะ ก้อนหิน มัน ทำให้ พระสัทธรรม ตามที่พระพุทธเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว --มัวหมอง หรือ แปรเปลี่ยนไป ไม่ได้ ดังนั้น พระอรหันต์ทั้งปวง (คนที่ถึงซึ่งนิพพาน)  ย่อม ประเสริฐกว่า ปุถุชน ที่ จะทำให้ พระพุทธศาสนา มัวหมองและหรือ แปรเปลี่ยนไป 2 บรรทัดบน = ตอบว่า -- คนที่ถึงซึ่งนิพพานมีสภาวะดีกว่าก้อนหินอย่างไรบ้าง จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 20:05:31

ความคิดเห็นที่ 10 รถที่วิ่งมาด้วยระยะทางไกลแสนไกล ไม่เคยหยุดหย่อน เมื่อถึงที่หมาย เครื่องยนต์ดับลง ก็ยังคงมีพลังงานหลงเหลืออยู่ ทั้งพลังงานที่เกิดจากการเคลื่อนไหว พลังงานความร้อน และพลังงานอื่นๆ เกิดดับ เกิดดับ อยู่อย่างนั้น จนกระทั่งมีเหตุปัจจัย พลังานนี้ก็เกิดใหม่กลายเป็นพลังงานหรือสสารอื่นต่อไป จากคุณ : เอกเขนกนอกบ้าน เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 20:11:35

ความคิดเห็นที่ 11 ชีวิตทางเนื้อหนัง (กายนี้ อันตถาคตเรียก จิต มโน วิญญาณ / อัสสุตวตาสูตร) + "ความสิ้นราคะ ความสิ้นโทสะ ความสิ้นโมหะ" --- แตกต่างกับ -- สิ่งไม่ีมีชีวิต----  เอามา อุปมา เพื่ออุปมัย ย่อม --- ไม่ถูกฝาถูกตัว --- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 21:16:43

ความคิดเห็นที่ 12 เสือเล่นหาง *อันเลาะหะลอกเลียน คำพุทธ เนื้อหาเพี้ยนสุดสุด ว่าไว้ เข่นฆ่าพวกคลั่งไคล้ พื้นฐาน ศาสนา อันหลอช่างล่าไล่ บังคับ สาวก จากคุณ : men of the day เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 21:26:33

ความคิดเห็นที่ 13 ละธรรม ๑๐ อย่างไม่ได้ยังไม่ควรเป็นพระอรหันต์              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลยังละธรรม ๑๐ อย่างเหล่านี้ไม่ได้ ก็ไม่ควรทำให้แจ้งซึ่งอรหัตตผลธรรม ๑๐ อย่าง คือ              ๑. ราคะ ความกำหนัดยินดี              ๒. โทสะ ความคิดประทุษร้าย              ๓. โมหะ ความหลง              ๔. โกธะ ความโกรธ              ๕. อุปนาหะ ความผูกโกรธ              ๖. มักขะ ความลบหลู่บุญคุณท่าน              ๗. ปลาสะ ความตีเสมอ              ๘. อิสสา ความริษยา              ๙. มัจฉริยะ ความตระหนี่              ๑๐. มานะ ความถือตัว              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลยังละธรรม ๑๐ อย่างเหล่านี้แลไม่ได้ ก็ไม่ควรทำให้แจ้งซึ่งอรหัตตผล." ๘๑. ละธรรม ๑๐ อย่างได้จึงควรเป็นพระอรหันต์              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลละธรรม ๑๐ อย่างเหล่านี้ได้ จึงควรทำให้แจ้งอรหัตตผล. ธรรม ๑๐ อย่าง คือ              ๑. ราคาะ ความกำหนัดยินดี              ๒. โทสะ ความคิดประทุษร้าย              ๓. โมหะ ความหลง              ๔. โกธะ ความโกรธ              ๕. อุปนาหะ ความผูกโกรธ              ๖. มักขะ ความลบบุญคุณท่าน              ๗. ปลาสะ ความดีเสมอ              ๘. อิสสา ความริษยา              ๙. มัจฉริยะ ความตระหนี่              ๑๐. มานะ ความถือตัว              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลละธรรม ๑๐ อย่าง เหล่านี้แลได้ จึงควรทำให้แจ้งซึ่งอรหัตตผล." ทสกนิบาต อังคุตตรนิกาย ๒๔/๒๒๔ จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 21:52:19

ความคิดเห็นที่ 14 ก้อนหินไม่มีอายตนะ มโนยตนะเป็นต้น แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 55 21:53:52 จากคุณ : กระบี่นางฟ้า เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 21:53:06

