ความคิดเห็นที่ 1 นางกำนัลไม่เห็นด้วยกับองค์แบน “แน่ใจเหรอเพคะ แต่กระหม่อมคิดว่าองเลิ้งกุ๋นไม่น่าจะเอาไว้ องเลิ้งกุ๋นคนนี้ใจคอโหดเหี้ยมมากเลยนะเพคะ เขาคงไม่ปล่อยคนที่ลอบสังหารเขาไปแน่ๆ” “อืม ที่เจ้าพูดก็น่าคิดนะ ปัญหาอยู่ที่น้องมีจะเข้มแข็งแค่ไหน นั่นแหละคือสิ่งที่สำคัญที่สุด” นางกำนัลยังกล่าวต่อ “และอีกอย่างที่หลายคนสนใจคือขบวนพิธีขึ้นเขาพระราชทรัพย์จะมีอีกหรือไม่เพคะ เพราะหลายคนรู้สึกว่ามันค้างๆคาๆยังไงพิกล” องค์แบนเดินไปนั่งบนแท่น “เรื่องแบบนี้ก็ขึ้นอยู่กับพระเจ้ากรุงกัมพูชาอีกนั่นแหละ พวกเราไม่มีอำนาจหรอก และตอนนี้ก็ยากจะคาดเดาว่าเหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อไป เอาอย่างนี้ดีกว่า เจ้าจงเอาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ไปบอกทางเสียม ข้าว่าน่าจะดีที่สุด เผื่อทางเสียมจะได้คิดอ่านประการใดออกบ้าง” จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 04:28:56

ความคิดเห็นที่ 2 นางกำนัลยิ้มรับ “ดีเพคะ หม่อมฉันเห็นด้วย และคิดว่าน่าจะเป็นวิธีที่เหมาะที่สุด” องค์แบนจึงสั่งต่อ “งั้นเจ้าไปเตรียมการได้แล้ว อย่าให้พลาดล่ะ เพราะเรื่องพวกนี้ ใครเร็วกว่าก็มีชัยไปกว่าครึ่ง” “รับทราบเพคะ เดี๋ยวกระหม่อมจะไปจัดการให้ทุกสิ่งอย่างเลยเพคะ” พอนางกำนัลออกไปหมดแล้ว นักองค์แบนก็รำพึงอยู่คนเดียว “ชีวิตของเจ้าต่อจากนี้จะเป็นยังไงนะองค์มี” ณ ที่คุมขังในตำหนัก ทหารจับศัตรูถอดเสื้อ และเอาไปมัดโยงไว้กับขื่อ พร้อมกับซ้อมจนเลือดอาบไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง ตอนนี้ทุกคนกำลังรอองเลิ้งกุ๋นมาที่ๆคุมขังแห่งนี้ ราชศักดิ์ (พนมวัน) กับ ซัน (เคียฟ) เดินเข้ามาก่อน พวกเขามารอองเลิ้งกุ๋นเหมือนกัน ไม่นานนักองเลิ้งกุ๋นก็เดินเข้ามาพร้อมกับฮาลอง  ทหารที่รอรายงานก็เอ่ยขึ้น จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 04:33:31

ความคิดเห็นที่ 3 “คนที่ลอบสังหารท่านผู้ว่าราชการเมืองพนมเปญคือพนมดา พรานไพรจากเมืองกำปงธม โดยที่พนมดาลงมือเพียงคนเดียวโดยไม่มีพรรคพวกอยู่เบื้องหลัง” องเลิ้งกุ๋นมองหน้าพนมดาที่อาบเลือดไปทั้งหน้า องเลิ้งกุ๋นยิ้มก่อนที่จะเดินไปหยิบแส้หนังขนาดยักษ์ที่อยู่บริเวณนั้น เขาเอาแส้หนังมาฟาดแผ่นหลังของพนมดาอย่างแรง ฟาดแต่ละครั้งทำให้มีรอยเลือดเกิดขึ้นบริเวณหลังของเขา บุเรกับสงครามเดินเข้ามาพอดี พวกเขาเห็นองเลิ้งกุ๋นกำลังเอาแส้เฆี่ยนพนมดา ด้วยความดุดัน ทั้งห้องยืนดูอยู่ด้วยความเงียบ ราชศักดิ์ถามบุเรว่า “องค์ราชินีเป็นยังไงบ้างท่าน” “พระองค์ดีขึ้น แต่ก็ยังตกใจอยู่ พระองค์ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน” “จริงสินะ พระองค์เพิ่งจะชันษาแค่ 20 เอง สำหรับผู้หญิงทั่วไป อายุขนาดนี้ ไม่ต้องมาเผชิญความกดดันและความกลัวต่างๆมากมาย ผิดกับพระองค์ที่ ต้องเผชิญมันอยู่ตลอดเวลา” บุเรถามราชศักดิ์ต่อว่า “มันผู้นี้เป็นใครกัน” “เป็นพรานไพรชื่อพนมดา เป็นชาวกำปงธม มันลงมือคนเดียว ไม่มีพรรคพวกอยู่เบื้องหลัง จุดประสงค์ก็เพื่อที่จะสังหารองเลิ้งกุ๋น” บุเรเข้าใจจุดประสงค์นั้นดี เพราะขณะนี้ไม่ใช่มีพนมดาคนเดียวที่อยากสังหารองเลิ้งกุ๋น บุเรเองก็อยากสังหารทหารเอกของพระเจ้ามินมางคนนี้เหมือนกัน เพียงแต่ผู้ที่คิดลงมือทำแบบนี้ น่าจะคิดบ้างว่าถ้าองเลิ้งกุ๋นตายขึ้นมาจริงๆ พระเจ้ามินมางต้องยกทัพมาแน่ และคนที่จะเดือดร้อนก็คือชาวกัมพูชาทั้งมวล จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 04:35:32

