นิทานก่อนนอนนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟ"เค้าก็อยาก เล่านิทานหลอกเด็กก่อนนอนเหมือนกันง่า"....
|
|
เห็นคนอื่น มีนิทานมาเล่า ไอเราก้เลยอยากเหล้า เอ้ย!!!เล่าบ่างง่ะ
งั้นเริ่มเลยละกัน
------------------------------
กาลครั้งหนึ่ง นานมาเเล้ว....
มีชายลุงคนหนึ่ง เป็นเจ้าของกิจการใหญ่โต๊โต .....พอๆ กะซีพี เลยดีเดียว(ว่าไปนั่น)
ตอนนี้เขาอะอายุมากเเล้ว หลักจากทำงานหนักมาทั้งชีวิต ก็ได้เวลา หยุดพักซักที
กิจการต่างๆ ก็ให้ลูกๆ หลานๆ ดูเเล...
เจ้าของกิจการ หน้าที่คือ รอรับเงิน ปันผล กำไร ผลประกอบการ ปีละหลายล้าน เอาไว้ เที่ยวกิน
เเละสนุกในยามว่าง
เเรกๆ ก็หมดไปกับการเที่ยว นวดกระปู๋...
ลงอ่าง...
แต่พอนานๆไป อายุ เริ่มเยอะ เริ่มรู้สึกว่า ของพวกนี้ มันช่าง เป็นความสุขจอมปลอมเสียนี่กระไร
ความสุขที่เขาถวิลหา
คือการได้นั่งสงบๆ
ฟังเสียงน้ำ เสียงลม
อาาา
ใช้ การตกปลา ยังไงหล่ะ
เขาค้นพบงานอดิเรกไหม่ การตกปลา อย่างสบายอารมณ์ โดยไม่ต้องกังวลเรื่องไดๆ
เขาเลือกคันเบ็ด อย่างดี จากบ้านนักตกปลา จากเมือง มินาโม ซิตี้(ไอ้บ้า นั่นมันโปเกมอน!!)
วันเเรก ของการตกปลา มันต้องวิเศษสุด เลือกโซฟาเอน สบายๆ เเล้วก็ขับรถไป ริมทะเล หาจุดตกปลา
ในที่สุดเขาก็เจอ จุดตกปลา
จอดรถ บอกคนขับ รถ ให้กลับไปก่อน เดี๋ยวเย็นๆ ค่อยขับมารับ
.
..
.
.
เเต่ทว่า ตรงนั้น มีคนตกอยู่ก่อนเเล้ว
เป็นลุงแก่ๆ ท่าทาง มอซอ
สวมเสื้อเก่าๆ นั่งตกปลา
"ให้ตายสิ ที่จริงอยาก ตกคนเดียว สบายๆ มากกว่านะ แต่เอาเถอะ มีคนนั่งคุยด้วยก็ดีเหมือนกัน"
ชายแก่คิด
บรรจง เอาเป็ดออกมาเเล้ว ตก ลงไป เว้นจังหวะ ห่างๆ ชายคนเดิม ตามมารยาท
.
.
ผ่านไป 15 นาที ปลา ก็ไม่กินเบ็ด เเต่ชายคนข้างๆ ได้มา 3 ตัวเเล้ว
.
.
."มาที่นี่บ่อยมั้ยครับ"
ชายแก่ เปิดบทสนทนา โดยเผื่อจะได้ถามว่า ตกยังไงให้ได้ปลา บ่อยๆแบบเขา
"อ้อ ผม ก็ตกปลา มาทั้งชีวิตเเหละครับ เพราะผมเกิดเเถวนี้"
มิน่าหล่ะ ถึงได้ ตกได้บ่อยมาก
"แบบนี้ก็ได้ปลาไปขาย รวยเลยสิ" ชายแก่เเซว
"อ้อ ผมไม่ได้ตกไปขายหรอกครับ ส่วนมาก ตกมาได้ก็เอาไปกิน ในครอบครัว ถ้าเหลือ ก็เอาไปฝากเพื่อนบ้าน แบ่งเพื่อนบ้าน กิน"
.
."ได้ไงกัน ถ้าไม่เอาไปขาย เมื่อไหร่จะรวยซะที มาต้องเอาไปขาย ขยายกิจการ เก็บเงินเป็นก้อน นำมาลงทุน ซื้อเรือเพิ่ม
จ้างคนงาน ทำเป็นกิจการประมง ส่งเข้าธุรกิจเเช่เเข็ง......"
วิญญาณ นักธุรกิจ เริ่มเข้าสิง ชายเเก่รู้สึก หัวเสีย เเละเสียดายเวลา ของ ชายตกปลาที่นั่งข้างๆ เขา นี่ถ้า ทำเเบบที่เขาคิด
ป่านนี้ ชายคนนี้ที่นั่งตกปลากข้างๆ เขาคงรวยไปแล้ว
"เมื่อไหร่จะรวยซะที....งั้น ผมมีข้อสงสัยคือ ทำไมต้องรวยด้วยครับ" ชายแก่ท่าทางมอซอ พูดอย่างสุภาพ
"ทำไมต้องรวยงั้นเหรอ" ชายเเก่รู้สึกเหนื่อยหน่าย กับ คำถาม อันไร้หัวคิดเช่นนี้
"ถ้าเรารวย เราก็จะมีเงินเยอะเเยะ อยากได้อะไรก็ได้ ดูอย่างผม สิ ผมทำงานหนัก มาทั้งชีวิต จนรวยมาได้ ขนาดนี้
เเล้วพอรวย เราก็จะมีเวลาว่างที่จะทำอย่างอื่น มากมาย ถึงขนาดมีเวลา ว่าง มานั่งตกปลา สบาย อารมณ์
แบบที่เห็นอยู่นี่ไง "
.
.
ชายแก่ มอซอ ยิ้มอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะ พูดเบาๆ อย่าเอื้ออาทร
.
.
"เหมือนที่ผมนั่งตกปลา อยู่ตอนนี้ใช่มั้ยครับ"
.
.
.
ชายเเก่นักธุรกิจเงียบ....ไม่ใช่เงียบเพราะปลากไม่ยอมกินเบ็ดของเขา
เเต่ที่เขาเงียบเพราะ.....
เขาอยากนั่งตกปลาอย่างสบายอารมณ์ นั่นเอง
------------------------------
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.....
สอนให้รู้ว่าอะไรฟะ...
อืมม ให้รู้ช่วยบอกผมทีครับ ว่ามันสอนให้รู้ว่าอะไร
| จากคุณ |
:
อิโอริ ริวเก็นไซ  
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 ธ.ค. 55 21:57:11
|
|
|
| 