ความคิดเห็นที่ 15 ธรรมชาติที่ไม่เกิด ไม่ถูกปรุงแต่ง มีอยู่              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมชาติที่ไม่เกิด ไม่เป็น ไม่มีใครทำ ไม่มีอะไรปรุงแต่ง มีอยู่ ถ้าไม่มี ธรรมชาติที่ไม่เกิด ไม่เป็น ไม่มีใครทำ ไม่มีอะไรปรุงแต่ง ความพ้นไปจากธรรมชาติที่เกิด ที่เป็น ที่มีใครทำ ที่มีอะไรปรุงแต่ง ก็จะปรากฏไม่ได้ เพราะเหตุที่มีธรรมชาติที่ไม่เกิด ไม่เป็น ไม่มีใครทำ ไม่มีอะไรปรุงแต่ง ความพ้นไปจากธรรมชาติที่เกิด ที่เป็น ที่มีใครทำ ที่มีอะไรปรุงแต่ง จึงปรากฏได้." อิติวุตตก ๒๕/๒๕๗ จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 21:56:16

ความคิดเห็นที่ 16 ก้อนหินไม่มีจิต (ใจ) ร่างกายของเรา  มันก็ไม่มีจิต   มีจิตของเรา  เข้ามาอาศัยอยู่   ร่างกายของคนเรา (และสัตว์ต่างๆ) เป็นเพียงพาหนะ ที่จิตของเรา  เข้ามาอาศัยเฉยๆ     และเราเองก็มักจะหลงผิด คิดว่า ร่างกายเป็นเรา เป็นของเรา ดูได้จากคนที่เป็นเจ้าชายนิทราเป็นต้น  เปรียบเสมือน คุณไปนั่งในรถที่มันขับไม่ได้ และคุณก็ออกจากรถไม่ได้     หรือตัวอย่างคนเป็นอัมพาต อัมพฤกษ์   ถ้ามันเป็นของๆ คุณจริงๆ คุณต้องเสกได้สั่งได้ทุกอย่าง ตามศาสนาต่างๆ ที่ว่าตายแล้ว  ไปสวรรค์นรก   ก็คือ เราเอาจิตไปทั้งนั้น  กายเราก็ทิ้งเอาไว้ในโลก (หรือในโลงศพ) ฉะนั้น  พระพุทธเจ้าถึงได้กล่าวว่า   ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นในกาย  (ขันธ์5) เพราะมันไม่ใช่สมบัติของเราอย่างแท้จริง ควมสิ้นจากราคะ โทสะ โมหะ เป็นอย่างไร? จะขอยกตัวอย่างว่า  คุณจะเห็นว่า   คุณเองไม่ได้มีโทสะตลอดเวลา    แต่ว่า  ซักวันนึง  คุณอาจจะมีโทสะก็ได้     นั่นก็เพราะว่า    โทสะยังคงแฝงอยู่ในจิตของคุณ จิตของคุณยังไม่ได้ตัดโทสะอย่างแท้จริง   เพียงแต่แค่ยังไม่แสดงออกมา   และเมื่อจิตของคุณไปเกาะกับโทสะเข้า  คุณก็จะแสดงโทสะออกมา  อย่างอ่อนๆ ก็คือความรู้สึกไม่พอใจ พระอรหันต์  ตัดราคะ (รัก โลภ)  โทสะ (โกรธ)   โมหะ (หลง)   ได้อย่างแท้จริง   แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า  พระอรหันต์จะไม่ทำอะไรเลย     ท่านเองจะทำตามกิจของตนที่ได้เคยตั้งใจไว้ก่อนแล้ว เช่น  เทศน์สั่งสอนผู้อื่น  หรือบางท่าน ก็เลือกที่จะแสวงหาความสงบโดยที่ไม่สั่งสอนผู้ใด         การที่คนเรา  ไม่มีความรัก (ใคร่)  ไม่โลภ ไม่โกรธ  ไม่หลงผิด  อย่างแท้จริง (แต่ยังคงมีพรหมวิหาร 4  อยู่ก็คือเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา) ราคะ โทสะ โมหะ  ล้วนแล้วแต่เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ และเมื่อคุณละ เหตุแห่งทุกข์ทั้งหมดได้จริงๆ คุณจะมีความสุขขนาดไหนหนอ นี่มันเป็นสิ่งที่หาได้ยากจริงๆ นะครับ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 55 23:09:07 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 55 23:08:11 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 55 23:04:51 จากคุณ : goddance เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 23:00:05

