ความคิดเห็นที่ 1 บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) FCC S01E12 เปิด"บันทึกแฟนฉัน" ปีที่ (season) ๑ ตอนที่ (episode) ๑๒ วิศวกรรมคนขี้เหงา (Lonely Heart Engineering) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:33:25

ความคิดเห็นที่ 2 บนรถบัส ๒ ชั้นที่มีป้ายสติ๊กเกอร์ข้างตัวรถว่า "มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมิวนิค (Technical University Munich)" ลุงนั่งอยู่ที่เก้าอี้ติดกับหน้าต่าง  ภายใต้ใบหน้าอันเฉยเมยของชายหนุ่ม กลับปรากฎดวงตาเศร้าสร้อย  หลายเดือนแล้วที่ลุงจากบ้านเกิดเมืองนอนมาเพื่อศึกษาต่อที่เยอรมัน  เมืองมิวนิคแม้ดูเจริญรุ่งเรือง ทันสมัย มีสิ่งเจริญหูเจริญตา  แต่ชายหนุ่มกลับรู้สึกเหงาในใจลึกๆ  ลุงนั่งเหม่อใจลอยออกไปนอกหน้าต่างรถ ชายหนุ่มนึกถึงวันที่เหมยลี่เดินจากเขาไปที่สะพานสาธร หลังจากที่เธอบอกเขาว่า ขอแค่เป็นคนรู้จักกัน ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเพียงแค่ ๒ วัน  ในงานกิจกรรมวันครอบครัวที่ BTH ได้จัดขึ้น  เขากับเหมยลี่ยังหวานสดชื่นกันอยู่ในความทรงจำมาจนถึงบัดนี้  แต่เพียงเพราะทราบว่า ลุงรับทุนมาเรียนต่อที่เยอรมัน  เหมยลี่ก็อึ้งและขอบอกเลิกกับเขา  แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 55 07:52:00 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 20:15:45 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:35:58

ความคิดเห็นที่ 3  ขณะที่ลุงนั่งพิงพนักนึกถึงเรื่องราวในอดีตอยู่นั้น  ชายหนุ่มก็ได้ยินเสียงใครคนหนึ่งมาพูดกับเขาอยู่ข้างๆ "เก้าอี้ว่างอยู่ใช่ไหมคะ?" สาวหน้าตาคนเอเชียถามลุง "อ่ะ..ใช่ครับ" ลุงยิ้มตอบ "งั้นขอดิชั้นนั่งด้วยคนค่ะ บนนี้มีแต่คนยุโรป ดิชั้น.. โบอัน ค่ะ จากโซล แล้วคุณล่ะ?" สาวเกาหลีเธอยิ้ม แนะนำตัว "ยินดีครับ ผม..ลุง ครับ มาจากกรุงเทพ  ยินดีที่รู้จักครับ" ลุงหันขยับตัวเพื่อให้โบอันวางกระเป๋าลง ขณะที่พูด "ยินดีที่รู้จักค่ะ  อ๋อ..กรุงเทพ คุณมาจากเมืองไทยใช่ไหมคะ? ปกติอยู่ที่มหาลัยมิวนิค เจอแต่คนยุโรปซะส่วนใหญ่  วันนี้เจอคุณลุง (หญิงสาวทำท่ากระซิบพูดเบาๆ) ดีเลย..ดิชั้นเบื่อคุยกับพวกพวกฝรั่งตาน้ำข้าวมากค่ะ"  โบอันชวนคุยซะยาว  ความจริงเธอมาเรียนป.ตรี เลยไม่รู้จักใครที่เป็นนักศึกษาป.โทบนรถคันนี้สักคน  พอสาวเกาหลีขึ้นมาบนรถ เห็นลุงซึ่งเป็นคนเอเชียด้วยกัน เธอเลยมาขอนั่งด้วย "เฮอะๆๆ เหมือนกันครับ ปกติอยู่ที่ในมิวนิคผมก็ต้องคุยแต่กับเพื่อนชาวยุโรป เค้าก็เหมือนจะไม่ค่อยอยากจะคุยกับเราซักเท่าไหร่ด้วย หึๆ" ลุงหัวเราะชอบใจ  ชายหนุ่มบอกความรู้สึกที่เจอมาเหมือนกันกับสาวเกาหลี แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 20:17:05 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:39:41

