ความคิดเห็นที่ 1 อีกเรื่องราวจากหนังสือ "ที่สุดของหัวใจ" ครับ ไม่ต้องกั้น โดย ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล มีอยู่ครั้งหนึ่งเสด็จฯ ไปที่เซ็นทรัล วันที่มีประชุมรัฐสภาโลก วันนั้นผมจำได้ ผมติดอยู่บนท้องถนน ฝนตก ผมก็มีวิทยุเลยได้ยินรับสั่ง มากับตำรวจมาเลย “วันนี้ไม่ต้องกั้นรถ” ทรงเข้าใจความทุกข์ของราษฎรอยู่ตลอดเวลา วันนี้เป็นวันฝนตกรถติดกันอย่างมหาศาล ถ้าขืนต้องไปติดขบวนอีก สร้างความทุกข์ให้กับประชาชน ทรงวิทยุบอกตำรวจว่า “ขบวนจะแล่นไปพร้อมกับรถของประชาชนไม่ต้องกั้นเคลื่อนที่ไปพร้อมกัน” จากคุณ : MonoEye เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 11:45:43

ความคิดเห็นที่ 2 ปิดทองหลังพระ (เฉลิมศักดิ์  รามโกมุท  อดีตตำรวจหลวง) ในคืนวันหนึ่งของปีพ.ศ. ๒๕๑๐ (ยศในขณะนั้นพันตำรวจโท)หลังจากได้รับพระราชทานเลี้ยงอาหารค่ำในวังไกลกังวลแล้ว ผมจำได้ว่า คืนนั้นผู้ที่โชคดีได้เข้าเฝ้าฯ รับพระราชทานพระจิตรลดา เป็นนายตำรวจ 8 นาย และนายทหารเรือ 1 นาย พระเจ้าอยู่หัว เสด็จลงมาพร้อมด้วยกล่องใส่พระเครื่องในพระหัตถ์ ทรงอยู่ในฉลองพระองค์ชุดลำลอง ขณะที่ทรงวางพระลงบนฝ่ามือที่ผมแบรับอยู่นั้น ผมมีความรู้สึกว่าองค์พระร้อนเหมือนเพิ่งออกจากเตา ภายหลังเมื่อมีโอกาสกราบบังคมทูลถาม จึงได้ทราบว่า พระเจ้าอยู่หัวทรงสร้างพระเครื่ององค์นั้น ด้วยการนำเอาวัตถุมงคลหลายชนิดผสมกัน เช่น ดินจากปูชนียสถานต่างๆ ทั่วประเทศ ดอกไม้ที่ประชาชนทูลเกล้าถวายในโอกาสต่างๆ และเส้นพระเจ้า(เส้นผม)ของพระองค์เอง เมื่อผสมกันโดยใช้กาวลาเท็กซ์เป็นตัวยึด แล้วจึงทรงกดลงในพิมพ์ (อ.ไพฑูรย์ เมืองสมบูรณ์ ซึ่งต่อมาเป็นศิลปินแห่งชาติ เป็นผู้แกะถวาย) โดยไม่ได้เอาเข้าเตาเผา หลังจากที่ได้รับพระราชทานแล้ว ทรงพระกรุณาพระราชทานพระบรมราโชวาทมีความว่า "พระที่ให้ไปน่ะ ก่อนจะเอาไปบูชา ให้ปิดทองเสียก่อน แต่ให้ปิดเฉพาะข้างหลังพระเท่านั้น" พระราชทานพระบรมราชาธิบายด้วยว่า ที่ให้ปิดทองหลังพระก็เพื่อเตือนตัวเองว่า การทำความดีไม่จำเป็นต้องอวดใคร หรือประกาศให้ใครรู้ ให้ทำหน้าที่เพื่อหน้าที่ และถือว่าความสำเร็จในการทำหน้าที่เป็นบำเหน็จรางวัลที่สมบูรณ์แล้ว ผมเอาพระเครื่องพระราชทานไปปิดทองที่หลังพระแล้ว ก็ซื้อกรอบใส่ หลังจากนั้นมา สมเด็จจิตรลดาหรือพระกำลังแผ่นดินองค์นั้น ก็เป็นพระเครื่องเพียงองค์เดียวที่ห้อยคอผม หลังจากที่ไปเร่ร่อนปฏิบัติหน้าที่อยู่ไกลห่างพระยุคลบาท ผมได้มีโอกาสกลับไปเฝ้าฯ ที่วังไกลกังวลอีก ความรู้สึกเมื่อได้เฝ้าฯ นอกจากจะเป็นความปีติยินดีที่ได้พระยุคลบาทอีกครั้งหนึ่งแล้ว ก็มีความน้อยใจที่ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความตั้งใจ ลำบาก และเผชิญอันตรายนานาชนิด บางครั้งจนแทบเป็นอันตรายถึงชีวิต แต่ปรากฎว่ากรมตำรวจมิได้ตอบแทนด้วยบำเหน็จใดๆ ทั้งสิ้น ก่อนเสด็จขึ้นคืนนั้น ผมจึงก้มลงกราบบนโต๊ะเสวย แล้วกราบบังคมทูลว่า ใคร่ขอพระราชทานอะไรสักอย่างหนึ่ง พระเจ้าอยู่หัวตรัสถามว่า "จะเอาอะไร?" และผมก็กราบบังคมทูลอย่างกล้าหาญชาญชัยว่า จะขอพระบรมราชานุญาต ปิดทองบนหน้าพระ ที่ได้รับพระราชทานไป พระเจ้าอยู่หัวตรัสถามเหตุผลที่ผมขอปิดทองหน้าพระ ผมกราบบังคมทูลอย่างตรงไปตรงมาว่า พระสมเด็จจิตรลดาหรือพระกำลังแผ่นดินนั้น นับตั้งแต่ได้รับพระราชทานไปห้อยคอแล้ว ต้องทำงานหนักและเหนื่อยเป็นที่สุด เกือบได้รับอันตรายร้ายแรงก็หลายครั้ง มิหนำซ้ำกรมตำรวจยังไม่ให้เงินเดือนขึ้นแม้แต่บาทเดียวอีกด้วย พระเจ้าอยู่หัวทรงแย้มพระสรวจ (ยิ้ม) ก่อนที่จะมีพระราชดำรัสตอบด้วยพระสุรเสียงที่ส่อพระเมตตาและพระกรุณาว่า ปิดทองไปข้างหลังพระเรื่อยๆ แล้วทองจะล้นออกมาที่หน้าพระเอง จากคุณ : MonoEye เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 11:53:09

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณครับ จากคุณ : Kaku-Eishi เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 11:55:01

ความคิดเห็นที่ 4 ใครจะว่าในหลวงอย่างไรผมไม่รู้ แต่จากความเป็นจริง ต่อให้ข้าราชการที่ทำงานหนักที่สุด ก็ยังไม่ถึงครึ่งที่พระองค์ท่านทรงงาน และผมมักจะสอน และย้ำเตือนนักศึกษาเสมอว่าให้ลองมองความจริง อย่าให้พวกหมิ่นฯ มาหลอกเอาได้ง่าย ๆ จากคุณ : ความน่าจำเป็น เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 11:55:34

ความคิดเห็นที่ 5 “ กส. ๙ ” โดย พลตำรวจตรี สุชาติ เผือนสกนธ์ อดีตอธิบดีกรมไปรษณีย์โทรเลข พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงใช้เครื่องวิทยุที่ทรงมีอยู่ เฝ้าฟังและติดต่อกับ “ปทุมวัน” และ “ผ่านฟ้า” เป็นครั้งคราว เมื่อทรงว่างพระราชภารกิจอื่น การติดต่อทางวิทยุได้ทรงมีพระบรมราชานุญาต ให้ผู้ที่ติดต่อกับพระองค์ท่านไม่ต้องใช้ราชาศัพท์ พระองค์ท่านทรงจดจำสัญญาณเรียกขาน, ประมวลคำย่อ (โค๊ด “ว”)ได้อย่างแม่นยำ และใช้ได้อย่างถูกต้อง ซึ่งนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่จำนวนไม่น้อยยังปฏิบัติไม่ได้ โดยการรับฟังการติดต่อในข่ายวิทยุของตำรวจนี้เอง จึงทำให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงทราบข่าวรายงานเหตุการณ์ต่าง ๆ เช่นข่าวโจรกรรม ,อัคคีภัย ,การจราจรได้ทุกระยะ   ในการเสด็จจากที่ประทับของพระองค์ท่านเพื่อปฏิบัติพระราชภารกิจ จึงทรงพระกรุณารับสั่งให้สมุหราชองครักษ์ ติดต่อประสานงานกับกรมตำรวจ ให้สั่งการสถานีตำรวจท้องที่ติดต่อสื่อสารทางวิทยุกับแผนกรักษาความปลอดภัย บุคคลสำคัญ กรมราชองครักษ์ เพื่อจะได้ทราบกำหนดเวลาเสด็จออกจากพระตำหนักที่ใกล้เคียง และปิดการจราจรในเส้นทางผ่านเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ประชาชนจะได้ไม่เดือดร้อน มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ได้รับสั่งทางวิทยุ กับพนักงานวิทยุสถานีวิทยุกองกำกับการตำรวจนนทบุรี เพื่อจะพระราชทานคำแนะนำเกี่ยวกับการปฏิบัติ การสื่อสารบางประการโดยทรงใช้สัญญาณเรียกขานว่า “กส. ๙” ติดต่อเข้าไป พนักงานวิทยุผู้นั้นจำพระสุรเสียงไม่ได้ จึงได้สอบถามว่า “เป็น กส.๙” จริงหรือปลอม ทั้งดูเหมือนจะใช้คำพูดไม่สู้จะเรียบร้อย เรื่องนี้จึงเดือดร้อน มาถึงผู้เขียน เนื่องจากได้รับสั่งเล่าเหตุการณ์มาให้ทราบเพื่อให้ช่วยยืนยันว่าเป็น  “กส.๙” จริง ด้วยพระมหากรุณาธิคุณ พระองค์ท่าน ยังทรงห่วงใยว่าพนักงานวิทยุผู้นั้น จะถูกลงโทษทางวินัย จึงได้รับสั่งทางวิทยุให้ผู้เขียน ติดต่อประสานงานกับผู้บังคับบัญชาของพนักงานวิทยุ  ขออย่าให้มีการลงโทษเลย จากคุณ : MonoEye เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 11:56:33

