มายาหิมาลายัน...บทที่ 4 ราเชนทรา

มนต์ขลังของสายลมหนาว ที่หวีดหวิวผ่านทิวเขาหิมาลัย
จะล่อลวงดวงใจของเขาและเธอให้หลงทาง
หรือจะกระชากสองดวงใจให้หลุดพ้นจากภาพมายา
ที่บังตาบังใจ
ให้สองดวงใจกลับมาผูกพัน
เป็นหนึ่งเดียว.....ชั่วนิรันดร์

.................. มายาแห่งรัก  มายาหิมาลายัน.............



บทที่1 บางเสี้ยวของความทรงจำจากเนปาล
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12811335/W12811335.html

บทที่ 2 รำลึกความหลัง...นักแบกเป้มือใหม่
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12822953/W12822953.html#4

บทที่3 อาการป่วยเป็นใจ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12872912/W12872912.html




บทที่ 4 ราเชนทรา



“ ไม่ลืมอะไรแน่นะ” เสียงชายหนุ่มผู้สวมยีนส์ทรงเท่ถามราเชนทราอีกครั้ง ก่อนจะออกเดินทางจากบ้านตึกสองชั้นสีนวลตาหลังย่อมในสวนสวย


“อืมห์”  ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งรับคำเบาๆ เขากำลังยืนอยู่ตรงกรอบประตูทรงโค้งที่กั้นกลางระหว่างห้องรับแขกของบ้านและห้องเล็กๆ ที่จัดไว้เป็นห้องตรวจ สายตาคมซึ้งส่งผ่านกรอบแว่นขรึมมองไปรอบตัว จากวันนี้ คงอีกนานพอดูกว่าจะได้กลับมาอีก


แวบสุดท้ายก่อนตัดใจถอยห่าง ชายหนุ่มเห็นเตียงตรวจที่ตอนนี้คลุมผ้าไว้เรียบร้อย ใจประหวัดไปถึงคนไข้สาวชาวต่างชาติที่เคยมานอนให้น้ำเกลือเมื่อราวสองปีที่ผ่านมา

อดอมยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงสาวน้อยที่ถูกจิมมี่เพื่อนสนิทของเขาเรียกแกมเย้าแหย่อยู่เสมอว่า “ดีดี้”อันแปลว่าพี่สาว

ป่านนี้สาวน้อยจะหน้าตาเปลี่ยนไปอย่างไรก็สุดรู้ ข่าวคราวของเจ้าหล่อนที่รับรู้ผ่านสหาย ได้ทราบเพียงว่า สาวน้อยและเพื่อนหลังกลับจากแบกเป้เที่ยวเนปาลก็ตั้งหน้าเรียนและจบการศึกษาในหนึ่งปีถัดมา ดีดี้โชคร้ายต้องเสียบิดาและมารดาไปในอุบัติเหตุทางรถยนตร์ไปพร้อมๆกันขณะเดินทางไปทำบุญที่ต่างจังหวัดหลังหญิงสาวจบการศึกษาได้ไม่กี่เดือน ขณะนี้หญิงสาวเริ่มงานกับบริษัทเอกชนต่างชาติที่ไปเปิดสาขาที่เมืองไทย


“ เดี๋ยวเราไปกินแกงเขียวหวานฝีมือดีดี้กันสักมื้อ ก่อนนายบินไปอเมริกา” จิมมี่บอกเขาเมื่อวานนี้เอง  ดูท่าทางเพื่อนสนิทของเขาจะติดอกติดใจสาวน้อยชาวไทยคู่นั้นตั้งแต่เมื่อสองปีก่อน


ราเชนทราส่งยิ้มบางเบาขณะเดินออกมายืนที่ประตูบ้าน ข้างหน้ามีคนกลุ่มเล็กๆรวมตัวกันรอเขาอยู่ หญิงสูงวัยสองสามคนยืนเช็ดน้ำตาป้อยๆ  ขณะเขาเดินเข้าใก้ล ชายสูงวัยห้าหกคนแสดงอาการเคารพอย่างเงียบงัน


“ แล้วฉันจะกลับมา” ชายหนุ่มเอ่ยเบาๆ แต่ก็ทำเอาเหล่าสตรีชราน้ำตาร่วงเผาะอีก สุ้มเสียงคร่ำครวญน้อยๆเหมือนบ่นเพ้อว่าพวกนางอาจไม่มีโอกาสได้พบเขาอีกแล้ว

