ความคิดเห็นที่ 1 “เหรอคะ ผู้กองดูจะรู้จักนิสัยส่วนตัวเธอดีจังเลยนะคะ อืม...ถ้าผู้กองไว้ใจแล้วก็เชื่อในตัวเธอถึงขนาดนี้ อย่างนั้นเอาแบบนี้แล้วกันคะคืนนี้ผู้กองไปที่บ้านจี๊ดพาคุณภารวีไปด้วย เดี๋ยวจี๊ดจะบอกคุณกานต์กับไอ้นาให้เองค่ะ จะได้ช่วยกันคิดแล้วก็ตัดสินใจ”  จิดาแสดงความคิดเห็น “ก็ดีครับ เอาแบบนี้ก็ได้ อืม...แล้วคุณจี๊ดอยากจะไปพบกับเธอก่อนไหมครับผมกลัวว่าถ้าผมไปบอกเธอว่าจะพาไปบ้านคุณ กลัวว่าเขาจะไม่ยอมไปนะครับผมเลยอยากให้เธอรู้จักคุณจี๊ดก่อนครับอะไรๆก็น่าจะง่ายขึ้น ภารวีเป็นคนดื้อน่ะครับ ไม่ค่อยเชื่อใครง่ายๆ” จิดานิ่งคิด  “ก็ได้นะคะ ถ้าอย่างนั้นไปกันเลยมั้ยคะ”     จากนั้นธันตะจึงพาจิดาไปเยี่ยมภารวีที่โรงพยาบาลด้วยกัน จิดาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่านางร้าย นอกจอเขาจะเป็นอย่างไรเพราะข่าวที่เธอได้ยินมาเกี่ยวกับเรื่องภารวีนั้นไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ เมื่อไปถึงที่โรงพยาบาล ธันตะเคาะประตูห้องแล้วเดินเข้าไป “เป็นยังไงบ้างครับ คุณผู้หญิง” “ก็เป็นอย่างที่คุณเห็นนี่แหล่ะ” ภารวีตอบออกมาทันควัน “เออจริง...ผมก็ไม่น่าถามเลยเนอะ ต่อปากต่อคำได้ขนาดนี้ สมองคงหายกระทบกระเทือนแล้วล่ะมั้ง” “คุณไม่ต้องห่วงหรอก คนอย่างภารวีกระดูกเหล็กไม่เป็นอะไรไปง่ายๆแน่นอน” ธันตะเบ้ปากยิ้มๆ  “เอาล่ะๆ เลิกโม้ได้และ วันนี้ผมมีเพื่อนจะมาแนะนำให้คุณรู้จัก ตอนี้เขาคอยอยู่หน้าห้อง” “ใครเหรอ แฟนคุณหรือเปล่า?” “ไม่ใช่ๆ”    ธันตะโบกมือพลวัน    “เพื่อนก็คือเพื่อนสิคุณ”    ภารวีทำท่าว่าจะไม่เชื่อ ธันตะจึงเรียกให้จิดาเดินเข้ามาในห้อง   “คุณภารวี นี่คุณจิดา เป็นเพื่อนของผมเอง”    ภารวีมองร่างสูงเพรียวที่เดินเข้ามา “สวัสดีค่ะ คุณจิดายินดีที่รู้จักนะคะ”    ภารวีทักทายด้วยท่าทีเป็นมิตร “สวัสดีค่ะ คุณภารวีเรียกฉันว่าจี๊ดก็ได้นะคะ ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันค่ะ”  จิดายิ้มตอบให้เธอ “นึกไม่ถึงเลยนะ ว่าผู้กองจะมีเพื่อนสวยขนาดนี้กับเขาด้วย” “อ้าวคุณ พูดซะผมดูทุเรศไปเลยนะ”    ภารวีทำไก๋ไม่รู้ไม่ชี้ “แหมคุณภารวีก็พูดเกินไป จี๊ดสวยสู้คุณไม่ได้หรอกค่ะ”    จิดาถ่อมตัวอายๆ มองเธออย่างทึ่งๆ ภารวีไม่เห็นจะเป็นเหมือนในข่าวเลยสักนิด เธอดูเป็นคนเป็นกันเองไม่เรื่องมาก ออกจะนิสัยดีเสียด้วยซ้ำไป แถมยังคุยกันถูกคออีกต่างหาก ธันตะนั่งฟังอย่างทึ่งๆ ไม่น่าเชื่อว่าเพิ่งเจอกันยังไม่ถึงวัน แต่นั่งคุยกันอย่างกับรู้จักกันมาเป็นปีๆ “จริงหรือคะเนี่ย ละครที่วีแสดง เป็นนิยายของคุณจี๊ดเองหรือคะ” “ค่ะ จี๊ดเขียนเองกับมือเลย” “คุยกับคุณจี๊ดเนี่ยสนุกมากเลยนะคะ นี่ถ้าวีถามเรื่องละครกับผู้กองเนี่ย ก็คงจะคุยกันไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ เพราะบ้านผู้กองไม่มีทีวีค่ะขนาดตอนเจอวีครั้งแรกยังไม่รู้จักวีเลยค่ะ”    ภารวีและจิดาหัวเราะชอบ “แหมๆ พอคุยกันถูกคอหน่อย ก็เม้าท์ผมกันยกใหญ่เลยนะ ผมยังนั่งอยู่ตรงนี้นะครับ” “เอ่อ...คุณวี จะออกจากโรงพยาบาลวันนี้แล้วใช่ไหมคะ ?” “ค่ะ” “คุณวีจะรังเกียจไหมคะถ้าจี๊ดจะ...จะชวนคุณไปทานข้าวที่บ้าน  คือจี๊ดอยากเลี้ยงต้อนรับคุณค่ะที่เราได้รู้จักกัน แล้วก็ที่คุณวีได้ออกจากโรงพยาบาลด้วย” “ไม่รังเกียจเลยค่ะ วียินดีที่ได้รู้จักคุณมากเหมือนกันนะคะ” “เอ่อ...จี๊ดมีคนอยากให้คุณวีได้เจอด้วยนะคะ” “ใครหรือคะ?” จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 14:47:16