ความคิดเห็นที่ 6 ลุงวาเด็ง  โดย มนูญ มุกข์ประดิษฐ์ วันนี้ ลุงวาเด็ง พาแววตาที่เป็นประกายมาเฝ้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ด้วยชุดเต็มยศครึ่งท่อน คือสวมกางเกงตัวเดียวไม่สวมเสื้อ ไม่มีที่ไหนในโลกอีกแล้วที่สามัญชนคนธรรมดา ไม่ว่าจะอยู่ในเสื้อผ้าอาภรณ์ใดๆ ก็มีสิทธิ์เท่าเทียมกันที่จะเข้าใกล้ชิดพระองค์ บอกเล่าความทุกข์สุขกับพระเจ้าแผ่นดินของเขาได้ อย่างเสมอภาคกันถ้วนหน้าเช่นนี้ ลุงวาเด็งดีใจที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินมาถึงหน้าบ้าน   จึงเหลียวซ้ายแลขวาหลายครั้งผิดปกติ ในที่สุดก็ได้กราบบังคมทูลอย่างฉะฉานว่า “พระเจ้าอยู่หัวเสด็จมาทั้งที ไม่มีอะไรจะถวาย ผลไม้ในสวนเพิ่งเก็บขายไปได้เงินมาสองหมื่นบาท ก็นำเงินไปซื้อเครื่องปั๊มน้ำมาได้ 1 เครื่อง ถอดเอาขึ้นรถและขนไปเลย  ขอถวายพระเจ้าอยู่หัว” จากคุณ : MonoEye เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 11:58:50

ความคิดเห็นที่ 7 จากคุณ : "สมิช" (Msmitch) เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 12:06:07

ความคิดเห็นที่ 8 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : แม่มดน้อยแซนลี่จัง เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 12:41:44

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนเด็ก ๆก็ไม่ค่อยซึ้งอะไรเท่าไหร่ เพราะโตมาในช่วงที่ชาวไทยมีกินมีใช้กันแล้ว แต่ก็ไหว้ตามพ่อแม่ปู่ย่าตายายสอนให้ไหว้ โตขึ้นเรียนมากขึ้นถึงได้รู้ว่าพระองคืทรงนึกถึงประชาชนมากเพียงไหน ทรงวางรากฐานแผ่นดินให้มั่นคงเพียงไร ถึงวันนี้เคารพรักพระองค์จากหัวใจค่ะ ส่วนคำยุยงทั้งหลาย ฉันคิดเองตัดสินเองได้จากสิ่งที่พระองค์ทำเพื่อแผ่นดินมาตลอด จากคุณ : star anise เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 12:49:13

ความคิดเห็นที่ 10   ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : ยัยนู๋เฮฮา เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 12:56:43

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นภาพในหลวงทรงงานทีไรน้ำตาซึมทุกครั้ง มันตื้นตันใจอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ที่ได้เกิดมา บนแผ่นดินของท่าน จากคุณ : กอไผ่ (lovekorpai) เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 13:24:20

ความคิดเห็นที่ 12 เวลาผมไปดูหนัง ช่วงเพลงสรรเสริญพระบารมีขึ้นมา ผมยังน้ำตาซึมเลยยยย รอจนเพลงจบโค้งทำความเคารพ แล้วค่อยนั่ง ไม่เข้าใจพวกยืนยุกยิก กอดอก กินข้าวโพด แล้วก็รีบนั่ง งงครับ จากคุณ : MonoEye เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 14:52:25

ความคิดเห็นที่ 13 ขอพระองค์ ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน เป็นร่มโพธิ์ ร่มไทร ให้ปวงชนชาวไทยตลอดไป จากคุณ : Seeing เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 15:39:51

ความคิดเห็นที่ 14 จากคุณ : jin leng เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 16:39:23

ความคิดเห็นที่ 15 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ และอยู่เป็นหมิ่งขวัญแก่ปวงชนชาวไทยตลอดไป จากคุณ : รถโรงเรียน เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 17:35:06

ความคิดเห็นที่ 16 ขอพระองค์ทรงพระเจริญค่ะ จากคุณ : NekoPonyo เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 17:45:55

ความคิดเห็นที่ 17 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : Typhoon No.29 เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 18:36:08

ความคิดเห็นที่ 18 คนนี้สุดยอดแล้วล่ะครับ ทรงพระเจริญ _/\_ จากคุณ : KonIndy เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 19:11:20

ความคิดเห็นที่ 19 เรารักในหลวงมากค่ะ เวลาไปดูหนังที่เขาเปิดเพลงสรรเสริญพระบารมีเราน้ำตาไหลเลย พระองค์ท่านทรงเป็นพระราชาที่ทรงงานเพื่อประชาชนอย่าหนัก ขอพระองค์ทรงพระเจริญค่ะ จากคุณ : หมีน้อยตัวนั้น เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 19:31:25

ความคิดเห็นที่ 20 ทรงพระเจริญ จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 19:57:04

ความคิดเห็นที่ 21 "นายช่าง ยื่นมือมาสิ จะทายาให้" ........................ ขณะที่ในหลวงทรงงาน เพื่อหาที่สร้างฝายทดน้ำ โดยมี อ.ปราโมทย์ ช่วยถือแผนที่ให้พระองค์ ปรากฎว่ามีตัวคุ่นได้กัดที่มือของอาจารย์ แต่อาจารย์ก็ได้เก็บอาการเสมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นต่อหน้าพระพักตร์แต่อาจารย์คิดว่าพระองค์คงไม่ทรงสังเกตเห็น อาจารย์ก็ได้แต่เอามือถูเพื่อคลายความเจ็บปวดแบบเนียนๆ ก่อนจะเสด็จฯ กลับ ในหลวงทรงเสด็จฯ พระราชดำเนินไปที่รถยนต์พระที่นั่ง (การเสด็จฯ ครั้งนั้น ทรงขับรถยนต์ด้วยพระองค์เอง) เหมือนทรงค้นหาอะไรบางอย่าง สักพักพระองค์ก็เสด็จฯ พระราชดำเนินกลับไปหาอาจารย์ โดยถือหลอดยามาด้วย "นายช่าง ยื่นมือมาสิ จะทายาให้" อาจารย์ได้แต่ยืนตะลึง ใจมิกล้าอาจเอื้อมยื่นมือไปให้พระองค์ และไม่คิดว่าจะทรงสังเกตเห็นและมีพระเมตตาใส่พระทัยถึงขนาดนี้... พระองค์ทรงทายาให้อาจารย์ พร้อมตรัสว่า "ตัวคุ่นมันกัด ถ้าแพ้จะบวม ไม่เป็นไร ทายานี้แล้วเดี๋ยวก็ค่อยยังชั่ว" หนังสือ : การทรงงานของพ่อในความทรงจำ โดย : ปราโมยท์ ไม้กลัด จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:03:28

ความคิดเห็นที่ 22 สิ่งที่พระองค์ทรงทำให้ประชาชนคนไทย ยิ่งใหญ่จนไม่มีสิ่งไหนเทียบได้ ขอให้พระองค์อยู่เป็นมิ่งขวัญกำลังใจของคนไทยตราบนานเท่านาน จากคุณ : Night Jusmine เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:09:49

ความคิดเห็นที่ 23 เรื่อง  ปลาร้องไห้ .................................. ตั้งแต่พระองค์เสด็จเยี่ยมประชาชนในเขตพื้​นที่พัฒนาพรุแฆแฆ จ.ปัตตานี มีราชฎรชื่อ นายอูเซ็ง เฝ้ารับเสด็จอยู่ด้วย เมื่อพระองค์เสด็จผ่านจุดที่นายอูเซ็งรอรั​บเสด็จอยู่นั้น นายอูเซ็งได้ถวายภาพถ่าย 1 ชุด เป็นภาพถ่ายของปลากะพง ที่เลี้ยงในชังบริเวณแม่น้ำกอตอ ซึ่งเป็นสาขาของแม่น้ำสายบุรีแม่น้ำทั้งสอ​ ง จะไหลลงทะเลบริเวณ ปากน้ำสายบุรี จุดที่เลี้ยงปลากะพงอยู่ใกล้กับปากน้ำ ปลาที่เลี้ยงในกระชังเกือบทั้งหมด ตายลอยแพเป็นพันเป็นหมื่นตัว สาเหตุที่ปลาตายเนื่องจากการปล่อยน้ำเปรี้​ยวจากพรูพาเจาะ ไหลผ่านคลองไม้แก่นและคลองกอตอ ผ่านจุดที่เลี้ยงปลากะพงในกระชัง ก่อนจะไหลออกทะเล ทำให้ปลากะพงที่เลี้ยงในกระชังขาดอ๊อกซีเจ​นตายจำนวนมาก รวมทั้งปลาของนายอูเซ็งด้วย นายอูเซ็ง จึงได้บันทึกภาพเหตุการณ์ที่ปลาตายถวายฎีก​าต่อพระองค์ท่านเพื่อให้ทรงช่วยเหลือแก้ไข​ ขณะที่กำลังกราบทูลพระองค์ท่านถึงสาเหตุที​่ปลาตายอยู่นั้น นายอูเซ็งร้องไห้ไปด้วย (ร้องไห้เสียงดังเหมือนเด็ก) ด้วยพระอารมณ์ขันของพระองค์ท่าน ได้ตรัสด้วยประโยคสั้นๆ ว่า " ปลาร้องไห้ จะต้องหาทางแก้ไข " ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับพระองค์ท่านและได้ยิน​ประโยคที่ท่านตรัส ต่างก็หัวเราะด้วยอารมณ์ขัน ต่อจากนั้นพระองค์ได้เปิดแผนที่เพื่อทอดพร​ะเนตรแม่น้ำกอตอซึ่งเป็นจุดที่เลี้ยงปลากะ​พงมาก และเส้นทางที่ปล่อยน้ำเปรี้ยวจากพรุบ​าเจาะ ลงสู่แม่น้ำสายนี้ ทรงศึกษาหาวิธีการที่จะป้องกันมิให้ปล่อยน้ำเปรี้ยวจากพรุบา​เจาะลงสู่แม่น้ำสายนี้อีก และได้ทรงมอบหมาย ให้หน่วยงานที่รับผิดชอบวางแผนป้องกันระยะ​ยาว ด้วยพระบารมีและพระมหากรุณาธิคุณ ของพระองค์ท่านทำให้หมู่บ้านปาตาคีมออยู่ร​่มเย็นเป็นสุข มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ปลาจะไม่มีวันร้องให้อีกต่อไปแล้ว ที่มา : คุณธีรพจน์ หะยีอาแว จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:11:34

