PANTIP.COM : F13071623 ช่วยคิดหน่อย ถ้าอนาคตแต่งงานกันไปจะมีปัญหาไหมครับ ^^ [กุ๊กกิ๊ก]

ช่วยคิดหน่อย ถ้าอนาคตแต่งงานกันไปจะมีปัญหาไหมครับ ^^

ยาวเลยแหละครับ.... ปัจจุบันอายุ27ปีคบกับแฟนมา6ปี เค้าก็ชวนแต่งงานแต่ว่าที่ผ่านมานั้น ความสัมพันธ์ก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบทั้งวันเวลา..แต่ทำไมถึงชวนแต่งงานหละ

ย้อนหลังไป6 7 ปี ผู้หญิงคนนี้เป็นคนหน้าตาดีที่ ำมะทำโม เป็นคนเรียบร้อยและขยัน หนักเอาเบาสู้ มีสุขร่วมเสพมีทุกร่วมต้าน ข้อเสียอย่างเดียวคือ ไม่ยอมแพ้ใครฉันต้องดีกว่า อยากได้อะไรก็ต้องได้

ซึ่งข้อเสียเล็ก ๆ นี่ผมสามารถปิดมันได้ด้วย กำลังเงินที่ผมพอมีและสามารถหาได้มากขึ้น เมื่ออายุขึ้นเรื่อย ๆ ในช่วงแรก ๆ ความรักดูเป็นวิธีแก้ไขปัญหา แต่ต่อมาเงินคือทางออกที่ดีที่สุด

วันเวลาผ่าน ดูเหมือนว่ากำลังเงินของผมอาจน้อยลง ทั้ง ๆ ว่าตอนแรกนู้นนผมลำบากกว่านี้แต่เธอก็ยังอยู่ หลายครั้งที่ผมโดนด่าด้วยคำดูถูก เช่น เมื่อเธอเห็นแฟนเพื่อนซื้อของหรือขับรถที่ดีกว่า (คันละ7 8 ล้าน) เธอก็มักจะบอกเสมอว่าเธออยู่สังคมที่สูงส่ง ต้องได้ ๆ ทั้ง ๆ ตอนก่อนผมจนจะตายตอนนั้นยังยี่มอไซอยู่เลย นั่งรถเมล์ลม ก็นั่งกันมาได้

คำถามคือ...ทำไมผมยังรักผู้หญิงคนนี้อยู่ การกระทำต่าง ๆ ที่ออกมาจากตัวเธอ ก็ทำให้ผมเสียใจแต่เมื่อนึกย้อนไปถึงวันวานมันก็ทำให้เลิกไม่ได้ มันก็ไม่ใช่ผมไม่มีข้อเสียเลยทุกคนมีหมด แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันแค่บั่นทอนกำลังใจ

จน....มาถึงวันที่เธอบอกอยากจะแต่งงาน ผมก็คิดขำ ๆ อะไรว่ะ แต่งไรงานยังไม่ได้เงินเท่าไรเลย ถึงแม้จะมีบ้านมีรถไม่ต้องผ่อนก็เถอะน่ะ แต่มันกลับเป็นเรื่องจริงจังอยู่หลายค่ำคืน แม่ฝ่ายหญิงเรียกผมไปคุย(พ่อเธอหย่าจากแม่ไป ก่อนหน้านี้เคยคุยกันแต่ไม่จริงจังเท่านี้) สิ่งที่ถามผมมีมากมายสรุปคือ
-มีเงินเท่าไร -ถ้าแต่งงานไปลูกสาวจะไม่ทำอะไรเลย เพราะทำไม่เป็น ไม่เก็บขยะ ไม่กวาดบ้าน ไม่ถูบ้าน ไม่ซักผ้า ทำกับข้าวไม่เป็น ขยะหล่นที่พื้นก็จะไม่เก็บ ไม่รีดผ้า ไม่ล้างห้องน้ำ ไม่ปูทีนอน คือทุกอย่างในบ้านต้องพร้อมหมด ทำอย่างไรก็ได้ -แล้วแม่เค้าก็ขำ ๆ ไป เหมือนพูดเล่น ๆพูดตบท้ายว่า ลูกชอบใครแม่ก็ชอบคนนั้น <<< นั้นมันน่าจะเป็นคำพูดที่ตรงที่สุดที่แปลว่าไม่ชอบสิน่ะ