ความคิดเห็นที่ 4 บุเรหันไปถามสงคราม “แล้วองเลิ้งกุ๋นจะประหารพนมดาไหม” “เขาทำไม่ได้หรอก เพราะองเลิ้งกุ๋นไม่ใช่กษัตริย์ ไม่สามารถลงโทษประหารชีวิตใครได้” สงครามแม่ทัพหนุ่มหล่อพูดอย่างมีสติ บุเรให้ความเห็นต่อว่า “แต่องเลิ้งกุ๋นไม่น่าไว้ชีวิตมันแน่ ตอนนี้คงขอทรมานให้หนำใจก่อน แต่เขาต้องหาทางประหารชีวิตหมอนี่แน่” “ข้าก็คิดอย่างนั้นเช่นกัน” สงครามพูดอย่างราบเรียบ พอองเลิ้งกุ๋นเอาแส้ฟาดหลังพนมดาจนสาแก่ใจแล้ว เขาก็โยนแส้ลงกับพื้น แล้วก็เดินออกจากห้องไป ซันเข้าไปคุยอะไรกับพนมดาบางอย่าง ส่วนพนมดาเองเป็นชายหนุ่มที่แข็งแรงมาก โดนทรมานขนาดนี้ก็ยังทนไหว ใจนึงบุเรก็เห็นใจพนมดา แต่อีกใจนึงก็คิดว่าเขาไม่น่าทำแบบนี้เลย เพราะเวลาแบบนี้ เอาชีวิตองเลิ้งกุ๋นไปก็ไม่มีประโยชน์ ณ ห้องส่วนพระองค์ขององค์เพา องค์เพากำลังคุยกับองค์สงวนอยู่ “น้องเห็นหรือยังล่ะว่าตอนนี้กลิ่นไอแห่งความตายมันกำลังคืบคลานเข้ามาในวังทุกขณะ” องค์สงวนมีสีหน้าที่เคร่งเครียด อาจเป็นเพราะพระนางยังอายุน้อย และไม่สามารถจะทนเห็นเหตุการณ์แบบนี้ได้ “เมื่อไหร่เรื่องแบบนี้มันจะจบเสียทีเพคะพี่หญิงเพา น้องเริ่มจะทนไม่ได้ น้องรับไม่ไหวกับเหตุการณ์แบบนี้” จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 04:38:33

ความคิดเห็นที่ 5 “จะรับไหวหรือไม่ไหวยังไงก็ต้องนิ่งไว้ก่อน หลังจากนี้น้องต้องเชื่อฟังพี่ทุกอย่าง แล้วน้องจะรอด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อยก็ทำให้พี่ได้สติว่า เราไม่ควรไปตีสนิทกับคนแบบองเลิ้งกุ๋น เพราะลึกๆแล้วมันไม่มีประโยชน์เลย แล้วอาจจะมีภัยมาถึงเราได้ ความจริงในวันนี้ก็คือใครๆก็เกลียดองเลิ้งกุ๋นกันทั้งนั้น แต่ที่ไม่มีใครทำอะไรเลย เพราะทุกคนห่วงแผ่นดินกัมพูชามากกว่าอะไรอื่นทั้งหมด” เห็นองค์สงวนนิ่ง องค์เพายังพูดต่อว่า “ตอนนี้คนที่น่าห่วงที่สุดก็คือองค์แบน ครั้งนี้องค์แบนก็ไม่ยอมร่วมขบวนด้วย และสิ่งที่นางให้นางกำนัลติดต่อพวกเสียมนั้น ป่านนี้คงรู้ถึงหูองเลิ้งกุ๋นแล้ว เพราะนางกำนัลดันไปถามทหารเกือบทั้งกองทัพว่า ใครพอจะติดต่อกับเสียมได้บ้าง ทำเรื่องแบบนี้ทำเป็นความลับยังไม่เป็นเลย ป่านนี้องค์แบนจะรู้หรือยังก็ไม่รู้ว่าที่ให้นางกำนัลส่งข่าวให้เสียมนั้น คนเขารู้กันไปทั่วแล้ว” จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 04:40:22