ความคิดเห็นที่ 24 เรื่อง ดอกไม้แห่งหัวใจ ..................... คุณยายตุ้ม จันทนิตย์ หญิงชราวัย 102 ปี (เกิดเมื่อปีพทุธศักราช 2396) บ้านธาตุน้อย ตำบลพระกลางทุ่ง อำเภอธาตุพนม ห่างจากจุดที่ทางราชการกำหนดให้เป็นจุดรับเสด็จ ประมาณ 700 เมตร ก็ไม่ต่างจากครอบครัวอื่นๆ ที่ลูกหลานได้นำ "คุณยายตุ้ม จันทนิตย์" ไปรอรับเสด็จด้วย โดยตามคำบอกเล่าของ นางเพ็ง จันทนิตย์ (ลูกสะใภ้) และนางหอม แสงพระธาตุ (น้องสาวของนางเพ็ง) ได้ความว่า ลูกหลายได้นำคุณยายตุ้มไปรอบรับเสด็จตั้งแต่เช้าโดยนางหอมฯ เป็นผู้จัด "ดอกบัวสีชมพู" ให้แ่ก่คุณยายจำนวน 3 ดอก เพื่อนำขึ้นจบบูชาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพาออกไปรอเฝ้ารับเสด็จที่แถวหน้าสุดเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาทมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เป็นที่ชาวไทยคุ้นตา ประทับใจในหัวใจเป็นที่สุด และตามที่ท่านเจ้าคุณพระราชธีราจารย์ เจ้าคณะจังหวัดนครพนม/เจ้าอาวาสวัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร ให้ความรู้ “ ดอกบัวในใจยังคงบานไม่มีโรยรา ” บนเส้นทางเสด็จพระราชดำเนินทางสามแยกชยางกูร- เรณูนคร ตำบลพระกลางทุ่ง อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม เมื่อบ่ายวันที่ 13 พฤศจิกายน 2498 เนื่องในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมพสกนิกรภาคอีสานเป็นครั้งแรก คุณยายไปรอรับเสด็จพร้อมดอกบัวสายสีชมพู จำนวนสามดอก ตั้งแต่เช้าจนบ่าย แสงแดดแผดเผาจนดอกบัวสายในมือเหี่ยวโรย แต่หัวใจความจงรักภักดีของหญิงชรา ยังคงเบิกบาน เมื่อในหลวงเสด็จมาถึง ตรงมาที่คุณยายได้ยกดอกบัวสายโรยราสามดอกนั้นขึ้นจนเหนือศีรษะ แสดงความจงรักภักดีอย่างสุดซึ้ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชทรงโน้มพระองค์ลงมาจนพระพักตร์ เกือบชิดกับศีรษะของคุณยาย ทรงแย้มพระสรวลอย่างอ่อนโยน พระหัตถ์แตะมือกร้านคล้ำของเกษตรกรชาวภาคอีสานอย่างนุ่มนวล ไม่มีใครรู้ว่าทรงกระซิบคำใดกับคุณยาย แต่แน่นอนว่า คุณยายไม่มีวันลืมเช่นเดียวกับที่ในหลวง ไม่ทรงลืมราษฎรคนสำคัญที่ทรงพบริมถนนวันนั้นหลังจากที่พระองค์เสด็จพระราชดำเนินกลับกรุงเทพฯ แล้ว ทางสำนักพระราชวัง ได้ส่งภาพรับเสด็จของคุณยายตุ้ม พร้อมพระบรมรูปหล่อด้วยปูนพาสเตอร์ ผ่านมาทางอำเภอธาตุพนม ให้คุณยายตุ้มไว้เป็นที่ระลึกพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้นี้ อาจมีส่วนชุบชูชีวิตให้คุณยายอายุยืนยาวขึ้นอีกด้วย ความสุขต่อมาอีก 3 ปี เต็ม ๆ โดยคุณยายตุ้ม จันทนิตย์ ถึงแก่กรรมเมื่อปี พ.ศ. 2501 หลังจากนั้นลูกหลานได้สร้างธาตุเจดีย์บรรจุอัฐิคุณยายตุ้ม จันทนิตย์ ไว้ ณ หน้าบ้านเลขที่ 22 หมู่ที่ 11 ตำบลพระกลางทุ่ง อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม ในบริเวณพื้นที่ 2 งาน โดยยกผืนดินดังกล่าวให้เป็นที่สาธารณประโยชน์ สมบัติของแผ่นดิน ภาพที่คุณยายตุ้ม จันทนิตย์ ทูลเกล้าฯถวายดอกบัวสามดอก ถ่ายโดยหัวหน้าช่างภาพส่วนพระองค์ อาณัติ บุนนาค ได้บันทึกภาพวินาทีสำคัญที่ถูกเรียกว่า ภาพดอกไม้แห่งหัวใจ ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นภาพประวัติศาสตร์ภาพหนึ่งของประเทศไทย และเป็นภาพที่ใช้แทนคำพูดได้มากกว่าหนึ่งล้านคำ จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:15:12

ความคิดเห็นที่ 25 ดินเค็มไหม ................... พระองค์เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมพสกนิกรที่ ทางภาคใต้ คือจังหวัดนราธิวาส ทางใต้นี้มีปัญหาเรื่องดินเป็นกรดมีความเค็ม พระองค์จึงทรงรับสั่งถามกับชาวบ้าน ที่มาเฝ้ารับเสด็จว่า "ดินหลังบ้านเป็นอย่างไร เค็มไหม " ชาวบ้านก็มองหน้ากันแล้วทำหน้างง ก่อนตอบกลับมาว่า " ไม่เคยชิมซักที " ในหลวงก็รับทรงสั่งกับข้าราชบริภารที่ตามเสด็จว่า "ชาวบ้านแถวนี้เขามีอารมณ์ขันกันดีนะ จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:17:55

ความคิดเห็นที่ 26 แอลกอฮอล์เข้มข้น ...................... เหตุการณ์เมื่อปี 2513 วันนั้นท่านทรงเสด็จไปหมู่บ้านท้ายดอยจอมหด อ.พร้าว เชียงใหม่ ผู้ใหญ่บ้านลีซอกราบทูลชวนให้ไปแอ่วบ้านเฮา ท่านก็ทรงเสด็จ ตามเขาเข้าไปในบ้าน ซึ่งทำด้วยไม้ไผ่และมุงหญ้าแห้ง เขาเอาที่นอนมาปูสำหรับให้พระองค์ประทับ แล้วก็รินเหล้าทำเองใส่ถ้วยที่คงไม่ค่อยจะได้ล้าง จนมีคราบดำๆ จับอยู่ ทางผู้ติดตามรู้สึกเป็นห่วงพระองค์ท่าน เพราะปกติไม่ทรงใช้ถ้วยที่มีคราบ จึงกระซิบทูลว่าควรจะทรงแค่ทำท่าเสวย แล้วส่งถ้วยมาพระราชทาน ผู้ติดตามจะจัดการเอง แต่ท่านก็ทรงดวดเอง กร้อบเดียวเกลี้ยง หลังจากนั้นจึงทรงรับสั่งว่า “ ไม่เป็นไร แอลกอฮอล์เข้มข้นเชื้อโรคตายหมด ” จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:19:32

ความคิดเห็นที่ 27 เส้นทางที่พระองค์เสด็จพระราชดำเนินนั้น ไม่ได้ราบเรียบ สุขสบายเลย แต่พระองค์ท่านก็ยังจะเสด็จไป ไปเพื่อช่วยประชาชนของพระองค์ และในหลายต่อหลายครั้งที่เราเห็นภาพสมเด็จพระเทพราชสุดา โดยเสด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวหรือสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถอยู่เสมอ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ได้ทรงตรัสไว้ว่า "... เพราะตั้งแต่เกิดมาจำความได้ ก็เห็นทั้งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ และสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ทรงคิดหาวิธีต่าง ๆ ที่จะยกฐานะความเป็นอยู่ของคนไทยให้ดียิ่งขึ้น เมื่อโตมา พอมีแรงทำอะไรได้ก็ทำไปอย่างอัตโนมัติ โดยทำตามกระแสพระราชดำรัส หรือทำตามแนวพระราชดำริ การช่วยเหลือประชาชนเป็นหน้าที่ของสถาบันพระมหากษัตริย์ ต้องทำเป็นประจำอยู่แล้ว....." ด้วยพระราชปณิธานในพระ็บาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถและทุกพระองค์ในราชสกุลมหิดลเป็นไปเพื่อ "ประโยชน์ และความสุขของปวงชนชาวไทย" .... ด้วยพระมหากรุณา่ธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ ที่พระองค์ประทานให้กับเราชาวไทยนั้นคงไม่มีผู้ใดจะเปรียบ หรือทดแทนได้ จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:24:57

ความคิดเห็นที่ 28 ทรงลำบากตรากตรำเพื่อประชาชนผู้ยากไร้... “...เวลาเสด็จฯ ไปที่ไหน พระองค์จะเสด็จฯ พระราชดำเนินนำไปก่อน เราก็วิ่ง คนในขบวนก็วิ่งกันกระเจิง ตามเสด็จฯ ไม่ค่อยทัน พระองค์ทรงพระราชดำเนินเก่ง...” “...เวลาเสด็จพระราชดำเนินก็จะทรงนำ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ และบางครั้งก็ต้องทรงช่วยให้เสด็จฯ ขึ้นเขา แล้วก็ ทรงร้องเพลงลูกทุ่งอยู่บนเขา ’ตายแน่คราวนี้ต้องตายแน่ ๆ“ เวลาตามเสด็จฯ จึงลำบาก จะวิ่งหนีเข้าร่ม หรือแอบไปกินอะไรอย่างนี้ไม่ได้ ไม่ใช่ว่าพระองค์ทรงห้ามไม่ให้เรากิน ไม่ให้เราหลบแดด พระองค์ก็ทรงไม่หลบแดด ไม่ได้เสวยด้วยเหมือนกัน บางครั้งพระองค์เองทรงประสงค์ให้คนที่ตามเสด็จฯ ได้รับประทานด้วยซ้ำ เมื่อรับประทานเสร็จแล้วจะได้พร้อมที่จะทำงาน แต่ส่วนใหญ่เจ้าภาพจะบอกว่า พวกนี้ไม่สุภาพ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังไม่เสวย แล้วทำไมถึงกินก่อน เป็นบาปกรรม คนเขาก็คิดอย่างนั้น พระองค์เองทรงลำบากกว่าคนอื่นเสียด้วยซ้ำ ตากแดดก็ตากด้วยกัน เพราะฉะนั้น ฉันนี่มีวิตามินดีเยอะมากเลย กระดูกแข็งแรง...” เรื่องเล่าจากสมเด็จพระเทพฯ ‘หลักทรงงาน’ ในหลวงของคนไทย จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:26:58

ความคิดเห็นที่ 29 พระราชบันทึกของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ................... ข้าพเจ้าสอบถามชาวนาเหล่านั้น ถึงการประกอบอาชีพของพวกเขา และคิดว่าความแห้งแล้งจะทำลายไร่นา แต่ที่น่าประหลาดก็คือพวกเขาประสบปัญหาน้ำท่วม สำหรับข้าพเจ้านี่เป็นเรื่องประหลาด เพราะพื้นที่รอบๆ มีสภาพคล้ายทะเลทราย และมีเมฆลอยอยู่เต็มทองฟ้า ในความเป็นจริงพวกเขายังประสบภาวะทั้งภัยแล้งและน้ำท่วม ขณะนั้นข้าพเจ้าได้แหงนดูท้องฟ้า และพบว่ามีเมฆจำนวนมาก แต่เมฆเหล่านั้นพัดผ่านพื้นที่แห้งแล้งไป วิธีแก้ไขอยู่ทีว่าจะทำอย่างไรให้เมฆเหล่านั้นตกลงมาเป็นฝนในท้องที่ทุรกันดาร แนวพระราชดำริจากพระราชบันทึกนี้เอง เป็นจุดเริ่มต้นของโครงการทำฝนเทียม จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:30:08

ความคิดเห็นที่ 30 ทรงพระเจริญ จากคุณ : หล่อในมุมมืด เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 20:40:25

