|
.
.
3.
ค่ำคืนอันมืดมิดไร้ซึ่งเงาจันทร์ จะหันเหทางไหนไม่มีแม้ดาวระยิบระยับสักดวงปรากฏแก่สายตา มีเพียงแสงริบหรี่ของหลอดไฟดวงเล็กๆ ที่ส่องประกายแบบสลัวภายในสถานที่คึกคักของเหล่ากะลาสีเดินเรือทั้งหลาย เรือนไม้ขนาดย่อมจำหน่ายสุราเป็นหลักตั้งอยู่นอกเมืองห่างไกลความเจริญเอาเรื่องอยู่ไม่น้อย เปิดเสียงเพลงสนุกสนานท่วงทำนองเร่งเร้าปลุกใจ เพิ่มรสชาติให้กับความครื้นเครงในการนั่งดื่มสุราเคล้านารี ครบสูตรแก่เหล่าบุรุษเพศทั้งหลาย
เสียงเซ็งแซ่โหวกเหวกส่วนใหญ่ดังมาจากกลุ่มชาวประมงที่คุ้นเคยกันดียังสถานที่สังสรรค์ เหนื่อยล้าจากหน้าที่การงานดักจับสัตว์น้ำหารายได้ประทังชีวิต โดยส่วนใหญ่ประสบการณ์ที่ได้พบเจอไม่ว่ารูปแบบใด จะถูกดึงมาเป็นหัวข้อพูดคุยโต้แย้งในวงสนทนา อวดอ้างความหาญกล้า ทั้งเรื่องจริง ทั้งปรุงแต่งขึ้นเอง เพื่อสร้างภาพความยิ่งใหญ่ให้เป็นที่รู้จักต่อสังคมวงกว้าง
เชื่อม๊ายยย ข้าได้สู้กับจ้าวสมุทรมาแล้ว ด้วยมือเปล่า..
ร่างกายผอมแห้งยืนโซซัดโซเซ ในมือถือแก้วเหล้าน้ำเปลี่ยนนิสัย ยื่นแขนปัดเป๋ส่ายไปมาเหนือศรีษะ ผู้ร่วมฟังเรื่องราวต่างคอยหลบหลีกของแข็งทรงกลม วันดีคืนดีถึงคราวเคราะห์คงได้ของหนักทุ่มใส่หัวร้างข้างแตกกันไปซักที แอลกอฮอล์สีชาส่งผลให้ลิ้นพันกันระรัวจนคนในวงเหล้าแทบจะไม่รู้เรื่องในสิ่งที่สาธยาย
ตรีศูลยิงสายฟ้า.. ใส่ข้าจนเรือแตกพินาศ แต่ข้า.. กลับรอดมาด้ายยย
เสียงพึมพำของมนุษย์ขี้เมาไม่ได้น่าใส่ใจที่สุดกับคำโอ้อวดที่เคยฟังมานักต่อนัก แต่ทว่าสิ่งดึงดูดความสนใจ ณ เวลานี้กลับกลายเป็นบางสิ่งบางอย่างที่ฝังร่างอยู่ภายในตู้กระจกแก้วสีใสใส่น้ำทะเล โดยชายรูปร่างใหญ่โตออกแรงยกหามวางลงบนโต๊ะกว้างขวาง
วันนี้ข้าขอเปิดประมูลสิ่งมหัศจรรย์ที่ไม่เคยมีผู้ใดเคยพบเห็นมาก่อน ขอเริ่มต้นการประมูลที่ 100$
ผ้าคลุมสีดำถูกกระชากเปิด พร้อมเสียงฮือฮาลั่นทุ่ง สิ่งประหลาดที่มนุษย์ทุกผู้ในที่นี่ไม่เคยประสบพบเจอ ได้แต่ส่งเสียงวิพากวิจารณ์ไปต่างๆ นานา ทั้งสวยงาม ทั้งน่ากลัว หลากหลายความคิดเห็น อมนุษย์สาวร่างงามงดส่วนบนคล้ายมนุษย์ ส่วนล่างเป็นปลาสีหางสดใส คงมีแค่ในเทพนิยายที่เคยเอ่ยอ้างถึง จะจริงเท็จเพียงใดไม่อาจมีผู้ใดล่วงรู้ ความงดงามต่างหากที่ทำให้มนุษย์ทั้งหลายไม่อาจละสายตาชื่นชม