ความคิดเห็นที่ 2 “เดี๋ยวคืนนี้ คุณวีก็จะได้พบกับเขาเองนั่นแหล่ะค่ะ รับรองคุณวีต้องตกใจมากๆแน่นอน” “ขนาดนั้นเลยหรือคะ วีชักอยากจะเจอเขาแล้วล่ะสิ”  ภารวีตื่นเต้นตาม “ไม่นานเกินรอหรอกคุณแล้วคุณจะต้องทั้งอึ้ง ทึ่ง จนลมจับไปเลยแหล่ะคุณภารวี”    ธันตะขู่สมทบจึงทำให้ภารวีเริ่มจะตื่นเต้นตาม  จิดาและธันตะไปหันมองหน้ากัน ก็เป็นอันว่าตกลงตามนี้  คุยต่ออีกสักพักจิดาก็ขอตัวกลัว ธันตะจึงอาสาเดินไปส่งที่รถ “เอาเป็นว่า เดี๋ยวจี๊ดจะไปบอกคุณเวทินก่อน แล้วพอตอนค่ำๆผู้กองก็ค่อยพาคุณภารวีมาที่เหลือเดี๋ยวจี๊ดจัดการเองค่ะ” “โอเคครับ”     เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยตามที่ต้องการ จิดาจึงรีบขับรถกลับเพราะจะได้ไปเตี้ยมกับเวทินให้เรียบร้อย แต่พอเธอกลับมาถึงที่บ้านกลับไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา  “เอ...วันนี้หายไปไหนของเขานะ ทุกทีเห็นตามไปทุกที่ ติดเป็นตังเม แต่วันนี้เรียกเท่าไหร่ก็ไม่มา...ไม่เป็นไร เดี๋ยวตอนเย็นค่อยกลับมาบอกก็ได้ ออกไปทำธุระก่อนดีกว่า เหลือเวลาอีกต้องหลายชั่งโมง” ด้านเวทิน ตอนนี้เขากำลังตามติดกรศักดิ์จนแทบจะเป็นเงาเดียวกัน  เพื่อว่าจะได้ยินกรศักดิ์คิดหรือว่าหลุดพูดความลับอะไรออกมาบ้าง “อะไรวะ ตามมันมาทั้งวัน ไม่เห็นจะได้เรื่องอะไรเลย หรือเราจะคิดมากไปเอง”    เวทินหน้ามู่เมื่อทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามที่คิด เขายังไม่เห็นว่ากรศักดิ์ จะมีอะไรผิดปรกติสักอย่าง  เช้ามาทำงานเย็นก็กลับบ้าน จนกระทั่งกรศักดิ์เลี้ยวรถเข้าไปในคอนโดฯแห่งหนึ่ง    “ไอ้กรมันมาทำอะไรที่นี่วะ หรือว่ามันจะย้ายมาอยู่ที่นี่แล้ว”    ครู่หนึ่งกรศักดิ์เดินมาหยุดอยู่ที่ห้องๆหนึ่ง เขาเคาะประตู ไม่นานก็มีหญิงสาวทรงสะบึ้มเดินออกมาเปิดประตู กรศักดิ์เดินตามเธอเข้าไปด้านใน เวทินไม่รอช้าเดินทะลุประตูผ่านเข้าไปในห้องทันที     “ไอ้กรนี่ สาวๆไม่เคยขาดเลยจริงๆนะ แต่ละคน ไซด์บิ๊กบึ้มทั้งนั้นเลยนะเนี่ยเอ...