ความคิดเห็นที่ 6 องค์สงวนพูดขึ้นหลังจากนิ่งไปนาน “ถ้าเรื่องแบบนี้รู้ถึงหูองเลิ้งกุ๋น พี่แบนก็เสร็จแน่เลยสิเพคะ” “ของแบบนั้นมันแน่นอนอยู่แล้วล่ะ เพียงแต่จะช้าหรือเร็วเท่านั้น” “แล้วองค์มีล่ะเพคะ นางจะเป็นอะไรไหม” “องค์มีน่าจะพอเอาตัวรอดได้ และอีกอย่างองเลิ้งกุ๋นก็ดูจะสนใจนางไม่น้อย” “ท่านพี่หมายความว่า” “ใช่ พี่คิดว่าพี่ดูไม่ผิดหรอก องเลิ้งกุ๋นดูสนใจองค์มีมากๆ มากเกินกว่าที่ใครๆจะคาดคิด” องค์สงวนทำหน้าเบ้ “คาดว่าเรื่องที่น้องคิดอยู่ในหัวตอนนี้คงไม่เกิดขึ้นนะเพคะ” “ไม่มีใครตอบปัญหาเรื่องนี้ได้หรอก ตอนนี้พวกเราไม่ต้องไปสนใจใครหรอก แต่ต้องทำให้พวกเรารอดก่อน ต้องใช้อำนาจของพระประมุขรองให้เป็นประโยชน์ ถึงแม้ตอนนี้การไปสนิทกับองเลิ้งกุ๋นจะไม่เป็นผลดี แต่เราก็ควรแสดงความมีน้ำใจกับเขา อย่าทำกระด้างกระเดื่อง เพราะมันจะไม่เกิดประโยชน์กับใครทั้งสิ้น” จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 04:42:44

ความคิดเห็นที่ 7 “น้องเบื่อเรื่องพวกนี้จังเลยเพคะ เมื่อไหร่มันจะจบสักที” องค์เพาพูดอย่างเกรี้ยวกราด “เลิกคิดอะไรที่ไม่เป็นประโยชน์ได้แล้ว ที่เรากำลังเผชิญอยู่นี่แหละคือความจริง น้องหงวนก็เลิกตระหนกตกใจได้แล้ว เตรียมตัวเอาไว้ให้ดี เช้าพรุ่งนี้เราจะไปให้กำลังใจองเลิ้งกุ๋นกัน” “พี่ว่าอะไรนะคะ น้อง ... น้องไม่อยากไปเลย” องค์เพาหันมามองหน้าองค์สงวนและพูดเสียงแข็ง “ไม่อยากไปก็ต้องไป เราควรเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส ถ้าเรื่องแค่นี้นึกไม่ออกล่ะก็ เจ้าอาจจะไม่รอดเป็นคนต่อไปก็ได้” พอพูดจบองค์เพาก็เดินออกไปจากห้องของตัวเอง ทิ้งให้องค์สงวนงุนงงว่าดึกป่านนี้แล้วองค์เพาจะไปไหน โปรดติดตามตอนต่อไป จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 04:45:27

ความคิดเห็นที่ 8 นักองค์มี ราชินีนครวัด ตอนที่ 1 และตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12447981/W12447981.html ตอนที่ 3 และตอนที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12469609/W12469609.html#10 ตอนที่ 5 และ ตอนที่ 6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12668421/W12668421.html ตอนที่ 7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12758259/W12758259.html ตอนที่ 8 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12844756/W12844756.html ตอนที่ 9 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12889322/W12889322.html ตอนที่ 10 และ 11 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12894150/W12894150.html จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 04:48:47

ความคิดเห็นที่ 9 ติดตามตอนที่ 1 กับ 2 ได้ในเด็กดีดอทคอมนะครับ จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 04:50:39

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนที่ 13 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12927302/W12927302.html#8 จากคุณ : ภคสิต เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 02:51:22