ตอนมัธยมเคยคุยกับเพื่อนว่าใครจะมีครอบครัวไปก่อน คิดว่าเป็นคนนั้น คนนี้ อะไรเรื่อยเปื่อย พอเร่ียนมหาวิทยาลัย ความเป็นผู้ใหญ่ก็เริ่มต้น อยากเรียนให้จบสูง ๆ แต่ตั้งไว้ว่าเรียนจบ ป.โท ทำงานเก็บเงินก่อน คิดว่าสักอายุ 28-29 กำลังเหมาะ แต่หลังจากเรียนจบ ได้รู้จักหนุ่ม ๆ มากหน้าหลายตา พูดคุย อ่ะ ตกลงคบกัน ตอนนั้นอายุ 24 บริสุทธิ์ผุดผ่องไร้ราคี แฟนคนนั้นเป็นรุ่นน้อง (กินน้องรหัส) 55+ ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายก็คบไปเรื่อย ๆ ไม่ได้รีบเพราะเราก็ทำงานแล้ว แต่ ผช.ก็พาเราไปรู้จักกับที่บ้าน แม่ ผช. โอเค กับเรามาก ซึ่งแรก ๆ ท่านก็ดูเหมือนไม่ค่อยจะถูกใจเท่าไร แต่ด้วยความที่เราไม่หยิ่งกับผู้ใหญ่ ช่วยเหลืองานเท่าที่ช่วยได้ ท่านก็เอ็นดูจนเคยถามว่าจะมาอยู่บ้านแม่เลยไหม แม่จะได้ไปขอกับที่บ้าน แต่ ผช. (แฟน ณ ตอนนั้น) ก็บอกยังไม่พร้อม ในใจเราก็ไม่พร้อมเหมือนกัน ก็ไม่ได้ตอบท่าน ก็ได้แต่ยิ้ม ๆ จนในที่สุดก็ต้องเลิกเพราะแฟนติดเที่ยวหนัก ติดผู้หญิง แม่แฟนบอกว่าให้อดทน แต่เราค่อนข้างเป็นตัวของตัวเอง เลยบอกกับแม่แฟนว่า ไม่ไหว รับไม่ได้ ขอออกมาดีกว่า
หลังจากเลิกกับแฟนคนแรก ก็มีเข้ามาเรื่อย ๆ แต่ก็คบได้ไม่เคยนาน ปีรัก ปีเลิก จนไม่อยากคบใคร ไม่โทษคนที่เข้ามา อาจจะเจอดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ปน ๆ กันมา
ทุกวันนี้ 31 ล่ะ ยังไม่มีวี่แววเลย คนที่ทำงานก็บอกว่าลดสเปคลงมาหน่อยสิ อย่าเลือกเยอะ เอ่อ...บอกเขาไปว่าไม่เคยมีสเปคเลย....( หนุ่ม ๆ ที่เคยเข้ามา ส่วนใหญ่บอกตรงกันว่า เราเป็นคนไม่สวยมาก แต่มีเสน่ห์ น่ารัก คุยสนุก) แต่ว่าพฤติกรรมตอนนั้นมันก็เป็นช่วงวัยที่สนุกเราก็สนุกกับช่วงเวลานั้นเต็มที่ แต่ทุกวันนี้ เราเจออะไรมาไม่ใช่น้อย หรือง่าย ๆ เจอมาเยอะ เจ็บมาแยะ พฤติกรรมที่ล้น ๆ ฮา ๆ ทะลึ่งก็เบาลงไปเหมือนกัน เรามันประเภท ตลกลามกนิด ๆ ก็ไม่ค่อยได้คิดกับเรื่องแต่งงานเท่าไร ในใจลึก ๆ ก็มีได้นะ ฮ่าๆ
จะว่าไป สมัยนี้ 35 ก็ยังถือว่าไม่เยอะสำหรับเรา เป็นอะไรที่ค่อนข้างพร้อมกับวุฒิภาวะคนรุ่นใหม่ เพราะคนรุ่นใหม่ทำงานกันในช่วงอายุ 25 ขึ้น การตัดสินใจ อารมณ์ การควบคุมสติ จะเริ่มดีขึ้น ควบคุมสถานการณ์ต่าง ๆ ได้ง่ายขึ้น สังเกตจากตัวเองเพราะเป็นคนใจร้อน ขี้หงุดหงิด แต่โกรธง่ายหายเร็ว ผิดก็ยอมขอโทษโดยไม่มีทิฐิ คงเป็นเพราะพฤติกรรมเราในช่วงนั้น ๆ ด้วยทำให้เราโสดจนทุกวันนี้ ฮ่าๆๆ
จากคุณ |
:
august20
|
เขียนเมื่อ |
:
23 ธ.ค. 55 19:57:02
|
|
|
|