ความคิดเห็นที่ 4 "จริงค่ะ  คุณลุงเรียนเอกอะไรคะ? เหมือนดิชั้นจะเคยเห็นคุณแว๊บๆ ในคณะ?" โบอันพอนั่งลง ก็ชวนลุงคุยต่อ "อ๋อ...ใช่ครับ  ผมก็จำได้ว่าเหมือนเคยเห็นคุณโบอันที่คณะเหมือนกัน  ผมมาต่อป.โท วิศวะไฟฟ้า-เครื่องกลครับ แล้วคุณล่ะ?" ลุงตอบ  ชายหนุ่มนึกในใจว่า เป็นความบังเอิญหรือความตั้งใจกันนี่? เพราะความจริงลุงเคยเห็นโบอันที่คณะ ๒-๓ ครั้งแล้ว  ลุงจำได้เพราะสาวเอเชียคนนี้ทำให้เค้านึกถึงใครคนนึงที่เมืองไทยขึ้นมา "ดิชั้นมาเรียนป.ตรี วิศวกรรมสิ่งแวดล้อมค่ะ" โบอันยิ้มพยักหน้า เธอขำๆ ที่ลุงมองเธอเหมือนเธอเป็นคนที่เค้าเคยรู้จัก สาวเกาหลีเลยถาม "เอ่อ..ถามจริงๆนะคะ ชั้นหน้าตาเหมือนใครที่คุณลุงรู้จักหรือเปล่าคะ?" เมื่อถูกถามตรงๆ ชายหนุ่มทีแรกก็อึ้งเล็กน้อย แต่ลุงก็ตอบตามจริง "เอ่อ...อื่อ...ทำไมทราบอ่ะครับ โบอันทำให้ผมนึกถึงเพื่อนคนนึงที่เมืองไทยจริงๆด้วย" "ไหมล่ะ....ว่าแล้ว ฮะๆๆ" โบอันยิ้มแป้น จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:42:52

ความคิดเห็นที่ 5 เข้าสู่คลิปประกอบฉาก จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:44:16

ความคิดเห็นที่ 6 สาวเกาหลีบอก "บอกตามตรงนะคะ คุณลุงก็ทำให้ชั้นนึกถึงเอ่อ...เพื่อนที่กรุงโซลค่ะ" โบอันสารภาพบ้าง แต่หญิงสาวไม่ได้พูดตามตรง ความจริงแล้วลุงทำให้โบอันคิดถึงปาร์ค ซังมิน  สามีโดยนิตินัยของเธอต่างหาก "โบอันเก่งจังนะครับ มาเรียนต่างประเทศตั้งแต่ป.ตรีเลย" ลุงรู้สึกว่าโบอันเป็นคนเปิดเผย พูดตรงไปตรงมาดี เลยถามขึ้น "ความจริงพอจบมัธยมปลาย ชั้นก็หาเรื่องมาเรียนต่อเองแหละค่ะ พอดีสอบชิงทุนมาได้ เลยหนีเค้ามา ฮึๆๆ" โบอันบอก "ฮึๆๆ" ลุงขำๆในความเป็นเด็กของโบอัน ชายหนุ่มนึกในใจว่า หากเป็นเพื่อนจริงๆ ทำไมต้องหนีมาเรียนถึงเมืองนอกเมืองนาด้วยน๊า แต่ชายหนุ่มก็ชวนเพื่อนนักศึกษาชาวเอเชียรุ่นน้องคุยเรื่องอื่นแทน "ทำไมโบอันถึงมากับทริปนี้ด้วยล่ะครับ? ปกติมีแต่นักศึกษาป.โทต้องมาดูงานตามวิชาเรียนไม่ใช่เหรอ?" ลุงสงสัย "พอดีว่างๆ ค่ะ  ดิชั้นเห็นโปสเตอร์ประชาสัมพันธ์ในคณะฯ  เลยขอโปรเฟสเซอร์มาด้วย  อยากไปเห็นของจริงค่ะ กังหันลมปั่นไฟฟ้าบนยอดเนินที่ตั้งเรียงกันเป็นแถวๆ สุดลูกหูลูกตา  เคยเห็นแต่ในหนังสือ... สวยดีค่ะ แต่ยังไม่เคยเห็นของจริง เหะๆๆ" โบอันยิ้ม สาธยายยืดยาว แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 55 07:55:16 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:47:32

ความคิดเห็นที่ 7 รถบัสเคลื่อนตัวออกจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมิวนิค เพื่อเดินทางไปยังสถานที่ทัศนศึกษา คือ หน่วยพัฒนาพลังงานแห่งเยอรมัน (German Energy Agency, DENA) ภายในรถบัส ขณะที่โบอันคุยอยู่กับลุง โทรศัพท์มือถือของหญิงสาวก็ดังขึ้น โบอันล้วงมือถือจากกระเป๋า สาวหน้าหมวยอมยิ้ม เธอขอตัวรับโทรศัพท์ ขณะโบอันพูดคุยเป็นภาษาเกาหลี ลุงก็หันไปมองด้านหลังรถ ชายหนุ่มยิ้มให้กับนักศึกษาชาติยุโรป ซึ่งต่างมองโบอันด้วยความแปลกใจ เนื่องจากไม่เพียงเธอจะเป็นสาวเอเชียเท่านั้น แต่ด้วยอายุอานามของเธอ บุคลิกท่าทาง เธอเหมือนเด็กมัธยมปลายที่เพิ่งเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยจริงๆ ภายหลังโบอันพูดคุยโทรศัพท์เสร็จ เธอก็หันมาคุยกับลุง ลุงถามเธอว่า จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:49:45

