|
ดูยุ่งยากลำบากจังเลยเนาะ ยิ้มเข้าไว้ ไม่มีอะไรยากกว่าการยิ้มให้ปัญหา
ดูแล้วแม่เลี้ยงก็คงไม่รักเรา รักพ่อ เพราะคนรักกันพี่เชื่อว่าคงไม่ทำแบบนี้ พ่อกับแม่พี่เข้ากันไม่ได้ ตอนแรกแม่เลี้ยงก็ใช้พี่ ทำนั่นทำนี่ ทั้งที่มันทำเสร็จไปแล้ว ตอนนั้นประมาณ ประถมได้ พ่อเลยเรียกแม่เลี้ยงไปคุย งอนกันอยู่ไม่กี่วัน ก็หาย บ้านพี่อลวนอลหม่านกว่าน้องอีกมั้ง ลูกติดพ่อ ลูกติดแม่เลี้ยง ลูกใหม่ที่เกิดด้วยกัน
พี่เชื่อว่า ถ้าเค้ารักพ่อแม่เราจริง เค้าก็รักลูกด้วย คงไม่พูดจาอะไรให้เจ็บช้ำน้ำใจ รวมถึงเราก็ต้องทำตัวดีด้วย
ฝากถึงความเห็นที่ 7 เด็กบ้านนอก เค้าใช้ไม่เป็นจริงๆ ค่ะ มันดูยากลำบากมากเลย เคยไปสอนให้น้องๆ ที่พิจิตรใช้ น้องๆ ใช้กันไม่ได้เลย หัดกันอยู่กี่สิบครั้ง มันก็ไม่ชิน เราก็เลย เอ้าถ้าทำหกก็เช็ดกันนะ เก็บให้เรียบร้อย แล้วคนเป็นพ่อแม่เค้าก็เข้าข้างลูกตัวเองอยู่แล้ว เค้าไม่มาดุลูกคนอื่นนักหรอก อีกเรื่อง คนเราโตๆ กันแล้ว รักกัน ไม่มีกิน ก็ต้องทำงาน คิดจะมาให้เลี้ยงดูปูเสื่อ แต่เป็นหนี้เขาไปวันๆ มันไม่ได้หรอกค่ะ
ฝากถึงน้อง เราทำเท่าที่เราทำได้ค่ะ ปัญหาของท่าน ท่านเป็นผู้ใหญ่แล้วต้องเคลียร์เองนะ ถามท่าน มีแค่เราที่เป็นลูก ให้ความรักแก่กัน แค่นี้พอได้ไหม ช่วยกันทำมาหากิน ตั้งเป้าหมายเปลี่ยนจากตัวเอง เป็นความสุข การเรียน ของลูกได้ไหม เราก็แบ่งเบาภาระด้านการเงิน การงานแล้ว ตัดได้ไหมกิเลสภายนอก ถ้ามีแม่เลี้ยงแล้วทุกข์กว่าเดิม แล้วมีทำไม เค้าไม่ดีกับลูก ไม่ดีกับพ่อ พ่อทนเห็นได้อีกหรือ
---- ถ้ากลับไปเรียนได้ก็กลับไปเรียนนะคะ ถึงจะยากลำบากไม่ได้หลับไม่ได้นอน แต่ในอนาคต สิ่งนี้จะทำให้เราลืมตาอ้าปากได้ พี่ก็ไม่มีใครเลี้ยงหรอกค่ะ ทุกวันนี้ก็เลี้ยงตัวเอง อีกปีกว่าๆ ก็จะจบแล้ว ,, หนีออกจากบ้านมาเรียน อยู่คนเดียวตั้งแต่ ม.4 ได้เงินจากครูๆ เพื่อนๆ ช่วยกันมา
เป็นกำลังใจให้นะคะ
แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 55 15:25:45
จากคุณ |
:
Aris_L
|
เขียนเมื่อ |
:
9 ธ.ค. 55 15:21:22
|
|
|
|
|