เจ้าของสถานที่หลงใหลในความงดงามยิ่งของสิ่งมีชีวิตเพศเมียที่ชาวประมงนำมาขายต่อให้เมื่อขึ้นฝั่งเป็นที่เรียบร้อย เนื่องจากคำบอกเล่าจากยุคโบราณกล่าวขานไว้ว่า ถ้าผู้ใดเป็นผู้ครอบครองอมนุษย์จำพวกเงือกพรายไว้ในความดูแลจะต้องมีอันเป็นไป จึงทำให้เหล่าบรรดาผู้รู้เรื่องเกี่ยวกับประวัติลึกลับทั้งหลายไม่กล้าคิดฝันอยากเก็บนางพรายเอาไว้เป็นสิ่งสะสมล้ำค่า แม้อยากได้มาเป็นเจ้าของเท่าใดก็ตาม จึงยอมทนเสียดายตัดกิเลสสละสิ่งที่ครองไว้เพื่อขายให้ได้มาซึ่งมูลค่าที่สูงกว่า
หากแต่สายตาหวาดระแวงในกรอบแก้วสาดส่ายผู้คนแปลกหน้าด้วยความตื่นตระหนกเกรงกลัวสุดขีด รู้สึกผิดที่ผิดถิ่น สะบัดหางถอยหนีจนหลังบางเบียดกระจกแนบแน่น ตัวสั่นดังลูกนกตกน้ำ
500
700
เสียงประมูลเริ่มต้น ผู้คนที่ให้ความสนใจกับสิ่งแปลกใหม่ไม่คุ้นตา จ้องมองร่างงามระหงส์ในกรอบกระจกไม่มีกระพริบ การประมูลยังคงดังต่อเนื่องราคาสูงขึ้นเป็นเท่าตัว เมื่อกิเลสมีการแก่งแย่งก็เกิด ต่างฝ่ายอยากครอบครองเป็นเจ้าของไม่แพ้กัน ไม่ว่าสิ่งที่เห็นเบื้องหน้าจะจริงจะปลอมเพียงใด หวังได้สาวงามประดับบารมีเท่านั้นที่ต้องการ
800
1,000
2,000
ราคาแข่งขันสูงขึ้นเรื่อยๆ ตามเข็มนาฬิกาเดินผ่าน ผู้จัดอยู่ในระดับฐานะการเงินต้อยต่ำคงได้แต่กลืนน้ำลายมองดูความงดงามต่อไป เนื่องจากไม่มีเงินทองประชันต่อสู้ความยิ่งใหญ่กับการประมูลครั้งนี้
2,000 ครั้งที่หนึ่ง มีใครจะสู้อีกไหม
2,000 ครั้งที่สอง สู้ไหม!
5,000
5,000 ครั้งที่หนึ่ง
10,000
รอบบริเวณเงียบสงัด หยุดการเคลื่อนไหวราวโดนคำสาป หันมองยังต้นทางเสียงที่หลบอยู่ในมุมมืด ค้อนไม้กระทบลงพื้นโต๊ะสั่นสะเทือน ดังเตือนได้ผู้ชนะเลิศการประมูลถือเป็นสิทธิ์เด็ดขาด สิ่งแปลกประหลาดในตู้แก้วเป็นของผู้ประมูลขาดตัว 10,000 แต่เพียงผู้เดียว
เห้ย!! ไอ้กันย์ เอ็งจะบ้าหรือไงว่ะ ประมูลซะสูงลิบ ไหนเอ็งบอกไม่เชื่อว่าเป็นนางเงือกของจริงไง
ข้าไม่เชื่อถึงอยากพิสูจน์ จะได้กระชากหน้ากากพวกต้มตุ๋นแล้วลากคอส่งตำรวจให้สิ้นเรื่องสิ้นราว
สายตาคุกรุ่นโกรธเคือง เขาเกลียดนักพวกหลอกลวง ยิ่งขึ้นชื่อว่าเป็นหญิง ยิ่งสาหัส เขาไม่อาจให้ความไว้เนื้อเชื่อใจหญิงใดบนโลกใบนี้ได้อีกแล้ว กับคำว่า หลอกลวง ครั้งเดียวคงเกินพอ ร่างสูงลุกยืนเต็มตัวเผยส่วนสูงราวร้อยแปดสิบปลายๆ วงหน้าคมคาย จ้องมองยังตู้แก้วที่เขาเองเพิ่งมีส่วนเป็นเจ้าของครอบครองแต่เพียงผู้เดียว
บุรุษหนุ่มหน้าตาดูดีเข้าขั้นเท่ระเบิด จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วดำเข้มตัดกับสายตาคมกริบบาดลึกหัวใจสาวๆ ให้หลงใหลได้ไม่ยาก แสยะยิ้มมุมปาก สาวเท้าดิ่งตรงยังสิ่งของที่ถือครองกรรมสิทธิ์ เตรียมพร้อมเปิดโปงความจริงว่าทุกสิ่งเป็นเพียงการสร้างเรื่องเพื่อหลอกลวงต้มตุ๋นเท่านั้น