ชายหนุ่มผงกศรีษะรับอาการแสดงความเคารพจากคนกลุ่มนั้นอีกครั้งก่อนก้าวขึ้นรถที่มีผู้เปิดประตูรอ


ราเชนทราเอนกายลงพิงเบาะที่ถูกปรับเอนหลังสัญญาณรัดเข็มขัดดับลง   ชายหนุ่มกำลังบินห่างไปจากเนปาลบ้านเกิดอีกครั้งเพื่อไปศึกษาต่อเฉพาะทางที่อเมริกาในสาขาศัลยกรรมหัวใจ  เขาเป็นเชื้อพระวงศ์ในลำดับใก้ลชิดกับกษัตริย์องค์ปัจจุบัน บิดาของเขาคือเจ้าชายศยาจิต ผู้เป็นพระอนุชาของอดีตกษัตริย์พิเรนทราที่สิ้นพระชนม์ในเหตุการณ์สังหารหมู่โดยน้ำมือของเจ้าชายดิเพนทรามงกุฏราชกุมาร เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน 2544 เหตุการณ์ครั้งนั้นถือเป็นเหตุการณ์ช้อคโลกและสั่นสะเทือนไปทั้งประเทศที่ใครต่อใครกล่าวขานกันว่าเป็นดินแดนแห่งความสงบและงดงาม ภายหลังควันกระสุนที่ถูกสาดด้วยแรงเกรี้ยวกราดผสมมึนเมาของเจ้าชายดิเพนทราขณะพระชนม์ 31 ชันษา ปลิดพระอัสสาสะปัสสาสะเฮือกสุดท้ายของกษัตริย์พิเรนทรา พระราชินีไอศวรรยา รวมถึงพระอนุชาและพระขนิษฐากับพระประยูรญาติซึ่งล้วนเป็นสมาชิกองค์สำคัญของพระราชวงศ์อีกหลายพระองค์ นัดสุดท้ายที่เจ้าชายลั่นกระสุน เป็นการหมายปลิดชีพพระองค์เอง แม้มิได้หมดลมหายใจในทันที แต่ท้ายที่สุดพระชนม์ก็สิ้นลงตามพระราชบิดาไปในอีกไม่กี่วัน

การสังหารหมู่ในพระราชวังเนปาลครั้งนั้น ทั่วโลกต่างตกตะลึงและกล่าวขานกันว่าเป็นเหตุการณ์เลวร้ายที่สุดอีกครั้งหนึ่งที่เกิดขึ้น นับแต่เกิดเหตุสังหารหมู่ราชวงศ์โรมานอฟของรัสเซีย ในปี ค.ศ.1918

แม้ในปัจจุบันจะยังไม่มีการยืนยันสาเหตุที่แท้จริง แต่กระแสส่วนใหญ่ก็ลงความเห็นว่าเจ้าชายดิเพนทรากระทำการลงไปด้วยอาการขาดพระสติชั่ววูบเพราะเสวยน้ำจัณฑ์และแรงผิดหวังเรื่องความรักที่พระชนนีทรงขัดขวางและไม่ประทานพระอนุญาตเรื่องการอภิเษกสมรสระหว่างพระองค์กับสตรีที่ต้องพระทัยผู้เป็นธิดาของตระกูลรานาซึ่งเป็นตระกูลที่มีบทบาททางการเมืองของเนปาล


นับจากวันที่เกิดเหตุร้าย ความเปลี่ยนผันนานาประการก็คืบคลานเข้าสู่ประเทศเล็กๆในโอบล้อมของเทือกเขาหิมาลัย ความงดงามของธรรมชาติยังคงอยู่หากความสงบนั้นสิที่หายไป เนปาลมีอุณหภูมิทางการเมืองร้อนผ่าวนับจากบัดนั้นเป็นต้นมา


ภายหลังวันที่เกิดเหตุการณ์สังหารหมู่ เจ้าชายดิเพนทรา ผู้อยู่ในอาการขั้นวิกฤตจากการพยายามปลิดพระชนม์ของพระองค์เอง ถูกทางรัฐบาลเนปาลขณะนั้นประกาศให้เป็นกษัตริย์ หากระยะเวลาครองราชย์ขณะไม่ได้พระสตินั้นแสนสั้นเพียงสามวันถัดมาก็สิ้นพระชนม์


