ความคิดเห็นที่ 1 กลอนเศร้า วันเหงา เราว้าวุ่น ต้องชุลมุน กับใจ ให้เพ้อหา โอ้ความรัก จากไกล ไม่หวนมา ทั้งชีวา แสนหม่น ระคนทรวง ว่าจะเหงา ก็เหงา เปล่าเปลี่ยวจิต ว่าจะคิด ก็คิด ปิดไม่ท้วง ว่าจะดี ก็ดี ที่รักลวง ได้จากดวง ดวงใจนี้ มิเหลือรอย ....มาทักทายวันอากาศเย็นบ้าง ฝนตกบ้างค่ะ..คุณแม่ใจดี... จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 19:51:14

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีค่ะ คุณแม่  ช่วงนี้กลอนเพราะแยะเลยนะคะ มาแจมด้วยคนค่ะ =^^= ประดุจฝังซากเศร้าไว้เผาจินต์ เลยมิสิ้นอาลัยใจครวญหา ที่กลบฝังหวังใจไม่นำพา ยิ่งนานมากลับตระหนักรักไม่เลือน แม้กลบฝังซากเศร้ายังเย้าหยอก ตามหลอนหลอกอีกเมื่อไรจะเลยเลื่อน อยากก้าวข้ามมีใหม่ไม่แชเชือน แต่ก็เหมือนอยู่ย่ำย้ำที่เดิม .. จากคุณ : Life's for Rent เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 21:03:37

ความคิดเห็นที่ 3 ๐ ฤาเขียนกลอนถูกค่อนว่าออกอาภัพ ฝากชีพกับความรักขมระทมไหม้ ถูกของเขาเราจะคิดเอาผิดใคร อย่างดีก็ร้องไห้เป็นไฟฟอง ๐ ออมน้ำใจใสสะอาดทุกหยาดหยด ทนเก็บกดลิ้มรสรันทดหมอง คราห่างกันกลั่นถ้อยทิพย์ร้อยกรอง ฝากเป็นของกำนัลวันกลับคืน ๐ ครั้นแหนงหน่ายกรายผ่านม่านชีวิต พรหมลิขิตฤทธิ์สร้างทางฝ่าฝืน ฤาด้วยเพราะใจระกำทนกล้ำกลืน รอรักคืนสุขสันต์ในบั้นปลาย ๐ ประดุจฝังซากเศร้าไว้เผาจินต์ จิตสำนึกถวิลระบิลหมาย วิงวอนเขาเนาเรือนอย่าเคลื่อนคลาย ฉากสุดท้ายขอให้จบลบลายตรอม ............. คริคริ พยามทำเศร้าแล้วนาคุณแม่ครู จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 21:51:36

ความคิดเห็นที่ 4 ใจ .. จะ .. ขาด จากคุณ : auntiesai เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 00:19:24

ความคิดเห็นที่ 5 .... ยามความเศร้ามาเยือนเหมือนไฟลาม คอยติดตามตัวเราไร้เหตุผล บ้างหวั่นไหวใจหายในบัดดล คล้ายต้องมนต์คาถาพาละเมอ ที่ห่างหายกลายลับไม่กลับหวน ไม่ชิดชวนชื่นชมอารมณ์เสนอ ด้วยเงื่อนไขมากมายที่พบเจอ เหมือนกับทิ้งใจเผลอจนพลั้งไป จึงไม่ถึงปลายทางที่วางวาด หัวใจพลาดเกเรเถลไถล จินตนาไขว่คว้า ถึงคนไกล เพราะฝังแน่นในใจไม่ยอมเลือน ... จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 10:39:45

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีทุกท่านที่กรุณาเยี่ยมเยียนกระทู้และให้กำลังใจกันนะคะ ช่วงนี้ร่างกายติดๆดับๆ หาประโยชน์อันใดได้น้อยนิด งานการก็น่าเบื่อเหลือใจ นั่งเขียนกลอนให้หายหงุดหงิดดีกว่า ออกตัวก่อนว่า บทกลอนข้างต้น มาจากจินตนาการซึ่งสมมุติเอาทั้งสิ้น ฉะนั้น ใครที่แอบสงสารเห็นใจ ก็จะรับไว้ เหมือนเป็นนักแสดงคนหนึ่งที่เข้าถึงบทบาท แต่คงไม่ถึงขั้นได้รับการเสนอชื่อรับรางวัลกับใครเขาหรอกนะคะ อิอิ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 14:00:59