ความคิดเห็นที่ 8 "ทางบ้านที่เกาหลีโทรมาหรือครับโบอัน?" "ใช่ค่ะ...สามี เอ๊ย แฟนของชั้นโทรมา" โบอันหลุดพูดความจริงออกมาจนได้ "สะ..สามีหรอ?" ลุงทำหน้าแปลกใจมาก ระคนขำๆ ที่สาวเกาหลีตรงหน้าเค้าไม่น่าจะมีครอบครัวแต่งงานแล้วได้ เพราะคำว่า "ทางบ้านโทรมา" ที่ลุงถามเธอ เค้าหมายถึงคุณพ่อคุณแม่อะไรแบบนี้มากกว่า "เอ่อ...ฮะๆๆ คือ จะพูดยังไงดี ดิชั้นแต่งงานแล้วค่ะ" โบอันยิ้มแป้น ตอบ "แต่งงานแล้ว!" ลุงเผลอพูดเสียงดังด้วยความแปลกใจ  จนคนที่นั่งอยู่ในเก้าอี้ถัดไปหันมามอง "อุ๊บ...ขอโทษครับ โบอันเพิ่งจบมัธยมปลายมา แต่งงานแล้วหรอ? คนเกาหลีนี่แต่งงานเร็วจริงๆเนอะ" "แต่งตามกฎหมายน่ะ (โบอันทำหน้าเจื่อนๆ) จริงๆ ต้องบอกว่า ถูกคุมถุงชนตั้งแต่ ชั้นเรียนอยู่ม. ๔ ด้วยซ้ำ เฮอะๆๆ" โบอันตอบ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:53:50

ความคิดเห็นที่ 9 เข้าสู่คลิปประกอบฉาก จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:55:02

ความคิดเห็นที่ 10 โบอันเล่าต่ออย่างยืดยาว บางทีสาวเกาหลีเธออาจรู้สึกเหงาท่ามกลางคนต่างถิ่น "ฮะๆๆ งงใช่ไหมอ่ะ อย่าว่าแต่คุณลุงเลย ดิชั้นยังงงๆ ตัวเองอยู่เลยเนี่ย? เรื่องมันยาวค่ะ ความจริงคนเกาหลีเค้าก็ไม่ได้แต่งงานกันเร็วหรอกค่ะ แต่ปู่ของดิชั้นกับปู่ของสามีเป็นเพื่อนสนิทกัน แกเคยสัญญากันว่า จะให้ลูกหรือหลานมาเกี่ยวดองกัน แล้วซังมินกับดิชั้นก็สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ เราแทบจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกันเลยก็ว่าได้ แต่ในเมื่อพ่อกับแม่ก็เห็นสมควร ดิชั้นก็เลยต้องยอมแต่งๆ ไปก่อนเฮอะๆๆ" ลุงยิ้มพยักหน้า ทำเหมือนจะเข้าใจ  แต่ชายหนุ่มก็ไม่อยากจะถามอะไรต่อ เค้าคิดว่าไม่เหมาะที่จะถาม เลยเปลี่ยนเรื่องคุย "โบอันมาเรียนเยอรมันคนเดียวเลยหรอครับเนี่ย?" "ใช่ค่ะ...ชวนเพื่อนมาสอบด้วย แต่ชั้นสอบได้คนเดียว เลยต้องมาเรียนคนเดียว ความจริงทั้งพ่อกับแม่ โดยเฉพาะสามี เอ่อ..เรียกเพื่อนดีกว่าค่ะ ไม่มีใครอยากให้ชั้นมาเยอรมันซักคน เค้าเป็นห่วงกันน่ะค่ะ" โบอันเล่า "ก็น่าเป็นห่วงอยู่หรอกครับ สาวน้อยจากเกาหลีใต้ตัวคนเดียว เหะๆ" ลุงช่วยสนับสนุน "แต่ชั้นอยากมาหาประสบการณ์ในต่างประเทศนี่ โดยเฉพาะมหาลัยของเรา ดังมากเลยนะในด้านเทคโนโลยีอ่ะ" โบอันยืนยันความตั้งใจ "นั่นก็ใช่แหละครับ แต่ยังไง หากผมเป็นพ่อกับแม่ของโบอัน โดยเฉพาะถ้าเป็น เอ่อ...แฟนด้วย ผมคงไม่อยากให้โบอันมาเรียนในต่างแดนไกลๆ คนเดียวแน่ๆ น่าห่วงออก" ลุงบอกยิ้มๆ "แต่ดิชั้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ รับผิดชอบตัวเองได้" โบอันทำหน้างั้ม ตอบ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 55 07:58:25 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 20:22:21 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:01:02