ความคิดเห็นที่ 31 กระทู้เรียกน้ำตา ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : SuPerHyPerOverUltraGLUE เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 21:26:57

ความคิดเห็นที่ 32 ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : rojrawee เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 22:06:10

ความคิดเห็นที่ 33 น้ำตาผมมันใหลเองครับ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ Long live the king. จากคุณ : dekloas เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 22:28:13

ความคิดเห็นที่ 34 พ่อทำงานเหนื่อยยาก เพื่อให้ลูกหลายสิบล้านคนสบาย ไม่บ่น ไม่ท้อ มีแต่คนที่ไม่เคยทำอะไรเพื่อประโยชน์ของคนอื่นๆ นั่นแหละถึงไม่รู้ว่าท่านทำอะไรบ้าง เป็นลูกยังไม่กตัญญูต่อพ่อ แล้วมันจะเจริญได้อย่างไรกัน รักพ่อหลวงมาก จากคุณ : เส้นขอบฟ้าลายสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 23:04:52

ความคิดเห็นที่ 35 ทรงพระเจริญ  ไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกออกมาเป็นคำพูดยังไว จากคุณ : anti masterpiece เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 23:31:34

ความคิดเห็นที่ 36 ทรงพระเจริญครับ จากคุณ : MainSooyoung (maxpig3839) เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 23:51:29

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่รู้พวกหมิ่นทั้งหลายหัวใจเขาทำด้วยอะไร พระองค์จะฆ่าลูกของตนเองได้อย่างไร ขอพระองค์ทรงพระเจริญ วันพ่อปีนี้จะไปรอรับเสด็จ ให้เป็นบุญของตัวเองสักครั้ง จากคุณ : mameawkapmax เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 00:35:15

ความคิดเห็นที่ 38 ฝ่าพระหัตถ์ของพระองค์ท่าน ที่ทรงงานเพื่อประโยชน์สุขของคนไทย ทรงพระเจริญ จากคุณ : howamaze เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 01:08:47

ความคิดเห็นที่ 39 เราเคยเป็นเหมือนในโฆษณานี้ ตอนเด็กๆ เคยคิดเหมือนกัน ว่าทำไมเราถึงต้องรักในหลวง แล้วทำไมหลายๆ คนถึงรักในหลวงกันมาก จนวันนึง ... เมื่อเราโตขึ้น เราเริ่มเข้าใจถึงพระราชกรณียกิจของพระองค์ ที่พระองค์ทรงงานหนัก และไปทุกพื้นที่ของประเทศ พระองค์ทำเพื่อคนไทยทุกคนจริงๆ จนวันนี้ แล้วเราก็เชื่อว่าหลายๆ คนตอนเด็กๆ อาจจะคิดเหมือนเราและเหมือนในคลิปโฆษณาตัวนี้ ใครจะว่ายังไงไม่รู้ ใครไม่รักในหลวงเราไม่สนใจ แต่เรารักในหลวง รักแบบที่สามารถตายแทนได้จริงๆ ถ้าชีวิตของเราสามารถทำให้พระองค์อยู่ได้นานๆ เราก็ยอมนะ เราจะไม่เสียดายเลย แล้วจะไม่ถามหาเหตุผลอะไรใดๆ ด้วย เพราะพระองค์ทำเพื่อคนไทยมามากแล้ว แล้วทำไมเราจะทำเพื่อพระองค์บ้างไม่ได้ แต่มันก็น่าแปลก ที่คนไทยยังทะเลาะกันให้ท่านเห็น ไม่เบื่อกันบ้างเหรอ ทำไมไม่หันมาทำประโยชน์ให้ประเทศชาติ ถ้าคนไทยรักกัน ประเทศเราคงพัฒนา สามจีเราคงไมต้องรอนานชาติขนาดนี้ เราคงมีสี่จีใช้แบบประเทศเพื่อนบ้านแล้ว ไม่ต้องมาใช้สามจีหลอกๆ เราดีใจที่ได้เกิดมาในชาตินี้ และได้เกิดในผืนแผ่นดินไทย ที่มีในหลวงเป็นพระมหากษัติย์ผู้ยิ่งใหญ่ สิ่งที่อยากจะขออีกอย่างคือ ขอร้องพวกที่เอาพระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์มาขอไลค์แบบที่เราเห็นในเฟสบุ๊คเลย พระองค์ท่านอยู่สูงเกินกว่าที่พวกคุณจะมาบอกว่า ให้กำลังใจพระองค์ท่านด้วยการกดไลค์ หรือ ใครรักในหลวงให้กดไลค์ อย่ามาทำการตลาดแบบนี้ (รับไม่ได้เหมือนพวกคุณไม่รู้จักกาละเทศะ) เดือนนี้คงเป็นเดือนแห่งความสุขของคนไทยทั้งประเทศ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : mint_narak เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 02:01:40

ความคิดเห็นที่ 40 ทรงพระเจริญครับ จากคุณ : pladookfoo เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 02:45:05 A:58.8.158.149 X: TicketID:210818

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณที่นำเรื่องดีดีมาแบ่งปันกันคะ จากคุณ : manubo เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 06:21:40

ความคิดเห็นที่ 42 ตอนแรกอ่านๆไปก็เฉยๆ พออ่านไปเรื่อยๆเริ่มซึ้ง อ่านไปมากๆน้ำตาเจ้ากรรมมาจากไหนก็ไม่รู้ ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่เมืองไทย แต่เราหวังว่าจะได้ทำงานเพื่อในหลวงสักครั้ง อยากทำงานเพื่อเกษตกรและชาวนาไทย อยากเป็นคูอาสาสมัครสอนเด็กๆต่างจังหวัด อยากให้โอกาสแก่คนที่เค้าไม่มีโอกาส มันทำให้เารู้ว่า เรามีโอกาสเยอะแยะแต่เราโง่มองไม่เห็นคุณค่าของโอกาสเหล่นั้นเอง แก้ไขเมื่อ 04 ธ.ค. 55 07:08:55 จากคุณ : มะลิหอมละมุน เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 07:08:18

ความคิดเห็นที่ 43 กษัตริย์ตามประเพณีของไทย ไม่ใช่จะสบายนะครับ โบราณมาก็คือรบทัพจับศึกปกป้องบ้านเมือง ยามสงบก็ดูแลราษฎร คนอื่นผู้อื่นมาใช้แผ่นดินหาความสุข เมื่อจวนตัวย่ำแย่ จะหนีไปซะก็มีเพราะไม่ใช่หน้าที่ตัวที่จะมารับผิดชอบ แต่กษัตริย์นั้นถ้าประเทศย่ำแย่จะไปเดินทางหนีอย่างไร? ผมจึงไม่เชื่อพวกผู้แทนอื่นเลยว่าดูแลประชาชนจริง ทำให้กับประชาชนจริง เพราะเมื่อจวนตัวมันก็พร้อมหอบสมบัติหนีอยู่แล้ว จะมีก็ที่เราเห็นตอนสองทุ่มนี่แหละ ปฏิบัติมาเป็นสิบสิบปีแล้วล่ะครับ เราตัดสินด้วยตัวเราเองได้ อย่าไปหลงเชื่อพวกอคติเลย จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 07:14:35

ความคิดเห็นที่ 44 อ่านไปเรื่อย ๆ แล้วขนลุกเลยอ่ะ เหมือนทุกครั้งที่ไปดูหนังก็จะขนลุกทุกทีที่ยืนตรงฟังเพลงสรรเสริญ ใครเป็นเหมือนผมบ้างอ่ะ ขอจงทรงพระเจริญ จากคุณ : มดปลวกติดปีก เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 09:47:04

ความคิดเห็นที่ 45 ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : himark เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 12:00:46

ความคิดเห็นที่ 46 น้ำตาไหลโดยไม่อาจกลั้นได้จริง ๆ ไม่ใช่เสียใจ แต่ เป็นความรู้สึกที่หลายคนคงเป็นเหมือน ๆ กัน คือ เต็มตื้น แล้วลำคอตัน ๆ น้ำตาเ่อ่อ ๆ มันเป็นไปด้วยความรักที่มีต่อพระองค์ท่าน รักแบบไม่มีเงื่อนไข รักมากมาย ไม่สามารถบอกได้ว่าเท่าไร รู้แต่ว่ามากมาย  แค่คิดถึงพระองค์น้ำตาก็ล้นปรี่ ทุกครั้ง ล้นไปด้วยความรัก บูชา ทุกวันทำงาน จะมีภาพท่านในใจตลอดเวลา บนจอโปรเจคเตอร์ที่สอนนักเรียนเดสทอปของเรา จะเป็นภาพในหลวง ให้เด็กรู้ว่า ครูรักในหลวง ใครจะทำอะไร อยากได้อะไร เราไม่สนใจ ไม่อยากได้สองขั้น เพราะในหลวงไม่เคยได้สองขั้น ทำงานเหนื่อย แต่น้อยกว่าพ่อที่เหนื่อยมามากกว่าหกสิบปี ทุกวันจะคิดว่า ... ทำถวายในหลวง.... จะทำดี แบบนี้ อยู่แบบพอเพียง และเป็นคนดีของสังคม จะเดินตามรอยที่พ่อเดิน ภูมิใจเหลือเกินที่เกิดมาเป็นคนไทย อยู่ใต้บรมโพธิสมภาร อธิฐานเสมอ ... บุญที่ลูกทำ และมี ... ถวายพ่อ ทั้งหมด .... ขอเพียงให้พ่อแข็งแรง เป็นร่มโพธิ์ ร่มไทร ของคนไทยต่อไปนาน ๆ ลูกยอมแลกให้อายุสั้นลงแม้สิบปีเพื่อให้พ่ออยู่ต่อเพิ่มอีกหนึ่งวัน ทรงพระเจริญ   จากคุณ : gang (skhonchom) เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 13:15:16

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ แต่ชื่อกระทู้พิมผิดนิดหน่อยจ้ะ  "อ่านแล้วน้ำตาล่วงเลยย ซึ้งใจมากมากกกก" >>> "น้ำตาร่วง" เขียนแบบนี้จ้ะ ^^ จากคุณ : กาสะลองเมืองพะเยา เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 13:41:18

ความคิดเห็นที่ 48 เมื่อตอนเป็นเด็กดูข่าวพระราชสำนักตามผู้ใหญ่ ก็มักจะเห็นข่าวในหลวงเสด็จโน่นนี่ตลอด ไปในที่ๆธุรกันดาร ยังเคยคิดเลย ในหลวงไม่กลับกรุงเทพฯเหรอ ไม่อยู่วังเหรอ ในขณะเดียวกันก็คิดว่าข่าวในหลวงอีกแล้ว ด้วยความที่เป็นเด็กก็คิดว่า อะไรเนี่ย ข่าวในหลวงอีกแล้ว มีแต่ข่าวในหลวงไปโน่นไปนี่ มาทุกวันนี้เมื่อมองย้อนไป ก็รู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณอันล้นพ้นที่พระองค์ทรงมีต่อพสกนิกรชาวไทย ถ้าไม่มีพระองค์ ประเทศไทยเราจะเป็นเช่นใด ก็หารู้ไม่ ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ จากคุณ : รัศมีจันทร์ดารา เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 16:26:24

