ความคิดเห็นที่ 1 ลอกมานะ ปัญหากดดันต่อแรงงานไทย กรณีที่แรงงานฝีมือในอาเซียนย้ายถิ่นมาทำงานในประเทศไทยอันเนื่องมาจากการเปิดเสรี แรงงาน ฝีมือไทยอาจไม่ค่อยได้รับผลกระทบในด้านลบจากแรงงาน ฝีมือต่างชาติที่จะเข้ามา เพราะมีโอกาสที่จะได้รับค่าจ้างสูงกว่าแรงงานไทย อย่างไรก็ดี ผู้ที่จะได้รับผลกระทบน่าจะเป็นเจ้าของกิจการหรือผู้ประกอบการคนไทยเพราะจะถูกผู้ประกอบการต่างชาติ ดึงบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถไปร่วมงาน ด้วยค่าแรงที่จูงใจมากกว่า ซึ่งอาจจะก่อปัญหาสมองไหล (Brain Drain) ได้ ดังนั้น เพื่อการป้องกันและแก้ไขปัญหาดังกล่าว แรงงานฝีมือไทยควรพัฒนาความรู้และทักษะด้านภาษา เพื่อแลกเปลี่ยน และเรียนรู้จากแรงงานฝีมือต่างชาติที่เข้ามาในไทยให้ได้มากที่สุด ในขณะที่ผู้ประกอบการไทยอาจจำเป็นต้องปรับตัวหาผู้ร่วมทุนต่างชาติเพิ่มมากขึ้นส่วนกรณีที่แรงงานไทยออกไปทำงานในประเทศอาเซียนอื่นๆ นั้น การไม่พัฒนาฝีมือแรงงาน ให้อยู่ในระดับสากลจะทำให้แรงงานไทยไม่เป็นที่น่าสนใจในตลาดต่างประเทศ รวมถึง การที่หลักสูตรการศึกษาหรือใบรับรองมาตรฐานวิชาชีพของไทยไม่ได้รับการยอมรับ (accredited) ในระดับสากล อาจทำให้แรงงานฝีมือหรือผู้ประกอบวิชาชีพของไทย เสียโอกาสที่จะได้งานในต่างประเทศ ซึ่งเป็นหน้าที่ของรัฐที่จะต้องพัฒนาหลักสูตรการเรียนการสอนและการอบรม ให้สามารถเทียบเคียงได้กับหลักสูตรของต่างประเทศ รวมถึงอาจต้องหาลู่ทางให้ใบอนุญาตหรือใบรับรองมาตรฐานวิชาชีพของไทยได้รับการยอมรับ (accredited) ในระดับสากล นอกจากนี้ ปัญหาความอ่อนด้อยทางด้านภาษาต่างประเทศ จะทำให้แรงงานไทยไม่สามารถแข่งขันกับแรงงานชาติอื่นได้ ซึ่งจะส่งผลทำให้ได้ตำแหน่ง หรือค่าจ้างที่ต่ำกว่าแรงงานฝีมือในระดับเดียวกัน ส่วนการคุ้มครองแรงงานไทยที่ไปทำงานต่างประเทศจะต้องมีมาตรการร่วมกับสมาชิกอาเซียน อาจทำให้แรงงานไทยเสียเปรียบนายจ้าง เช่น การทำสัญญาจ้าง ค่าจ้าง สวัสดิการ และกรณีเกิดข้อพิพาทด้านแรงงานแนวทางป้องกันและแก้ปัญหาดังกล่าว รัฐควรเปิดหลักสูตรการเรียนการสอนแบบสองภาษาหรือเปิดอบรมความรู้ภาษาอังกฤษ โดยเน้นการติดต่อสื่อสาร พร้อมทั้งจัดให้มีการวัดระดับโดยสถาบันภาษาที่ได้รับการยอมรับ ในขณะเดียวกัน รัฐบาลควรให้การดูแลแรงงานไทย โดยมีหน่วยงานรัฐที่สามารถช่วยเหลือและให้คำปรึกษาแก่แรงงานไทยในต่างประเทศ หากจำเป็นก็ควรตั้งสำนักงานแรงงานไทยในประเทศอาเซียนทุก ประเทศ รวมทั้งในจีนและอินเดีย แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 54 08:30:44 จากคุณ : Ter @ AFC เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 08:30:08