ความคิดเห็นที่ 11 "แล้วนี่โบอันพักในหอพักนักศึกษาของมหาวิทยาลัยใช่ไหมครับ?" ลุงทำหน้าเหลอๆ ถาม "ใช่ค่ะ..แต่ได้รูมเมทเป็นคนอินเดีย แฮะๆๆ เฮม่าเป็นสาวสวยตาคม แต่เธอจริงจังมาก (โบอันทำหน้าขึงขังล้อเลียน) วันนี้ชวนให้โดดเรียนมาด้วยกัน ก็ไม่ยอมมา เฮ้อ.." โบอันบอก "ก็สมควรแล้วนี่ครับ อ้าวนี่โดดเรียนมาหรอกเหรอเนี่ย?" ลุงมองแบบชำเลืองๆ "ปีหนึ่งยังเรียนวิชาพลศึกษาน่ะค่ะ ไม่เห็นต้องซีเรียสเลย มาเดินกับทริปขึ้นเนินไปดูกังหันลม ก็ได้ออกกำลังกายเหมือนกันแหละ" โบอันอธิบาย โบอันถามกลับบ้าง "คุณลุงมาเรียนเยอรมันคนเดียวเหมือนกันหรอคะ?" "ใช่ครับ พอดีที่ทำงานเค้าส่งผมมาเรียนต่อน่ะ? นี่ผมยังคิดอยู่เลยว่า คิดผิดหรือเปล่าที่มาเรียน เฮ้อ..." ลุงตอบ ก่อนทำตาลอยๆ มองออกไปนอกตัวรถ "ทะ..ทำไมล่ะคะ? แล้วทางบ้านคุณลุงอยากให้คุณมาเยอรมันหรือเปล่า?" โบอันสงสัย จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:04:15

ความคิดเห็นที่ 12 "ทางบ้านผมเค้าไม่ค่อยอะไรหรอกครับ เค้าแล้วแต่ผม อีกอย่างเค้าเห็นว่ามันเป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตเหมือนกัน แต่...เอ่อ...มีคนที่ไม่อยากให้ผมมา (ถอนหายใจยาว) " ลุงพูด ทำตาเหม่อลอยไปนอกรถ โบอันเห็นอาการของลุง ด้วยความเป็นคนชอบถามซอกแซก เธอเลยแสร้งถาม "ทะ...ทำไมคะ? ภรรยา เอ่อ..แฟนคุณไม่อยากให้มาใช่ม๊า?" ลุงหันมามองโบอัน แม้เค้าจะรู้สึกสาวเกาหลีคนนี้ถามอะไรซอกแซกเกินไป แต่ก็อดชมเธออยู่ในใจไม่ได้ว่า เดาได้เก่งมากๆ ชายหนุ่มเลยยิ้ม พยักหน้าตอบสั้นๆ "ใช่ครับ" "คุณลุงแต่งงานแล้วเหมือนกันหรอคะ?" โบอันทำท่าสงสัย "เปล่าครับ... ผมยังไม่ได้แต่งงาน  แต่หากตอนนี้ผมยังอยู่เมืองไทย ไม่ได้มาเยอรมัน บางทีผมอาจจะอยากแต่งงานเหมือนกัน" ลุงบอก "แฟนคุณ หน้าคล้ายโบอันหรอคะ? ไม่งั้นคุณลุงคงไม่มองโบอันตอนเห็นในมหาวิทยาลัยแน่ๆ เลย" โบอันถาม "ปะ เปล่าหรอกครับ เพียงแต่โบอันป็นคนเอเชียเหมือนกัน แล้วที่นี่ก็ไม่ค่อยมีคนเอเชีย โบอันเลยทำให้ผมนึกถึงเธอน่ะครับ" ลุงบอก แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 19:09:28 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:08:36