แต่ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้ดูคุ้นๆนะ... คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง  เรื่องส่วนตัวของมัน เรากลับดีกว่า”   เวทินกำลังจะหันหลังเดินกลับออกมาทางเดิมแต่ยังไม่ทันจะไปไหน ก็ได้ยินเสียงสนทนาดังขึ้นเสียก่อน “อะไรนะ! รู้ตัวหรือเปล่าว่าเธอทำอะไรลงไป แล้วถ้าเขาตายขึ้นมาเธอจะทำยังไง”     น้ำเสียงของกรศักดิ์ฟังดูแล้ว น่ากลัวยิ่งนัก “ทำไมคะ คุณเป็นห่วงมันมากหรือไง” “มันไม่สำคัญหรอกนะ ว่าฉันจะห่วงหรือไม่ห่วงแต่ถ้าตำรวจสาวมาถือเธอฉันก็จะพลอยติดร่างแหไปด้วย เพราะไอ้ไวมันเป็นคนของฉันเธอนี่มันชอบหาเรื่องเดือดร้อนมาให้ฉันอยู่เรื่อย”  กรศักดิ้เอ่ยเสียงกร้าว “มันพูดถึงเรื่องอะไร แล้วไอ้ไวเป็นใคร”   เวทินยิ่งงหนัก “ก็คุณกรอยากไปยุ่งกับนังนั่นทำไมล่ะคะ  คุณสนใจมันมากกว่าฉัน มันถึงกล้ามาพูดจาดูถูกฉันขนาดนั้น คุณรู้ไหมว่ามันว่าอะไรฉันบ้าง” “เธอก็เลยให้คนไปทำร้ายเขา ด้วยการขับรถเฉี่ยว ด้วยเหตุผลงี่เง่าเพียงแค่นี้เหรอพาฝัน” “พาฝัน งั้นเหรอ?”    เวทินรู้สึกจะคุ้นๆกับชื่อนี้เหลือเกิน “เคยได้ยินชื่อนี้ที่ไหนน้า”  เขาพยายามนึก “ใช่ค่ะ ...คุณกรคะฝันรักคุณมากนะคะ คุณจะมีใครอีกกี่คนก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่นังนั่น ฝันเกลียดมัน”     พาฝันลดเสียงลงเพราะรู้ดีว่าเวลากรศักดิ์โกรธผลจะเป็นอย่างไร เธอกระเถิบเข้าไปนั่งจนชิดกรศักดิ์    “ฝันขอโทษนะคะ ฝันสัญญา ว่าต่อไปฝันจะไม่ทำอะไรโง่ๆ งี่เง่าแบบนั้นอีกให้อภัยฝันนะคะ...ที่รัก” พาฝันออดอ้อนเสียงหวาน พลางใช้มือค่อยๆปลดกระดุมเสื้อ...ของตัวเอง ทีละเม็ดๆ จนเห็นเนินอกขาวเนียนอันแสนเย้ายวน กรศักดิ์กระหยิ่มยิ้มอย่างรู้ใจ เวทินกลืนน้ำลายไปหลายเอื๊อกยืนตาค้างมองภาพตรงหน้าตาไม่กระพริบ และในที่สุดกระดุมเม็ดสุดท้ายก็ถูกปลดออกจากรังดุมอย่างง่ายดาย เผยให้เห็นทรวดทรง กระแทกใจชายอย่างชัดเจน เต็มตาของเวทิน เขาตั้งสติได้ รีบรองห้าม “เฮ้ยๆ! เดี๋ยว อย่าเพิ่งทำอะไรนะเว้ย ให้ฉันออกไปก่อน ของเขาแรงจริงเว้ย แม่คุณเอ๊ย!”    เวทินรีบเดินทะลุกำแพงออกมาทันที ก่อนที่จะเลือดกำเดา จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 14:50:57