ตู้กระจกใบใหญ่บรรจุสิ่งมหัศจรรย์ภายใน พร้อมผู้ประมูล ถูกอัญเชิญยังด้านหลังสถานที่ครึกครื้น เพื่อรับสินค้าและจ่ายเงินตามตกลงกันไว้
ขอให้โชคดีกับเงือกพรายแสนสวยนะคุณ
รอยยิ้มกระตุกขึ้นข้างปาก ถูกใจกับค่าสินค้าราคางาม ยืนตรวจเช็ครีดปึกเงินคลี่ออกทีละใบเพื่อนับความครบถ้วนตรงจำนวนเม็ดเงินที่จบการประมูลเมื่อครู่หลังเจ้าของสินค้าหยิบยื่นให้เป็นที่เรียบร้อย
เฮ้! ไอ้กันย์.. โคตรสวยเลยว่ะ
เพื่อนสนิทเอ่ยเรียกชื่อบุคคลข้างๆ ชักชวนให้หันเหความสนใจตาม ความรู้สึกกรุ่มกริ่มด้วยฤทธิ์น้ำเมาออกอาการมึนงงเล็กน้อย เจ้าของสมบัติตวัดสายตาดุดันมองตามสิ่งยั่วยุจิตใจ คนหรือนางฟ้ากันแน่ถึงได้ดึงดูดเป็นบ้า แวบแรกเมื่อความงดงามเข้าตา ใบหน้านวลเนียนทำให้คนมองชะงักนิ่งหยุดหายใจชั่วคราวก่อนดึงสติกลับมาและเตือนตัวเองว่าทุกสิ่งแค่หลอกลวงสร้างภาพให้หลงเชื่อมัวเมาเท่านั้น
ช่วยข้าทีไอ้แฟรงค์ จะได้เห็นดำเห็นแดงกันไป ว่านางเงือกหรือสิบแปดมงกุฏกันแน่
สิ้นเสียงดุดัน ร่างสูงก้าวเท้าหยุดยืนตรงขอบกระจกกั้น ส่งมือจับแขนบางกระชากให้ยืนขึ้น เสียงขู่ฟ่อป้องกันตัวแยกเขี้ยวใส่ราวแมวสะดุ้ง สะบัดแขนหนีให้หลุดพ้นการเหนี่ยวรั้งพันธนาการ
เห้ย! ไอ้กันย์ใจเย็น เดี๋ยวก็โดนเขมือบหรอกเอ็ง
โอเคๆ
ร่างสูงยอมจำนน ปล่อยมือบางเป็นอิสระ ยกแขนสองข้างชูสงบศึก ดูท่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายเสียแล้วสำหรับเขา หวังกระชากหน้ากากพวกต้มตุ๋นแต่โดนอารมณ์เหวี่ยงของแม่สาวพราวเสน่ห์ ดูท่าจะฤทธิ์เยอะกว่าที่คิดเอาไว้หลายเท่าเลยทีเดียว วงหน้าคมเข้มนิ่วขมวดคิ้วคิดชั่งใจหาวิธีแก้ไขปัญหา
ภารกิจสำคัญถูกชะงักพักยก เจ้าของสถานที่ละสายตาจากเงินก้อนโต มองยังสองหนุ่มแปลกหน้าที่กำลังครุ่นคิดวิตกกังวล
คุณจะทำอะไรกับนางพรายตัวนี้
ช่วยบอกให้คนของนายเลิกเล่นซะที แล้วช่วยถอดไอ้ชุดปลาบ้าๆ นั่นออกได้แล้ว ผมชักไม่สนุกด้วยแล้ว กำลังเมาและก็ง่วงอยากกลับไปนอน
เข้าใจผิดแล้วคุณ นี่นางเงือกของจริงนะ พวกข้าไม่เคยโกหก
ผมไม่เชื่อ! เลิกหลอกลวงซะทีเหอะ นางเงือกมันมีแต่ในนิทาน เรื่องจริงมีซะที่ไหน อย่าห่วงเลยเงินนั่นน่ะผมไม่ทวงคืน แต่อยากให้ยอมรับความจริงก็เท่านั้นว่าทุกอย่างมันแหกตา แล้วผมจะไม่จับพวกคุณส่งตำรวจ ผมสัญญา
เห้ย! ไม่ดูถูกพวกข้าไปหน่อยเหรอ ถึงสถานที่จะดูซอมซ่อไม่น่าเชื่อถือ แต่พวกข้าไม่เคยหลอกใครโว้ย!