ไอ้เรื่องทั้งหมดที่กล่าวมาผมทำเองได้ครับ ไม่ซีเรียส หรือจะจ้างคนทำก็ได้ สิ่งที่ผมอยากรู้อีกอย่างคือเธอบอกว่า"การที่คุณรักผู้หญิงคนไหนสักคน คือทำให้ผู้หญืงคนนั้นสบายที่สุด ไม่ใช่มานั่งทนลำบาก ทำงานบ้าน ทำกับข้าว นั้นคือสิ่งที่เรียกว่า รักที่สุด"

ผมก็เคยคบมาไม่กี่คนน่ะ แต่ก็ไม่เคยนานเท่าคนนี้

ต่อ...

ทีนี้ผมก็พาเค้ามาบ้านผม ก็คุยกันเรื่องนี้แบบขำ ๆ หละครับ แต่มันก็ดูเหมือนจริงจัง เพราะที่บ้านก็บอกอายุก็จะเยอะแล้ว แต่งได้แล้ว

สิ่งที่แม่ผมตำหนิคือ มาบ้านนั่งไขว้ห้างไม่สนใจใคร
กินข้าวเสร็จก็ไม่เสนอตัวล้างจานก็ไม่ได้ให้ล้างแค่อยากเห็นน้ำใจ
ชอบดูถูกคนแถวบ้านให้แม่ฟัง เป็นคำแบบกระแทกเสียง จน ดำ เตี้ย อ้วน บลาๆ
เห็นอะไรก็อยากได้ไปหมด เครื่องเพชร ทองอะไร ตาลุก ๆ อันนี้แม่บอก

สุดท้าย... ทีนี้ไอ้เรื่องแต่งงานหน่ะ มันก็คงอีกยาวไกลหละครับ นิสัยผมก็ไม่ได้ดีอะไรก็น่าจะเหมือนผู้ชายคนอื่น ๆ บางทีผมหาสิ่งที่เธอต้องการไม่ได้ ผมโมโหผมก็ใส่กลับเหมือนกัน แต่ สมมติว่าถ้าผมต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้จริง ๆ คือขาดไปรู้สึกเหมือนชีวิตมันขาดอะไรไปอย่าง ปัญหาที่เกิดขึ้นมาจะเป็นยังไงบ้างครับ

ปล.ผมไม่เคยคบใครนาน เธอบอกว่าสิ่งที่เธอทำนั้นผู้หญิงคนอื่น ๆ เค้าก็ต้องการแบบนี้ทุกคน จริงไหมครับ

จากคุณ : puri puri pon pon

เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 55 03:21:01

ความคิดเห็นที่ 13

ยาวเลยแหละครับ.... ปัจจุบันอายุ27ปีคบกับแฟนมา6ปี เค้าก็ชวนแต่งงานแต่ว่าที่ผ่านมานั้น ความสัมพันธ์ก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบทั้งวันเวลา..แต่ทำไมถึงชวนแต่งงานหละ

-เพราะเขาคิดว่าน่าจะฝากชีวิตไว้กับคุณได้มั๊งครับ

ย้อนหลังไป6 7 ปี ผู้หญิงคนนี้เป็นคนหน้าตาดีที่ ำมะทำโม เป็นคนเรียบร้อยและขยัน หนักเอาเบาสู้ มีสุขร่วมเสพมีทุกร่วมต้าน ข้อเสียอย่างเดียวคือ ไม่ยอมแพ้ใครฉันต้องดีกว่า อยากได้อะไรก็ต้องได้

-คนเรามีทั้งข้อดีข้อเสียครับ ถ้าคุณรับข้อเสียของเธอไม่ได้ คุณไม่น่าจะปล่อยไว้ให้นานขนาดนี้

