|
ตั้งแต่คุณป้อม คัทลียา นุดล ป่วย
และต้องเลิกเขียน "คัทลียาจ๊ะจ๋า" ไปโดยปริยาย
ผมว่า "โสมชบา" ไม่มีทางมาแทนที่คัทลียาได้เลยครับ
ทัั้งๆที่พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนคัทลียา
สมัยคัทลียา
คอลัมภ์มันมีความ "ลึก"
แม้จะจิก จะกัด (ตามสไตล์ของคอลัมภ์)
แต่ก็เป็นการจิกกัดแบบมีระดับ ในแบบที่ไม่ดูแคลนใคร
พอมาเป็นโสมชบา
หลายครั้งที่ต้องออกมาแก้ข่าว
จากข้อเขียนที่ตัวเองได้เขียนไปวันก่อนๆ
เพราะดันไปเชื่อ "คนส่งข่าว"
ที่ทำหน้าที่พีอาร์เป็นตัวแทนของเซเล็บฯ
ผมจับทางได้เลย
ว่าเวลาข่าวที่เขาส่งมาให้มันโดนโต้แย้ง
โสมชบาก็จะออกมาขอโทษ ขอโพย และตำหนิพีอาร์คนส่งข่าว
ทั้งๆที่ข่าวสังคมในลักษณะของการแซว
การจิกกัด การอำ การอวยกัน ไปจนถึงเรื่องเม้าท์มอยแบบนี้
มันควรจะมีการตรวจสอบ มีการรีเช็คไปทีี่แหล่งข่าวที่ถูกอ้างถึง
แต่นี่ก็คือสไตล์ของ นสพ.หัวเขียวเขาครับ
คอลัมภ์ยิ่งยง ก็จะตบท้ายด้วยโฆษณารีสอร์ทส่วนตัวที่จันทบุรี
และชอบเล่นเรื่อง "อักษรย่อ" ที่ออกมาในเชิงสองแง่สองง่าม
หน้า 1 วันอาทิตย์
ก็จะต้องเป็นรูปวาบหวิว
ที่ crossover ไปกับพวกแมกกาซีน
ซึ่งก็แน่นอนว่า win win ทั้งหัวเขียว และ แมกกาซีน
เพราะหัวเขียวก็ได้ภาพมาลงฟรีๆ ส่วนแมกกาซีนก็ได้คนมาช่วยโปรโมทฟรีๆ
พอใกล้ๆวันหวยออก
ก็จะมีข่าววัว 5 ขา หรือ ม้า 2 หัว
สมัยก่อนหากเป็นข่าวแบบฆ่าข่มขืน
ไอ้คนเขียนข่าวก็จะเขียนเหมือนอยู่ในเหตุการณ์
ประมาณว่า
"เหยื่อสาวลงจากรถประจำทาง
และเดินเข้าซอยเปลี่ยวซึ่งไม่มีไฟฟ้าและบ้านเรือน
ฆาตกรโหดที่ดักซุ่มรออยู่ได้ปรี่เข้าไปทำร้าย และลากเข้าพงหญ้าเพื่อข่มขืน
เหยื่อขัดขืนจึงโดนจ้วงแทงไม่ยั้ง และร้องเสียงโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก่อนสิ้นใจตาย"
ก็ไอ้นักข่าวมันบอกเอง
ว่าในซอยไม่มีบ้านเรือน
ไม่มีคนเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
แต่เสรือกเขียนเหมือนมันไปอยู่ในที่เกิดเหตุและเห็นเขาก่ออาชญากรรมซะอย่างงั้น
เหยื่อร้องเสียงโหยหวน ไอ้นักข่าวยังรู้เลย...เวรกรรม....
นสพ.หัวเขียวมันทำออกมาเป็น แมส โพรดัก ครับ
มันก็เลยต้องมีตั้งแต่เรื่องของไฮโซ แบบโสมชบา
ไปจนถึงเรื่องฆ่ากันตาย และ ขอหวย ไปโน่นเลย
แต่คุณภาพของข่าวแสนจะห่วยจริงๆ
ยกเว้นพวกคอลัมภ์ประเภทวิเคราะห์
หรือ พวกบทบรรณาธิการ ที่มีคุณภาพได้มาตรฐาน (ของผม) ครับ
แก้ไขเมื่อ 04 ธ.ค. 55 10:36:37
| จากคุณ |
:
Toom McCartney  
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 ธ.ค. 55 10:33:06
|
|
|
|
ถึง ยัย โสมสบาจ๊ะจ๋า ว่าจะไม่แล้วนะ กับ ตัวเธอ
