 |
ขออ่านแล้วค่อย ๆ ตอบ พร้อมจัดเรียงบรรทัดใหม่ให้อ่านง่าย ๆ นะ
ปล.ความจริงพิมพ์ติดกันแบบนี้ไม่ค่อยอยากอ่าน แต่เห็นว่าเป็นเรื่องของเพื่อนร่วมวิชาชีพเลยต้องอ่าน T^T
..........................................................
...วันนี้ผมนี้เรื่องอยากให้เพื่อนๆแสดงความคิดเห็นกันหน่อยครับ
-ได้ครับ แต่ถ้าใครแสดงความคิดเห็นที่ไม่ถูกใจก็อย่าดราม่านะครับ
คือ ผมมีอาจารย์อยุ่คนหนึ่งเป็นอาจารย์ที่จะไม่ทำอะไรเลยครับ เวลาเข้าไปเรียน นะครับ เขาจะให้พวกผมและเพื่อนอ่านหนังสือกันเองพออ่านเสร็จแล้วก็ อาจารย์คนนี้ก็จะให้ตอบคำถามในหนังสือต่อ พอตอบเสร็จเขาจะเรียกเก็บงานไปครับตอนแรกที่เรียนกับอาจารย์คนนี้ครั้งแรกผมคิดว่าแกจะเอาไปตรวจเองแต่ไม่เลยครับอาจารย์เก็บไปจริงแต่ก็ส่งคืนแบบตรวจกันเอง
-จะว่าไม่ได้ทำอะไรมันก็ไม่ถูกเสียทั้งหมดนี่ครับ อย่างน้อยเขาก็สั่งงานคุณ ส่วนเรื่องวิธีการสอนผมไม่ขอก้าวก่าย เพราะครูแต่ละคนมีวิธีที่ต่างกัน
ก็ไม่ได้คิดอะไรนะตอนนั้น ก็ก้มหน้าทำตามที่จารย์บอกแต่ผมเริ่มมาสังเกตความน่าเบื่อของเขานี้ล่ะครับ คือเขาจะไม่ทำอะไรเลย เพราะแกจะใช้นักเรียนทำให้หมด ไม่ว่าจะเอาเอกสารไปส่ง ไปซื้อของนอกโรงเรียน ไปซื้อรองเท้าให้อาจารย์ ไปซื้อน้ำยามจารย์หิวน้ำ ก็ต้องไปครับ ตรวจงานนักเรียนก็ต้องตรวจกันเอง พอตอนเฉลยงานนักเรียนก็ต้องมาเปิดหาคำเฉลยกันเองแกจะรอเก็บคะแนนอย่างเดียวผมก็มานั้งคิดว่าแค่อาจารย์หาคำเฉลย ก,ข,ค ไว้ก่อนนี้มันยากมากหรอครับถึงต้องให้นักเรียนมานั้งตรวจกันเองมาหาคำเฉลยเองสอนก็ไม่สอน เรียน 4 ชั้วโมงสอนไม่ถึง ทำงานให้อาจารย์ ก็หมดไปละ 3 ชั้วโมงกว่าๆ -*-
-ปกติผมก็มีไหว้วานนักศึกษาของผมให้ไปซ์้อของให้บ้างนะครับ ส่วนเรื่องทำงานให้อาจารย์ ผมชักสงสัยว่างานอะไรครับ ไม่แน่ใจว่างานซื้อของหรือไม่ แล้วเคยคุยกับอาจารย์ท่านหรือยัง เรื่องที่ไม่พึงพอใจในนิสัยเขาครับ
