(๒๑) เฉกเช่นเดียว ตัวน้อง ประคองกร หวังขอพร องค์เทวา ทิพย์สถาน ดลนางฟ้า ให้ท่านพี่ ครองรักนาน พบตาหวาน คนดี ศรีนคร ....รอยยิ้ม ณ ริมเล
(๒๒) ขุนกระบี่พาลีศรีศักดา จึงเอ่ยลามณโฑยอดสมร เมื่อเจ้ามียอดชู้เคียงคู่นอน พี่จำลางามงอนด้วยอาลัย .... leonnoom
(๒๓) แล้วจึงเหาะพานางมุ่งลงกา ทั้งที่ไม่รู้ว่าไปทางไหน เจอฟ้าแลบแปลบปราดนึกหวาดใจ พายุใหญ่ชนชกจนตกดิน ....คุณพีทคุง
(๒๔) หนีบเอานางหว่างรักแร้ยักแย่ยักยัน ทศกัณฐ์แทบสลบซบแดดิ้น แต่ด้วยห่วงอรชรนอนกลางดิน ให้ยุพินขี่หลังยังเดินทาง... .... คุณแม่ใจดี
(๒๕) ครั้นผ่านมา แถวศาลาคนสวย คุณพระช่วย มีคนสวย ใจยังว่าง งามกว่านาง มณโฑ อีกหลายนาง ชื่อเทียนสี นี่นาง งามกว่าใคร .... เจิ้นเสี่ยวฟง
(๒๖) ไม่กลับแล้วลงกามหานคร พญายักษ์ออดอ้อนเป็นการใหญ่ แม่เนื้ออุ่นบุญเหลือจงเชื่อใจ ขอรักใคร่ผูกสมัครอีกสักคน.. ....คุณแม่ใจดี
(๒๗) ครั้นเทียนสี ได้ฟัง คำออดอ้อน ไม่ใจอ่อน บอกให้ ฟังสักหน อันตัวเรา มีแฟนแล้ว เป็นตัวตน ไปให้พ้น ไปหาคุณ แม่ใจดี ....เจิ้นเสี่ยวฟง
(๒๘) คุณแม่ว่า นี่แหละหนา "เจ้าชู้ยักษ์" คำโบราณขานทักไว้ทุกที่ ใครหลงคำคงต้องช้ำถูกย่ำยี จำต้องคิดหาวิธีมาซ้อนกล .... คุณพีทคุง
(๒๙) คุณแม่จึง บอกไป อ้ายยักษ์เอย อย่าจีบเลย เสียเวลา ไม่ได้ผล อันตัวฉัน นั้นมี ลูกสองคน เปลี่ยนบัดดล จีบใคร ให้รีบทำ .... เจิ้นเสี่ยวฟง
(๓๐) มีหลายคนศาลานี้ที่ยังว่าง ต้องเข้าทางคุณแม่หนาอย่าถลำ หลบยักษ์อยู่ในพุ่มไม้ให้จดจำ นามงามขำ ไลค์ทู คู่ พี่นิด.. .... คุณแม่ใจดี
(๓๑) ทศกัณฐ์ จึงเกี้ยว พาราสี แต่โดยดี หวังได้ ตีสนิท หารู้ไม่ พี่ไลค์ทู กับพี่นิด มีคู่ชิด เลยอกหัก จากสองคน .... เจิ้นเสี่ยวฟง
(๓๒) แต่ไปเห็น โฉมงาม นาม rainfull เมื่อคิดดู น้องนาง ก็น่าสน โดนนางนั้น ตอกกลับ ช้ำเหลือทน เดินตากฝน กลับวัง ทั้งช้ำใจ ....รอยยิ้ม ณ ริมเล (๓๓) ขุนกระบี่พาลีในร่างยักษ์ ได้หยุดพักคิดตรองต้องทำไฉน ต้องแหวะท้องนิ่มน้องอรไท เอาลูกใส่ไว้ในท้องของนางแพะ.. .... คุณแม่ใจดี
(๓๔) เหลือบมองซ้าย แลขวา เพลาเหมาะ ยักษ์ใจเซาะ เริ่มตั้งจิต สิ้นข้องแวะ ตั้งมนต์ร่าย ส่ายสาด ปราดมองแพะ เพื่อชะแหละ แหวะท้องนาง ราบรื่นดี .... sandhurst
(๓๕) แล้วส่งนางมณโฑให้ทศกัณฐ์ กลับลงกาโดยพลันอย่าหันหนี พานางไปเป็นชายายังธานี อย่ามัวหลีสาว สาว ชาวศาลา.. .... คุณแม่ใจดี