ชายร่างเตี้ยโวยวายต่อว่าจนเส้นเลือดที่ขมับปูดบวมด้วยโกรธเคือง โดนกล่าวหาว่าต้มตุ๋น เอารัดเอาเปรียบผู้เดินทางท่องเที่ยวต่างถิ่น ถึงรูปร่างจะเล็กสั้นกว่าจนแตกต่างแต่ใจฮึดสู้ไม่ถอย ยืนคู่ประจันหน้า ตาต่อตาฟันต่อฟัน
เอาไงดีว่ะ เราไม่ใช่เจ้าถิ่นนะเว้ยไอ้กันย์
เพื่อนสนิทเอนกายกระซิบถามไถ่ลู่ทางเอาตัวรอด งานนี้คงเกิดปะทะกันบ้าง ด้วยสัญชาตญาณตามประสาเพศบุรุษ
สรุปพวกนายอยากมีเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาลว่างั้น ได้เลย! เข้ามา!
มือแข็งแรงยกขึ้นกำหมัด ตั้งท่าตั้งการ์ดราวนักมวยระดับทีมชาติเตรียมพร้อมต่อสู้ ศัตรูตัวเล็กกระจ้อยหร่อยเพียงนี้หนทางชนะรออยู่เบื้องหน้าเห็นๆ หนุ่มร่างสูงระบายยิ้มบนวงหน้าคมคาย กวักมือเรียกปั่นป่วนโทสะ ท้าทายฝ่ายตรงข้ามส่งสัญญาณให้เกียรติเริ่มเปิดศึก ทว่ายังไม่ทันเริ่มลงมือรบราออกกำลัง คู่ต่อสู้อีกฝ่ายกลับเดินออกมาเพิ่มเติมจากหนึ่งเป็นสิบ ร่างกายใหญ่โตกว่าฝ่ายท้าชิงเป็นเท่าตัว งานนี้มีแต่เสียกลับเสีย ควรหรือไม่ที่จะคิดหาทางหนีทีไล่ไว้แต่เนิ่นๆ
เห้ย! ไอ้กันย์ ไม่ไหวนะเว้ยแบบนี้ ตัวมันใหญ่อย่างกับยักษ์บ้าพลัง
ใจเย็นเว้ย ไอ้แฟรงค์ข้าเอาอยู่
กำปั้นใหญ่ๆ วาดวงสวยงามหวังฟาดใบหน้าคมสันให้ล้มทั้งยืนตอนเผลอไผลไม่ทันตั้งตัว แต่ทว่าหางตาไวกว่าก้มกายหลบพร้อมยืดส่งขาเหยียดยาวยันเข้าที่พุงใหญ่โตของมนุษย์ร่างยักษ์ให้หงายหลังล้มตึงลงไปกองอยู่บนพื้น สหายยักษ์ที่เหลือเริ่มออกอาการฉุนเฉียวโกรธเคืองแทนพวกพ้อง จ้องตาคู่ต่อสู้เขม็งพุ่งเข้าใส่กระแทกร่างกายตะลุมบอนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันพัลวัน ชั้นเชิงการต่อสู้ฝ่ายร่างสูงผอมเพรียวได้เปรียบในทุกรูปแบบ ทั้งหลบทั้งสวนราวพระเอกหนังบู๊ หมัดแลกหมัด มีบ้างบางจังหวะเกิดพลาดถูกเล่นงานเข้าอย่างจัง เลือดตกยางออกไปตามกัน แม้ได้เปรียบอยู่บ้างแต่เสียเปรียบคงมีให้เห็น ต่างฝ่ายต่างเริ่มหมดเรี่ยวแรง ร่างกายสะบักสะบอมโดนเหวี่ยงเต็มเปา
เพล้ง!!
