ความคิดเห็นที่ 1 เหนือกว่ารัก คือรัก และห่วงขวัญ จิตคงมั่น มิผันแปร ตามการผ่าน หวังหมายเธอ สุขอบอุ่น ทุกยามกาล ผูกวิญญาณ แนบสนิท เป็นหนึ่งเดียว สวัสดียามเช้าครับ คุณ   : สุนันยา จากคุณ : sarasiri เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 05:07:29

ความคิดเห็นที่ 2 ๐ รักเอยรัก สมัครใจ ให้รักกล่อม ด้วยยินยอม พร้อมพ่าย ไม่หน่ายหนี วงจรรัก ต้องให้ ความใยดี วงจรรัก ต้องมีนัย พลีเพื่อรัก ๐ เสียสละ บางครั้ง ก่อยั้งคิด เสียสละ ครองสิทธิ์ คิดเสียพักคร์ เสียเพื่อให้ ใช่เสีย พาลเสียศักดิ์- ศรีมนุษย์ ฉุดรัก หักท่าเดียว ๐ เสียพื้นที่ หัวใจ ให้รักปรับ รักกระชับ สับเปลี่ยน วนเวียนเหลียว ขยายวงจรรัก สลับเกลียว เลิกขับเคี่ยว เหนี่ยวไว้ ไร้ความจำเป็น ๐ สดุดี เทิดรัก ประจักมั่น ชลอผัน ผ่านเฉย ไม่เคยเห็น คนรักเรา เขาควงอื่น ตื่นประเด็น ฤๅใครเห็น...ความไม่ซื่อ หรือเปลี่ยนใจ .............. เหอ เหอ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 09:16:08

ความคิดเห็นที่ 3 มิอาจแสร้งเฉไฉว่าไม่รัก ด้วยยังภักดิ์รักเดิมเพิ่มห่วงหา ที่ปั้นปึ่งขึ้งคอดตลอดมา ก็เพราะว่าเสแสร้งแกล้งมึนตึง เพราะห่วงหาอาทรจนค่อนค่ำ ยังจดจำย้ำจิตยามคิดถึง จนรุ่งสางตะวันจ้ามารำพึง ส่งใจซึ้งถึงใครหนึ่งคะนึงคอย.. อิอิ..เอาบ้าง จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 09:55:50

ความคิดเห็นที่ 4 มิอาจแสร้งซ่อนซุกทุกข์ข่มไขว้ ประหนึ่งใจอ่อนแอแพ้เสมือน ดุจชดใช้ถ่ายกรรมที่ย้ำเตือน มิอาจเบือนบ่ายเบี่ยงเลี่ยงหลบลา ขอให้ภพทวินี้คลี่คลายเถิด อย่าได้เกิดผูกกรรมตามย้ำหนา ขอชดใช้ถ่ายกรรมข้ามภพพา ขอภพหน้าอย่ามีหนี้กันเลย แรงไปไหมหนอ? คุณสุฯ ปานรดาขอร่วมระบายด้วยคนนะคะ บทกลอนคุณสุฯสวยงามมากค่ะ จากคุณ : PANRADA เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 20:12:52

ความคิดเห็นที่ 5 @ มิต้องแสร้ง    เฉไฉ    ว่าไม่รัก นัยน์ตาจัก       ฟ้องอยู่   ว่าไฝ่หา ซึ่งดวงเนตร     อ่อนใส   ไร้มารยา พรหมชักพา    ให้เราอยู่  เป็นคู่กัน @ มิต้องแสร้ง     เฉไฉ   ว่าไม่หวง เพราะทั้งรัก    ทั้งห่วง      ดวงใจฉัน จะบูชา          รักนี้         ชั่วนิรันดร์ ให้คำมั่น    ตราบพสุธา    กลบหน้าไป. . จากคุณ : ลักษณาพร เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 00:21:51