ความคิดเห็นที่ 2 ก่อนอื่น ขอพูดถึงความหมายของแรงงาน  เนื่องจากไม่แน่ใจว่า หมายถึงผู้จบการศึกษาขั้นไหน ในสาขาวิศวกรรม  มีทั้งผู้ที่จบตั้งแต่ระดับปริญญาตรี ขึ้นไป ของสายสามัญ  และ ปวส ของสายอาชีพ  คุณภาพผู้จบก็คละกันไป  แต่เชื่อว่าไม่น่าเป็นห่วงสามารถปรับตัวได้  ผู้ที่จบตรีขึ้นไปและไปต่อเมืองนอกมีมากมายและภาษาอังกฤษดี  ส่วน สายปวส ก็มีผุ้ที่ไปทำงานต่างประเทศกันอยู่แล้วเป็นจำนวนมาก  เช่นในสิงค์โปร์ ไต้หวัน  ญี่ปุ่น  บรูไน  มาเลเซีย  คิดว่าสาขานี้ไม่เป็นปัญหามากนักครับ จากคุณ : Ter @ AFC เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 08:36:11

ความคิดเห็นที่ 3 ขอถามหน่อยนะคะ เมื่อเปิดเสรีแล้ว อัตราค่าจ้างของแรงงานจากประเทศในกลุ่มอาเซียนที่เข้ามานั้นจะได้รับในอัตราเดียวกับคนไทยหรือได้รับในอัตราต่างชาติคะ ถ้าจ้างในอัตราเงินเดือนคนต่างชาติ แล้วแรงงานต่างชาตินั้นไม่ได้มีความสามารถโดดเด่นกว่าคนไทยมากๆ เราคิดว่าผู้ประกอบการก็น่าจะเลือกจ้างคนไทยมากกว่านะ แต่ถ้าจ้างด้วยฐานเงินเดือนเดียวกัน แรงงานไทยคงต้องปรับตัวทางอย่างมาก โดยเฉพาะด้านภาษา จากคุณ : Aristolochia เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 15:32:57

ความคิดเห็นที่ 4 3# ไม่มีการกำหนดเรื่องค่าจ้างในข้อตกลงแรงงานเสรีที่ว่านั่นครับ  การให้ค่าตอบแทนก็ยังเป็นเรื่องที่นายจ้างตกลงกับลูกจ้าง    สิ่งที่รับรองภายใต้ข้อตกลงก็คือว่า คนต่างชาติสามารถเข้ามาได้อย่างถูกกฏหมาย  ต่างจากที่ทุกวันนี้มีการเลี่ยง  เช่นจากวิศวกรอินเดีย มาทำงานแต่เป็นหัวหน้าคนไทย แต่เลี่ยงไปเป็น การว่าจ้างที่ปรึกษา อย่างไรก็ตาม ถ้าคนต่างชาติไม่เด่นกว่าคนไทย เงินเดือนก็จะแบบเดียวกับคนไทยครับ   แต่ถ้าเด่นกว่าค่าแรงกก็สูงกว่า ต่อไปแรงงานจากพม่าก็อาจจะมาทำงานในระดับสุง  ไม่ใช่แค่แรงงานไร้ฝีมือ  ที่ทำงานญาติผมมีคนพม่าหลายคน มีความรู้ดี จบมหาลัยในเมกาและใช้ภาษาอังกฤษได้ดีกว่าคนไทยเสียอีก ติดตรงที่ว่ายังทำงานเป็นวิศวกรไม่ได้เพราะข้อกฏหมายเดิมไม่ยอม สิ่งที่น่ากลัวของแท้  น่าจะเป็นแรงงานฝีมือจากฟิลิปปินส์ครับ  เพราะพวกนี้จำนวนมากไม่เกียงเรื่องค่าแรง  วิธีคิดจะประมาณว่าขอให้ได้ทำก่อนแล้วค่อยขยับขยาย  ภาษาอังกฤษของคนฟิลิปปินส์รุ่นใหม่  ก็ดีกว่าพวกรุ่นเก่า จากคุณ : Ter @ AFC เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 19:55:32