แชร์ประสบการณ์ดีๆสมัยเรียนต้อนรับวันคริสมาสตร์ ^__^

สำหรับเรา เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ว่าเมื่อไร่ที่นึกถึงก็จะทำให้ยิ้มออกทุกที
ไหนๆก็ถึงวันคริสมาสตร์แล้ว อากาศก็เย็น ใครว่างๆอะไรยังไงก็มาอ่านฆ่าเวลาละกันค่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เรื่องมีอยู่ว่าตอนงานกีฬาสีโรงเรียน ปกติ ม1 จะต้องขึ้นแสตนด์ แล้วก็จะมีพี่ ม5 (ที่อยู่สีเดียวกัน) มาคอยรับผิดชอบ ตอนนั้นเราก็ยังเป็นเด็กหน้าตาธรรมดา ใส่แว่นบ้างบางวัน แล้วยังตัดผมสั้นเท่าติ่งหู (เป็นโรงเรียนรัฐค่ะ เค้าเลยเข้มงวดมาก) ทีนี้พอเลิกเรียนก็ต้องขึ้นแสตนด์ ซ้อมร้องเพลง ตะโกนกันร้องกันจนคอแสบไปหมด และทุกครั้งก็จะมีพี่มาโวยวายใส่ แบบว่า ทำไมเสียงมีแค่นี้เอง อยากแพ้เค้าหรอ คนก็เท่ากัน ทำไมทำได้เท่านี้ บลาๆๆๆๆๆ เราเลยมักจะหน้าหงิกเวลาเลิกเรียนเสมอ 555 แบบว่าไม่ชอบเข้ากิจกรรมอ่ะค่ะ เราชอบอยู่กับเพื่อน เลิกเรียนก็กลับบ้าน เปิดเพลงอ่านการ์ตูน ไม่ก็ทำการบ้าน แลดูเป็นชีวิตเด็กเรียนเนาะ 5555

ทีนี้ก็จะมีพี่ผู้ชายคนนึง เรียกว่าพี่เค(นามสมมุติ)ละกันค่ะ เค้าจะเป็นคนคอยแจกน้ำ แจกลูกอม คอยเทคแคร์น้องๆ ซึ่งเพื่อนสนิทเราก็ปลื้มพี่คนนี้มากกกก ปลื้มแบบตาลอยอะไรอย่างนั้นเลย ว่าพี่เค้าใจดีโน่นนี่นั่น แต่เราก็เฉยๆนะ จนมีอยู่วันนึง วันนั้นเป็นวันเสาร์ค่ะ (มาซ้อมเต็มวัน) ช่วงพักเบรค เพื่อนเราก็ลากเราเข้าไปหาพี่เค้า
แบบ " แก ไปขอลูกอมพี่เค้ากันเหอะ เราไม่กล้าเข้าไปคนเดียวอ่ะ" เราก็เลยไปเป็นเพื่อน

พอเพื่อนเราขอลูกอมพี่เค้าเสร็จ ก็เตรียมจะเดินกลับ ปรากฏว่าพี่เคเค้าเรียกค่ะ " แล้วน้องล่ะ เอาด้วยมั๊ย อ่ะนี่...พี่ให้เผื่อไว้ จะได้ไม่เจ็บคอ " แล้วเค้าก็ยัดเข้ามาใส่มือเราค่ะ  ต้องบอกก่อนนะว่าเราไม่เคยคุยกับพี่เคเค้าเป็นการส่วนตัว ไม่เคยเข้าไปถามชื่อ หรือบอกชื่อตัวเอง แต่เพื่อนเราเนี่ยสิ ตีซี้ไปเรียบร้อย ตอนที่ได้ลูกอมมาไว้ในมือแบบเอ๋อๆ เลยแอบโดนเพื่อนทำตาเขียวใส่ 5555 ตั้งแต่วันนั้นก็เลยรู้สึกว่าเออ พี่เค้าใจดีจังเนาะ ไม่ใช่แค่กับเราหรือกับเพื่อนเรา แต่กับคนอื่นๆเค้าก็เทคแคร์ดูแลดีมาก

จากนั้นก็เลยเริ่มรู้สึกว่าปลื้มพี่เค้าขึ้นมาทีละนิดๆ จนมีคุยเล่นกันนอกรอบอยู่บ่อยๆ

เรื่องราวในส่วนแรกก็มีเท่านี้ค่ะ เพราะพอเราขึ้นม2 พี่เค้าอยู่ม6 ก็ไม่ได้อยู่สีเดียวกัน เลยไม่ได้มีกิจกรรมที่ทำร่วมกันแล้ว แต่เวลาเดินเจอ พี่เค้าก็จะเรียก มียิ้มให้ ทักกันตามประสาคนรู้จัก ก็เลยรู้สึกดีๆด้วย แต่เราไม่ได้ชอบ หรือรักพี่เค้านะ แค่ปลื้มในฐานะรุ่นพี่ที่ใจดีคนนึง  

