ขอเล่าประสบการณ์ของเราเกี่ยวกับ....(อดีต)เพื่อนคนหนึ่งให้ฟังค่ะ

ขอบอกว่ายัยนี่เป็นเพื่อนตอน ม.ปลายของเรา มันชวนเราให้ไปแอดราชมงคลธัญญะ
เพราะมันเรียนมหาลัยเพื่อนบ้าน มันว่าอยากอยู่กับเพื่อน เราก็โอเค แล้วพอเราได้เข้า
เรากับมันก็แชร์ห้องอยู่ด้วยกัน ตอนแรกมันจะออกจากห้องทุกวัน ตอน3-4ทุ่ม เพื่อไปมหาลัย
เราก็ต้องอยู่คนเดียว เราก็โอเค ไม่ถาม เพราะมันไม่ใช่กิจที่เราต้อง:-) มันออกไปทุกวัน
จนเราไม่ชอบใจ แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร พอเราต้องไปทำกิจกรรมของมหาลัย กลับดึก
มันต้องอยู่คนเดียว มันโทตามเรากลับห้อง ยิ่งกว่าแม่เราโทตามลัทกลับบ้าน มันโทหาลัทยิกๆ
พอเสร็จเราก็รีบกลับ เพราะไม่อยากให้มันรอ

เวลามันมีงาน รายงาน หรือห่าไรก็ตาม มันก็ต้องให้เราช่วยทำ เราก็ต้องทำ ช่วยหาข้อมูล
เวลามันมีปัญหากับเพื่อนที่มหาลัย เราก็รับฟัง ถึงยังไงก็คบกันมาหลายปี เวลามันอยากยืมเสื้อลัท
ลัมก็ให้มันใส่(แต่เราซักเองทุกคครั้ง) มันอยากใช้กระเป๋าเราเราก็ให้มันยืม รองเท้าลัท มันต้องการยืม
เราก็ให้มันยืม แม้สภาพรองเท้ามันจะแย่และยับเยินแค่ไหน เราก็ไม่เคยว่า แล้วมันก็เป็นพวก
ขอครั้งเดียวจบ ส่วนครั้งต่อๆมา มันก็เอาไปใส่หน้าตาเฉย พอเรารู้ มันก็พูดแค่ว่า กุยืมนะ แต่เราก็ไม่ว่าอะไรมันเลย
แค่เตือนๆมันเท่านั้น

แต่หลังจากนั้นเรากับมันก็เริ่มมีปัญหากัน เริ่มตั้งแต่โน้ตบุ้คมัน มันว่าโน้ตบุ้คมันเปิดไม่ติด มันว่าเราทำ
ทั้งๆที่เราไม่เคยจะจับของมันสักที ถ้าไม่ขอมันก่อน อีกอย่างเราก็ใช้แบบระวังด้วยเพราะมันไม่ใช่ของเรา
แล้วมันก็ไม่ค่อยอยู่ห้อง ชอบไปอยู่ห้องเพื่อน จนกระทั่งมันมาถามลัทว่าเราอยากย้ายออกไหม
เรารู้เลยว่ามันเอาเพื่อนมันมาอยู่ด้วยแทนเรา แต่เพราะห้องนั้นเป็นชื่อของเรา เราเลยบอกว่าไม่ออก เพราะห้องนี่
เป็นชื่อกุ แล้วอีกอย่างอยู่นี้ก็สบายดี แล้วเรากับมันก็ยิ่งตึง เพราะเหมือนมันอยากให้ลัทออก แต่ลัทไม่ออก

แล้วมันมาโพล้ะตอนที่เราเลิกเรียน แล้ววเข้ามาซักผ้าตาก เราเป็นราวแบบสองชั้น เราตากเสื้อเพหนือกางเกงนอนที่มัน
ตากเอาไว้ มันมาถึงด่าเราว่า เราไม่มีจิตสำนึก ไม่รู้เลยเหรอว่านี่เป็นก่งเกงมัน กำลังจะแห้ง เราเอาเสื้อมาตากน้ำหยดใส่
มันก็ไม่แห้ง ตอนนั้นลัเราถึงกับอึ้งเลยว่าเรื่องแค่นี้นี่น่ะ เมิงเอามาเป็นเรื่อง หลังจากนั้นเรากับมันก็ไม่คุยกันอีกเลย
มันไปโพสลงเฟซว่า'อยากย้ายหอ' แล้วก็มีเพื่อนมาถามอะไรทำไม ยัยนั่นนั้นก็ว่าเพราะคนมันเอี้ย
เราได้อ่านโครตเสียความรู้สึกกับยัยนั่นนั่นเลย มันด่าลับหลังเราแบบไม่มีชิ้นดี

มันย้ายไปอยู่หอเพื่อนประมาณอาทิตย์หนึ่ง แล้วก็ย้ายออก แล้วมันก็โพสด่าเราในเฟซแทบทุกวัน ถึงมันไม่พูดตรงๆ
ลัทก็รู้ว่ามันด่าเรา แต่เราก็ไม่สนใจเลย ปล่อยมันไป อีกอย่างคือค่าห้องงวดสุดท้ายที่มันต้องแชร์กับเรามันก็ไม่จ่าย
ประมาณ 4000 กว่า เราต้องจ่ายเอง เราไม่ไปทวงมัน ถือว่าหมดกรรมกันสักที ต่างคนต่างไป

ถัดจากที่มันย้ายออกประมาณ 1อาทิตย์ ก็มีเพื่อนมาถามเรื่องลัทกับอิดอกนั่น แต่ลัทก็ไม่พูดอะไรมาก ถือว่าต่างคนต่างไปแล้ว
แต่มันนี่ดิมันไม่ต่างคนต่างอยู่กับเรา มันมาขอโทษเรา บอกกับลัทว่ามันผิดเอง อยากให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ลัทไม่สนใจ
แต่มันก็ไม่เลิกยุ่งกับลัทเลย มันยังมาพูดขอความเห็นใจจากเรา ให้เราให้อภัยมัน ลัเรานี่แบบโครตเกลียดมันเลย
คือเมื่อก่อนมันด่าเราลับหลังแบบไม่มีชิ้นดี แต่เดี๋ยวนี้มันกลับมาพูดดีกับเรา

ยัยนี้นี่โครตกลับกลอกเลย

จากคุณ	: แสงดาวฝั่งตะวันออก
เขียนเมื่อ	: 21 ธ.ค. 55 03:16:02

bookmark

เก็บเข้าคลังกระทู้

ส่งต่อกระทู้

พิมพ์

หน้าหลัก

กระทู้ก่อนหน้า

กระทู้ถัดไป