ความคิดเห็นที่ 6 *ลมแล้งพัด สบัดใบ ไม้ร่วงหล่น ฟ้าหลังฝน หนนี้ ไม่มีหนาว มีแต่ลม พัดไผ่ ใบร่วงกราว ไม่มีหมอก สีขาว ที่พราวพรม *พอสายสาย สายลม ที่แรงร้อน ก็พัดต้อน ฝุ่นใบ ไม้ทับถม หมุนเป็นเกลียว เรียวลู่ บ้าหมูลม เป็นงวงกลม กวาดไป สู่ไพรพราง *เห็นความแล้ง แห้งจัด ณ.บัดนี้ ดวงฤดี ที่หมอง ยิ่งหม่นหมาง คนเคยมี เยื่อใย ใจบางบาง จะเหลือใจ ให้บ้าง หรืออย่างไร *ฝากถึงคน ห่างไกล ว่าใครนี้ ยังคงมี ความรัก ความหลงไหล ไม่เคยลืม แม้พราก จากมาไกล มีแต่ใจ คงมั่น นิรันดร์เอย.... จากคุณ : ตาเป๋า เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 10:58:19

ความคิดเห็นที่ 7 เหนือกว่ารัก คือรัก และห่วงขวัญ จิตคงมั่น มิผันแปร ตามการผ่าน หวังหมายเธอ สุขอบอุ่น ทุกยามกาล ผูกวิญญาณ แนบสนิท เป็นหนึ่งเดียว...........คุณ sarasiri คือดวงจิต ติดมั่น มิผันจาก ย้ำรอยฝาก มากตรึง คะนึงเหลียว สานสลัก ปักต่อ เป็นข้อเกลียว แม้นเพียงเส้ยว แห่งกาล ให้จารจำ สวัสดีค่ะ คุณ sarasiri ขอบคุณมากค่ะ........ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 55 10:53:47

ความคิดเห็นที่ 8 ๐ เสียพื้นที่ หัวใจ ให้รักปรับ รักกระชับ สับเปลี่ยน วนเวียนเหลียว ขยายวงจรรัก สลับเกลียว เลิกขับเคี่ยว เหนี่ยวไว้ ไร้ความจำเป็น ๐ สดุดี เทิดรัก ประจักมั่น ชลอผัน ผ่านเฉย ไม่เคยเห็น คนรักเรา เขาควงอื่น ตื่นประเด็น ฤๅใครเห็น...ความไม่ซื่อ หรือเปลี่ยนใจ .............. เหอ เหอ ...คุณลุงชิกง ต่างมุมมอง ของคน ยากค้นหา ต่างอุรา พาเรื่อง เฟื่องคำไข ต่างฤดี มีเห็น ความเป็นไป ต่างค่าของหัวใจ ในบางคน คิดบิดเบือน เหมือนไม่รักใคร่เกิด คิดเตลิด เปิดทาง อย่างสับสน คิดไกลทาง ห่างรัก ประจักษ์ตน คิดเป็นผล หม่นท้อ ต่อชะตา ต่างกันมาก จากรัก ที่ภักดิ์มั่น ต่างไกลกัน พันผูก ปลูกรักษา ต่างแค่ไหน ใยเยื่อ เอื้อนำพา ต่างรู้ค่า ของตน เพื่อคนรัก ใจย่อมรู้ แก่ใจ ว่าใครนะ ใจนี้จะ มอบขวัญ อันตระหนัก ใจหนึ่งเดียว เกี่ยวก่อ มิท้ทัก ใจสมัคร รักหนึ่ง ติดตรึงทรวง... ขอบคุณค่ะลุงชิ มุมมองของความรักอาจต่างกันไป.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 55 11:08:43

ความคิดเห็นที่ 9 มิอาจแสร้งเฉไฉว่าไม่รัก ด้วยยังภักดิ์รักเดิมเพิ่มห่วงหา ที่ปั้นปึ่งขึ้งคอดตลอดมา ก็เพราะว่าเสแสร้งแกล้งมึนตึง เพราะห่วงหาอาทรจนค่อนค่ำ ยังจดจำย้ำจิตยามคิดถึง จนรุ่งสางตะวันจ้ามารำพึง ส่งใจซึ้งถึงใครหนึ่งคะนึงคอย...........คุณแม่ใจดี เพิ่มรสชาติ ชีวิต สะกิดรัก ด้วยประจักษ์ ภักดี ไม่มีถอย อาจเสแร้ง แกล้งว่า น้ำตาปรอย แต่ใจคล้อย ลอยตาม ทุกยามกาล ไม่อาจแสร้ง ให้เห็นเป็นไม่รัก เพราะตระหนัก คุณค่า คราชื่นหวาน ใจก็อ่อน ผ่อนให้ คล้าย วันวาน ซ่านซึ้งมาน ยามเรา เฝ้าคลอเคลีย..........อิอิ ขอบคุณค่ะคุณแม่ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 55 11:36:13