จากนั้นพี่เค้าก็จบไป จบโดยที่ไม่ได้รู้ข้อมูลการติดต่อใดๆทั้งสิ้น เราก็ขึ้นม3 และต่อ ม4 ที่โรงเรียนเดิม ในระหว่าง2ปีนี้แทบจะลืมเรื่องพี่เค้าออกจากสมองไปเลยค่ะ
จนกระทั่งเช้าวันนึง (เป็นเทอม 2 ของภาคการศึกษาแล้ว)
เราก็ไปโรงเรียนตามปกติ ตอนที่กำลังเดินผ่านป้ายรถเมล์เพื่อข้ามสะพานลอยไปยังฝั่งตรงข้าม เราก็เจอพี่เค้ายืนรอรถเมล์อยู่ ต่างคนต่างมองหน้ากันแปล๊บนึง แล้วก็แบบ " อ้าวพี่เค/น้อง..... " เลยหยุดยืนคุยกัน พี่เค้าบอกว่าตอนแรกเกือบจำไม่ได้ เพราะตอนนั้นเราไว้ผมยาวกับใส่คอนแท๊คแล้ว (พอดีเข้าสู่วัยสาวเลยต้องเริ่มรักสวยรักงามกันนิดนึง 5555 ) นั่นล่ะค่ะ จากนั้นก็มีเจอกันอาทิตย์ละ 2-3 วัน (ที่เจอกันเนี่ย ก็ไม่ได้นัดกันนะคะ แล้วก็ไม่ได้มีการขอเบอร์หรืออะไรใดๆทั้งสิ้น) จนกลายเป็นเจอกันแทบทุกวัน เวลาเดิม มุมเดิมของป้ายรถเมล์เป๊ะ! ส่วนหัวข้อที่คุยก็จะเป็นตามประสารุ่นพี่อ่ะ เรียนเป็นยังไง อาจารย์คนนี้ยังอยู่มั๊ย บลาๆๆๆ ว่าไปโน่น จนเป็นช่วงใกล้จะถึงกีฬาสี เค้าเลยขอเบอร์เราค่ะ บอกว่าอยากติดต่อกัน จะได้โทรไปถามถูกว่าวันไหนงดเรียนคาบบ่ายเพื่อเตรียมตัวเรื่องกีฬาสี เพราะพี่เค้าอาจจะแวะเข้าไปโรงเรียนช่วงนั้น เราก็เลยให้ไป ตอนนั้นพี่เค้าใช้พีซีทีค่ะ แต่เรายังไม่มี เลยให้เบอร์บ้านไป (นึกย้อนยุคแล้วรู้สึกว่าตัวเองแก่จัง 555)

แล้วบังเอิญว่าวันนั้นกลับบ้านเย็นกว่าปกติ (เย็นที่ว่าเนี่ย 5 โมงครึ่งค่ะ) พี่ชายที่กลับมาจากมหา'ลัยก็บอกว่า " เมื่อกี๊มีผู้ชายโทรมา ไม่รู้ว่าใคร แต่เดี๋ยวคงโทรมาใหม่ " ไอ้เราก็งงเลยค่ะ ใครฟระ ถ้าเป็นเพื่อนก็ไม่น่าใช่ เพราะถ้ามีอะไรจะคุยคงคุยตั้งกะอยู่ที่โรงเรียนแล้ว จนถึงทุ่มนึงก็มีคนโทรมา คราวนี้เรารับสายเอง ปรากฏเป็นพี่เคค่ะ ตอนนั้นแอบแปลกใจว่าทำไมโทรมาเร็วจัง ขอเบอร์เมื่อเช้า แล้วโทรมาตอนเย็น แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ เชื่อเถอะว่าเราไม่คิดอะไรไปไกลแบบ เอ๊ะ พี่เค้าจะจีบหรอ อะไรเทือกๆนั้นเลยนะ เราเป็นเด็กแก้มป่อง หมวยๆ หน้าตาบ้านมากกกก เลยไม่เคยมั่นใจตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร ก็คุยกันปกติอ่ะค่ะ (ช่วงที่เค้าโทรมา ก็ยังมีเจอกันที่ป้ายรถเมล์เหมือนเดิมนะคะ) จนวันนึงพี่เค้าบอกว่าจะย้ายบ้านแล้ว คงอดเจอเราตอนเช้าๆแล้วนะ

จากคุณ	: ปิศาจพิกซี่
เขียนเมื่อ	: 24 ธ.ค. 55 12:36:06

bookmark

เก็บเข้าคลังกระทู้

ส่งต่อกระทู้

พิมพ์

หน้าหลัก

กระทู้ก่อนหน้า

กระทู้ถัดไป