ความคิดเห็นที่ 13 "นั่นไง นี่ถ้าแฟนคุณลุงรู้ว่าคุณคิดถึงเธอ เธอต้องดีใจแน่ๆ เลย ผู้หญิงมักรู้สึกแบบนี้แหละค่ะ ไม่ว่าจะเป็นคนชาติไหนๆ" โบอันนี่สนิทกับคนง่ายจริงๆ อาจจะเพราะลุงเป็นคนเอเชียเหมือนกัน "แต่เธอบอกเลิกผม ก่อนที่ผมจะขึ้นเครื่องมาเยอรมันเพียงวันเดียวเองครับ" ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า พอพูดเสร็จ ลุงก็หันไปมองนอกตัวรถ ทำเหมือนคนใจลอยอีกครั้ง "อะ..อ้าว งั้นเหรอคะ?" คราวนี้สาวเกาหลีกลับไม่ถามต่อ เธอรู้สึกว่า ลุงคงไม่อยากจะพูดถึงเรื่องส่วนตัวของเค้ามากกว่านี้ โบอันเลยเปลี่ยนเรื่องคุย "คุณลุงทำงานด้านไหนหรอคะ? เป็นวิศวกรเครื่องกลหรือเปล่า?" โบอันแสร้งเปลี่ยนเรื่องพูดคุยดื้อๆ "ผมทำงานเป็นวิศวกรรถไฟฟ้าครับ โบอันเคยไปกรุงเทพไหม? เคยขึ้นรถไฟลอยฟ้าในเมืองไทยหรือเปล่า?" ลุงกลับมายิ้มๆ เล่าถึงตนเอง "เคยขึ้นที่โซลค่ะ ต้องใช้ประจำเลย ทั้งรถไฟฟ้าบนดินและสับเวย์  แต่ดิชั้นไม่เคยไปเมืองไทยหรอกค่ะ เฮอะๆ" โบอันตอบ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 22:38:09 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:11:59

ความคิดเห็นที่ 14 ลุงลองถามโบอันบ้าง เพราะเห็นหญิงสาวมุ่งมั่นข้ามน้ำข้ามทะเลมาเรียนถึงเยอรมัน "จบแล้ว โบอันอยากทำงานอะไรหรอครับ? วิศวกรสิ่งแวดล้อมก็แยกเป็นหลายแขนงไม่ใช่หรอ?" "ใช่ค่ะ แต่ความจริงดิชั้นอยากทำงานเกี่ยวกับพลังงานทดแทน พลังงานหมุนเวียนอะไรงี้ แต่สอบได้ทุนวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม พอดีไม่มีทุนวิศวกรรมเคมี เฮอะๆๆ" โบอันบอกความจริง "อ๋อ...เคมี สมัยเรียนปีหนึ่งป.ตรี ผมให้เพื่อนในกลุ่มทำแล็บฯเคมีให้ตลอดเลย เป็นคนไม่ค่อยถูกกับพวกหลอดทดลองเท่าไหร่เฮอะๆๆ" ลุงเห็นโบอันยังเป็นเด็ก ยังไม่เคยทำงาน เค้าเลยชวนคุยเรื่องแบบเด็กๆ "คุณลุงเรียนวิศวกรรมไฟฟ้า-เครื่องกล ก็ต้องเรียน คณิตศาสตร์ เมคานิคส์ เทอร์โมไดนามิกส์ อะไรพวกนี้หัวแตกเลยสิคะ? ฮะๆๆๆ" โบอันพูดหัวเราะๆ "ใช่ครับ แต่พอดีผมถนัดพวกนี้มากกว่าพวกเคมี-ชีวะอยู่แล้ว" ลุงยิ้มๆ "แล้วแฟนคุณลุงทำงานเป็นช่างด้วยรึเปล่าคะ?" อ้าว..ไปๆมาๆ โบอันวกกลับมาเรื่องนี้อีกและ "เอาแฟนคนไหนล่ะครับ โบอัน? คนที่เค้าบอกเลิกเรานานแล้ว หรือคนที่เพิ่งบอกเลิกก่อนผมจะขึ้นเครื่อง..เฮ้อ..." ลุงตอบ ทำสีหน้าเศร้าเล็กน้อย บางทีชายหนุ่มเองก็อาจอยากจะพูดเรื่องราวเหล่านี้ เพื่อระบายความอัดอั้นที่อยู่ในใจกับใครสักคนอยู่เหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 19:17:47 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:16:44