ตู้กระจกถูกร่างมนุษย์ที่กำลังทะเลาะวิวาทกระแทกตกจากที่สูง ส่งผลให้กรอบแก้วแตกเป็นเศษกระจัดกระจาย น้ำไหลนองเต็มพื้นที่ ร่างงามสะบัดหางกระตุกสั่นระริกราวสิ่งมีชีวิตใกล้ขาดใจเต็มที สงครามการต่อสู้หยุดชะงักนิ่งคล้ายโดนแช่แข็ง จ้องมองสิ่งงดงามเบื้องหน้าที่นั่งกองอยู่บนพื้นแปรแปลี่ยนสภาพ หางงดงามค่อยๆ หดหายสลายกลายเป็นขาเรียวเล็ก ผิวขาวใสราวน้ำนมนวลเนียน พาสายตาทุกคู่นิ่งอึ้งตามกัน ผิวกายนางพรายมีบาดแผลจากสะเก็ดกระจกกระเด็นใส่จนเลือดไหลซิบทิ้งร่องรอยแดงเป็นขีดข่วนหลายจุด ร่างอ้อนแอ้นขยับหนีหาที่ซุกกายเปลือยเปล่า
เฮ้ย!!
น้ำเสียงแหบห้าวตะโกนพร้อมกันเมื่อตั้งสติได้ดังเดิม เสื้อโค้ชตัวใหญ่ถูกโยนปิดบังร่างกายนวลเนียนไว้ก่อนรวบคว้าอุ้มขึ้นระดับอก
ไปเร็วไอ้แฟรงค์!!
สองบุรุษวิ่งหน้าตื่นหอบหิ้วร่างงามออกนอกสถานที่เมื่อเห็นคู่ต่อสู้ยืนตาค้าง ดิ่งตรงยังรถเช่าสี่ประตูสภาพใหม่เอี่ยม รีบเร่งพาร่างกายเข้าหาที่เกาะกำบังก่อนติดเครื่องยนต์เหยียบจมคันเร่งมิดเท้า หนีศึกสงครามที่ได้สติวิ่งกรูตามหลังมาในระยะกระชั้นชิด
โอ๊ย! เกือบตายสยองคาฝ่าเท้ายักษ์ทั้งหลายแล้วไหมล่ะไอ้กันย์
เสียงถอนใจ ทั้งโล่งอกทั้งหอบเหนื่อย เพิ่งผ่านพ้นคำว่ารอดตายอย่างหวุดหวิด บรรยากาศรอบกายพาหายใจทั่วท้อง ร่างกายบอบช้ำ หน้าตาบูดเบี้ยวขึ้นเขียวฟกช้ำคนละจ้ำสองจ้ำระบมไปตามกัน สองสหายคู่หูเพิ่งสำนึกคำว่าเลือดกลบปากเป็นอย่างไรได้รู้แจ้งเห็นจริงก็วันนี้ หลงถิ่นยังอวดดี ริอาจหาญมีเรื่องกับเจ้าถิ่น อีกหน่อยคงไร้ที่ซุกหัวนอนโทษฐานก่อเหตุอันธพาลไปทั่ว
กันยวัฒน์.. นักดนตรีหนุ่มมาดเท่ผู้ผิดหวังจากความรัก พ่นลมหายใจหนักหน่วง หนีร้อนมาพึ่งเย็น กลับกลายมาเจอที่ร้อนยิ่งกว่า ขนาดมาอยู่จนสุดขั้วโลกยังไม่พ้นมีเรื่องมีราวต้องกลุ้มใจ หลอกลวงคำเดียวทำให้ชีวิตกลับตาลปัตรเหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัดให้เจอเรื่องหนักอกหนักใจ