ซึ่งข้อเสียเล็ก ๆ นี่ผมสามารถปิดมันได้ด้วย กำลังเงินที่ผมพอมีและสามารถหาได้มากขึ้น เมื่ออายุขึ้นเรื่อย ๆ ในช่วงแรก ๆ ความรักดูเป็นวิธีแก้ไขปัญหา แต่ต่อมาเงินคือทางออกที่ดีที่สุด

-ผมว่าเงินทองไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุดหรอกครับ เป็นแค่การโยกย้ายปัญหามากกว่า

วันเวลาผ่าน ดูเหมือนว่ากำลังเงินของผมอาจน้อยลง ทั้ง ๆ ว่าตอนแรกนู้นนผมลำบากกว่านี้แต่เธอก็ยังอยู่ หลายครั้งที่ผมโดนด่าด้วยคำดูถูก เช่น เมื่อเธอเห็นแฟนเพื่อนซื้อของหรือขับรถที่ดีกว่า (คันละ7 8 ล้าน) เธอก็มักจะบอกเสมอว่าเธออยู่สังคมที่สูงส่ง ต้องได้ ๆ ทั้ง ๆ ตอนก่อนผมจนจะตายตอนนั้นยังยี่มอไซอยู่เลย นั่งรถเมล์ลม ก็นั่งกันมาได้

-คนเราเปลี่ยนแปลงได้เสมอครับ บางทีก็หลงไปยึดติดกับสิ่งอื่น

คำถามคือ...ทำไมผมยังรักผู้หญิงคนนี้อยู่ การกระทำต่าง ๆ ที่ออกมาจากตัวเธอ ก็ทำให้ผมเสียใจแต่เมื่อนึกย้อนไปถึงวันวานมันก็ทำให้เลิกไม่ได้ มันก็ไม่ใช่ผมไม่มีข้อเสียเลยทุกคนมีหมด แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันแค่บั่นทอนกำลังใจ

-เพราะคุณรักเธอไงครับ

จน....มาถึงวันที่เธอบอกอยากจะแต่งงาน ผมก็คิดขำ ๆ อะไรว่ะ แต่งไรงานยังไม่ได้เงินเท่าไรเลย ถึงแม้จะมีบ้านมีรถไม่ต้องผ่อนก็เถอะน่ะ แต่มันกลับเป็นเรื่องจริงจังอยู่หลายค่ำคืน แม่ฝ่ายหญิงเรียกผมไปคุย(พ่อเธอหย่าจากแม่ไป ก่อนหน้านี้เคยคุยกันแต่ไม่จริงจังเท่านี้) สิ่งที่ถามผมมีมากมายสรุปคือ
-มีเงินเท่าไร -ถ้าแต่งงานไปลูกสาวจะไม่ทำอะไรเลย เพราะทำไม่เป็น ไม่เก็บขยะ ไม่กวาดบ้าน ไม่ถูบ้าน ไม่ซักผ้า ทำกับข้าวไม่เป็น ขยะหล่นที่พื้นก็จะไม่เก็บ ไม่รีดผ้า ไม่ล้างห้องน้ำ ไม่ปูทีนอน คือทุกอย่างในบ้านต้องพร้อมหมด ทำอย่างไรก็ได้ -แล้วแม่เค้าก็ขำ ๆ ไป เหมือนพูดเล่น ๆพูดตบท้ายว่า ลูกชอบใครแม่ก็ชอบคนนั้น <<< นั้นมันน่าจะเป็นคำพูดที่ตรงที่สุดที่แปลว่าไม่ชอบสิน่ะ

-ข้อนี้ผมไม่อาจจะแนะนำได้ครับ แต่โบราณว่าไว้ว่า ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ ผมเคยไม่เชื่อคำนี้ แต่เชื่อเถอะ ไม่มากก็น้อย คนเรามักจะมีส่วนคล้ายผู้เลี้ยงดู