ความคิดเห็นที่ 17 ก้อนหินไม่มีจิตวิญญาน รับรู้สภาวโลภ โกรธ หลง หรือไม่โลภ ไม่โกรธ ไม่หลง คนที่ตายแล้ว  จิตวิญญานไม่ได้สิ้นโลภ โกรธ หลง  ยังมีเต็มเปี่ยมเท่ากับที่ยังมีชีวิตอยู่ ส่วนผู่ที่ล้าง โลภะ โทสะ โมหะหมดแล้ว  จะมีจิต วิญญานที่สะอาด เปี่ยมไปด้วยปัญญา สามารถยังประโยชน์ และความสุขให้แก่ชนเป็นอันมาก ช่วยโลกได้มากครับ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 23:01:31

ความคิดเห็นที่ 18 อ้าว...........ถอยหลังกลับไปเริ่มตั้งแต่โลกนี้ มีแต่ก้อนหิน ยังไม่มีมนุษย์เลยนะ สงสัยคิดอะไรไม่ออก....555555 จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 23:29:46

ความคิดเห็นที่ 19 คำว่า "สิ้น" หมายถึง จากการที่มีอยู่ก่อน แล้วหมดไปหรือหายไปในภายหลัง คำว่าสิ้นราคะ โทสะ โมหะ ก็หมายถึง จิตสิ้นราคะ โทสะ โมหะ(หรือนิพพาน) แต่พวกก้อนหินมันไม่ได้มีราคะ โทสะ โมหะก่อน จึงใช้คำว่า"สิ้น"กับมันไม่ได้ หรือคนตายแต่จิตไม่ได้สิ้นราคะโทสะ โมหะ จึงไม่เรียกว่านิพพาน จากคุณ : เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 01:08:56

ความคิดเห็นที่ 20 ทำที่สุดแห่งธรรทตอนที่ยังหายใจได้อยู่ ตอนหายใจไม่ได้ ทำไม่ได้เน้อ... จากคุณ : สวรรค์รำไร เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 06:04:04

ความคิดเห็นที่ 21 คนที่สิ้นราคะ โทสะ โมหะ ที่ยังมีชีวิตยังมีจิต ถูกไหมครับ แต่เมื่อตายดับลง แบบที่เรียกว่านิพพาน ก็ไม่มีจิตเหลืออยู่อีก ก้อนหินก็ไม่มีจิตเช่นเดียวกันกับอรหันต์ที่ตายดับลงทั้งกายและจิตแล้วไม่ใช่หรือ ดังนั้นสภาพอรหันต์ที่กายดับ ก็ไม่น่าจะต่างกันเท่าไร มีเพียงรูปที่แปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ไม่มีสุข ไม่มีทุกข์ ไม่มีจิต ไม่มีวิญญานที่จะไปเกิดได้อีก . จากคุณ : Faraday เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 09:17:21

ความคิดเห็นที่ 22 นิพพานเป็นอย่างไร? . จากคุณ : Faraday เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 09:26:33

ความคิดเห็นที่ 23 นิพพานมีสภาวะอย่างไร_ . จากคุณ : Faraday เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 09:30:21

ความคิดเห็นที่ 24 เคล็ดลับถึงนิพานใน 1 วัน จากคุณ : Faraday เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 10:29:16

ความคิดเห็นที่ 25 นิพพาน  ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา  ภิกษุ ร่วมสมัย กับพระพุทธเจ้า พร้อมใจกัน ท่องจำไว้นั้น คือ นิพพาน  เช่นที่ สมาชิกห้องศาสนานี้ เสนอหรือ ไม่ครับ คุณFaraday ? ที่ถาม เพื่อ ไม่ให้ สับสน ปนเป อันจะเป็น เหตุหนึ่ง ที่ ทำให้ ยุวพุทธ เที่ยวไป เอา อะไรอื่น มาบดบัง "นิพพาน ที่พระพุทธเจ้าตรัส พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษามา--- ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 10:31:54

ความคิดเห็นที่ 26 ^  ^     เท่าที่อ่านมา ชอบ คำถามสองบรรทัดบนของคุณเซ็น มาก  ^  ^ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 10:43:49

