|
ที่เห็นว่าพริกแกงเดินเข้าไปในโรงแรมนั้น จริง ๆ แล้วเธอแค่อาศัยเดินผ่านเท่านั้น ตอนนี้ทั้งอภิเศกและพริกแกงออกมาหยุดยืนอยู่ตรงบริเวณด้านหน้าของโรงแรมซึ่งเป็นร้านค้าตั้งติด ๆ กันหลายร้าน พริกแกงก้ม ๆ เงย ๆ ดูของในร้านร้านหนึ่งผ่านหน้ากระจกอย่างสนอกสนใจ มันเป็นร้านขายวัตถุโบราณ
เอากล้องมาซิคะ พริกแกงหันไปเปิดกระเป๋ากล้องของตัวเองที่ตอนนี้ถูกสะพายไว้กับไหล่ของอภิเศก
เขาห้ามถ่ายรูปหรือเปล่าคุณ อภิเศกท้วง
ไม่เป็นไรหรอก พริกแกงไม่ฟังเสียงทัดทาน เธอหยิบกล้องออกมาทำท่าจะถ่ายรูปของในร้านนั้น
ถ่ายภาพไม่ได้นะครับ ทั้งสองคนหันไปตามเสียงคนในร้านที่เพิ่งเปิดประตูออกมา ก่อนที่อภิเศกจะทันพูดอะไร พริกแกงก็พูดขึ้นมาก่อนว่า
ก็ร้านเขาสวยนี่คะ แล้วพริกแกงก็เดินเข้าไปสวมกอดชายหนุ่มที่เดินออกมาจากร้านนั้น อภิเศกมองไปที่หญิงสาวที่มาด้วยกัน กับชายหนุ่มอีกคนในชุดสูทสีอ่อนสะอาดตา เสื้อเชิ้ตตัวในสีฟ้า รองเท้าหนังสีน้ำตาลเป็นมันปลาบ แถมยังมีนาฬิกาหรูที่ข้อมืออีก ดูอย่างไร เขาก็คงไม่ใช่แค่พนักงานประจำร้านธรรมดาแน่ อภิเศกมองภาพคนทั้งสองอย่างขัดใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
จะมาทำไมไม่โทรบอกก่อนล่ะคะ น้องแกง ชายหนุ่มเจ้าของร้านถามขึ้นขณะที่เชื้อเชิญผู้มาเยือนทั้งสองเข้ามาในร้าน
ก็แกงกลัวว่าจะโทรหาพี่วีร์แล้ว ไปติดที่ฝรั่งเศสหรือไม่ก็อังกฤษน่ะสิคะ เธอพอจะรู้มาบ้างว่า พี่วีร์ เพื่อนรุ่นพี่ของเธอนั้นเดินทางไปต่างประเทศอยู่เสมอ ๆ เพื่อนำสินค้าไปแลกเปลี่ยนบ้าง หรือ เพื่อเสาะหาสินค้าเข้ามาในร้านบ้าง
ผิด ชายหนุ่มตอบ คราวนี้ อเมริกา จ้ะ แล้วเขาก็หัวเราะเห็นไรฟันขาวเรียบ มาหาพี่มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ
แกงจะมาหาเจ้าภาพค่ะ
หือ อีกฝ่ายสงสัย จะทอดกฐินหรือผ้าป่าล่ะ
ไม่ใช่ค่ะ แค่เลี้ยงข้าว พี่วีร์ช่วยเลี้ยงมื้อเย็นแกงหน่อยได้มั้ยคะ
อ๋อ ได้สิคะ น้องแกงอยากทานอะไร
ไม่ต้องหรอกครับ มื้อนี้ผมเลี้ยงเอง อภิเศกพูดแทรกขึ้นมา วีร์ถึงได้หันไปมอง
เชิญคุณด้วยก็ได้ ถ้าคุณแกงต้องการ ไม่ใช่พริกแกงคนเดียวที่มองไปที่คนพูด วีร์เองก็เช่นกัน เขามองชายหนุ่มอีกคนที่ติดตามพริกแกงเข้ามาในร้านด้วยอย่างแปลกใจในท่าทางและน้ำเสียงที่ดูเอาเรื่องมากกว่าจะชวนจริง ๆ ทำให้วีร์ต้องตัดบท
เอ่อ ไม่ดีกว่าครับ น้องแกงคะ ประโยคหลังนี่ วีร์หันมาทางหญิงสาว เย็นนี้พี่มีนัดแล้วล่ะ คงไม่ได้ทานด้วย คงต้องทานกันสองคนแล้วล่ะครับ วีร์หันมาทางชายหนุ่มในเครื่องแบบที่ตอนนี้ดูจะทำตาขวางใส่เขาอย่างน่ากลัว แต่ยังไม่ทันได้มีใครพูดอะไร เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง
เออ เล็กว่ายังไง เดี๋ยวนะเล็ก แบตมันจะหมดน่ะ โทรเข้าร้านพี่วีร์ได้มั้ย พริกแกงยื่นมือไปรับนามบัตรของร้านจากมือวีร์ แล้วก็บอกเบอร์โทรศัพท์กลับไป พร้อมเดินเข้าไปในห้องทำงานของเจ้าของร้านอย่างคุ้นเคย
แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 55 00:39:43
| จากคุณ |
:
ธ.ศ.ร. (Thomket)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 พ.ย. 55 00:22:57
|
|
|
|
--วุ่นนัก รักกับบอดี้การ์ด-- ตอนที่ ๑๖ - วีร์