(๓๖) ว่าแล้วยัง เศร้าเสียใจ อยู่ไม่หาย ด้วยเชิงชาย หวังได้สาว ศาลามา เป็นคู่ร่วม เคียงคู่กาย ทุกเพลา อนิจา นางแต่งแล้ว แห้วซิเรา
. sandhurst
(๓๗) เมื่อแวะมา ศาลา หวังเกี้ยวหมด กำลังใจ มิหายหด ให้เหี่ยวเฉา ยังมีหนุ่ม เนื้อนุ่ม เหลือให้เรา พาลีเลย หมดเศร้า หวังเกี้ยวพา
.รอยยิ้ม ณ ริมเล
(๓๘) ประเดิม ที่คนแรก ชื่อรอยยิ้ม บ้านอยู่ริม ทะเล สุดเหว่ว้า อันถิ่นเดิม อยู่แถบแถว เมืองไชยา ร่ำลือว่า หอยที่นี่ ใหญ่อย่างแรง
. เจิ้นเสี่ยวฟง
(๓๙) มิใช่จะ มีดี แค่เรื่องหอย พ่อหนุ่มน้อย มิได้โม้ หรือกำแหง อีกเรื่องไข่ ก็ลือไกล ว่าหรอยแรง อย่าคิดแกล้ง กระเซ้า ให้เฉาใจ
.รอยยิ้ม ณ ริมเล
(๔๐) แต่รอยยิ้มรอยนี้มีเจ้าของ leonnoom จับจองรู้บ้างไหม ไปเถิดท่านไปเถิดไปไกลไกล โปรดไปหาคนใหม่อย่างงงัน
. leonnoom
(๔๑) จะกล่าวถึงลงกาพญายักษ์ พาเมียรักเดินดมชมสวนขวัญ เห็นขุนแผนนางพิมพ์เขาชิม เอ๊ย ยิ้มกัน เลยปลุกปลั้นจนนารีคลอดสีดา
.คุณพีทคุง
(๔๒) กาลเวลาผ่านไปดังความฝัน สีดานั้นย่างเข้าสิบห้าพรรษา ความสวยนางนั้นเป็นที่เลื่องลือชา ทศกัณฑ์พระบิดายังหวั่นใจ
. leonnoom
(๔๓) จำจะให้ รปภ ชาวศาลา อารักขาสีดาเป็นการใหญ่ แล้วตรัสเรียกleonnoom มาเร็วไว จงอย่าได้มัวแต่เฝ้าเจ้ารอยยิ้ม..
.คุณแม่ใจดี
(๔๔) leonnoom เข้ามารับคำสั่ง มานอนนั่งเฝ้าสีดาอย่างติ๋มติ๋ม ในใจนึกอยากจะลองชิม กลัวรอยยิ้มจะเชือดเอาต้องอดใจ
. leonnoom
(๔๕) มาถึงบท สี่สิบห้า บ้าไปแล้ว คงไม่แคล้ว ออกทะเล กันไปใหญ่ เอ้าออกด้วย ดูสิว่า ไกลแค่ไหน ล่องเรือไป พี่น้อง พวกพ้องเรา
.เจิ้นเสี่ยวฟง
(๔๖) มาวันหนึ่งทศกัณฑ์ย่องเข้าห้อง เพราะหมายปองธิดาโฉมเฉลา เลยเป็นหน้าที่งรอปอภออย่างเรา พาสีดาเจ้าหนีออกจากลงกา
. leonnoom
(๔๗) สองสาวหนุ่มสุ่มเดินไปในป่าเปลี่ยว บัดเดี๋ยวเดียวก็พลัดหลงก๊งหนักหนา คุณหนุ่มกลับมาเฝ้ายิ้มริมศาลา ส่วนสีดาก็พลัดหลงลงทะเล
.คุณพีทคุง
(๔๘) นางสีดาพลัดทางกลางน้ำเชี่ยว ถูกคลื่นเกลียวพาองค์ให้ร่อนเร่ เมื่อลืมตาฟื้นมาท่ามตังเก มีชายเท่ห์ถือปี่ยืนเพ่งมอง ฯ
. Life's for Rent
(๔๙) โอ้ว่านาง ร่างน้อย ลอยจากไหน เหตุอันใด ถูกทิ้ง ให้มัวหมอง อันตัวเรา อภัยมณี ไร้คู่ครอง ขอเกี่ยวดอง ดูแล แท้ใจนาง
. BestChild
(๕๐) โอ้ สีดา ยาใจ ไฉนเอ่ย ใครหนอทิ้ง ทรามเชย เฉยเมินหมาง มองชะแง้ แลไป ไม่เห็นทาง เลยขอแอบ แนบข้าง พระอภัยฯ
.สุนันยา
จากคุณ |
:
leonnoom
|
เขียนเมื่อ |
:
31 ต.ค. 55 01:35:57
|
|
|
|