พระอนุชาในลำดับถัดมาของกษัตริย์พิเรนทรา ซึ่งรอดพ้นจากเหตุร้ายได้อย่างหวุดหวิดด้วยมิได้อยู่ในที่เกิดเหตุ ขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์คยาเนนทรา (Gyanendra)


ขณะเกิดเหตุร้าย  ราเชนทรา เชื้อพระวงศ์หนุ่มน้อยกำลังศึกษาอยู่ในสหรัฐอเมริกา  พระบิดาของนายแพทย์หนุ่มเป็นพระอนุชาสายตรงพระองค์สุดท้ายที่สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ราชยังเด็กมาก  มารดาม่ายของราเชนทรา ผู้เป็นสตรีลูกครึ่งอินเดีย-เนปาล มักเลือกใช้ชีวิตม่ายในอินเดียมากกว่าเนปาลเพราะที่นั่นเธอยังคงมีญาติและทรัพย์สินจากฝ่ายบิดาให้ต้องดูแลอยู่พอสมควร  

ตัวราเชนทราเอง ในวัยเด็กก็ติดตามมารดาไปเรียนในชั้นต้นกับญาติๆในอินเดีย ก่อนที่จะไปศึกษาต่อระดับhigh school ที่ประเทศอังกฤษ และไปเรียนแพทย์ที่อเมริกา หลังจบการศึกษา ราเชนทราตัดสินใจกลับมาฝึกงานที่บ้านเกิดและตั้งใจจะไปศึกษาต่อเฉพาะทางที่อเมริกาอีกครั้ง หากความร้อนระอุทางการเมือง และการประท้วงที่รุนแรงสร้างความเสียหายต่อชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนที่เกิดขึ้นเป็นระยะ ทำให้ต้องเขาเลื่อนกำหนดการไปศึกษาต่อมาแล้วถึงสองครั้ง เพราะห่วงใยในสถานการณ์และเหล่าพระราชวงศ์องค์สำคัญไม่กี่พระองค์ที่เหลือ  

เชื้อพระวงศ์หนุ่มแสดงจุดยืนอย่างชัดเจนที่จะไม่ข้องเกี่ยวกับการเมืองแต่อย่างใด อีกทั้งด้วยความที่ไม่ค่อยได้ใช้ชีวิตในประเทศบ้านเกิดเท่าไหร่ ทั้งพระบิดาก็สิ้นไปนานเหลือเกินแล้ว และพระมารดาก็อยู่อินเดียมาตลอดทำให้ราเชนทราแทบจะไม่มีใครจับตามองเท่าใดนัก หรืออันที่จริงเขาไม่เป็นที่รู้จักเท่าไหร่  

ท่ามกลางความร้อนระอุของการเมืองที่ถูกปลุกเร้าด้วยกลุ่มผู้นิยมลัทธิเหมาอิสต์ที่ถูกก่อตั้งขึ้นมาตั้งแต่ปี พศ 2539 นายแพทย์หนุ่มใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายในฐานะแพทย์ประจำโรงพยาบาลกลางแห่งกาฐมาณฑุ โดยปราศจากผู้ติดตาม ไม่มีภาพแสดงความสัมพันธ์กับเหล่าพระราชวงศ์ปรากฏออกสื่อ ท่ามกลางความรุนแรงทางการเมืองที่มีเป็นระยะทั้งในเมืองหลวงและเมืองต่างๆทั่วประเทศ ประชาชนเสียชีวิตจากการประท้วงและถูกปราบปรามมากมาย การลอบวางระเบิดรถประจำทาง การเข้าเผาทำลายสถานที่สำคัญล้วนสร้างความสูญเสีย  เศรษฐกิจชะงักงัน การท่องเที่ยวซบเซา การลงทุนจากต่างชาติหดหาย ไร้เสถียรภาพในหลายๆมิติ
ทั้งหมดนี้ ราเชนทราในฐานะนายแพทย์หนุ่มได้แต่เฝ้ามองด้วยความหม่นหมองและห่วงใย สิ่งที่ทำได้มีเพียงทุ่มเทก้มหน้าทำงานไปแฝงไว้ด้วยความหวังอันลางเลือนที่จะเห็นเนปาลกลับคืนมาเป็นประเทศที่สวยสงบและงดงามอีกครั้ง