แฟรงค์เกนสไตล์.. เพื่อนรักเพื่อนซี้ ด้วยมีถิ่นกำเนิดอยู่ย่านนี้ประเทศต่างแดน ทำให้คุ้นเคยเส้นทางเดินรถหลบหนี ตัวเขาเองยังไม่เคยคิดฝัน พาเพื่อนมานั่งดื่มเหล้าปรับทุกข์ย้อมใจอยู่ดีๆ จะเกิดสงครามการต่อสู้เพราะความใจร้อนบุ่มบ่ามขาดสติสัมปชัญญะ
ร่างบอบบางขยับกายเคลื่อนไหว พาบุรุษหนุ่มที่หลงลืมไปชั่วขณะว่าตนเองได้คว้าพานางฟ้าร่างเปลือยติดไม้ติดมือกลับมา สายตาคมกริบตวัดมองยังร่างอ้อนแอ้นด้วยความเคลือบแคลงสงสัย ตกลงเธอเป็นตัวอะไรกันแน่ เกิดคำถามวนเวียนอยู่ในจิตใจแข็งแกร่ง
เขานึกย้อนลำดับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาเมื่อครู่ สิ่งที่ได้ประสบพบเจอเป็นเรื่องจริงหรือภาพหลอนที่ถูกจิตปรุงแต่งขึ้นเพราะฤทธิ์สุรามึนเมา ฝ่ามือถูกยกตบหน้าตัวเองเบาๆ พาเพื่อนสนิทที่มือจับกุมพวงมาลัยย้ายสายตาจากถนนเบื้องหน้าส่องยังกระจกมองด้านหลัง แปลกใจกับปฏิกิริยาของเพื่อนที่ผิดปกติจนชัดเจน
เป็นไรว่ะไอ้กันย์ ตบหน้าตัวเองไม่เจ็บบ้างหรือไง ไอ้นี่ถ้าจะประสาท หรือเจอความสวยของนางเงือกเล่นงานจนหลอนไปแล้ว
สงสัยจะหลอนจริงๆ นี่ข้าไม่ได้ตาฝาดไปเองใช่หรือเปล่า
เออ.. ไม่ได้ฝาด มีข้าเป็นพยานให้อีกคน ว่าข้างๆ เอ็งคือนางเงือกของแท้ คงไม่เสียเงินฟรีหรอกว่ะเพื่อน
ดวงตาคมกริบหันมองอีกครั้งยังร่างบางที่ซุกกายกับเบาะรถหลับตานิ่ง คิ้วเรียวขมวดชนกันดูเคร่งเครียด เหงื่อผุดบนใบหน้าซีดเผือดจนดูผิดปกติ เขาคงต้องทำอะไรสักอย่างกับสิ่งประหลาดที่เป็นสมบัติป้ายแดง..
++++
กลางมหาสมุทรลึกลงสู่โลกบาดาล ทุกตนพรายต่างเดือดเนื้อร้อนใจกับข่าวโดนดักลักพาจนนีลาน่าหายสาบสูญยังอีกแดนโลก กองทัพพรายทั้งหลายเดินทางกลับยังถิ่นอาศัยด้วยรู้สึกหมดอาลัยเศร้าโศก ผู้เป็นทุกข์ที่สุดคงไม่พ้นจ้าวสมุทรผู้เป็นบิดาโดนพรากบุตรสาวไปจากอก มองไม่เห็นชะตากรรม
ท่านพ่อ.. จะทำอย่างไรดีกับหายนะยิ่งใหญ่ครั้งนี้
ในความกระตือรือร้น แสดงท่าทีรุกรี้รุกรนออกอาการ ห่วงน้องสาวสุดใจ
ข้าเสียใจจริงๆ ที่ช่วยนีลาน่าไม่ได้
ท่านพ่อ..