ความคิดเห็นที่ 10 ... รูปไม่ขึ้นส่งให้คุณแม่ฯ ใหม่ค่ะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 55 11:37:21

ความคิดเห็นที่ 11 มิอาจแสร้งซ่อนซุกทุกข์ข่มไขว้ ประหนึ่งใจอ่อนแอแพ้เสมือน ดุจชดใช้ถ่ายกรรมที่ย้ำเตือน มิอาจเบือนบ่ายเบี่ยงเลี่ยงหลบลา ขอให้ภพทวินี้คลี่คลายเถิด อย่าได้เกิดผูกกรรมตามย้ำหนา ขอชดใช้ถ่ายกรรมข้ามภพพา ขอภพหน้าอย่ามีหนี้กันเลย แรงไปไหมหนอ? คุณสุฯ ปานรดาขอร่วมระบายด้วยคนนะคะ บทกลอนคุณสุฯสวยงามมากค่ะ.............คุณปานฯ เหมือนจะท้อ ต่อชะตา ฟ้ากำหนด หากคิดปลด รักวาง ให้ร้างเฉย ฤๅ..จะเห็น เป็นอื่นหยิบชื่นเชย แล้วลงเอย ด้วยช้ำ ย้ำระทม เมื่อมีรักปักตรึง เป็นขึงขอบ ชอบมิชอบ ปลอบจินต์ สิ้นขื่นขม ร้อยอารมณ์ ตรมซ่อน อย่านอนซม ให้จำข่ม บ่มเชื้อ ไว้เพื่อรัก....... ไม่แรงค่ะคุณปาน แต่อย่างไรก็ช่าง สุ คิดว่า ความรัก เป็นสิ่งที่ดีค่ะ...อิอิ แต่ดียังไง...ไม่อาจบอกได้ค่ะ แล้วแต่มุมมอง...หุหุ ขอบคุณ บทกลอนงามๆนะคะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 55 11:45:07

ความคิดเห็นที่ 12 @ มิต้องแสร้ง    เฉไฉ    ว่าไม่รัก นัยน์ตาจัก       ฟ้องอยู่   ว่าไฝ่หา ซึ่งดวงเนตร     อ่อนใส   ไร้มารยา พรหมชักพา    ให้เราอยู่  เป็นคู่กัน @ มิต้องแสร้ง     เฉไฉ   ว่าไม่หวง เพราะทั้งรัก    ทั้งห่วง      ดวงใจฉัน จะบูชา          รักนี้         ชั่วนิรันดร์ ให้คำมั่น    ตราบพสุธา    กลบหน้าไป........คุณ ลักษณาพร   **ไมมีรัก เสแสร้ง แกล้งซุกซ่อน ดั่งละคร อ้อนรัก แล้วผลักไส เพราะความจริง สิงสู่ อยู่ห้วงใน คือดวงใจ ใฝ่หา มิลาเลือน **จึงมิอาจ เสแสร้ง แกล้งไม่ห่วง อยากเดินควง ล่วงกาล ทุกวันเหมือน ดราราพราย ปลายฟ้า คราคู่เดือน คอยย้ำเตือน เหมือนเรา เป็นเงาเคียง........ สวัสดีค่ะ คุณ ลักษณาพร ขอบคุณมากค่ะ บทกวี เพราะมากเลยค่ะ...... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 55 11:52:33