ความคิดเห็นที่ 3 ไหลกับบทรักร้อนแรง เมื่อสักครู่  “เกิดเป็นตากุ้งยิงขึ้นมา จะทำยังไงวะเนี่ย”    เวทินทำท่าขนลุก   “กลับไปหาคุณจี๊ดดีกว่า”   เวทินตั้งจิตแน่วแน่ มุ่งไปที่จิดา ลืมตามาอีกทีเขาก็มาโผล่อยู่บนรถของจิดาเรียบร้อยแล้ว “คุณจี๊ด”                                                      จิดากำลังขับรถเพลิน ถึงกับสะดุ้งหันมามอง   “เฮ้ยคุณ!”    เธออุทานอย่างตกใจยกมือข้างหนึ่งขึ้นทาบอก    “โผล่มาแบบนี้อีกแล้วนะ ถ้าฉันตกใจคุมสติไม่อยู่ แล้วขับรถชนจะทำยังไง นี่มันถนนพื้นคอนกรีตนะ ไม่ใช่แฟร์เวย์ที่เป็นพื้นหญ้าในสนามกลอ์ฟ” “ผมขอโทษนะ ผมรีบไปหน่อย พอคิดถึงคุณผมก็มาโผล่ที่นี่แล้ว ไม่คิดว่าคุณจะขับรถอยู่”    จิดาแอบยิ้มกับคำว่าคิดถึง หันไปหาเขาแล้วแสร้งทำเป็นตีหน้าขรึม “แล้วนั่นเป็นอะไรไป ทำไมหน้าแดงๆ” เวทินจับหน้าตัวเองในทันที  อึกอักๆไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไง  “เอ่อ...คือ...ผม...ผมจะบอกคุณยังไงดี ผมเรียบเรียงไม่ถูกอ้ะ มันแบบว่า...เอ่อ...” “คุณก็ค่อยๆเล่าทีละอย่าง ว่าคุณไปเห็นอะไรมาเอาแบบช้าๆชัดๆ” เวทินทำหน้าปั้นยาก  “ทีละอย่างเลยเหรอ ช้าๆ ชัดๆด้วย...คุณแน่ใจนะว่าอยากจะฟัง?”  เขาถามย้ำเธออีกครั้ง “เอ้า...ก็ใช่นะสิ ถ้าคุณไม่เล่าแล้ววันนี้ฉันจะได้รู้ไหมว่าคุณเป็นอะไร ...เล่ามาสิฉันรอฟังอยู่” “คือวันนี้ ผมตามไอ้กรไปมาทุกทีเลยนะ ก็ไม่เห็นว่ามันจะมีอะไรผิดปรกติ จนกระทั่งเมื่อกี้ผมตามมันไปที่คอนโดฯ แห่งหนึ่งมา แล้วผมก็ตามมันขึ้นไป แล้ว...แล้ว...แล้ว” “โอ๊ย...คุณจะแล้วอีกนานไหม จะเล่าจบไหมวันนี้” “แล้วผมก็เห็นมันไปหาผู้หญิงคนหนึ่ง” “ผู้หญิงเหรอ”    จิดาถามอย่างสนใจ    “แล้วยังไง เล่าต่อสิคุณ” “ผมได้ยินเขาพูดถือจ้างคน ไปขับรถเฉี่ยวขับรถชนเรื่องถึงตำรวจอะไรเนี่ยแหล่ะ” “ขับรถชนอย่างนั้นเหรอ?”    จิดาถามอย่างตื่นเต้น “ใช่ ” “คุณรู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงที่นายกรศักดิ์ไปหาเป็นใคร?” “รู้สึกว่าจะชื่อ...พาฝัน”    จิดาหักรถเข้าข้างทางเบรกจนเวทินหัวแทบทิ่ม   “อะไรของคุณเนี่ย ผมเกือบกระเดนออกนอกรถแล้วนะคุณ เบรกเบาๆก็ได้” “คุณว่าผู้หญิงคนนั้นชื่อ พาฝันเหรอ เขาพูดเรื่องขับรบชนคนด้วยใช่ไหมแล้วคุณรู้หรือเปล่าว่าชนใคร เมื่อไหร่ ที่ไหน?” “ไม่รู้...แต่คนที่โดนจ้างชื่อไอ้ไวเป็นคนของไอ้กร” จิดาดีดนิ้วเปาะ  “คุณเวทิน คุณรู้ไหมคุณภารวีแฟนเก่าคุณ ถูกรอบทำร้าย มีคนจงใจขับรถชนเธอ ฉันว่าที่แท้จริงแล้วเนี่ยต้องเป็นฝีมือยายพาฝันนั่นเอง เหมือนที่ผู้กองคาดไม่มีผิด” “อะไรนะภารวีโดนรถชน! แล้วนี่คุณรู้ได้ยังไง” “ก็ฉันเพิ่งจะไปเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาลมา  ผู้กองธันตะเป็นคนพาไป” “ไอ้ธันเนี่ยนะ แล้วมันไปรู้จักกับภารวีตอนไหน?”    จิดาจึงเล่ารายละเอียด ที่ธันตะได้เล่าให้เธอฟังทั้งหมดให้เวทินฟังอีกที  รวมถึงเรื่องที่จะพาภารวีมาพบกับเขาอีกด้วยในคืนนี้   “อะไรนะ! คุณจะพาภารวีมาเจอผม ผมยังไม่รับปากสักคำ” “ช่วยไม่ได้ เมื่อกี้ฉันกลับไปหาคุณที่บ้านแต่คุณอยากไม่อยู่เอง ฉันก็เลยจะขับรถออกไปธุระข้างนอกนี่ไงกะว่า เดี๋ยวจะกลับไปบอกทีหลัง เป็นไงเซอร์ไพรส์มั้ยคะ” “เซอร์ไพรส์มาก...แต่ที่ผมหายไป ผมก็ไปสืบเรื่องนี้มานะ” จิดาทำไม่รู้ไม่ชี้   “เออ...คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยนะว่าทำไมคุณถึงได้หน้าแดงกลับมา...อย่าบอกนะว่าไปแอบดูสาวๆอาบน้ำ” จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 14:51:52

