.... " จิตคลำทาง " ....
กายวางนิ่ง จิตวิ่ง ดั่งลิงซน
วกเวียนวน ดั่งกระแส แปรผกผัน
ประหนึ่งรู้ มิรู้ เคล้าระคน
คนหนอคน ยากจะนิ่ง .. จิตวุ่นวาย
ธรรมชาติ จิตปรากฎ ยากหยั่งรู้
ร้อยพรั่งพรู เงื่อนนัยซ่อน ซ้อนมากหลาย
อยากสงบ มิสงบ สุขทุกข์กราย
ดุจสบาย มิสบาย .. จิตดาลดล
กระแสธรรม ธรรมชาติ นำปรากฎ
เป็นบาทบท ตามวิถี ชีวีผล
เกิดอยู่ดับ เกิดอยู่ดับ สลับวน
มิสับสน กระแสเคลื่อน อำนวยธรรม
วังเวียนวน วนเวียนว่าย รัดคลายผ่อน
ตะแกงร่อน ตะกอนติด ผิดถูกซ้ำ
จิตตามปราณ ในเรือนกาย คลายเงื่อนงำ
สตินำ ปลดกระแส .. จิตคลำทาง
.... " เสียงรำพึง " ....
3 พฤศจิกายน 2555 03:10 น.