ความคิดเห็นที่ 49 พูดได้อย่างไม่อายเลยว่า ทุกครั้งที่อ่านเรื่องราวหรือเห็นภาพเกี่ยวกับในหลวง น้ำตารื้นมาเองแบบตื้นตันใจสุดๆ จากคุณ : ตำบลสวนกล้วย เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 17:56:35

ความคิดเห็นที่ 50 รักในหลวงที่สุด......ยังจำได้เมื่อสมัยเป็นไกด์ใหม่ ๆ พานักท่องเที่ยวไปเที่ยวดอยอ่างขาง ซึ่งเป็นสถานีเกษตรแห่งแรกบนดอยสูง ที่ทดลองพืชเมืองหนาว ก่อนที่จะนำความรู้ไปแนะนำชาวบ้าน  ยังจำได้ดีว่าอากาศเย็นสบายมาก พาฝรั่งเดินไปเรื่อย ๆ จากสวนบอนไซ ผ่านศาลาพระที่นั่ง สวนสาลี่ ลูกท้อ ผักเหมืองหนาวต่างรอบภูเขา จำได้ว่าวันนั้นเดินไกลมาก  ประมาณ ซัก 10 กิโลน่าจะได้ น้ำตาซึมตลอดทาง เพราะเราคิดว่า คนที่ทำโครงการนี้ได้ ต้องมีหัวใจที่ยิ่งใหญ่มาก เราเห็นชาวเขาที่เป็นลูกจ้าง  ขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้านเป็นทิวแถว เพื่อกลับไปทานอาหารกลางวันที่บ้าน มันเป็นภาพที่สวยงามมาก จากชาวเขาที่ปลูกฝิ่น กลายมาเป็นลูกจ้างโครงการหลวง ได้อยู่กับครอบครัว ลูกได้เรียนหนังสือ มีชีวิตที่พอเพียง เพราะโครงการของในหลวง ที่ท่านคิดเพื่อ การกินดี อยู่ของประชาชนของท่าน ทุกวันนี้ เวลาเราพากย์เรื่องในหลวงให้ฝรั่งฟัง สามารถพูดได้เรื่อย ๆ ไม่รู้จบ  ประเทศ้ไทยโชคดีมหาศาลที่มี กษัตริย์ที่คิดถึงประชาชน ก่อนความสุขของตัวเอง ขอพระองค์ทรงพระเจริญ  ยิ่งยืนนาน จากคุณ : Flying frog เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 18:59:32

ความคิดเห็นที่ 51 คห 24 ครับ ภาพนั้นคนน่านบอกคือพระยาภูคา ส่วนภาพคุณยายที่ว่าคืออีกภาพมั้งครับ จากคุณ : topiero7 เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 55 20:32:09

ความคิดเห็นที่ 52 ขออนุญาต ปริ้นใส่กระดาษเย็บเล่ม ไว้ให้ลูกและครอบครัวได้อ่านนะคะ ลำพังตัวเองคงอธิบายไม่หมด ลูกหลานก็ไม่ทันได้เห็นพระองค์ท่านตอนทรงงาน เราก็ได้เห็นก็ช่วงดูข่าวพระราชสำนักนั่นแหละ กระทู้นี้ทำให้เราได้รู้อะไรเพิ่มขึ้น ขอบคุณมากๆค่ะ สนับสนุนให้สอนลูกหลานค่ะ อย่าสอนให้ไหว้อย่างเดียว สอนให้รับรู้ และเข้าใจ ถึงเหตุผล ว่าทำไมสมควรไหว้ สมควรเคารพ และสมควรรัก ขอพระองค์ทรงพระเจริญค่ะ จากคุณ : Tui_NiChy เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 00:08:44

ความคิดเห็นที่ 53 ทรงพระเจริญ .. TT จากคุณ : sazong22 เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 01:05:33

ความคิดเห็นที่ 54 รักในหลวง  พระองค์ทรงทุ่มเทเพื่อพวกเราเหลือเกิน จากคุณ : Blue Up! เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 01:07:18

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านถึงตรงนี้ พรุ่งนี้มาอ่านต่อ ^^ จากคุณ : ace metatron เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 01:25:08

ความคิดเห็นที่ 56 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 55 06:04:13 จากคุณ : ..... (KDui_p) เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 06:01:03

ความคิดเห็นที่ 57 ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืยนาน  กระผมรักและเทิดทูนในหลวงด้วยใจของผมเอง ไม่ต้องให้ใครมาบอกหรือสั่งสอนครับ ไม่มีใครทำให้ผมเปลี่ยนใจได้ครับ แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 55 09:38:46 จากคุณ : ongreen เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 09:33:40

ความคิดเห็นที่ 58 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : หนูน้อยจมูกบาน เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 10:55:37

ความคิดเห็นที่ 60 เรียกได้ว่าเป็นกระทู้เรียกน้ำตา แต่เป็นน้ำตาแห่งความปลื้มปิติ จริงๆ จากคุณ : iss_pat01 เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 14:33:43

ความคิดเห็นที่ 61 ทรงพระเจริญ รักในหลวงที่สุด จากคุณ : ไมโลโอเลี้ยง เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 14:44:00

ความคิดเห็นที่ 62 ไม่คิดว่าจะเจอกระทู้แบบนี้จากห้องนี้เลยเพราะคิดว่าคนรุ่นใหม่ๆคงไม่ค่อยได้รับรู้เรื่องราวของในหลวงซักเท่าไหร่  แต่พอเข้ามากลับได้อ่านเรื่องราวดีๆมากมายแถมยังได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำอีกด้วยรู้สึกปลาบปลื้มใจจริงๆ  ขอบคุณทุกเรื่องราวที่รวมกันมาเป็นกระทู้ดีๆให้ได้อ่านกันนะคะ จากคุณ : gaara เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 15:17:24

ความคิดเห็นที่ 63 ตั้งเเต่เล็กๆมา พ่อกับแม่ไม่ให้สอนให้รักในหลวง แต่ทำแบบให้ดูว่าพ่อกับแม่เองรักในหลวง รักโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆทั้งสิ้น ไม่เคยถามว่าทำไมต้องรัก เพราพทุกสิ่งที่ในหลวงทรงทำ ทำให้เห็นเเล้วว่าท่านก็รักประชาชนของท่านเช่นกัน  ตลอดหลายปีที่ผ่านตั้งเเต่จำความได้ก็เห็นพระองค์ทรงงานหนักมาตลอด  ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : Thetoeytery เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 16:03:30

ความคิดเห็นที่ 64 “ต่อไปจะมีน้ำ” ....................... บทความ “น้ำทิพย์สาดเป็นสายพรายพลิ้วทิวงาม ทั่วเขตคามชื่นธารา” เขียนโดย มนูญ มุกข์ประดิษฐ์ ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับวันที่ 5 ธ.ค.2528 ได้เล่าให้ผู้อ่านชาวไทยได้ประจักษ์ถึงเรื่องอัศจรรย์ของ “ในหลวง” กับ “น้ำ” ที่เกิดขึ้นในคำวันหนึ่งของเดือน ก.พ.2528 ด้วยความทุกข์ที่เปี่ยมล้นใจอันเนื่องมาจากต้องเผชิญความแห้งแล้งอย่างหนัก หญิงชราคนนึ่งที่มาเข้าเฝ้าฯ รับเสด็จได้คลานเข้ามากอดพระบาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว กราบบังคมทูลด้วยน้ำตาอาบแก้ม ขอพระราชทานน้ำ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีพระราชดำรัสตอบว่า “ยายไม่ต้องห่วงแล้วนะ ต่อไปนี้จะมีน้ำ เราเอาน้ำมาให้” แล้วพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็ทรงพระดำเนินกลับไปยังรถพระที่นั่งซึ่งจอด ห่างออกไปราว 5 เมตร ปรากฎว่าท่ามกลางอากาศที่ร้อนแล้ง จู่ๆ ก็เกิดฝนตกลงมาเป็นครั้งแรกในรอบปี ทำให้ผู้ตามเสด็จและราษฎรในที่นั้นถึงกับงุนงงไปตามๆ กัน จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 19:30:31

ความคิดเห็นที่ 65 กาแฟต้นเดียว ..................... ตัวอย่างหนึ่งของการพัฒนาชาวเขา คือเมื่อวันที่ ๓ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๑๗ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จฯ ไปทอดพระเนตรไร่กาแฟที่ชาวกะเหรี่ยงปลูกไว้ บริเวณพื้นที่บ้างอังกาน้อย ดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่ โดยที่ไร่แห่งนั้นมีต้นกาแฟเพียงต้นเดียว มีพระราชกระแสกับข้าราชบริพารที่อยู่ในขบวนเสด็จฯ ที่ไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ในการเสด็จฯ ข้ามเขาสูงมาเพื่อการนี้ด้วยพระสุรเสียงที่เปี่ยมไปด้วยพระเมตตาว่า "...แต่ก่อนเขาปลูกฝิ่น เราไปพูดจาชี้แจงชักชวนให้เขามาลองปลูกกาแฟแทน กะเหรี่ยงไม่เคยปลูกกาแฟมาก่อน ยังดีที่กาแฟไม่ตายเสียหมด แต่ยังเหลืออยู่หนึ่งต้นนั้น ต้องถือว่าเป็นความก้าวหน้าสำหรับกะเหรี่ยง..." จึงต้องเสด็จฯ ไปทอดพระเนตรจะได้แนะนำเขาต่อไปว่า ทำอย่างไรกาแฟจึงจะเหลืออยู่มากกว่าหนึ่งต้น ปรากฏว่าปีต่อมาราษฎรชาวกะเหรี่ยงดอยอินทนนท์ขายกาแฟได้เป็นเงินต่อไร่ต่อปี สูงกว่าที่เคยขายฝิ่นได้ จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 19:31:47