ความคิดเห็นที่ 13 *เห็นความแล้ง แห้งจัด ณ.บัดนี้ ดวงฤดี ที่หมอง ยิ่งหม่นหมาง คนเคยมี เยื่อใย ใจบางบาง จะเหลือใจ ให้บ้าง หรืออย่างไร *ฝากถึงคน ห่างไกล ว่าใครนี้ ยังคงมี ความรัก ความหลงไหล ไม่เคยลืม แม้พราก จากมาไกล มีแต่ใจ คงมั่น นิรันดร์เอย.... .คุณตาเป๋า *ลมแล้งพัด ปัดไกว คล้ายบอกกล่าว อีกไม่นาน ลมหนาว พัดพราวเผย น้ำค้างพรม ใบพฤกษ์ อย่างนึกเชย คนคุ้นเคย เลยลา กลับมาชม *เมื่อยามสาย กลายกรุ่น อุ่นแสงฉาย สุรีย์พราย ร่ายพริ้ม ยิ้มสุขสม ไม่มีลม บ้าหมู ลู่งวงกลม มีแต่ลม สะบัด พัดอุ่นไอ *แล้งไม่นาน หรอกพี่ ต้องมีหนาว หมอกสีขาว พราวพรม ห่มไสว มีดอกรัก บานหอม ถนอมใจ อีกห่วงใย ส่งมอบ คอยปลอบกัน *คนอยู่ไกล ใจห่วง ทุกช่วงคิด ยังคงติด สนิทเนา เฝ้าร่วมฝัน   ดวงใจแนบ แอบชื่น ทุกคืนวัน ด้วยผูกพัน มั่นนัก ว่ารักเธอ.... สวัสดีค่ะคุณเป๋า ขอบคุณมากค่ะ บทกวีเพราะมากๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 55 12:11:22 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 55 12:10:43

ความคิดเห็นที่ 14 บอกใจตนให้เชื่อเมื่อยินคำ บอกให้จำคำอ้างวางเสนอ บอกต้องฟังตั้งใจใช่ละเมอ บอกเสมอเจอหวานให้ทานทน จะจริงเท็จเผ็ดร้อนเฝ้าวอนขอ ให้ใจรอครวญใคร่ไร้หมองหม่น ถ้อยวจีที่ขานประมาณตน เลิกกังวลเชื่อเขาเราสุขใจ คือคำขอจากตนคนเฝ้าฝัน คือรำพันปันมา หาเฉไฉ ร่ำวจีมีตอบมอบออกไป จะอย่างไรยังเชื่อเหลือไมตรี เชื่อเธอนะ..เชื่อเธอใช่เพ้อบ่น เชื่อหน้ามนคนงามหวามสุขี เชื่อทุกถ้อยร้อยคำนำอ้างมี เชื่อทั้งปีทั้งชาติ..ทาสรักเธอ.. จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 02:23:55

ความคิดเห็นที่ 15 คือคำขอจากตนคนเฝ้าฝัน คือรำพันปันมา หาเฉไฉ ร่ำวจีมีตอบมอบออกไป จะอย่างไรยังเชื่อเหลือไมตรี เชื่อเธอนะ..เชื่อเธอใช่เพ้อบ่น เชื่อหน้ามนคนงามหวามสุขี เชื่อทุกถ้อยร้อยคำนำอ้างมี เชื่อทั้งปีทั้งชาติ..ทาสรักเธอ.......พี่ชาญจิต ด้วยมิอาจ วาดคำ ทำไม่รัก ด้วยตระหนัก ภักดิ์ขวัญ มั่นเสมอ ด้วยดวงใจ ใฝ่หา ว่าอยากเจอ ดัวยถ้อยพร่ำ เสนอ ใช่เผลอไป รักจริงแท้ แน่นอน จึงอ้อนบอก รักนี้ออก จากจิต ลิขิตไข รักมากมี คำตอบ มอบจากใจ รักนี้ให้ ไว้เคียง เพีนงหนึ่งเดียว คือความหมาย พรายพริ้ม จากยิ้มแต้ม คือรอนแย้ม  แจ่มนวล ชวนแลเหลียว คือที่ฝัน วันหวาน ประสานเกลียว คือคมเคียว เกี่ยวฝัน สมานจินต์ เธอ..เชื่อฉัน นะคนดี ไม่มีผัน เธอ..เชื่อฉันหมั่นร้อยคอยถวิล เธอ..เชื่อฉัน นะสัญญาครารักริน เธอ..เชื่อฉันจะไม่ผิน...สิ้นรักเธอ สวัสดีค่ะพี่ชาญจิต ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 09:00:10

ความคิดเห็นที่ 16 มิอาจแสร้งว่ารัก..รักยังอยู่ มิอาจรู้ว่ารัก..รักเหือดหาย มิอาจหลอกว่ารัก..รักมิตาย มิอาจคลายว่ารัก..รักมั่นคง จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 20:16:33