ความคิดเห็นที่ 1 ดีใดเปรียบ ความเงียบ ในยามดึก ในสำนึก ความวังเวง และความเหงา แหงนมองฟ้า เพียงแสงดาว เป็นเพื่อนเรา ลมแผ่วเย้า เยือนเย็นกาย คลายวังเวง จากคุณ : sarasiri เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 04:49:51

ความคิดเห็นที่ 2 เกิดเจ็บแก่ตาย ชะตาลิขิต กาลล่วงชีวิต ผกผันแปรผ่าน บุญกรรมก่อไว้ ได้ผลตามกาล บาปบุญบันดาล ทุกข์สุขตนทำ จากคุณ : sarasiri เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 04:57:06

ความคิดเห็นที่ 3 ทำอย่างไร ได้อย่าง ตามที่เลือก จะได้เปลือก ได้กระพี้ มีไม่ขำ จะอย่างไร ในเมื่อ ตนกระหน่ำ ทุกเวรกรรม ตามไป ไม่บิดเบือน จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 19:57:02

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อถึงตอนปลายก็หายห่วง ชีวิตล่วงก่อนจะลับนับถอยหลัง เคยเด่นดังแค่ไหนสวยใสจัง  แต่ตอนนี้มานั่งเฉลียวที่เหี่ยวยาน... อนิจจังไม่เที่ยงจริงๆจ้ะ จากคุณ : Susisiri เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 19:31:21