ความคิดเห็นที่ 66 ฉันไปได้ วิธีทรงงานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จะไม่เหมือนข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ซึ่งส่วนใหญ่เวลาไปตรวจงาน เกือบ ๑oo เปอร์เซ็นต์คือ เชิญเข้าห้อง ฟังรายงานสรุป ดูจอ น่าเบื่อมาก แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จฯ ไปทรงงานยังพื้นที่จริง ซึ่งเกือบ ๑oo เปอร์เซ็นต์เป็นที่ทุรกันดาร บางแห่งข้าราชการยังไม่เคยไป หรือไม่กล้าไปเพราะกลัวอันตรายด้วยซ้ำ แต่พระองค์ท่านไม่มีคำว่า ยกเลิกเพราะอากาศไม่ดี แถมยังเสด็จฯ ออกนอกเส้นทางประจำ ถ้าทีมถวายความปลอดภัยกราบบังคมทูลว่า "เสด็จฯ ไม่ได้ ไม่มีถนนตัดผ่านพระพุทธเจ้าข้า" พระองค์ท่านจะรับสั่งกลับมาว่า "ฉันไปได้" ทั้งที่หลายครั้งต้องทรงพระดำเนินปีนป่ายไปบนภูเขา หรือทรงพระดำเนินไต่ลงไปในหุบเหวที่เต็มไปด้วยโคลนตม ปลิง และทาก จนค่ำมืดดึกดื่น หลายครั้งสมเด็จพระเทพฯ ตามเสด็จฯ ด้วย มีท่านพระองค์เดียวที่ดึงทากออกจากพระบาทได้ สิ่งเหล่านี้ถือเป็นเรื่องเล็กสำหรับในหลวง คืนหนึ่งที่ผมได้ร่วมโต๊ะเสวยหลังจากที่พระองค์ท่านเสด็จฯ เยี่ยมราษฎรในพื้นที่ทุรกันดารแห่งหนึ่ง ในภาคอีสาน พระราชกระแสรับสั่งที่ยังก้องอยู่ในหูของผมจนถึงทุกวันนี้ คือ "ที่เขายากจน ต้องมาทำงานหากินในพื้นที่แห้งแล้งเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะมา แต่เพราะเขาไม่มีที่อื่นจะไป ที่ฉันช่วยเขา ไม่ใช่จะช่วยตลอดไป แต่ช่วยเพื่อให้เขาได้มีโอกาสช่วยตัวเองต่อไป" จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 19:33:44

ความคิดเห็นที่ 67 "สามร้อยตุ่ม" มีหลายหนที่ทรงงานติดพันจนมืดสนิท ท่ามกลางฝูงยุงที่รุมตอมเข้ามากัดบริเวณพระวรกาย รอบพระศอ พระกร พระพักตร์ รวมทั้งแมลงต่าง ๆ ที่เข้ามารุมรบกวนพระองค์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะยังทรงทอดพระเนตรแผนที่ อยู่ภายใต้แสงไฟฉาย ที่มีผู้ส่องถวายอย่างไม่สะดุ้งสะเทือน อย่างมากที่ทรงทำคือโบกพระหัตถ์ปัดไล่เบา ๆ เท่านั้น ครั้งหนึ่งทรงมีรับสั่งเล่าเรื่อง "ยุง" ด้วยพระอารมณ์ขันว่า "..ที่บางจาก แต่ไม่มีจากหรอกนะ ยุงชุมมากเลย ไปยืนดูแผนที่ เลยโดนยุงรุมกัดขาทั้งสองข้าง กลับมาขาบวมแดง ไปสกลนครกลับมาแล้วถึงได้ยุบลง มองเห็นเป็นตุ่มแดง ลองนับดูได้ข้างละร้อยห้าสิบตุ่ม สองข้างรวมสามร้อยพอดี.." จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 19:35:19

ความคิดเห็นที่ 68 " ฉันทนได้ " ................. ในเดือนหนึ่งของปี 2528 พระทนต์องค์หนึ่งของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว หักเฉียดโพรงประสาทฟัน พระทนต์องค์นั้นต้องการการถวายการรักษาเร่งด่วน แต่ขณะนั้นกรุงเทพฯ ก็กำลังประสบปัญหาอุทกภัย ต้องการการบรรเทาทุกข์เร่งด่วนเช่นกันเมื่อทันตแพทย์เข้ามาถวายการรักษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรับสั่งถามว่า "จะใช้เวลานานเท่าใด " ทันตแพทย์กราบบังคมทูลว่า อาจต้องใช้เวลา 1 - 2 ชม. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรับสั่งว่า "ขอรอไว้ก่อนนะ ฉันทนได้ วันนี้ขอไปดูราษฏรและช่วยแก้ไขปัญหาเรื่องน้ำท่วมก่อน " จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 19:36:36

ความคิดเห็นที่ 69 สมเด็จพระเทพฯ กำลังทรงดึงตัวทากที่กัดพระเจ้าอยู่หัว เต็มทั่วพระบาท หลังจากขบวนเคลื่อนไปไม่นาน ทรงตรัสมาทางวิทยุว่า "หยุดขบวนสักประเดี๋ยว ขอหยุดจับ ตัวยึกยือก่อน" ปรากฏว่ามีอยู่ตัวหนึ่งติดพระศอ ทรงปลิดออก ทรงปล่อยตัวทากลงข้างทาง ทรงตรัสแบบอารมณ์ขันว่า "โถ..เขามาขอทาน ขอเลือดไปถึงสองซีซี ให้เขาไปเถอะ" จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 19:38:15

ความคิดเห็นที่ 70 จากคุณ : ฉะฉาน เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 21:27:53

ความคิดเห็นที่ 71               ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน               ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ  ข้าพระพุทธเจ้า พสกนิกรของพระองค์ จากคุณ : a tt เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 22:14:21

ความคิดเห็นที่ 72 ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : ฟ้าไม่ให้มีรัก เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 55 22:35:41

ความคิดเห็นที่ 73 น้ำตา "ร่วง" นะคะ ไม่ใช่ ล่วง จากคุณ : plavix เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 01:04:10

ความคิดเห็นที่ 74 คห 51 อ้างอิงจากแหล่งไหนคะ อยากทราบที่มาค่ะ ยังไม่เคยเห็นภาพอื่นนอกจากภาพนี้เลย ถ้ามีแหล่งที่มาจะได้แบ่งความรู้กันค่ะ จากคุณ : เมื่อไหร่จะมีชื่อที่ใครพอใจ เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 01:24:16

ความคิดเห็นที่ 75 พระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น จนหาที่เปรียบมิได้ ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : เอวอยู่ที่คอ เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 13:12:45

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านแล้วตื้นตันครับ รักในหลวงที่สุดครับ จากคุณ : รักจังเมืองไทย เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 13:21:08

ความคิดเห็นที่ 77 ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ. ว่าจะอ่านเงียบ ปล่อยน้ำตาไหลไปเองด้วยความปลื้มปิติ พอดีมาเจอ comment ของคุณมิ้นเข้า โดนใจมากก ขนาดต้อง login เข้ามาทีเดียว............ จากคุณ : mint_narak สิ่งที่อยากจะขออีกอย่างคือ ขอร้องพวกที่เอาพระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์มาขอไลค์แบบที่เราเห็นในเฟสบุ๊คเลย พระองค์ท่านอยู่สูงเกินกว่าที่พวกคุณจะมาบอกว่า ให้กำลังใจพระองค์ท่านด้วยการกดไลค์ หรือ ใครรักในหลวงให้กดไลค์ อย่ามาทำการตลาดแบบนี้ (รับไม่ได้เหมือนพวกคุณไม่รู้จักกาละเทศะ) คุณ mint_narak, พูดได้เหมือนใจมากกกก เมื่อวานในเฟสเพิ่งเจอเลย ใครรักในหลวงให้กดlike น่าเกลียดมาก ยังพูดกับแฟนว่า ดูดิคน มีใครไม่รักในหลวงบ้างหนอ!!!! (ไม๋รวมพวกที่สิ้นคิด) แต่ไม่ชอบให้เขียนแบบนี้เลย ไม่มีกาละเทศะจริงๆ ไม่บ่นละ พ่อสอนให้สามัคคีกัน อย่าทำอีกนะจ๊ะ จากคุณ : รักในหลวงค่ะ (Mother J) เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 14:56:01

ความคิดเห็นที่ 78 เพื่อ พ่อ ผู้ยิ่งใหญ่ เพื่อ King of Kings CHORUS: One in Harmony ด้วยความรักกลมเกลียว All in Unity รวมเป็นหนึ่งใจเดียว Together we will give you พวกเราชาวไทยขอน้อมถวาย Love Eternally ความจงรักตลอดไป One in Harmony ด้วยความรักกลมเกลียว All in Unity รวมเป็นหนึ่งใจเดียว Together we will give you พวกเราชาวไทยขอน้อมถวาย Love Eternally ความจงรักตลอดไป แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 55 16:21:37 จากคุณ : think4223 เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 16:09:54

ความคิดเห็นที่ 79 ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : formosa_poo เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 16:31:28

ความคิดเห็นที่ 80 ไม่มีพรรคไหนดีเท่า ภักดีต่อพ่อหลวง :D ครั้งนึงเคยได้รับเสด็จคะตอนนั้นยังประถมอยุ่เลยเรียงกันเป็นแนวยาว เด็กประมาณ 20 กว่าคน (โรงเรียนสุรัสวดีจำชื่อโรงเรียนขึ้นใจมาก ) ประมาณว่ามีพี่ทหารมายืนเยอะมากที่ถนนเส้นนั้นแล้วครูก็ไปถามว่ามีอะไรหรอ พี่ทหารว่าจะมีรถขบวนของในหลวงผ่านจะมาดูไหมละ จำได้ขึ้นใจว่าไปยืนข้างถนนมีพี่ทหารอยู่เยอะมากกตอนนั้นถนนโรงเรียนยัง ดินแดงอยุ่เลยคะ แล้วรถขบวนก็ขับมา พระองค์บอกให้รถขับช้าลง แล้วเปิดกกระจกออกมาว่า อย่าวิ่งออกมาถนนนะ อันตราย แล้วโบกมือให้ ไม่ว่ากี่ปีในความคิดเราภาพยังติดตาอยุ่เลยคะ ,, จากคุณ : isaiparn เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 23:11:24

