ความคิดเห็นที่ 8 |
 |
ดีครับ จะได้ไม่มีใครมายืมเงิน อิ อิ
งานที่ผมทำ จำเป็นต้องนั่งรถเมล์ รถประจำทาง สะดวกกว่ารถยนต์ล้านเปอร์เซ็นต์ แต่โดนดูถูกแม้กระทั่งคนใกล้ชิด พ่อแม่ตัวเองยังไม่วาย ถามตลอดว่า มีเงินใช้หรือปล่าว (ที่บ้านอยากให้ทำงานราชการหรืองานประจำ ซึ่งเมื่อก่อนก็ทำแต่ตอนหลังไม่ค่อยถนัด เลยออกมาทำงานส่วนตัว) ตอนนี้ขนาดว่างานเพิ่งเริ่มต้น ก็มีรายได้มากพอจะซื้อรถเงินสดคนละไม่มากไม่น้อยสบาย ๆ แต่เราชินกับความจน ความธรรมดาจนเป็นนิสัยแล้วมั้ง เลยอยู่กับมันอย่างมีความสุข
ตอนกลับจากเมืองนอกใหม่ ๆ ไปยืนดูเครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดนึง (ตอนนั้นพ่อให้ pocket money มาก้อนนึง ไม่มากไม่น้อย) กะว่าเอาแน่ ๆ พนักงานยืนขายของให้เจ๊คนนึงเป็นชั่วโมงเลย ไอ้เราแต่งตัวธรรมดา ก็พยายามไปยืนเลียบ ๆ เคียง ๆ แต่ก็ไม่กล้าไปแทรก พนักงานมันพล่ามจนน้ำลายแตกฟองเป็นนานสองนาน สุดท้ายเจ๊ไฮโซแกไม่เอาซะงั้น ไอ้พนักงานขายตัวดี คงอารมณ์เสีย ไม่มองเราแม้แต่นิด เดินหายไปเฉยเลย เราก็ไม่ตามแล้ว คิดเล่น ๆ เออ.........มาพูดกับกรูแค่สองคำ ก็ซื้อแล้ว เพราะเล็งไว้ตั้งแต่ก่อนไปเมืองนอก เราผิดที่ไม่ไปตื้อถามมัน แต่มันก็น่าจะมีหัวใจบริการในฐานะพนักงาน ควรให้บริการกับลูกค้าในทุกระดับ
ถ้าเราไม่คิดมาก ก็อาจจะได้เห็นมุมมองดี ๆ ในการมีชีวิตธรรมดา ๆ นะครับ เช่น ผมไม่ขับรถ ก็มีโอกาสได้ลงไปตามข้างทาง ซัดอาหารอร่อยเทพ ๆ ราคาถูก ของดี ราคาถูก ตามที่บางที่ที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ อย่าคิดมากครับ เหรียญมีสองด้านเสมอ
| จากคุณ |
:
บู๊ล้างผลาญหวานหยดติ๋ง
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ธ.ค. 55 12:39:02
A:115.87.76.146 X: TicketID:202545
|
|
|
|