ความคิดเห็นที่ 15 สาวเกาหลีอึ้ง เธอลังเลจะถามต่อ เมื่อเห็นสีหน้าของลุง โบอันเลยเปลี่ยนใจไม่พูดอะไรต่อ  รถบัสวิ่งเข้าไปใน plant แผงเซลแสงอาทิตย์ของ dena ทุกคนในรถจึงทะยอยกันลงจากรถ พอลงจากรถลุงกับโบอันก็เดินตามวิทยากรไปชม สาธิตโรงงานพลังงานเซลสุริยะของ dena ขณะเดินดูโน่นดูนี่ แยกจากคนอื่นๆ กันสองคน ลุงก็พูดขึ้นมา "แฟนคนแรกของผม เธอเป็นนักแสดงครับ... ซูเปอร์สตาร์น่ะครับ"  ลุงบอก โบอันไม่นึกว่าลุงจะชวนคุยต่อ เพื่อตอบคำถามของเธอที่ค้างไว้ตั้งแต่ยังอยู่บนรถบัส "จะ..จริงหรอคะ? แต่..เอ่อ...ทำไมเลิกคบกันซะล่ะคะ?" ลุงทำหน้าเจื่อนๆ "เพราะผมต้องทำงานกะดึกน่ะครับ? ทำงานดูแลระบบรางของรถไฟฟ้าตอนกลางคืน พอไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยๆเข้า เธอก็เลยขอเลิก" "แย่จังนะคะ..." โบอันทำหน้าเศร้า เธอรู้สึกเห็นใจชายหนุ่ม "แต่นั่นยังไม่เท่าไหร่หรอกครับ เพราะผู้หญิงคนที่รู้จักผมคนถัดมา เธอรับเรื่องที่ผมทำงานกะดึกได้ด้วยซ้ำ แต่ผมกลับต้องจากเธอมาเพื่อมาเรียนต่อที่นี่ ..เธอก็เลย..." ลุงส่ายหน้าก่อนถอนหายใจ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 19:22:10 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:21:13

ความคิดเห็นที่ 16 ลุงไม่อยากให้การสนทนาของเค้ากับเพื่อนชาวเอเชียเสียบรรยากาศ ชายหนุ่มเลยหันมาถามโบอันบ้าง เรื่องของโบอันคงไม่ใช่เรื่องแบบ"ศาลาคนเศร้า"ของเค้าแน่ๆ เพราะโบอันแต่งงานแล้ว "โบอันมาเรียนถึงต่างประเทศไกลๆ แบบนี้ แฟนไม่ทัดทานบ้างหรอครับ?" โบอันบอกตามจริงด้วยสีหน้าเจื่อนๆ แต่สาวเกาหลีเธอก็รู้สึกถูกโฉลกกับคนเอเชียด้วยกัน เลยกล้าพูดกล้าคุย "ความจริงก่อนเราแต่งงานกัน เคยมีข้อแม้ว่า ต้องรอให้เรียนจบมัธยมปลาย เราถึงจะใช้ชีวิตคู่กันจริงๆ ได้ เหะๆๆ แต่พอจบม.ปลายจริงๆ ดิชั้นเลยถือโอกาสหนีมาซะเลย เฮอะๆๆ จริงๆ ซังมินไม่อยากให้ดิชั้นมาหรอกค่ะ แต่ดิชั้นยืนกรานจะมาให้ได้ ซังมินก็บอกว่าจะรอจนดิชั้นเรียนจบ ดิชั้นเลยบอกว่า ดิชั้นจะสอบชิงทุนเรียนต่อโท ต่อด๊อกเตอร์ด้วยนะ" ลุงขัดจังหวะ "แฟนของโบอันบอกว่า จะกี่ปีก็รอได้ใช่ไหม?" โบอันแปลกใจมาก "คะ..คุณลุงทราบได้ไงคะ? ซังมินพูดกับดิชั้นแบบนี้จริงๆ" ลุงตอบ "ก็ซังมินถูกมัดมือชกแล้วนี่ครับ แต่งงานซะแล้วจะไปไหนได้? (แป่วววว..) ฮะๆๆ ไม่ใช่หรอกครับ ถ้าผมรักใครจริงๆสักคน ผมก็คงรอเธอได้เหมือนกัน ว่าแต่โบอันจะใจร้ายปล่อยให้แฟนรอ แล้วเรียนจนถึงด๊อกเดอร์จริงๆหรอ?" โบอันตอบ "ดิชั้นก็พูดไปงั้นแหละค่ะ อีก ๓ ปีเรียนจบป.ตรี ชั้นก็ว่าจะกลับเกาหลีล่ะ ฮิฮิ" แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 20:33:44 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 19:32:02 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:29:33