ความคิดเห็นที่ 7 คุณจิตเดิม สวัสดีค่ะ.. หายไปนานนะคะ ตั้งแต่เจอกันคราวนั้น ยังระลึกถึงอยู่ค่ะ เขียนกลอนเหงาเศร้าตรมระทมถั่ง อดีตฝังไม่มิดสะกิดอยู่ เป็นบาดแผลแลเห็นเช่นใจรู้ ว่ายังอยู่คู่ตนบนความทุกข์ จะว่าเหงาก็เหงายังเหงาเงียบ และเย็นเยียบเนื้อใจไม่เป็นสุข บาดลุกลามไหลหลั่งประดังรุก จะซ่อนซุกซับซ้อนอ่อนใจแล้ว.. ขอบคุณมากนะคะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 14:09:32

ความคิดเห็นที่ 8 หนูเต้ย .. หรืออดีตกรีดฝังยังไม่ลบ เหลือจะกลบซากเศร้ายังเผาจิต ปัดอย่างไรถมอย่างไรไม่เคยมิด ยังเฝ้าคิดเฝ้าตามนิยามรัก ประดุจฝังซากเศร้าไว้เผาจินต์ ห้วงถวิลยลยินหรือสิ้นศักดิ์ ยังขื่นขมระทมตรมยิ่งนัก ด้วยตระหนักภักดิ์อยู่ไม่รู้ร้าง.. กลอนพราะมากเช่นกันค่ะ ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 14:16:11

ความคิดเห็นที่ 9 คุณลุงชิกง ขอบคุณมากค่ะ เหมือนคนเหงาเศร้าห่วงทรวงสะท้อน มาออดอ้อนใครหนอขอรักอยู่ น้ำตาหลั่งอาลัยไหลพรั่งพรู ระลึกชู้เคยชมภิรมย์เย้า แล้งน้ำใจกระไรหนอขอเพียงนิด หวังใกล้ชิดกลับตรมระทมเศร้า ตามหัวใจไขว่คว้าเหมือนหาเงา ยิ่งวิ่งตามเหมือนยิ่งเย้าทรมา.. ขอบคุณสำหรับสี่บทของลุงชินะคะ เขียนได้ดีมากค่ะ ชอบมาก จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 14:24:10

ความคิดเห็นที่ 10 คุณป้าทรายที่รัก.. ถ้ายังไม่ขาด ก็กลับมาฝากฝีมือไว้หน่อยนะคะ จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 14:25:29

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ ลำน้ำ C ขอบคุณนะคะ โอ้ละหนอความนัยจากใจหญิง หวั่นประวิงใครหนึ่งไม่ซึ้งค่า กลั่นจากใจอีกหนึ่งซึ่งทรมา ตรมน้ำตาบ่าลามมาถามใคร ว่ายังคิดถึงไหมในวันนี้ ความหวังดียังมีอยู่บ้างไหม นานหนักหนานานเนิ่นเกินตัดใจ ยังอาลัยรักอยู่ไม่รู้ลืม.. กลอนเพราะมากค่ะ ชอบมาก จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 14:34:37

ความคิดเห็นที่ 12 ใบหน้ายิ้ม ดูเริงร่า คล้ายมากสุข แววตาอ่อน ซ่อนทุกข์ ในหมองหม่น มิอาจเอ่ย ให้ใครรู้ ความใจตน จิตจำแสร้ง ฝืนทน  .. ยิ้มสู้ไป จากคุณ : sarasiri เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 15:59:18

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่ะ  คุณ sarasiri   ดีใจที่เห็นมาร่วมกระทู้ค่ะ ใจยังหวังอีกครั้งคราพาใจชื่น ย้อนวันคืนก่อนนั้นฝันยังหวาม ซ่อนน้ำตาบนหน้ายิ้มอิ่มใจยาม- ระลึกความหลังก่อนอยากย้อนคืน.. ขอบคุณมากนะคะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 19:23:54

ความคิดเห็นที่ 14 ..... เป็นความนัยหนาวเหน็บเจ็บลึกแผ่ว ประหนึ่งแก้วหมองผิวริ้วรอยหม่น เกาะฝุ่นฝ้าหนาทึมครึ้มระคน ใจสับสนครุ่นคิดอิดล้าโรย อยากฝากบอกเธอนักหากรับรู้ ยังคอยอยู่ด้วยใจใฝ่ห่วงโหย ฝากไอหมอกละลอกลมโถมพัดโชย ยังใฝ่โดยดื้อดึง.....คิดถึงเธอ บทกลอนคุณแม่ใจดียังงดงามเสมอค่ะ ปานรดามาร่วมแจมด้วยนะคะ จากคุณ : PANRADA เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 20:34:57

ความคิดเห็นที่ 15 เพราะคิดถึง..เลยกลับมาเหมือนกันค่ะ และก็วางงานได้มากขึ้น..ทำให้เรามีช่วงเวลาของเรามากขึ้นค่ะ ขอบคุณมากคะ จากคุณ : จิตเดิม เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 20:42:34