ความคิดเห็นที่ 4 “จะบ้าหรือคุณผมไม่อุตริขนาดนั้นหรอก แต่ตอนที่ผมตามไอ้กรเข้าไปในห้องผมเห็นมันกับพาฝัน กำลังจา...”    เวทินทำท่าเอาปลายนิ้วชี้มาคู่กัน   “เมคเลิฟกันน่ะสิคุณ  คุณอยากจะฟังต่ออีกไหม เดี๋ยวผมจะเล่าให้คุณเห็นภาพเลย”  เวทินทำท่ากรุ่มกริ่ม “เอ่อ...มะ ไม่ต้องเล่าต่อเลยนะ ฉันไม่อยากรู้แล้ว” “ฟังหน่อยน่า” “ไม่ ฉันจะขับรถ ไม่ต้องเล่านะ” “ผู้หญิงคนนั้น ค่อยๆส่งสายตาหวาบหวาม แล้วก็ค่อยปลดกระดุมเสื้อของตัวเอง ทีละเม็ด ๆ...” “อี๋...คุณเวทิน ฉันบอกว่าไม่ต้องเล่าแล้วไง” แล้วเวทินก็แกล้งจิดาไปตลอดทาง จนกระทั่งกลับไปถึงที่บ้านก็ยังไม่ยอมหยุด จิดาจึงได้แต่เดินหนีเป็นพลวันไม่อยากจะฟังเขาเล่าฉากเลิฟซีน เวทินชักจะเริ่มสนุกกับการแกล้งเธอซะแล้วซิ ยิ่งได้เห็นเธอหน้าแดง เขาก็ยิ่งชอบ ‘คุณจี๊ดนี่ ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ’   เขาคิดในใจ ถ้าจิดาได้ยินที่เขาคิดเธอคงจะหน้าแดงยิ่งกว่าเก่าก็เป็นได้... จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 14:53:10