แล้วก้ความลำเอียงนี้ไม่ต้องพูดถึง วันนั้นทำแบบสอบถามครับพวกเพื่อนห้องผมก็นั้งทำกันทั้งห้อง ช่วยงานอาจารย์ต้นชั้วโมง เกือบจบชั้วโมงพอหมดชั้วโมงจารย์ก็ให้คะแนนทั้งห้อง คนละ 1 คะแนนก็โอเคนะแต่มันไม่จบแค่นั้นครับ เขาบอกอีกมีคะแนนชอบส่วนตัวให้เพิ่มอีก 5 คะแนนอีก 5 คนเออผมก็มานั้งคิดทำงานก็ทำทั้งห้องนักเรียนทุกคนก็ช่วยงานกันหมดทุกคนยังมีคะแนนชอบส่วนตัวอีกผมก้คิดว่าอะไรว่ะจารย์อะไรทำตัวแบบนี้เนี้ย
-บางทีความคาดหวังกับความเป็นจริงมันก็ต่างกันลิบลับครับ บางทีผมก็คิดนะว่า นักเรียนอะไรวะ วัน ๆ ไม่ทำอะไร เอาแต่จ้องจับผิดอาจารย์ โลกมีสองด้านเสมอครับ
แต่ยังไม่หมดแค่นั้นนะครับนี้ผมโดนมากับตัวเองเลย
-ยังไม่หมดอีกเหรอครับ...โอ้วววววววววววววววว
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั้นอาจารย์คนนี้มีงานเขาก็มาใช่ผมไปซื้อของนะคือแกต้องใช่กระดาษ a4 จำนวน 5 รีมโอเคก็เดินไปซื้อนะ ร้อนก็ร้อนเหนื่อยก็เหนื่อยแดดก้ไม่รุ้จะแรงไปไหนร้านก็อยู่ไกลซื้อกลับมาจารย์ก็ไม่พูดไรนะผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เข้ามาช่วยงานเพื่อนในห้องต่อบอกตามตรงไปซื้อมาเหนื่อยๆมากๆ แล้วพอเรียนกะจารย์อีกรอบผมนั้งทำงานอยุ่ก็คิดได้ว่ากระดาษงานต้องแม็กแล้วส่งอ่ะนะผมก็ไม่มีแม็กก็เดินถามขอยืมเพื่อนเพื่อนก็บอกว่าไม่มีกันผมก็เลยเดินไปหาอาจารย์ที่กำลังคุยกับอาจารย์อีกคนหนึ่งผมก็เข้าไปขอดีๆนะ พูดว่า ขอโทษครับอาจารย์ผมขอยืมแม็กหน่อยได้ไหมครับ จารย์มองหน้าผมแปปหนึ่งแล้วก็บอกมา ว่า ไม่ให้ยืม ผมอึ่งมากคือแบบว่าอะไรว่ะ แม็กตัวเดียวคุณอาจารย์จะห่วงอะไรนักหนาลูกแม็กเงินคุณอาจารย์ก็ไม่ได้ซื้อเองผมก็เดินกลับไปแบบเสียความรู้สึกมากก็มานั้งคิดนะงานเราก็ช่วยอาจารย์ใช่ไปซื้อของไกลๆ ไม่เคยบ่น กับแค่ขอยืมแม็กมาแม็กงานส่งแค่นี้ไม่ให้เรา
-ทุกครั้งที่นักศึกษามายืมวัสดุสำนักงาน ผมก็ไม่ให้นักศึกษายืมวัสดุสำนักงานครับ ไม่ได้หวง แต่ต้องการให้เรียนรู้ว่าคุณต้องเตรียมพร้อมให้เรียบร้อย ไปทำงานจริงมันหนักหนากว่านี้ก็มีครับ จะว่าไม่เคยบ่นก็คงไม่ได้ เพราะตอนนี้คุณก็มาบ่นให้ชาวสยามอ่านอยู่
ตอนนี้กลายเป็นเกลียดหน้าเลยครับเจอแทบจะไม่ยกมือไหว้
-แม่ผมไม่เคยสอนผมว่าเกลียดใครแล้วอย่าไหว้ สอนเสมอว่าเราเป็นเด็กต้องไหว้ผู้ใหญ่ ต้องมือไม้อ่อน ไม่ว่าจะเกลียดเขาอย่างไร แล้วผมก็มักสอนนักศึกษาผมเสมอว่า ถ้าอยากให้ใครไหว้เรา เราต้องไหว้เขาก่อน ถ้าอยากให้ใครยิ้มให้เรา เราต้องยิ้มให้เขาก่อน