ความคิดเห็นที่ 27 คคห 26 นับเป็น นิมิต (เครื่องกำหนดหมาย ด้วยปัญญาใดนั้น ตามมูลปริยายสูตร) ฝ่ายดีงาม ที่ คุณP2wichai  เสนอ โดยมีคำว่า --- ชอบ + นิพพาน  ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา  ภิกษุ ร่วมสมัย กับพระพุทธเจ้า พร้อมใจกัน ท่องจำไว้นั้น ******************************************************** แต่ นิมิต ต่อไปนี้ ตามข้อความข้างล่าง น่า จะ ฝ่าย มิจฉาทิฏฐิ เป็น สัสสตทิฏฐิ ก้เป็นไปได้ ข้อความ คนที่ตายแล้ว  จิตวิญญานไม่ได้สิ้นโลภ โกรธ หลง  ยังมีเต็มเปี่ยมเท่ากับที่ยังมีชีวิตอยู่ ไม่ทราบว่า -- ข้อความข้างบน สอดคล้อง ตรงตาม --- ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา  ภิกษุ ร่วมสมัย กับพระพุทธเจ้า พร้อมใจกัน ท่องจำไว้นั้น พระสุตรไหน ว่า --- หลังจากกายแตกทำลายคือตายนั้น ---  คนที่ตายแล้ว ยังมี จิตวิญญานไม่ได้สิ้นโลภ ฯ ---                ช่วยอ้างหลักฐานชั้น ปฐมภูมิด้วย ได้ไหมครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 11:07:11

ความคิดเห็นที่ 28 เรียนว่า จขกท ยังไม่ถึงสภาวนิพพาน แต่พยายามทำความเข้าใจในเบื้องต้น จึงไม่สามารถสรุปได้อย่างชัดเจน เป็นเพียงศึกษาเรียนรู้ นิพพานคือสภาวะของจิตที่เข้าใจในธรรมชาติของกายและจิต เมื่อเข้าใจก็เลยไม่ติดไม่ยึดในกายและใจนี้ เมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็ดำรงค์ชีวิตไปอย่างถูกต้องสอดคล้องกับความเป็นไปของโลกและชีวิต โดยไม่มีความต้องการที่มากกว่าการรักษาร่างกายและชีวิตให้ดำรงค์อย่างปกติธรรมดาอยู่จนกว่าจะตาย โดยไม่มีความต้องการที่จะเกิดต่อไปเป็นนั่น เป็นนี่อีกแล้ว . จากคุณ : Faraday เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 11:58:28

ความคิดเห็นที่ 29 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y13035743/Y13035743.html พระอรหันต์ตายแล้วไม่ขาดสูญ ผมตั้งประเด็นถามว่า เสนอ ---- ไม่ขาดสูญถูกต้องแล้ว อะไรครับ  ชี้ ด้วยครับ ที่ เป็น ของพระอรหันต์ เช่น พระบรมศาสดา ไม่ขาดสูญ หลังตาก "ตาย" แล้ว                                อ้างหลักฐานด้วยครับ เพื่อความไม่ประมาท --- พระสัทธรรม ไม่ถูกปกิรูป เพียงเพราะ เหตุใดนั้น                     ชาวพุทธที่ นิยม คำสอน ชั้นสาวกสมัยนี้           เชิญ ชี้แนะ ครับ + อ้างหลักฐานชั้นพระสูตร ด้วยนะครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 12:19:54

ความคิดเห็นที่ 30 คุณคิดเอาเองต่างหากล่ะครับว่าคนตายแล้วก็สิ้นทั้งหมดที่กล่าวมา แค่เริ่มต้นก็เดาเอาเองแล้วแบบนี้ เรื่องที่คิดต่อไปจากนั้น ยิ่งไม่เข้าใกล้ความเป็นจริงไปได้เลย สัมมาทิฐิ นั้นจึงเป็นด่านแรก หากวาง ความเห็นไว้ไม่ตรงทาง ไม่ว่าใครก็ไม่มีทางเดินทางได้ถึงที่หมายที่ถูกต้องหรอกครับ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 18:47:47

ความคิดเห็นที่ 31 ก้อนหิน  มันไม่มี ราคะ  ไม่มีโทสะ  ไม่มีโมหะ  มันก็เลย ไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการดับ แต่คนเรา  ที่มันมี  ราคะ  มันมี โทสะ  มันมีโมหะ  พอดับได้  มันก็เลยมีประโยชน์       ส่วนที่ว่าคนเราตายแล้วกลายเป็นก้อนหิน  ก็ดีจะได้ไม่ต้องไปดับ   แต่ถ้าตายแล้วไม่ได้กลายเป็นก้อนหิน  มันก็ต้องตามไปดับตอนตายด้วย  ถ้ามันยังมี  แต่แค่ดับในปัจจุบัน  ได้ก็มีประโยชน์มากแล้ว   เพราะ ได้ทั้งสุข  ได้ทั้งปัญญา จากคุณ : โยนกระเบื้องล่อหยก เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 55 12:43:23