เช้ามืด จากบ้าน มาสนาม เท้าเปล่าก้าวย่างพื้นถนน
รู้สึกถึงความบอบบางของเท้า และความแข็งหยาบของพื้นผิว
ท้องฟ้าหม่น ไร้เมฆเห็น แสงจันทร์แรม ไม้แน่นิ่ง อากาศเย็น ชื้นแฉะ ชุ่มผิว แมลงหวีดกรีดร้อง เสียงเล็กเสียงน้อย ความเงียบอันดังอย่างเงียบของยามเช้า ที่ผู้คนยังหลับใหล
หายใจสบายลึกเต็มปอดฉ่ำ ไม่ขัดเขิน เท้าก้าวย่าง สะสม นับจังหวะ เครื่องร้อน อารมณ์เปลี่ยน รุกโลก นำหน้าสรรสร้าง เตรียมพร้อม หมายเผชิญ
ร่างกายนี้คือโลกใกล้ชิตเป็นตัวตน เคลื่อนไปพร้อมผิวโลก สร้างความหมายด้วยแรงเร็วกว่า ก้าวไป.........
จากคุณ |
:
dicky5
|
เขียนเมื่อ |
:
6 พ.ย. 55 10:36:08
|
|
|
|