ความคิดเห็นที่ 16 คุณปานรดา สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ ขอรับไว้ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อความหลังครั้งก่อนยังร้อนร้าว ไหวหวั่นคราวรู้สึกระลึกถึง จนค่อนค่ำพร่ำหารักตราตรึง ถึงใครหนึ่งซึ้งอยู่ไม่รู้คลาย แบกความรักหนักหนาพาไห้หวน เร้ารัญจวนชวนชิดข้างมาห่างหาย ดังไฟสุมรุมร้อนอ่อนใจกลาย รักสลายคลายสวาทแทบขาดใจ.. ขอบคุณสำหรับบทกวีที่แสนงดงามค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 55 20:52:10 แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 55 20:51:37 จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 20:51:08

ความคิดเห็นที่ 17 ฟ้าล้ารุม คลุมครอบ ขีดกรอบขึง ลมบึ้งตึง รึงรัด หยุดพัดไหว หมอกนิ่งเงียบ เฉียบเย็น เร้นกวัดไกว น้ำฝนใส ไล้โลม โถมละออง ผสมผสาน บรรยากาศ ขุ่นขัดหวิว ใบหญ้าปลิว ลิ่วคว้าง ช่างหม่นหมอง เงียบ..เหงา..เศร้า..เฝ้าหมาย ใฝ่เมียงมอง รอวันคล้อง สองใจ ไขว้ผูกตรึง วันเวียนผ่าน กาลขยับ ปรับเปลี่ยนหมุน แต่ไออุ่น ละมุนละไม ยังถ่ายถึง รอยอ้อมกอด พลอดพะนอ ยังคลอคลึง ยังเฝ้าฝัน วันซึ่ง แสนตรึงตรา พยายามแล้วค่ะคุณแม่ฯ พยายามขึ้นต้นเป็นความเศร้าหมองหม่นแล้ว แต่ไหง๋จบแบบไม่ค่อยเศร้าก็ไม่รู้ค่ะ บทกวีคุณแม่ฯงดงามมากค่ะ จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 11:10:33

ความคิดเห็นที่ 18 น้องหนุ่ย เกสรผกา รู้บ้างไหมหนอ ว่ารอกลอนหวานเศร้าในแบบฉบับเกสรผกาอยู่ แล้วก็ได้เห็น.. ฟ้าหมองหม่นบนฟ้าน้ำตาพร้อย หยาดหยดฝอยปรอยละอองพร้องประสาน เป็นหนึ่งเดียวเกี่ยวใจหนึ่งพึงประมาณ ว่าผ่านกาลนานนับเหลือปรับใจ ลมอ้อยอิ่งทิ้งใบไหวก้านร่วง เหมือนหนึ่งห้วงใจคนสุดทนไหว จึงแตกร้าวแหลกเยินเกินฤทัย จะเดินไปทางใดให้มืดมน ผ่านวันผันวนเวียนยังเพียรรัก แม้นตระหนักใจยั้งยังสับสน ฝันเฝ้าอยู่เคียงข้างหว่างกมล หลอกใจตนหม่นหมางเหลือพรางใจ.. ขอบคุณน้องหนุ่ยมากค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 55 14:30:40 จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 14:29:58

ความคิดเห็นที่ 19      ที่สุดสายปลายทางยังห่างนัก             ที่สุดรักจากลาจนอาสัญ ที่สุดใจไห้สะอื้นฝืนจาบัลย์                      ที่สุดคือร้าวรานปานขาดใจ      ที่หลงเหลือเมื่อเห็นเป็นเพียงซาก       ร่องรอยบากยากกลบลบให้หาย ถึงถูกเชือดเลือดรินวิญญ์วางวาย             ที่ด้านตายคือใจเราเศร้าเหลือเกิน       ...  เหงา และ เศร้า ไปแล้ว ณ ขอรับ ..                     จากคุณ : โค อัสดง เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 05:40:46

ความคิดเห็นที่ 20 คุณโค อัสดง ดีใจที่เห็นมาร่วมวางกลอนด้วยกันค่ะ เมื่อสุดสายปลายทางคือคว้างเหงา          อยู่กับเงาตัวตนแสนหม่นหมอง สุดกล้ำกลืนขื่นขมระทมปอง                 หวังใจครองกายอยู่ดูหน้าใคร แต่สุดท้ายปลายทางยิ่งคว้างหนัก            คิดถึงรักหนักหนาพาหวั่นไหว เมื่อกายอยู่เพียงร่างแต่ร้างใจ                 ก็สิ้นไร้วิญญาณ์มาประคอง.. บทกวีของคุณ โค อัสดง กระแทกกระทั้นใจ ดีจริงๆค่ะ ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 07:56:12

ความคิดเห็นที่ 21 miss  you na ka จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 22:28:13