ร่างงามเคลื่อนใกล้ยังบิดา จับบีบฝ่ามือปลอบประโลมคลายความเศร้าสลด แต่ในใจกลับรู้สึกยินดียิ่งไม่ต่างจากพรายสาวตนอื่นที่พอหลงเหลือความหวังในการครองใจพรายบุรุษไฮโรเทน เหตุเพราะเสี้ยนหนามหลุดลอยสิ้นไร้สิ่งกีดกั้นขวางทางอีกต่อไป
ข้าไม่เข้าใจอยู่เรื่องเดียว เหตุใดนีลาน่าจึงคิดเจาะจงขึ้นพ้นเหนือน้ำในยามค่ำคืนเวลาที่พวกมนุษย์ยังอีกแดนโลกออกไล่ล่าพวกพ้องเหล่าบรรดาเผ่าพันธุ์ของพวกเราทั้งหลาย ปกติลูกสาวข้าชอบอากาศของแสงแดดไม่ใช่หรืออียาน่า
น้องคงมีปัญหาประการใดถึงด่วนตัดสินใจเช่นนั้นท่านพ่อ
คงเพราะมีพรายบางตน ออกอุบายวางหลุมพรางให้นีลาน่าติดกับ
เจ้ารู้ได้อย่างไรไฮโรเทน ว่ามีพรายคิดไม่ดีต่อลูกสาวข้า
ข้าเองก็ไม่มั่นใจหรอกท่านไตรตรอน แต่ข้าจะจับเค้นเอาความให้จงได้ว่าสิ่งที่ข้าเดาไม่ผิด
สายตาคาดคั้นของพรายบุรุษเหลียวมองยังอียาน่าผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง คงไม่มีพรายตนใดน่าระแวงไปมากกว่านางอีกแล้ว อียาน่าเหยียดยิ้มสู้สายตากับไฮโรเทนอย่างอวดดี ถึงพรายบุรุษจะฉลาดเป็นกรดเพียงใดเขาก็ไม่สามารถเอาผิดนางได้เนื่องจากหลักฐานสำคัญได้สูญหายเสียแล้ว แค่นางคิดกลลวงวางแผนให้ไฮโรเทนอยู่ห่างไกลจากเส้นทางที่นีลาน่าผ่านเพื่อที่จะได้คาดสายตาจากกันเท่านี้ ผลก็ออกมาสมใจตามหวัง ส่วนไตรตรอนผู้เป็นบิดา ถึงแม้จะหยั่งรู้อนาคตภายภาคหน้า แต่ความนึกคิดในจิตใจ ดีร้ายเพียงใดคงไม่มีทางอ่านและสัมผัสได้ถึง นางจึงหมดสิ้นหนทางเอาผิด
เจ้าไม่มีสิ่งใดจะเอ่ยหรืออียาน่า
ไฮโรเทนจ้องมองด้วยสายตาเหยียดจับพิรุธนางพรายผู้ที่ทำตัวนิ่งเฉยเข้าสุภาษิตน้ำร้อนปลาเป็นน้ำเย็นปลาตาย ถึงแม้พรายบุรุษจะไม่เชื่อสนิทใจแต่ผู้เป็นบิดาย่อมเข้าข้างลูกตนเองอยู่วันยันค่ำ
เวลานี้ข้าไม่มีกระใจจะเอ่ยสิ่งใด ข้าห่วงนีลาน่าเหลือเกิน
สีหน้าลสดวูบแสดงละครได้แนบเนียน ถ้ามีรางวัลแจกจ่ายยังบาดาลแห่งนี้นางคงได้โล่ทองคำที่เล่นได้สมบทบาท ไฮโรเทนได้แต่เคืองแค้นในใจเอาผิดอะไรไม่ได้กับนางพรายเจ้าเล่ห์ยิ่งกว่า ยิ่งนึกคิดยิ่งบันดาลโทสะเพิ่มเป็นทวีคูณไม่น่าหลงผิดเชื่อใจงูพิษอย่างอียาน่าเลยแม้แต่น้อย
เจ้าไปพักเถอะลูกข้า เวลานี้ข้าคงต้องใช้เวลาปรึกษาหารือกับไฮโรเทนเรื่องหนทางช่วยเหลือน้องสาวเจ้า
งั้นลูกขอลาท่านพ่อ
ความเคลือบแคลงสงสัยวิ่งตรงสู่จิตใจ ยังมีเหตุอันใดต้องเจรจากันอีก อียาน่าได้แต่ขัดใจแต่ต้องยอมทำตามคำสั่งแต่โดยดี นางพรายจำเป็นต้องสะสมความอยากรู้ไว้และหาหนทางแก้ไขปัญหาที่กำลังจะตามมาภายหลังต่อไป
++++
โปรดติดตามตอนต่อไป
แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 55 22:15:41
แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 55 09:19:21
| จากคุณ |
:
มาโซคิส  
|
| เขียนเมื่อ |
:
3 พ.ย. 55 06:51:23
|
|
|
|
กับดักรักสองโลก 3.