เพื่อนผมก็โดนนะ เพื่อนผมชื่อ บิว กับ กอฟ คือจารย์เขาใช่งานเจ้าบิวให้ไปซื้อของให้เขานอกโรงเรียน แล้วก็บอกให้ กอฟ เพื่อนผมไปเป็นเพื่อนเจ้าบิวแล้วก็สั้งเพื่อนในห้องให้ทำงานไปก่อนตอนแรกก็ดูเหมือนจะไม่มีปัญหานะตอนกลับมาเอาของมาให้อาจารย์นี้สิ อาจารย์เขาก็บอกเจ้าบิวว่าไปนั้งทำงานก่อนเพราะไปซื้อของให้เขาและอีกคำสั้งก็ออกมาคนที่ทำงานก่อนก็ส่งงานได้แล้วรวมทั้งเจ้ากอฟด้วยไอ้กอฟเพื่อนผมถึงกะ งงครับ คือคุณอาจารย์ให้กอฟไปเป็นเพื่อนเจ้าบิวแล้วทำไมเจ้ากอฟถึงไม่ได้ทำงานเหมือนเจ้าบิว ตกลงวันนั้น ไอ้กอฟเพื่อนผมไม่มีคะแนนเก็บครับเพราะงานไม่ได้ทำเพราะไปเป็นเพื่อนเจ้าบิวตามที่อาจารย์สั้ง
-แล้วเจ้ากอฟได้ทักท้วงอาจารย์เขารึเปล่าครับว่าไปกับเจ้าบิว
นี้ยังแค่นิดหน่อยนะครับเรื่องอาจารย์คนนี้ยังมีอีกเยอะ
-แล้วข้อดีเขาพอจะมีบ้างมั้ยครับ
ก็แค่อยากจะถาม เพื่อน พี่ๆ น้องๆ ว่าถ้าเจออาจารย์แบบนี้จะทำยังไงกันล่ะครับผมตอนนี้นะความรู้สึกอยากเอาขี้ขว้างใส่บ้านเขามากติดไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน -*-
-ผมก็อยากถามกลับว่าถ้าคุณเป็นครูแล้วเจอนักเรียนอยากเอาขี้ขว้างใส่บ้านคุณ คุณจะทำอย่างไร
...............................................................
พูดตรง ๆ นะครับ ตอนแรกผมอ่านดูรู้สึกว่าคุณเป็นนักเรียนที่ดีนะครับ ถึงแม้จะคิดเล็กคิดน้อยไปบ้าง ทำอะไรแล้วหวังผลตอบแทนบ้าง
แต่ตอนสุดท้ายนี้ผมรู้สึกอยากเอาขี้ไปขว้างใส่บ้านคุณจริง ๆ ครับ ติดที่ไม่รู้ว่าบ้านคุณอยู่ที่ไหน
ถ้าคุณเป็นคนดีอยู่แล้ว ผมอยากขอให้คุณทำดีแบบเดิมต่อไปครับ อย่าน้อยเนื้อต่ำใจในสิ่งที่คุณไม่ได้รับกลับมาเลยครับ สังคมไทยยังต้องการคนดี ๆ อีกเยอะครับ
ส่วนเรื่องอาจารย์ท่านนั้น ผมแนะนำให้คุณปรึกษาหัวหน้าแผนกที่อาจารย์ท่านนั้นสังกัดอยู่ครับ แล้วผู้ใหญ่เขาจะคุยกันให้เองครับ
| จากคุณ |
:
ความน่าจำเป็น   
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 ธ.ค. 55 18:58:34
|
|
|
|
|
นิสัยแย่ๆของอาจารย์