“ราช  ราช”  เสียงเพื่อนสนิทผู้มีความสัมพันธ์ฉันท์ญาติห่างๆ เรียกอยู่ใก้ลตัว

“หืมห์”  ชายหนุ่มรับคำเบาๆ

“ฉันไม่ได้บอกดีดี้หรอกนะ ว่านายแวะเมืองไทยระหว่างทรานสิต กะจะให้ดีดี้เซอร์ไพร้ส  ยายนั่นต้องดีใจแน่ๆที่เห็นนาย” เสียงยิ้มๆของจิมมี่ ทำให้นายแพทย์หนุ่มนึกถึงหน้าสาวน้อยตัวกลมอีกครั้ง

“เด็ก”  หนุ่มพูดน้อยหลุดปาก

“ ตอนนั้นเด็ก แต่ตอนนี้ไม่เด็กแล้ว”  จิมมี่หัวเราะ ก่อนจะพูดต่อ

“ นึกถึงตอนไปนาคราก้อตนะ  ฉันยังไม่เคยเจอพ่อของสาวที่ไหนมาขอคุยโทรศัพท์ด้วยเลยนะ   ดีดี้กับกุนเป็นเด็กดีมาก “

“ เล่นเอาหนุ่มเจ้าสำราญอย่างนายหงอยไปเลยสิ ”  นายแพทย์หนุ่มเย้าสหาย

“เฮ่ย หงอยอะไร แต่ยอมรับว่าเกรงใจ พอรับปากไปว่าจะดูแลลูกเขาอย่างดี ก็เลยต้องเต็มที่ ไม่กล้าคิดนอกลู่นอกทาง นี่ฉันยังเสียดายที่ไม่มีโอกาสเจอพ่อดีดี้ สงสารยายนั่นจังคุณพ่อคุณแม่เสียพร้อมๆกันคงเสียขวัญน่าดู “ เสียงหนุ่มเจ้าสำราญอ่อนลงทันใด


ราเชนทราเหลือบมองสหาย  ผู้ชายคนที่นั่งใก้ลเขา มีรูปโฉมชวนมองอย่างมาก ร่างกายสูงแกร่ง อกกว้าง คางบึกบึนสมชายด้วยไรเขียวจางๆ  จมูกโด่งสวยได้รูป นัยน์ตาคมจัดประกายจ้า และยังพราวราวคริสตัลสูงค่าต้องแสงไฟเมื่อเห็นของหรือคนที่ต้องใจ ยิ่งถ้าได้เห็นสาวถูกเสปคผ่านเข้ามาในสายตา แววตาของเขายิ่งเต้นระริก สีผิวของจิมมี่สวย ผิวตึงแน่นสีนวลด้วยสืบทอดเชื้อสายอารยัน หนุ่มเจ้าสำราญคนนี้ ชอบแต่งกายสไตล์ง่ายๆให้ดูเพล์บอยหน่อยๆแบดบอยนิดๆ ไม่แปลกที่เขาจะมีสาวๆยอมมาให้ควงเยอะอยู่


แต่ฝ่ายสาวที่เขากำลังพูดถึงน่ะสิ  ราชาวดี อืมห์ ดูยังไงก็ไม่ใช่สเปคของเพื่อน  สาวน้อยคนนั้นตัดผมซอยสั้น และตัวเตี้ยน่าดู  ท่าทางจะสูงไม่เกิน 160 cm. แถมยังกลมเกินกว่าจะเรียกว่าหุ่นดีอย่างที่จิมมี่ชอบ  รายนี้ชอบสาวหุ่นสูงขายาว และต้องเป็นผู้หญิงเจ้าเสน่ห์ ชนิดเปี่ยมเสน่ห์เย้ายวนอย่างผู้หญิงแท้ๆ


แต่นั่นล่ะ อะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ บางทีเพื่อนของเขาอาจต้องใจในกระแสเสียงหวานๆและนัยน์ตาใสที่เปล่งประกายอย่างมีชีวิตชีวาของคนที่มองโลกในแง่บวก เพราะไม่อย่างนั้น จิมมี่คงไม่ผูกพันจนสานต่อความสัมพันธ์ผ่านอีเมลล์และโทรศัพท์มาจนถึงบัดนี้  