ความคิดเห็นที่ 17 ลุงยิ้มพยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่โบอันจะถามต่อ "แล้วทำไม แฟนคุณลุงไม่รอให้คุณลุงเรียนจบก่อนละคะ?" ลุงนึกในใจว่า นั่นสิ แต่ตอบว่า "เราเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานก่อนผมจะมาเรียนต่อที่มิวนิคนี่น่ะครับ แล้วอีกอย่างเธอก็อายุ ๓๐ แล้วด้วย เธอคงรู้สึกว่า หากต้องรอผมไปอีก ๒ ปี ก็ไม่แน่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร" โบอันพยักหน้า ก่อนพูด "แต่ถ้าเป็นโบอันนะคะ ดิชั้นจะรอจนกว่าคนที่เรารักเรียนจบคะ" ลุงหันมามองโบอัน "จริงหรอครับ แม้ว่า โบอันจะอายุขึ้นเลขสามแล้วด้วยงั้นเหรอ?" โบอันยิ้ม พยักหน้า "ใช่ค่ะ ทำไมล่ะคะ? หากเรารักใครสักคน  เวลาแค่สองปี โบอันรอได้ค่ะ" ลุงยิ้มทำหน้าเจื่อนๆ "ถ้าเหมยลี่คิดเหมือนโบอัน คงเป็นโชคดีของผมแน่ๆครับ ตอนนั่งเครื่องมาจากเมืองไทย ผมก็นึกหวังลมๆแล้งๆ ว่า เค้าจะรอผมเหมือนกัน" "เหมยลี่หรอคะ? แฟนของคุณลุงชื่อเหมือนคนจีนเลย ฮิฮิ" โบอันหัวเราะ "เธอมีเชื้อสายจีนน่ะครับ (มองขึ้นไปบนท้องฟ้า และถอนหายใจ) ถ้ารู้จักกันเร็วกว่านี้สักหน่อย ผมคงขอเค้าแต่งงานก่อนจะมาเรียนต่อเหมือนกัน" ลุงตอบ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 20:48:33 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:39:02

ความคิดเห็นที่ 18 ลุงถามโบอัน "ผู้หญิงที่เค้าบอกเลิกเรานี่ เค้าก็คงไปรู้จักคนอื่นๆ ใช่ไหมครับ? คงเป็นไปไม่ได้ที่เค้าจะรอผม?" โบอันตอบ "ก็แล้วแต่อ่ะค่ะ แต่ถ้าคุณเหมยลี่รักคุณลุงจริงๆ ดิชั้นว่า คุณอาจเจอเซอร์ไพรส์ในอีกสองปีข้างหน้านะคะ" ลุงหันมามองโบอัน ชายหนุ่มสงสัยว่า หญิงสาวพูดจริงหรือแกล้งแซวไปงั้นๆ "จะ..จริงหรอครับ? มันจะเป็นไปได้หรอครับ" "จริงค่ะ...ถ้าเป็นโบอัน แล้วซังมินมาเรียนต่อเยอรมัน โบอันจะรอค่ะ" โบอันพูดหนักแน่นกับลุง  ลุงยิ้มรู้ว่าโบอันพูดให้กำลังใจ "แปลกดีนะ เราเพิ่งรู้จักกัน แต่คุยกันได้เหมือนเคยรู้จักกันมานานเลย อาจเพราะเราต่างมีใครที่เรารัก คอยเราหรือเราอยากให้เค้าคอยเราอยู่ที่บ้านเกิด" ลุงตั้งข้อสังเกต  ชายหนุ่มยิ้ม "ขอให้ที่โบอันพูดเป็นความจริงครับ ผมหวังให้เป็นเช่นนั้น (ลุงยื่นมือออกมา) ยินดีที่รู้จักครับโบอัน" โบอันยิ้ม ยื่นมือมาเช็คแฮนด์ด้วย "ยินดีที่รู้จักเช่นกันค่ะ" แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 19:48:47 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:45:52

ความคิดเห็นที่ 19 พอดีผู้นำทริปประกาศผ่านโทรโข่งว่า จะไปชม plant กังหันลมกันต่อ ขอให้ทุกคนมาขึ้นรถบัส โบอันเลยบอก "ไปกันเถอะค่ะ ดิชั้นอยากดูกังหันสีขาวๆ เรียงเป็นแถวๆ ยาวๆ สุดลูกหูลูกตานานแล้ว" ลุงยิ้มรับพยักหน้า  พูดเสร็จโบอันก็รีบเดินไปขึ้นรถบัส ส่วนลุง ชายหนุ่มมองขึ้นไปบนท้องฟ้าสีคราม แม้วันนี้ฟ้าจะใส แดดจะจัด แต่ก็ไม่ร้อนแบบเมืองไทย ชายหนุ่มมองไปที่ขอบฟ้าไกล นึกในใจ "ลี่... คุณจะรอผม เหมือนที่โบอันพูดไม๊นะ?" แม้ความหวังจะลางเลือน แต่คำพูดของโบอันก็ทำให้ชายหนุ่มยิ้มได้ ลุงหวังว่า ของที่ระลึกที่ตนเองส่งให้เธอก่อนเค้าจะขึ้นเครื่อง อาจจะทำให้หญิงสาวรอถึงวันเค้ากลับ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 19:52:38 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:51:25

