หลังจากนั้น เราก็กลับมานั่งคิด นอนคิดว่า หากเราปล่อยโอกาสครั้งนี้ไป อีกเมื่อไรจะได้พบกันอีก ยังไงก็ขอคุยให้มากกว่าสามประโยคหน่อยเถอะ
เราเลยส่ง message ไปทาง FB ว่า โออาทิตย์หน้าว่างไหม จะเลี้ยงข้าว ชวนน้องฝนมาด้วย โอตอบกลับมาว่าช่วงอาทิตย์นั้นเขาไม่ว่าง เพราะต้องกลับต่างจังหวัดไปหาพ่อแม่ อีกอาทิตย์เขาก็จะกลับไปเมกาแล้ว เราเลยบอกว่า ถ้าว่างวันไหน ก็บอก จะได้นัดเจอกัน ถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไร และเฝ้ารอด้วยความหวังลมๆ แล้งๆ ว่าเขาจะติดต่อกลับมา
และเราก็ผิดหวังอีกครั้ง จนรู้สึกว่าเจ็บและชินไปเอง.. เขาไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย ไม่ว่าทางไหน แล้วเขาก็บินกลับไปอเมริกา ดินแดนที่เวลาเดินช้ามาเมืองไทย 12 ชั่วโมง และเราก็เริ่มต้นการรอคอยอีกครั้งหนึ่ง..
จากคุณ |
:
winyin
|
เขียนเมื่อ |
:
16 ธ.ค. 55 23:37:06
|
|
|
|