ในสายตาของราช สาวน้อยอดีตคนไข้สามชั่วโมงของเขานั้นช่างมีชีวิตชีวา ร่าเริง และแสนจะเป็นธรรมชาติ  ยิ่งยามฟังเจ้าหล่อนเจรจา เสียงหวานใสจับใจ กริยาสดชื่นจับตาน่าเอ็นดู  หากครั้งที่พบกันนั้น เจ้าหล่อนยังเด็กนัก คิดสิ่งใด สิ่งนั้นก็เปิดเผย อ่านง่ายผ่านแววตา ยังจำได้ว่านัยน์ตาหวานๆปรอยๆ ของสาวน้อยทำเอานายแพทย์อย่างเขาเก้อเขินได้เมื่อโดนหล่อนจับจ้องอย่างลืมตัว จนสุดท้ายต้องทำให้เจ้าหล่อนหลับตาลงเสีย ไม่งั้นเขาคงเขินจนอาจแทงเข็มน้ำเกลือไม่แม่นก็เป็นได้


หากจะว่าไป สาวน้อยนามศกุนตลานั้นยังมีรูปร่างหน้าตาที่ดีกว่าราชาวดีมาก หากแต่ดูเหมือนจะเป็นสาวน้อยที่มีเรื่องในใจให้ขบคิดไม่น้อย  ไม่ค่อยร่าเริง ยิ้มไม่ค่อยเต็มที่ และติดจะมีนัยน์ตาอมทุกข์ จางๆ


ไม่ว่าอย่างไร ทั้งคู่ก็เป็นเด็กสาวที่มีความประพฤติดี รู้จักระมัดระวังตัวและมีเสน่ห์ไปคนละแบบ ก็แล้วหนุ่มเจ้าสำราญข้างตัวเขาเล่า สาวไหนกันที่จะจับหัวใจผู้ชายแสนเปรียว


“เดี๋ยวต้องวางแผนเปิดตัวนายเจ๋งๆ ให้ดีดี้เซอร์ไพร้ส เอาให้กรี้ดเลย”  หนุ่มเจ้าสำราญยังคงคิดแบบมีเสียงให้เขาได้ยิน


อืมห์  ราชาวดีจะมาเซอร์ไพร้สอะไรกับเขามากมาย  คงไม่หรอก  แต่อีกคนหนึ่งสิ ที่ราชคาดว่าจะได้เห็นอาการดีใจเมื่อพบเขาจากเธอ “ มณีกัญญา” สาวชาวไทยผู้งดงามไปทุกท่วงท่า ร่างแน่งน้อยอรชร ผมยาวสลวย ผิวขาวกระจ่าง ที่มักสวมใส่แต่อาภรณ์ชั้นดีเหมาะเจาะอันส่งให้ตัวหญิงสาวระเหิดระหงยิ่งขึ้น พราวเสน่ห์มากขึ้น

ไม่ได้พบกันนาน คิดถึงนัยน์ตาหวานๆของคนร่างบางที่มักช้อนสายตาขึ้นสบตาเขา หัวใจนายแพทย์หนุ่มเต้นผิดจังหวะเสมอ เมื่อเจออาการชวนฝันอย่างนั้น  ยิ่งยามใดที่มือน้อยๆนิ้วเรียวสวยแตะต้องถูกตัวเขา ราชรู้สึกทุกครั้งว่าลมหายใจสะดุด  ยิ่งแทบหยุดหายใจ ถ้าเมื่อใดเรียวปากสวยอิ่มนั่นเคลื่อนเข้ามาชิดใก้ล

“คุณคิดถึงผมเหมือนกันใช่ไหม มณีกัญญา” นายแพทย์หนุ่มรำพึงในใจ

หากจะถามว่าในระหว่างความเหนื่อยล้าจากการงานในฐานะแพทย์ประจำโรงพยาบาลแห่งกาฐมาณฑุ และเหนื่อยใจจากภาวะยุ่งเหยิง ร้อนระอุของประเทศบ้านเกิด สตรีเพียงสองคนที่ปลอบประโลมใจ คือมารดาและมณีกัญญาคนรักสาวชาวไทย

......................................................................................

แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 55 12:24:04

แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 55 13:31:44

แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 55 13:20:13

จากคุณ	: หนอนแบกเป้
เขียนเมื่อ	: 7 พ.ย. 55 12:32:04

bookmark

เก็บเข้าคลังกระทู้

ส่งต่อกระทู้

พิมพ์

หน้าหลัก

กระทู้ก่อนหน้า

กระทู้ถัดไป