เข้ามาสารภาพว่า...วันนี้เกเรครึ่งวัน หนีงานไปชาร์จแบต
|
|
เพราะว่าตอนเช้าเสียอารมณ์ไปกับคนไม่ค่อยเคารพความเป็นส่วนตัวของคนอื่น + ตอนสายระบบล่ม เลยขออนุญาตหัวหน้าลาครึ่งวัน...แบบกะทันหัน
อยู่ดีๆรู้สึกว่า ไฟในชีวิตหมด พี่(ชายที่แสนดี)รึเปล่าไม่รู้คนเดิม แชทมาช่วงสายว่า ขอบคุณสำหรับของขวัญปีใหม่ เราเลยถามไปว่าวันนี้พี่เขาไม่ทำงานเหรอ เขาบอกว่าหยุดสองวัน เราเลยพูดแหย่ๆว่า เมื่อไหร่จะว่างให้น้องเลี้ยงข้าวคะ (เป็นการขอบคุณที่ซื้อของมาให้ แถมไม่ยอมเอาเงิน และส่งมาให้ถึงบ้าน)พี่เขาบอกว่า วันนี้เข้าเมือง ไปอยู่แถวสยาม เราเลยบอกว่า เราอู้ช่วงบ่ายเพราะระบบล่ม ปวดหัวมาก... พี่เขาบอกว่า โอเค งั้นเดี๋ยวเจอกันพี่อยู่มาบุญครอง..เราเลยเรื่อยเฉื่อยประมาณชั่วโมงนึง
พอไปถึงพารากอน...
"ถึงแล้วค่า"
"น้องอยู่ไหนคะ"
"หน้าร้าน..."
"โอเคค่ะ เดี๋ยวพี่เดินไปหา"
พอเจอหน้าถามว่าจะกินอะไรดี พี่เขาบอกว่า โดนไปบินอยู่บ้านนอกนาน... เราจะเสนออาหารญี่ปุ่นก็เกรงใจ... สักพักพี่เขาทำหน้าเครียดแล้วบอกว่า...
"เอางี้ กินนี่ล่ะกัน พี่อยากกินมาก เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง..."
"อะไรคะ?"
"Four Season"
ตอนนั้นนึกในใจ ตูจะมาเลี้ยงข้าวเขา ทำไมคดีพลิกอีกแล้ว! โชคดีมากอยู่ดีๆวันนี้ร้านเต็ม >_< เลยไม่ได้กิน เราจะได้เลี้ยง ปรากฎว่า พี่เขาเดินไปร้าน "AOI" ร้านนี้เคยมากินตอนเจอกันครั้งแรกที่ไทย เมื่อเกือบสองปีก่อน... เราสั่งอาหารเซ็ท พอพี่เขาเห็น
"ทำไมกินแบบเดิมอีกล่ะ เหมือนคราวที่แล้วเลย"
"เฮ้ย(ในใจ) โห จำได้ด้วยเหรอคะ นานมาก...จะสองปีแล้ว" (ใช่จริงๆแหละ เมนูเดิม)
พี่เขาก็ยิ้มๆ "แล้วน้องก็จะมีปัญหากับไข่ตุ๋นใช่มั้ย เพราะไม่ชอบ"
"โห...จำแม๊นแม่นนะคะ"
แถมอันนี้พี่เขาก็แย่งจ่ายอีก เชอะ!
กินเสร็จ เรารอเพื่อนติดต่อมา จะไปนอนมาร์คหน้าทำสวยรับปีใหม่สักหน่อย ปรากฎว่า เพื่อนยุ่งมาก...ไม่รับสาย โทรไปลูกน้องบอกว่า ยุ่งมากจริงๆ เลยไม่ไป พี่เขาเลยเดินเป็นเพื่อนเราดูเคสมือถือ...ไม่ถูกใจสักรุ่นเลย -*-
เราเลยบอกว่า งั้นไปตัดผมดีกว่า ไหนๆว่างล่ะ
"ช่างยอมตัดให้แล้วเหรอคะ เดี๋ยวเขาไล่กลับอีกนา"
"โห...จำได้อีกแล้ว -*- นี่น้องเป็นที่น่าจดจำขนาดนั้นเลยเหรอคะ แถมแต่ละเรื่อง...."
"ฮ่าๆ เอกลักษณ์ไงคะ"
แป่วววว
จากนั้นเราก็แยกย้ายกันเดินทำธุระ เกรงใจพี่เขามากๆ มารู้ความจริงทีหลังว่า เขาได้หยุด2วัน เครื่องแลนด์เมื่อเช้า วันนี้มาเลย... เราไม่ได้นัดด้วยนะ แทรกคิวเลย แถมมาเดินเรื่อยเปื่อยเป็นเพื่อนเรารอเวลา แถมเลี้ยงข้าวอีก บอกจะเลี้ยงไอติมก็อิ่มมากทั้งคู่...
นึกได้ว่า เดี่ยว10 จะขายตั๋ว พอเล่าให้ฟังพี่เขาถามว่า ปีนี้จะไปดูมั้ยคะ? เราบอกว่าอยากไป แต่แอบเกรงใจ ตอนเดี่ยว9 แค่บอกว่าอยากดู พี่เขาก็ไปเข้าแถวซื้อตั๋วแถวหน้าให้ด้วย...และไม่เอาตังค์อีก... ปีนี้ตั้งใจว่า จะตัดหน้าซื้อก่อน ฮ่าๆ
สรุปแล้วหายเหนื่อย ^_^ ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่เคยพูดว่าเป็นอะไรกัน
ไม่รู้ทำไมคนๆนึงถึงต้องดีกับเราขนาดนี้ ^^
| จากคุณ |
:
liveforlife  
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 ธ.ค. 55 21:08:40
|
|
|
| 