ไอ้เรื่องทั้งหมดที่กล่าวมาผมทำเองได้ครับ ไม่ซีเรียส หรือจะจ้างคนทำก็ได้ สิ่งที่ผมอยากรู้อีกอย่างคือเธอบอกว่า"การที่คุณรักผู้หญิงคนไหนสักคน คือทำให้ผู้หญืงคนนั้นสบายที่สุด ไม่ใช่มานั่งทนลำบาก ทำงานบ้าน ทำกับข้าว นั้นคือสิ่งที่เรียกว่า รักที่สุด"

-รักที่สุดของการอยู่ร่วมกัน การแบ่งปันทุกข์สุขกัน แต่ที่สุดของความรักคือการปล่อยให้เธอได้ทำในสิ่งที่เธอต้องการ แม้จะไม่มีเราก็ตาม

ผมก็เคยคบมาไม่กี่คนน่ะ แต่ก็ไม่เคยนานเท่าคนนี้

-ครับ ผมก็เคยคบมาไม่กี่คนครับ คบนานสุดก็เกือบห้าปีครับ

ต่อ...

-จัดไปครับ

ทีนี้ผมก็พาเค้ามาบ้านผม ก็คุยกันเรื่องนี้แบบขำ ๆ หละครับ แต่มันก็ดูเหมือนจริงจัง เพราะที่บ้านก็บอกอายุก็จะเยอะแล้ว แต่งได้แล้ว

-27 ยังไม่ถือว่าเยอะหรอกครับ โลกนี้ยังกว้างครับ ผมก็เพิ่งจะอายุ 27 เอง เยอะไม่เยอะมันขึ้นอยู่ว่าเทียบกับใคร หรือเทียบกับอะไร

สิ่งที่แม่ผมตำหนิคือ มาบ้านนั่งไขว้ห้างไม่สนใจใคร
กินข้าวเสร็จก็ไม่เสนอตัวล้างจานก็ไม่ได้ให้ล้างแค่อยากเห็นน้ำใจ
ชอบดูถูกคนแถวบ้านให้แม่ฟัง เป็นคำแบบกระแทกเสียง จน ดำ เตี้ย อ้วน บลาๆ
เห็นอะไรก็อยากได้ไปหมด เครื่องเพชร ทองอะไร ตาลุก ๆ อันนี้แม่บอก

-เคยมีคนพูดไว้ว่าความรักเป็นเรื่องของคนสองคน แต่การแต่งงานไม่ได้เป็นเรื่องของคนสองคน มีครอบครัวมาเกี่ยวข้องด้วย ผมขอเสริมว่าการอยู่ด้วยกันเป็นเรื่องของความรักของคนรอบตัวด้วยครับ ลองว่าครอบครัวไม่รัก ก็ลำบากใจครับ

สุดท้าย... ทีนี้ไอ้เรื่องแต่งงานหน่ะ มันก็คงอีกยาวไกลหละครับ นิสัยผมก็ไม่ได้ดีอะไรก็น่าจะเหมือนผู้ชายคนอื่น ๆ บางทีผมหาสิ่งที่เธอต้องการไม่ได้ ผมโมโหผมก็ใส่กลับเหมือนกัน แต่ สมมติว่าถ้าผมต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้จริง ๆ คือขาดไปรู้สึกเหมือนชีวิตมันขาดอะไรไปอย่าง ปัญหาที่เกิดขึ้นมาจะเป็นยังไงบ้างครับ

-ผมคงตอบไม่ได้หรอกครับว่าปัญหามันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ลองถามหัวใจตัวเองดูสิครับ ว่าคุณสามารถรักใคร แบบที่คุณให้เขาได้ทุกอย่าง อภัยเขาได้ทุกอย่างมั้ย

ปล.ผมไม่เคยคบใครนาน เธอบอกว่าสิ่งที่เธอทำนั้นผู้หญิงคนอื่น ๆ เค้าก็ต้องการแบบนี้ทุกคน จริงไหมครับ

-ไม่จริงครับ ผู้หญิงไม่ได้เหมือนกันทุกคน ผู้ชายก็ด้วย ความต้องการของคนเรามันต่างกันครับ

จากคุณ : ความน่าจำเป็น

เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 55 08:54:21