ความคิดเห็นที่ 20  เพลงประกอบฉาก ~ เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 19:58:17 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:54:21

ความคิดเห็นที่ 21  จบตอน จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:57:19

ความคิดเห็นที่ 22 (เข้าสู่เพลงจบท้ายละคร)   ขอขอบคุณ -บทเพลงทุกเพลงที่นำมาใช้ประกอบ -ชื่อเดิมของตัวละครทุกตัวของจีทีเอช -ทีมงาน My Little Bride   รถไฟฟ้ามาหานะเธอ  และ แฟนฉัน: อยากบอกเธอรักครั้งแรก ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้มีแฟนฉัน ๒ (ภาคบทภาพยนตร์) บันทึกแฟนฉัน (ภาคบทละครซีรี่ส์) และ แฟนฉันสารัตถะ (ภาคบทละครกึ่งสารคดีซีรี่ส์) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:00:46

ความคิดเห็นที่ 23 บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E01 : แม่น้ำนิจนิรันดร์ บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E02 : ดอกไม้ในหัวใจ บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E03 : ดาวคนละฟากฟ้า บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E04 : ฤดูกาลที่แตกต่าง บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E05 : ดนตรีในดวงใจ  บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E06 : โลกช่างกลมจริงๆ แฟนฉันสารัตถะ (Beyond My Girl: Fan Chan Essentials) ~ FCE S01E01 : เซลสุริยะทำไม? บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E07 : จะกลมไปถึงไหน? แฟนฉันสารัตถะ (Beyond My Girl: Fan Chan Essentials) ~ FCE S01E02 : สายลับจับราคาแก๊ส บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E08 : ฝันให้ไกลไปให้ถึง? แฟนฉันสารัตถะ (Beyond My Girl: Fan Chan Essentials) ~ FCE S01E03 : PTT เออรัก เออเร่อ บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E09 : บุพเพสันนิวาส บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E10 : รักข้ามขอบฟ้า แฟนฉันสารัตถะ (Beyond My Girl: Fan Chan Essentials) ~ FCE S01E04 : PTT เออรัก เออเร่อ (2) บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E11 : โลกแห่งความจริง บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E12 : วิศวกรรมคนขี้เหงา แฟนฉันสารัตถะ (Beyond My Girl: Fan Chan Essentials) ~ FCE S01E05 : PTT เออรัก เออเร่อ ปะทะ สายลับจับราคาแก๊ส บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E13 : รักไม่ต้องการเวลา บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E14 : รักสาม(เลิก)เศร้า บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E15 : บททดสอบคนขี้เหงา แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 55 08:43:32 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 17:49:04 แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 55 06:43:23 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:03:24

ความคิดเห็นที่ 24 แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก  (ตอนที่ ๑ ถึง ๓๐) (อยู่ในคลังกระทู้เก่าของห้อง "ถนนนักเขียน" ห้องย่อย "งานประพันธุ์อื่นๆ" ครับ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topicstockW.php?subgroup=10 ฉากที่ถูกตัด ๑ ~ เพลงแจ๊สกับไวน์กระชายดำ http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12341251/C12341251.html ฉากที่ถูกตัด ๒ ~ รักเราเริ่มต้นกันที่ทะเล http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12364051/C12364051.html ฉากที่ถูกตัด ๓ ~ ผู้หญิงในภาพสวยจังนะครับ http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12384957/C12384957.html จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:05:48

ความคิดเห็นที่ 25  http://www.greenpeace.or.th/GoRenewable/   จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 23:17:43

ความคิดเห็นที่ 26 มีคนถามผมว่า ทำไมเลือกเรื่อง จับยัยตัวจุ้นมาแต่งงาน ของมูน กึน ยอง มาใช้ดำเนินเรื่องกับ รถไฟฟ้ามาหานะเธอ ของคุณเคน ธีรเดช คำตอบง่ายมากครับ เพราะเรื่องอื่นๆ ของเธอมันไม่เหมาะจะนำมาผูกเรื่องเข้ากับรถไฟฟ้าฯได้เลย แล้วเรื่อง my little bride นี้ถ้าใครเคยดูจะรู้ว่า มันจบแบบ feel good สไตล์เดียวกับหนังของค่าย GTH จะเรียกว่า gthกลิ่นกิมจิ ก็ไม่ผิด อยากให้ลองหามาดูกันครับ แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 55 09:30:56 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 09:29:24

ความคิดเห็นที่ 27 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 17:21:27