ความคิดเห็นที่ 5 จากกระทู้ที่แล้วจ้า คุณSniper-1500watt---ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่า คุณดีแอน--- ตอนจบจะมี 3คู่เท่านั้นจ้า แต่คู่ตาผู้กองออกจะแนวผจญภัยไปสักหน่อย เลยเห็นบ่อยหน่อยจ้า คุณมาโซคิส --- รอลูกไม้ ลูกไม้ก็มาในทันทีจ้า^^ คุณกระดานสีครีม --- ^^ น่าฮัก น่าหยิกจนจิกหมอน หมอนขาดหรือเปล่าเอ่ย55+ ขอบคุณนะคะ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยดูแลสุขภาพเช่นกันนะคะ (แอบลอกโฆษณานิดนึง) คุณกะตุ้งนิ้ง --- อุ๊ย! หลุดปาก แก้ตัวเกือบไม่ทัน ตาผู้กองเอ๊ย^0^ คุณPsycho man --- ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากๆ  ทุกคอมเม้มเป็นกำลังใจที่ดี ขอบคุณหล๊ายหลาย จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 15:25:19

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบมากกกก เลยค่ะ อยากเห็นเป็นละครในจอจริงด้วยเลย จากคุณ : louktanpim เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 16:01:49

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมาอ่านสองตอนรวดจ้าาาา ยังคงความสนุกสนานไว้เช่นเคย.. แต่พระเอก นางเอกของเรา ออกน้อยมากเลยอ่ะ ช่วงนี้เจอแต่ผูกองกับภารวีแฮะ .. รอตอนต่อไปจ้า ว่าวีจะตกใจแค่ไหน ฮ่าๆๆ จากคุณ : N_Foxtrot เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 17:14:39

ความคิดเห็นที่ 8 เด๊วแวะมาอ่านค่ะ ทำธุระก่อนเพิ่งถึงบ้าน T T จากคุณ : มาโซคิส เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 19:34:15

ความคิดเห็นที่ 9 มาติดตามต่อค่ะ พี่มาโซมาเร็วทันใจจริงๆ 555+ ตอนนี้พระนางก็น่ารักอีกแล้ว ฟิน >< อยากรู้ว่าวีจะทำหน้าอย่างไรถ้าเจอเวทินในร่างวิญญาณจัง คงสนุกแน่ๆ เลย 555+ มาต่ออีกไวๆน่ะค่ะ จากคุณ : กระดานสีครีม (makichan1) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 19:49:28

ความคิดเห็นที่ 10 พี่ชมนขอโทษน่ะค่ะ พอดีจำชื่อคนเขียนผิด - - เพราะหนูตามอ่านของพี่ทั้ง2คนเลย - -ขอโทษจริงๆค่ะ จากคุณ : กระดานสีครีม (makichan1) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 19:53:02

ความคิดเห็นที่ 11 น้องกระดานสีครีม เริ่มมึนแล้ว วิ่งทุกกระทู้ 55 รออ่านต่อ วิ่งกับน้องกระดานสีครีม อิอิ จากคุณ : มาโซคิส เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 21:08:53

ความคิดเห็นที่ 12 มา..มา..คุณเวทิน..หนูจี๊ดไม่ฟัง..ก็มาเล่าซีนนั้นให้เราฟังแทนได้จ้า.. ถ้ากล้าเล่า..เราก็กล้าฟังน๊า..เอิ๊ก..เอิ๊ก.. จากคุณ : กะตุ้งนิ้ง เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 55 21:04:09

ความคิดเห็นที่ 13 ภารวีคงไม่ช็อคตายไปซะก่อนนะคะ ^^' จากคุณ : :::อาราเร่::: เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 20:43:45