ความคิดเห็นที่ 81 หนังสือเกี่ยวกับรวมพระราชกรณียกิจต่างๆ ที่บ้านมีหลายเล่ม เล่มๆ นึงก็ไม่ได้อ่านแค่รอบสองรอบ แต่ได้มาอ่านที่โพสๆ กัน ก็ทำให้น้ำตาคลอได้ทุกครั้งจริงๆ ไหนๆ ก็ไหนๆ ขอพิมพ์ซักเรื่อง จากหนังสือ "ร้อยเรื่องในรอยจำ" เรื่องของ "พี่ใหญ่" "พี่ใหญ่" หรือ นางจันทร์สม อินภิรมย์ (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว) เป็นพนักงานรับส่งวิทยุ ของเขตการทางพิษณุโลกเมื่อสีสิบปีที่แล้ว แม้จะเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อย แต่ด้วย อาวุโสที่มากกว่าเพื่อน ทำให้พนักงานวิทยุของกรมทางหลวงทั่วประเทศที่มีอยู่มากกว่า 100 หน่วยงาน พากันเรียกขานเธอว่า "พี่ใหญ่" กล่าวกันว่า "พี่ใหญ่" เป็นพนักงานวิทยุที่มีความรับผิดชอบสูงยิ่ง ทำงานตลอด ยี่สิบสี่ชั่วโมงก็ว่าได้ เพราะมีวิทยุติดตัวอยู่เสมอ ไม่ว่าจะทำธุระส่วนตัวใดๆ ไม่เว้นแม้แต่ยามนอน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทางสดับฟังการรับส่งข่าวของ "พี่ใหญ่" ที่รับฟังข่าว และผ่านข่าวให้หน่วยงานอื่นที่ปฏิบัติงานในพื้นที่ทุรกันดารห่างไกลและอยู่ในเขต คุกคามของผู้ก่อการร้ายอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย จึงมีรับสั่งถามพลตรีประถม บุรณศิริ อดีตอธิบดีกรมทางหลวงว่า "พี่ใหญ่" คือใคร และรับสั่งให้ศูนย์สื่อสาร สวนจิตรลดา ส่งวิทยุชมเชยการปฏิบัติงานของ "พี่ใหญ่" วันขึ้นปีใหม่ พ.ศ.2516 ขณะที่ "พี่ใหญ่" และพนักงานวิทยุกรมทางหลวงในภาคเหนือ ปฏิบัติงานอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเรียกที่ไม่คุ้นเคยดังมาจากเครื่องรับ "พิษณุโลก พิษณุโลก" "พี่ใหญ่" ยังไม่ได้ขานตอบ เนื่องจากเสียงนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน "พี่ใหญ่ พี่ใหญ่" เมื่อเสียงเดิมเรียกมาอีก คราวนี้ "พี่ใหญ่" จึงขานรับ "ตอบค่ะ ไม่ทราบว่าจากหน่วยไหนคะ" "จากเดโชชัย 1" คราวนี้ "พี่ใหญ่" ถึงกับชะงัก เธอเรียกให้ทุกศูนย์บิดคลื่นไปช่อง 12 โดยด่วน ระหว่างนั้นเธอรวบรวมความกล้าถามย้ำอีกครั้งว่า "จากเดโชชัย 1 นะ" ผู้ฟังทุกคนเงียบกริบเพื่อรอฟังคำตอบจากปลายทาง ทว่าในหัวใจทุกดวงเต้นระทึก เหมือนจะหลุดออกมานอกอก เพราะทราบดี "เดโชชัย 1" คือพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว แทนคำตอบ "เดโชชัย 1" พระราชทานพรปีใหม่ด้วยพระสุรเสียงอันทำให้ผู้ฟังขนลุกซู่ "สวัสดีปีใหม่พี่ใหญ่และเจ้าหน้าที่วิทยุทุกคน ขอให้มีความสุขตลอดทั้งครอบครัว ให้มีพลานามัยสมบูรณ์ แข็งแรง ปลอดภัย มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่ราชการ สวัสดี" จากคุณ : อัศเจรีย์ เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 55 23:35:15

ความคิดเห็นที่ 82 อยากให้แก้ตรงชื่อโรคนิดนึงนะครับ ไมโครพลาสมา ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดมาจากภาษาอังกฤษว่า Mycoplasma เป็นชื่อของแบคทีเรียสกุลนึง ซึ่งถ้าจะให้ถูกน่าจะไม่มี "ร" นะครับ เพราะลองค้นในกูเกิ้ลดูปรากฏว่าสะกดผิดกันมาเป็นทอดๆ >.< จากคุณ : Soloistz (Soloistz) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 00:41:56

ความคิดเห็นที่ 83 "มีแต่คน ไม่ฉลาด เท่านั้นแหละ ที่ไม่รักพระองค์ท่าน" พระอาจารย์ท่านหนึ่งเคยพูดไว้คะ. ขอพระองค์ทรงพระเจริญ หนูและครอบครัว รักและจงรักภักดี ต่อพระมหากษัตริย์ค่ะ จากคุณ : Melody Me เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 05:26:20

ความคิดเห็นที่ 84 ยังมีอีกหลายเรื่องนี่คะ จำได้ว่าที่นิสิตจุฬารับพระราชทานปริญญาบัตร แล้วจังหวะนั้นไฟดับจึงถ่ายรูปนิสิตคนนั้นไม่ได้ เมื่อประทานฯครบทุกคน จึงทรงโปรดเกล้า ให้นิสิตคนนั้นขึ้นรับอีกครั้ง ครั้งนั้นนิสิตจุฬาปิติเป็นอย่างมาก ยังมีอีกหลายเรื่องนะ ใครจำได้ แชร์หน่อยค่ะ ทรงพระเจริญ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 55 11:34:18 จากคุณ : อริชญ์ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 11:33:40

ความคิดเห็นที่ 85 อ่านเรื่องพี่ใหญ่แล้วขนลุก น้ำตาไหลเลยค่ะ ทรงพระเจริญ จากคุณ : gang (skhonchom) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 12:39:18

ความคิดเห็นที่ 86 ภาพจาก facebook ครับ จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 13:08:45

ความคิดเห็นที่ 87 ขอพระองค์และพระบรมวงศา ทุกพระองค์ ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน มีพระพลานามัยแข็งแรงสมบูรณ์ตลอดไป พระพุทธเจ้าข้า จากคุณ : berm&oh เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 13:13:41

ความคิดเห็นที่ 88 เมื่อในหลวงอยากเจอข้าพเจ้า ความทรงจำแสนปีติ'ยายบุญมา ศรีจันทร์' .................. "ทุก วันนี้เมื่อนึกถึงเรื่องราววันนั้นทีไร น้ำตาจะไหลทุกที นึกไม่ถึงว่าเราจะมีบุญขนาดนี้" เสียงสั่นเครือเพราะกลั้นน้ำตา แห่งความสุขเอาไว้ไม่อยู่ของ ยายบุญมา ศรีจันทร์ ขณะย้อนเรื่องราวที่ครั้งหนึ่งมีโอกาสเข้าเฝ้าฯ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว กว่า 10 ปีก่อน ยายบุญมา คือชาวนายากจน ใช้ชีวิตอันสุดจะลำเค็ญในหมู่บ้านหนองบัว ต.ดอนกอก อ.นาโพธิ์ จ.บุรีรัมย์ ชะตาชีวิตแขวนไว้กับดินฟ้าอากาศที่ไม่มีความแน่นอน พอหมดหน้านา ก็แทบหมดหนทางทำกิน มีเพียงทำ "ผ้าไหมมัดหมี่" เล็กๆ น้อยๆ ตระเวนขายไปตามพื้นที่ต่างๆ ทั่วภาคอีสาน ขายได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ยังดีกว่าอดตาย ทว่า "จุดเปลี่ยน" ครั้งสำคัญเกิดขึ้นในวันหนึ่ง ขณะเดินทางไปขายผ้าที่เมืองขอนแก่น ตลอดทั้งวันขายไม่ได้แม้แต่ผืนเดียว แต่เหมือนมีโชควาสนาได้พบขบวนเสด็จฯ ของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ไม่รู้ว่าสิ่งใดดลใจ ยาย บุญมาไปขอให้เจ้าหน้าที่สำนักพระราชวังช่วยเหลือ "ยายระบายความ ลำบากของชีวิตชาวนาให้เจ้าหน้าที่สำนักพระราชวังฟังว่ามันทุกข์ทรมานอย่างไร ในช่วงที่ทำนาก็ไม่รู้ว่า ฝนฟ้าจะเป็นใจหรือไม่ พอหมดหน้านาก็แทบจะไม่มีอะไรกิน ไม่มีอาชีพเสริม เรื่องราวทั้งหมดถูกบันทึกเอาไว้เป็นข้อมูล และล่วงรู้ถึงพระกรรณสมเด็จพระเทพฯ ในที่สุด" จากนั้นไม่กี่เดือน ทหารองครักษ์มุ่งหน้าไปที่บ้านยายบุญมา พร้อมกับความช่วยเหลือจากสำนักพระราชวัง โดยส่งเสริมให้ ชาวนาสามารถทอผ้ากันเป็นอาชีพเสริม จัดพื้นที่ปลูกหม่อนเลี้ยงไหมให้ทำกันอย่างจริงจัง แถมยังเอาวัวมาแจกให้ ชาวบ้านเลี้ยง "สมเด็จพระเทพฯ เคยเสด็จฯ มาเยี่ยมเยียนราษฎร มาทอดพระเนตรสิ่งที่พระองค์ท่านช่วยเหลือพวกเราไว้ถึงที่บ้านของ ยาย ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีแบบนี้" ยายบุญมาเล่า หลังจากสมเด็จพระเทพรัตน ราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงมีโครงการส่งเสริมให้ชาวบ้าน อ.นาโพธิ์ ทำผ้าไหมมัดหมี่ ขายเป็นรายได้เสริมในช่วงเวลาที่ว่างจากการทำนา โดยร้านภูฟ้าจะรับผ้าจากชาวบ้านที่นี่ไปขายทั้งหมด ต่อมาราวปี 2547 ยายบุญมานึกเบื่อผ้าลวดลายเดิมๆ วันหนึ่งจึงทอผ้าลาย 12 ราศี และเป็น 12 ราศี ที่ไม่ธรรมดา เพราะภาพ "สุนัข" ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของ "ปีจอ" ได้เลือกเอา คุณทองแดง สุนัขทรงเลี้ยงของในหลวง มาเป็นแบบ แล้วทำออกมาเหมือนตัวจริงมาก ผ้าไหมมัดหมี่ชุด 12 ราศี ที่มีคุณทองแดง อยู่ในนั้น ถูกส่งไปจำหน่ายที่ร้านภูฟ้าตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ หลังจากนั้นไม่ นานมีเจ้าหน้าที่จากสำนักพระราชวังมาบอกกับยายบุญมาว่า "ในหลวงทรงอยากพบ" "ตอนนั้นป้าตกใจมาก เจ้าหน้าที่เขามาบอกกับป้าว่า ป้าไปทำเรื่องอะไรไว้ ในหลวงอยากพบ คิดว่าคงเป็นเรื่องที่ถือวิสาสะ ไปทอผ้าไหมเป็นรูปคุณทองแดงแน่ๆ ชาวบ้านอย่างป้าก็ไม่รู้ว่ามันเป็นความผิดมหันต์ เรื่องราวใหญ่โตจนถึงพระเจ้าแผ่นดิน" ยายบุญมา เล่าด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า ตอนนั้นตกใจมาก รีบโทรศัพท์หาลูกว่า "แม่แย่แล้ว สงสัยจะโดนจับ เพราะทำผิดที่ ทำผ้าไหมมัดหมี่เป็นรูปคุณทองแดง" ทันทีที่ผู้เป็นลูกรู้ก็ตกใจ พยายามบอกแม่ให้ใจเย็นๆ กระทั่งถึงวันเข้าเฝ้าฯ ในหลวง แม้วัยจะล่วงเลยกว่า 70 ปีแล้ว ยายบุญมายังจำเหตุการณ์วันนั้นได้อย่างแม่นยำ วันนั้นในหลวงประทับอยู่กับคุณทองแดง "คำแรกที่พระองค์ท่านรับสั่ง คือ มานี่มาเร็ว มีเรื่องจะคุยด้วย ทำไมทำผ้าเป็นรูปทองแดงแบบนี้ เราก็ตกใจ นึกอยู่แล้วว่า ต้องเรื่องนี้ ก็ก้มลงกราบแล้วรีบทูลไปว่าที่ทำก็เพราะอยากจะสร้างสรรค์งานให้แปลกออกไป ชีวิตนี้ไม่เคยคิดจะล่วงเกิน เหนือหัวเลย คราวหลังจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ก็ขอร้องพระองค์ท่าน ในหลวงตรัสว่าทีหลังอย่าทำแบบนี้อีก อย่าให้คุณ ทองแดงไปอยู่กับสัตว์อื่น ถ้าจะทำต้องให้คุณทองแดงอยู่ตัวเดียว และทำแบบหลายๆ ท่าทาง" "พอได้ยินประโยคนี้ น้ำตาร่วงเลย เงยหน้าไปมองในหลวง เห็นพระองค์ทรงหัวเราะ เราก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ คือ นึกตลอด ว่าต้องถูกทำโทษ ตัวเองก็ทำใจเอาไว้แล้ว ยิ่งกว่ายกภูเขาออกจากอก ดีใจมากๆ พระองค์ท่านบอกว่าให้ทำลายคุณทองแดงออกมาอีกเยอะๆ เอาหลายอิริยาบถ ตอนที่เดิน ตอนที่วิ่งบ้างก็ได้ ที่สำคัญ เอา แบบตัวเดียว ตัวใหญ่ๆ ในหลวงให้หนังสือรวมภาพคุณทองแดงมาด้วยหนึ่งเล่ม บอกว่าถ้านึกไม่ออกก็ให้ดูภาพพวกนี้ ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนตายแล้วเกิดใหม่จริงๆ ป้าก็รับปากว่าจะทำมาถวายพระองค์อย่างสุดความสามารถ" ยายบุญมา บอกด้วยว่า แม้จะผ่านมานานแล้ว แต่ทุกครั้งที่นึกถึงเหตุการณ์วันนั้น ทำให้มีความสุข ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมี โอกาสได้รับใช้พระองค์ท่านใกล้ชิดเพียงนี้ เป็นบุญของชีวิตจริงๆ ทุกวันนี้จากชาวนายากจน สิ้นหวัง ยายบุญมากลับมายืนได้อีกครั้งด้วยอาชีพเสริมที่มาจากน้ำพระราชหฤทัยของ ในหลวง และสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี โดยร้านภูฟ้ารับผ้าไหมของกลุ่มแม่บ้านหนองบัวทั้งหมดไป จำหน่าย ทำให้มีรายได้เข้ากลุ่มแม่บ้านเดือนละเกือบ 2 แสนบาท ชุมชนเล็กๆ ที่แทบจะไม่มีความหวังอะไรหลงเหลืออยู่ กลับมาเป็นชุมชนที่เข้มแข็งได้อีกครั้ง นี่คือเรื่องราวของ "บุญมา ศรีจันทร์" ชาวบ้านตัวเล็กๆ แต่มีความทรงจำอันยิ่งใหญ่กับพระมหากษัตริย์ มหาราชแห่งแผ่นดิน..ทรงพระเจริญ ................. แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 55 13:26:09 จากคุณ : ลูซิเฟอร์ ณ รังสิต เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 13:14:01

