ถ้ารู้สึกเป็นทุกข์กับความรัก เพียงเพราะคนที่เรารัก "ไม่รักตอบ "
ทุ่มเทก็แล้ว .. ดีกับเขามากมากก็แล้ว
ทุกอย่างที่ทำเพื่อคนที่เรารัก* ก็ทำมาแล้ว
สุดท้าย .. เขาก็ยังไม่รักเรา .. เหมือนที่เรารักเขาเสียที
สิ่งที่เกิดขึ้นในใจ .. จึงมีทั้งท้อ และดื้อรั้น [ ท้อ เพราะผิดหวัง ~ รั้น เพราะยังอยากสมหวัง ]
เมื่อสองสิ่งที่ต่างขั้วมาอยู่รวมกัน .. มันก็เลยทำให้เราฟุ้งซ่าน
บางทีก็ทำอะไรโดยไม่รู้ตัว
เช่น .. เขาไม่รักก็ได้แต่ตามตื๊อเขา
เขารำคาญก็ยังสร้างความรำคาญให้เขาเพิ่มมากขึ้น
ทำอย่างนี้เรามีความสุขหรือ (?) ก็เปล่า ..
เขาจะชื่นชม จะยินดีกับสิ่งที่เราทำหรือ (?) ก็ไม่ ..
เมื่อขึ้นชื่อว่า "ไม่ได้รัก"
ต่อให้ดีแค่ไหน หล่อแค่ไหน หรือสวยแค่ไหน
เขาก็ 'ไม่มีทางปันใจ ' มารักเราหรอก
เมื่อประตูแห่งความสุขบานหนึ่งปิดลง ประตูแห่งความสุขบานอื่นก็จะเปิดขึ้น
หากเรามัวแต่มองประตูที่ปิดลงไปแล้วเนิ่นนาน
เราก็จะมองไม่เห็น ประตูแห่งความสุขบานอื่นที่เปิดไว้รอ
สำหรับคนที่รักเขา .. แล้วเขาไม่ได้รัก
อย่าคิดว่าความสุขในชีวิตได้หมดลงแล้ว
หรือเราจะรักใครชอบใครอีกไม่ได้แล้วในชาตินี้
เราเพียงแค่ตั้งใจเอามือปิดตาทั้งสองข้าง
ให้มองไม่เห็นอะไรก็เท่านั้น
ลองเอามือออก แล้วค่อยค่อยลืมตา
เราจะพบประตูแห่งความสุขที่อยู่รอบตัวอีกตั้งหลายบาน
ลองตัดสินใจเดินไปที่ประตูบานอื่นดูสิ
อย่ายึดติดอยู่กับประตูที่ ไม่ได้เปิดต้อนรับเรา อีกต่อไปเลย
คนทุกคนต่างเป็นเหมือนตัวจิ๊กซอว์ ที่ออกตามหากันและกัน
เมื่อค้นพบเจอตัวจิ๊กซอว์ที่ต่อกันติด
ก็จะเกิดภาพที่สมบูรณ์
หากเราไม่ใช่สำหรับเขา
นั่นแสดงว่าเราไม่ใช่ตัวจิ๊กซอว์ที่หายไปของเขา
ความรักก็คงเป็นเช่นนั้นด้วย ...
เพราะรักจะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อคนสองคนมีใจที่ตรงกัน
มีสายใยบางบางที่คอยเชื่อมต่อถึงกัน
ออกไปตามหาตัวจิ๊กซอว์ที่เหมาะสม และคู่ควรกับเราดีกว่า
อย่ามัวแต่ยึดติดกับรักที่ต่อไม่ติดให้เสียโอกาสของตัวเองเลย
ชีวิตกล้าทำอย่างอื่นได้
ก็น่าจะกล้าหาญบอกลาจิ๊กซอว์ตัวปลอมตัวนั้นได้
เรื่องอย่างนี้ มันอยูที่ "ใจ" เท่านั้น
อย่าเสียใจ หากต้อง "ตัดใจ"
แต่จงดีใจที่ "มีโอกาส" ได้ค้นหา
เพื่อที่จะได้พบเจอ "หัวใจ"
หัวใจดวงที่เราออกตามหามาตลอดทั้งชีวิต
** เมื่อเรารัก .. คนที่เขาไม่รักเรา **