ความคิดเห็นที่ 89 จะเป็นข้ารองบาททุกชาติไปค่ะ ขอจงทรงพระเจริญ จากคุณ : อ้อเอง (คั่วโฮะ) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 14:12:21

ความคิดเห็นที่ 90 รักในหลวงค่ะ และดีใจที่เปิดกระทู้นี้มามีคนรักในหลวงเต็มเลย จากคุณ : Esther เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 14:13:21

ความคิดเห็นที่ 91 อ่านเรื่องลุงวาเด็ง ขำมาก สัมผัสได้ถึงใจจริงของคุณปู่เลย 55+ อ่านเรื่องคุณยายตุ้ม แล้วน้ำตาไหลกลางแผนกเลยอ่ะ กั้นไม่อยู่จริงๆ เราอยากขอให้พระองค์อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของปวงชนชาวไทยไปตลอดจริงๆ   ไม่มีใครบนโลกนี้ ที่ทำให้เรารักโดยที่ไม่เคยได้รู้จักกันจริงๆ ไม่มีใครบนโลกนี้ ที่สามารถทำให้เรายิ้ม หัวเราะ หรือ ร้องไห้ เพียงแค่ได้อ่านเรื่องราวของเขาหรือเธอ มีเพียงพระองค์ผู้เดียวจริงๆค่ะ   เมื่อตอนเราเรียน มหาวิทยาลัย เราต้อง present อะไรก็ได้ เป็นภาษาอังกฤษ หลายคนต่างสรรหาเรื่องราว โน่น นี่ นั่น ที่ไม่เคยมีใครได้รู้ มา present กัน แต่เราและเพื่อนอีกคนนึง หลังจากคิดไตร่ตรองอย่างดีแล้ว เราทั้งคู่เลือกที่จะนำเสนอเรื่องราวของพระองค์ ที่เชื่อได้เลยว่าทุกคนรู้จักพระองค์ดีอยู่แล้ว แต่หลังจากที่เรา presentเสร็จ เชื่อไหม ที่เหลืออีก 48 คน ที่นั่งฟังกันนั้น มีน้ำตาแห่งความปลื้มปิติกันทุกคน รวมทั้ง professor ที่สอนเราด้วย ขนาดเป็นคนอเมริกันแท้ น้ำตายังไหลอ่ะ จากคุณ : pat_ok เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 14:56:44

ความคิดเห็นที่ 92 อ่านแล้ว น้ำตาไหล หมดกระดาษทิชชู่ ไปเป็นม้วน ด้วยความตื้นตันใจ ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน มีพระวรกายแข็งแรง ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ จากคุณ : BLue_BLooded (BLue_BLooded) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 16:29:53

ความคิดเห็นที่ 93 ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญยิ่งยืนนานเทอญ จากคุณ : pinkning เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 23:16:10

ความคิดเห็นที่ 94 ทรงพระเจริญ จากคุณ : PunPunJang2551 เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 11:49:03

ความคิดเห็นที่ 95 ผมจะร้องไห้เอา จากคุณ : AmericanAlternative เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 12:41:24

ความคิดเห็นที่ 96 ขอบคุณที่นำเรื่องดีดี มาให้อ่าน และจะช่วยบอกต่อไม่ว่าจะทางไดให้คนรุ่นหลังได้รู้ว่าท่านทรงงานหนักแค่ไหน พ่อเราทำทุกอย่างเพื่อเรา แต่ท่านเป็นพ่อที่ทำให้ทุกๆ คน ท่านจึงเสียสละใหญ่หลวงนัก เสียดายไม่เคยมีโอกาสได้เฝ้าปีหน้าจะขอไปเป็นธุลีเล็กๆๆ เฝ้าท่านสักครั้งเพื่อเป็นบุญของชีวิต จากคุณ : ปะเร่อปะเต่อ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 14:15:58

ความคิดเห็นที่ 97 หลายเรื่องอ่านเป็นร้อยรอบน้ำตาก็ยังไหล " ฉันรักพระเจ้าอยู่หัว " จากคุณ : ตัวเล็กฟันเหล็กรักเด็กใส่แว่น เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 55 14:28:39

ความคิดเห็นที่ 98 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว น้ำตาไหล ตื้นตัน จากคุณ : ขอเป็นหวานใจของนายแบดบอย เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 55 00:50:09

ความคิดเห็นที่ 99 ดีใจที่ได้เป็นประชาชนของในหลวง พระองค์เพียงองค์เดียว ทรงพลิกฟื้นแผ่นดินทั้งประเทศได้ เราเหล่าประชา ร่วมใจกันทำดีเพื่อพ่อหลวง เพียงคนละเล็ก คนละน้อย ย่อมพลิกให้บ้านเมืองสงบสุขได้เช่นกัน จากคุณ : ยิ้มกันไว้เถิด (KateMocha) เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 55 01:44:03

ความคิดเห็นที่ 100 จากคห. 28 เรื่องเล่าจากสมเด็จพระเทพฯ ในหลวงกับพระราชินีทรงเป็นคู่รักที่น่ารักมากกกกกกก นึกภาพออกแล้วขำตามเลยค่ะ จากคุณ : โสนน้อยเรือนพัง เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 55 02:01:43

ความคิดเห็นที่ 101 น้ำตา "ร่วง" จริงๆค่ะ แต่ยังไงก็ขอบคุณสำหรับเรื่องราวอันน่าตื้นตันใจนะคะ จากคุณ : เจ้าแม่กรูปรีทอง เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 55 13:54:00

ความคิดเห็นที่ 102 ขอเล่าบ้างได้ไหม เมื่อก่อนแปลกใจมากเลย แม่เราชอบเล่าให้ฟังว่า ในหลวงท่านมีบุญมากนะลูก ไม่ว่าท่านเสด็จไปที่ไหนๆ ถ้าแดดไม่ร่ม มีพระอาทิตย์ทรงกลด ก็ต้องมีฝนตก ตอนแรกที่ได้ฟังก็เฉยๆนะ เพราะตอนนั้นยังเด็กๆ ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเท่าไหร่ แต่ได้ยินพวก ป้าๆน้าๆ ที่เคยมีโอกาสได้ไปเฝ้ารับเสด็จ ชอบเล่าให้ฟังบ่อยมากๆ จนเมื่อปีนี้ได้ข่าวว่าท่านจะเสด็จมาทุ่งมะขามหย่อง เราเลยตั้งใจว่าจะไปให้ได้ เพราะเป็นครั้งแรกที่เราจะได้เห็นท่าน วันนั้น แดดร้อนมาก เรากับหลานพกร่มไปคนละคัน ยังกันไม่อยู่เลย ผู้คนนี่มามืดฟ้ามัวดิน ใส่เสื้อสีชมพูเพียบไปหมด เราได้ที่นั่งใกล้ๆกับสะพานที่เรือการแสดงพายลอดออกมานั่นแหล่ะ ระหว่างรอเวลาท่านเสด็จ ได้ยินจนท.ประกาศ ว่าท่านเสด็จออกจากศิริราชแล้วนะ สักพักได้ แดดที่ร้อนเปรี้ยงๆ อยู่ดีๆมีเมฆดำๆ เลื่อนมาบังพระอาทิตย์ไว้ แดดร่มทันที พวกเราที่มาเฝ้าต่างหุบร่มกันหมด พอท่านเสด็จมา เสียงผู้คนเปล่งเสียง ทรงพระเจริญดังมากกก น้ำตาเราไหลทันที ที่เห็นท่านโบกพระหัตถ์ช้าๆ พระราชินีท่านแย้มพระสรวลให้ เรารู้สืกเหมือนว่ามีอะไรมาจุกที่คอ ช่วงที่ท่านทรงทอดพระเนตรการแสดง ฟ้านี่แลบแปร๊บๆเลย ได้ยินเสียงพวกป้าๆที่ไปเฝ้านั่งข้างๆเราลุ้นกันอยู่ ว่าการแสดงจะล่มมั้ย เพราะลมเริ่มพัด ฟ้าเริ่มร้องกะว่าฝนซัดกระหน่ำแน่ๆ จนท่านเสด็จกลับ พวกเรา็ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีอยู่ฝนลงเม็ด ปรอยๆทันทีเลย เลยเข้าใจที่แม่เล่าให้ฟังแล้ว ว่าในหลวงท่านมีบุญมากจริงๆ อัศจรรย์สำหรับเรามากๆ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน จากคุณ : หนูนา TR เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 55 21:13:43